Edit word

Peer-review 🕵🏽‍♀📖️️️️

Do you approve the quality of this word?

Yes (approve)
No (request changes)

Comment Submit send

Contributions 👩🏽‍💻

Resources

Labeled content

Emojis

Images

Videos

Storybook paragraphs containing word (831)

"Ngayong araw kami ay maraming gagawin. Lahat kami ay tutulong!"
Ang Aming Pamilya

"Ngayong araw ay kaarawan ni Ate."
Ang Aming Pamilya

"Ang ibon ay nakakalipad. Ang loro ay nakakalipad."
Halina't Lumipad

"Ang kabayo ay hindi nakakalipad."
Halina't Lumipad

"Ang langaw ay nakakalipad. Ang kuliglig ay nakakalipad."
Halina't Lumipad

"Ang butiki ay hindi nakakalipad."
Halina't Lumipad

"Ang kuwago ay nakakalipad. Ang pagala ay nakakalipad."
Halina't Lumipad

"Ang unggoy ay hindi nakakalipad."
Halina't Lumipad

"Ang tagak ay nakakalipad. Ang kalaw ay nakakalipad."
Halina't Lumipad

"Ang leon ay hindi nakakalipad."
Halina't Lumipad

"Ang kayunmangging kuwago ay nakakalipad. Ang lamok ay nakakalipad."
Halina't Lumipad

"Ang tupa ay hindi nakakalipad."
Halina't Lumipad

"Balang araw tayo ay lilipad."
Halina't Lumipad

"Para kay Aso, ito ay napakalamig."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng damit na panloob si Aso. Ang isang pares ay madumi. Ang isang pares ay malinis."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga damit si Aso. Ang isang damit ay malaki. Ang isang damit ay maliit."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga pantalon si Aso. Ang isang pares na pantalon ay mahaba. Ang isang pares na pantalon ay maikli."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng tsaleko si Aso, Ang isang tsaleko ay basa. Ang isang tsaleko ay tuyo. Kinuha ni Aso ang tuyong tsaleko, ngunit napakalamig pa rin."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga dyaket si Aso. Ang isang dyaket ay makapal. Ang isang dyaket ay manipis. Kinuha ni Aso ang makapal na dyaket, ngunit napakalamig pa rin."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga sombrero si Aso. Ang isang sombrero ay mataas. Ang isang sombrero ay mababa. Kinuha ni Aso ang mataas na sombrero, ngunit napakalamig pa rin."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga sapatos si Aso. Ang isang pares na sapatos ay bago. Ang isang pares na sapatos ay luma."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Kung ang tagak ay makakasayaw, sasayaw siya sa isang paa."
Kaya Nilang Sumayaw

"Kung ang kabayo ay makakasayaw, sasayaw siya sa dalawang paa."
Kaya Nilang Sumayaw

"Kung ang elepante ay makakasayaw, sasayaw siya sa pagduyan ng kanyang paa."
Kaya Nilang Sumayaw

