Edit word

Peer-review 🕵🏽‍♀📖️️️️

Do you approve the quality of this word?

Yes (approve)
No (request changes)

Comment Submit send

Contributions 👩🏽‍💻

Resources

Labeled content

Emojis

Images

Videos

Storybook paragraphs containing word (641)

"Ngayong araw ay kaarawan ni Ate."
Ang Aming Pamilya

"Binigyan ni Pusa ng damit na panloob si Aso. Ang isang pares ay madumi. Ang isang pares ay malinis."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Kinuha ni Aso ang malinis na damit na panloob, ngunit napakalamig pa rin."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga damit si Aso. Ang isang damit ay malaki. Ang isang damit ay maliit."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Kinuha ni Aso ang malaking damit, ngunit napakalamig pa rin."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga pantalon si Aso. Ang isang pares na pantalon ay mahaba. Ang isang pares na pantalon ay maikli."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Kinuha ni Aso ang mahabang pares na pantalon, ngunit napakalamig pa rin."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng tsaleko si Aso, Ang isang tsaleko ay basa. Ang isang tsaleko ay tuyo. Kinuha ni Aso ang tuyong tsaleko, ngunit napakalamig pa rin."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga dyaket si Aso. Ang isang dyaket ay makapal. Ang isang dyaket ay manipis. Kinuha ni Aso ang makapal na dyaket, ngunit napakalamig pa rin."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga sombrero si Aso. Ang isang sombrero ay mataas. Ang isang sombrero ay mababa. Kinuha ni Aso ang mataas na sombrero, ngunit napakalamig pa rin."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga sapatos si Aso. Ang isang pares na sapatos ay bago. Ang isang pares na sapatos ay luma."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Kinuha ni Aso ang bagong sapatos at pagkatapos... Hindi na sya gaanong nilalamig."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"May bulate malapit sa paa ni Toto! Sarap!"
Si Tata at Si Toto

"Sinunggaban ni Tata ang bulate. "
Si Tata at Si Toto

" Iniisip ni Toto nauna niya itong nakita."
Si Tata at Si Toto

"Ayaw bitawan ni Toto ang bulate. Itatanong nila kay Inang Manok kung kanino dapat mapunta ang bulate."
Si Tata at Si Toto

"Paano siya makabalik sa taas? Ayaw bitawan ni Toto ang bulate. Ganun din si Tata."
Si Tata at Si Toto

"Isinuot ni Pusa ang sumbrero sa kanyang ulo. Isinuot ni Aso ang sumbrero sa kanyang ulo."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Narinig ni Elepante ang iyak nina Pusa at Aso. Nakita ni Elepante ang dalawang sumbrero sa tubig. Kaya, naglakad si Elepante papunta sa tubig. Pagkatapos, ininom ni Elepante ang tubig."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Ininom nang ininom ni Elepante ang lahat ng tubig."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Inilagay ni Pusa ang sumbrero sa kanyang buhok. Inilagay ni Aso ang sumbrero sa kanyang buhok. Sumaya sina Pusa at Aso. Ngumiti sila."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"At si Elepante... kinailangang pumunta ni Elepante sa palikuran."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Nakikita ba ni Sophea ang puno ng Champei? Nakikita ni Sophea ang puno ng Champei."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Binilang ni Sophea at ng kaniyang ina ang puno ng Champei: isa, dalawa."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Nakikita ba ni Sophea ang mga ibon? Nakikita ni Sophea ang mga ibon."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Binilang ni Sophea at ng kaniyang ina ang mga ibon: isa, dalawa, tatlo."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Nakikita ba ni Sophea ang mga paru-paro? Nakikita ni Sophea ang mga paru-paro."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Binilang ni Sophea at ng kaniyang ina ang mga paru-paro: isa, dalawa, tatlo, apat."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Nakikita ba ni Sophea ang bag na plastik? Nakikita ni Sophea ang bag na plastik."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Binilang ni Sophea at ng kaniyang ina ang bag na plastik: isa, dalawa, tatlo, apat, lima."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Nakikita ba ni Sophea ang basurahan? Nakikita ni Sophea ang basurahan."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Pinulot ni Sophea ang bag na plastik upang ilagay sa basurahan."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Naging maganda ang karanasan ni Sophea sa pamamasyal sa hardin kasama ang kaniyang ina. Natuto siyang magbilang at tumulong pa upang maging malinis ang kapaligiran."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Gusto ni Palaka na pagmasdan ang mga bituin. Gusto niya tumalon at hawakan ang mga ito. Isang gabi, naging disido siyang hawakan ang mga bituin."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

""Kumusta, Ano ang ginagawa mo?" Tanong ni Nita sa kakaibang batang lalaki.Nagulat ang bata nang marinig ang kaniyang boses. Tumakbo ito at nagtago sa likuran ng puno. Sinisilip niya si Nita mula sa likuran ng puno."
Green Star

""Lumabas ka riyan! Nakakatakot ba ako?" Tanong ni Nita at tinawanan ang bata. May tunog na nanggagaling sa kamay ng kakaibang batang lalaki, toot, toot. Lumabas siya mula sa likuran ng puno."
Green Star

"Itinuro niya ang araw. Tanong ni Nita: "Ano ang ginagawa mo?" Pagkatapos, sumagot siya: Kumukuha ako ng enerhiya mula sa araw. "A! Saan ka galing?" Gulat na tanong ni Nita."
Green Star

"Tutulungan kitang mahanap 'yon. Anong pangalan mo?" Tanong ni Nita. Umiling ang batang lalaki. "Wala kang pangalan? Kung wala, tatawagin na lang kitang 'Green Star'! Sabi ni Nita. Ngumiti ang batang lalaki at tumango."
Green Star

"Lagi kong naiisip ang aming tahanan. Malungkot na sabi ni Green Star. Nagsimulang maglabas ng liwanag ang katawan niya. "Halos gabi na, mauubos na ang enerhiya ko. Kailangan mong makabalik na sa inyo." Sabi ni Green Star."
Green Star

"Nang gabing iyon, hindi makatulog si Nita. Nakatingin siya sa maliliit na larawan ng bituin na nakadikit sa dingding. Naisip niya ang liwanag na nanggagaling sa katawan ni Green Star. "A! Alam ko na! Naglalabas ng liwanag sa gabi ang bola ng enerhiya." Sabi ni Nita."
Green Star

"Kinaumagahan, ikinuwento ni Nita kay Green Star ang naisip niya noong nakaraang gabi. Ginamit ni Green Star ang kasangkapang ginawa ni Nita. Puno siya ng enerhiya pagsapit ng gabi.Ipinagpatuloy nila ang paghahanap ng bola ng enerhiya noong gabi. Hayun, doon ay may berdeng liwanag na galing sa isang butas ng puno!" Masayang sigaw ni Nita. "Sa wakas, nakita na natin!" Sigaw ni Green Star."
Green Star

""Paalam Nita! Isa kang matapang at matalinong bata. Sana isang araw, makadalaw ka sa aming planeta ." Sabi ni Green Star. "Gagawa ako ng sasakyang pangkalawakan. Paliliparin ko ito upang makita kita balang araw." Sabi ni Nita. Kumakaway siya habang nagpapaalam kay Green Star."
Green Star

""Lulu? Oras na para umalis", sabi ni Nanay."
Nasaan si Lulu?

""Lulu! Oras na para umalis. Nasaan ka na ba?" tanong ni Nanay."
Nasaan si Lulu?

"sabi ni Nanay."
Nasaan si Lulu?

"Ididikit ko ang larawan at tutulungan ako ni lolo na magsulat ng kwento."
Sino ang Tutulong sa Akin?

"Isusulat ko ang kwento, at tutulungan ako ni kuya sa pagdikit ng mga pahina."
Sino ang Tutulong sa Akin?

"Ipinakita ni Dr. Nikita ang isang tsart. "Ang mga langgam ba na iyon ay nagmamartsa sa mga pahina?" tanong ni Chiu."
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Tinulungan ni Dr. Nikita si Chiu na isukat ang salamin sa mata. Naging letrang E ang pinakamalaking langgam."
Ang Kapangyarihan ni Chiu

""Nawala ba ang bisa ng aking mahika, doktor?" tanong ni Chiu. "Ipikit mo ang iyong mga mata at managinip ka. Manunumbalik ang iyong mahika", wika ni Dr. Nikita."
Ang Kapangyarihan ni Chiu

""Chiu, anong kulay ng salamin ang gusto mo?" tanong niAjii. "Berde po", sagot ni Chiu na nakangiti."
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Ang Lalagyan ng SalaminHindi suot ni Chiu ang kanyang salamin at malabo ang kanyang paningin. Maaari mo ba siyang tulungan?"
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Nandi, anong ginagawa mo? tanong ng kuya ni Nandi. Habang si Nandi ay nakaupo sa hagdan na may ngiti."
Ano kaya kung...?

"Langoy dito, langoy doon. Mabilis na lumangoy si Putu. Ngunit sinusundan siya ni Gutu."
Si Putu at si Gutu

"Ngayon hindi na mahanap ni Gutu si Putu."
Si Putu at si Gutu

"Sina Shaju, Mitu, Emon, at Jami ay handa ng maglaro. "Sandali lamang, kukunin ko ang aking bola," ang sabi ni Jami."
Ang Nawawalang Bola

""Jami, bilisan mo!" Sigaw ni Shaju"
Ang Nawawalang Bola

"Sa sumunod na araw, hinanap ni Jami ang kaniyang mga kaibigan. Ngayon, may bola na silang gagamitin sa paglalaro!"
Ang Nawawalang Bola

"Lumingon sa kaniya ang kapatid at sinabing "gusto ko ng pulang halamang may kakaibang maliliit na sanga." Alam kaya ni Tuna iyon? Nag-isip nang nag-isip si Tuna at saka sinabi, "Aha. Pulang lumot ba ang ibig mo! Saan ka nakakita ng ganoon?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

""Nakita ko iyong dala ng isang sardinas," sagot ni Twain. "Mukha itong masarap at katakam-takam. Gusto ng ganoon.""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Tinanong siya ni Tuna, "pero hindi tayo kumakain ng lumot." Naglabas siya ng pagkain at sinabing, "Ayaw mo ba ng mga pusit o hipon? O baka gusto mo ng alumahan?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Dahan-dahan niya itong nilapitan at sinabing, "Kailangan ko ng pulang lumot na mula sa pinakailalim ng dagat para sa kapatid kong si Twain. Maaari mo ba akong ikuha ng kaunti?" "Patawad, kaibigan, ngunit napakabagal ko," sagot ni Kabayong-Dagat. "Balikan mo ako pagkaraan ng isa o dalawang araw.""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Naisip ni Tuna na hindi siya makapaghihintay. Wala nang kakainin si Twain ngayon. Nagpasalamat si Tuna kay Kabayong-Dagat at pinagmasdan niya itong lumangoy papunta sa tahanan nitong nasa gitna ng mga bangkota na nasa pinakailalim ng dagat. Ano na ang gagawin ni Tuna?"
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Naalala ni Tuna si Lamprea. Mabilis niya itong pinuntahan at nakita niya itong nakakabit sa isang salmon. Tumingin siya dito at sinabing "Kailangan ko ng lumot para sa kapatid kong si Twain. Maaari mo ba akong ikuha ng ilan?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

""Patawad, kaibigan," sagot ni Lamprea. "Di ko maiiwan ang pagkain ko." Napakalungkot ni Tuna. Wala siyang makitang kahit na sino na ikukuha siya ng pulang lumot."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Pinuntahan ito ni Tuna at sinabing "Kailangan ko ng lumot para sa kapatid kong si Twain. Kaya mo ba akong ikuha ng kaunti?" "Siyempre, kaya ko," sagot ni Sapsap, "pero ano'ng ibibigay mong kapalit?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

""Ano ba'ng gusto mo?" balisang tanong ni Tuna. "Gusto ko ng mga kabibeng kulay kalimbahin. Gilalas na nagsalita si Tuna, "ngunit sa pinakailalim din ng dagat makikita ang mga iyon!""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

""Mga kabibe kapalit ng lumot," matatag na sagot ni Sapsap. "Kung pupunta lang din ako sa pinakailalim ng dagat para kumuha ng mga kabibe," mabilis na sagot ni Tuna, "bakit hindi pa ako kumuha na rin ng mga lumot?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Habang palalim nang palalim ang nilalangoy niya, mas kaunting ingay ang naririnig hanggang ganap nang tahimik. Pinataas ni Tuna ang temperatura ng katawa niya at hindi na siya gininaw, ngunit hindi naman siya makaangkop sa dilim. Sa katunayan, nanginginig siya dahil sa takot. Wala siyang makitang kahit ano."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Siya ay inatake uli ng isda. Mabilis na naiwasan ito ni Tuna at sa wakas nakakuha siya ng kaunting lumot."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Ibinigay ni Tuna sa kaniya ang pulang lumot at sinabing "masaya sana ang pagkain mo." Pagkasubo pa lang ni Twain ay agad niya rin itong iniluwa at sinabing "Kadiri! Ang sama ng lasa!""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Habang buong lugod na pinagmamasdan ang kabibe, sinabi ni Tina na "Mabuti na lang at may nakuha akong alaala mula sa kailaliman ng dagat.""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Ayaw matulog ni Greeny. Ngayong araw, nais niyang maging isang puno!"
Isang Luntiang Araw

"Naku, hindi mahanap ni Tatay si Greeny."
Isang Luntiang Araw

"Ano ang dapat gawin ni Greeny?"
Isang Luntiang Araw

"Anong ang dapat gawin ni Greeny?"
Isang Luntiang Araw

"Hinanap ni Tatay si Greeny. Tuloy-tuloy sa paglakad si Greeny hanggang makarating siya sa isang ilog."
Isang Luntiang Araw

"Nakita na ni Tatay si Greeny!"
Isang Luntiang Araw

""Greeny, gising na at papasok ka na sa eskwela," tawag ng kaniyang tatay. "Hindi po" sabi ni Greeny. "Ako po ay isang pusa ngayon. Ang mga pusa ay hindi pumapasok ng maaga sa paaralan.""
Isang Luntiang Araw

"Walong hakbang para maging puno (sa panulat at pagganap ni Greeny): 1. Maghanap ng paso. 2. Punan ng lupa. 3. Itanim ang iyong mga paa. 4. Iunat ang iyong mga braso."
Isang Luntiang Araw

"Si Zu ay nagtampo. Ayaw niya na siya ay sinisigawan. Inaliw siya ni Zi. Sinabi niya na mas masayang maglaro sa labas. Puwede silang mag-ingay hanggang gusto nila."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Naglaro sila ng putbol. Pagkatapos nilang maglaro, bumalik ang saya ng dalawa. Sa sobrang galak, sinipa ni Zi ang bola nang napakalakas. "Ayuuun! Pasok!""
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Binuhat ni Zu ang sanggol at kinantahan. Ngunit ang sanggol ay patuloy parin sa pag-iyak."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Kinuha ni Ma ang sanggol. Inaliw niya ito. Kumanta siya ng panghele. Tumigil sa pag-iyak ang sanggol."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Isang gabi, tinanong ni Trang si Iskuwirel kung nais nitong sumama sa paaralan."
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

"Ngunit nagdesisyon si Iskuwirel na sumama, dahil sa hiling ni Trang. Sumunod na araw bago magbukang-liwayway, ang dalawang munting magkaibigan ay nagsimulang maglakbay."
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

"Inilawan ni Trang ang halamanan gamit ang lente at ipinakita kay Iskuwirel na ito ay isang bato lamang at napawi ang takot niya."
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

""Ngunit sumisikat na ang araw!" Sabi ni Trang. "Matutuyo na rin 'yan mamaya.""
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

""Gusto ko na rito sa parang!" Sambit ni Iskuwirel. "Huwag na tayong pumasok sa paaralan. Dito na lang tayo at maglaro.""
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

""Subalit, mas masaya sa paaralan kaysa rito," sabi ni Trang. "Tara na!""
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

""Hindi!" Sabi ni Iskuwirel. "Hindi ako sasama sa iyo!""
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

""Iskuwirel!" Sigaw ni Trang. "Tingnan mo!.""
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

"Gusto na ulit bumalik ni Iskuwirel bukas. Gustong-gusto na niyang pumasok sa paaralan!"
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

""Gaano kataas kaya akong makalilipad?" tanong ni Droso sa sarili sabay lipad nito pataas."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Gusto ring lumipad paitaas ni Phila ngunit wala nang hihigit pa sa kagustuhan niyang magmodelo."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ito ay dahil sina Droso at Phila ay nasa loob ng bahay ni Rica. Si Rica ay isang astronaut. Sa loob ng dalawang linggo ay sasakay si Rica sa isang rocketship papunta sa kalawakan."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Gaya ni Droso, gusto ni Rica na makarating sa mga matataas na lugar."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Matagal ng pangarap ni Rica ang makalipad sa kalawakan. At malapit na itong magkatotoo."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Laging naiisip ni Rica ang tungkol sa kalawakan!"
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ang mga astronaut gaya ni Rica ay nagpapalutang-lutang lamang."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ipinagtataka ni Rica, "Paano kaya makalilipad ang mga ibon sa lugar na ito kung wala itaas o ibaba?""
Ang Langaw sa Kalawakan

""Mga langaw-prutas!" sabi ni Rica. "Tamang-tama sila para sa kalawakan!""
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ngayon ang araw ng paglipad ni Rica sa kalawakan."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ngayon ang unang araw sa paaralan ni Nin. Ngunit hindi maisuot ni Nin ang kaniyang unipormeng mag-isa!"
Gustong Magbihis ni Nin

""Mama, pwede po bang tulungan ninyo akong isuot ang aking uniporme?" tanong ni Nin. "Tutulungan kita pagkatapos kong magluto," sagot ni Mama."
Gustong Magbihis ni Nin

