Edit word

Peer-review 🕵🏽‍♀📖️️️️

Do you approve the quality of this word?

Yes (approve)
No (request changes)

Comment Submit send

Contributions 👩🏽‍💻

Resources

Labeled content

Emojis

Images

Videos

Storybook paragraphs containing word (754)

"May nakikita akong malaki at madilim na bagay doon! Ano kaya iyon?"
Hindi na Ako natatakot!

"Kinuha ni Aso ang bagong sapatos at pagkatapos... Hindi na sya gaanong nilalamig."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Si Pusa at si Aso ay dumungaw sa bintana. Sila ay dumungaw sa bintana."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Maya-maya, si Pusa at si Aso ay may nakitang paruparo! Ang paruparo ay kulay rosas."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Sina Pusa at Aso ay gustong hulihin ang paruparo. Sina Pusa at Aso ay sinundan ang paruparo. Sinundan nila ang paruparo."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Si Pusa at si Aso ay sinundan ang paruparo kahit saan ito magpunta. Tumakbo sila upang maabutan ang paruparo, pero ang paruparo ay mabilis. Ang paruparo ay sadyang napakabilis, at si Pusa at si Aso ay mabagal. Sila ay sadyang napakabagal."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Si Pusa at si Aso ay hinabol ang paruparo gamit ang bisikleta. Sila ay nakabisikleta habang hinahabol ang paruparo, pero ang paruparo ay mabilis. Ang paruparo ay sadyang napakabilis, at si Pusa at si Aso ay mabagal. Sila ay sadyang napakabagal."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Si Pusa at si Aso ay hinabol ang paruparo gamit ang kotse. Sila ay nagmaneho habang hinahabol ang paruparo, pero ang paruparo ay mabilis. Ang paruparo ay sadyang napakabilis, at si Pusa at si Aso ay mabagal. Sila ay sadyang napakabagal pa rin."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Si Pusa at si Aso ay hinabol ang paruparo gamit ang bangka. Sila ay namangka habang hinahabol ang paruparo, pero ang paruparo ay mabilis. Ang paruparo ay sadyang sobrang napakabilis, at si Pusa at si Aso ay mabagal. Sila ay sadyang sobrang napakabagal."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Si Pusa at si Aso ay hinabol ang paruparo gamit ang eroplano. Sila ay lumipad habang hinahabol ang paruparo, pero ang paruparo ay mabilis. Ang paruparo ay sobra-sobra ang bilis, at si Pusa at Aso ay mabagal. Sila ay sobra-sobra ang bagal pa rin."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"At maya-maya, si Pusa at si Aso ay huminto. Sila ay huminto at naupo. Sila ay naupo sa ilalim ng puno. Sila ay naupo sa ilalim ng malaking puno. Subalit...."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Nagtulakan at naghilahan, nakalabas sila!"
Si Tata at Si Toto

"May sumbrero sina Pusa at Aso. Bago ito. Berde ang kulay nito."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Lumabas sina Pusa at Aso. Lumabas sina Pusa at Aso upang maglakad-lakad. Naglakad sina Pusa at Aso papunta sa tubig. Naglakad sila papunta sa tubig na suot-suot ang kani-kanilang sumbrero."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Umupo sina Pusa at Aso malapit sa tubig. Tiningnan nina Pusa at Aso ang tubig. Tiningnan nila ang tubig habang suot-suot ang kani-kaniyang sumbrero."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Umiyak sina Pusa at Aso. Maya-maya'y dumating si Elepante."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Narinig ni Elepante ang iyak nina Pusa at Aso. Nakita ni Elepante ang dalawang sumbrero sa tubig. Kaya, naglakad si Elepante papunta sa tubig. Pagkatapos, ininom ni Elepante ang tubig."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Ngayon, makukuha na nina Pusa at Aso ang kani-kaniyang sumbrero."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Inilagay ni Pusa ang sumbrero sa kanyang buhok. Inilagay ni Aso ang sumbrero sa kanyang buhok. Sumaya sina Pusa at Aso. Ngumiti sila."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Binilang ni Sophea at ng kaniyang ina ang puno ng Champei: isa, dalawa."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Binilang ni Sophea at ng kaniyang ina ang mga ibon: isa, dalawa, tatlo."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Binilang ni Sophea at ng kaniyang ina ang mga paru-paro: isa, dalawa, tatlo, apat."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Binilang ni Sophea at ng kaniyang ina ang bag na plastik: isa, dalawa, tatlo, apat, lima."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Naging maganda ang karanasan ni Sophea sa pamamasyal sa hardin kasama ang kaniyang ina. Natuto siyang magbilang at tumulong pa upang maging malinis ang kapaligiran."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Silang lahat ay kayang lumangoy, tumalon, lumipad, tumakbo, magpadulas, lumakad, at gumapang."
Nakakatalon ba ang Bibe?

"May isang langgam at maliit na piraso ng tinapay sa daan."
Ang Langgam at Tinapay

"Habang kumakanta, itinutulak at hinihila nila ang kariton buong araw."
Ang Langgam at Tinapay

""Ilapag ang tinapay para sa lahat," ang wika ng inang langgam. Pinaghati-hatian at pinagsaluhang kainin ang hapunan."
Ang Langgam at Tinapay

"Ang kawawang munting bibe ay napatingin at kumuwak"
Ang Munting Sisiw at Bibe

"Agad lumukso ang munting sisiw at ibinahagi ang kinakaing bulate"
Ang Munting Sisiw at Bibe

"Masayang kinain ito ng munting bibe at napadighay sa sarap!"
Ang Munting Sisiw at Bibe

"Masiglang tumalon ang bibe at dahan-dahang sumisid."
Ang Munting Sisiw at Bibe

"Tunay ngang magaganda at mababangis ang mga tigre."
Maghanda Ka! Nandito na ang Tigre!

"Ngunit malalaki at mabibigat rin sila."
Maghanda Ka! Nandito na ang Tigre!

"Maghanda ka, ang aking buwaya at dinosaur ay gutom na."
Ano Kaya Ako Ngayon?

"*Ang cricket ay isang kilalang laro sa India na gumagamit ng bat at bola. Nilalaro ito sa pagitan ng dalawang koponan ng labing-isang manlalaro. "
Ano Kaya Ako Ngayon?

"Gusto ni Palaka na pagmasdan ang mga bituin. Gusto niya tumalon at hawakan ang mga ito. Isang gabi, naging disido siyang hawakan ang mga bituin."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Umakyat siya sa malaking bato, at sinubukang abutin ang mga ito. Ngunit hindi niya maabot ang mga ito. Napakalayo ng mga bituin!"
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Inilagay niya ang kanyang kamay sa kanyang dibdib at sinabi sa kanyang sarili, "Di ako matatakot. Kaya ko 'to!""
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Pinagmasdan niya ang mga bituin at nagalak siya. Tumalon siya sa tubig."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Umahon siya at umupo sa gilid ng lawa."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Naupo siya at pinagmasdan ang mga bituing kumikislap sa lawa."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Gusto kong magtinda ng sorbetes! Maaari kong lakarin paikot sa mga kapitbahay at kumain ng sorbetes sa buong araw."
Sa aking Paglaki

"Ang mga piloto ay maaaring pumunta kahit saan. Sa ibabaw ng karagatan at mga kontinente!Masarap lumipad sa kalangitan."
Sa aking Paglaki

"Sa ganun ay maaari akong sumisid at makikipaglaro sa mga hayop sa ilalim ng dagat."
Sa aking Paglaki

"Sa wakas alam ko na kung ano talaga ang nais ko. Gusto kong maging isang astronaut! Gusto kong malibot ang kalawakan at bisitahin ang mga planeta at mga bituin."
Sa aking Paglaki

""Kumusta, Ano ang ginagawa mo?" Tanong ni Nita sa kakaibang batang lalaki.Nagulat ang bata nang marinig ang kaniyang boses. Tumakbo ito at nagtago sa likuran ng puno. Sinisilip niya si Nita mula sa likuran ng puno."
Green Star

""Lumabas ka riyan! Nakakatakot ba ako?" Tanong ni Nita at tinawanan ang bata. May tunog na nanggagaling sa kamay ng kakaibang batang lalaki, toot, toot. Lumabas siya mula sa likuran ng puno."
Green Star

"Sumagot sa kaniya ang bata: "Galing ako sa ibang planeta. Nasira ang aking sasakyang pangkalawakan, at nawala ko aking bola ng enerhiya.Kailangan kong makita ang aking bola ng enerhiya. Matutulungan ako ng bola ng enerhiya na ito upang makabalik sa aming planeta.""
Green Star

"Tutulungan kitang mahanap 'yon. Anong pangalan mo?" Tanong ni Nita. Umiling ang batang lalaki. "Wala kang pangalan? Kung wala, tatawagin na lang kitang 'Green Star'! Sabi ni Nita. Ngumiti ang batang lalaki at tumango."
Green Star

""Paalam Nita! Isa kang matapang at matalinong bata. Sana isang araw, makadalaw ka sa aming planeta ." Sabi ni Green Star. "Gagawa ako ng sasakyang pangkalawakan. Paliliparin ko ito upang makita kita balang araw." Sabi ni Nita. Kumakaway siya habang nagpapaalam kay Green Star."
Green Star

"Gising na, Baboy! Halika na at maglaro."
Matalinong Baboy

"Ako ay guguhit, at tutulungan ako ng tatay sa pagpinta sa larawan."
Sino ang Tutulong sa Akin?

"Ako ang magpipinta, at ang nanay naman ang gugupit ng mga litrato."
Sino ang Tutulong sa Akin?

"Ako ang maggugupit ng litrato, at ang lola naman ang magdidikit."
Sino ang Tutulong sa Akin?

"Ididikit ko ang larawan at tutulungan ako ni lolo na magsulat ng kwento."
Sino ang Tutulong sa Akin?

"Isusulat ko ang kwento, at tutulungan ako ni kuya sa pagdikit ng mga pahina."
Sino ang Tutulong sa Akin?

"Napatitig si Chiu sa kulay berdeng patak ng pintura sa ibabaw ng kaniyang sapatos at napaisip siya. "Madulas ito at mukhang gulaman. Palaka ba ito?""
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Tumakbo si Chiu pauwi at tinungo si Ajji at sinabing, "Ako ay may mahika na makapangyarihan! Nakikita ko ang mga bagay na hindi nakikita ng iba.""
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Tumango si Ajii at nagtanong, "Gusto mo bang pumunta tayo sa doktor ng mga mata at sabihin ang iyong kapangyarihan?""
Ang Kapangyarihan ni Chiu

""Nawala ba ang bisa ng aking mahika, doktor?" tanong ni Chiu. "Ipikit mo ang iyong mga mata at managinip ka. Manunumbalik ang iyong mahika", wika ni Dr. Nikita."
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Ang Lalagyan ng SalaminHindi suot ni Chiu ang kanyang salamin at malabo ang kanyang paningin. Maaari mo ba siyang tulungan?"
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Ano kaya kung ang kambing at manok ay nakakapagsalita? Magaling kaya silang magbiro?"
Ano kaya kung...?

"Si Putu ay sumisid pailalim, at pailallim, at pailalim."
Si Putu at si Gutu

"Sina Shaju, Mitu, Emon, at Jami ay handa ng maglaro. "Sandali lamang, kukunin ko ang aking bola," ang sabi ni Jami."
Ang Nawawalang Bola

"Sumagot sina Shaju, Mitu, at Emon. "Naiinip na kami Jami. Hindi na namin kayang makapaghintay! Aalis na kami!""
Ang Nawawalang Bola

"Sa isang malayong karagatan kalapit ng kumpol ng isla, nagising si Tuna sa sigaw ng kanyang kapatid na si Twain. Lumangoy siya papunta dito. Tinapik niya ng palikpik ang likuran nito at tinanong, "Ano ang nangyari, bakit ka sumisigaw?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Lumingon sa kaniya ang kapatid at sinabing "gusto ko ng pulang halamang may kakaibang maliliit na sanga." Alam kaya ni Tuna iyon? Nag-isip nang nag-isip si Tuna at saka sinabi, "Aha. Pulang lumot ba ang ibig mo! Saan ka nakakita ng ganoon?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

""Nakita ko iyong dala ng isang sardinas," sagot ni Twain. "Mukha itong masarap at katakam-takam. Gusto ng ganoon.""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Tinanong siya ni Tuna, "pero hindi tayo kumakain ng lumot." Naglabas siya ng pagkain at sinabing, "Ayaw mo ba ng mga pusit o hipon? O baka gusto mo ng alumahan?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Sumigaw si Twain at nagmamaktol na lumangoy at pagkatapos, paulit-ulit na sinabing "Hindi, hindi! Gusto ko ng lumot ngayon at hindi ako kakain ng kahit ano.""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Dahan-dahan niya itong nilapitan at sinabing, "Kailangan ko ng pulang lumot na mula sa pinakailalim ng dagat para sa kapatid kong si Twain. Maaari mo ba akong ikuha ng kaunti?" "Patawad, kaibigan, ngunit napakabagal ko," sagot ni Kabayong-Dagat. "Balikan mo ako pagkaraan ng isa o dalawang araw.""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Naisip ni Tuna na hindi siya makapaghihintay. Wala nang kakainin si Twain ngayon. Nagpasalamat si Tuna kay Kabayong-Dagat at pinagmasdan niya itong lumangoy papunta sa tahanan nitong nasa gitna ng mga bangkota na nasa pinakailalim ng dagat. Ano na ang gagawin ni Tuna?"
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Naalala ni Tuna si Lamprea. Mabilis niya itong pinuntahan at nakita niya itong nakakabit sa isang salmon. Tumingin siya dito at sinabing "Kailangan ko ng lumot para sa kapatid kong si Twain. Maaari mo ba akong ikuha ng ilan?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Pinuntahan ito ni Tuna at sinabing "Kailangan ko ng lumot para sa kapatid kong si Twain. Kaya mo ba akong ikuha ng kaunti?" "Siyempre, kaya ko," sagot ni Sapsap, "pero ano'ng ibibigay mong kapalit?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Lumangoy si Tuna patungo sa ilalim ng dagat. Nakita nya na pakonti konting nawawala ang liwanag ng araw at palamig ng palamig habang lumalalim."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Habang palalim nang palalim ang nilalangoy niya, mas kaunting ingay ang naririnig hanggang ganap nang tahimik. Pinataas ni Tuna ang temperatura ng katawa niya at hindi na siya gininaw, ngunit hindi naman siya makaangkop sa dilim. Sa katunayan, nanginginig siya dahil sa takot. Wala siyang makitang kahit ano."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Maya-maya, may sumulpot na malamlam na liwanag malapit sa kaniya. Mabilis niya itong pinuntahan habang naghahanap ng pulang lumot, lunting halaman, at bulateng-dagat. May nakita din siyang mga kabibeng kulay kalimbahin."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Malaking ipin, kakaibang itsura at ilaw na nagmumula sa kanyang ulo! Oh, isa ba itong isdang me malaking ipin?"
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Nanginginig si Tuna at mabilis na lumangoy papalayo. Sya ay biktima at hinabol ng galit na isda."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Binilisan nya ang paglangoy at pinilit niyang makakuha ng lumot gamit ang bibig, ngunit hindi niya nagawa."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Siya ay inatake uli ng isda. Mabilis na naiwasan ito ni Tuna at sa wakas nakakuha siya ng kaunting lumot."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Dinala niya ito gamit ang kanyang bibig at lumangoy paitaas. Sa kanyang pagbalik, nadaanan niya si isdang lapad, at isdang lampay na nakasunod pa din sa isdang salmon. Nadaanan niya rin si kabayong dagat na papunta pa lang sa ilalim ng dagat."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Sa wakas, nakita niya rin ang liwanag at doon lang siya nakaramdam na ligtas siya."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Naabutan niya si Twain na naghihintay sa kaniya. Nakita siya nito, humarap sa kaniya, at sumigaw na "pulang lumot, pulang lumot!""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Ibinigay ni Tuna sa kaniya ang pulang lumot at sinabing "masaya sana ang pagkain mo." Pagkasubo pa lang ni Twain ay agad niya rin itong iniluwa at sinabing "Kadiri! Ang sama ng lasa!""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Habang buong lugod na pinagmamasdan ang kabibe, sinabi ni Tina na "Mabuti na lang at may nakuha akong alaala mula sa kailaliman ng dagat.""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Dahil sa pagod at takot, naiyak si Greeny. Ang kaniyang mga luha ay naging sanhi ng pagbaha ng ilog!"
Isang Luntiang Araw

""Greeny, gising na at papasok ka na sa eskwela," tawag ng kaniyang tatay. "Hindi po" sabi ni Greeny. "Ako po ay isang pusa ngayon. Ang mga pusa ay hindi pumapasok ng maaga sa paaralan.""
Isang Luntiang Araw

"Walong hakbang para maging puno (sa panulat at pagganap ni Greeny): 1. Maghanap ng paso. 2. Punan ng lupa. 3. Itanim ang iyong mga paa. 4. Iunat ang iyong mga braso."
Isang Luntiang Araw

"Mula ng makauwi si Ma kasama ang sanggol, sina Zu at Zi ay hindi naging masaya. Hindi sila maaaring lumikha ng anumang ingay kapag ang sanggol ay natutulog. Ngunit ang sanggol ay palaging natutulog!"
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ngunit isang araw, ang kwentong kanilang binabasa ay sobrang nakakatawa at hindi nila mapigilang tumawa. Sina Zu at Zi ay hindi nakapagpigil. Naku! Ang sanggol ay natutulog."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ang sanggol ay nagising na umiiyak. Si Ma ay nagalit. Sinigawan niya ang mga ito at sa labas pinaglaro."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ang kanilang kapatid ay hindi tumitigil sa pag-iyak. Si Zu at Zi ay nagmamadali pumasok. Nasaan si Ma?"
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Binuhat ni Zu ang sanggol at kinantahan. Ngunit ang sanggol ay patuloy parin sa pag-iyak."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ano ang dapat gawin sa sanggol upang ito ay tumigil sa pag-iyak? Hindi nagtagal, si Zu at Zi ay umiiyak na din. Hanggang si Ma ay nakauwi."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ngayon, naiintindihan na nina Zu at Zi ang dahilan. Mahirap patahanin ang sanggol. Kaya mas mabuting huwag na lamang gumawa ng kahit anong inggay. "Sshhhhhh!""
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Matagal nang magkaibigan sina Iskuwirel at Trang. Naglalaro sila araw-araw."
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

"Inilawan ni Trang ang halamanan gamit ang lente at ipinakita kay Iskuwirel na ito ay isang bato lamang at napawi ang takot niya."
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

""Gusto ko na rito sa parang!" Sambit ni Iskuwirel. "Huwag na tayong pumasok sa paaralan. Dito na lang tayo at maglaro.""
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

"Sa kauna-unahang pagkakataon, binuksan niya ang kaniyang mga pakpak at ipinagaspas ito nang ubod ng bilis paitaas at paibaba. Eksaktong dalawang daan at dalawampung beses sa bawat isang segundo!"
Ang Langaw sa Kalawakan

"Isang paa rito, dalawang mga paa roon at tatlo pa roon. Pagmomodelo niya."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ito ay dahil sina Droso at Phila ay nasa loob ng bahay ni Rica. Si Rica ay isang astronaut. Sa loob ng dalawang linggo ay sasakay si Rica sa isang rocketship papunta sa kalawakan."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Dito niya nakita sina Droso at Phila na maingay na lumilipad."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Nilagay niya sina Droso at Phila sa isang garapon. Naglagay din siya ng tirang saging para may makain sila sa loob."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Pagkatapos ay itinapon niya ang nasisirang balat ng saging at gumawa siya ng sandwich."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Si Phila ang kauna-unahang modelo sa kalawakan. Kinukunan siya ng litrato ng mga astronaut habang kumakain at nagpapahinga siya sa kalawakan."
Ang Langaw sa Kalawakan

"At si Droso? Maingat namang inoobserbahan nina Rica at ng kaniyang mga kaibigang siyentipiko kung paano niyaginagamit ang kaniyang mga pakpak sa kalawakan."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Alam mo ba na may pagkakatulad ang langaw-prutas sa tao? Natatandaan nila ang mga bagay-bagay at nagkakasakit din sila gaya natin! Kaya naman gustong pinag-aaralan ng mga siyentipiko ang mga langaw-prutas sa kalawakan. Kung tutuusin, mas madaling magpadala ng mga langaw sa kalawakan kaysa ng mga tao! At ito rin ang dahilan kung bakit ang mga langaw-prutas ay itinuturing na mga modelong organismo."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Nakakakain ang mga baboy, nakalalangoy ang mga isda, nakatatalon ang mga pusa... at nakakabasa na ako!"
Kaya Ko Ba o Hindi?