"Kung ang oter ay makakasayaw, sasayaw siyang tumatalon."
Kaya Nilang Sumayaw

"Kung ang manok ay makakasayaw, sasayaw siyang mabilis."
Kaya Nilang Sumayaw

"Kung ang ahas ay makakasayaw, sasayaw siyang napakaganda."
Kaya Nilang Sumayaw

"Kung ang kuwago ay makakasayaw, sasayaw siyang paikot."
Kaya Nilang Sumayaw

"Kapag sila ay sumasayaw, sila ay masaya"
Kaya Nilang Sumayaw

"Ang Ibon ay may dalawang binti."
Magbilang Tayo ng Binti

"Ang Tagak din ay may dalawang binti."
Magbilang Tayo ng Binti

"Ang Baka ay may apat na binti."
Magbilang Tayo ng Binti

"Ang Elepante din ay may apat na binti."
Magbilang Tayo ng Binti

"Ang Kuliglig ay may anim na binti."
Magbilang Tayo ng Binti

"Ang Alitaptap din ay may anim na binti."
Magbilang Tayo ng Binti

"Ang Gagamba ay may walong binti."
Magbilang Tayo ng Binti

"Ang Oktopus din ay may walong binti."
Magbilang Tayo ng Binti

"Si Pusa at si Aso ay dumungaw sa bintana. Sila ay dumungaw sa bintana."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Maya-maya, si Pusa at si Aso ay may nakitang paruparo! Ang paruparo ay kulay rosas."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Sina Pusa at Aso ay gustong hulihin ang paruparo. Sina Pusa at Aso ay sinundan ang paruparo. Sinundan nila ang paruparo."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Si Pusa at si Aso ay sinundan ang paruparo kahit saan ito magpunta. Tumakbo sila upang maabutan ang paruparo, pero ang paruparo ay mabilis. Ang paruparo ay sadyang napakabilis, at si Pusa at si Aso ay mabagal. Sila ay sadyang napakabagal."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Si Pusa at si Aso ay hinabol ang paruparo gamit ang bisikleta. Sila ay nakabisikleta habang hinahabol ang paruparo, pero ang paruparo ay mabilis. Ang paruparo ay sadyang napakabilis, at si Pusa at si Aso ay mabagal. Sila ay sadyang napakabagal."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Si Pusa at si Aso ay hinabol ang paruparo gamit ang kotse. Sila ay nagmaneho habang hinahabol ang paruparo, pero ang paruparo ay mabilis. Ang paruparo ay sadyang napakabilis, at si Pusa at si Aso ay mabagal. Sila ay sadyang napakabagal pa rin."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Si Pusa at si Aso ay hinabol ang paruparo gamit ang bangka. Sila ay namangka habang hinahabol ang paruparo, pero ang paruparo ay mabilis. Ang paruparo ay sadyang sobrang napakabilis, at si Pusa at si Aso ay mabagal. Sila ay sadyang sobrang napakabagal."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Si Pusa at si Aso ay hinabol ang paruparo gamit ang eroplano. Sila ay lumipad habang hinahabol ang paruparo, pero ang paruparo ay mabilis. Ang paruparo ay sobra-sobra ang bilis, at si Pusa at Aso ay mabagal. Sila ay sobra-sobra ang bagal pa rin."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"At maya-maya, si Pusa at si Aso ay huminto. Sila ay huminto at naupo. Sila ay naupo sa ilalim ng puno. Sila ay naupo sa ilalim ng malaking puno. Subalit...."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

" Sila ay muling nagtalo."
Si Tata at Si Toto

"Si Tata ay umakyat sa ibabaw ng ugat ng puno. Ngunit nahulog si Tata. Ang bulate ay nahati sa dalawa!"
Si Tata at Si Toto

"Hindi lahat ay kayang gawin ng batubato."
Ang Batubato

"Ang bibe ay nakakalangoy, ngunit hindi nakakatalon."
Nakakatalon ba ang Bibe?

"Ang palaka ay nakakatalon, ngunit hindi nakakalipad."
Nakakatalon ba ang Bibe?

"Ang paru-paro ay nakakalipad, ngunit hindi nakakatakbo."
Nakakatalon ba ang Bibe?

"Ang kabayo ay nakakatakbo, ngunit hindi nakakapagpadulas."
Nakakatalon ba ang Bibe?

"Ang ahas ay nakakapagpadulas, ngunit hindi nakakalakad."
Nakakatalon ba ang Bibe?

"Ang manok ay nakakalakad, ngunit hindi nakakagapang."
Nakakatalon ba ang Bibe?

"Ang sanggol ay kayang gumapang ngunit hindi pa nakakalangoy."
Nakakatalon ba ang Bibe?

"Silang lahat ay kayang lumangoy, tumalon, lumipad, tumakbo, magpadulas, lumakad, at gumapang."
Nakakatalon ba ang Bibe?

"Ang munting sisiw ay kumakaripas. Ang munting bibe ay nagpaampang-ampang."
Ang Munting Sisiw at Bibe

"Ang kawawang munting bibe ay napatingin at kumuwak"
Ang Munting Sisiw at Bibe

"Ngunit ang munting sisiw ay hindi marunong lumangoy."
Ang Munting Sisiw at Bibe

"Sa wakas, narating nila nang ligtas ang pampang. Nang magkatinginan, sila ay sabay na nagkatawanan."
Ang Munting Sisiw at Bibe

"Ang mga ibon ay nagsasalita. At sila ay madaldal."
Narinig mo ba?

"Ang ibong Brahminy ay umiiyak tulad ng isang gutom na sanggol."
Narinig mo ba?

"FHWEE! FHWEE! Ang Malabar Whistling Thrush ay humuhuni na parang isang masayang bata. FHWEE! FHWEE!"
Narinig mo ba?

"PUK! PUK! PUK! Ang tunog na likha ng coppersmith barbet ay tulad ng ingay sa pagmartilyo ng bakal. PUK! PUK! PUK!"
Narinig mo ba?

"WAAAAHHHH! FHWEE! HU HU! PUK! Sino yun? Iyon ay isang racket-tailed drongo na kayang gayahin ang huni ng iba't ibang ibon! WAAAAHHHH! FHWEE! HU HU! PUK!"
Narinig mo ba?

"Ngayon, ako ay isang astronaut."
Ano Kaya Ako Ngayon?

"Ngayon ako ay isang eskultor."
Ano Kaya Ako Ngayon?

"Maghanda ka, ang aking buwaya at dinosaur ay gutom na."
Ano Kaya Ako Ngayon?

"Ngayon, ako ay isang manlalaro ng cricket."
Ano Kaya Ako Ngayon?