""Papa, pwede po bang tulungan ninyo akong isuot ang aking uniporme?" tanong ni Nin." Tutulungan kita pagkatapos kong pakainin ang mga pato," sagot ni Papa."
Gustong Magbihis ni Nin

""Lolo, pwede po bang tulungan ninyo akong isuot ang aking uniporme?" tanong ni Nin." Dadalhin ko lamang itong baka sa pastulan. Tutulungan kita pagbalik ko," sagot ni Lolo."
Gustong Magbihis ni Nin

""Lola, pwede po bang tulungan ninyo akong isuot ang aking uniporme?" tanong ni Nin." Tutulungan kita pagkatapos kong magwalis ng mga dahon sa bakuran," sagot ni Lola."
Gustong Magbihis ni Nin

""Kuya Lah! Maari po bang tulungan ninyo akong isuot ang aking uniporme?" tanong ni Nin." Tutulungan kita pagkatapos kong mag-igib ng tubig sa balon," sagot ni Kuya Lah."
Gustong Magbihis ni Nin

"Walang pwedeng makatulong sa akin, malungkot na naisip ni Nin."
Gustong Magbihis ni Nin

"At pagkatapos, sinubukan din ni Nin na isuot ang kaniyang sapatos."
Gustong Magbihis ni Nin

"Tiningnan siya ng kanyang pamilya at tumawa. "Tutulungan kita," sabi ni Mama." Tutulungan ka din namin!" sabi nina Kuya Lah at Papa."
Gustong Magbihis ni Nin

"Ngayon ay kaarawan ng kaibigan ni Tutul."
Ang Regalong Tsokolate

"Lumapit si Tutul sa kaniyang ina. "Kaarawan ng kaibigan ko Inay. Maaari mo po ba akong bilihan ng tsokolate?" sabi ni Tutul."
Ang Regalong Tsokolate

"Ano ang dapat gawin? Gustong gusto talaga ni Tutul na magkaroon ng tsokolate."
Ang Regalong Tsokolate

"Pumunta siya sa tindahan. "Ako ang ina ni Tutul. Maari mo ba akong bigyan ng isang tsokolate." sabi niya sa tindero."
Ang Regalong Tsokolate

""Ohh! Pero, ang ina ni Tutul ay palaging may suot na hikaw, nasaan ang hikaw mo," tanong ng tindero sa kaniya."
Ang Regalong Tsokolate

"Muling bumalik si Tutul sa tindahan. "Ako ang ama ni Tutul, maaari mo ba akong bigyan ng isang tsokolate?" pakiusap niya sa tindero."
Ang Regalong Tsokolate

"Natawa ang tindero, "May bigote ang ama ni Tutul. Nasaan ang iyong bigote?" tanong niya."
Ang Regalong Tsokolate

"Nagmamadali siyang bumalik muli sa tindahan. "Ako ang Lolo ni Tutul, maaari mo ba akong bigyan ng isang tsokolate?" patuloy na pakiusap niya."
Ang Regalong Tsokolate

"At ito ang kuwento ng tsokolateng regalo ni Tutul sa kaarawan ng pinakamamahal niyang kaibigan."
Ang Regalong Tsokolate

"Ngayon ang unang araw ng pamamasyal ni Tumi sa parke."
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.

""Mama, ano po iyon?" "Iyon ay isang padausdusan," sabi ni Mama. "Maari po ba akong maglaro doon?" tanong ni Tumi. "Oo naman!" sabi ni Mama."
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.

""Nalampasan na kita ng sampung beses Mama!" sabi ni Tumi. "Magaling na bata! sabi ni Mama. "Marunong kang magbilang!""
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.

""Gusto mo bang maglaro? tanong ni Tumi. "Oo!" sabi ng bata."
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.

"Nakita ni Tumi ang bunton ng mga buhangin. "Halika! Magtayo tayo ng isang kastilyong gawa sa buhangin" yaya ni Tumi."
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.

""Kukuha ako ng larawan para makita ni Gogo", sabi ni Mama"
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.

""Kailangan na nating umuwi, Tumi," wika ni Mama. "Paalam Zakhe!" Kaway ni Tumi. "Paalam din Tumi!" sagot ni Zakhe. "Hanggang sa muli!""
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.

""Maraming salamat po Mama dahil ipinasyal mo po ako sa Parke," wika ni Tumi sa kanyang ina."
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.

"Kahawig ito ni Buk-Le, ang kanyang kalabaw."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

""Woooooo!" sigaw ni Bountong. "Mooooo!" sambit ni Buk-Le. "Woooosh!" ihip ng hangin. "Wheeee!" sabi ng sumbrero."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

""Alis!" Sigaw ni Bountong. Inihagis niya ang sumbrero. Inilipad ng hangin ang sumbrero paitaas, paitaas, nang paitaas."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Ngunit ngayon, nagsimulang umihip ang hangin. Nagsimulang bumuhos ang ulan. Naisip ni Bountong ang kanyang sumbrero."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Nang marinig ng hangin ang pag-iyak ni Bountong, hinanap nito ang kaniyang sumbrero. Nakita niya ito! Umihip nang umihip ang hangin."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Tinulungan ako ni kuting"
Isang Araw sa Kalawakan

"'Hello, sino ang nandiyan?" sigaw ni Ammi,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Kailangan mong sumakay sa isang sasakyang pangkalawakan para makapunta sa lugar sa labas ng daigdig. May iba't ibang uri ng sasakyang pangkalawakan at isa sa pangkaraniwang sasakyan ay ang ginamit ni Gul at ng kanyang kuting."
Isang Araw sa Kalawakan

"Ayaw ni Nina na maiwan mag-isa doon. Nais niyang sumama kay ate."
Si Ate Bungi

"Nais ni Nina na makita ang kaniyang Ina at Ama. Sinabi ng ate, darating ang iyong Ina at Ama upang ikaw ay sunduin. Kailangan ni Nina na maghintay nang mahinahon."
Si Ate Bungi

""Kailangan ko munang tumulong sa ibang tao, mamaya na tayo maglaro," sabi ni ate."
Si Ate Bungi

"Kinain ni Nina ang pansit sa oras na ito. Tuwang tuwa siya."
Si Ate Bungi

"Uuwi na si Nina sa kanilang bahay. Ooops, ano bang pangalan ni ate? "Paalam ate bungi""
Si Ate Bungi

"Sa wakas, nakarating na rin si Sarah sa bahay ni Reta! Ito ang unang beses na bumisita siya sa bahay ng pinsan. Mula pa si Sarah sa Ottawa, Canada."
Ang Dakilang Guro

""Wow, galing ito sa Riedau Canal ah! Kung saan maaaring sumakay sa bangka, mangisda at mag-ski ang mga turista." Nasasabik na sigaw ni Reta. Hindi naman inasahan ni Sarah ang gano'ng reaksyon. Pa'no iyon nalaman ni Reta?"
Ang Dakilang Guro

"Hmmm! Mukhang masasarap ang mga nakahain. Ngunit saan magsisimula si Sarah? Mukhang nakatatakam yung fruit salad. Sabi ni Reta "rujak" ang tawag doon."
Ang Dakilang Guro

"Ang rujak ay sobrang anghang. Tubig! Kailangan ni Sarah ng tubig."
Ang Dakilang Guro

"Sinabi ni Reta na ang asin, mainit na tubig o gatas ay mabisang lunas sa napasong dila. Sabi iyon ng guro niya sa kan'ya. Hm... Tama s'ya. Nawala agad ang sakit. Matalino ang guro ni Reta!"
Ang Dakilang Guro

"Sumunod si Sarah kay Reta sa bilihan ng pagkain. Dala-dala ng pinsan niya ang isang bayong sa pamamalengke. Sabi ng guro ni Reta sa kaniya na bawasan ang paggamit ng plastik. Gusto namang makilala ni Sarah ang guro ni Reta."
Ang Dakilang Guro

"Magkano kaya ang babayaran ni Reta? Nagbilang siya sa kan'yang daliri sa kamay. Wow, tama ang kwenta ni Reta! Kagaya ito ng sagot na nakuha sa calculator. Sinabi muli niya na ang kan'yang guro ang nagturo para mapabilis ang pagbibilang."
Ang Dakilang Guro

"Paano kaya makikilala ni Sarah ang guro ni Reta? "Be patient," sambit ni Reta. Marunong din siya magsalita ng Ingles! Marahil ay tinuruan din siya nito ng kaniyang guro!"
Ang Dakilang Guro

"Lahat ng batang ito ay pupunta rin sa bahay ng guro upang mag-aral. Nagdala rin sila ng mga gamit pang-linis. Sabi ni Reta hindi kaya ng kaniyang guro na maglinis mag-isa sa kaniyang bahay."
Ang Dakilang Guro

""Huwag kang mag-alala. Mayroong lunas ang guro ko para sa iyong sugat." Wika ni Reta. Hindi na makapaghintay si Sarah na makilala ang guro."
Ang Dakilang Guro

"Ah, siya pala ang guro ni Reta."
Ang Dakilang Guro

"Wow! Ang ilang mga bata ay nag-aaral tungkol sa Matematika; ang iba ay nag-aaral ng Ingles at Agham. Natutuhan nila ang lahat ng asignatura. Ngayon, napatunayan na ni Sarah. Totoo ngang dakila ang guro ni Reta."
Ang Dakilang Guro

"Nakakita ng nakakapigil-hiningang tanawin sina Naina at Madhav. Isang galit na reyna ang nagbabantay ng isang nakakandadong tore. Isang umiiyak na dragon ang nakadungaw sa bintana. "Bakit mo dinukot ang dragon?" tanong ni Naina sa reyna. "Sapagkat isa siyang masamang magnanakaw!" tugon ng reyna. "Ninakaw niya ang aking buhok habang natutulog ako at ngayo’y ayaw niya na itong ibalik sa akin.""
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

""Hindi ko ito maibabalik!" iyak ng dragon. "Napakamapanganib nito." Kuminang ang mga mata ni Naina. "Kung saan may panganib, naroon ang pakikipagsapalaran." "At kinakailangan ng bawat paglalakbay ang isang matapang na bayani!" ani Madhav. "Mga bayani, ibig mong sabihin," ani Naina. "Ililigtas namin ang iyong buhok!" Pumayag ang dragon na ituro ang kinalalagyan ng buhok. Ngunit tumanggi siyang lapitan ito."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

""Ang isang higanteng dragon na nagbubuga ng apoy ay natatakot sa isang maamong sisne," umiling si Naina. "Marahil ay hindi alam ng sisne na nakaw ang buhok," sagot ni Madhav. "Maaari naman tayong makiusap sa kanya na ibalik ito," mungkahi ni Naina. Mayroong mga hindi inaasahang pangyayari na wala sa plano. Hiss! Snort! Flap!"
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Kilalanin ang mga Nilalang ng Bituin 1. Monoceros - ang kabayong may sungay 2. Draco - ang dragon 3. Cassiopeia - ang reyna 4. Cygnus - ang sisne 5. Buhok ni Berenices - ang buhok ng reyna 6. Horologium - ang orasan 7. Pegasus - ang kabayong lumilipad 8. Hercules - ang taong ubod ng lakas 9. Sagittarius - ang taong-kabayo"
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Sinabi ni Raymie, "Ako ang prinsesa ng Siyudad ng Usok. Puno ng karbon dioksido ang aming kapaligiran. Inuubo ang mga tao araw at gabi. Hindi kailanman tumitigil ang mga sirena at narinig naming mayroon kayong solusyon sa aming problema.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Masayang-masaya si Raymie ngunit sabi ni Mabula, "Ngunit hindi sapat ang mga butong nasa akin upang linisin ang inyong hangin. Kailangan ninyong bawasan ang anumang bagay na magbubuga ng karbon dioksido sa inyong siyudad. Kinuha ni Raymie ang mga buto at nagmamadaling nagtungo sa mauod na kumunoy. Marami siyang kailangang gawin!"
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Sinabi ni Raymie, "May plano akong linisin ang ating hangin. Kailangan ng matigil ang mga pag-ubo. Sinalungat siya ng lahat at sinabi ni G. Noam, "Imposible ito, ganito na tayo ng ilang taon." Tumango ang lahat sa pagsang-ayon sa opinyon ni G. Noam. Sinabi ni Raymie, "Kung tayo ay sama-sama, magagawan natin ng paraan ito. Pangako ko magiging maayos ang lahat.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Ibinigay ni Raymie ang mga buto sa mga bata. Nagmadali silang sa lahat na tumungo sa mga lawa at balong malapit sa kanilang tahanan at inilagay ang mga buto dito."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Nainis ang mga matatanda. Inulit nila, "Mga puno sa tabi ng mga bahay, bakuran at sa ibabaw ng ating mga gusali! Hindi maaari! Hindi tayo nasanay sa ganyan." Sinabi ni Raymie, "Ngunit ang pagbabagong ito ay para sa ating ikabubuti.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Iniayos at inutusan ni Raymie ang mga robot upang alisin ang mga pabrika at ilipat sa malalayong lugar. Hinakot ng mga robot ang mga ito ng malalaking trak."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Tumutol ang mga may-ari ng pabrika at sinabi, "Bakit kailangan naming magdagdag ng oras at maging masikap upang pumunta sa aming mga pabrika, Hindi kami nasanay dito." Sinabi ni Raymie, "Ngunit ito'y para sa ating ikabubuti.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Sinabi ng mga may-ari ng sasakyan, "Hay naku! Masyadong mabagal ang mga sasakyang de-kuryente. Hindi tayo sanay dito. Hindi tayo kumportable sa mga ganitong pagbabago." Sinabi ni Raymie, "Ngunit ito'y para sa ating ikabubuti.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Kailangang lumaki agad ang mga puno upang higupin ang mataas na bahagi ng carbon dioksido sa hangin. Pero bakit hindi pa lumalaki ang mga puno? Hinintay ng lahat sa Siyudad ng Usok na ang mga puno ay lumaki. Nais nilang lumanghap ng preskong hangin. "Bulok ba ang mga buto? Niloko ba ako ng mga aerospotics?" naisip ni Raymie. Nang biglang..."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Pinagsikapan ng husto ni Srey Pov na mabuo ang sasakyang nakalilipad. Natapos na niya at saka hinila ito papunta sa tuktok ng bundok at lumipad. Subalit nawalan ito ng kontrol at bumagsak sa puno."
Paghahanap sa Araw

"Hindi isusuko ni Srey Pov ang kaniyang pangarap. Kaya ginawa niya ulit ang sasakyan."
Paghahanap sa Araw

"Ipinadyak ni Srey Pov ang kaniyang sasakyan na tila isang bisikleta upang paganahin ang makina. Napangiti siya at nagsimula na siyang umangat at lampasan ang bundok. "Nakalilipad ako," hiyaw niya."
Paghahanap sa Araw

"Hindi nagtagal, sumikat muli ang araw sa nayon ni Srey Pov. Ang bawat isa ay nagpasalamat at ipinagmamalaki si Srey Pov."
Paghahanap sa Araw

"Ibinalik ni Bouavanh ang ibon sa kanyang ina."
Ang pagtulong sa Ibon

"Kinalaunan sa araw na iyon, pinastol ni Bouavanh at ng kanyang ama ang kalabaw pauwi at ang ibon ay dumapo sa likuran ng kalabaw."
Ang pagtulong sa Ibon

"Kinagat ni Kutti Isda ang lambat gamit ang malilit niyang ipin. Kinagat naman ni Gundu Isda ang lambat gamit ang malalaki niyang ipin. Subalit hindi masira ang lambat."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti

""Munting isdang-espada, pwede mo bang tulungan ang aking kaibigan?" desperadong tanong ni Kutti."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti

"Khach Khach Khach! Tinulungan ni munting espadang isda at ng kanyang ina na makatakas si Gundu Isda sa lambat."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti

"“Nakikita mo ’yon?” tanong ni Anopol kay Tang-id. “Oo siyempre, nakikita ko,” sagot ni Tang-id. “Gumuguho na ang mga bangin,” sabi pa niya."
Ano ang Kinatatakutan nina Anopol at ni Tang-id

"“Naririnig mo ’yon?” tanong ni Anopol kay Tang-id. “Naririnig ko,” sagot ni Tang-id. “Meron na naman!”"
Ano ang Kinatatakutan nina Anopol at ni Tang-id

"“Araw-araw na lang ay may lumalagabog na kahoy,” balisang sabi ni Anopol. “Paano na kung narito na ’yan sa atin bukas?” tanong ni Anopol. “Di ko rin alam, Anopol,” nakatatakot na sagot ni Tang-id."
Ano ang Kinatatakutan nina Anopol at ni Tang-id

"Si Isa, ang Dilaw na Kulisap Isinulat ni Martha Evans Iginuhit ni Catherine Holtzhausen"
Si Isa, ang Dilaw na Kulisap

"May sasabihin pa sana ako ngunit napagpasyahan kong umalis nang mapansin ko ang dumaraming tao sa tabi ng panaderya. Paalam, narinig kong sabi ng isang bata. Maraming mga taong katulad ni Kiko na nagpapakain sa akin, ngunit mayroon ding ilang na patuloy na itinataboy ako."
Unang kaibigan ni Iko

"Nang makita ni Kiko ang kaguluhan, mabilis siyang tumakbo sa loob ng bahay, sumisigaw. Papa, dali! May ahas sa damuhan natin! Kapag hindi na gumagalaw ang ahas, lumayo ako. Mabilis na lumabas si Kiko at ang kanyang ama. Tinuro ako ni Kiko. Bigla akong nakaramdam ng takot nang makita ko ang kanyang ama na may hawak na pala. Baka saktan niya ako. Ngunit nang makalapit siya, kinuha niya ang ahas at inilagay sa loob ng sako."
Unang kaibigan ni Iko