"Tiningnan siya ng kanyang pamilya at tumawa. "Tutulungan kita," sabi ni Mama." Tutulungan ka din namin!" sabi nina Kuya Lah at Papa."
Gustong Magbihis ni Nin

"Mga payong at salamin, nagliliparan sa hangin, Mga walang pakialam ay nagsisimulang tumingin! Mga mangga'y nahuhulog na may tilamsik, Mga ngipin ng lolo ay nagngangalit!"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Mahimbing na nakatulog si lolo buong magdamag, Si lola nama'y naghagis at sambot hanggang lumiwanag! Kaniyang anino sa kurtina ay sumasayaw, Siya ang pinakamagaling, tiyak na mahusay!"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Ano ang hinahagis nila sa hangin? Sa palagay n’yo ba ay posible ring ihagis at sambutin ang mga bagay na ginamit ng lolang ito?"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"... dahil sa aking matamlay at pangit na buhok."
Rudi

"Sinubukan ko ang iba't ibang shampoo, at sinuklay ng paulit-ulit. Subalit ang aking buhok ay nanatiling matamlay at pangit."
Rudi

""Gusto ko ang kanyang mata. Meron syang maamo at palakaibigang mata.""
Rudi

"Ipagpalagay na ang aking mukha ay tulad ng sa araw na makintab at maliwanag na nagbibigay liwanag din sa buwan."
Ganito Lumiwanag ang Aking Mukha

"Gaya ng mga alitaptap sa gabi na nagbibigay liwanag sa mga dahon at kakahuyan."
Ganito Lumiwanag ang Aking Mukha

"Ito ay kulay kayumanggi na may mahabang buntot. Mayroon itong mga sungay at malalaking mga mata."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Masaya si Bountong sa kanyang bagong sumbrero. Isinuot niya ito at patakbong pinuntahan si Buk-Le."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Biglang umihip ang malakas na hangin. Nahila ang buntot ng kaniyang sumbrero at inilipad ito."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Bumalik sina Bountong at Buk-Le sa bukid. Bumuhos ang ulan na parang karayom sa kanilang mga likod."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Nanginig sa lamig sina Bountong at Buk-le."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Dahan-dahang umuwi sa kanilang bahay sina Bountong at Buk-le."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Ngayon, maaari na silang muling maglaro tulad ng dalawang kalabaw. Si Bountong, si Buk-le at ang sumbrero. Ang kamangha-manghang kayumangging sumbrero na may mahabang buntot, sungay at malalaking mata."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Ako ay puno ng galak at saya!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Siya ay nagulat at mistulang nababahala,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Napakalaki at Napakaganda! Wow!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Hindi ko na maramdaman ang aking binti at paa!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Tumingin ako sa ibaba at naku!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Naku, ang mga baon kong jalebis at samosa ay natapon!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang mga mumo at katas ay sumabog at kumalat!"
Isang Araw sa Kalawakan

"konting bula at tubig"
Isang Araw sa Kalawakan

"Halina at sumama sa saya,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Isang marahan at mapanganib na paggapang"
Isang Araw sa Kalawakan

"Sa isang madilim, malamig, at tahimik"
Isang Araw sa Kalawakan

"Mistulang malapit at marikit"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang buwan ay ngumiti at bumati"
Isang Araw sa Kalawakan

"maginaw at madilim, ngunit masaya!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Kay lamig at kay ginhawa,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Gusto kong makita at makausap si Ammi"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang ating daigdig mistulang maliit at napakalayo"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ako at si kuting ay magbabalik ngayong gabi,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Kailangan mong sumakay sa isang sasakyang pangkalawakan para makapunta sa lugar sa labas ng daigdig. May iba't ibang uri ng sasakyang pangkalawakan at isa sa pangkaraniwang sasakyan ay ang ginamit ni Gul at ng kanyang kuting."
Isang Araw sa Kalawakan

"May mga ibang uri ng sasakyang pangkalawakan na madalas lumipad papuntang himpilan pangkalawakan na nagdadala ng tubig, pagkain, at gamit para sa mga malimtala na nakatira sa himpilan. Kaya naman kailangan maging maingat si Gul sa paggamit ng tubig sa loob ng himpilan dahil ang tubig ay yamang kaunti lamang sa kalawakan."
Isang Araw sa Kalawakan

"Si Gul at ang kanyang kuting ay lumulutang sa loob ng himpilan tulad ng mga lobo. Alinmang gamit o nilalang na hindi nakatali ay magpapalutang lutang sapagkat lahat ng ito ay walang angking bigat sa kalawakan. Nangyayari ito dahil ang himpilang pangkalawakan o Space Station at ang mga nasa loob nito ay sadyang nahuhulog ng mabilis papunta sa daigdig natin. Marahil ay nagtataka ka kung bakit hindi ito bumabagsak? Ito ay dahil sa hugis ng ating daigdig. Ang himpilang pangkalawakan ay nahuhulog ng nahuhulog pababa, samantalang ang ibabaw ng ating daigdig ay nakakurba sa direksyon na hindi maabot ng himpilan habang ito ay nasa kalawakan."
Isang Araw sa Kalawakan

"Wala ding gripo ng tubig sa loob ng himpilan sapagkat hindi ito aagos at kaya gumamit si Gul ng natatanging sabon at kung bakit nya kailangan lunukin ang tootpeyst."
Isang Araw sa Kalawakan

"Sa pagkakataon na makaiwan si Gul ng sisidlan ng tubig sa himpilan, ang mga patak nito ay lulutang at unti unting bubuo ng isang higanteng bola ng patak!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Nais ni Nina na makita ang kaniyang Ina at Ama. Sinabi ng ate, darating ang iyong Ina at Ama upang ikaw ay sunduin. Kailangan ni Nina na maghintay nang mahinahon."
Si Ate Bungi

"Naiinip na si Nina sa paghihintay at pagmamasid sa paligid. Maaari din siyang tumulong."
Si Ate Bungi

"Tingnan nyo! Andun si Piko at ang kabayo. Mayroon ding iba pang mga hayop!"
Si Ate Bungi

"Pagkagising niya, nasorpresa siya. Ang kanyang Ina at Ama ay narito na. "Nina! magiging maaayos din ang lahat.""
Si Ate Bungi

""Wow, galing ito sa Riedau Canal ah! Kung saan maaaring sumakay sa bangka, mangisda at mag-ski ang mga turista." Nasasabik na sigaw ni Reta. Hindi naman inasahan ni Sarah ang gano'ng reaksyon. Pa'no iyon nalaman ni Reta?"
Ang Dakilang Guro

"Yehey! Makasasama si Sarah kay Reta upang mag-aral sa bahay ng kaniyang guro. Walang babayaran at walang gastos. Sobrang dali lang! Pero, para saan naman ang walis?""
Ang Dakilang Guro

"Wow! Ang ilang mga bata ay nag-aaral tungkol sa Matematika; ang iba ay nag-aaral ng Ingles at Agham. Natutuhan nila ang lahat ng asignatura. Ngayon, napatunayan na ni Sarah. Totoo ngang dakila ang guro ni Reta."
Ang Dakilang Guro

"Ang guro ay si Een Sukaesih, kilala sa tawag na Bu Een. Nakapagtapos si Bu Een sa Indonesian University of Education sa Bandung. Nagkaroon siya ng sakit na Rheumathoid Arthritis (RA) na naging dahilan kung bakit hindi siya nakakagalaw ng 27 na taon. Sa pagsusumikap, nagturo siya kahit nakahiga mula 8 ng umaga hanggang 8 ng gabi. Nagtuturo siya ng Ingles, Kasaysayan, Kompyuter at Matematika. Kahit sino galing sa elementarya at sekondarya ay tinatanggap. Mahal siya ng kanyang mga estudyante kaya tinutulungan siya sa mga gawaing bahay katulad ng paglilinis."
Ang Dakilang Guro

"Hindi magkasundo sina Naina at Madhav tungkol sa pinagmulan ng buwan "Ito ay isang itlog na iniluwal ng isang dayuhang nilalang," ani Naina."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Walang oras ang kabayong may sungay para sagutin ang kanilang mga tanong. Chomp! Crrunch! Gulp! "Kung titigil ako sa pagkain, hindi na ako magiging isang napakarilag na raynoseros," ani niya. Bago pa mang makabitaw ng isang salita sina Naina at Madhav ng iba pa ay nakarinig sila ng malakas na pag-iyak sa di kalayuan. Waaaaaaah! Aiyeeeee!"
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Nakakita ng nakakapigil-hiningang tanawin sina Naina at Madhav. Isang galit na reyna ang nagbabantay ng isang nakakandadong tore. Isang umiiyak na dragon ang nakadungaw sa bintana. "Bakit mo dinukot ang dragon?" tanong ni Naina sa reyna. "Sapagkat isa siyang masamang magnanakaw!" tugon ng reyna. "Ninakaw niya ang aking buhok habang natutulog ako at ngayo’y ayaw niya na itong ibalik sa akin.""
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Ibinuka ng sisne ang mga pakpak nito at kanyang nilusob ang sasakyang pangkalawakan. Matapos nito ay kanyang hinabol ang magkapatid sa kalangitan. Nang sila ay makatakas mula sa sisne, ramdam nina Madhav at Naina ang pagkalam ng kanilang mga sikmura dahil sa gutom. Tumingin sila sa orasan sa langit at nagbuntong-hininga. "Tayo ay huli na, huli na tayo!" ani Madhav."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Kanilang pinatakbo ang makina ng kanilang sasakyang pangkalawakan. vooRRR! vooRRR! Bigla na lang pumisik ang makina at huminto ang sasakyan. Vwomp! Pssssh!"
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Umakyat ang dalawang bata sa isang pana. Maingat na itinutok ng taong-kabayo ang pana at kanyang ibinato ito diretso sa kanilang pinto."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Ang mga dibuhong to ay binubuo ng pinakamaliwanag na mga bituin sa kalangitan. Maaaring makabuo ng dibuho ng mga hayop at bagay, mitolohikal na tao, diyos at nilalang, at mga eksena mula sa mga sinaunang kwento."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Malaki ang naitutulong ng mga konstelasyon para matukoy ng mga tao ang mga bituin sa langit. Noong sinaunang panahon, ginamit ng mga tao ang mga konstelasyon bilang mga kalendaryong kanilang batayan ng panahon ng pagtanim at pag-ani ng mga halaman. Ginamit din ang mga konstelasyon ng mga marino’t manlalakbay bilang gabay upang kanilang mahanap ang daan tungo sa kanilang destinasyon."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Kung ikaw ay naghahanap ng mga konstelasyon at wala kang makitang mga imahe nito sa librong ito, huwag kang mag-alala! Hindi eksaktong kamukha ng mga bituin ang mga larawang iyong naiisip. Maaaring kailanganin mo ng isang mapa ng mga bituin para makita ang mga bituin sa mga konstelasyon."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"... nadulas siya at bumagsak sa isang mauod na kumunoy."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Isa sa mga nilalang ang lumapit sa kaniya at sinabi, "Di Di iaka buaz creamo?" Isinalin ng awtomatikong tagasalin sa kaniyang pulso, "Sino ka at sino ang kailangan mo?""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Sinabi ni Raymie, "Ako ang prinsesa ng Siyudad ng Usok. Puno ng karbon dioksido ang aming kapaligiran. Inuubo ang mga tao araw at gabi. Hindi kailanman tumitigil ang mga sirena at narinig naming mayroon kayong solusyon sa aming problema.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Sinabi ng nilalang, "Ako si Mabula, pinuno ng Bulang buwan. Bilang katunayan, sinadya ko ring dumaan sa mauod na kumunoy, upang dalawin ang iyong siyudad at akuin ang solusyon sa iyong problema.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"At lumingon ng tatlong beses at sinabi, "Tutubo ang mga puno at uubusin ang mga karbon dioksido. Ang gagawin ninyo lang ay bigyan kami ng karbon na kakainin ng mga puno sa pamamagitan ng butas na ito papunta sa aming buwan. Wala kaming sapat na karbon dioksido upang langhapin at ito ay banta sa aming mga buhay.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Masayang-masaya si Raymie ngunit sabi ni Mabula, "Ngunit hindi sapat ang mga butong nasa akin upang linisin ang inyong hangin. Kailangan ninyong bawasan ang anumang bagay na magbubuga ng karbon dioksido sa inyong siyudad. Kinuha ni Raymie ang mga buto at nagmamadaling nagtungo sa mauod na kumunoy. Marami siyang kailangang gawin!"
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Sinabi ni Raymie, "May plano akong linisin ang ating hangin. Kailangan ng matigil ang mga pag-ubo. Sinalungat siya ng lahat at sinabi ni G. Noam, "Imposible ito, ganito na tayo ng ilang taon." Tumango ang lahat sa pagsang-ayon sa opinyon ni G. Noam. Sinabi ni Raymie, "Kung tayo ay sama-sama, magagawan natin ng paraan ito. Pangako ko magiging maayos ang lahat.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Ibinigay ni Raymie ang mga buto sa mga bata. Nagmadali silang sa lahat na tumungo sa mga lawa at balong malapit sa kanilang tahanan at inilagay ang mga buto dito."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Nainis ang mga matatanda. Inulit nila, "Mga puno sa tabi ng mga bahay, bakuran at sa ibabaw ng ating mga gusali! Hindi maaari! Hindi tayo nasanay sa ganyan." Sinabi ni Raymie, "Ngunit ang pagbabagong ito ay para sa ating ikabubuti.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Iniayos at inutusan ni Raymie ang mga robot upang alisin ang mga pabrika at ilipat sa malalayong lugar. Hinakot ng mga robot ang mga ito ng malalaking trak."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Tumutol ang mga may-ari ng pabrika at sinabi, "Bakit kailangan naming magdagdag ng oras at maging masikap upang pumunta sa aming mga pabrika, Hindi kami nasanay dito." Sinabi ni Raymie, "Ngunit ito'y para sa ating ikabubuti.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Ang paglipat sa mga pabrika sa mga malalayong lugar at paggamit ng mga sasakyang de-kuryente ay nagpababa ng carbon dioxide sa siyudad. Hindi pa rin ito sapat upang magkaroon ng malinis na hangin. Umuugong pa rin ang mga sirena sa palibot ng siyudad at marami pa rin ang inuubo."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"At sinabi ng lahat ng mga nasa Siyudad ng Usok, "Bahagya na nating marinig ang mga sirena. Benepisyo natin ito. Ibig sabihin nito na ang antas ng karbon dioksido ay bumaba. Naging 1: 10 00 na lang. Ngayon tumataas na muli ang antas ng oksiheno hanggang 21 porsiyento. Lumaki ang mga puno at kinain ang karbon dioksido at naglabas ng oksiheno... Yey!!!"
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Nawala ang usok at naging malinaw at malinis ang hangin. Makikita na sa wakas ang takipsilim sa kalangitan. At tumigil nang lubusan ang mga sirena. Nasanay si Raymie sa pagbabago. Ang totoo, napakasaya niya sa nangyaring pagbabago."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Natupad niya ang kanyang pangako sa mga aerospotics. Tumigil din ang mga sirena sa pag-ugong sa Bulang buwan. Tumaas ang karbon dioksido at naging sadyang mabuti ang lahat."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Pumunta si Srey Pov sa kapitan ng nayon. “Nais kong gumawa ng lumilipad na makina upang mabisita ko ang araw at alamin kung bakit hindi na ito lumiliwanag.” Ngunit hindi pinakinggan ng kapitan si Srey Pov. “Hindi mo kayang lumipad patungo sa araw. Maliit ka pa! Umuwi ka na lang!”"
Paghahanap sa Araw

"Pumunta si Srey Pov sa tuktok ng bundok malapit sa bayan at tiningnan ang madidilim na lupain. “Araw!” malakas niyang sigaw. “Magtatagpo rin tayo sa madaling panahon!”"
Paghahanap sa Araw

"Pagkatapos, patagong pumasok si Srey Pov sa imbakan ng pabrika upang maghanap ng mga materyales na gagamitin niya sa kaniyang sasakyang nakalilipad. Nakakita siya ng turbina, isang kadena, kahoy, at ilang tela."
Paghahanap sa Araw

"Pinagsikapan ng husto ni Srey Pov na mabuo ang sasakyang nakalilipad. Natapos na niya at saka hinila ito papunta sa tuktok ng bundok at lumipad. Subalit nawalan ito ng kontrol at bumagsak sa puno."
Paghahanap sa Araw

"Narinig ng mga taga-nayon ang kaniyang plano at sila ay dumating upang tulungan siya sa kaniyang ikalawang paglipad. Kahit na ang kapitan ay humanga. “Narito ang damit at helmet upang protektahan ka laban sa init. Ang araw ay sobrang init!”"
Paghahanap sa Araw

"Ipinadyak ni Srey Pov ang kaniyang sasakyan na tila isang bisikleta upang paganahin ang makina. Napangiti siya at nagsimula na siyang umangat at lampasan ang bundok. "Nakalilipad ako," hiyaw niya."
Paghahanap sa Araw

"Naglakbay si Srey Pov hanggang marating ang araw. "Kumusta, Araw!" bati niya. "Bakit hindi ka na sumisikat sa aming nayon?" "Hinaharang kasi ng maruming hangin ang aking liwanag," tugon ng araw. "Ganoon ba. Salamat, Araw. Sasabihin ko ito sa lahat at magtutulong-tulong kami upang malutas ito." "Maging mapalad sana kayo. Sana ay magkita tayong muli," sigaw ng araw habang lumilipad na ng pabalik sa mundo si Srey Pov."
Paghahanap sa Araw

"Bumalik si Srey Pov sa kaniyang nayon at ibinahagi ang kaniyang nalaman. "Dapat nang matigil ang pagdumi ng hangin dahil sa usok na mula sa pabrika. Kung magtatanim tayo ng maraming puno, makatutulong ito sa paglinis ng hangin.""
Paghahanap sa Araw

"Hindi nagtagal, sumikat muli ang araw sa nayon ni Srey Pov. Ang bawat isa ay nagpasalamat at ipinagmamalaki si Srey Pov."
Paghahanap sa Araw

"Isang umaga, si Bouavanh at ang kanyang ama ay pinapastol ang mga kalabaw sa palayan."
Ang pagtulong sa Ibon

"Lumipas ang mga araw at unti-unting lumalakas ang ibon."
Ang pagtulong sa Ibon

"Kinalaunan sa araw na iyon, pinastol ni Bouavanh at ng kanyang ama ang kalabaw pauwi at ang ibon ay dumapo sa likuran ng kalabaw."
Ang pagtulong sa Ibon

"Masayang naglalaro ang mga isdang sina Gundu at Kutti nang biglang..."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti

"Khach Khach Khach! Tinulungan ni munting espadang isda at ng kanyang ina na makatakas si Gundu Isda sa lambat."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti

"At lumangoy ng maligaya ang magkaibigang isdang Gundu at Kutti, kasama and mag-inang isdang ispada."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti

"Pag-alis ng mga Bantay Bukid, nakahinga-hinga ng malalim si Anopol at si Tang-id. Alam nila ang kasagutan ng kinatatakutan nila, kaya noong gabi, mapayapa nilang minasdan ang buwan at mga bituwin."
Ano ang Kinatatakutan nina Anopol at ni Tang-id

"Isang pasasalamat sa mga volunteers at staff ng Book Dash upang mailathala ang kuwentong ito. Gayundin sa mga kasama sa Dunlop para sa audio recording."
Si Isa, ang Dilaw na Kulisap

"Gusto ko lang mahalin. Pero paano ko mararamdaman ang ganyan kung ang mga tao ay palaging malayo sa akin? Nagpaalala ito sa akin ng marami. Dahil nasunog ang kalahati ng aking katawan, naiwan akong kalbo, peklat at pangit. Iyon ang dahilan kung bakit naisip nila na mayroon akong sakit. Kaya pala parang galit sila sa akin. Ako ay isang ligaw na nais lamang mapakain, maglaro at mahalin ng mga tao."
Unang kaibigan ni Iko

"Habang ako ay naghahanap ng pagkain, isang grupo ng mga kabataan ang bumato sa akin habang sumisigaw, Nakakadiri ka! Shoo! Hindi ko lang sila pinansin at nagpatuloy sa paghahanap ng aking makakaon. Pero hindi sila tumigil, kaya umalis na lang ako."
Unang kaibigan ni Iko

"Gusto ko lang po ay alagaan at mahalin. Pero paano ko mararamdaman ang ganyan kung ang mga masasakit na salita ay palaging itinatapon sa akin saan man ako magpunta? Mayroon ding mga mabubuting tao na nagpapakain sa akin, tulad ng bata sa panaderya na nagbibigay sa akin ng tinapay. Salamat sa pagkain. Ano ang pangalan mo? Itinanong ko. Ako si Kiko. Kumusta naman kayo?"
Unang kaibigan ni Iko

"Isang araw, habang naghahanap ako ng makakain, napadaan ako sa isang bahay. Inakyat ko ang bakod nito at nakita ko si Kiko na nagdidilig ng mga halaman. Tulad ng pagdating ko sa kanya, nakita ko ang isang ahas na sumisitsit sa likuran niya. Mabilis ko itong inatake gamit ang aking mga kuko. Hssssss... Alis! Alis! Hindi kita hahayaang saktan si Kiko!"
Unang kaibigan ni Iko

"Nang makita ni Kiko ang kaguluhan, mabilis siyang tumakbo sa loob ng bahay, sumisigaw. Papa, dali! May ahas sa damuhan natin! Kapag hindi na gumagalaw ang ahas, lumayo ako. Mabilis na lumabas si Kiko at ang kanyang ama. Tinuro ako ni Kiko. Bigla akong nakaramdam ng takot nang makita ko ang kanyang ama na may hawak na pala. Baka saktan niya ako. Ngunit nang makalapit siya, kinuha niya ang ahas at inilagay sa loob ng sako."
Unang kaibigan ni Iko

"Naglakad sa akin ang ama ni Kiko. Kiko, anong sasabihin mo sa pusa?tanong niya. Aalis na sana ako ng tinawag ako ni Kiko. Salamat! Sabi ni Kiko. Lumipat siya sa tagiliran ko at niyakap ako."
Unang kaibigan ni Iko

"Hindi ko namalayan na nakatulog ako sa dibdib ni Kiko. Iko, halika ka dito. Maglaro tayo! Tumawag si Kiko. Dinala nila ako. Ngayon, pinapakain at minamahal nila ako. Palagi kong pinaglalaruan si Kiko at natutulog sa tabi niya. Masaya ako ngayon."
Unang kaibigan ni Iko

"Ma-ulan noong Martes. Hindi kame lumabas. at nag kuwentuhan kame."
Kaibigan

"Ang Bilum Books ay nag gumagawa ng de kalidad na pang edukasyon para sa mga eskwelahan sa Papua New Guinea. Ang prayoridad ng aming pagpupublika ay para maibasan ang literidad. Ang aming layunin ay makatulong na itaas ang pamantayan sa pamamagitan ng pag gawa ng de kalidad na libro at makabuluhang presyo alinsunod sa Syllabus ng Departamento ng Edukasyon. Ang Bilum Books ay nagsasagawa ng mga Aktibidad para mahasa ang mga guro para na rin sa pag gabay sa pagpapaunlad ng propesyonalismo ng mga ito sa mababang paaralan. Bisitahin ang aming website: www.bilumbooks.com o sa facebook"
Kaibigan

"Napakamapagmasid ni Kakay sa mga bagay-bagay kahit pitong taon pa lamang siya. Iniidolo kasi niya si Sherlock Holmes. At ginagaya niya ito. Libot siya ng libot doon sa kapitbahayan nila, bitbit ang magnifying glass ng nakatatanda niyang kapatid na babae at isang notebook. Dito niya sinusulat ang mga nakikita at naoobserbahan niya."
Misteryo ng Itlog

"Setyembre 18,Sabado. Mas lalo pang lumaki ang uod. Nagpalipat-lipat na siya sa iba-ibang dahon at kumain ng marami."
Misteryo ng Itlog

"Setyembre 20, Lunes. Nawala na ang uod sa doon mga dahon, pero sa malapit na sanga, meron akong nakitang nakabitin at nababalot sa berdeng dahon."
Misteryo ng Itlog

"Setyembre 25, Sabado. Wala namang nagbago sa kulay berdeng bagay na nakabitin. Pareho pa rin ang itsura at ang kulay nito."
Misteryo ng Itlog

"Oktubre 8, Biyernes. “Ah! Alam ko na, paruparo pala ang nasa loob nung berdeng nakabitin. Nagsimula sa itlog, naging uod, at pagkalipas ng ilang araw ang uod ay naging paruparo na,” manghang sabi ni Kakay."
Misteryo ng Itlog

"Ang aking nanay at lola ay abala."
Gusto kong Magbasa

"Ang aking tatay at lolo ay abala."
Gusto kong Magbasa

"Maagang nagising sila Ki at Dee"
Ang Magkapatid na si Ki at Dee

"Niligpit nila Ki at Dee ang kanilang pinaghigaan."
Ang Magkapatid na si Ki at Dee

"Pumasok sila Ki at Dee sa paaralan."
Ang Magkapatid na si Ki at Dee

"Mahal na mahal nila Ki at Dee ang kanilang mga magulang"
Ang Magkapatid na si Ki at Dee

"Ang Pum Anh Lao ay isang nonprofit, social enterprise na naglalathala ng mga librong pambata at nagpo-promote ng pagbabasa para sa mga grupong mahihirap. Nagsasagawa si Pum Anh ng mga workshop ng mga manunulat kasama ang mga bata at matatanda upang bumuo ng mga kuwento - kabilang ang para sa mga batang may kapansanan at para sa mga etnikong minorya. Si Pum Anh ay bumuo, nagdisenyo at naglarawan ng malawak na hanay ng mga materyales sa pagtuturo at pagbabasa para sa mga ahensya at NGO ng UN, na nakikipagtulungan nang malapit sa Ministri ng Edukasyon at Palakasan at ng Ministri ng Impormasyon, Kultura at Turismo."
Ang Magkapatid na si Ki at Dee