"Naglakad sa akin ang ama ni Kiko. Kiko, anong sasabihin mo sa pusa?tanong niya. Aalis na sana ako ng tinawag ako ni Kiko. Salamat! Sabi ni Kiko. Lumipat siya sa tagiliran ko at niyakap ako."
Unang kaibigan ni Iko

"Hindi ko namalayan na nakatulog ako sa dibdib ni Kiko. Iko, halika ka dito. Maglaro tayo! Tumawag si Kiko. Dinala nila ako. Ngayon, pinapakain at minamahal nila ako. Palagi kong pinaglalaruan si Kiko at natutulog sa tabi niya. Masaya ako ngayon."
Unang kaibigan ni Iko

"Napakamapagmasid ni Kakay sa mga bagay-bagay kahit pitong taon pa lamang siya. Iniidolo kasi niya si Sherlock Holmes. At ginagaya niya ito. Libot siya ng libot doon sa kapitbahayan nila, bitbit ang magnifying glass ng nakatatanda niyang kapatid na babae at isang notebook. Dito niya sinusulat ang mga nakikita at naoobserbahan niya."
Misteryo ng Itlog

"Bilang halimbawa: Setyembre 6, Lunes. Meron akong nakitang maliit na itlog sa dahon ng tanim ni Inay. Itlog kaya ito ng ano?"
Misteryo ng Itlog

"Oktubre 8, Biyernes. “Ah! Alam ko na, paruparo pala ang nasa loob nung berdeng nakabitin. Nagsimula sa itlog, naging uod, at pagkalipas ng ilang araw ang uod ay naging paruparo na,” manghang sabi ni Kakay."
Misteryo ng Itlog

""Ang aking Lolo ay kayang mangisda ng anumang bagay sa dagat", sabi ni Cheetah. "Minsan nakahuli siya ng isang balyena at itinago ito sa kanyang paliguan.""
Ang Ginto ni Lolo

""Hindi, imposible!" "Oo, totoo!" "Hindi, imposible!" "Sige, halika sumama ka at tingnan natin kung hindi ka naniniwala sa akin", sabi ni Matsing."
Ang Ginto ni Lolo

"Kaya pinuntahan ng mga hayop ang Lolo ni Matsing."
Ang Ginto ni Lolo

""Kita mo?" sabi ni Monkey. "At maaari niyang ilabas ang mga ito.""
Ang Ginto ni Lolo

""Waaah!" sabi ni Lolo Monkey. "At may sapat na..."
Ang Ginto ni Lolo

"Ibinalik ni Bouavanh ang ibon sa kaniyang ina."
Pagtulong sa Ibon

"​Isang umaga, narinig ni Bouavanh ang huni ng ibon malapit sa kanyang bintana.​ ​​"
Pagtulong sa Ibon

"Sagot ni Keo: "Guato ko po ng siyam na mangga"."
Tayo ay Magbilang

"Ang nakatatandang kapatid na babae ni keo ay naghahanda para ihatid siya sa paaralan."
Tayo ay Magbilang

"Isang Abalang Araw Isinulat ni Chisanga MukukaGinuhit ni El Marto"
Isang Abalang Araw

"Abalang-abala kami ngayong araw! Marami kaming dapat na magawa at makita ni Nanay."
Isang Abalang Araw

"Labas-pasok kami ni Nanay sa mga tindahan. Tindahan ng mga damit at ng mga aklat, pati na tindahan ng mga bag at kung anu-ano pang mga bagay."
Isang Abalang Araw

"Pinapili rin ako ni Nanay ng mga laruan! May mga laruang malalambot at mga hugis bilog. Mayroon ding mga maiingay at mga mabibilis na laruan."
Isang Abalang Araw

"Pakauwi namin sa aming tahimik na bahay, binuksan ko agad ang regalong bimili ni Nanay para sa akin!"
Isang Abalang Araw

"Sa unang araw ni Lita sa paaralan, hindi pa niya alam kung paano magbilang."
Masaya ang Magbilang

"Sabi ni Lita, "Nahihiya po akong pumasok sa paaralan.""
Masaya ang Magbilang

""Bakit ka nahihiyang pumasok sa paaralan?" tanong sa kaniya ni Cesar. "Nahihiya ako kasi hindi pa ako marunong magbilang," sagot ni Lita. "Huwag kang mag-alala, tuturuan ka namin!" sabi agad ni Nene."
Masaya ang Magbilang

""Sabi ko sa iyo eh, madali lamang ang pagbibilang," bulong ni Cesar."
Masaya ang Magbilang

"Sa oras ng meryenda, nabilang din ni Lita ang anim na baso ng juice."
Masaya ang Magbilang

""magaling, Maaloo!" Sabi ni Dadi. Kumuha ka na rin ng mga patatas."
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

""Dadi, wala akong nakitang patatas" sambit ni Maaloo habang inilapag niya ang basket na walang laman. "Hindi Maaloo, maraming patatas. Magmasid kang mabuti" sagot ni Dadi."
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

""Kaaloo! tigil, Kaaloo!" sigaw ni Maaloo habang patakbo niyang sinundan ito. "Wag mong sirain ang hardin." Nakita niyang nagkakahig si Kaaloo sa lupa at hulaan niyo kung ano ang nabungkal! Malalaki at matatabang patatas!"
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

""Maligayang kaarawan, Urgen!" bati ni Urmu sa kaniyang kapatid. "Hindi na ako makapaghintay na makita ko ang aking mga kaibigan," sabi ni Urgen."
Ang regalo para kay Jyomo

"Binigyan ni Jyomo si Urgen ng regalo. Nakita niya sa taas ang malaking bagay."
Ang regalo para kay Jyomo

""Mhemhe, ano ang bagay na iyan?"Tanong ni Jyomo."
Ang regalo para kay Jyomo

""Aangi, nanglo ba ang bagay na iyan?" Tanong ni Jyomo."
Ang regalo para kay Jyomo

""Ito ba ay plato?" tanong ni Jyomo."
Ang regalo para kay Jyomo

""Urgen, ano iyang nasa dingding?"tanong ni Jyomo."
Ang regalo para kay Jyomo

"Oras na para umalis. Pinaalalahan ni Jyomo ang lahat para sa pagdiriwang kanyang kaawaran sa Linggo."
Ang regalo para kay Jyomo

"“Tinanong ako ni Jyomo kung ano ang bagay na nakalagay sa dingding,” ani ni Urmu. “Nakalimutan kong sagutin ang tanong niya.”"
Ang regalo para kay Jyomo

""Bakit hindi na lang natin ibigay iyan sa kanya sa kanyang kaarawan?" Sabi ni Urgen."
Ang regalo para kay Jyomo

"Pagdating nila sa hardin, sabi ni Vanh: "Maghiwalay tayo para mas marami pa tayong makolektang panggatong.""
Magtulungan

"Hinulog ni Vanh ang mga panggatong sa lupa dahilan para magising si Deng."
Magtulungan

""Kapag puno na ng panggatong ang bayong, pagtulungan natin itong buhatin." sabi ni Deng."
Magtulungan

"Nakatingin siya sa isang malaking daga. "Tingnan niyo!" sigaw ni Sonu."
Ang mga hayop sa kalye

"Nakita ni Rina ang isang maliit na langgam papunta sa malaking daga."
Ang mga hayop sa kalye

"Pinagapang ni Rina ang langgam sa isang dahon. Ito'y nilagay nya sa pader. Nakakita ang laggam ng isang butil ng asukal. Kinuha nya ito at tumakbo pauwi."
Ang mga hayop sa kalye

"Binigyan ni Monu ang kuting ng isang tasang gatas. At naglaro ang tatlong bata kasama ang kuting."
Ang mga hayop sa kalye

""Handa ka na ba sa unang araw ng pasukan, Urgen?" tanong ni Urmu. "Handa na ako, Nana," sabi ni Urgen sa kapatid."
Nasasabik sa eskwelahan

"Dumating sina Urmu at Urgen sa paaralan. Excited sila. "Mukhang malaki ang paaralan," sabi ni Urgen."
Nasasabik sa eskwelahan

"Sina Urmu at Urgen ay nagsasalita ng Tamang sa bahay. Ang guro ay nagsasalita ng ibang wika, Nepali. Hindi siya naiintindihan ni Urmu at Urgen."
Nasasabik sa eskwelahan

"Pagkatapos ng klase, sinabi ni Urmu, "Hindi ko maintindihan ang wika ng guro. Ikaw ba, Urgen?" "Hindi," sagot ni Urgen."
Nasasabik sa eskwelahan

"Hiniling ng guro kay Urgen na magbasa ng Nepali. Hindi ito mabasa ni Urgen. Pinagtatawanan siya ng lahat."
Nasasabik sa eskwelahan

""Aama, ayaw na naming pumasok sa paaralan," sabi ni Urgen. "Why not?" Tanong ni Aama. "Wala kaming naiintindihan," sagot ni Urmu. "Dapat kang pumasok sa paaralan," sabi ni Aama. *Ang ibig sabihin ng Aama ay ina"
Nasasabik sa eskwelahan

""Urgen, naiintindihan ko Miss Dolma," sabi ni Urmu. "Oo, gusto kong matuto nang higit pa mula sa kanya," sabi ni Urgen."
Nasasabik sa eskwelahan

"“Aapa, Aama, may bago tayong guro sa paaralan,” sabi ni Urmu. "Nagsasalita siya ng Tamang," sabi ni Urgen. "Iyan ay magandang balita," sabi ni Aama. "Gusto kong pumasok sa paaralan araw-araw," sabi ni Urgen. "Ako rin," sabi ni Urmu. *Ang ibig sabihin ng Aapa ay ama"
Nasasabik sa eskwelahan

"Isang araw, nagkasakit ang ate ni Pong."
Ang Higaan Para kay Ate

"Nilagyan ni Pong ng sapin ang kutson ng higaan."
Ang Higaan Para kay Ate

"Iniabot ni Pong ang kulambo sa kaniyang ina."
Ang Higaan Para kay Ate

"Tinulungan ni Pong ang kaniyang ina upang maikabit ang kulambo."
Ang Higaan Para kay Ate

"Nang maayos na ang kama, pumasok ang ate ni Pong sa kuwarto."
Ang Higaan Para kay Ate

"“Maraming salamat sa pag-aayos ng aking higaan.” sabi ng ate ni Pong."
Ang Higaan Para kay Ate

"Pagkatapos, humiga na ang ate ni Pong at natulog."
Ang Higaan Para kay Ate

"Palaging naiwawala ni Nani ang kaniyang salamin. "Saan ko nga ito naitago?" palagi niyang tanong. Kung wala ang kaniyang salamin, hindi niya mahahanap ang kaniyang salamin."
Ang salamin ni Lola

""Siyempre! Ang tanga ko talaga. Salamat sayo, mahal kong Richa," sabi niya ng may hagikgik. Pero sa pagkakataong ito, hindi ko na mahanap ang mga salamin sa mata ni Nani. Hindi pa."
Ang salamin ni Lola

""Wala akong masyadong ginawa ngayong araw. Maliban lang sa pagpunta ng biyenan ni Veena, alam mo na. At kung gaano siya kahaba makipag tsismisan! Nakarami kami ng tasa ng tsaa. At kinain niya lahat ng laddoos na ginawa pa ng iyong ina," sabi ni Nani."
Ang salamin ni Lola

"Ang sabi ni Raju, "Si Lola ay masyadong abala ngayon. Nagsulat sya ng liham para sa Punong Ministro ukol sa kanyang pensyon.""
Ang salamin ni Lola

"Sabi ni Amma, "Nakipag usap siya ng matagal sa iyong Masi. Tinapos niyang gantsilyuhin ang panglamig para kay Raju. At pagkatapos ay tumungo siya upang maglakad lakad." Mayroon na ako ngayong mga bakas. Dali-dali kong tiningnan ang mga bagong lugar sa buong bahay. Aha! Nahanap ko na ang nawawalang mga salamin sa mata!"
Ang salamin ni Lola

"Ang salamin sa mata ay nakabalot ng lana, nakatabi malapit sa kanyang panulat, sa ilalim ng telepono, sa ibabaw ng mesa. At may nakita din akong kalahating kinain na laddoo doon, pati. Para sa susunod na kaarawan ni Nani, mag iipon ako ng pera upang sa dagdag na pares na salamin! Nani: ay "Hindi" na salita para sa Lola. Masi: ay "Hindi" na salita para sa babaing kapatid ng Nanay."
Ang salamin ni Lola

"Dumating ang tag-araw. Nakita ni Shimul Tree ang cuckoo na malungkot. Sinabi ng puno: "Ngayon ay napakainit ng panahon. Tiyak na iyon ang dahilan kung bakit hindi ka makakanta. Hintayin mo na lang ang Monsoon! Magsisimula na ang malakas na ulan, at ang patak ng patak ng ulan ay tutulong din sa iyo na kumanta.""
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Maraming bagay ang gusto ni Anu sa kaniyang Ama. Gusto niya ang matingkad na papel na parol na gawa niya, ang malulutong na "onion pakodas" na kaniyang pinrito, at ang nakakatuwang pagong na ginawa niya gamit ang papel. Bukod pa doon, umaakyat siya ng hagdan ng palukso, at nakikipagbuno sa kaniyang Tito para sa kasiyahan. Kapag may dumadating na bisita, lagi niya silang pinapatawa. Lahat ng bagay na iyon tungkol sa kaniyang ama ay gusto ni Anu. Ngunit alam mo ba ang pinaka gusto ni Anu sa lahat? Ang bigote ng kaniyang ama!"
Ang bigote ni Tatay

"Kada umaga ay nag-aahit ang kaniyang Ama. Uupo si Anu sa tabi at maingat na panonoorin siya. Hawak-hawak ng kaniyang Ama ang maliit na gunting sa kaniyang dalawang daliri, at may biglang gupit ay pinantay niya ang kaniyang bigote. Sabi ni Anu, "Ngayon, kaunti pa sa kaliwa..at kaunti naman sa kanan.. Huwag huwag, Ama! Huwag mong paliitin ang iyong bigote! Hindi na kita kakausapin kapag ginawa mo iyon!""
Ang bigote ni Tatay

"Kapag ang kaniyang ama ay lalabas ng banyo, sinusuklay ni Anu at iniiskoba ang bigote niya ng maayos. Pagtapos ay hahawakan niya ang magkabilang dulo gamit ang kanilang dulong mga daliri at iikutin ito. Pagtapos ay tataas at titigas na ang bigote ng kaniyang Ama. "Tapos na, Ama! Ngayon, huwag mo iyang guluhin, okey?" mahigpit niyang bilin."
Ang bigote ni Tatay

"Laging iniisip ni Anu, na kung ang kaniyang Ama ay nakasuot ng magarang turniko at isang turban at nakasakay sa isang matangkad ng kabayo, na may espada sa kaniyang sinturon, kung gaano ka engrande ang hitsura niya! Katulad na lamang ng kawal na nakasuot ng salamin!"
Ang bigote ni Tatay

"Sa totoo lang, gusto ni Anu lahat ng may bigote. Katulad ng tatay ng kaniyang kaibigan na si Tuti, na ang totoong pangalan ay Smruti. Meron siyang napaka lagong bigote! Kakailanganin niya ng malaki na matabang suklay para suklayin ito. Magaling maglaro ng tennis ang tatay ni Tuti. Pero sa totoo lang, dapat siya maging mambubuno. Kung nakasuot siya ng turban na may plete at may dalang higanteng klab sa kaniyang balikat, maganda ang kaniyang hitsura."
Ang bigote ni Tatay

"Ang tatay ni Sahil ay may mala lapis sa nipis na bigote. Nagtataka si Anu kung paano niya nagawang pantayin ito ng pino. Kung nakasuot sana lang siya ng mataas na itim na sumbrero, mahabang itim na pamatong at itim na salamin, kahawig na niya iyong inspector sa telebisyon na nanghuhuli ng lahat ng magnanakaw!"
Ang bigote ni Tatay

"Ang martilyo ni Lolo."
Gustong gumuhit ng aking Apo

"Ang apo na si Ngee ay iginuhit ang martilyo ni Lolo."
Gustong gumuhit ng aking Apo

"Ang Asyanong Eryngo ni Lolo."
Gustong gumuhit ng aking Apo

"Ang apo na si Ngee ay iginuhit ang Asyanong Eryngo ni Lolo."
Gustong gumuhit ng aking Apo

"Ang baka ni Lolo."
Gustong gumuhit ng aking Apo

"Ang apo na si Ngee ay iginuhit ang baka ni Lolo."
Gustong gumuhit ng aking Apo

"Ang sabi ni Lolo, "Wag mong iguhit si Lolo!""
Gustong gumuhit ng aking Apo

"Tanong 1. Ano ang iginuhit ng apo na si Ngee? 2. Saan nagpunta si Lolo? 3. Alam ba natin ang dahilan bakit sinabi ni Lolo sa apo nyang si Ngee na wag syang iguhit? 4. Mahilig ka bang gumuhit? Bakit?"
Gustong gumuhit ng aking Apo

"Bakit ginigising ni Lola si Duma ng ganito kaaga? holiday ngayon!"
Kaya rin iyan ni Duma

"Maglakad tayo sa gubat? Argh, Lola naman! Gusto pang matulog ni Duma."
Kaya rin iyan ni Duma

""Oh tignan mo. Cherries!" Nawala sa isang iglap ang antok ni Duma. Sa halip ay nakaramdam ng gutom si Duma."
Kaya rin iyan ni Duma

"Mayroong hinog na doon. Ngunit hindi maabot ito ni Duma."
Kaya rin iyan ni Duma

"Baka kaya din ni Duma!"
Kaya rin iyan ni Duma

""Oh? Anong ginagawa ni Lola?""
Kaya rin iyan ni Duma

"Kaya din itong gawin ni Duma!"
Kaya rin iyan ni Duma

"Tinatawid ni lola ang ilog? Baka kaya din ito ni Duma!"
Kaya rin iyan ni Duma

"Gusto nang umuwi ni Duma."
Kaya rin iyan ni Duma

"pero sabi ni Lola, ang pinakamasarap na pulot sa buong mundo ay matatagpuan banda dun."
Kaya rin iyan ni Duma

"Dito na ang lugar, sabi ni lola. Naamoy na ni lola ang pulot. Siguro kaya din ni Duma na maamoy ito?"
Kaya rin iyan ni Duma

"Wow, kayang umakyat ng mataas si Lola!" Baka kaya din ni Duma?"
Kaya rin iyan ni Duma

""Pagdating ng araw, magiging katulad din ako ni Lola." wika ni Duma."
Kaya rin iyan ni Duma

"Hinihiling sa akin ni Nanay na isuot ang aking pinakamagandang damit, at binibigyan niya ako ng isang espesyal na ayos ng buhok. Ito ang lagi kong ginagawa para sa aking kaarawan. Dapat mayroong mas espesyal na nangyayari. Ano kaya yan?"
Espesyal na Regalo kay Ling

"Ngayung araw na ito, si Sophy at ang kanyang nanay ay pupunta sa bahay ni Tiya Chamnan upang kuhanin ang biik na ipinangako sa kanya ng kanyang tiyahin."
Nagtanim si Sophy ng Biik

""Wow, ang daming baboy ni Tiya Chamnan! Ang ganda ng mga biik!" sabi ni Sophy."
Nagtanim si Sophy ng Biik

""Kasing dali lang yan nang pagtatanim ng mga gulay!" sagot ni Tiya Chamnan."
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Naisip ni Sophy ang isang puno na hitik sa mga biik ang mga sanga."
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Napangiti si Sophy at bumulong sa sarili, "Balang araw, magkakaroon din ako ng mga biik gaya ni Tiya Chamnan.""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Habang papauwi, tinanong ni Sophy ang kanyang ina: "Nanay, paano tayo nagtatanim? Sumagot ang kanyang ina, "Madali lang yun anak ko; kailangan mo lang makakita ng lugar na may sapat na sikat ng araw. Tapos, maghukay ka sa lupa at magtanim. Pagkatapos nuon, didiligan mo at lalagyan ng pataba, at babantayan ang kanilang paglaki. Ganuon yun.""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Sinimulan kaagad ni Sophy ang pagtatanim."
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Hinintay ni Sophy kung ano ang mangyayari. "Kailan ka lalaki biik? Sapat ba ang pagdilig at paglagay ko ng pataba sa iyo?" tanong nya sa baboy."
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Pagbalik ni Sophy, wala na ang kanyang biik sa kanyang pinagtaniman. "Nasaan ka na biik?" "Oink! Oink!""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Pagkatapos, narinig ni Sophy ang kanyang Nanay sa bakuran na nagtatanong, "Anong ginagawa mo dito?""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Hinabol at nahuli ni Sophy ang biik. "Huwag po kayong mag-alala Nay, itatanim ko uli itong baboy para magkaroon tayo ng maraming mga biik.""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Nag-aalala siyang makakalimutan niya ang kanyang mga hakbang habang sumasayaw. "Tutulungan kitang magsanay sa bahay." sabi ni Nanay"
Sayaw, Mihlali!

"Sa bahay, nagsimulang magsanay si Mihlali at siya at nahulog. "Sana hindi na mangyari ang konsyerto na ito!" iyak ni Mihlali."
Sayaw, Mihlali!

""Walang pag-asa!" sabi ni Nanay. “Papalapit na ang araw ng konsiyerto…”"
Sayaw, Mihlali!

""Pinadalahan ka ni Lola ng regalo.""
Sayaw, Mihlali!

"Ngunit marahil ay dapat niyang tingnan ang loob. Binuksan ni Mihlali ang kanyang regalo. “Ang ganda ng sapatos na bigay ni Lola!”"
Sayaw, Mihlali!

"Kailagan ng magpahinga ni Mihlali. Ang konsyerto ay magaganap na bukas."
Sayaw, Mihlali!

"Araw ng konsiyerto. Tama lang ang sayaw ni Mihlali. Napakasaya! At sa kanyang sorpresa, dumating pa si lola para manood ng sayaw ni Mihlali."
Sayaw, Mihlali!

""Ako ay sumayaw tulad mo, Lola." "Nakakabilib ka!" bulalas ni Lola. "Ikaw ang pinakamahusay na mananayaw na nakita ko.""
Sayaw, Mihlali!

"Isang Bahay para sa Daga Isinulat ni Michelle Fry Inilarawan ni Amy Uzzell"
Ang bahay para kay Daga

""Maaari kang sumama sa akin at matulog," sabi ni Parrot. "Salamat," sabi ni Mouse."
Ang bahay para kay Daga

"Kailangan ni Daga ng lugar na mainit at tuyo."
Ang bahay para kay Daga

"Nahanap ni Daga ang malapit na istante ng libro."
Ang bahay para kay Daga

"'Paano ako makakagawa ng damit para kay Kooru?' Wika ni Gethum."
Ang damit para kay Kooru

"Ang unang damit na ginawa ni Gethum ay masyadong manipis."
Ang damit para kay Kooru

"Gagawa ako kahit papaano ng damit para kay Kooru, naisip ni Gethum."
Ang damit para kay Kooru

""Walang damit na nagkasya sa kin dahil sa aking mga tinik, "sabi ni Kooru kay Gethum."
Ang damit para kay Kooru

"Siya ay nakagawa ng napakagandang palamuti upang ipalibot sa matatalim na tinik ni Kooru."
Ang damit para kay Kooru

"Ang sabi ni Ali. Gusto niya na maging mas mabait sila sa kanya. Hindi nila siya hinahayang gumawa ng kahit anung masaya. Higit sa lahat, gusto ni Ali na kumain ng gintong mansanas na prutas na matatagpuan sa kagubatan. Ngunit sila Ado at Aka ay ayaw siyang bigyan."
huwag mo akong maliitin

"Isang araw, Sabi ni Ado kay Ali. " Bukas mahihinog ang gintong mansanas na prutas! Ako at si Aka ay kakainin ito." Ali, hindi mo ito pwedeng kainin ulit. "Tama iyon!" sabi ni Aka. "Ali, masyado kang maliit, hindi mo kailangan ng kahit anung prutas. Mag hintay ka lamang dito."
huwag mo akong maliitin

"Bigla siyang sinigawan ni Ado, "Paanu mo nagawang tumakas nang di nagsasabi sa amin?" Sangayon ni Aka. " Ang mga napakaliit mong binti ay mabagal kumilos para umabot sa oras papunta sa puno!""
huwag mo akong maliitin

"Dali daling umakyat ng puno ang dalawang malaking ardilya at inunahan si Ali patungo sa prutas. Sabay iyak ni Ali. " Mukhang hindi ko na matitikman ang gintong mansanas kahit kailan." Ngunit naisip nya ulit. " Hindi, ang sabi sa sarili, Hindi ako susuko!""
huwag mo akong maliitin

"Mabuti nalang at naka hawak siya sa isang sanga at hindi natuloy mahulog sa lupa. Malungkot na kapit ni Ali sa sanga, nang may maamoy siya na mabango."
huwag mo akong maliitin

"Laking gulat ni niya at nanlaki ang mga mata. Nang makita nya ang isang hinog na gintong mansanas na prutas."
huwag mo akong maliitin

"Hinila ang pinitas ni Ali ang prutas. At agad kinagat. Masarap! Sila Aka at Ado ay nakatingin sa kanya mula sa itaas. Masyado silang mabigat para sa mga maliliit na sanga."
huwag mo akong maliitin

"Nakita ni Ali na nagugutom sila Ado at Aka."
huwag mo akong maliitin

"Ngunit, dahil sa tagal ng kanyang pagkalayo, nami-miss na ni Phyllis ay kanilang tahanan. Gustong-gusto na niyang maka-uwi upang makapag-simulang muli. Kaya't sya ay naglakbay patungo sa kanyang napakagandang pinag-mulan, upang makabalik sa kanilang tahanan sa South Africa."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang pagsasayaw ay hindi lang upang magsaya, alam ni Phyllis iyon; araw at gabi siyang nagsasanay, at ang hirap ng pagsasanay na iyon ang tumulong sa kanyang pag-unlad. Palagiang pag-ngiti, na para bang hindi siya napapagod, kahit minsan man ay nahihirapan, palagi niyang iniisip na maging pinakamagaling. Ang salitang "magaling lang" ay hindi kailanman naging sapat sa kanya."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Dumating ang araw at nakita niya ang pagmamahal sa katauhan ni Philip Boyd an isa ring mananayaw. Lubha silang naging masaya. Dahil nagmamahalan, sila ay nagpakasal sa madaling panahon at magkasamang sumasayaw. Walang pagtatambal ang mas mainam kapag nabigyan ng pagkakataon!"
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Hindi ikinatutuwa ni Kitten Phyu Wah ang paglalakad patungong paaralan. Sapagkat palaging nag-aabang ang malaking pusa upang agawin ang kanyang baon."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Habang nakaupo sa parke, iniisip ni Phyu Wah kung paano niya mapapatigil ang malaking pusa sa pang-aapi sa kanya."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Ikinagulat ito ni Phyu Wah. Napaisip siya kung bakit hindi natakot ang maya sa kalapati."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

""Hindi ka ba natakot sa kalapati?", ang tanong ni Phyu Wah sa maya."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Tinignan ni Phyu Wah ang malaking pusa at sinabing, "Hindi ko gusto ang pang-aapi mo sa akin. Kapag patuloy mo itong ginawa, isusuplong kita sa kinauukulan.""
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Pinanood ng mga kaibigan ni Phyu Wag ang mariin nitong pagsasalita sa malaking pusa. Pinasaya nila siya! Ang malaking pusa ay natakot at tumakbo palayo."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Mga katanungan: 1. Bakit ayaw ni Phyu Wah pumasok sa paaralan? 2. Ano ang sinabi ni Phyu Wah sa malaking pusa? 3. Bakit hindi natatakot ang maya sa kalapati? 4. Ano ang iyong gagawain kapag ikaw ay inaapi?"
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Nakita ni Sokha ang kanyang lumang manikang Oso na nakabaon nang malalim sa likod ng aparador. Pusot na ang balahibo ng oso at lumuwag ang isa niyang butones na mata, ngunit siya parina ng lumang Tin Tin na minahal ni Sokha."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Gusto ng nanay ni Sokha na linisin niya ang kanyang mga lumang laruan upang ibigay sa kanyang kapatid na si Dara, ngunit ayaw nyang bitawan si Tin Tin. Marahang pinaupo ni Sokha si Tin Tin sa kanyang kama, hiwalay sa iba pang mga laruan."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pumasok si Dara sa kanilang silid at tinanong si Sokha kung ano ang kanyang ginagawa. "Nililinis ang aking mga lumang laruan na ibibigay sa iyo," tugon ni Sokha. "Mayroon akong gagawing pang-matandand gawain ngayon, babasahin ko ang aking mga medikal na libro kasama si mama.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pagkaalis ni Sokha, sabik na tumingin si Dara sa mga laruan. Naroon ang lumang eroplano na hindi kailanman pinayagan ni Sokha na paglaruan niya! At ang laruang tigre na palaging hinihiling ni Dara! Pagkatapos ay napansin ni Dara ang maniakng Oso sa kama ni Sokha. Nakalimutan din siguro ni Sokha na ilagay siya sa kahon."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Kinuha ni Dara ang lumang teddy bear at sinabing, Ikaw ay isang nakakatawang tignan na Oso, gusto mong sumama at lumipad kasama ko?" Nagsimulang tumakbo si Dara sa paligid ng silid kasama ang oso, iniundayog siya pataas at pababa. "Wheee!""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Sa sala, nakaupo si Sokha na nagbabasa ng isa sa mga bagong libro ng larawan na ibinigay sa kanya ng kanyang ina tungkol sa mga operasyon at gamot. Gusto ni Sokha na maging katulad ng kanyang ina, isang siruhano. Pinagmasdan niyang mabuti ang kanyang ina, ginagaya ang bawat galaw."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pagkatapos, narinig ni Sokha ang isang kabog at sigaw mula sa kabilang silid. Tumakbo si Dara papunta sa kanila, bitbit ang teddy bear ni Sokha. Ang braso ng oso ay halos mapunit at nakasabit lamang ng ilang mga sinulid. "Mama, kailangan ng doktor ang manikang Oso!" sigaw ni Dara."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Anong ginawa mo kay Tin Tin?" sigaw ni Sokha. "Easy, Sokha," panimula ng kanyang ina. "Anong nangyari Dara?" "Nasaktan siya," sabi ni Dara. "Nakapit yung braso niya sa dresser nung lumilipad kami." Namula ang mukha ni Sokha. Bakit pinaglalaruan ni Dara si Tin Tin? Ngayon ang kanyang minamahal na oso ay nasira magpakailanman."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Dahan-dahang pinaupo ng ina ni Sokha ang oso at sinimulang tingnan ang pinsala. "Magsimula tayo sa pagsusuri sa kanyang puso—thump, thump! Mukhang maganda." Ibinagsak ni Sokha ang sarili sa sopa. “Nay, braso lang niya ang sinira ni Dara, bakit mo sinusuri lahat?"
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Sokha, kailangan mong maging mahinahon at matiyaga. Kailangang tiyakin ng isang doktor na ang pasyente ay hindi nasaktan saanman," paliwanag ng ina ni Sokha. "Sige," sagot ni Sokha, nakatingin kay Tin Tin. "Hindi masyadong maganda ang mata niya.Suriin natin iyon.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pumunta ang nanay ni Sokha sa kanilang silid-aklatan at kinuha ang isa sa mga libro tungkol sa pananahi at pagbuburda. "Hindi ako pamilyar sa pinakabagong pamamaraan para sa operasyon na kailangan ni Tin Tin," sabi ng ina ni Sokha. "Kailangan nating magsaliksik.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Hindi mo alam kung paano siya aayusin?" Nag-aalalang tanong ni Sokha. "Aayusin natin siya," sagot ng kanyang ina. "Ang mga doktor ay kadalasang kailangang magsaliksik sa mga pinakabagong pamamaraan upang matiyak na ang kanilang mga pasyente ay makakakuha ng pinakamahusay na pangangalaga." Nakahinga nang maluwag si Sokha at nagsimulang tumingin sa libro kasama ang kanyang ina."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Matapos mahanap ang tamang paraan na gagamitin, inipon ni Sokha at ng kanyang ina ang mga kagamitan na kakailanganin nila para sa operasyon. Sinulid. Tsek. Karayom. Tsek. Gunting. Tsek. Lampara pang-opera. Tsek. Nakahanap din sila ng kumot at unan para maging komportable si Tin Tin."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Sa palagay ko ay dapat ding tumulong ang iyong kapatid sa operasyong ito," sabi ng ina ni Sokha. "Pero siya ang gumawa nito kay Tin Tin!" protesta ni Sokha. "Oo pero hindi magaan ang pakiramdam niya, kaya mabuti para sa kanya na tumulong at makita kung gaano kalaki ang trabaho sa pag-aayos kay Tin Tin," tugon ng kanyang ina. "Bukod pa rito, ang mga mapanghamong operasyon ay nangangailangan ng isang buong koponan upang maibigay ng pinakamahusay na pangangalaga.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Sinimulan ng pangkat ang operasyon. Inabot ni Dara kay Sokha ang karayom ​​at sinulid. Maingat na sinulid ni Sokha at ng kanyang ina ang karayom, at ginawa ng kanyang ina ang unang tahi. Pinagmasdan ni Sokha ang kanyang ina na dahan-dahan at maingat na gumawa ng susunod na tahi. "Kumalma ka," sabi niya sa sarili."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Maingat na kinuha ni Sokha ang karayom ​​mula sa kanyang ina, ginawa ang huling tahi, at hinila ang sinulid nang mahigpit. Pagkatapos ay ibinalik niya ang karayom ​​sa kanyang ina upang tapusin ang buhol."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""At... tapos na tayo," sabi ng nanay ni Sokha, na sinigurado ang sinulid. "Ito na Sokha, maayos na ang braso ni Tin Tin ngayon.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Naku, salamat Nay. Ikaw ang pinakamahusay na surgeon sa buong mundo." "Iyan ang pinakamagandang pakiramdam ng isang surgeon," sabi ng ina ni Sokha. "Walang anuman.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Bumalik sa kanyang silid, maingat na inihiga ni Sokha si Tin Tin sa kanyang kama. "Dr. Sokha?" Tanong ni Dara, papasok sa silid na may dalang mga lumang laruang hayop. "May oras ka pa bang makakita ng ilang pasyente?""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Isang araw, lahat ng ibon ay kulay puti. "Gawin nyo akong maganda, Lolo Mahika," sabi ng Woodpecker. "Halika, kukulayan kita ng magagandan kulay," sabi ni Lolo Mahika."
Makukulay na Ibon

"Kinulayan ni Lolo Mahika ang maliit na ibon magandang dilaw na kulay."
Makukulay na Ibon

"Ang dila na ibon ay nagpunta kay Woodpecker. "Tignan mo kung gaano ako kaganda, Woodpecker!" Sabi ng dilaw na ibon. "Hindi, hindi, ako ay mas maganda saiyo," sumbat ni Woodpecker."
Makukulay na Ibon

"Sinubukan ni Oriole na awatin ang dalawa. Habang sila ay nagaaway, ang dilaw na kulay ng maliit na ibon ay nahalo sa pulang kulay ni Oriole Woodpecker. Si Oriole ay naging kulay kahel!"
Makukulay na Ibon

""K-k-ahel, o-o-riole! K-k-ahel, o-o-riole!" Tukso ng mga parrot kay Orielo. Galit na hinabol sila ni Oriole."
Makukulay na Ibon