""Ang aking Lolo ay kayang mangisda ng anumang bagay sa dagat", sabi ni Cheetah. "Minsan nakahuli siya ng isang balyena at itinago ito sa kanyang paliguan.""
Ang Ginto ni Lolo

""Hindi, imposible!" "Oo, totoo!" "Hindi, imposible!" "Sige, halika sumama ka at tingnan natin kung hindi ka naniniwala sa akin", sabi ni Matsing."
Ang Ginto ni Lolo

"Habang nahuhulog ang munting matsing, isang malaking isda ang nakaabang at tumalon mula sa ilog."
Ang Munting Matsing at ang Isda

"Ngunit isang malakas na kamay ang biglang humila at nagligtas sa munting matsing."
Ang Munting Matsing at ang Isda

"Kaniyang itinapon at ibinato ang mga dahon sa tubig nang biglang..."
Ang Munting Matsing at ang Isda

"Ang alimango at ang isda ay magkaibigan."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Ang Alimango ay may dalawang magaganda at mapupungay na mga mata."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Masayang naglalaro ang matalik na magkaibigang si Alimango at si Isda."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Mahilig mamasyal ang alimango at ang isda sa karagatan."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Ang Pum Anh Lao ay isang nonprofit, social enterprise na naglalathala ng mga librong pambata at nagpo-promote ng pagbabasa para sa mga grupong mahihirap. Nagsasagawa si Pum Anh ng mga workshop ng mga manunulat kasama ang mga bata at matatanda upang bumuo ng mga kuwento - kabilang ang para sa mga batang may kapansanan at para sa mga etnikong minorya. Si Pum Anh ay bumuo, nagdisenyo at naglarawan ng malawak na hanay ng mga materyales sa pagtuturo at pagbabasa para sa mga ahensya at NGO ng UN, na nakikipagtulungan nang malapit sa Ministri ng Edukasyon at Palakasan at ng Ministri ng Impormasyon, Kultura at Turismo."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Isang umaga si Bouavanh at ang kanyang ama ay pinangunahan ang mga kalabaw papunta sa palayan."
Pagtulong sa Ibon

"​Pinapakain niya ang ibon ng kanin at tubig."
Pagtulong sa Ibon

"​Lumipas ang maraming araw at lumalakas ang ibon.​"
Pagtulong sa Ibon

"Kinagabihan, si Bouavanh at ang kanyang ama ay inuwi sa kanilang tahanan ang kalabaw habang ang ibon ay nakasakay sa likod nito."
Pagtulong sa Ibon

"Si Bouavanh ay masaya na makita ang ibon na malakas at nakakalipad sa paligid."
Pagtulong sa Ibon

"Bumaba ng hagdan sina Keo at ang ate niya at ito'y siyam na hakbang tungong paaralan."
Tayo ay Magbilang

"Meron silang tag-iisang mangga at kinain nila ito."
Tayo ay Magbilang

"Abalang-abala kami ngayong araw! Marami kaming dapat na magawa at makita ni Nanay."
Isang Abalang Araw

"Naglakad kami patungo sa istasyon and nakita naming maraming mga tao. Bata, matanda, maiingay at tahimik, lahat papuntang bayan."
Isang Abalang Araw

"Sa bintana ng bus na sinasakyan namin, tanaw ko ang iba't ibang sasakyan. Mabibilis at mababagal, malalaki at maliliit."
Isang Abalang Araw

"Ang daming gusali sa bayan! Matataas at mabababa, gawa sa mga salamin at mga bato, saan man ako tumingin."
Isang Abalang Araw

"Labas-pasok kami ni Nanay sa mga tindahan. Tindahan ng mga damit at ng mga aklat, pati na tindahan ng mga bag at kung anu-ano pang mga bagay."
Isang Abalang Araw

"Nagsukat ng mga sapatos si Nanay. Pulang sapatos at luntiang sapatos, matataas na sapatos at mabababang mga sapatos."
Isang Abalang Araw

"Nagpahinga kami sa parke at naglatag ng kumot sa damo. Nakakita rin kami ng mga nag-eehersisyo at nagpaptugtog ng mga instrumento. Mayroon ding mga nagbabasa at kumakain ng sorbetes."
Isang Abalang Araw

"Sa isang malaking tindahan, pinuno namin ang troli ng pagkain. Mga kahon ng cereal at maraming prutas. Pati mga kahon ng harina at mga bote ng juice."
Isang Abalang Araw

"Pinapili rin ako ni Nanay ng mga laruan! May mga laruang malalambot at mga hugis bilog. Mayroon ding mga maiingay at mga mabibilis na laruan."
Isang Abalang Araw

"Ang dami naming napamili ngayong araw! Mga bag ng pagkain at damit. Isang paris ng sapatos at iba pang mga pasalubong."
Isang Abalang Araw

"Nagpapasalamat kami sa kagandahang loob ng Book Dash at ang kanilang mga volunteers na lumikha at naglathala ng aklat na ito. Salamat din sa grupo ng Dunlop para sa pagrekord ng audio."
Isang Abalang Araw

"Sa unang pagkakataon, si Maalo ay mangongolekta ng mga gulay sa hardin. Nakakuha siya ng mga pulang kamatis, sariwang mga talong, at berdeng mga okra."
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

"Tumingin sa Maaloo sa mga puno at mga halaman. Pero wala syang nakitang patatas."
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

""Kaaloo! tigil, Kaaloo!" sigaw ni Maaloo habang patakbo niyang sinundan ito. "Wag mong sirain ang hardin." Nakita niyang nagkakahig si Kaaloo sa lupa at hulaan niyo kung ano ang nabungkal! Malalaki at matatabang patatas!"
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

"Dumating sina Asyang at Jyomo"
Ang regalo para kay Jyomo

"Mahahalagang Salita asyang - uncle mhemhe - grandfather aangi - aunt nanglo - isang manipis at pabilog na lalagyanan na yari sa kawayan"
Ang regalo para kay Jyomo

"Dalawa, apat, at anim na mga ibon."
Mga Ibon

"Tanging si Vanh ang nangongolekta ng panggatong na kahoy. Si Deng ay walang ginawa kundi tumakbo, maglaro, at matulog sa ilalim ng puno."
Magtulungan

"Nagmadali si Vanh sa paghanap at pagbuhat sa panggatong."
Magtulungan

"Nagising si Deng at tinulungan si Vanh kumuha ng panggatong."
Magtulungan

"Nang mapuno na nila ang kanilang mga lalagyan, nagtulungan silang buhatin at dalhin sa bahay ang mga panggatong."
Magtulungan

"May kabayo rin ito na munti at malaki ang tainga. Ito at ang baka ay magkaibigan."
Ang Kabayo at ang Baka

"Si Sonu, Monu at Rina ay lumabas upang mag laro. Sila ay nakakita ng isang kuting."
Ang mga hayop sa kalye

"Isang malaking agila na dumapo sa pader. Isang maliit na langgam, maliit na kuting, malaking daga at napakalaking agila sa loob lamang ng iisang lugar!"
Ang mga hayop sa kalye

"Pinalakpak nila ang kanilang maliliit na kamay! Binuksan ng Agila ang kanyang mga pakpak at umalis papalayo."
Ang mga hayop sa kalye

"Pinagapang ni Rina ang langgam sa isang dahon. Ito'y nilagay nya sa pader. Nakakita ang laggam ng isang butil ng asukal. Kinuha nya ito at tumakbo pauwi."
Ang mga hayop sa kalye

"Pinulot ng malaking daga ang isang tirang kalahating pakoda at itoy bumalik sa kanal. "Meeyow" ang sabi ng maliit na kuting at sinimulang dilaan ang kanyang paa."
Ang mga hayop sa kalye

"Dumating sina Urmu at Urgen sa paaralan. Excited sila. "Mukhang malaki ang paaralan," sabi ni Urgen."
Nasasabik sa eskwelahan

"Sina Urmu at Urgen ay nagsasalita ng Tamang sa bahay. Ang guro ay nagsasalita ng ibang wika, Nepali. Hindi siya naiintindihan ni Urmu at Urgen."
Nasasabik sa eskwelahan

"Si Urmu at Urgen ay hindi gaanong nasasabik patungkol sa paaralan bawat araw."
Nasasabik sa eskwelahan

"Kumuha si Pong ng unan at inilagay ito sa higaan."
Ang Higaan Para kay Ate

"Nagdala rin si Pong ng kumot at inilagay ito sa higaan."
Ang Higaan Para kay Ate

"Pagkatapos, humiga na ang ate ni Pong at natulog."
Ang Higaan Para kay Ate

"Mayroon lamang itong isang sungay, at walang buntot."
Ang baka na may isang sungay

"Ito ay mataba, at may malaking tiyan."
Ang baka na may isang sungay

"Maaari ba kayong tumingin sa paligid at humanap ng higit pang mga Hugis at CATS"
Cube Cat, Cone Cat

"Ano ang pagkakaiba ng mga ibon? Ang agila na ito ay may mga pakpak na mahaba at malapad. Ang mga ibon ba ang tanging mga hayop na may pakpak?"
Patungkol sa mga Ibon

"Itong loro at kalaw ay may tinatawag na bill."
Patungkol sa mga Ibon

"Hindi. Isda, palaka, ahas at mga pagong ay nangingitlog rin."
Patungkol sa mga Ibon

"Hindi. Ang mga salagubang, ladybug, butterflies at isda ay may matitingkad na kulay."
Patungkol sa mga Ibon

"Ang aguila at seagull ay may matalas na mata. Ang ibon lang ba ang may matalas na mata?"
Patungkol sa mga Ibon

"Hindi. Maraming hayop, tulad ng mga pusa at buwaya, ang may matalas na mata."
Patungkol sa mga Ibon

"Ang cassowary at owl na ito ay may matatalas na kuko. Ang mga ibon ba ang tanging mga hayop na may matalas na kuko?"
Patungkol sa mga Ibon

"Hindi. Cuscus, kangaro at maraming pang ibang hayop ang may matatalas na kuko."
Patungkol sa mga Ibon

"1. Ang mga ibon lang ba ang may mga pakpak? 2. Ano pang mga hayop ang may mga pakpak? 3. Ang mga ibon lang ba ang mga nangingitlog? 4. Ano pang mga hayop ang nangingitlog? 5. Aling PNG ng ibon at insekto ang may matitingkad na kulay? 6. Bakit kailangan ng mga hayop ang matatalas na mata? 7. Bakit kailangan ng mga ibon at ibang hayop ang matatalas na kuko? 8. Ano ang kaibhan ng mga ibon sa mga ibang hayop? 9. Sa papanong paraan kapaki-pakinabang ang mga plumahe? 10. Gusto mo rin bang maging ibon? At bakit? Aktibidad Iguhit ang paborito mong ibon."
Patungkol sa mga Ibon

"Ang Bilum Books ay naglalathala ng mga de-kalidad na mapagkukunang pang-edukasyon para sa mga paaralan sa Papua New Guinea. Ang aming priyoridad sa pag-publish ay literacy. Ang aming pangako ay tumulong na itaas ang mga pamantayan sa pamamagitan ng paggawa ng mga de-kalidad na libro sa mga makatwirang presyo at naaayon sa PNG Department of Education Syllabus. Ang Bilum Books ay nagpapatakbo ng mga workshop sa pagsasanay ng guro upang tulungan ang propesyonal na pag-unlad ng mga guro sa Elementarya, sa partikular. Bisitahin ang aming website: www.bilumbooks.com o Facebook."
Patungkol sa mga Ibon

"Natingnan ko na lahat ng sulok. Sa lahat ng karaniwang mga lugar. Sa kaniyang uluhan, sa banyo, sa loob ng kaniyang aparador, at sa istante ng puja. Natingnan ko na din sa ilalim ng kaniyang paboritong upuan at sa lamesa sa kusina. Wala. Wala ang mga salamin sa mata. Nasaan kaya ang mga ito?"
Ang salamin ni Lola

"Aking pusa, bakit dyan mo gustong matulog at magpahinga?"
Pusa! Bumalik ka dito!

"Sa buwan ng Jaishtha, ang mga mangga at langka ay hinog na. Gustong kantahin ng Cuckoo ang kanilang sarap! Lumipad siya mula sa puno hanggang sa puno, sinusubukan at sinusubukang kantahin ang kanyang masarap na kanta. Ngunit, walang ingay na lumabas sa kanyang lalamunan."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Dumating ang tag-araw. Nakita ni Shimul Tree ang cuckoo na malungkot. Sinabi ng puno: "Ngayon ay napakainit ng panahon. Tiyak na iyon ang dahilan kung bakit hindi ka makakanta. Hintayin mo na lang ang Monsoon! Magsisimula na ang malakas na ulan, at ang patak ng patak ng ulan ay tutulong din sa iyo na kumanta.""
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Dumating ang tag-ulan. Ang ulan ay bumuhos nang malakas sa buong buwan ng Ashar at Shrabon. Ang mga ilog, kanal, lawa at bukid ay napuno ng tubig."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Natapos ang tag-ulan. Dumating ang taglagas sa mga buwan ng Bhadra at Ashwin. Namumukadkad ang mga puting bulaklak ng Kash. Ang lupa ay natatakpan ng mga talulot."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Pagkatapos ay dumating ang huli na taglagas. Ang mga magsasaka ay umani ng bagong palay sa mga buwan ng Kartik at Agryahayan. Ngunit, hindi pa rin nakakanta ang kuku sa masaganang ani para sa pagdiriwang ng Nabonno. Malapit na siyang sumabog sa frustration!"
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Dumating ang panahon ng taglamig sa mga buwan ng Poush at Magh. Naging napakalamig ng panahon. Sinubukan ng mga tao na magpainit sa araw."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Sa wakas, dumating ang tagsibol. Iyon ang huling dalawang buwan ng taon, sina Falgun at Chaitra. Ang mga bagong dahon ay tumubo sa mga puno. Ang mga bagong usbong ay tumubo sa mga puno ng mangga. Nagsimulang lumipad at kumanta ang mga pulot-pukyutan."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Ang honey-bee buzz ay nanatili sa mga tainga ng kuku. Sinubukan muli ng Cuckoo na kumanta, hindi nagtagumpay. Ngunit hindi tumigil ang kanta ng pulot-pukyutan. Sila ay buzzed at buzzed. Kaya't ang kuku ay patuloy na nagsisikap na kumanta din. Sa wakas, nakahanap siya ng tili. Tapos isang squawk!"
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Maraming bagay ang gusto ni Anu sa kaniyang Ama. Gusto niya ang matingkad na papel na parol na gawa niya, ang malulutong na "onion pakodas" na kaniyang pinrito, at ang nakakatuwang pagong na ginawa niya gamit ang papel. Bukod pa doon, umaakyat siya ng hagdan ng palukso, at nakikipagbuno sa kaniyang Tito para sa kasiyahan. Kapag may dumadating na bisita, lagi niya silang pinapatawa. Lahat ng bagay na iyon tungkol sa kaniyang ama ay gusto ni Anu. Ngunit alam mo ba ang pinaka gusto ni Anu sa lahat? Ang bigote ng kaniyang ama!"
Ang bigote ni Tatay

"Kada umaga ay nag-aahit ang kaniyang Ama. Uupo si Anu sa tabi at maingat na panonoorin siya. Hawak-hawak ng kaniyang Ama ang maliit na gunting sa kaniyang dalawang daliri, at may biglang gupit ay pinantay niya ang kaniyang bigote. Sabi ni Anu, "Ngayon, kaunti pa sa kaliwa..at kaunti naman sa kanan.. Huwag huwag, Ama! Huwag mong paliitin ang iyong bigote! Hindi na kita kakausapin kapag ginawa mo iyon!""
Ang bigote ni Tatay

"Kapag ang kaniyang ama ay lalabas ng banyo, sinusuklay ni Anu at iniiskoba ang bigote niya ng maayos. Pagtapos ay hahawakan niya ang magkabilang dulo gamit ang kanilang dulong mga daliri at iikutin ito. Pagtapos ay tataas at titigas na ang bigote ng kaniyang Ama. "Tapos na, Ama! Ngayon, huwag mo iyang guluhin, okey?" mahigpit niyang bilin."
Ang bigote ni Tatay

"Laging iniisip ni Anu, na kung ang kaniyang Ama ay nakasuot ng magarang turniko at isang turban at nakasakay sa isang matangkad ng kabayo, na may espada sa kaniyang sinturon, kung gaano ka engrande ang hitsura niya! Katulad na lamang ng kawal na nakasuot ng salamin!"
Ang bigote ni Tatay

"Sa totoo lang, gusto ni Anu lahat ng may bigote. Katulad ng tatay ng kaniyang kaibigan na si Tuti, na ang totoong pangalan ay Smruti. Meron siyang napaka lagong bigote! Kakailanganin niya ng malaki na matabang suklay para suklayin ito. Magaling maglaro ng tennis ang tatay ni Tuti. Pero sa totoo lang, dapat siya maging mambubuno. Kung nakasuot siya ng turban na may plete at may dalang higanteng klab sa kaniyang balikat, maganda ang kaniyang hitsura."
Ang bigote ni Tatay

"Ang tatay ni Sahil ay may mala lapis sa nipis na bigote. Nagtataka si Anu kung paano niya nagawang pantayin ito ng pino. Kung nakasuot sana lang siya ng mataas na itim na sumbrero, mahabang itim na pamatong at itim na salamin, kahawig na niya iyong inspector sa telebisyon na nanghuhuli ng lahat ng magnanakaw!"
Ang bigote ni Tatay

"Napaisip si Anu kung bakit hindi tumutubo ang bigote sa ilalim ng kaniyang ilong. Kada umaga ay binabasa niya ito ng sabon, pararamihin ang bula at lalagyan niya ang sarili ng iba't ibang uri ng mga bigote. "Ang aking bigote ang pinaka mahusay," sabi niya. "Ito ay purong puti, at napaka lambot! Maganda naman diba? masayang tanong niya."
Ang bigote ni Tatay

"Isang buto ng kamatis at isang buto ng sitaw."
Ang mabuting kaibigan

"Sila ay umusbong, at pagkatapos..."
Ang mabuting kaibigan

"Naramdaman ng halaman ng kamatis na hindi siya pinapansin at hindi siya mahal."
Ang mabuting kaibigan

""Ang halamang kamatis ay lumago at nagbunga ng maraming mabibigat na kamatis. "Baka maaari ka ring humiling ng isang balag para sa iyong mga bunga?" mungkahi ng halamang butong gulay. "Pagod na pagod na akong magsalita!" sagot naman ng halamang kamatis."
Ang mabuting kaibigan

"Hanggang isang araw, may nakapansin na ang halamang kamatis ay nahihirapang hawakan at buhatin ang kanyang mga bunga. Sa wakas ay nabigyan na ng balag ang halamang kamatis para suportahan ang mga bunga nito."
Ang mabuting kaibigan

""Naniniwala ka ba sa akin ngayon? Mahal ka rin at suportado," sabi ng halamang sitaw."
Ang mabuting kaibigan

"Hinihiling sa akin ni Nanay na isuot ang aking pinakamagandang damit, at binibigyan niya ako ng isang espesyal na ayos ng buhok. Ito ang lagi kong ginagawa para sa aking kaarawan. Dapat mayroong mas espesyal na nangyayari. Ano kaya yan?"
Espesyal na Regalo kay Ling

"Ngayung araw na ito, si Sophy at ang kanyang nanay ay pupunta sa bahay ni Tiya Chamnan upang kuhanin ang biik na ipinangako sa kanya ng kanyang tiyahin."
Nagtanim si Sophy ng Biik

""Tiya Chamnan, paano kayo nagkaroon ng napakaraming baboy at biik?""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Napangiti si Sophy at bumulong sa sarili, "Balang araw, magkakaroon din ako ng mga biik gaya ni Tiya Chamnan.""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Habang papauwi, tinanong ni Sophy ang kanyang ina: "Nanay, paano tayo nagtatanim? Sumagot ang kanyang ina, "Madali lang yun anak ko; kailangan mo lang makakita ng lugar na may sapat na sikat ng araw. Tapos, maghukay ka sa lupa at magtanim. Pagkatapos nuon, didiligan mo at lalagyan ng pataba, at babantayan ang kanilang paglaki. Ganuon yun.""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Hinintay ni Sophy kung ano ang mangyayari. "Kailan ka lalaki biik? Sapat ba ang pagdilig at paglagay ko ng pataba sa iyo?" tanong nya sa baboy."
Nagtanim si Sophy ng Biik

""Sige, kukuha ako ng maraming tubig at pataba.""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Tumakbo si Sophy at nakita nyang natapakan na ng biik ang mga bulaklak at ito ay nasa putikan!"
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Hinabol at nahuli ni Sophy ang biik. "Huwag po kayong mag-alala Nay, itatanim ko uli itong baboy para magkaroon tayo ng maraming mga biik.""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Sa bahay, nagsimulang magsanay si Mihlali at siya at nahulog. "Sana hindi na mangyari ang konsyerto na ito!" iyak ni Mihlali."
Sayaw, Mihlali!

"Masyadong nag-aalala si Mihlali sa konsyerto at nakaligtaan nya na buksan ang regalo."
Sayaw, Mihlali!