"Ipinakita ng mga berdeng parrot ang kanilang kulay kay Kingfisher. "Saan ninyo nakuha ang magandang kulay, mga mahal na parrots?" "Magtungo ka kay Lolo Mahika!" huni nila. Gusto ni Kingfisher ang kulay ng langit. Kaya kinulayan syang asul ni Lolo Mahika."
Makukulay na Ibon

"Nagpunta si Kingfisher kay Woodpecker. habang sila ay naguusap, sila ay nabangga ni Pigeon. "Naku hindi!""
Makukulay na Ibon

"Ang kaunting pula galing kay Woodpecker ay humalo sa kaunting asul galing kay Kingfisher. Tinignan ni Kingfisher ang kaunting kulay na lila sa kanya. "Magandan kulay ang lila sa akin," sabi niya."
Makukulay na Ibon

"Whew! Muntik ng mahuli si Kuya ng pusa. Hindi iyon narinig ni Kuya dahil sa lakas ng tunog ng makina"
Ang bagong Pugad

"Magmadali na kayo!!! sigaw ni Ama. Ang pusa ay paakyat na ng puno. At sabay-sabay na lumipad silang apat"
Ang bagong Pugad

"Paalam na mga daan, paalam na haring araw, huni ni bunsong babae."
Ang bagong Pugad

"Paalam na mga matatandang puno. Ay sandali, may bagong puno doon. Ito na ba ang ating bagong pugad. msayang sabi ni bunsong babae."
Ang bagong Pugad

"Ang awit ni inay ay malambing at masarap sa pandinig."
Ang paglipad ni Chandu

"Palipad-lipad sa isang hardin. Nakakita siya ng magandang paru-paro. "Kumusta ka?" sabi ng paru-paro. "mabuti, salamat" sagot naman ni Chandu."
Ang paglipad ni Chandu

"Lumipad pa si Chandu ng mas mataas. Lumipad siya papunta sa isang maya. "Kumusta ka?" tanong ng maya. "Mabuti naman, salamat" sagot naman ni Chandu."
Ang paglipad ni Chandu

"Si Chandu ay lumipad pa ng mas mataas hanggang sa makita niya ang isang agila. "Kumusta kaibigan?" tanong ng agila. "Mabuti naman" sagot naman ni Chandu."
Ang paglipad ni Chandu

"Si Chandu ay lumipad pa ng mas mataas hanggang sa maramdaman niyang madali na para sa kanya ang paglipad. Sa sobrang taas ng kaniyang nilipad ay nakita niya ang isang eroplano. "Kumusta ka Chandu?" tanong ng eroplano. "Mabuti naman,mag ingat ka" mabilis na wika ni Chandu."
Ang paglipad ni Chandu

"Di nagtagal ay umakyat pa ng mas mataas si Chandu. Lumipad siya ng lumipad hanggang sa masalubong niya ang isang rocket. "Kumusta ka ginoo?" sigaw ng rocket. "mabuti naman" wika ni Chandu ng nakangiti."
Ang paglipad ni Chandu

"Pataas ng pataas ang paglipad ni Chandu. Ngayon naman ay nakita niya ang mga bituin na kumikislap sa paligid. Sila ay nakangiting lahat kay Chandu na parang hindi ito naiiba sa kanila. "Kumusta ka Chandu?" tanong ng isang bituin. "Mabuti naman ako" sagot naman ni Chandu. Bigla naman gumalaw ang mga bituin at umiling."
Ang paglipad ni Chandu

"Ang kanyang nanay pala ay ginigising siya. "Magandang umaga anak, kumusta ka?" Siya ay niyakap ni Chandu ng sobrang higpit sabay sabing "mas mabuti po ang aking pakiramdam kaysa dati.""
Ang paglipad ni Chandu

"At palakas pa ito ng palakas sa bawat pagbahing. Hatchu HatCHU HATCHU! Ang sanggol na si Malli ay nagtatatalbog sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang batang lalaki naman na si Jaggu ay naihulog ang kaniyang sorbetes sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Si Shiva na nagtitinda ng gatas ay nahulog sa bisikleta dahil sa bahin ni Hatchuram. Ang matandang si Appan ay nawalan ng malay dahil sa bahin ni Hatchuram."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ang uwak na si Kaka ay nanginig sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang niyog na si Nutty ay nahulog galing sa puno sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang aso naman na si Dorai ay napa akyat ng puno sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ang bulate na si Wriggly ay napapulupot sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang daga namang si Musuka ay napatakbo sa butas sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ang pabo na si Pihu ay nagbagsakan ang mga balahibo sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang isda namang si Matsya ay napatalon paalis ng tubig sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram"
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ang kalabaw na si Balwan ay napapikit sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang payaso naman na si Kutti ay napa tambling sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram"
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ang higanteng gulong na si Chakraa ay napahinto sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang araw na si Surya ay napatago sa likod ng ulap sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram"
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Natakot ang mga tao sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Kahit ang pagtatakip ng tainga ay hindi tumalab."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Madaling lumipad pababa si Uwak palapit sa batang elepante. "Sumunod ka sa akin, sa ilog. Doon, makikita mo kung ano ang kinakain ni Buwaya para sa kanyang hapunan," putak ni Uwak."
Ang mausisang batang elepante

"Nang biglang, "Huli!" Ang ilong ng batang elepante ay nahuli gamit ang panga ng buwaya. "Ikaw ang kakainin ni Buwaya para sa hapunan!" putak ni Uwak, at lumipad palayo."
Ang mausisang batang elepante

"Itinago ni Sokha ang shampoo sa istante."
Itago

"Hinahanap ni Tatay ang shampoo."
Itago

"Itinago ni Sokha ang pantalon ng kanyang ama sa isang upuan."
Itago

"Hinahanap ni Tatay ang kanyang pantalon."
Itago

"Itinago ni Sokha ang sombrero ng kanyang ama sa istante."
Itago

"Hinahanap ni Tatay ang kanyang sombrero."
Itago

"Sabi ni Tatay: “Pakibalik ang aking shampoo, pantalon, at sombrero.”"
Itago

"Pinuri ni Tatay si Sokha."
Itago

"Ano ang hinahanap ni Tatay? Saan itinago ni Sokha ang shampoo? Alam mo ba kung bakit pinuri ni Tatay si Sokha? May kinuha ka ba sa iba para itago? Saan mo itinago ang mga bagay na iyon?"
Itago

"Si Nana ay may laruang kamelyo na mahal na mahal niya. Mayroon din siyang laruang giraffe bilang matalik niyang kaibigan. Minsan, nais din ni Nini na makipaglaro sa kanyaang laruang kamelyo."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Ginawang disyerto ni Nana ang karpet sa sala, at masayang sumakay sa kanyang Kamelyo sa paligid ng disyerto."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Nang makita iyon, iminungkahi ni Nini: - Bakit hindi natin tingnan kung kayang lumangoy ni Kamelyo tulad ng isang balyena?"
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Ha ha, ang aking giraffe ay tuyo pa rin. - Masayang tumawa si Nini. - Hindi na ngayon! - sigaw ni Nana."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Dahil dito, kinuha ni Nanay sila Kamelyo at giraffe. Nagtampo pareho si Nana at Nini."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Natuyo na si Kamelyo at Dyirap. Marahan silang inilagay ni Nanay sa mga bisig ng kanyang dalawang mahihimbing na natutulog na mga anak."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Nang biglang narinig ni Tutu ang boses ng kanyang ina."
Unang Araw ng Eskwela

""Hindi Mama. Sarado pa ang paaralan," bulong ni Tutu habang nakapikit."
Unang Araw ng Eskwela

"Nang dumating siya sa paaralan, naghihintay na ang kanyang guro sa loob ng silid-aralan. Binati siya ni Tutu at ng mga kaklase nito, "Magandang umaga po Maám!""
Unang Araw ng Eskwela

"Hello Isinulat ni Jennie Marima Inilarawan ni Imile Wepener"
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Si Zu ay mainitin ang ulo at ayaw niyang nasisigawan. Kinalma siya ni Zi at sinabihan na mas maganda maglaro sa labas. Pwede Sila magingay Hanggang gusto nila."
Don't Wake the Baby!

"Naging masaya muli sina Zu at Zi matapos maglaro ng football. Sinipa ni Zi ang bola. Goal!"
Don't Wake the Baby!

"Binuhat ni Zu ang sanggol at kumanta subalit ang sanggol ay patuloy na umiiyak."
Don't Wake the Baby!

"Kinarga ni Ma ang sanggol. Kumanta at biglang tumigil ang sanggol."
Don't Wake the Baby!

"Pagkilala Una sa lahat, nais naming pasalamatan ang pagiging bukas na ipinamalas ni Durga Lai Shrestha sa pagyakap sa proyektong ito. Siya ay isang inspirasyon para sa susunod na henerasyon ng malikhaing mangangatha. Isang mainit na pasasalamat sa ilustrador Amber Delahaye mula kay Stichting Thang na humawak ng workshop sa pagguhit. At bilang pagtatapos, ang aklat na ito ay hindi magiging posible kung wala sina Suman at Suchita Shresta, mga anak ni Durga Lai Shrestha, at sa kanyang asawa, Purnadevi Shrestha na laging nasa kanyang tabi."
Hoy Makaw!

"Yehey! Uuwi na si itay. Naririnig ko na ang kanyang mga yapak - thump thump thump! Gustung-gustong naririnig ni Malik ang tunog na ito."
Ang Sapatos ni Tatay

"Thump! Thump! Thump! Parang tunog ito ng tumatalbog na bola, pero alam kong mga bota iyon ni Tatay."
Ang Sapatos ni Tatay

"Pinahiram ni Tatay kay Malik ang kanyang mga bota. Nais ni Malik na gawin ang tunog nito, thump thump thump."
Ang Sapatos ni Tatay

"Malaki ang bota ng Tatay ni Malik, halos kasinlaki na niya ito."
Ang Sapatos ni Tatay

"Sinuot ni Malik ang bota ni itay. Plop! Kahit na ito ay mataas nagawa pa din n'yang tumayo ng tuwid."
Ang Sapatos ni Tatay

"Ngayon gusto ni Malik na maglinis tulad ng kaniyang Tatay ngunit napakabigat ng mga botang ito. Bakit kaya wala ang tunog na dug dug dug?"
Ang Sapatos ni Tatay

"Hmm, iangat kaya ni Malik ang kaniyang mga paa? Ay, aray! Napakabigat ng mga ito."
Ang Sapatos ni Tatay

"Papaano kaya ulit lilinisin ni Malik ang mga ito?"
Ang Sapatos ni Tatay

"Ang mga laruang trak ni Malik ay maaari ding magdala ng mga bagay tulad ng isang tren."
Ang Sapatos ni Tatay

"Hmm, Inilagay ni malik ang mga bote sa kulay dilaw na trak. Inilagay naman nya ang pandikit sa kulay pulang trak."
Ang Sapatos ni Tatay

"Kitty, gusto mo ba ng mais?- tanong ni Bo."
Magbilang ng Ibon

"Woh, napakagandang pagmasdan ang mga ibon na kumakain ng mais. -Naisip ni Bo."
Magbilang ng Ibon

"Isang araw, pumunta si Didi sa tambakan. Mayroon siyang pulang dupatta. Tiningnan ni Didi ang mga batang nagtatakbuhan. Tapos naghanap siya ng lugar na mauupuan. Binuksan niya ang kanyang bag at may kinuha."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Isang araw nakita ng mga bata ang tirahan ni Didi sa isang aklat. Umalis sila upang hanapin siya. Dinala nila ang isang bag ng mga aklat. Kaya ng basahin ng mga bata ang pangalan ng bus. Hinanap nila ang pangalan numero ng kalsada na tinitirhan niya. Kaya nila itong gawin lahat dahil itinuro ito ni Didi sa kanila."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Pagkilala Una sa lahat kami ay lubos na nagpapasalamat sa pagiging bukas palad ni Durga Lal Shrestha sa lubos na pagtanggap ng proyektong ito. Isa siyang inspirasyon para sa susunod na henerasyon na may malikhaing imahinasyon. Pasasalamat din sa ilustrador na si Amber Delaheya mula sa Stichting Thang na siyang humawak ng illustration workshops. At higit sa lahat, ang akdang ito ay hindi magagawa kung wala sina Suman at Suchita Shrestha, na mga anak ni Durga Lal Shrestha's at ang kaniyang kabiyak, Purnadevi Shrestha na palagi niyang karamay."
Alitaptap

""Ang hirap hirap magplano ng kasal!" Ang sabi ni Fox sa kaibigan na si Kuneho. "Sa palagay ko hindi ko magagawa ang lahat ng mag-isa." "Bakit hindi tayo humingi ng tulong sa mga taganayon?" Mungkahi ni Kuneho."
Ang Kasal ni Lobo

"Inawit ni Mynah, "Ang aking tinig ay ang pinakamatamis kaya't dapat kong tanggapin ang mga panauhin.""
Ang Kasal ni Lobo

"Tinaas ni Kumalkoti ang kanyang kamay at sinabi, "Ako ang bahala sa mga dekorasyon. Maaari kong pinturahan muli ang bahay at gawing maayos ito.""
Ang Kasal ni Lobo

"Pinahanga ang kanyang mga balahibo, ipinahayag ni Paboreal, "Sasayaw ako at aliwin at paligayahin ang lahat.""
Ang Kasal ni Lobo

""Ako ang bahala sa mga butil," wika ni inaheng Manok."
Ang Kasal ni Lobo

"Pagkatapos sinabi ni Kuneho, "Kami ay may kulang sa mga mang-aawit. Si Palaka ay aawit." Matapos sumang-ayon ni Palaka, natapos ang pagpupulong."
Ang Kasal ni Lobo

"Hindi nagtagal ay napagtanto ni Palaka ang kanyang pagkakamali. Sa pag-ulan unti unting nagkaroon ng putik, nalinis niya ang kanyang lalamunan at inawit ang tamang kanta. "Sikawa-Barahi nakatali sa isang gilid at isang lubid ng isda na nakalawit mula sa kabilang panig, Walang laman ang takip, ang lalaki ay humakbang ng lima at inihahatid ng kanyang Ina" * Ang Sikawa-Barahi ay isang lubid na ginamit ng mga pamayanan ng Tharu upang magdala ng mga kalakal. Sa kuwentong ito ginagamit ito upang magdala ng mga pagkain para sa kasal."
Ang Kasal ni Lobo

"Nahihiyang lumabas ang Sirenang si Sasha mula sa damong-dagat. "Kumusta, Sasha. Paano ka nakarating dito?” Tanong ni Mere."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"“Kagabi, inanod ako ng malaking alon sa languyan. Ngunit ako ay masyadong mahina upang lumangoy laban sa alon," sabi ni Sasha. "Kung makikita mo, kalahati lang ang aking buntot," dagdag niya habang bumuntong-hininga. Itinaas niya ang kanyang buntot sa hangin."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Huwag mong sabihing mahina ka. Wala ni isa sa atin ang makakayang malabanan ang alon" paalala ni Crawly. "Pero ano ang nangyari sa iyong buntot, Sasha?" dagdag pa nito. "Nang maliit pa ako ay naipit ako sa lambat ng mga mangingisda, at naipit ang aking mga buntot at nahati. Kung kaya, palagi akong kinukutya ng ibang mga sirena," sabi ni Sasha."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Huwag mong sabihing mahina ka. Wala ni isa sa atin ang makakayang malabanan ang alon" paalala ni Crawly. "Pero ano ang nangyari sa iyong buntot, Sasha?" dagdag pa nito. "Nang maliit pa ako ay naipit ako sa lambat ng mga mangingisda, at naipit ang aking mga buntot at nahati. Kung kaya, palagi akong kinukutya ng ibang mga sirena," sabi ni Sasha."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Kailangan ko ng umuwi, Jumpy," sabi ni Sasha. "Paano ka namin matutulungan, Sasha?" Tanong ni Jumpy. "Ilabas natin siya sa pool," mungkahi ni Bluey."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Magiging mahirap iyon," tugon ni Mere. "Isang braso ko lang ang malakas.""
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Alisin natin ang mga bato," sabi ni Crawly. Itinulak nila ng itinulak ang mga ito, ngunit sadyang napakabigat nito para galawin."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Alisin natin ang mga bato," sabi ni Crawly. Itinulak nila ng itinulak ang mga ito, ngunit sadyang napakabigat nito para galawin."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Nasabik si Sasha. Kaya na niyang lumangoy pauwi. Huminga siya ng malalim, sumisid siya sa dagat. Lumingon siya sa kanyang mga kaibigan at kumaway. “Salamat sa pagtulong sa akin,” masayang sabi ni Sasha. “Paalam sa inyong lahat.”"
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Bumalik ka at bisitahin kami kaagad, Sasha," sigaw ni Bluey. Si Mere at ang kanyang mga kaibigan ay kumaway pabalik kay Sasha. Pinagmamasdan siya ng mga ito hanggang sa mawala siya sa dagat. “Natutuwa kaming nakatulong kami,” masayang sabi ni Mere."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Gusto ni Edi na maglaro ng saranggola ngunit wala siyang sapat na pera para bumili nito. Nagbasa siya ng aklat tungkol sa paggawa ng saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Ginamit ni Edi ang martilyo at mga pako para pagdugtungin ang mga pirasong kahoy. Naging maingat siya sa paggamit ng martilyo upang hindi matamaan ang kanyang mga daliri."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Ginawa ni Edi ang katawan ng saranggola. Alam niya na ang mga saranggola ay may apat na tatsulok sa kanilang hugis."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Maganda ang itsura ng apat na tatsulok. Pagkatapos ay ginamit ni Edi ang martilyo at pako para pagdugtungin ang mga kinulayang tatsulok sa banghay ng kanyang saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Maganda ang kinalabasan ng saranggola ni Edi at may kasama pa itong buntot na gawa sa laso."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Ang saranggola ni Edi ay may mahabang kuwerdas na nakasabit. Ngayon, handa nang lumipad ang kanyang saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Gustong - gusto ni Wangari ang nasa labas. Sa kanyang hardin ng mga pagkain sinira nya ang lupa gamit ang kanyang pala. Idiniin nya ang maliit na buto nito sa mainit na lupa."
A Tiny Seed

"Ang kanyang paboriting oras ng araw ay pagkatapos ng paglubog ng araw. Kung saan ang paligid ay madilim na para makita ang mga halaman. Alam ni Wangari na ito ay oras na ng pag uwi. Kailangan nyang sundan ang maliit na daan sa bukid patawid ng ilog upang sya ay makauwi."
A Tiny Seed

"Alam ni Wangari kung ano ang kanyang gagawin. Tinuruan nya ang babae na magtanim ng puno gamit ang buto ng puno. Ibineneta ng mga babae ang puno at ginamit ang pera para sa pangangailangan ng kanyang pamilya. Ang babae ay sobrang saya. Tinulungan ni Wangari ang mga babae na maging malakas."
A Tiny Seed

"Ilang taon pa ang nagdaan, may mga bagong puno ang tumubo sa kagubatan, ang ilog ay nagsimulang na umagos muli. Ang mensahe ni Wangari ay kumalat sa ibang lugar sa Africa. Sa ngayon milyong puno na ang tumubo mula sa buto ni Wangari."
A Tiny Seed

"Oo! Lilipat na naman si Koni. Pero saan lilipat si Koni? Sana sa lugar na malinis ang hiling ni Koni."
Isang natatanging kwentas

"Lumipas na ang oras at walang nakakakita kay Koni. "Andito ako!" sigaw ni Koni. Ngunit walang nakakarinig kay Koni. Gaano katagal kaya si Koni dito?"
Isang natatanging kwentas

""Wow! May bagong kaibigan ang aking brotse," sabi ng batang babae. Dumampi ang kamay niya kay Koni. Yehey! Sa wakas ay may nakakita kay Koni. Masayang masaya si Koni. Mag-uumpisa ang bagong buhay ni Koni."
Isang natatanging kwentas

"Ngayon ay nararamdaman ni Koni na lahat sila ay umiindayog. Saan dinadala ng dalaga si Koni?"
Isang natatanging kwentas

"Nakarinig ng mga boses si Koni. Ano ang lugar na ito? "Olin, ano ang dala mo ngayon?" Olin? Sino si Olin? Gustong malaman ni Koni."
Isang natatanging kwentas

"Nakaramdam ng kamay si Koni. Lilipat na nanaman ulit kaya si Koni? Oh! Lahat ng mga kaibigan ni Koni ay darating din."
Isang natatanging kwentas

"Narinig ni Koni ang isa pang boses. "Olin, may bago akong kwintas." Nakikinig si Koni. Olin? Olin ba ang pangalan ng babae?"
Isang natatanging kwentas

""Syempre. Kaya ni Olin na gumawa ng kwintas na tulad niyan," sabi ni Olin. Dumampi ang kamay ni Olin kay Koni. Ay, ano ang gagawin ni Olin?"
Isang natatanging kwentas

"May inilagay si Olin sa katawan ni Koni. Ugh, kakaiba ang pakiramdam. Kahit na ano, hindi makakawala si Koni."
Isang natatanging kwentas

"Kumuha si Olin ng isang mahabang bagay. Ikinabit niya ito sa katawan ni Koni."
Isang natatanging kwentas

"“Ito ang kwintas ni Olin. Ang ganda, di ba?" Narinig ni Koni ang boses ni Olin. Kuwintas?"
Isang natatanging kwentas

"“Ang ganda ng kwintas ni Olin. Gusto ko rin ng isa.” Nakita ni Koni na papalapit ang mga kaibigan ni Olin. Napatingin sila sa kwintas ni Olin. Alam na ni Koni ngayon. Si Koni ay naging kwintas."
Isang natatanging kwentas

"Abala ngayon si Olin. Tinutulungan ni Olin ang kanyang mga kaibigan na gumawa ng mga kwintas."
Isang natatanging kwentas

"Gusto ni Moru na umakyat ng mga puno at magnakaw ng mga hilaw na mangga. Gagapang siya sa sanga na nagkukunwaring isang cheetah sa isang malalim na madilim na gubat. Nasisiyahan siyang makahuli ng mga insekto - ang asul na berdeng bote ay lumipad na may malaking makintab na ulo, ang manipis at malutong na tipaklong, at ang dilaw na paru-paro na ang kulay ay nagmula tulad ng pulbos sa kanyang mga daliri. Gustung-gusto ni Moru ang mga lumilipad na saranggola, mas mataas ang mas mahusay. Aakyat siya sa pinakamataas na terasa upang umakyat ang kanyang saranggola sa itaas ng ulap tulad ng isang makinang na agila na sumusubok na maabot ang araw."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Nagustuhan ni Moru ang mga numero. Ang bilang 1 ay mukhang payat at malungkot; 10 0a y mataba at mayaman. Napakaganda ng 9, lalo na noong tumayo siya sa tabi ng 1 at naging 19.Ang mga numero ay tulad ng isang walang hanggang hagdanan. Naiisip ni Moru ang pag-akyat sa kanila isa-isa, karera ng pataas, minsan dalawa, minsan tatlo o apat o higit pang mga hakbang nang paisa-isa."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Gusto ni Moru na pumasok sa paaralan dahil marami sa kanyang mga kaibigan ang nagpunta din. Gusto niyang bumangon sa umaga at may pupuntahan. Nagustuhan niya ang malaking palaruan ngunit hindi niya gusto ang pumasok sa klase. Ayaw niya sa guro. Naramdaman niyang nakakulong siya sa silid. Ang mga bata ay hindi maaaring magtanong, hindi sila makagalaw at hindi sila makapagsalita kung nais nilang sabihin ang mga bagay. Masama ang ulo ng guro. Ramdam ni Moru na hindi talaga gusto ng guro ang mga bata. Marahil ay hindi niya nagustuhan ang pagiging guro o pagpunta sa isang paaralan. Sa anumang kaso, hindi rin nagustuhan ng mga bata ang guro."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Isang araw, sumulat ang guro ng ilang kabuuan sa pisara. Madali ang kabuuan ngunit nakakasawa. Hindi gusto ni Moru na gawin ang mga ito at wala siyang pasigan. Nasira ang kanyang pasigan at walang pera ang kanyang ina upang makabili ng bago. Sa halip ay binilang niya ang daan-daang mga langgam na umaakyat sa dingding. Tumingin siya sa puno sa labas at napansin na perpekto ang mga dahon. Ang mga perpektong dahon ay may perpektong mga anino. Sa kanyang isipan, binibilang ni Moru kung gaano karaming mga sirang ladrilyo ang nandoon sa kahabaan ng compound wall ng paaralan. Kinakalkula niya na kung ang bawat ladrilyo ay nagkakahalaga ng limang rupees ay kukuha ng higit sa isang libong rupees upang mapunan ang lahat ng mga puwang at sirang puwang sa dingding."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

""Moru!";saway ng guro. ";Bakit wala kang ginagawa?"Si Moru ay mukhang blangko. "Nasaan ang pasigan mo? Bakit hindi mo pa dinala sa paaralan?"sigaw ng guro. Nakita ni Moru na galit ang guro sa kanya. Sumagot si Moru, "Nasira ang dati kong pasigan at wala akong pera upang bumili ng bago."Galit ang guro at binigyan si Moru ng isang matulis na gripo na may pamalo sa kanyang kamay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Mahinahong nagpatuloy si Moru, "Kahit na may pasigan ako ay hindi ko gagawin ang kabuuan dahil ayaw ko."Galit na galit ang guro. Sinampal niya si Moru. Nasunog ang pisngi ni Moru ng masilaw na pula. Biglang uminit na luha ang tumulo sa kanyang mga mata. Tumayo siya at tumakbo palabas ng silid, pababa ng berandah, sa kabuuan ng maalikabok na palaruan, sa pamamagitan ng sirang gate at palayo."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Kinaumagahan, ginising siya ng ina ni Moru sa oras para sa paaralan. Ngunit hindi tumayo si Moru. Humiga siya sa makitid na kama na mahigpit na nakapikit. Susunod na araw ito ay ang parehong kuwento, at sa susunod na araw at sa susunod. Walang makapaniwala kay Moru na bumalik sa paaralan. Isang linggo ang lumipas at pagkatapos ay isang buwan. Umupo si Moru sa pader sa harap ng kanyang bahay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Dumating ang ulan at bumukas ang paaralan pagkatapos ng bakasyon sa tag-init. Akala ng lahat ay babalik sa paaralan si Moru kasama ang lahat ng mga bata. "Hindi," sabi ni Moru nang mahigpit. Isang taon ang lumipas. Sumuko ang lahat kay Moru. Marahil ay sumuko din si Moru sa kanyang sarili. Sa halip, nagsimula siyang gumawa ng iba pang mga bagay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Dumadaan ang guro. Napatingin si Moru sa guro. Tumingin ang guro kay Moru Ni ngumiti at ni kunot noo. Kinabukasan, sa parehong oras at sa parehong lugar, tumingin si Moru mula sa dingding. Tumingin sa kanya ang guro at ngumiti. Ito ay isang maliit na ngiti. Tumalon si Moru mula sa pader at tumakbo palayo."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Sinimulang ilabas ni Moru ang mga libro. Mayroong mga libro na may mga kwento sa kanila, na may mga larawan sa pabalat. Ang ilan ay nakasulat sa malalaking titik. Ang ilang mga libro ay napakarami sa kanila na ang mga salita ay dapat na maiipit sa mga pahina. Naramdaman ni Moru na tumataas ang kanyang tuwa. Hindi siya nagalaw ng isang libro sa loob ng dalawang taon."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pagkatapos ay dumating ang mga libro na may mga numero. Bumagal ang mga mata at daliri ni Moru. Ang mga numero ng taba ay sumayaw kasama ang mga payat. Ang dalawang numero na balanseng isa sa tuktok ng iba pa tulad ng isang hindi matatag na gusali na naghihintay pa rin na mapunan ang silong. Ang mga dumaragdag na kabuuan ay tumingin maikli at naglupasay at tumaba at tumaba sa ilalim ng lumaki ang mga numero. Ang dibisyon ay nasa kabaligtaran lamang. Nagsimula ka sa maraming at pagkatapos kung ikaw ay maingat, pinagtrabaho mo ito upang lumikha ng isang mahabang manipis na kaaya-aya na buntot. Kung ikaw ay mapalad ay walang maiiwan. Isa-isa ang lahat ng mga numero at ang kanilang mga lansihin ay bumalik sa Moru."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Madilim at walang ilaw ang paaralan. "Kailangan mong umuwi ngayon, Moru, ngunit makakabalik ka bukas," sabi ng guro. "Ngunit maaari ka bang dumating kapag ang mga bata ay narito mangyaring?" Susunod na araw, kaagad pagkatapos magsimula ang paaralan, dumating si Moru. Nagulat ang mga bata nang makita siya at medyo natakot. Sa ngayon si Moru ay sikat bilang isang 'dada' ng kapitbahayan. "Mayroon akong makakatulong sa akin ngayon," sabi ng guro. Inilagay niya si Moru kasama ang mga nakababatang bata. Mayroong mga libro kung saan dapat magsulat ang mga bata. "Mangyaring, maaari mo bang tulungan ang mga bata na ayusin ang mga numerong ito sa pataas at pababang pagkakasunud-sunod?" Ang maliit na mga bata ay nag-agawan sa paligid ng Moru; namangha sila na ang isang matigas na kapwa tulad ni Moru ay may alam ng lubos."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pinatayo ni Moru ang mga bata sa isang linya - ang pinakamaliit na bata sa isang dulo at ang pinakamataas sa kabilang dulo. Binigyan niya sila ng mga numero na hahawak. Ngayon ay madali na. Tulad ng sa mga maiikling bata at matangkad na bata, madaling malaman kung sino ang ilalagay kung saan, pareho ito sa mga numero. Araw-araw ay pupunta si Moru nang kaunting sandali at araw-araw ay bibigyan siya ng guro ng isang mas malaki at mas malaking gawain na dapat gawin. Araw-araw natagpuan niya ang kanyang pagmamahal sa mga numero ay lumalakas at araw-araw ang kanyang kaguluhan at kasanayan ay hinihigop ng maliliit na bata."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pagkalipas ng isang buwan, hinahanap siya ng ina ni Moru sa kalagitnaan ng umaga. Wala siyang saan. Tumingin siya sa terasa ngunit wala siya doon. Napatingin siya sa dingding kung saan siya karaniwang nakaupo na nakabitin ang kanyang mga paa, ngunit ang mga saranggola lamang niya ang namamahinga doon."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Naroon si Moru. Nakayuko ang kanyang ulo, at tinitigan niyang mabuti ang kanyang notebook. May nakakunot na konsentrasyon sa kanyang noo at malalim na pagsipsip sa kanyang mga mata. Siya ay abala sa paglutas ng mga kumplikadong problema sa matematika kasama ang lahat ng iba pang mga bata sa kanyang edad. Tumingin din ang guro, at ngumiti siya sa kanyang malambot na mainit na ngiti sa ina ni Moru. Masaya siyang ngumiti pabalik. Si Moru ay nasa paaralan muli. Sa pagkakataong ito ay lalo siyang natuto. At higit sa lahat, sa pagkakataong ito ay minahal na niya ito."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Isang araw, tinanong ng may batik na manok si Nanay. - Ikaw ang aking ina. Kaya, ang iyong ina ay.... -... ang iyong Lola. Sagot ni nanay na manok at nagpatuloy. - Noong maliit pa kayo, pinapasyal niya kayo bago maglakad, maghanap ng pagkain para sa inyo, turuan kayo kung paano maiiwasan ang mga uwak at lawin... Ngunit ngayon, hindi mo na muling makikita ang maririnig. Matagal na siyang pumanaw."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Sa pakikinig kuwento, nalagpasan ni Batik-batik na manok ang kanyang Lola. Tumakbo siya papunta sa hardin kung saan sya dinadala ng kanyang Lola kasama ang mga kapatid sa mag laro. Bigla niyang nakita ang isang matandang manok. Ang matanda ay sinusuyo ang isang maliit na manok na may maliit na buntot. - Kumuha ka ng ilang mga butil, aking mahal! Patuloy na iniyuko ng maliit na buntot ang kanyang ulo. - Cheep, cheep! Ayokong ng mga butil! Gusto ko ng isang tipaklong!"
Ang Lola ng Batikang Manok

"Pakikinig sa kwentong Batikang Manok, malumanay na sagot ni Lola."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Matapos ang pagkain, ginabayan ni Granny ang kanyang mga apo upang makahanap ng tubig at magpahinga sa kaaya-ayaang lilim ng mga puno. Sa hapon, nag-cluck muli si Granny upang tipunin ang kanyang mga apo upang turuan sila kung paano manghuli ng mga bulate at tipaklong... Naramdaman ng Speckled Chicken na napakasaya. Nasisiyahan lang siya sa kanyang oras sa tabi ni Granny, tulad ng dati sa kanyang Lola noong una."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Si Dolly Ducky ay may maliit na pulang payong na ibinigay sa kanya ng kanyang pinakamamahal na Lola. Kapag maaraw, kapag maulap, dinadala ito ni Dolly saan man siya magpunta."
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Tumakbo si Dolly palabas ng bahay, at nakasalubong niya si Squeaky the Squirrel. "Nakita mo ba ang maliit kong pulang payong?" tanong ni Dolly. "Hindi," sabi ni Squeaky, "ngunit maaari mong makuha ang akin." “Salamat, napakabait mo, pero ang maliit kong pulang payong, kailangan kong hanapin,” sabi ni Dolly habang naglalakad sa tabi ng ilog."
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Si Freckle isang Frog ay nagpapahinga sa isang troso. "Nakita mo ba ang maliit kong pulang payong?" tanong ni Dolly. "Hindi," sabi ni Freckle, "ngunit maaari mong makuha ang akin." "Salamat, oh napakabait mo". "Pero ang maliit kong pulang payong, kailangan ko talagang mahanap." sabi ni Dolly habang mabilis na tumatawid sa ilog."
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Kalalabas lang ni Mighty the Mouse sa kanyang bahay. "Nakita mo ba ang maliit kong pulang payong?" tanong ni Dolly. "Hindi," sabi ni Mighty, "ngunit maaari mong makuha ang akin." "Naku..." sigaw ni Dolly, nangingilid ang mga luha sa mga mata, "Gusto ko ang payong ko, maraming taon na itong kasama ko.""
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Biglang tumigil ang ulan at tumingala si Dolly. Naroon si Lola, at kasama ang kanyang polka-dot na payong! "Maliwanag at maaraw, noong huli mo akong binisita sambit ni dolly. Nawala yata sa isip mo, 'pag naiwan mo," nakangiting sabi ni Lola, kasama ang maliit na pulang payong ni Dolly."
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Si Tina ay pitong taong gulang na babae Nakatira siya sa isang baryo na nagngangalang Purple Cherry Katabi nito ay isang napakagandang kagubatan. Meron ditong malinaw at makislap na batis. Gustung gusto ni Tina at ng mga kaibigan nyang maglaro sa kagubatan."
Kaibigan sa Kagubatan

"Kinabukasan, pumunta si Tina atbang mga kaibigan nya sa gubat para maglaro. "Naku, anong nangyari sa kagubatan," iyak nya. Tapos may narinig siyang humihingi ng tulong. "Tulong, tulong!" Pinakinggang mabuti ni Tina."
Kaibigan sa Kagubatan