""Maaari kang sumama sa akin at matulog," sabi ng tuta. "Salamat," sabi ng daga."
Ang bahay para kay Daga

"Noong gabing iyon, maputik at matalbog ang panaginip ng Daga."
Ang bahay para kay Daga

""Maaari kang sumama sa akin at matulog," sabi ni Parrot. "Salamat," sabi ni Mouse."
Ang bahay para kay Daga

"Noong gabing iyon, nanaginip ang daga ng maingay at masukal."
Ang bahay para kay Daga

""Maaari kang sumama at matulog sa akin," sabi ng Isda. "Salamat," sabi ng Daga"
Ang bahay para kay Daga

"Nang gabing iyon, malamig at basa ang mga panaginip ng daga."
Ang bahay para kay Daga

"Kailangan ni Daga ng lugar na mainit at tuyo."
Ang bahay para kay Daga

"Nang gabing iyon, Ang mga panaginip Ng Daga ay mainit at komportable. Magandang gabi Daga."
Ang bahay para kay Daga

"Maraming mga pa-timpalak, maraming mga regalo at parangal."
Ang damit para kay Kooru

"Minsan meron tatlong ardilyang nakatira sa isang malaking puno: Ado, Aka, at Ali."
huwag mo akong maliitin

"Si Ali ang pinaka maliit. Sila Ado at Aka ay lagi siyang inaasar tungkol sa kanyang sukat."
huwag mo akong maliitin

"Ang sabi ni Ali. Gusto niya na maging mas mabait sila sa kanya. Hindi nila siya hinahayang gumawa ng kahit anung masaya. Higit sa lahat, gusto ni Ali na kumain ng gintong mansanas na prutas na matatagpuan sa kagubatan. Ngunit sila Ado at Aka ay ayaw siyang bigyan."
huwag mo akong maliitin

"Isang araw, Sabi ni Ado kay Ali. " Bukas mahihinog ang gintong mansanas na prutas! Ako at si Aka ay kakainin ito." Ali, hindi mo ito pwedeng kainin ulit. "Tama iyon!" sabi ni Aka. "Ali, masyado kang maliit, hindi mo kailangan ng kahit anung prutas. Mag hintay ka lamang dito."
huwag mo akong maliitin

"Kinabukasan, maagang gumising si Ali. Umalis siya bago pa magising sila Ado at Aka."
huwag mo akong maliitin

"Siya ay tumakbo, tumalon at kumakantang tumungo sa kagubatan. "Yay! makakakain ako ngayon araw ng gintong mansanas!"
huwag mo akong maliitin

"Ngunit nang siya ay palapit na sa puno, narinig niya sila Ado at Aka sa kanyang likuran."
huwag mo akong maliitin

"Dali daling umakyat ng puno ang dalawang malaking ardilya at inunahan si Ali patungo sa prutas. Sabay iyak ni Ali. " Mukhang hindi ko na matitikman ang gintong mansanas kahit kailan." Ngunit naisip nya ulit. " Hindi, ang sabi sa sarili, Hindi ako susuko!""
huwag mo akong maliitin

"Umakyat ng puno si Ali. Habang sila Ado at Aka nag hahanap ng hinog na gintong mansanas."
huwag mo akong maliitin

"Biglang, naputol ang sanga at nalaglag si Ali."
huwag mo akong maliitin

"Mabuti nalang at naka hawak siya sa isang sanga at hindi natuloy mahulog sa lupa. Malungkot na kapit ni Ali sa sanga, nang may maamoy siya na mabango."
huwag mo akong maliitin

"Laking gulat ni niya at nanlaki ang mga mata. Nang makita nya ang isang hinog na gintong mansanas na prutas."
huwag mo akong maliitin

"Hinila ang pinitas ni Ali ang prutas. At agad kinagat. Masarap! Sila Aka at Ado ay nakatingin sa kanya mula sa itaas. Masyado silang mabigat para sa mga maliliit na sanga."
huwag mo akong maliitin

"Nakita ni Ali na nagugutom sila Ado at Aka."
huwag mo akong maliitin

"Pumitas si Ali ng ilag prutas para ibigay sa dalawang malakin ardilya. Nagulat sila Ado at Aka, tapos nag pasalamat. Nang hingi din sila ng paumanhin dahil sa nagawa nila. Sabay sabay nilang kinain ang gintong mansanas."
huwag mo akong maliitin

"Mula noon, Sila Ado at Aka ay hindi na minamaliit si Ali. Naging mabait at magalang na sila sa kanya at napuno nang saya ang kanilang bahay na puno."
huwag mo akong maliitin

"Noong unang panahon, hindi pa ganoon katagal, ang batang si Phyllis ay ipinanganak para sumayaw ng baley. Dalawang taong nagmamahalan, ang kanyang nanay at tatay, ay di pa nalalaman kung anong klaseng mananayaw ang ipinagkaloob sa kanila."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Darating ang panahon, ay maklikita ng mundo, na may isang labinlimang taong gulang na batang babae, ang maglalakbay papuntang London, upang tuparin ang kanyang mga pangarap. Isang bagong simula, na malayo sa kanyang tahanan at mga kaibigan, ang nakahandang pabilibin ang Royal Ballet School!"
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang kanyang pagsayaw ng Swan Lake ay naayon lamang para sa isang reyna. matapos ang maraming taon ng pagikot sa isang paa, ito na ang panahon para makita siya! Pumagitna siya sa entablado, tumatalon, umiikot at ang lahat ay napapangiti! Sila ay pumalakpak at sumisigaw!"
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Mula Mexico hanggang Canada, mula US hanggang France, lahat sila ay inaanyayahan na sya ay bumisita at mag-sayaw. Kasama ang Royal Ballet, at kaniyang mga kaibigan, pinalaganap niya ang kanyang walang katapusang pagmamahal sa pagsasayaw."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang pagsasayaw ay hindi lang upang magsaya, alam ni Phyllis iyon; araw at gabi siyang nagsasanay, at ang hirap ng pagsasanay na iyon ang tumulong sa kanyang pag-unlad. Palagiang pag-ngiti, na para bang hindi siya napapagod, kahit minsan man ay nahihirapan, palagi niyang iniisip na maging pinakamagaling. Ang salitang "magaling lang" ay hindi kailanman naging sapat sa kanya."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Romeo at Juliet, Swan lake at Giselle. Nahuli niya ang lahat ng manonood sa kanyang salamangka. Katabi si Gary Burke at Eduard Greyling din, ang kanyang pagsasayaw ay itinuturing na salamangka sa lahat ng pahayag."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Dumating ang araw at nakita niya ang pagmamahal sa katauhan ni Philip Boyd an isa ring mananayaw. Lubha silang naging masaya. Dahil nagmamahalan, sila ay nagpakasal sa madaling panahon at magkasamang sumasayaw. Walang pagtatambal ang mas mainam kapag nabigyan ng pagkakataon!"
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Wala silang mga anak, pero hindi naging dahilan upang sila ay malungkot, sapagkat nakaisip sila ng paraan upang makatulong sa ibang mga ina at ama. Itinatag nila ang kanilang sariling paaralan, ito ay tinawag na "Dance For All", kung saan ay mabibigyan ng pagkakataon ang mga bata, mula sa iba't ibang estado sa buhay, upang matuto at mahalin ang pagsasayaw."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang regalo niya sa mundo at lahat ng kanyang tagumpay ay nagturo sa marami na kaya nilang maging pinakamagaling. Nagsasayaw sila para sa atin, gamit ang inspirasyon nila na nagsisilbi ding inspirasyon sa atin na mangarap sa ating mga kinauupuan."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ilang saglit lamang, nakita niya sa kanyang harapan ang pagnakaw nang kalapati sa bola ng maya. Matapang na sinigawan ng maya ang kalapati na agad namang bumitaw sa bola at lumipad palayo."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

""Hindi ako natatakot. Kung natatakot ako, mas papahirapan niya ako sa hinaharap. Kailangan nating sabihin sa mga nananakot kung ano ang hindi natin gusto at maging matapang upang hindi nila tayo apihin ulit.""
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Tinignan ni Phyu Wah ang malaking pusa at sinabing, "Hindi ko gusto ang pang-aapi mo sa akin. Kapag patuloy mo itong ginawa, isusuplong kita sa kinauukulan.""
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Pinanood ng mga kaibigan ni Phyu Wag ang mariin nitong pagsasalita sa malaking pusa. Pinasaya nila siya! Ang malaking pusa ay natakot at tumakbo palayo."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Ang Third Story Project ay pagtutulungan ng mga grupong Myanmar Storytellers and ng Benevolent Youth Association (Yangon) sa pagbuo at paglathala ng mga kuwentong pambata sa Burmese at iba pang wika na libreng ipinapamahagi sa mga bata sa Myanmar. Ang mga kuwento ay isinulat at iginuhit ng mga manlilikhang nagmula sa Myanmar para sa mga mga taga-Myanmar na naglalayong mapagtuonan ng pansin ang mga usaping may kinalaman sa pagkakaisa, pagkakaiba-iba, kasarian, kapaligiran, and karapatang-pambata."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Gusto naming dalawin ang aming tiyuhin at tiyahin."
Gustong bisitahin ni Da at Sa

"1. Sino ang unang gustong dalawin nina Da at Sa? 2. Sino ang huling dadalawin nina Da at Sa. 3. Alam mo ba kung bakit gustong dalawin nina Da at Sa sina Samnang, Socheata,, Seiha, Bopha, Bona, Sokha, Sophy at ang kanilang tiyahin at tiyuhin? 4. Nasubukan mo na bang dalawin ang isang tao sa kanilang tahanan? Sino ang kasama mo?"
Gustong bisitahin ni Da at Sa

"Tatlong mga kalabaw at apat na mga ibon ay iinom din ng tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Limang mga antilope at anim na mga warthog ay naglalakad papunta sa tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Walong mga palaka at siyam na isda ay lumalangoy sa tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Nakita ni Sokha ang kanyang lumang manikang Oso na nakabaon nang malalim sa likod ng aparador. Pusot na ang balahibo ng oso at lumuwag ang isa niyang butones na mata, ngunit siya parina ng lumang Tin Tin na minahal ni Sokha."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pumasok si Dara sa kanilang silid at tinanong si Sokha kung ano ang kanyang ginagawa. "Nililinis ang aking mga lumang laruan na ibibigay sa iyo," tugon ni Sokha. "Mayroon akong gagawing pang-matandand gawain ngayon, babasahin ko ang aking mga medikal na libro kasama si mama.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Kinuha ni Dara ang lumang teddy bear at sinabing, Ikaw ay isang nakakatawang tignan na Oso, gusto mong sumama at lumipad kasama ko?" Nagsimulang tumakbo si Dara sa paligid ng silid kasama ang oso, iniundayog siya pataas at pababa. "Wheee!""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Sa sala, nakaupo si Sokha na nagbabasa ng isa sa mga bagong libro ng larawan na ibinigay sa kanya ng kanyang ina tungkol sa mga operasyon at gamot. Gusto ni Sokha na maging katulad ng kanyang ina, isang siruhano. Pinagmasdan niyang mabuti ang kanyang ina, ginagaya ang bawat galaw."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pagkatapos, narinig ni Sokha ang isang kabog at sigaw mula sa kabilang silid. Tumakbo si Dara papunta sa kanila, bitbit ang teddy bear ni Sokha. Ang braso ng oso ay halos mapunit at nakasabit lamang ng ilang mga sinulid. "Mama, kailangan ng doktor ang manikang Oso!" sigaw ni Dara."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Dahan-dahang pinaupo ng ina ni Sokha ang oso at sinimulang tingnan ang pinsala. "Magsimula tayo sa pagsusuri sa kanyang puso—thump, thump! Mukhang maganda." Ibinagsak ni Sokha ang sarili sa sopa. “Nay, braso lang niya ang sinira ni Dara, bakit mo sinusuri lahat?"
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Sokha, kailangan mong maging mahinahon at matiyaga. Kailangang tiyakin ng isang doktor na ang pasyente ay hindi nasaktan saanman," paliwanag ng ina ni Sokha. "Sige," sagot ni Sokha, nakatingin kay Tin Tin. "Hindi masyadong maganda ang mata niya.Suriin natin iyon.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Si Sokha at ang kanyang ina ay magkasamang natapos ang kanilang pagsusuri kay Tin Tin. Tumingala si Sokha sa kanyang ina, "Mukhang nasaktan siya nang husto. Sa tingin ko kailangan nating mag-opera." "Sumasang-ayon ako," sabi ng kanyang ina."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pumunta ang nanay ni Sokha sa kanilang silid-aklatan at kinuha ang isa sa mga libro tungkol sa pananahi at pagbuburda. "Hindi ako pamilyar sa pinakabagong pamamaraan para sa operasyon na kailangan ni Tin Tin," sabi ng ina ni Sokha. "Kailangan nating magsaliksik.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Hindi mo alam kung paano siya aayusin?" Nag-aalalang tanong ni Sokha. "Aayusin natin siya," sagot ng kanyang ina. "Ang mga doktor ay kadalasang kailangang magsaliksik sa mga pinakabagong pamamaraan upang matiyak na ang kanilang mga pasyente ay makakakuha ng pinakamahusay na pangangalaga." Nakahinga nang maluwag si Sokha at nagsimulang tumingin sa libro kasama ang kanyang ina."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Matapos mahanap ang tamang paraan na gagamitin, inipon ni Sokha at ng kanyang ina ang mga kagamitan na kakailanganin nila para sa operasyon. Sinulid. Tsek. Karayom. Tsek. Gunting. Tsek. Lampara pang-opera. Tsek. Nakahanap din sila ng kumot at unan para maging komportable si Tin Tin."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Sa palagay ko ay dapat ding tumulong ang iyong kapatid sa operasyong ito," sabi ng ina ni Sokha. "Pero siya ang gumawa nito kay Tin Tin!" protesta ni Sokha. "Oo pero hindi magaan ang pakiramdam niya, kaya mabuti para sa kanya na tumulong at makita kung gaano kalaki ang trabaho sa pag-aayos kay Tin Tin," tugon ng kanyang ina. "Bukod pa rito, ang mga mapanghamong operasyon ay nangangailangan ng isang buong koponan upang maibigay ng pinakamahusay na pangangalaga.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Sinimulan ng pangkat ang operasyon. Inabot ni Dara kay Sokha ang karayom ​​at sinulid. Maingat na sinulid ni Sokha at ng kanyang ina ang karayom, at ginawa ng kanyang ina ang unang tahi. Pinagmasdan ni Sokha ang kanyang ina na dahan-dahan at maingat na gumawa ng susunod na tahi. "Kumalma ka," sabi niya sa sarili."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Maingat na kinuha ni Sokha ang karayom ​​mula sa kanyang ina, ginawa ang huling tahi, at hinila ang sinulid nang mahigpit. Pagkatapos ay ibinalik niya ang karayom ​​sa kanyang ina upang tapusin ang buhol."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Hindi ba kailangan nating bantayan sandali si Tin Tin? Nabasa ko lang na ang susunod na pangangalaga ay kasinghalaga ng operasyon." "Tama ka," sabi ng kanyang ina. "Siguraduhin na bigyan siya ng maraming pahinga at babantayan natin ang mga tahi na iyon para makita kung gaano ito katagal. Dapat ay handa na siyang maglaro muli sa loob ng ilang araw""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Bigla na lang, Umiyak ang nakababatang babae, "May pusa!". Sumigaw ang kaniyang Nanay, Tatay at nakababatang kapatid na babae, "Mag ingat ka sa pusa!""
Ang bagong Pugad

"Itong mga ate, kuya, tiyo at tiya ay may iba't ibang trabaho. Mahal nila ang kanilang mga trabaho."
iba't ibang trabaho

"Ang Ahensya sa Pagpapaunlad at Pagpapaunlad ng Wika, o mas kilala bilang Ahensya ng Wika, ay isang yunit sa ilalim ng Ministri ng Edukasyon, Kultura, Pananaliksik, at Teknolohiya na nakatalaga upang harapin ang mga isyung pangwika at pampanitikan sa Indonesia. Ang Ahensiya ng Wika ay may misyon na pahusayin ang kalidad ng wika at paggamit nito, dagdagan ang paglahok ng papel ng wika at panitikan sa pagbuo ng isang pang-edukasyon at kultural na ekosistema, at dagdagan ang pakikilahok ng mga stakeholder sa pagpapaunlad, pagpapaunlad, at proteksyon ng wika at panitikan, pati na rin ang pagpapataas ng aktibong papel ng diplomasya sa internasyonalisasyon ng wikang Indonesian.. Ang Ahensiya ng Wika ay may mga Yunit na Teknikal na Pagpapatupad sa tatlumpung lalawigan sa Indonesia na may tungkulin at tungkulin na isakatuparan ang pagpapaunlad, paggabay, at proteksyon ng wika at panitikan ng Indonesia."
iba't ibang trabaho

"Ang awit ni inay ay malambing at masarap sa pandinig."
Ang paglipad ni Chandu

"Pataas ng pataas ang paglipad ni Chandu. Ngayon naman ay nakita niya ang mga bituin na kumikislap sa paligid. Sila ay nakangiting lahat kay Chandu na parang hindi ito naiiba sa kanila. "Kumusta ka Chandu?" tanong ng isang bituin. "Mabuti naman ako" sagot naman ni Chandu. Bigla naman gumalaw ang mga bituin at umiling."
Ang paglipad ni Chandu

"Kumusta! Isa akong VIRUS, pinsan nina Trangkaso at Sipon. Ako si Coronavirus."
COVIBOOK

"Mahilig akong maglakbay... at magpalipat-lipat sa isang kamay papunta sa isa pang kamay para mag-Hi. Apir!"
COVIBOOK

"Kapag bumibisita ako, nagbibigay ako ng: hirap sa paghinga, lagnat, at ubo."
COVIBOOK

"Ngunit, hindi naman ako tumatagal kapag ako ay bumibisita. Kalimitan, gumagaling naman ang karamihan tulad na lang kapag nadapa ka at ito ay gumagaling. Paalam!"
COVIBOOK

"At makatutulong ka sa pamamagitan ng: 1) Paghugas ng kamay gamit ang sabon at tubig habang kumakanta. Maaari mong kantahin ang paborito mong kanta, ang "happy birthday" o ang "abakada". 2) Paggamit ng hand sanitizer at pagpapatuyo ng kamay. Huwag gagalawin ang kamay habang nagbibilang hanggang sampu: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10.Kapag tuyo na ang kamay mo, maaari ka nang maglaro ulit!"
COVIBOOK

"Ngunit noong unang panahon, ang ilong ng elepante ay maikli at mataba. Parang may sapatos sa gitna ng mukha nito."
Ang mausisang batang elepante

"Tinulak niya ang mga tambo at tumayo sa pampang. Tumingin siya sa tubig. Nasaan si Buwaya?"
Ang mausisang batang elepante

"Yumuko ka at sasabihin ko sayo," sabi ng bato. "Baba pa, mas mababa," sabi ng bato. At yumuko ng mababang-mababa ang batang elepante."
Ang mausisang batang elepante

"Nang biglang, "Huli!" Ang ilong ng batang elepante ay nahuli gamit ang panga ng buwaya. "Ikaw ang kakainin ni Buwaya para sa hapunan!" putak ni Uwak, at lumipad palayo."
Ang mausisang batang elepante

"Sa sobrang haba ng ilong niya, kaya nyang magbuhos ng tubig sa likod niya. Simula noon, lahat ng elepante ay may mahaba at may kapaki-pakinabang na ilong."
Ang mausisang batang elepante

"Sabi ni Tatay: “Pakibalik ang aking shampoo, pantalon, at sombrero.”"
Itago

"Ginawang disyerto ni Nana ang karpet sa sala, at masayang sumakay sa kanyang Kamelyo sa paligid ng disyerto."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Dumating si Nanay at sinabi: - Tama na iyan, mga anak! Ito ay nababad na."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Dahil dito, kinuha ni Nanay sila Kamelyo at giraffe. Nagtampo pareho si Nana at Nini."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Si Nana at Nini ay bumalik sa kanilang kwarto na masama ang loob at hindi nagpalitan ng kahit isang salita."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Lubos na nalulungkot at nangungulila si Nana sa kanyang Kamelyo. Siya ay lumapit kay Nini. - Patawad, Nini! - Patawad rin, Nana."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Natuyo na si Kamelyo at Dyirap. Marahan silang inilagay ni Nanay sa mga bisig ng kanyang dalawang mahihimbing na natutulog na mga anak."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Dali daling tumakbo si Tutu sa banyo, nagsipilyo ng ngipin at saka naligo."
Unang Araw ng Eskwela

"Tapos, nagmadali si Tutu upang magbihis. Ngunit ang kanyang damit ay masyadong maikli, at ang kanyang pantalon ay masyadong mahaba!"
Unang Araw ng Eskwela

"Ika pito at kalahati na ng umaga. Oras na para umalis!"
Unang Araw ng Eskwela

"Nagulat si Tutu na nag-iisa siya sa daanan patungo sa paaralan. Nasaan ang kanyang mga kapitbahay na sina Teytey at Pipi? Dapat nasa paaralan na sila. Napakahuli na niya!"
Unang Araw ng Eskwela

"Nang biglang may tutang humabol sa kanya. Si Tutu ay tumakbo ng mabilis at labis na pinagpawisan dahil dito."
Unang Araw ng Eskwela

"Tapos biglang umulan at si Tutu ay nabasa at nadulas sa daanan. Ang kanyang damit ay labis ang dumi. Sa pagkakataong ito, grabe ang kanyang dinanas sa unang araw ng klase."
Unang Araw ng Eskwela

"Bumangon si Tutu at nagtungo sa banyo. Sinusulit niya ang kanyang oras sa pagsisipilyo at pagligo."
Unang Araw ng Eskwela

"Binigay ng kanyang ina ang baon niya at sinabing, "Oras na para umalis, magkikita tayo mamayang hapon.""
Unang Araw ng Eskwela

"Si Tutu ay tumingin sa bintana at nakita niya na madaming estudyante ang naglalakad patungo sa paaralan. "Ito nga ang unang araw ng pasukan sa eskwelahan!" kanyang sinigaw. Nang siya ay lumabas, nakita niya ang kanyang mga kaibigan na si Tetey at si Pipi. Sila ay naglakad papuntang paaralan ng magkakasama."
Unang Araw ng Eskwela

"Nang dumating siya sa paaralan, naghihintay na ang kanyang guro sa loob ng silid-aralan. Binati siya ni Tutu at ng mga kaklase nito, "Magandang umaga po Maám!""
Unang Araw ng Eskwela

"Habang oras ng pahinga, si Tutu at ang kanyang mga kaibigan ay naglaro sa bakuran. Hanggang ngyon, ito ang pinakamasayang unang araw ng klase!"
Unang Araw ng Eskwela

"Hello Araw, malaki at maliwanag. Pinupunan mo ang araw ng iyong maliwanag na ilaw."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Kamusta mga damo, malambot at berde. Binibigyan mo kaming lahat ng lugar na mapaglaruan."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Kamusta langit, malawak at asul. Pinupuno mo ang kalangitan ng kulay asul."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Kamusta mga kaibigang Bituin, malalaki at napakaputi kung kuminang. Ikaw ang nagpapaganda ng langit tuwing gabi."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Hello Hangin, malakas at malaya. Hinihipan mo ang mga bagay at ginagawang malamig."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Kamusta kaibigang Ulan? Ikaw ang nagbibigay ng tubig at nagpapalamig sa kalupaan."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Kamusta kaibigang Hamog, tila patak ng tubig? Ikaw ang nagpapanatiling malambot at basa ang kalupaan."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Kamusta kaibigang Puno? Malaki at malakas. Ikaw ang nagbibigay ng lilim at mga masasarap na prutas na aming kinakain."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Mula nang bumalik si Ma kasama ang sanggol, hindi naging masaya sina Zu at Zi. Hindi sila pinayagan na magingay kapag natutulog ang sanggol. Ngunit ang sanggol ay palaging natutulog!"
Don't Wake the Baby!

"Pero ang pinakamahirap sa lahat, kapag tulog ang sanggol, kailangan pang magbulungan nina Zu at Zi."
Don't Wake the Baby!

"Ngunit isang araw, ang kwentong binabasa nila ay nakakatawa na hindi nila mapigilang tumawa. Humagikgik sina Zu at Zi. Hala! Ang sanggol ay natutulog."
Don't Wake the Baby!

"Nagising ang sanggol at umiyak. Nagalit si Ma at sumigaw sa kanila na sa labas na lamang maglaro."
Don't Wake the Baby!

"Si Zu ay mainitin ang ulo at ayaw niyang nasisigawan. Kinalma siya ni Zi at sinabihan na mas maganda maglaro sa labas. Pwede Sila magingay Hanggang gusto nila."
Don't Wake the Baby!

"Naging masaya muli sina Zu at Zi matapos maglaro ng football. Sinipa ni Zi ang bola. Goal!"
Don't Wake the Baby!

"Binuhat ni Zu ang sanggol at kumanta subalit ang sanggol ay patuloy na umiiyak."
Don't Wake the Baby!

"Ano ang dahilan kung bakit hindi huminto sa pag-iyak ang isang sanggol? Hindi nagtagal, umiiyak din sina Zi at Zu. Doon na makauwi si Ma."
Don't Wake the Baby!

"Kinarga ni Ma ang sanggol. Kumanta at biglang tumigil ang sanggol."
Don't Wake the Baby!

"Ngayon ay naiintindihan na nina Zu at Zi. Imposibleng maging tahimik ang sanggol. Kaya mas makakabuting hindi sila magingay. Sssshhhh!"
Don't Wake the Baby!

"Kapag ikaw ay hinahabol Ikaw ay tatalon at kakaripas"
Hoy Makaw!

"Tungkol sa May-akda Si Durga Lai Shrestha ay isang tanyag na makata ng Nepal Bhasa at Nepali. Bilang isang guro ng Nepal Bhasa sa Kanya Mandir Higher Secondary School noong 19 50 s-19 70 s, gumawa siya ng mga kanta upang mapasigla ang mga bata na ipahayag ang kanilang sariling wika. Ang kanyang mga kanta ay naging malawak na kilala sa buong Kathmandu Valley at ang mga koleksyon ng mga kanta ng kanyang mga anak ay napagdaanan ng labis na muling pag-print at hanggang ngayon Tungkol sa Illustrator Si Ashish Shakyais isang kamakailang nagtapos sa Lalit Kala Campus sa Kathmandu, Nepal. Mayroon siyang diploma sa animasyon at mga visual effects mula sa Black Box Academy. Nagtrabaho siya bilang isang character designer, storyboard artist at animator para sa Fire studio, Arcoiris studio, at iba't ibang mga freelance na proyekto."
Hoy Makaw!

"Pagkilala Una sa lahat, nais naming pasalamatan ang pagiging bukas na ipinamalas ni Durga Lai Shrestha sa pagyakap sa proyektong ito. Siya ay isang inspirasyon para sa susunod na henerasyon ng malikhaing mangangatha. Isang mainit na pasasalamat sa ilustrador Amber Delahaye mula kay Stichting Thang na humawak ng workshop sa pagguhit. At bilang pagtatapos, ang aklat na ito ay hindi magiging posible kung wala sina Suman at Suchita Shresta, mga anak ni Durga Lai Shrestha, at sa kanyang asawa, Purnadevi Shrestha na laging nasa kanyang tabi."
Hoy Makaw!

"Nadulas siya at nagkalat ang mga basura."
Ang Sapatos ni Tatay

"Si Bo at ang kanyang Lola ay naglakad sa parke."
Magbilang ng Ibon

"Ang mga batang ito ay hindi nag-aaral sa paaralan. Sila ay namumulot sa basurahan ng mga boteng gawa sa plastik at mga malilit na piraso ng tela. Lahat ng maaaring makuha at mapakinabangan sa basurahan ay kanilang kinokolekta."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Isang araw, pumunta si Didi sa tambakan. Mayroon siyang pulang dupatta. Tiningnan ni Didi ang mga batang nagtatakbuhan. Tapos naghanap siya ng lugar na mauupuan. Binuksan niya ang kanyang bag at may kinuha."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Nagtaka ang mga bata at nagsilapit kay Didi. May dala-dalang mga makukulay na aklat si Didi. Mga aklat na naglalaman ng mga kuwento. Mas lumapit pa ang mga bata nang masilayan ang mga aklat."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Nagsimulang dumating araw-araw Huminto sa paggala sa dump ang mga bata nang siya ay dumating. Umupo sila sakanya at pinakinggan ang mga kwento. Hindi nagtagal ay nabasa na nila ang ilang mga titik at ilang mga salita. Hindi nagtagal ay nagbabasa na rin sila ng mga kwento."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Dahil sa kasiyahan ng mga bata, inayos nila ang lugar kung saan madalas magbasa ng kuwento si Didi. May nagdala ng upuan mula sa basurahan. May nagdala din ng carpet at inilatag sa sahig. May nagdala din ng mga kurtina. Naging maganda ang lugar."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Nandoon si Didi na nakahiga sa kama. Mukha siyang sobrang sakit. Malungkot ang mga mata niya at hindi siya ngumiti. Binigyan siya ng doktor ng mga gamot. Ngunit kahit papaano hindi siya gumaling."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Ang mga bata ay tumakbo papunta kay Didi. Niyakap nila siya at hinalikan. Dinala nila ang kanyang mga libro sa kanya. Umupo si Didi at binasahan siya ng mga bata. Nagsimulang magningning ang kanyang mga mata at bumalik ang kanyang ngiti."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Ngayon, araw-araw na uling pumupunta si Didi pati na rin ang mga bata. Maaari mong makita ang mga ito tuwing gabi. Maririnig mo silang nagtatawanan. Maririnig mo silang nagbabasa. Masasabi mong nagkakasayahan sila. Ang mga bata, si Didi at mga libro."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Gawa sa kahoy ang tahanan ko at ito ay nasa silong. Sari-sari ang itinitinda ng aking ama't ina sa bahay namin."
Iba't ibang Uri ng bahay

"Ang tahanan ko ay gawa sa kawayan sa taas at semento naman sa baba. Ang kuya ko ay nagbukas ng pagawaan ng motor sa bahay."
Iba't ibang Uri ng bahay

"Nabalot ng dilim. Mga matang malungkot at luhaan."
Alitaptap

"Kasama ang araw Ang gintong pintuan Marahan at banayad Halina at buksan! Alitaptap! Alitaptap! Halina! Halina!"
Alitaptap

"Ang May Akda Si Durga Lal Shrestha ay isang tanyag na makata sa Nepal Bhasa at Nepali. Bilang isang guro sa Nepal Bhasa sa Kanya Mandir Higher Secondary School noong dekada singkwenta hanggang dekada sitenta, gumagawa siya ng mga kanta upang makakuha ng inspirasyon ang mga bata na maipahayag ang kanilang mga sarili sa kanilang sariling salita. Ang kaniyang mga kanta ay nakilala sa buong Kathmandu Valley at ang mga koleksyon ng mga kantang pambata ay umabot hanggang ikalabintatlong imprenta at patuloy pa rin hanggang sa ngayon."
Alitaptap

"Tungkol sa Ilustrador Si Mrigaja Bajracharya ay isang independiyenteng ilustrador na nagtapos ng BFA sa Studio Art sa Centre for Art and Design ng Kathmandu University. Siya ay nailathala ng mga organisasyon tulad ng Room to Read at UNICEF. Ang kaniyang mga personal na guhit na kadalasan ay mga likha gawa sa bolpen at tinta ay nagpapakita ng kaniyang mga pananaw sa mundo at tumutuklas sa kamatayan at ang pagiging pansamantala ng buhay."
Alitaptap

"Pagkilala Una sa lahat kami ay lubos na nagpapasalamat sa pagiging bukas palad ni Durga Lal Shrestha sa lubos na pagtanggap ng proyektong ito. Isa siyang inspirasyon para sa susunod na henerasyon na may malikhaing imahinasyon. Pasasalamat din sa ilustrador na si Amber Delaheya mula sa Stichting Thang na siyang humawak ng illustration workshops. At higit sa lahat, ang akdang ito ay hindi magagawa kung wala sina Suman at Suchita Shrestha, na mga anak ni Durga Lal Shrestha's at ang kaniyang kabiyak, Purnadevi Shrestha na palagi niyang karamay."
Alitaptap

"Nang dumating na ang mga ibon at mga hayop. Sabi ng Lobo "kailangan kong maghanda para sa kasal ng aking anak na lalaki pero hindi ko ito magagawa mag-isa, pwede niyo ba akong tulungan?""
Ang Kasal ni Lobo

"Agad na tumaas si Uwak at sinabi, "Ipapamahagi ko ang mga paanyaya!""
Ang Kasal ni Lobo

"Tinaas ni Kumalkoti ang kanyang kamay at sinabi, "Ako ang bahala sa mga dekorasyon. Maaari kong pinturahan muli ang bahay at gawing maayos ito.""
Ang Kasal ni Lobo

"Pinahanga ang kanyang mga balahibo, ipinahayag ni Paboreal, "Sasayaw ako at aliwin at paligayahin ang lahat.""
Ang Kasal ni Lobo

"Gumapang ang Bulate mula sa lupa at sinabi, "Magiging responsable ako sa pagtakip sa mga kaldero." Samantala, si Palaka ay natutulog sa isang sulok."
Ang Kasal ni Lobo

"Mabilis lumipas ang araw at padating na ang araw ng kasal. Matapos maipadala ang mga paanyaya, naging abala si Fox at mga taganayon. Hindi nagtagal at ang mga tarangkahan ay pinalilibutan na ng mga bulaklak at mga ilaw na nagkikislapan kahit saan. Natapos din ang preparation."
Ang Kasal ni Lobo

"Dumating ang mga panauhin at nagtapos ang prusisyon sa kasal. Huminga ng malalim si Palaka at handa nang kumanta. Ngunit sa halip na Maagar, ang kanta sa kasal, nagkamali siyang kumanta ng Sajanaa, ang awit na nag-aanyaya sa ulan... "Bumuhos ang malakas na ulan at gumapang ang madilim na ulap. Tingnan kung gaano kabasa ang aking mga perlas at kung paanong basang-basa ang aking alampay.""
Ang Kasal ni Lobo

"Lumabas ang madidilim na ulap, at biglang pag buhos ng ulan, nataranta ang Lobo."
Ang Kasal ni Lobo

"Hindi nagtagal ay napagtanto ni Palaka ang kanyang pagkakamali. Sa pag-ulan unti unting nagkaroon ng putik, nalinis niya ang kanyang lalamunan at inawit ang tamang kanta. "Sikawa-Barahi nakatali sa isang gilid at isang lubid ng isda na nakalawit mula sa kabilang panig, Walang laman ang takip, ang lalaki ay humakbang ng lima at inihahatid ng kanyang Ina" * Ang Sikawa-Barahi ay isang lubid na ginamit ng mga pamayanan ng Tharu upang magdala ng mga kalakal. Sa kuwentong ito ginagamit ito upang magdala ng mga pagkain para sa kasal."
Ang Kasal ni Lobo

"Noong unang panahon, salamat sa magandang panahon, ang lahat may masaganang ani. Ang mga hayop ay masaya at matiwasay ang pamumuhay."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Maliit, mahina at mahinang paningin gaya ko, paniguradong mamamatay ako kung haharapin ko s'yang mag isa..."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Pakikinig sa Maliit na Tipaklong, lahat ng kanyang mga kaibigan ay tumango bilang pagsang-ayon. Nagkalat sila upang makalikom ng mas maraming kaibigan na magkakasama at maitaboy ang Masamang Elepante."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang biglaang pag ataki ng mga tipaklong sa masamang elepante ang siyang nag pataboy sa masamang elepante. Kumaripas ng takbo papalayo at hindi na kailan man ito bumalik."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Sa kanilang pagtutulungan, ang maliit at mahihinang tipaklong ay nanalo laban sa masamang Elepante. "Mabuhay, ang mga tipaklong ay nanalo laban sa elepante.""
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang araw ay sumisikat nang maliwanag, at ang tubig ay mababa. Ang mga bato sa pangpang ay kumikinang sa liwanag. Si Mere ay nasa kanyang paboritong pool at binibisita ang kanyang mga kaibigan. "Kumusta kayo," kumakanta si Mere, sumilip sa gilid ng mga bato sa pool."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Huwag mong sabihing mahina ka. Wala ni isa sa atin ang makakayang malabanan ang alon" paalala ni Crawly. "Pero ano ang nangyari sa iyong buntot, Sasha?" dagdag pa nito. "Nang maliit pa ako ay naipit ako sa lambat ng mga mangingisda, at naipit ang aking mga buntot at nahati. Kung kaya, palagi akong kinukutya ng ibang mga sirena," sabi ni Sasha."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Huwag mong sabihing mahina ka. Wala ni isa sa atin ang makakayang malabanan ang alon" paalala ni Crawly. "Pero ano ang nangyari sa iyong buntot, Sasha?" dagdag pa nito. "Nang maliit pa ako ay naipit ako sa lambat ng mga mangingisda, at naipit ang aking mga buntot at nahati. Kung kaya, palagi akong kinukutya ng ibang mga sirena," sabi ni Sasha."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Si Mere ay nagkaraoon ng ideya, at tumakbo pauwi sa kanila. Sa kanyang pagbalik ay may dala-dala siyang dalawang salbabida."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Si Mere ay nagkaraoon ng ideya, at tumakbo pauwi sa kanila. Sa kanyang pagbalik ay may dala-dala siyang dalawang salbabida."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Nasabik si Sasha. Kaya na niyang lumangoy pauwi. Huminga siya ng malalim, sumisid siya sa dagat. Lumingon siya sa kanyang mga kaibigan at kumaway. “Salamat sa pagtulong sa akin,” masayang sabi ni Sasha. “Paalam sa inyong lahat.”"
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Bumalik ka at bisitahin kami kaagad, Sasha," sigaw ni Bluey. Si Mere at ang kanyang mga kaibigan ay kumaway pabalik kay Sasha. Pinagmamasdan siya ng mga ito hanggang sa mawala siya sa dagat. “Natutuwa kaming nakatulong kami,” masayang sabi ni Mere."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Kumuha siya ng piraso ng kahoy, martilyo, at mga pako para gumawa ng saranggola"
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Ginamit ni Edi ang martilyo at mga pako para pagdugtungin ang mga pirasong kahoy. Naging maingat siya sa paggamit ng martilyo upang hindi matamaan ang kanyang mga daliri."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Kumuha si Edi ng papel at lapis na may kulay. Kinulayan niya ang mga tatsulok: bughaw, pula, dilaw at berde."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Maganda ang itsura ng apat na tatsulok. Pagkatapos ay ginamit ni Edi ang martilyo at pako para pagdugtungin ang mga kinulayang tatsulok sa banghay ng kanyang saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Maganda ang kinalabasan ng saranggola ni Edi at may kasama pa itong buntot na gawa sa laso."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Pumunta sa labas si Edi at doon na niya sinimulang paliparin ang kaniyang ginawang saranggola! Napaka saya niya!"
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Hinihimok ng may-akda, ilustrador, at CANVAS ang pagbabahagi ng aklat na ito at pagsasalin ng teksto, ngunit hiniling namin na ang mga imahe mismo ay huwag baguhin. Maraming Salamat."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"May isang humuhuning ibon ang nagpaiwan. Lumipad ito sa ilog, kumuha ng maliit na patak ng tubig gamit ang tuka nito, lumipad pabalik, at ibinuhos ang patak na iyon sa apoy."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Paulit-ulit, pabalik-balik, lumilipad ito sa ilog, sa bawat oras na kumuha ng isang solong patak at ibubuhos sa apoy."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Ang ibang mga hayop ay hindi makapaniwala sa nakita nila sa kabilang baybayin. Nagtawanan sila at sinimulang kutyain ang humuhuning ibon."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Habang tinitingnan niya ang dalampasigan, nakakita siya ng isang pigura na gumagalaw na parang isang mananayaw. Nang malapit na siya, nakita niya na ito ay isang batang babae, at hindi siya sumasayaw. Sa halip, yumuko siya, kinukuha ang isdang-bituin, at dahan-dahang hinahagis ang mga ito pabalik sa karagatan. Sumigaw siya, "Magandang umaga! Ano ang ginagawa mo?" Ang batang babae ay huminto, tumingala, at sumagot, " Ibinabalik sa karagatan ang isdang-bituin upang hindi sila mamatay.""
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

""Wag ka ng mag-abala," sabi ng lalaki. "Napakarami ng mga isdang-bituin. Wala ring mababago". Magalang na nakinig ang batang babae. Pagkatapos ay yumuko siya, kumuha ng isa pang isdang-bituin, at itinapon ito sa dagat, nadaanan ang mga alon. Pagkatapos ay tumingin siya sa lalaki, ngumiti, at sinabing, "Sa gayon, nakagawa ito ng pagkakaiba sa isang iyon!""
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Ang Hari at ang Maharlikang Puno"
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Isang gabi, ang Hari ay nagkaroon ng nakakatakot na panaginip. Napanaginipan niya na habang nakasakay siya sa kanyang kabayo papunta sa maharlikang kagubatan, ang hanging timog ay nagsabi: "Mag-ingat sa pagbagsak ng mga puno! Mag-ingat sa pagbagsak ng mga puno!" Kahit na ang mga puno ay magaganda at kumaway ng marahan sa hangin, natakot ang Hari. Pinihit niya ang kanyang kabayo at tumakbo palabas ng kagubatan."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Kinabukasan, ipinag-utos ng Hari na putulin ang lahat ng puno sa kaharian. "Hindi natin gusto na mahulog ang mga puno at masaktan ang mga bata," katwiran niya. "Tatanggalin natin ang kagubatan at sa halip, magtatanim nalang tayo ng gulay." Nagustuhan ng mga tao ang mungkahi ng Hari, sa ngayon sila ay may pumili ng pinakamagandang kahoy sa kagubatan upang magtayo ng mga bahay at kasangkapan, at ang natitirang mga puno ay ibinenta sa magagandang presyo sa karatig na mga kaharian."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Pagkatapos putulin ang lahat ng mga puno, ang Hari ay nakaramdam ng kasiyahan, at kaginhawaan. Pero ang mga tao ay hindi masaya. Ang mga puno ay nagbigay ng trabaho para sa mga magtotroso at karpintero, at tahanan para sa mga ibon. At habang hinahanap-hanap nila ang kanilang trabaho, higit na hindi nila makalimutan ang mga ibon."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Di-nagtagal matapos mawala ang mga puno, isang tuyong hangin sa timog ang nagsimulang humihip. Umiihip ito araw araw. Nagsimulang matuyo at mamatay ang mga pananim na gulay. Ang mga tao sa kanilang mga bahay ay walang magawa habang pinapanuod na hanginin ang kanilang mga hardin at ikalat ang mga patay na halaman sa buong lupain."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Di-nagtagal matapos mawala ang mga puno, isang tuyong hangin sa timog ang nagsimulang humihip. Umiihip ito araw araw. Nagsimulang matuyo at mamatay ang mga pananim na gulay. Ang mga tao sa kanilang mga bahay ay walang magawa habang pinapanuod na hanginin ang kanilang mga hardin at ikalat ang mga patay na halaman sa buong lupain."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Si Wangari ay isang matalinong bata at hindi makapaghintay na pumasok sa eskwelahan. Subalit ang kanyang ina at ama ang nais ay maiwan lamang sya sa bahay at tulungan sila. Noong sya ay pitong taon gulang, ang kanyang nakakatandang kapatid ay hinikayat ang kanilang mga magulang na papasukin sya eskwelahan."
A Tiny Seed

"Gusto nyang matuto! Parami ng parami ang natutunan nya sa bawat libro na binabasa nya. Napakahusay nya sa paaralan kaya sya ay inimbitahan na mag aral sa Amerika. Natuwa si Wangari at gusto nyang dumami pa ang kanyang kaalaman sa mundo."
A Tiny Seed

"Sa unibersidad ng Amerika marami syang bagong natutunan. Sya ay nagaral ng halaman at kung paano ito lumago. At naalala nya kung paano din sya lumaki: nakikipaglaro sya sa kanyang mga kapatid sa lilim ng puno sa magandang kagubatan ng Kenya"
A Tiny Seed

"Habang dumadami ang kanyang natutunan, mas lalo nyang napagtanto na mahal nya ang mga tao ng Kenya. Nais nyang sila ay maging masaya at malaya. Habang dumadami ang kanyang natutunan mas lalong naalala nya ang kanyang tahanan sa Africa."
A Tiny Seed

"Nung natapos ang kanyang pag aaral, sya ay bumalik sa Kenya. Pero ang kanyang bansa ay nagbago.Ang malalaking sakahan ay nakaunat sa buong lupain. Ang mga kababaihan at wala ng kahoy na panggatong sa pagluluto. Ang tao ay naghihirap at ang mga kabataan ay nagugutom."
A Tiny Seed

"Alam ni Wangari kung ano ang kanyang gagawin. Tinuruan nya ang babae na magtanim ng puno gamit ang buto ng puno. Ibineneta ng mga babae ang puno at ginamit ang pera para sa pangangailangan ng kanyang pamilya. Ang babae ay sobrang saya. Tinulungan ni Wangari ang mga babae na maging malakas."
A Tiny Seed

"Si Wangari ay nagpursiging magtrabaho. Ang buong mundo ay nakilala sya at binigyan ng sikat na karangalan. Ito ay ang Nobel peace prize at sya ang kaunaunahang African babae na nakapagkamit nito."
A Tiny Seed

"Maraming Salamat sa mga volunteers at manggagawa ng Book Dash upang maisulat at mailathala ang kwentong ito. At sa grupo ng Dunlop para sa pag rerecord ng librong ito."
A Tiny Seed

"Lumipas na ang oras at walang nakakakita kay Koni. "Andito ako!" sigaw ni Koni. Ngunit walang nakakarinig kay Koni. Gaano katagal kaya si Koni dito?"
Isang natatanging kwentas

"Si Moru ay may malakas na gusto at hindi gusto. Kapag may nagustuhan siya, nagustuhan niya ito. At kapag hindi niya nagustuhan ang isang bagay, lubos na kinamuhian niya ito. Walang makakapagpagawa sa kanya ng mga bagay na ayaw niyang gawin at walang makakapigil sa kanya na gawin ang nais niyang gawin."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Gusto ni Moru na umakyat ng mga puno at magnakaw ng mga hilaw na mangga. Gagapang siya sa sanga na nagkukunwaring isang cheetah sa isang malalim na madilim na gubat. Nasisiyahan siyang makahuli ng mga insekto - ang asul na berdeng bote ay lumipad na may malaking makintab na ulo, ang manipis at malutong na tipaklong, at ang dilaw na paru-paro na ang kulay ay nagmula tulad ng pulbos sa kanyang mga daliri. Gustung-gusto ni Moru ang mga lumilipad na saranggola, mas mataas ang mas mahusay. Aakyat siya sa pinakamataas na terasa upang umakyat ang kanyang saranggola sa itaas ng ulap tulad ng isang makinang na agila na sumusubok na maabot ang araw."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Nagustuhan ni Moru ang mga numero. Ang bilang 1 ay mukhang payat at malungkot; 10 0a y mataba at mayaman. Napakaganda ng 9, lalo na noong tumayo siya sa tabi ng 1 at naging 19.Ang mga numero ay tulad ng isang walang hanggang hagdanan. Naiisip ni Moru ang pag-akyat sa kanila isa-isa, karera ng pataas, minsan dalawa, minsan tatlo o apat o higit pang mga hakbang nang paisa-isa."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Nang siya ay pagod, nakita niya ang kanyang sarili na dumudulas sa banist na may mga numero na kumakaway sa kanya. Hindi tulad ng bigas sa oras ng tanghalian, na madalas na natapos bago ang sinuman ay kahit na kalahati na puno, hindi katulad ng mga kaibigan na kinailangan na umuwi sa sandaling magsimula ang laro, Walang katapusang at walang katapusang kasiyahan, upang salamangkahin, pinagsunod-sunod, maitugma, ibinahagi, inilatag sa isang hilera, itinapon, pinagsama at kinuha hiwalay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Gusto ni Moru na pumasok sa paaralan dahil marami sa kanyang mga kaibigan ang nagpunta din. Gusto niyang bumangon sa umaga at may pupuntahan. Nagustuhan niya ang malaking palaruan ngunit hindi niya gusto ang pumasok sa klase. Ayaw niya sa guro. Naramdaman niyang nakakulong siya sa silid. Ang mga bata ay hindi maaaring magtanong, hindi sila makagalaw at hindi sila makapagsalita kung nais nilang sabihin ang mga bagay. Masama ang ulo ng guro. Ramdam ni Moru na hindi talaga gusto ng guro ang mga bata. Marahil ay hindi niya nagustuhan ang pagiging guro o pagpunta sa isang paaralan. Sa anumang kaso, hindi rin nagustuhan ng mga bata ang guro."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Tuwing umaga, ang guro ay nagsusulat ng mga bagay sa pisara. Sa isang malakas na tinig, sinabi niya sa mga bata na kopyahin ito sa kanilang pasigan. Tapos lalabas na siya. Kung ang mga batang lalaki ay maaaring kopyahin ang kanyang mga bagay mula sa pisara nang maayos, tiningnan ito ng guro. Kung hindi nila ito magawa, nagalit ang guro. Kapag siya ay nagalit, tatawagin niya ang mga bata ng mga pangalan at kung nagalit siya ay matalo niya sila nang husto."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Isang araw, sumulat ang guro ng ilang kabuuan sa pisara. Madali ang kabuuan ngunit nakakasawa. Hindi gusto ni Moru na gawin ang mga ito at wala siyang pasigan. Nasira ang kanyang pasigan at walang pera ang kanyang ina upang makabili ng bago. Sa halip ay binilang niya ang daan-daang mga langgam na umaakyat sa dingding. Tumingin siya sa puno sa labas at napansin na perpekto ang mga dahon. Ang mga perpektong dahon ay may perpektong mga anino. Sa kanyang isipan, binibilang ni Moru kung gaano karaming mga sirang ladrilyo ang nandoon sa kahabaan ng compound wall ng paaralan. Kinakalkula niya na kung ang bawat ladrilyo ay nagkakahalaga ng limang rupees ay kukuha ng higit sa isang libong rupees upang mapunan ang lahat ng mga puwang at sirang puwang sa dingding."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