"Bigla niyang napagtanto na nga humihingi ng tulong ay nasa batis ay agaran silang pumarito. Nakita ni Tina at ng mga kaibigan nya doon: Isda, palaka at igat. Natatabunan ng mga dahon at sanga na tinangay ng bagyo"
Kaibigan sa Kagubatan

"Nagmakaawa ang palaka kay Tins. "Tulungan mo kami Tina. Sinira ng bagyo ang aming mga tahanan kagabi." "Huwag kayong mag alala mga kaibigan. Tutulungan namin kayo," sabi ni Tina. Agaran siyang bumalik sa baryo."
Kaibigan sa Kagubatan

"Nakita ni Tina ang pinuno ng baryo, si Tui. Sinabi niya dito lahat ng nasaksihan niya. Magkasama nilang tinipon ang mga taga baryo at agad n bumalik sa batis."
Kaibigan sa Kagubatan

"Nag isip ang mga taga baryo kung ano ang kanilang gagawin. Naalala ni Tina ang araw na nasira ang bahay ng kanyang lola dahil din sa bagyo. "Kailangan muna nating maglinis at ayusin ang mga nasira, tapos magtanim tayo ng mga bagong puno." mungkahi ni Tina. "Tama, tutuling din kami dahil tirahan din namin ito," sabi ng mga hayop."
Kaibigan sa Kagubatan

""Sige," sabi ni Tui. "Maghati hati tayo sa mga grupo para mapabilis ang gawain natin." Bumuo si Tui ng dalawang grupo mula sa mga taga baryo. Siya ang namuno sa Grupong Luntian para linisin ang kapatagan at magtanim ng mga puno at halaman. Si Tina naman ang namuno sa Grupong Bughaw para tulungan ang mga hayop sa paglilinis ng batis."
Kaibigan sa Kagubatan

"Ang maaasahang si Tina ay tinipon ang mga hayop para magplano. Gusti nilang maging pinakamagandang tirahan sa lahat ang Purple Cherry. Ang kanyang grupi ay ginawa ang lahat ng nakakaya para maiwasan ang sunog at baha. "Napakahirap pero nasayahan ang lahat," sabi ni Tina."
Kaibigan sa Kagubatan

"Siya ay nagtanong, Ano ang jipang bike ina? "Isang matamis na kakanin gawa sa kanin, ani ng ina" "Maaari ba akong bumili sa pagdiriwang? "Tumango ang ina at sumang ayon" "Yahoo, sabe ni Euis."
Isang Pagdiriwang

"Tik! Tak! Tik! Tak! Naririnig ni Euis ang pagtapik ng kanyang ama sa isang puno ng palma upang makagawa ng mas maraming tubig na asukal. Gusto niya ang tunog na ginagawa nito. "Tay, mag almusal na tayo!" tawag ni Euis. Mayron tayong gulay at tokwa kari." Yehey! Tapos na si Euis sa mga gawain niya."
Isang Pagdiriwang

"Pag-uwi ni Euis, nakaupo ang kanyang ina sa gitna ng kusinang puno ng usok na gumagawa ng asukal sa palma. Sabi ni Nanay, “Euis, pakikuha ako ng kahoy. Pagkatapos ay tulungan mo akong magsindi ng apoy.”"
Isang Pagdiriwang

"Nanguha ng mga kahoy si Euis. "Uuh…hap! Wow, napakabigat nito" "Aray! sigaw ni Euis. Kinagat ng malaking langgam ang kanyang paa."
Isang Pagdiriwang

"Ang mga pinalamig na piraso ng asukal na ginawa ni Nanay ay nakasalansan sa sampu, pagkatapos ay itinali ng tuyong hibla na gawa sa tangkay ng puno ng saging. Ang mga kamay ni Euis ay nagsimulang mapagod, at siya ay nahihilo."
Isang Pagdiriwang

"Sa wakas, nakauwi na si Tatay! Natapos na ni nanay ang paghubog ng minatamis. Ang mga stack ng asukal ay nakaimpake sa isang basket. Ngayon ang asukal sa palma ay handa nang ibenta. “Pista, nandito na ako! Gusto kong bumili ng jipang bike!" masayang bulalas ni Euis."
Isang Pagdiriwang

"Walang tigil na kinakanta ni Euis sa harap ng kanilang bahay,"Pista, paparating na ako! Halina at bumili ng jipang bike!"​ Isang maitim na di malamang bagay ang umilaw mula sa malayo. Palikuliko nitong tinahak ang daan na puno ng butas. "Paparating na ang trak!" ang masayang sigaw ni Euis habang iwinawasiwas ang kaniyang kamay."
Isang Pagdiriwang

"Sinuyod ni Euis ang pista kasama ang kaniyang ina, habang nagtitinda ng matamis na bao sa mga kapwa tindero at tindera. May naamoy siyang kaaya-aya. "Maraming pagkain ang gumagamit ng matamis na bao sa kanilang mga lutuin," ang paliwanag ng kaniyang ina."
Isang Pagdiriwang

"Ang isang nagbebenta ay mahusay na naghahalo ng mga inumin. Sinabi ni Nanay, "Ang masarap na lasa ng mga inumin ay nagmumula sa asukal sa palma." Ang palm sugar ni Nanay ay sikat sa pagiging malasa at mura."
Isang Pagdiriwang

""Manong, magkano po ito?" Tanong ni Euis sabay turo sa ibang hugis na jipang. “Sampung libo lang,” sagot ng nagbebenta. “Pwede ba akong bumili niyan?"
Isang Pagdiriwang

"Nais ni Euis ng jipang bike subalit ngyon mayroon siyang jipang na paruparo."
Isang Pagdiriwang

"Natuwa din si nanay, dahil naibenta niya lahat ng asukal sa palma. Laging maaalala ni Euis ang kagalakan ng pista. Mahal na mahal niya ang jipang paruparo at niyakap niya ito hanggang sa pag-uwi."
Isang Pagdiriwang

""Huwag kang mangamba," sambit ni Baba. " Marami ring kambing na tulad mo rito. Magiging masaya ka rito.""
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Nahihiya siyang naglakad patungo sa kaniyang silid. Pinahanay sila ni Ginang Billu sa isang linya upang kumanta ng kanta ng kambing"
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

""Hindi! Hindi! Hindi ka dapat nagiimbento ng sarili mong letra ng kanta! Huminto kang kumanta!Galit na Sambit ni Ginang Billu Pinatayo ang munting kambing sa sulok."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Makalipas ang ilang oras, klase na ng Laro. Talon! Sabi ni ginang Hoppy, ang guro sa P.T."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

""Walang gagapang!" Galit na sabi ni Ginang Hoppy."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Tapos, klase na ng Sining. Gumuhit ng tuwid at alon alon na linya. Utos ni Gunang Dotty sa klase."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

""Hindi ko alam kung paano gumuhit ng bangka," Wika niya "Ngunit sinabi ng lahat na gumuhit ka ng bangka sa klase nyo ngayon," sabi ni Piggy."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Tinignan sya ni Piggy na may nanlalaking mga mata ng magsimula syang gumuhit sa alikabok."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

""Magkunwari tayong nasa isang hardin!" Suhestyon ni Piggy."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Si Dira at ang kanyang bunsong kapatid na si Chaku ay nag-aaway dahil sa laruang elepante. Ang laruang elepante ay pagmamay-ari ni Dira. ¨Ibalik mo ang laruan ko!¨ Sigaw ni Dira habang tinutulak si Chaku."
Si Dira at Chaku

"Nagtungo si Dira sa kwarto ng kanyang kapatid. Napansin niya na madaming koleksyon ng laruan sa kwarto nito gaya ng mga bola, sasakyan at may mga libro rin. Mayroon ring bagong pares ng sapatos samantalang ang kay Dira ay puro luma lamang. Kung marami namang gamit at laruan si Chaku bakit pa kailangan ni Dira ibahagi ang laruan nitong elepante sa kapatid?"
Si Dira at Chaku

"Nagdesisyon si Dira na tumakbo palabas ng bahay. Biglang may grupo ng elepante na naglabasan mula kung saan. Hindi ni Dira malampasan ang mga ito sa halip ay lumambitin siya sa pangil ng isa sa mga elepante at sumakay sa likod nito."
Si Dira at Chaku

"¨Chaku! Chaku!¨ Sigaw ni Dira. ¨Umakyat ka sa puno!¨ Patuloy parin sa pagsugod ang mga elepante. Nagmamadaling umakyat si Chaku sa puno. Malalim na ang kaniyang paghinga. ¨Dira!¨ Sigaw ni Chaku. ¨Kuya! Pakiusap tulungan mo ako!¨"
Si Dira at Chaku

"¨Sabihin mo sa mga kaibigan mo na huwag saktan ang kapatid ko,¨ Pakiusap ni Dira sa kanyang elepante ngunit umangil lang ang ibang mga elepante."
Si Dira at Chaku

"Ang mga galit na elepante ay hinatak ang mga dahon ng puno, hinila ang sanga at pinipilit na ihagis si Chaku paalis mula sa puno. Maabutan kaya ni Dira ang kapatid ng tama sa oras?"
Si Dira at Chaku

"Tumalon si Dira mula sa likod ng kaniyang sinasakyan na elepante papunta sa puno at inakyat nito sanga na kinalalagyan ni Chaku. ¨Abutin mo ang kamay ko!¨ Utos ni Dira."
Si Dira at Chaku

"Ngunit nang hawakan ni Chaku ang kamay ni Dira, isang elepante ang humatak kay Dira mula mismo sa sanga. Inihagis ng elepante si Dira sa lupa!"
Si Dira at Chaku

"Narinig ni Dira ang boses ng kanyang ina. "Huwag kang matakot," sabi niya. Niyakap ito ng Ina. "Nanaginip ka lang ng masama." Narinig ni Chaku ang mga sigaw at tumakbo sa kwarto ni Dira. "Gusto mo bang maglaro bukas ng umaga?" tanong ni Chaku. "Okay," nakangiting sabi ni Dira. "Pwede natin parehong laruin ang laruan kong elepante.""
Si Dira at Chaku

"Nong gabing yon, napansin din ni Meena na mas madaming pagkain ang nakuha ni Raju kompara sa kanya. Binigyan din sya ng itlog ng kanilang Nanay, habang si Meena ay wala. Si Mithu at nagmamasid sa likuran at hindi din sya masaya sa nangyayari."
Hating Kapatid

"Nong ang mga bata ay naghuhugas ng kanilang kamay, hinati ni Mithu ang itlog at nilagay ang kalahati sa plato ni Meena."
Hating Kapatid

"Pinagalitan ni Lola si Meena dahil gusto rin nya ng itlog, ngunit ang sabi ng Tatay hindi ito patas dahil ang mga bata ay sabay na lumalaki, at sila ay parehong nag ta-trabaho ng maigi."
Hating Kapatid

"Hindi sumang-ayon si Raju. Sa kanyang palagay sya ay mas nag tatrabaho ng maigi kaysa kay Meena, at dahil dyan dapat sya makatanggap ng mas madaming pagkain. "Ang trabaho mo ay simple lang," sabi nya dito. Iminungkahi ni Meena na magpalit sila ng ginagawa sa look ng isang araw. Sumang-ayon si Raju."
Hating Kapatid

"Kinabukasan ay pista opisyal. Sinabihan ni Meena si Raju na gumising ng maaga para magparingas."
Hating Kapatid

"Napag tanto ni Raju na magpa ringas ng apoy at hindi madaling trabaho."
Hating Kapatid

"Dinala ni Meena si Lali, ang baka sa pastulan."
Hating Kapatid

"Samantala, ginising ni Mithu si Meena, "Lali! Lali!""
Hating Kapatid

"Napagtanto ni Meena na si Lali ay nakawala at pumunta sa taniman ng gulay. Hinabol nya si Lali ng napakatagal bago nya ito mahuli."
Hating Kapatid

"Si Raju ay pagod at gutom. Pinag mamasdan sya ng kanyang Lola buong araw at kanyang napagtanto kung gaano kadami ang gawain ni Meena araw araw."
Hating Kapatid

"Nong gabing iyon, binigyan ng kanilang Nanay si Raju ng karaniwang parte ng pagkain para kay Meena, at nilagyan nya ng mas madaming pagkain ang plato sa harapan ni Meena."
Hating Kapatid

"Ang kawawang Raju nalungkot sa nangyari! Lahat ay nagtawanan ng nakita nila ang mukha ni Raju. Ngayon alam na nilang lahat na ang babae at lalake ay kaylangan ng pantay na pagkain para lumakas."
Hating Kapatid

"Kinabukasan papuntang eskwelahan, pinitas ni Raju ang hinog na bayabas mula sa mababang puno nito."
Hating Kapatid

"At binahagi nya ang prutas kay Meena, pina ngako ni Raju na tutulungan nya ito sa mga gawaing bahay kung kaya nya. Sabi ni Meena kay Raju na ang pagbabantay kay Lali ay hindi madali."
Hating Kapatid

"Hindi ako inaantok, Ina, bulong ni Tinku. Pero hindi siya narinig ng kanyang Ina dahil mabilis itong nakatulog. Lumingoin siya sa kaliwa at lumingon sa kanan. Humiga ng padapa at patihaya. Pero hindi siya makatulog!"
Goodnight, Tinku!

"Kaya't siya ay umalis sa gabi upang makita kung ano ang maaari niyang makita. Sa kalangitan, nakakita si Tinku ng buwan, maputi at bilog, nakangiti sa kanya. Ramdam niya ang sobrang saya. 'Maganda ang Gabi,' naisip ni Tinku."
Goodnight, Tinku!

"Sa may kalayuan sa taas ng isang puno, may mga mumunting ilaw. Isang ilaw ang lumipad pababa! 'Ako ay isang alitaptap,' sabi ng isang ilaw. Kumikinang ako sa dilim! Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo, pwede! sabi ng alitaptap."
Goodnight, Tinku!

"May lumipad at sumabit ng pabaliktad sa puno. Ano ang pangalan mo, ibon? tanong ni Tinku. Hindi ako ibon, ako ay isang paniki. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo pwede! sabi ng paniki."
Goodnight, Tinku!

"Ang ilang mga dahon ay lumipat sa mga palumpong. May nagtatago! Sino ka? tanong ni Tinku. Ako ay isang soro. Ako ay namamasyal sa gabi. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo, pwede! sagot ng soro."
Goodnight, Tinku!

"Tumingin sa kanya ang dalawang maningning na mga mata mula sa puno. Sino ka? tanong ni Tinku. Ako ay isang kuwago, sabi ng kuwago. Nangangaso ako ng pagkain sa gabi. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo pwede! sabi ng kuwago."
Goodnight, Tinku!

"CHIRRRRRP! CHIRRRRRP! Sino ang nandito? tanong ni Tinku. Ako ay isang kuliglig. Humuhuni ako kapag gabi. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo pwede! sabi ng kuliglig."
Goodnight, Tinku!

"Si Tinku at ang kanyang mga kaibigan ay tumalon at hinagis at gumulong hanggang sa humikab si Tinku. Inaantok na ako. Kailangan ko nang umuwi. sabi ni Tinku. Masaya siya na marami siyang bagong kaibigan. Nagkukusot malapit sa kanyang ina, sabi niya, Ang gabi ay hindi isang malungkot na lugar, ina. Ang gabi ay puno ng mga kamangha-manghang nilalang. Oo, sagot ng kaniyang ina. Ang iyong mga bagong kaibigan ay panggabi, tulad ng ligaw na aso."
Goodnight, Tinku!