""Moru!";saway ng guro. ";Bakit wala kang ginagawa?"Si Moru ay mukhang blangko. "Nasaan ang pasigan mo? Bakit hindi mo pa dinala sa paaralan?"sigaw ng guro. Nakita ni Moru na galit ang guro sa kanya. Sumagot si Moru, "Nasira ang dati kong pasigan at wala akong pera upang bumili ng bago."Galit ang guro at binigyan si Moru ng isang matulis na gripo na may pamalo sa kanyang kamay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Mahinahong nagpatuloy si Moru, "Kahit na may pasigan ako ay hindi ko gagawin ang kabuuan dahil ayaw ko."Galit na galit ang guro. Sinampal niya si Moru. Nasunog ang pisngi ni Moru ng masilaw na pula. Biglang uminit na luha ang tumulo sa kanyang mga mata. Tumayo siya at tumakbo palabas ng silid, pababa ng berandah, sa kabuuan ng maalikabok na palaruan, sa pamamagitan ng sirang gate at palayo."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Kinaumagahan, ginising siya ng ina ni Moru sa oras para sa paaralan. Ngunit hindi tumayo si Moru. Humiga siya sa makitid na kama na mahigpit na nakapikit. Susunod na araw ito ay ang parehong kuwento, at sa susunod na araw at sa susunod. Walang makapaniwala kay Moru na bumalik sa paaralan. Isang linggo ang lumipas at pagkatapos ay isang buwan. Umupo si Moru sa pader sa harap ng kanyang bahay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Minsan mawawala siya sa merkado ng maraming oras. Susubukan niyang ipalipad ang kanyang saranggola mula sa terasa ngunit hindi ito masaya dahil walang laman ang kalangitan. Pinagalitan siya ng kanyang ina, inaasar siya ng kanyang kapatid, pinakiusapan siya ng kanyang lola, sinuhulan siya ng kanyang tiyuhin at sinubuan siya ng kanyang mga kaibigan. Ngunit walang makapaniwala sa kanya na bumalik sa paaralan."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Dumating ang ulan at bumukas ang paaralan pagkatapos ng bakasyon sa tag-init. Akala ng lahat ay babalik sa paaralan si Moru kasama ang lahat ng mga bata. "Hindi," sabi ni Moru nang mahigpit. Isang taon ang lumipas. Sumuko ang lahat kay Moru. Marahil ay sumuko din si Moru sa kanyang sarili. Sa halip, nagsimula siyang gumawa ng iba pang mga bagay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pupunta siya sa palengke at bibigyan ng mahirap ang mga nagtitinda ng gulay. Makakasama niya ang ibang mga bata tulad niya na umalis sa paaralan at inaasar at binibiro ang mga bata na papasok sa paaralan. Gagawa siya ng mga eroplanong papel sa mga notebook ng paaralan ng kanyang mga kaibigan. Siya ay aakyat sa terasa at tatamaan ang mga taong walang pag-aalinlangan na dumadaan sa mga bulitas mula sa kanyang lambanog."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Isang araw, umalis ang matandang guro. Isang bagong batang guro ang pumalit sa kanya. Sa araw na iyon si Moru ay nakaupo sa dingding at pinapanood ang mga bata na pumapasok sa paaralan. Wala nang nagtanong sa kanya kung bakit hindi siya sumama sa kanila. Sa halip, iniwasan siya ng mga bata sapagkat natatakot silang abalahin sila ng mga ito."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Dumadaan ang guro. Napatingin si Moru sa guro. Tumingin ang guro kay Moru Ni ngumiti at ni kunot noo. Kinabukasan, sa parehong oras at sa parehong lugar, tumingin si Moru mula sa dingding. Tumingin sa kanya ang guro at ngumiti. Ito ay isang maliit na ngiti. Tumalon si Moru mula sa pader at tumakbo palayo."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Makalipas ang ilang araw, dumadaan ang guro. Dala-dala niya ang isang malaking bag. Sobrang bigat ng bag. Nahihirapan ang guro. Napakamot ng ulo si Moru. Dahan dahan dinaanan siya ng guro. Napaisip si Moru at pagkatapos ay tumakbo siya sa likuran ng guro. Nang walang sinasabi, hinawakan niya ang isang dulo ng bag. Ang guro ay guminhawa at magkasama na nakakuha ng mabilis na pasanin sa paaralan."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Sa loob ng paaralan, maingat na inilagay ang bag sa mesa ng guro. Binuksan ng guro ang bag at hinayaang tumingin si Moru sa loob. Maraming mga libro, makukulay na mga libro ng lahat ng mga laki at hugis. Nakaramdam sila ng makintab at naamoy na bago. "Maaari mo ba akong tulungan upang ilabas ko sila?" tanong ng guro."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Kinabukasan, naghintay si Moru hanggang matapos ang klase at umalis na ang lahat ng mga bata. Nag-iisa ang guro. Tahimik na pumasok si Moru at tumayo sa may pintuan. Parang multo ang paaralan nang nawala ang lahat ng ingay at tawanan at pagsigaw. Tumingala ang guro at sinabi, "Mabuti na dumating ka. Kailangan ko ng tulong mo." Nausisa si Moru. Anong uri ng tulong ang kailangan ng guro? Marami siyang mga anak sa kanyang paaralan na tutulong sa kanya. Sa isang bagay na talagang uri ng boses sinabi ng guro, "Maaari mo ba akong tulungan na maisaayos ang mga libro?""
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Umupo si Moru sa sahig. Nasa paligid niya ang mga libro. Maraming mga kwentuhan. Pinagsama niya ang mga hayop. Ang kwentong leopard ay magiging mas komportable sa mga elepante at kamelyo. Ang mga engkanto ay maaaring umupo kasama ang mga kwento tungkol sa mga diyos at diyosa. Ang mga kwentong pakikipagsapalaran ay umupo sa kanilang sarili. O marahil dapat silang sumama sa mga bayani at tanyag na tao?"
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pagkatapos ay dumating ang mga libro na may mga numero. Bumagal ang mga mata at daliri ni Moru. Ang mga numero ng taba ay sumayaw kasama ang mga payat. Ang dalawang numero na balanseng isa sa tuktok ng iba pa tulad ng isang hindi matatag na gusali na naghihintay pa rin na mapunan ang silong. Ang mga dumaragdag na kabuuan ay tumingin maikli at naglupasay at tumaba at tumaba sa ilalim ng lumaki ang mga numero. Ang dibisyon ay nasa kabaligtaran lamang. Nagsimula ka sa maraming at pagkatapos kung ikaw ay maingat, pinagtrabaho mo ito upang lumikha ng isang mahabang manipis na kaaya-aya na buntot. Kung ikaw ay mapalad ay walang maiiwan. Isa-isa ang lahat ng mga numero at ang kanilang mga lansihin ay bumalik sa Moru."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Madilim at walang ilaw ang paaralan. "Kailangan mong umuwi ngayon, Moru, ngunit makakabalik ka bukas," sabi ng guro. "Ngunit maaari ka bang dumating kapag ang mga bata ay narito mangyaring?" Susunod na araw, kaagad pagkatapos magsimula ang paaralan, dumating si Moru. Nagulat ang mga bata nang makita siya at medyo natakot. Sa ngayon si Moru ay sikat bilang isang 'dada' ng kapitbahayan. "Mayroon akong makakatulong sa akin ngayon," sabi ng guro. Inilagay niya si Moru kasama ang mga nakababatang bata. Mayroong mga libro kung saan dapat magsulat ang mga bata. "Mangyaring, maaari mo bang tulungan ang mga bata na ayusin ang mga numerong ito sa pataas at pababang pagkakasunud-sunod?" Ang maliit na mga bata ay nag-agawan sa paligid ng Moru; namangha sila na ang isang matigas na kapwa tulad ni Moru ay may alam ng lubos."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pinatayo ni Moru ang mga bata sa isang linya - ang pinakamaliit na bata sa isang dulo at ang pinakamataas sa kabilang dulo. Binigyan niya sila ng mga numero na hahawak. Ngayon ay madali na. Tulad ng sa mga maiikling bata at matangkad na bata, madaling malaman kung sino ang ilalagay kung saan, pareho ito sa mga numero. Araw-araw ay pupunta si Moru nang kaunting sandali at araw-araw ay bibigyan siya ng guro ng isang mas malaki at mas malaking gawain na dapat gawin. Araw-araw natagpuan niya ang kanyang pagmamahal sa mga numero ay lumalakas at araw-araw ang kanyang kaguluhan at kasanayan ay hinihigop ng maliliit na bata."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Tumingala siya sa puno ng mangga, ang mga dahon ay umusok sa simoy ngunit walang Moru sa mga sanga. Pumunta siya sa palengke ngunit lahat ng mga nagtitinda ng gulay ay nagbebenta ng kanilang mga gulay nang hindi ginugulo ng karaniwang barkada ng mga lalaki. Sa wakas, naglakad siya sa linya at nangyari na tumingin sa bintana ng paaralan."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Naroon si Moru. Nakayuko ang kanyang ulo, at tinitigan niyang mabuti ang kanyang notebook. May nakakunot na konsentrasyon sa kanyang noo at malalim na pagsipsip sa kanyang mga mata. Siya ay abala sa paglutas ng mga kumplikadong problema sa matematika kasama ang lahat ng iba pang mga bata sa kanyang edad. Tumingin din ang guro, at ngumiti siya sa kanyang malambot na mainit na ngiti sa ina ni Moru. Masaya siyang ngumiti pabalik. Si Moru ay nasa paaralan muli. Sa pagkakataong ito ay lalo siyang natuto. At higit sa lahat, sa pagkakataong ito ay minahal na niya ito."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Isang araw, tinanong ng may batik na manok si Nanay. - Ikaw ang aking ina. Kaya, ang iyong ina ay.... -... ang iyong Lola. Sagot ni nanay na manok at nagpatuloy. - Noong maliit pa kayo, pinapasyal niya kayo bago maglakad, maghanap ng pagkain para sa inyo, turuan kayo kung paano maiiwasan ang mga uwak at lawin... Ngunit ngayon, hindi mo na muling makikita ang maririnig. Matagal na siyang pumanaw."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Talagang nadama ng batik-batik na manok ang mainis. - Sa lahat ng pag-aalaga ng kanyang granny, siya pa rin ay humihingi ng higit pa? Hindi ito matulungan, Ang batik-batik na manok ay ibinigay sa maliit na buntot ang isang tuka at sinabi. - Itigil mo ang iyong pagka-inis. Gusto mo ba siyang ubusin ang maghapon para suyuin ka?"
Ang Lola ng Batikang Manok

"Nasasaksihan ang kanyang apo na peck ng isang hindi kilalang tao, ang lola ay umusbong kaagad ang kanyang mga balahibo at binigyan ng pagsaway ang Speckled Chicken. - Sino ka upang bullyin ang aking apo? Sinabi ng Speckled Chicken pagkatapos sa lola kung paano niya namiss ang kanyang Lola. - Lola, sana nandito pa rin ang Lola ko... Kung nandiyan lang ako sa tabi ko si Lola kagaya ng apo mo ngayon...""
Ang Lola ng Batikang Manok

"- Oh, malambing na bata. Mahal na mahal mo siguro ng sobra ang Lola mo. Huwag mag-atubiling sumama sa aking mga apo mula ngayon, at mangyaring tulungan akong magturo kay Kurbadang Buntot. Ang kanyang ina ay abala ngayon sa pagpisa ng isang bagong anak, kaya't kailangan kong manatili sa mabait at mapaglarong batang ito."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Pagkatapos, nag-cluck si Granny upang tipunin ang lahat ng kanyang mga apo na nagkakalat kahit saan sa hardin. Nagbigay siya ng mga butil at bulate sa mga bata at Speckled Chicken din. Ang Curving Tail ay nasisiyahan sa pagkain kasama ang kanyang mga kapatid, siya ay umiiyak ng masaya. - Cheep, cheep! Masarap, masarap!"
Ang Lola ng Batikang Manok

"Matapos ang pagkain, ginabayan ni Granny ang kanyang mga apo upang makahanap ng tubig at magpahinga sa kaaya-ayaang lilim ng mga puno. Sa hapon, nag-cluck muli si Granny upang tipunin ang kanyang mga apo upang turuan sila kung paano manghuli ng mga bulate at tipaklong... Naramdaman ng Speckled Chicken na napakasaya. Nasisiyahan lang siya sa kanyang oras sa tabi ni Granny, tulad ng dati sa kanyang Lola noong una."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Hindi sumisikat ang araw. Kung kaya't ang buwan at mga butuin ay marubdobna nag tatrabaho subalit wala silang panahon upang magpahinga."
Ang Araw at Gabi

"Ang buwan at ang bituin ay humingi ng tulong sa langit."
Ang Araw at Gabi

"Ang kalangitan at nag pasya para kanilang hatiin ang oras sa araw at gabi."
Ang Araw at Gabi

"Tumilaok ang tandang nang sumikat ang araw sa umaga at paglubog ng araw sa gabi"
Ang Araw at Gabi

"At sa gabi, sisilay ang buwan at mga bituin."
Ang Araw at Gabi

"Simula noon, ang araw ay masigasig na nagtrabaho at sumisikat sa umaga."
Ang Araw at Gabi

"Ang araw, buwan, at mga bituin ay masayang sumikat sa tamang panahon."
Ang Araw at Gabi

"Pangsegundong kamay, Pangminutong kamay, Ang Isa ay mabilis at Ang Isa ay mabagal."
Orasan

"Isang maulan na araw, sa kanyang lola Dolly naghanda upang pumunta. Ngunit hindi niya mahanap ang kanyang payong, "Naku!" Si Dolly ay naghanap ng mataas, at si Dolly ay naghanap ng mababa, "Saan kaya ito? Sana may nakakaalam.""
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Tumakbo si Dolly palabas ng bahay, at nakasalubong niya si Squeaky the Squirrel. "Nakita mo ba ang maliit kong pulang payong?" tanong ni Dolly. "Hindi," sabi ni Squeaky, "ngunit maaari mong makuha ang akin." “Salamat, napakabait mo, pero ang maliit kong pulang payong, kailangan kong hanapin,” sabi ni Dolly habang naglalakad sa tabi ng ilog."
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Biglang tumigil ang ulan at tumingala si Dolly. Naroon si Lola, at kasama ang kanyang polka-dot na payong! "Maliwanag at maaraw, noong huli mo akong binisita sambit ni dolly. Nawala yata sa isip mo, 'pag naiwan mo," nakangiting sabi ni Lola, kasama ang maliit na pulang payong ni Dolly."
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Si Tina ay pitong taong gulang na babae Nakatira siya sa isang baryo na nagngangalang Purple Cherry Katabi nito ay isang napakagandang kagubatan. Meron ditong malinaw at makislap na batis. Gustung gusto ni Tina at ng mga kaibigan nyang maglaro sa kagubatan."
Kaibigan sa Kagubatan

"Bigla niyang napagtanto na nga humihingi ng tulong ay nasa batis ay agaran silang pumarito. Nakita ni Tina at ng mga kaibigan nya doon: Isda, palaka at igat. Natatabunan ng mga dahon at sanga na tinangay ng bagyo"
Kaibigan sa Kagubatan

"Nakita ni Tina ang pinuno ng baryo, si Tui. Sinabi niya dito lahat ng nasaksihan niya. Magkasama nilang tinipon ang mga taga baryo at agad n bumalik sa batis."
Kaibigan sa Kagubatan

"Nag isip ang mga taga baryo kung ano ang kanilang gagawin. Naalala ni Tina ang araw na nasira ang bahay ng kanyang lola dahil din sa bagyo. "Kailangan muna nating maglinis at ayusin ang mga nasira, tapos magtanim tayo ng mga bagong puno." mungkahi ni Tina. "Tama, tutuling din kami dahil tirahan din namin ito," sabi ng mga hayop."
Kaibigan sa Kagubatan

""Sige," sabi ni Tui. "Maghati hati tayo sa mga grupo para mapabilis ang gawain natin." Bumuo si Tui ng dalawang grupo mula sa mga taga baryo. Siya ang namuno sa Grupong Luntian para linisin ang kapatagan at magtanim ng mga puno at halaman. Si Tina naman ang namuno sa Grupong Bughaw para tulungan ang mga hayop sa paglilinis ng batis."
Kaibigan sa Kagubatan

"Ang maaasahang si Tina ay tinipon ang mga hayop para magplano. Gusti nilang maging pinakamagandang tirahan sa lahat ang Purple Cherry. Ang kanyang grupi ay ginawa ang lahat ng nakakaya para maiwasan ang sunog at baha. "Napakahirap pero nasayahan ang lahat," sabi ni Tina."
Kaibigan sa Kagubatan

"Paano nagsimula ang apoy? Paano nalaman ng mga taga baryo ang tungkol sa sunog? May mga nasagip bang mga puno ang mga taga baryo bagi sumalanta ang bagyo? Paano mapapanatili ng mga taga baryo ang kagubatan at ang batis na malusog?"
Kaibigan sa Kagubatan

"Isang umaga, isang puting kuneho ang dumating sa hardin upang kumain ng gulay. Wow, ang mga gulay na ito ay malaki at berde! Dapat silang maging masarap! sabi niya sa sarili."
Ang Kuneho at Uod

"Ngunit hindi siya gumalaw ng sapat para sa kuneho. Walang pasensya, kumuha ng stick ang kuneho at sinundot ang bulate. "Umalis ka!" sabi niya ulit."
Ang Kuneho at Uod

"Kinabukasan, ang mga gulay ay kayumanggi at nalanta. Anong nangyari? siya ay nagtaka. Hindi sila mukhang pampagana, kahit na gutom na gutom ako."
Ang Kuneho at Uod

"Tumalon ang kuneho sa susunod na bukid. Nakita niya roon ang isang kasaganaan ng mga sariwang gulay. Ang mga gulay na ito ay malaki at sariwa, sinabi niya sa sarili. Mukha silang masarap!"
Ang Kuneho at Uod

""Ginagawa kong sariwa at malusog ang mga gulay na ito," sabi ng bulate."
Ang Kuneho at Uod

"Naisip ng kuneho ang tungkol sa kayumanggi at nalanta na mga gulay sa kabilang sakahan. "Kaya ginagawa mo ring fresh ang aking gulay?" "Tama iyan!" sagot ng uod."
Ang Kuneho at Uod

"Gutom ang kuneho at umuungol ang tiyan nito. Nagkatinginan sila at nagtawanan."
Ang Kuneho at Uod

""Mayroon silang pagkain na ang tawag ay jipang bike at gusto ko iyon" "Mayroon akong meatballs na kasing laki ng buko" "Mayroon kaming malalaki at makukulay na payong" Si Euis ay nakikinig sa kanyang mga kaibigan habang pinaguusapang ang pagdiriwang. Siya ay napaisip, isang pagdiriwang? ano iyon?."
Isang Pagdiriwang

"Siya ay nagtanong, Ano ang jipang bike ina? "Isang matamis na kakanin gawa sa kanin, ani ng ina" "Maaari ba akong bumili sa pagdiriwang? "Tumango ang ina at sumang ayon" "Yahoo, sabe ni Euis."
Isang Pagdiriwang

"Tik! Tak! Tik! Tak! Naririnig ni Euis ang pagtapik ng kanyang ama sa isang puno ng palma upang makagawa ng mas maraming tubig na asukal. Gusto niya ang tunog na ginagawa nito. "Tay, mag almusal na tayo!" tawag ni Euis. Mayron tayong gulay at tokwa kari." Yehey! Tapos na si Euis sa mga gawain niya."
Isang Pagdiriwang

"Ang mga pinalamig na piraso ng asukal na ginawa ni Nanay ay nakasalansan sa sampu, pagkatapos ay itinali ng tuyong hibla na gawa sa tangkay ng puno ng saging. Ang mga kamay ni Euis ay nagsimulang mapagod, at siya ay nahihilo."
Isang Pagdiriwang

"Walang tigil na kinakanta ni Euis sa harap ng kanilang bahay,"Pista, paparating na ako! Halina at bumili ng jipang bike!"​ Isang maitim na di malamang bagay ang umilaw mula sa malayo. Palikuliko nitong tinahak ang daan na puno ng butas. "Paparating na ang trak!" ang masayang sigaw ni Euis habang iwinawasiwas ang kaniyang kamay."
Isang Pagdiriwang

"Tinahak ng trak ang mga tubo ng asukal, mga bulubundukin, tulay na kahoy at ang kakahuyan. Di alintana ang mga ito upang patuloy na kumanta ang mga pasahero."
Isang Pagdiriwang

"Tumigil ang trak at bumaba ang ilang mga bata. Dahan dahang bumaba si Euis at nagsimulang magtatakbo. "Hala! Muntik na niyang mawala ang labing-apat na libong rupiah na binigay ng kaniyang ina.""
Isang Pagdiriwang

"Maraming nakita si Euis sa unang pagkakataon. "ang mga modelo ay matatangkad" "Ang kanilang mga damit at makukulay" "ang tunog ng angklung ay napakaganda""
Isang Pagdiriwang

"“Wow!” Nakanganga si Euis habang nakatingala. “Mga dambuhalang payong! Malaki at marilag! Ang kanilang mga kulay ay kaakit-akit at maganda!""
Isang Pagdiriwang

"Ang mga kabayo sa karosel ay umikot at umikot. Ang linya para sakyan sila ay tila walang katapusan. Pumila si Euis at sinubukang maging matapang. Pataas-baba kasama ang beat. Ito ay sobrang kapana-panabik!"
Isang Pagdiriwang

"Sinuyod ni Euis ang pista kasama ang kaniyang ina, habang nagtitinda ng matamis na bao sa mga kapwa tindero at tindera. May naamoy siyang kaaya-aya. "Maraming pagkain ang gumagamit ng matamis na bao sa kanilang mga lutuin," ang paliwanag ng kaniyang ina."
Isang Pagdiriwang

"Ang isang nagbebenta ay mahusay na naghahalo ng mga inumin. Sinabi ni Nanay, "Ang masarap na lasa ng mga inumin ay nagmumula sa asukal sa palma." Ang palm sugar ni Nanay ay sikat sa pagiging malasa at mura."
Isang Pagdiriwang

"Natuwa din si nanay, dahil naibenta niya lahat ng asukal sa palma. Laging maaalala ni Euis ang kagalakan ng pista. Mahal na mahal niya ang jipang paruparo at niyakap niya ito hanggang sa pag-uwi."
Isang Pagdiriwang

"jipang bisikleta- isang matamis na meryenda ng Indonesia na gawa sa kanin at hugis ng bisikleta rupiah - ang opisyal na pera ng Indonesia"
Isang Pagdiriwang

"Ang batang Kambing ay handa na para sa Eskwela. Ang kanyang damit ay magara at makintab. Ang kaniyang buhok ay pinahiran nv langis at sinuklay ng maayos."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Ngunit nangangamba ang munting kambing dahil sa mga malalaking kambing at sa kanilang balikong sungay."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Kinanta nya ito ng malakas at malinaw. Patuloy syang kumakanta kahit ang iba ay huminto na."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Nang gabing iyon Ikinuwento ng munting kambing sa kanyang nanay ang tungkol sa kanyang pagkanta ng kanta ng kambing at pag gapang sa klase ng laro."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Niyakap nya at hinalikan ang munting kambing bago matulog."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"sa panahon ng klase ng Laro, natandaan nya na tumalon at hindi sya gumapang."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Tapos, klase na ng Sining. Gumuhit ng tuwid at alon alon na linya. Utos ni Gunang Dotty sa klase."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Siya ay Nakakita ng makulay na paru-paro na mayroong itim at pulang linya at tuldok sa mga pakpak nito. Ito ang kaniyang iginuhit sa halip na ang tuwid at alon alon na linya."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Hindi naging masaya si ginang Dotty. "Munting Kambing. Sinabi kong gumuhit ka ng tuwid at alon along linya. Bakit ka gumuhit ng paru-paro. Galit nyang sambit."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Tanghalian ng araw na iyon mag-isa muling umupo at kumain ng kanyang baong pipino ang munting kambing."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Di naglaon gumuhit ang munting kambing ng paru-paro, bangka, at puno. Nangalap ng mga dahon at bulaklak si piggy at idinagdag ito sa larawan."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Sila ay tumalon talon habang kumakanta ng Kanta ng kambing at kanta ng baboy."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Isang gabi, ang batang kambing ay nakatulog agad. Sa kaniyang panaginip, nakita niya si Piggy kasama ang lahat ng kambing na may kakaibang sungay na nagsasayaw sa hardin. "tumalon, umindak, sumigaw ng malakas Maaaaa! Tumalon, umindak, sabay-sabay sabihing baaaaaa!" Sa panaginip na ito siya ang nangunguna sa sayaw. Napabuntong hininga ang batang kambing at nagpatuloy managinip ng maganda."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Si Dira at ang kanyang bunsong kapatid na si Chaku ay nag-aaway dahil sa laruang elepante. Ang laruang elepante ay pagmamay-ari ni Dira. ¨Ibalik mo ang laruan ko!¨ Sigaw ni Dira habang tinutulak si Chaku."
Si Dira at Chaku

"Ang kanilang Ina ay nagalit. "Dira dapat matuto kang maging mapagbigay sa kapatid mo!¨ Nagdabog si Dira pabalik sa kaniyang kwarto, umakyat ito sa kama nagtalukbong ng kumot at natulog."
Si Dira at Chaku

"Nang magising si Dira ay umaga na at wala siyang nakitang tao sa kanilang bahay. Tinawag niya ang kanyang Ina at kapatid ngunit walang sumasagot."
Si Dira at Chaku

"Nagtungo si Dira sa kwarto ng kanyang kapatid. Napansin niya na madaming koleksyon ng laruan sa kwarto nito gaya ng mga bola, sasakyan at may mga libro rin. Mayroon ring bagong pares ng sapatos samantalang ang kay Dira ay puro luma lamang. Kung marami namang gamit at laruan si Chaku bakit pa kailangan ni Dira ibahagi ang laruan nitong elepante sa kapatid?"
Si Dira at Chaku

"Nagdesisyon si Dira na tumakbo palabas ng bahay. Biglang may grupo ng elepante na naglabasan mula kung saan. Hindi ni Dira malampasan ang mga ito sa halip ay lumambitin siya sa pangil ng isa sa mga elepante at sumakay sa likod nito."
Si Dira at Chaku

"Sa isang iglap, ang isa sa mga elepante ay sinugod ang kaniyang kapatid. Tumalon si Chaku at tumakbo ng tumakbo ng TUMAKBO!"
Si Dira at Chaku

"Ang mga galit na elepante ay hinatak ang mga dahon ng puno, hinila ang sanga at pinipilit na ihagis si Chaku paalis mula sa puno. Maabutan kaya ni Dira ang kapatid ng tama sa oras?"
Si Dira at Chaku

"Tumalon si Dira mula sa likod ng kaniyang sinasakyan na elepante papunta sa puno at inakyat nito sanga na kinalalagyan ni Chaku. ¨Abutin mo ang kamay ko!¨ Utos ni Dira."
Si Dira at Chaku

"Narinig ni Dira ang boses ng kanyang ina. "Huwag kang matakot," sabi niya. Niyakap ito ng Ina. "Nanaginip ka lang ng masama." Narinig ni Chaku ang mga sigaw at tumakbo sa kwarto ni Dira. "Gusto mo bang maglaro bukas ng umaga?" tanong ni Chaku. "Okay," nakangiting sabi ni Dira. "Pwede natin parehong laruin ang laruan kong elepante.""
Si Dira at Chaku

"Si Meena ay isang batang babae na nakatira sa isang nayon kasama ang kanyang mga magulang, ang kanyang Lola, kapatid na lalake na si Raju, at ang kanyang sanggol na kapatid na babae na si Rani. Si Mithu, na parrot ay kanyang matalik na kaibigan."
Hating Kapatid

"Samahan natin si Meena sa kanyang paglalakbay sa kanyang kasiyahan, pag akyat ng puno, magtanong, humanap ng solusyon sa mga problema at ipakita sa inyo kung ano ang magagawa ng isang batang babae."
Hating Kapatid

"Hinati ng kanilang Nanay ang mangga at ibinahagi nya ito kila Meena at Raju. Nalungkot si Meena ng makita nyang mas malaki ang bahagi ng mangga na napunta kayt Raju. Nong sya ang nag protesta, ang sabi ng kanyang Lola ang mga lalake ay palaging dapat mas madaming kinakain kesa mga babae."
Hating Kapatid

"Nong gabing yon, napansin din ni Meena na mas madaming pagkain ang nakuha ni Raju kompara sa kanya. Binigyan din sya ng itlog ng kanilang Nanay, habang si Meena ay wala. Si Mithu at nagmamasid sa likuran at hindi din sya masaya sa nangyayari."
Hating Kapatid

"Nong ang mga bata ay naghuhugas ng kanilang kamay, hinati ni Mithu ang itlog at nilagay ang kalahati sa plato ni Meena."
Hating Kapatid

"Pinagalitan ni Lola si Meena dahil gusto rin nya ng itlog, ngunit ang sabi ng Tatay hindi ito patas dahil ang mga bata ay sabay na lumalaki, at sila ay parehong nag ta-trabaho ng maigi."
Hating Kapatid

"Hindi sumang-ayon si Raju. Sa kanyang palagay sya ay mas nag tatrabaho ng maigi kaysa kay Meena, at dahil dyan dapat sya makatanggap ng mas madaming pagkain. "Ang trabaho mo ay simple lang," sabi nya dito. Iminungkahi ni Meena na magpalit sila ng ginagawa sa look ng isang araw. Sumang-ayon si Raju."
Hating Kapatid

"Napag tanto ni Raju na magpa ringas ng apoy at hindi madaling trabaho."
Hating Kapatid

"... at pakainin ang mga manok, na nagtatalunan sa kanya.."
Hating Kapatid

"... at nag iigib ng tubig, si Meena at nakaupo at natutulog sa ilalim ng puno."
Hating Kapatid

"Napagtanto ni Meena na si Lali ay nakawala at pumunta sa taniman ng gulay. Hinabol nya si Lali ng napakatagal bago nya ito mahuli."
Hating Kapatid

"Si Raju ay pagod at gutom. Pinag mamasdan sya ng kanyang Lola buong araw at kanyang napagtanto kung gaano kadami ang gawain ni Meena araw araw."
Hating Kapatid

"Nong gabing iyon, binigyan ng kanilang Nanay si Raju ng karaniwang parte ng pagkain para kay Meena, at nilagyan nya ng mas madaming pagkain ang plato sa harapan ni Meena."
Hating Kapatid

"Ang kawawang Raju nalungkot sa nangyari! Lahat ay nagtawanan ng nakita nila ang mukha ni Raju. Ngayon alam na nilang lahat na ang babae at lalake ay kaylangan ng pantay na pagkain para lumakas."
Hating Kapatid

"Hindi ako inaantok, Ina, bulong ni Tinku. Pero hindi siya narinig ng kanyang Ina dahil mabilis itong nakatulog. Lumingoin siya sa kaliwa at lumingon sa kanan. Humiga ng padapa at patihaya. Pero hindi siya makatulog!"
Goodnight, Tinku!

"Kaya't siya ay umalis sa gabi upang makita kung ano ang maaari niyang makita. Sa kalangitan, nakakita si Tinku ng buwan, maputi at bilog, nakangiti sa kanya. Ramdam niya ang sobrang saya. 'Maganda ang Gabi,' naisip ni Tinku."
Goodnight, Tinku!

"May lumipad at sumabit ng pabaliktad sa puno. Ano ang pangalan mo, ibon? tanong ni Tinku. Hindi ako ibon, ako ay isang paniki. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo pwede! sabi ng paniki."
Goodnight, Tinku!

"Si Tinku at ang kanyang mga kaibigan ay tumalon at hinagis at gumulong hanggang sa humikab si Tinku. Inaantok na ako. Kailangan ko nang umuwi. sabi ni Tinku. Masaya siya na marami siyang bagong kaibigan. Nagkukusot malapit sa kanyang ina, sabi niya, Ang gabi ay hindi isang malungkot na lugar, ina. Ang gabi ay puno ng mga kamangha-manghang nilalang. Oo, sagot ng kaniyang ina. Ang iyong mga bagong kaibigan ay panggabi, tulad ng ligaw na aso."
Goodnight, Tinku!

"Ang mga hayop sa gabi ay kumakain, naglalaro at nagtatrabaho sa gabi. Nagpapahinga sila sa maghapon. Kailangan mo ng matulog. Ang pagtulog ay magbibigay sa iyo ng lakas upang maglaro kasama ang iyong mga kaibigan sa pang-araw."
Goodnight, Tinku!

"Nangako ang barbero na hindi niya ito ipagsasabi. Lumipas ang mga araw at nagsimulang lumaki ang kaniyang tiyan. “Kailangan kong masabi ito sa iba, kung hindi sasabog ang aking tiyan!” naisip ng barbero."
The King's Secret

"Naisip niya ang isang magandang ideya. Lumapit ang barbero sa isang matandang puno at binulong ang sikreto. Agad na bumalik sa normal na laki ang kaniyang tiyan na nagpagaan sa kanyang pakiramdam. “Siguradong iingatan ng puno ang lihim ng Hari,” sabi ng barbero sa sarili."
The King's Secret

"Narinig ng Hari ang awit at agad na kinuha ang musikero."
The King's Secret

"Nag-utos ang Hari na magkaroon ng pagdiriwang para iparada at ipagmalaki ang kaniyang anak sa buong kaharian. Lahat ay nagsaya at bumati sa batang prinsipe na may malapad na tainga."
The King's Secret

"Ang Konstilasyon ay pangkat ng mga bituin na nag po pormang isang simbolo sa kalangitan. Minsan ay mukhang isang mitolohikal na karakter o isang hayop kung mayroon kang isang magandang imahinasyon. Ang Cygnus, Lacerta, Triangulum, Cepheus, ang Little Dipper, Lynx, Draco, Hercules, ang Big Dipper, Scutum at Orion ay mga pangalan ng mga konstelasyon sa nakaraang pahina."
3…2…1… Blast Off

"Ang SATELLITE ay isang bagay na umiikot sa isang planeta o bituin. Ang Mundo ay may likas na satellite - ang buwan. Ang mga artipisyal na satellite ay inilunsad sa espasyo para sa mga komunikasyon, astronomiya, at mga pag-aaral sa panahon"
3…2…1… Blast Off

"Apat na mabatong uri na mga PLANET - Mercury, Venus, Earth, Mars - at apat na gassy panlabas na PLANET - Jupiter, Saturn, Uranus, Neptune - binubuo ang walong pangunahing mga PLANET ng ating solar system. Ang planetang Pluto ay dating ikasiyam na planeta ngunit noong 2006,nagpasya ang International Astronomical Union (IAU) na ang Pluto ay isang dwarf planet."
3…2…1… Blast Off

"Ang BULALAKAW ay malalaking tipak ng yelo, bato at gas. Umiikot ito sa araw pero kadalasan ay malayo sa ating mundo. Sa pagdaan nito, nagiiwan sila ng bakas na mistulang buntot. Ang ilan sa sikat na bulalakay ay ang Hale-Bopp, Halley, Hyakutake and Shoemaker-Levy."
3…2…1… Blast Off

"Ang TELESKOPYO ay tumutulong sa ating makita ang mga bagay na napakalayo tulad ng mga bulalakaw, mga bituin, mga planeta at mga buwan."
3…2…1… Blast Off

"Ang mga DWARF PLANET ay tulad ng mga planeta ngunit ang mga ito ay mas maliit at wala pa silang malinaw na landas sa paligid ng Araw. Nangangahulugan ito na ang mga bagay tulad ng asteroid at kometa ay magkalat sa kanilang landas. Ang Pluto, Ceres, Eris, Makemake at Haumea ang bumubuo sa limang kinikilalang mga dwarf planeta ng ating solar system."
3…2…1… Blast Off

"Tulad ng mga kotse na nangangailangan ng gasolina upang tumakbo, ang mga rocket ay nangangailangan ng GASOLINA upang mag-alis at gawin ang kanilang trabaho. Ang mga rocket ay maaaring gumamit ng parehong likidong gasolina at solidong gasolina."
3…2…1… Blast Off

"Ang KASUOTANG PANGKALAWAKAN o SPACESUIT ang nagbibigay proteksyon sa mga astronaut sa kalawakan. Ang mga kasuotang ito ay may suplay na oxygen para sa astronaut upang makahinga at makainom ng tubig. Iniiwasan nito na makaramdam ang mga astronaut ng labis na init o labis na lamig, at pinangangalagaan sila laban sa alikabok mula sa kalawakan."
3…2…1… Blast Off

"Ang MISSION CONTROL CENTER ay isang silid kung saan ang mga pinuno ng koponan ay nagkakasama at siguraduhin na ang paglunsad ay maayos at ang lahat ay gumagana tulad ng dinisenyo hanggang sa makumpleto ang misyon."
3…2…1… Blast Off

"Si Tipaklong, Palaka, at Kuliglig ay mahilig tumakbo at maglaro sa luntiang kaparangan araw araw."
Nagsalita na si Tipaklong

"Isang araw, ang mga kaibigan ni Tipaklong ay hindi maayos ang pakiramdam at napagpasiyahang manatili sa bahay. Hindi ito binigyang pansin ni Tipaklong. Siya ay tumakbo palabas at naglaro pa rin."
Nagsalita na si Tipaklong

"Ilang araw ang lumipas, binisita ni Kuliglig si Tipaklong. "Saan ka nanggaling?" tanong ni Tipaklong. "Bakit hindi ka tumungo ng damuhan upang maglaro?" "Ah, nagkaroon ako ng matinding sakit ng tiyan at ulo. Halos di ako makalakad," daing ni Kuliglig."
Nagsalita na si Tipaklong

"Nakahanap ng patpat si Tipaklong para gawin itong tulay. Nagsimulang maglakad si Kuliglig pero nadulas ito at nahulog."
Nagsalita na si Tipaklong

"Bigla, naputol ang patpat! Ang tipaklong at kuliglig ay nahuhulog sa tubig. Tumalon ang isang higanteng palaka, handa nang lunukin silang dalawa."
Nagsalita na si Tipaklong

"Nang biglang nabali ang patpat! Nahulog sina Tipaklong at Kuliglig sa tubig. May lumundag na isang dambuhalang palaka, na handa silang lamunin."
Nagsalita na si Tipaklong

""Siguro dapat din akong pumunta," sabi ni Frog. "Ang aking mga mata ay nakakaabala sa akin, at ang aking balat ay may isang kakaibang pantal.""
Nagsalita na si Tipaklong

""Kuliglig, sa tingin ko'y hindi nakasasama sa kalusugan ang mga kemikal na iwinisik mo sa mga pananim mo. At ang mga sisidlan na itinapon sa tubig ay maaaring nakasama sa paningin at balat ni Palaka.""
Nagsalita na si Tipaklong

""Hayaan mo na yun, Kuliglig," nakangiting sabi ni Palaka. "Itatama natin ito. Pero sa ngayon ay pumunta muna tayo sa doktor at nang tayo ay gumaling na.""
Nagsalita na si Tipaklong

"Magtatagumpay kaya siya at ipagmalaki ng kanyang ina?"
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Nag ensayo siya nang nag ensayo at hanggang sa..."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Sa kanyang bagong natagpuang kapangyarihan at ilaw ng kanyang apoy, naging gabay si Drake ng mga barko sa karagatan."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Tuwing umaga, ang araw ay nagbibigay ng ginintuang sinag sa mundo. Napapansin at humahanga ang mga tao sa kaniyang ganda at init."
Ang Selosong Ulap

"Si Ulap ay nagseselos dahil sa palagay ng mga tao, ay mas mahalaga ang Araw kaysa sa kanya. " HIndi ka naman magaling!" Sabi ni Ulap. "Nag iisa lamang ang hugis mo at hindi nagbabago, nakakasawa ang sinusunod mong landas habang naghahatid ka ng init at liwanag sa mundo. Samantalang ako, maaari akong maglakbay sa anumang direksyon at magbago sa anumang hugis na akala mo.""
Ang Selosong Ulap

"Kaagad, ang liwanag ni Araw ay nabawasan at naging makulimlim ang kalangitan. Nagtaka ang lahat sa mga nangyayari."
Ang Selosong Ulap

"Halos natakpan ni Ulap and liwanag ni Araw. "Humina na ang init at liwanag mo, Araw! Panunukso ni Ulap."
Ang Selosong Ulap

"Ngunit mas lalong nagalit ang Ulap. Mas naging makapal ito at madilim at ayaw nitong umalis!"
Ang Selosong Ulap

"Tatlong araw at gabi na nagdilim ang mundo."
Ang Selosong Ulap

"Tumangging makinig si Ulap, at inipon ang lahat ng mga ulap para magdala ng ulan sa mundo."
Ang Selosong Ulap

"Si Ulap ay naging puno ng pagmamalaki na sa wakas ay nakakakuha siya ng pansin. Sa palagay niya mas maraming ulan ang magbibigay papuri sa kanya ng mga tao, at nagpapadala ng mga agos ng tubig sa lupa, na nagdudulot ng mga pagbaha saanman."
Ang Selosong Ulap

"Ngunit ang mga tao ay hindi na pinupuri si Ulap. Ang kanilang mga bahay ay binabaha at sila ay natakot."
Ang Selosong Ulap

"Sa wakas, naubusan ng tubig ang Ulap. Numipis sya at pumuti, at nabigyan ng pagkakataong sumilip ang Araw."
Ang Selosong Ulap

"Habang naghahatid ng liwanag at init si Araw, ang tubig na hindi nahigop ng lupa ay nagsimulang maging singaw at bumalik sa langit at humupa ang baha"
Ang Selosong Ulap

"Nakikita mo na, na pareho tayong kailangan ng mund," sabi ni Araw kay Ulap. "Kung wala ka, maging tuyo ang lupa, at kung wala ako, ang tubig ay ay hindi makababalik sa langit upanng maging ulap at ulan. Tayo ay bahagi ng isang siklo at pareho tayong mahalaga"
Ang Selosong Ulap

"Nagulat at nasiyahan ang Araw sa sinabi ng Ulap."
Ang Selosong Ulap

"Ngayon ay nagtutulungan sila para magdala ng init, liwanag, ulan, at buhay sa mundo."
Ang Selosong Ulap

"Ang pitong taong gulang na si 'Dholma' ay nakatira sa Himalaya, Nepal. Kasama ni Dholma sa bahay ang kanyang Lola, Tatay, Nanay, kapatid, tuta, manok at at baka."
Ang panaginip ni Dholma

"Sobrang gusto ni Dholma si Yakko. Tuwing umaga ay binibigyan niya ito ng masarap na gatas at tuwing malamig naman ay binibigyan niya ito ng sumbrero at balabal na mabalahibo."
Ang panaginip ni Dholma

"Gusto ni Dholma ang mga instant na noodles. Mahaba, malutong, kulot at nakakatuwa ito."
Ang panaginip ni Dholma

"Kinain ni Dholma ang "instant noodles" na inuwe ng kanyang ama at ni Yakko."
Ang panaginip ni Dholma

""Hay, pagod nako at gutom.""
Ang panaginip ni Dholma

""kop! Kop! " Panay ang hinga ng malalim at pag ubo ni Yakki"
Ang panaginip ni Dholma

"Labis na nag alala si Dholma at tinawag niya ang kayang ama upang humingi ng tulong."
Ang panaginip ni Dholma

"Gumawa ng basurahan ang Tatay at sabi,"
Ang panaginip ni Dholma

""Huwag ka dapat magtapon ng basura sa daan. Dahil nagkakasakit ang mga baka at ang bundo dahil dito.""
Ang panaginip ni Dholma

"At pinulot ni Dholma ang mga basura at tinapon sa basurahan na ginawa ng kanilang tatay kahapon."
Ang panaginip ni Dholma

"Tumakbo si Dholma papunta kay Yakko. Inalagaan ni Lola at Tatay ang ang may sakut na si Yakko."
Ang panaginip ni Dholma

""Huwag ka mag alala kay Yakko, pumasok ka at kami ang titingin kay Yakko.""
Ang panaginip ni Dholma

"Galing paaralan si Dholma at nalaman niyang kumakain ng dayami si Yakko. Siya ay magaling na."
Ang panaginip ni Dholma

"Tumakbo siya kay Yakko at binigyan ng malaking yakap."
Ang panaginip ni Dholma

"Nagsimula ang aming paglalakbay at sa una mukha itong madali."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Sa ilalim ng asul na kalangitan at ginintuang araw!"
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Tinitigan lang namin ito at wala kami masabi."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Kasamang dumating ang isang turistang palakaibigan at matangkad."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Agad kaming sumakay at nagpaandar ng may busina at hiyaw."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Bumaba kami sa templo na may ngiti saaming mga labi. At pagkatapos ay may mga dumating na musikero at naglalakad sa paligid."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Niyakap ko si Didi at sinabing, "Di bale na yung pako,"
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Dahil madami naman tayong nakilalang mga tao na mababait at matulungin!""
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Tumingala si Radinka at nakita ang isang batang babae. "Kamusta!" sagot niya."
Emma