"Isang araw, ang mga kaibigan ni Tipaklong ay hindi maayos ang pakiramdam at napagpasiyahang manatili sa bahay. Hindi ito binigyang pansin ni Tipaklong. Siya ay tumakbo palabas at naglaro pa rin."
Nagsalita na si Tipaklong

"Ilang araw ang lumipas, binisita ni Kuliglig si Tipaklong. "Saan ka nanggaling?" tanong ni Tipaklong. "Bakit hindi ka tumungo ng damuhan upang maglaro?" "Ah, nagkaroon ako ng matinding sakit ng tiyan at ulo. Halos di ako makalakad," daing ni Kuliglig."
Nagsalita na si Tipaklong

""Ay, hindi ko namalayan na ikaw pala iyon!" Sabi ni Palaka. "Hindi ako nakakakita ng maayos nitong mga nakaraang araw. Ano ang ginagawa mo dito?" Sumagot ang tipaklong, "Pupunta kami sa doktor. Ang kuliglig ay may sakit.""
Nagsalita na si Tipaklong

""Siguro dapat din akong pumunta," sabi ni Frog. "Ang aking mga mata ay nakakaabala sa akin, at ang aking balat ay may isang kakaibang pantal.""
Nagsalita na si Tipaklong

"Naisip ni Tipaklong na alam nya kung ano ang nangyayari. Kaya nagpasya siya na panahon na para magsalita."
Nagsalita na si Tipaklong

""Kuliglig, sa tingin ko'y hindi nakasasama sa kalusugan ang mga kemikal na iwinisik mo sa mga pananim mo. At ang mga sisidlan na itinapon sa tubig ay maaaring nakasama sa paningin at balat ni Palaka.""
Nagsalita na si Tipaklong

""Hayaan mo na yun, Kuliglig," nakangiting sabi ni Palaka. "Itatama natin ito. Pero sa ngayon ay pumunta muna tayo sa doktor at nang tayo ay gumaling na.""
Nagsalita na si Tipaklong

"Aray! "Hindi mabuti para sa isang dragon," sasabihin ni Inang Dragon"
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Biglang, nakilala ni Drake ang kanyang tagapagsanay, ang Halimaw na si Sili."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Naipagmalaki siya ni Inang Dragon."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Si Ulap ay nagseselos dahil sa palagay ng mga tao, ay mas mahalaga ang Araw kaysa sa kanya. " HIndi ka naman magaling!" Sabi ni Ulap. "Nag iisa lamang ang hugis mo at hindi nagbabago, nakakasawa ang sinusunod mong landas habang naghahatid ka ng init at liwanag sa mundo. Samantalang ako, maaari akong maglakbay sa anumang direksyon at magbago sa anumang hugis na akala mo.""
Ang Selosong Ulap

"Si Araw naman ay patuloy na nagniningning, hindi sya naabala sa mga sinabi ni Ulap,"
Ang Selosong Ulap

"Kaagad, ang liwanag ni Araw ay nabawasan at naging makulimlim ang kalangitan. Nagtaka ang lahat sa mga nangyayari."
Ang Selosong Ulap

"Halos natakpan ni Ulap and liwanag ni Araw. "Humina na ang init at liwanag mo, Araw! Panunukso ni Ulap."
Ang Selosong Ulap

""Mabuti yan,' sabi ni Araw. "Nakatulong ka para palamigin ang lahat. Salamat sa iyo!""
Ang Selosong Ulap

"Nakikita mo na, na pareho tayong kailangan ng mund," sabi ni Araw kay Ulap. "Kung wala ka, maging tuyo ang lupa, at kung wala ako, ang tubig ay ay hindi makababalik sa langit upanng maging ulap at ulan. Tayo ay bahagi ng isang siklo at pareho tayong mahalaga"
Ang Selosong Ulap

"Ang pitong taong gulang na si 'Dholma' ay nakatira sa Himalaya, Nepal. Kasama ni Dholma sa bahay ang kanyang Lola, Tatay, Nanay, kapatid, tuta, manok at at baka."
Ang panaginip ni Dholma

"Pabibitbit ng mga bagahe mula sa mga karatig na lugar ang araw-araw na gawain ni Yakko."
Ang panaginip ni Dholma

"Kasama ni Yakko, ang pag hahatid ng mga bagahe ang hanap-buhay ng ama ni Dholma."
Ang panaginip ni Dholma

"Sobrang gusto ni Dholma si Yakko. Tuwing umaga ay binibigyan niya ito ng masarap na gatas at tuwing malamig naman ay binibigyan niya ito ng sumbrero at balabal na mabalahibo."
Ang panaginip ni Dholma

"Gusto ni Dholma ang mga instant na noodles. Mahaba, malutong, kulot at nakakatuwa ito."
Ang panaginip ni Dholma

"Kinain ni Dholma ang "instant noodles" na inuwe ng kanyang ama at ni Yakko."
Ang panaginip ni Dholma

"Matapos kumain iniwan ni Dholma ang supot na balutan sa harap ng kanilang bahay."
Ang panaginip ni Dholma

"Naku! Ang pinagbalutan ng kinain ni Dholma ay nakahalo sa damo."
Ang panaginip ni Dholma

"Natangay siguro ito ng hangin. Nakain ni Yakko ang balot ng pagkain kasama ang mga damo."
Ang panaginip ni Dholma

""kop! Kop! " Panay ang hinga ng malalim at pag ubo ni Yakki"
Ang panaginip ni Dholma

"Binantayan ng ama ni Dholma si Yakko. Labis ang pag aalala ni Dholma kay Yakko."
Ang panaginip ni Dholma

"Sa gabi, nakita ni Dholma si Yeti sa kanyang panaginip."
Ang panaginip ni Dholma

"Sabi ni Yeti kay Dholma na kaya sila nagkakasakit dahil sa mga tinatapon na basura ng mga tao."
Ang panaginip ni Dholma

"Si Maya, ang kapatid ni Dholma, ay iginuguhit ang mga litrato."
Ang panaginip ni Dholma

"At pinulot ni Dholma ang mga basura at tinapon sa basurahan na ginawa ng kanilang tatay kahapon."
Ang panaginip ni Dholma

"Tumakbo si Dholma papunta kay Yakko. Inalagaan ni Lola at Tatay ang ang may sakut na si Yakko."
Ang panaginip ni Dholma

"Tinitingnan ni Dholma ang bahay pauwi habang papunta sa paaralan."
Ang panaginip ni Dholma

"Tunog ng kampana ni Yakko sa maulap na umaga sa Himalayas."
Ang panaginip ni Dholma

"Sabi ni Didi, ¨Punta tayo sa Monkey Temple.¨"
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

""Nakakainip!" ang sabi ni Radinka."
Emma

"Pano kaya niya nalaman ang pangalan ni Radinka?"
Emma

"Magkaibigan ang kanilang ama ang sabi ni Emma. "Gusto mo bang maglaro?" tanong ni Emma. Nag-isip si Radinka kung ano ang maaari nilang laruin."
Emma

""gumawa tayo ng kastilyong gawa sa buhangin! Ayon kay Emma. Mukhang maganda yan. Iniisip ni Radinka kung ano kaya mgagawa nilang kastilyo sa buhangin ni Emma....."
Emma

"Ipinakita ni Emma ang kaniyang mga laruang pambuhangin."
Emma

"Nakamamangha! Ang husay ni Emma sa paggawa ng kastilyong buhangin."
Emma

"Nag-aya si Emma na lumangoy. "Hilig kong lumangoy ngunit paano tayo makakalangoy? tanong ni Radinka."
Emma

"Ay, naglalangoy kami ng kapatid ko na si Depati parati. Maari tayong samahan ni Depati."
Emma

"Sa kanilang pag-alis, sinabi ni Radinka sa kanyang mga magulang, "Bukas, maglalaro ulit kami ni Emma.""
Emma

""Jose,huwag mo akong batuhin ng butil ng mais!sigaw ni Nina."
Doctor Nina

""Nay, binato niya ako ng butil," reklamo ni José."
Doctor Nina

""Siya ang unang nagsimula," sabi ni Nina."
Doctor Nina

""Jose, huwag kang malungkot, let's go" sabi ni Nina."
Doctor Nina

""Tara tumakbo na tayo ng mabilis, unang dumating ang panalo!"Sabi ni Nina at nagsimulang tumakbo."
Doctor Nina

"Gustong manalo ni Jose, at nagsimulang tumakbo."
Doctor Nina

""Okay ka lang ba?" gulat na tanong ni Nina."
Doctor Nina

"Habang naglalakad sila pauwi, tiningnan ni Jose ang kanyang kapatid at sinabing: "Nina, pwede kang maging doktor dahil palagi mo akong inaalagaan.""
Doctor Nina

"Naalala ni Nina ang mga salita ng kanyang kapatid at sinabi sa kanyang ina, "Nanay, magiging doktor ako, dahil gusto ko ang pag-aalaga sa mga tao""
Doctor Nina

""Kapag lumaki ako, gusto kong lumipad ng mataas, mataas sa kalangitan," sabi ni Daisy."
Kamangha-manghang si Daisy

""Munting Daisy, maari nating ipagaspas ang ating mga pakpak subalit hindi natin kaya lumutang," Ang sabi ni Inay."
Kamangha-manghang si Daisy

"Kaya... Flap, flap, flap, araw-araw ay i-flap ni Daisy ang kanyang mga pakpak."
Kamangha-manghang si Daisy

""Ayaw ko ng lumipad!" Iyak ni munting Daisy sa kanyang Ina. "Tama nga sila."Hindi ka katulad ng ibang mga manok. Ayaw nilang lumipad pero ikaw gusto" kaya mo yan, "Ang sabi ni Inay."
Kamangha-manghang si Daisy

"Kinabukasan inakyat ni munting Daisy ang manukan at pinagaspas nya ang kanyang mga pakpak. Lumutang sya at pinagaspas nya ang kanyang pakpak... at pinagspas... at pinagaspas nya ang kanyang pakpak ng biglang..."
Kamangha-manghang si Daisy

"Hooray! Ang mga order na itlog na maalat ni nanay ay nakuha na kaya't babalik na si Arin sa bukid."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Dahan-dahan silang pinulot ni Arin, isa-isa, hanggang sa maging dalawampu. Ang balde ay nilagyan ng mga dayami upang hindi pumutok ang mga itlog."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Clang! Clang! Malakas na hinampas ni Arin ang lata."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Tumulong si Mr. Danu na ingatan ang itlog sa carton sa bike ni Arin. Pero kailangan pa rin niyang mag-ingat."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Buti na lang alam ni Arin kung paano muling ikabit ang kadena. Inayos niya ang kanyang bike at nagmamadaling umuwi."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Pagkatapos noon ay ang paboritong bahagi ni Arin."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Ibalot ang mga itlog sa pulbo ng ladrilyo, asin at masa ng abo! Ngunit hindi nagustuhan ni Arin ang susunod na hakbang."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Gusto ni Arin na matikman ang mga itlog ngayon."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Naku, bumubula ang tubig! Nagsisimulang magbanggaan ang mga itlog sa isa't isa. Mabilis na pinatay ni Arin ang apoy."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Ah, may mga itlog na nabasag. Ngayon alam na ni Arin ang dahilan."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Naghihintay na ang mga customer ni mama. Enjoy!"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

""Asha, alam mo ba kung anong araw bukas?" Tanong ni Inay."
Ekushey February

"Ginising ako ni Inay ng maaga nung sumunod na araw, bago pa sumikat ang araw. Binihisan nya ako ng itim at puti na sari. Habang hawak ang aming sapatos sa aming kamay, naglakad kame patungo sa Shaheed Minar, isang malaking rebulto sa Dhaka. Sinabi sa akin ni Inay na sa buong Bangladesh mayroong libu-libong maliliit na Shaheed Minar upang alalahanin ang mga taong nagmamahal sa kanilang katutubong wika, ang Bangla."
Ekushey February

"Ang araw ay sumisikat nang marating namin ang Minar. Maraming tao, at sabay kaming kumakanta at naglalagay ng mga bulaklak sa paanan ng rebulto. Sa karamihan ng tao, narinig ko ang mga tao na nagsasalita ng mga wikang hindi ko alam. Sinabi ni Inay na maraming wika ang Bangladesh at lahat sila ay magaganda."
Ekushey February

"Isang araw habang naglalaro sa ilog, napansin ni Thida at ng iba pang mga bata ang isang kakaibang bagay."
Mahiwagang Ilog

""Ano ang kakila-kilabot na amoy na iyon?" Tanong ni Thida."
Mahiwagang Ilog

""Anong nangyari kaibigan ko? Sino ka naging?" tanong ni Thida."
Mahiwagang Ilog

"Nais ni Thida na tulungan ang kanyang nayon. Paano niya magagawang kaibigan muli ang ilog?"
Mahiwagang Ilog

"Sa pamamagitan nito, nagsimulang maging madilim muli ang alon. Alam ni Thida na oras na umalis sa ilugan. Ito na ang tamang oras para ayusin ang problema."
Mahiwagang Ilog

"Naisip ni Thida na ang paggawa ng isang dam ay makakatulong upang huminahon at mapigilan ang ilog. Sa una, walang naniniwala na makakatulong ito, kaya't nagsimulang magtrabaho dito ng mag-isa si Thida. Pagkatapos ay sumama sa kanya ang iba pang mga bata."
Mahiwagang Ilog

"Nakita ng mga taongbayan na nakatutulong ang ginagawa ni Thida kaya’t tumulong na rin sila na matapos ang paggawa sa dam."
Mahiwagang Ilog

"Subalit, hindi pa tapos ang ginawa ni Thida. “Tignan niyo ang mga basurang umaagos papunta rito!” Ani niya sakaniang mga kaibigan. “Ako’y lalangoy sa ilog at kukunin ko ang mga basura.” Dagdag pa niya. “Huwag, masiyadong mapanganib!” Sigaw ng kaniyang mga kaibigan."
Mahiwagang Ilog

"Suportado ni Smart."
Mahiwagang Ilog

"Para sa aking kaarawan, binigyan ako ni Dida ng gintong sapatos."
Gintong Sapatos

"Naintindihan ko na kung bakit ibinigay sa akin ni Lola ang mga sapatos na ito! Ang aking sapatos ay may magagandang talampakan at lagi nila akong ihahatid pauwi sa bahay. Gustung-gusto ko ang aking gintong sapatos!"
Gintong Sapatos

"“Gusto mo bang sumakay pababa ng ilog para magpahangin?” tanong ni Darshana. “Sige ba! Sino kaya ang masisiraan ng gulong ngayong araw?!” ani Chenda habang sumasakay sa kaniyang bisikleta."
Darshana's Big Idea

""Unahan sa tubig!" Sigaw ni Darshana habang mabilis na binabaybay ang daan."
Darshana's Big Idea

"Sa pag iisip na mas madali niyang maaakay ang bisikleta kung may unting hangin ito kaysa flat, dinikitan ni Darshana ng chewing gum ang butas sa gulong. “Nakakatawa man ang ideya na ito pero baka sakaling makatulong,” ani sa isip."
Darshana's Big Idea

"Hinanginan ni Darshana ang mga gulong at kaniyang napansin na hindi natanggal ang idinikit niyang gum at sticker. “Kung mayroon akong mas matibay na stickers kakayanin ko ng ayusin ang mga gulong kahit saan at kahit anong oras pa,” nasabi na lang siya sa kaniyang sarili."
Darshana's Big Idea

"Huminto si Chenda sa bahay ni Darshana pauwi mula sa ilog."
Darshana's Big Idea

""Oo, pinapanatili!" sagot ni Darshana."
Darshana's Big Idea

""Paniguradong magbabayad ng pera ang mga tao para doon! Alam ko!" sigaw ni Chenda habang sumakay paalis."
Darshana's Big Idea

""May magbabayad ba talaga sa akin na mga tao para dito?" Pag-iisip ni Darshana. "Maaari akong magsimula sa isang negosyo at maging mayaman!""
Darshana's Big Idea

"Pagkahapunan ng gabing iyon, pinag-usapan ni Tiyo Nimo ang tungkol sa mga plano niyang mapalawak ang negosyo niyang greeting card. "Papasok na rin ako sa negosyo!" Masiglang sinabi ni Darshana. "Gagawa ako ng mga sticker patch upang ang mga bata ay maaaring ayusin ang kanilang mga bisikleta ng mag-isa at kahit nasaan sila.""
Darshana's Big Idea

"Nang matapos magsalita ay huminto si Darshana sapat upang huminga, sumangayon naman ang kaniyang tiyo sa kaniyang ideya. “Alam mo ba kung magkano ang magagastos sa pag gawa ng mga patches at kung magkano sa tingin mo natin maibebenta ito?” tanong nito. “At kung paano ang pagimbentaryo at paraan ng pagbenta at pagadbertasyo ng mga ito?” Nalaglag ang tingin ni Darshana sa kaniyang plato. Hindi sumagi sa isip niya ang mga ito."
Darshana's Big Idea

"“Isa ka rin sigurong entreprenyur/negosyante na tulad ko,” anito na sinabayan ng halakhak. “A-ano po?” tanong ni Darshana. “Gusto ko lang naman pong gumawa ng mga pantapal na stickers para sa mga plat na gulong.”"
Darshana's Big Idea

"Mabuti,” ani Tiyo Nimo matapos ibalita ni Darshana ang mga nalaman. “Ngayon may ideya ka na sa kung magkano ang sisingilin mo.”"
Darshana's Big Idea

"Hindi kalaunan ay gumana ang ideya ni Darshana. Halos lahat ng bata sa eskwela ay nais bumili ng pantapal na stickers niya. Mismong mga tindahan ng bisikleta ay tumawag sa kaniya para bumili. Nagsimulang maramdaman ni Darshana ang pagod sa pagta trabaho. Hindi siya masiyadong makapaglibang tulad ng buong akala niya."
Darshana's Big Idea

"Nang bumisita si tiyo Nimo makalipas ang ilang buwan ay ikinuwento ni Darshana at Chenda ang kanilang negosyo. Ipinakita ni Chenda ang listahan ng kanilang produksyon at benta. Habang si Darshana naman ang nagpakita ng kanilang marketing plan at iba pang mga bagong disenyo."
Darshana's Big Idea

""Yung maliit na asul na Pluto? Hindi ko siya nakita, saan ba siya pumunta?" Sagot ni Mercury."
Finding Pluto

""Paano ko malalaman kung saan napunta ang maliit at nagyeyelong si Pluto?" Sagot ni Venus, habang ang ilan sa kanyang mga bulkan ay sumabog."
Finding Pluto

"Nakakabalisang nagtaasan ang mga alon ng karagatan ni Earth."
Finding Pluto

"Mabilis na umikot-ikot si Jupiter habang hinahanap si Pluto. "Masyadong mabagal yung pag-ikot ni pluto, hindi ko siya nahanap.""
Finding Pluto

"Bigla na lang dumating si Haring Araw. "Walang problem iyon," sinabi niya sa mainit niyang boses na naramdaman hanggang sa lumalamig na puso ni Pluto, "Magiging parte ka parati ng ating pamilya, ang pamilyang Solar System!""
Finding Pluto

"Pagbukas ng mga mata ni Henry nakita nya ang sarili nya na nasa ibang lugar at panahon....... Sinaunang Ehipto."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Samantalang, ang lupa ay nabitak at naghiwalay 'Lindol" ang sigaw ni Henry."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Isang kamangha-mangha, sabi ni Henry, Ngunit tignan mo!"
Ang Kapangyarihan ng Oras

"hinila ng hinihila ni Henry, ngunit hindi sya makaalis sa mga gears. Ang higanteng lakawit ay nag indayog papunta sa kanila. Sobrang ingay ng higanteng orasan pagkiskis ng kanyang kamay. Sumigaw ang segundong kamay, Bilis, tanggalin mo na ang sapatos mo. Wala na tayong oras!."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Sa isang kislap, Natagpuan ni Henry na sya ay nakabalik na sa kanyang silid, ligtas at maayos."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Wow!Anong kakaibang panaginip. at anong kakaibang segundo ang ginawa! naibulalas ni Henry. Sobrang nakakamangha na hindi ko masukat bawat isang simpleng oarasan sa aking silid. Siguro panahon na para ibalik ko sa dati ang segundong kamay."
Ang Kapangyarihan ng Oras