"Magkasama sina Emma at Radinka na bumuo ng magandang kastilyong buhangin."
Emma

"Napakasaya ng araw na ito para kay Radinka at Emma!"
Emma

"Ang Tetra - amalia syndrome ay kakaibang sakit n kawalang ng kamay at paa. Ang Tetra ay hango sa Griyego na salita na ibig sabihin ay apat.,ang amelia ay hindi natuloy sa pgbuo ng kamay at mga paa sa pgkapanganak. Maraming tao ang nag aakala na ang may mga sakit na ganito ay nkadepende sa ibang tao. Maraming kayang gawin ang may sakit ng ganito. Kaya nilang umalis sa wheelchair, kumain, magbihis, mgpinta, maglangoy, maglakad at makgawa pa ng mga bagay ng mag isa. Maraming sikat na halimbawa ang may Tetra-Amelia: Joanne Oriordan, isang manunulat at isang aktibista pra sa may mga disability. Zuly Sanguino, tanyag na artist sa buong mundo na nais mgkaroon ng bahay amounan."
Emma

"Pagdaka ay dumampot si Nina ng butil ng mais at binato si Jose."
Doctor Nina

"Ang dalawa ay abalang nagbabatuhan ng butil ng mais at dahil doon ay nabulabog ang mga manok at sila ay nagtakbuhan sa buong paligid."
Doctor Nina

"Tumingin ang kanilang ina sa kanyang mga anak at ngumiti. "Labis kayong nag-aaway. Better stop it now and help your dad in the garden.""
Doctor Nina

""Tara tumakbo na tayo ng mabilis, unang dumating ang panalo!"Sabi ni Nina at nagsimulang tumakbo."
Doctor Nina

"Gustong manalo ni Jose, at nagsimulang tumakbo."
Doctor Nina

""May mga hiwa ka sa binti, mabuti pang bumalik tayo at linisin natin ang mga hiwa." Niyakap niya ang kapatid."
Doctor Nina

"Habang naglalakad sila pauwi, tiningnan ni Jose ang kanyang kapatid at sinabing: "Nina, pwede kang maging doktor dahil palagi mo akong inaalagaan.""
Doctor Nina

"Naalala ni Nina ang mga salita ng kanyang kapatid at sinabi sa kanyang ina, "Nanay, magiging doktor ako, dahil gusto ko ang pag-aalaga sa mga tao""
Doctor Nina

"Habang sya ay nag eensayo, Iniisip nya na sya ay lumulutang at pinapanuod ang ibang mga manok. Iniisip nya na nalagpasan nya ang mga Maya at swallows. "Ayos!" Ang sabi ng mga ibon. "Ang manok na nakakalutang!""
Kamangha-manghang si Daisy

"Kinabukasan inakyat ni munting Daisy ang manukan at pinagaspas nya ang kanyang mga pakpak. Lumutang sya at pinagaspas nya ang kanyang pakpak... at pinagspas... at pinagaspas nya ang kanyang pakpak ng biglang..."
Kamangha-manghang si Daisy

"Lumutang sya sa hangin at pinagaspas ang kanyang pakpak... at pagaspas... at pagaspas ng kanyang pakpak ng biglang..."
Kamangha-manghang si Daisy

"Patuloy siyang lumilipad! Ang hangin sa ilalim ng kanyang mga pakpak ay lumakas at siya ay lumipad nang paitaas! Ang mga maya at lunok ay nagsabi, "Kamangha-mangha! Isang lumilipad na manok!""
Kamangha-manghang si Daisy

""Hindi ka maaaring magtungo sa ilog," sabi nito. "Napalawak at malakas ang agos. Matatangay ka papalayo.""
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Mamamatay ako kapag hindi ako nakainom ng tubig. Kaya binigyan siya ng matalinong ardilya ng isang mapa upang sundin, at hinahangad niyang swertehin ito."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Ang Munting Langgam ay naglakad sa mga nagdidikitang damo at sa ibabaw ng mga tuyot na sanga."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Nagulat ang Puting Kalapati at agad itong lumipad."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Buti na lang alam ni Arin kung paano muling ikabit ang kadena. Inayos niya ang kanyang bike at nagmamadaling umuwi."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Pag-uwi, may naghihintay na gawain para kay Arin. Ang pulbo ng ladrilyo, asin, at abo ng balat ay pinaghalo sa isang kuwarta. Halo, halo, halo!"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Ang hirap at pinagpapawisan si Arin. Pinunasan niya ang kanyang mukha at hindi sinasadyang nadilaan ang kuwarta. Ugh! Napakaalat!"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Susunod, ang mga itlog ay hugasan at susuriin. Hooray, walang lumulutang!"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Ibalot ang mga itlog sa pulbo ng ladrilyo, asin at masa ng abo! Ngunit hindi nagustuhan ni Arin ang susunod na hakbang."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Alamin Natin: Salted EggNakakain ka na ba ng inasnan na itlog? Para makagawa ng inasnan na itlog, nililinis muna ang mga itlog ng pato. Pagkatapos, ang mga itlog ay nakabalot sa pinaghalong pulbo ng ladrilyo, asin at abo ng balat. Ang mga itlog ay pagkatapos ay incubated. Sa oras na iyon, naganap ang proseso ng osmosis, lalo na ang paggalaw ng mga molekula ng tubig at asin sa pamamagitan ng mga pores ng kabibi patungo sa puti at pula. Ang pag-aasin ay isang paraan ng pag-iimbak ng pagkain. Maaari ka ring gumawa ng sarili mong inasnan na itlog.Alamin Natin: Maalat na itlog"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Nakakain ka na ba ng inasnan na itlog? Para makagawa ng inasnan na itlog, nililinis muna ang mga itlog ng pato. Pagkatapos, ang mga itlog ay nakabalot sa pinaghalong pulbo ng ladrilyo, asin at abo ng balat. Ang mga itlog ay pagkatapos ay incubated. Sa oras na iyon, naganap ang proseso ng osmosis, lalo na ang paggalaw ng mga molekula ng tubig at asin sa pamamagitan ng mga pores ng kabibi patungo sa puti at pula. Ang pag-aasin ay isang paraan ng pag-iimbak ng pagkain. Maaari ka ring gumawa ng sarili mong inasnan na itlog."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Hoy, Ano yan? Ang laki at mukhang nakakatakot. Nahuhuli nya ang maraming alitaptap sa isang pagduyan."
Misyon ni Alates

"Oh! Anong uri ng kinang ito? Bakit ang Ilaw nya ay hindi maliwanag? Kailangan ko pang lumapit at tignan."
Misyon ni Alates

"Ah! Mayroong mas maliwanag at mas mainit na ilaw sa bandong roon. Siguro ito na ang sinang ng buwan."
Misyon ni Alates

"Halina't Alamin Natin: Alitaptap at Anay"
Misyon ni Alates

"Sila lng ang may uri ng pak pak. May dalawang uri ang mga Anay ang mga manggagawang anay at ang mga sundalong anay. Ang mga manggagawang anay ang may tungkuling mag handa ng kanilang pugad, maghanap ng pagkain, at mag silbi sa ibang mga anay. Ang mga sundalong anay ay maytungkuling bantayan ang kanilang pugad mula sa mga ibang hayop, katulad ng langgam."
Misyon ni Alates

"Ano ang tungkulin ng alitaptap? Ang alitaptap ay may kakaibang tungkulin! Ang Alitaptap ay may tungkuling maghanap ng kanilang magiging kapareha at magtayo ng kanilang pugad, magparami, at bumuo ng mga bagong grupo."
Misyon ni Alates

"Ang librong ito ay ginawa na may proyektong nakatuon sa Agham at Teknolohiya, engineering at matimatika (STEM) na may temang pambata sa pangaraw-araw na buhay. Ang proyektong ito ay sinamahan ng halos puro mga babaeng manunulat, ilustrador, patnugot, at taga disenyo."
Misyon ni Alates

"Ang librong ito ay nadevelop mula sa mga tagapaglimbag at pagawan sa pagtutulungan ng Litra Foundation and The Asia Foundatio through the Let's Read program na sinusuportahan ng Estee Lauder Companies Charity Foundation (ELCCF). Let's Read ay isang digital na silid aklatan para sa mga bata. Ito ay napakaraming koleksyon ng mga storya para mas madali nilang mabasa at ito ay libre. Ang Litara Foundation ay isang organisasyong non profit ang hangarin lamang ay mag promote ng literasy sa mga bata."
Misyon ni Alates

""Tama, Lunes nga, ika-21 ng Pebrero. Ang araw na ito ay mahalaga dahil ipinagdiriwang naten ang ating katutubong wika. Noong 19 52,ang mga mamamayan ng Pakistan sa Kanluran, na tinatawag ng Bangladesh sa ngayon, ay ipinaglaban at ipinanalo ang karapatan na magsalita ng Bangla. Pero ito ay hndi naging madali at maraming tao ang nasawi. Kada taon sa araw na ito at ipinagdiriwang natin ang lahat ng wika sa buong mundo at ang karapatan na bigkasin ito.""
Ekushey February

"Ginising ako ni Inay ng maaga nung sumunod na araw, bago pa sumikat ang araw. Binihisan nya ako ng itim at puti na sari. Habang hawak ang aming sapatos sa aming kamay, naglakad kame patungo sa Shaheed Minar, isang malaking rebulto sa Dhaka. Sinabi sa akin ni Inay na sa buong Bangladesh mayroong libu-libong maliliit na Shaheed Minar upang alalahanin ang mga taong nagmamahal sa kanilang katutubong wika, ang Bangla."
Ekushey February

"Ang araw ay sumisikat nang marating namin ang Minar. Maraming tao, at sabay kaming kumakanta at naglalagay ng mga bulaklak sa paanan ng rebulto. Sa karamihan ng tao, narinig ko ang mga tao na nagsasalita ng mga wikang hindi ko alam. Sinabi ni Inay na maraming wika ang Bangladesh at lahat sila ay magaganda."
Ekushey February

"Tahimik si Inay habang kami ay naglalakad pauwi. Bigla niyang sinabi, "Asha, alam mo na ang ibig sabihin ng iyong pangalan ay "pag-asa"? Iyon ay dahil marami kaming inaasahan para sa iyo. Na ikaw ay lalaking malakas, matapang, at matalino. Na ikaw ay makakapunta sa napakaraming lugar at matuto ng marami pang mga bagay. At lagi mong tatandaan na nagmula ka sa isang lupain ng mga ilog, kung saan laging nagbabago ang lahat. Pero may mga bagay na hndi tumatagal - ang ating katutubong wika, ating pamilya, at ating kultura.""
Ekushey February

"Ang Mahiwagang Ilog ay laging payapa at maganda. Ito ay umaagos sa gitna ng nayon sa tabi ng bundok. Lahat ng tao sa nayon ay umaasa sa ilog. Dito sila kumukuha ng tubig at pagkain at ito ang pangunahing paraan nila ng paglalakbay."
Mahiwagang Ilog

"Araw-araw ang mga bata sa nayon ay pumupunta upang lumangoy, maglaro sa malamig at bumubula ang tubig."
Mahiwagang Ilog

"Isang araw habang naglalaro sa ilog, napansin ni Thida at ng iba pang mga bata ang isang kakaibang bagay."
Mahiwagang Ilog

"Ang ilog ay biglang lumaki at nagalit. Ito ay nagmadali sa mga bata na may sigaw. Sila ay nakuhang nakatakas sa oras. Ang kanilang magulang ay nagpunta para tulungan sila at binato ang ilog ng bato sa nagwawalang ilog."
Mahiwagang Ilog

"Pero ang ilog ay lalo lang naging nagalit. Sinira nito ang mga taas ng kanilang mga bahay at binato ng basura at kalat kahitsaan."
Mahiwagang Ilog

"Maingat, nagtungo siya sa ilog at nagtanggal ng ilang pirasong basura. Umakyat ang ilog. Natakot si Thida ngunit hindi siya gumalaw."
Mahiwagang Ilog

""Mangyaring tulungan mo ako," sabi ng ilog. "Ayokong maging pangit at masama, ngunit hindi ko ito mapigilan. Ang mga bagay na inilagay sa aking katubigan ay nagbago sa akin.""
Mahiwagang Ilog

"Naisip ni Thida na ang paggawa ng isang dam ay makakatulong upang huminahon at mapigilan ang ilog. Sa una, walang naniniwala na makakatulong ito, kaya't nagsimulang magtrabaho dito ng mag-isa si Thida. Pagkatapos ay sumama sa kanya ang iba pang mga bata."
Mahiwagang Ilog

"Subalit, hindi pa tapos ang ginawa ni Thida. “Tignan niyo ang mga basurang umaagos papunta rito!” Ani niya sakaniang mga kaibigan. “Ako’y lalangoy sa ilog at kukunin ko ang mga basura.” Dagdag pa niya. “Huwag, masiyadong mapanganib!” Sigaw ng kaniyang mga kaibigan."
Mahiwagang Ilog

"Ngunit hindi makikinig si Thida at mag-iisang lumusong sa tubig. Ang lakas ng tubig ay sobrang malakas. Halos itulak siya nito sa ilalim."
Mahiwagang Ilog

"Sa huling sandali, binuksan ng mga tagabaryo ang dam. Sumugod ang tubig at inagaw si Thida kasama ang basura at basurahan, dala ang lahat ng bagay sa ibaba."
Mahiwagang Ilog

"Nakaramdam ang ilog ng masama nang tangayin si Thida ng agos. Marahang ibalik nito si Thida papuntang pampang. Nagkaroon ng maraming tubig sa baga si Thida at kailangan niya ng tulong upang mailabas ito. Sa huli ay nakapagsalita siya. “Mahiwagang Ilog, ikaw ay nagbalik.” Bulong niya sa mahinang boses."
Mahiwagang Ilog

"Mula sa araw na iyon, hindi na muling dudumihan ng mga taga baryo ang tubig. Nanatili ito sa kanilang Mahiwagang `ilog na binibigyan si Thida at ang kanyang mga kaibigan ng ligtas at espesyal na lugar upang maglaro."
Mahiwagang Ilog

"'Ito ay mga mahiwagang sapatos. Ang mga ito ay gawa sa halaman ng dyut, ang ginintuang damo na tumutubo mula sa iyong inang bayan. Dadalhin ka nila kung saan mo gustong magpunta at palagi ka ding sasamahan sa paguwi. At, saan ka man magpunta, mag-iiwan ka ng magandang bakas'"
Gintong Sapatos

"Hindi ko nagustuhan ang mga sapatos. Hindi sila makulay at hindi nila ako pinatatangkad. Ang ibang mga bata ay may mga sapatos na umiilaw at tumatalbog. Ako ay may dyut na sapatos."
Gintong Sapatos

"Naintindihan ko na kung bakit ibinigay sa akin ni Lola ang mga sapatos na ito! Ang aking sapatos ay may magagandang talampakan at lagi nila akong ihahatid pauwi sa bahay. Gustung-gusto ko ang aking gintong sapatos!"
Gintong Sapatos

"Ipinagkakaloob ng mundo ang lahat ng ating pangangailangan upang mabuhay - tubig, pagkain, hangin, at mga materyales upang makagawa ng mga damit at bahay. Ang Dyut, na kilala bilang Ginto ng Bengal, ay may napakaliit na bakas ng karbon na maaaring gamitin upang gumawa ng anumang bagay mula sa sapatos hanggang sa mga bangka hanggang sa tsaa."
Gintong Sapatos

"Sina Darshana at Chenda ay tamad na nakaupo sa ilalim ng puno ng mangga upang takasan ang init ng araw. Hindi makapaglaro ng kahit anong laro sa sobrang init ng araw."
Darshana's Big Idea

"Ang daan patungong ilog ay puno ng mga bato at tinik. Kaya naman laging may nasisiraan ng gulong sa daan. Pagkatapos, kailangan nilang itulak ang bisikleta pauwi at hintayin ang tulong ng kanilang mga magulang upang maalis ang gulong! Mahilig si Darshanang lumutas ng mga problema, ngunit tila hindi niya maaayos ang isang ito."
Darshana's Big Idea

"Hinanginan ni Darshana ang mga gulong at kaniyang napansin na hindi natanggal ang idinikit niyang gum at sticker. “Kung mayroon akong mas matibay na stickers kakayanin ko ng ayusin ang mga gulong kahit saan at kahit anong oras pa,” nasabi na lang siya sa kaniyang sarili."
Darshana's Big Idea

""May magbabayad ba talaga sa akin na mga tao para dito?" Pag-iisip ni Darshana. "Maaari akong magsimula sa isang negosyo at maging mayaman!""
Darshana's Big Idea

"Pagkahapunan ng gabing iyon, pinag-usapan ni Tiyo Nimo ang tungkol sa mga plano niyang mapalawak ang negosyo niyang greeting card. "Papasok na rin ako sa negosyo!" Masiglang sinabi ni Darshana. "Gagawa ako ng mga sticker patch upang ang mga bata ay maaaring ayusin ang kanilang mga bisikleta ng mag-isa at kahit nasaan sila.""
Darshana's Big Idea

"Nang matapos magsalita ay huminto si Darshana sapat upang huminga, sumangayon naman ang kaniyang tiyo sa kaniyang ideya. “Alam mo ba kung magkano ang magagastos sa pag gawa ng mga patches at kung magkano sa tingin mo natin maibebenta ito?” tanong nito. “At kung paano ang pagimbentaryo at paraan ng pagbenta at pagadbertasyo ng mga ito?” Nalaglag ang tingin ni Darshana sa kaniyang plato. Hindi sumagi sa isip niya ang mga ito."
Darshana's Big Idea

"Bumalik ang tingin niya sa kaniyang tiyo Nimo at ngumiti, “Hindi pa po eh. Pero tutulungan niyo naman po ako diba? Paniguradong magiging masaya ito”."
Darshana's Big Idea

"Nang bumisita si tiyo Nimo makalipas ang ilang buwan ay ikinuwento ni Darshana at Chenda ang kanilang negosyo. Ipinakita ni Chenda ang listahan ng kanilang produksyon at benta. Habang si Darshana naman ang nagpakita ng kanilang marketing plan at iba pang mga bagong disenyo."
Darshana's Big Idea

"Itinawag niya lahat ng planeta ang pinalinya, sinuot ang kaniyang salamin at nagbilang. "Naku!" sigaw niya. "Saan pumunta si Pluto?""
Finding Pluto

"Kaya't nagtungo si Mercury kay Venus at nagtanong, "Nakita mo ba si Pluto?""
Finding Pluto

""Paano ko malalaman kung saan napunta ang maliit at nagyeyelong si Pluto?" Sagot ni Venus, habang ang ilan sa kanyang mga bulkan ay sumabog."
Finding Pluto

"Kaya sina Mercury at Venus ay nagpunta kay Earth at nagtanong, "Nakita mo ba si Pluto?""
Finding Pluto

"Lumapit si Mercury, Venus at Earth kay Mars at nagtanong, "Nakita mo kung saan pumunta si Pluto?""
Finding Pluto

"Biglang namula si Mars at mahinahong sumagot, "Si pluto ay nakatira sa Kuiper Belt, diba? Hindi ko siya nakita sa mga huling araw na to.""
Finding Pluto

"Lumapit si Mercury, Venus, Earth at Mars kay Jupiter at nagtanong, "Nakita mo kung saan pumunta si Pluto?""
Finding Pluto

"Lumapit si Mercury, Venus, Earth, Mars at Jupiter kay Saturn at nagtanong, "Nakita mo kung saan pumunta si Pluto?""
Finding Pluto

"Mabilis na umikot-ikot din si Saturn sa kanyang mga hugis bilog na nakapalibot at sumagot, "Oh, ang kawawang Pluto na may mahina na grabidad. Hindi ko siya nakita kahit saan.""
Finding Pluto

"Kaya't nagtungo sina Mercury, venus, Earth, Mars, Jupiter at Saturn kay Uranos at nagtanong, "Nakita mo ba si Pluto?""
Finding Pluto

"Si Uranus, nagnanais nang matulog, ay nag-unat at humikab, at nagsabi, "Hindi, ngunit sana'y nadirito sya, upang mabilang ko ang kanyang limang buwan at matulungan akong makatulog.""
Finding Pluto

"Lumapit si Mercury, Venus, Earth, Mars, Jupiter, Saturn, at Uranus kay Neptune na naninigas na sa lamig at nagtanong, "Nakita mo kung saan pumunta si Pluto? Ikaw ang pinakamalapit na kapitbahay niya. Dapat alam mo kung saan siya pumunta!""
Finding Pluto

"Napailing si Neptune at sinabi, nakita ko siya nag empake ng kayang bags. Siya ay malungkot. Pero hindi niya sinabi kung saan siya pupunta at bakit.""
Finding Pluto

"Nakaupong mag isa si Pluto, taliwas sa kanyang normal na pag ikot. Masaya ang mga planeta at sa wakas, nahanap na nila si Pluto! Tinanong nila siya kung bakit siya naglaho. "Pinagbawalan ako ng mga Siyentipiko na maging planeta sapagkat ako ay maliit at hindi kayang banggain ang malalaking bagay sa aking landas.""
Finding Pluto

"Pabaling baling at nag pabaling baling si Henry. Ang tunog mula sa orasan ang nag papabalisa sa kanya. Hindi sya makatulog sa ingay."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Nagising ang segundang kamay ng orasan at hinila si Henry, hinila sya papunta sa orasan."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Pagbukas ng mga mata ni Henry nakita nya ang sarili nya na nasa ibang lugar at panahon....... Sinaunang Ehipto."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Muling ang segundong kamay ay nag tik tok. Kailangan matutunan ang kahalagahan ko! Noong unang panahon, ang mga tao ay hindi nabibilang ang segundo. Ang kaunan-unahang orasan ay ang oras bawat araw, katulad nito. nasusukat ng tao ang pagdaan ng oraw at panahon sa pamamagitan ng galaw ng anino mula saa lupa."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Subalit, ang mga grupo ng kalalakihan ay nag bato ng kanilang mga pana kay Henry. Isang segundo bago sya masaktan, Ang segundong kamay ay winisik si Henry papalayo papunta sa ibang oras at panahon."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Samantalang, ang lupa ay nabitak at naghiwalay 'Lindol" ang sigaw ni Henry."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Lumitaw ang malaking bitak ng lupa. Lalo pang lamalaki ang bitak sa pagdaan ng mga pangyayari. Ilang segundo bago mahulog sa bitak, ang segundong kamay ay hinablot si Henry at muling nawala."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Ito ang unang orasan na gumagana sa pamamagitan ng pag gamit ng merkuryo at gears, Ang segundong kamay nag paliwanag."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Sa isang kislap, Natagpuan ni Henry na sya ay nakabalik na sa kanyang silid, ligtas at maayos."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Wow!Anong kakaibang panaginip. at anong kakaibang segundo ang ginawa! naibulalas ni Henry. Sobrang nakakamangha na hindi ko masukat bawat isang simpleng oarasan sa aking silid. Siguro panahon na para ibalik ko sa dati ang segundong kamay."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Nang umagang ding iyon, merong bagong balita sa telebisyon tungkol sa isang malaking Ben, Ang toreng orasan kung saan iniwan nya ang kanyang sapatos! Sa unang pagkakataon sa loob ng isang daan at limamput' walong taon himinto ito sa pag galaw."
Ang Kapangyarihan ng Oras