"*Ang cricket ay isang kilalang laro sa India na gumagamit ng bat at bola. Nilalaro ito sa pagitan ng dalawang koponan ng labing-isang manlalaro. "
Ano Kaya Ako Ngayon?

"Ngayon, ako ay isang botaniko."
Ano Kaya Ako Ngayon?

"Ngayon, ako ay isang tambolero. "
Ano Kaya Ako Ngayon?

"Ang mga piloto ay maaaring pumunta kahit saan. Sa ibabaw ng karagatan at mga kontinente!Masarap lumipad sa kalangitan."
Sa aking Paglaki

"Sa ganun ay maaari akong sumisid at makikipaglaro sa mga hayop sa ilalim ng dagat."
Sa aking Paglaki

"Kinaumagahan, ikinuwento ni Nita kay Green Star ang naisip niya noong nakaraang gabi. Ginamit ni Green Star ang kasangkapang ginawa ni Nita. Puno siya ng enerhiya pagsapit ng gabi.Ipinagpatuloy nila ang paghahanap ng bola ng enerhiya noong gabi. Hayun, doon ay may berdeng liwanag na galing sa isang butas ng puno!" Masayang sigaw ni Nita. "Sa wakas, nakita na natin!" Sigaw ni Green Star."
Green Star

""Tingnan mo na? Kapag binalik mo ang mga libro ay maaari ka pang humiram ng iba.""
Nasaan si Lulu?

"Ang pato ay tumatakbo."
Takbo Takbo Takbo!

"Tumakbo ang elepante papalayo sa leon. Sila ay tumakbo papalayo sa leon nang mabilis."
Takbo Takbo Takbo!

"Ako ay guguhit, at tutulungan ako ng tatay sa pagpinta sa larawan."
Sino ang Tutulong sa Akin?

"Iyon ba ang kaniyang bote? O ito ba ay isang sasakyang pangkalawakan?"
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Tumingin si Chiu sa pisara na nagtataka, "Iyon ba ay mga isdang lumalangoy sa dagat?""
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Tumakbo si Chiu pauwi at tinungo si Ajji at sinabing, "Ako ay may mahika na makapangyarihan! Nakikita ko ang mga bagay na hindi nakikita ng iba.""
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Ipinakita ni Dr. Nikita ang isang tsart. "Ang mga langgam ba na iyon ay nagmamartsa sa mga pahina?" tanong ni Chiu."
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Siya ay nagmumuni-muni..."
Ano kaya kung...?

"Ano kaya kung ang kambing at manok ay nakakapagsalita? Magaling kaya silang magbiro?"
Ano kaya kung...?

"Ano kaya kung ang mga bahay ay rocket ships? Makakapagbakasyon na ang inyong pamilya sa buwan!"
Ano kaya kung...?

"Ano kaya kung wala ng kailangang magluto? Ano kaya kung ang hapunan ay dadating na lang sa mesa? (At ito ay ang iyong laging paborito.)"
Ano kaya kung...?

"Ano kaya kung ang mga larawan sa aklat na binabasa sa iyo ng Tatay mo ay lumipad paikot sa iyong ulo?"
Ano kaya kung...?

"Ano kaya kung ang kulay rosas kong bota ay may kapangyarihan? Mauunahan ko na tumakbo ang kuya ko!"
Ano kaya kung...?

"Nandi, anong ginagawa mo? tanong ng kuya ni Nandi. Habang si Nandi ay nakaupo sa hagdan na may ngiti."
Ano kaya kung...?

"Si Putu ay lumalangoy sa lawa. Kumakain siya ng damong-dagat."
Si Putu at si Gutu

"Si Putu ay sumisid pailalim, at pailallim, at pailalim."
Si Putu at si Gutu

"Si Puto ay lumabas."
Si Putu at si Gutu

"Ngayon si Putu ay makakakain na muli."
Si Putu at si Gutu

"Sina Shaju, Mitu, Emon, at Jami ay handa ng maglaro. "Sandali lamang, kukunin ko ang aking bola," ang sabi ni Jami."
Ang Nawawalang Bola

"Naku po! Ang kaniyang kuwarto ay sobrang makalat!"
Ang Nawawalang Bola

"Ang bola ba ay nasa kaniyang kama?"
Ang Nawawalang Bola

"Ang bola kaya ay nasa kaniyang mesa?"
Ang Nawawalang Bola

"Mula sa kaniyang silid ay sumigaw rin si Jami, “Hintay lang! Hindi ko mahanap ang bola ko!”"
Ang Nawawalang Bola

"Ang bola ba ay malapit sa damitan? Nasa ilalim ba ito ng mga damit?"
Ang Nawawalang Bola

"Maya-maya, nakita niya ang isang sapsap, na kahit nakatira sa pinakailalim ng dagat, ay paminsan-minsang nagpupunta sa mababaw na tubig. Kinakain nito ang huling dalang kabibeng nakaipit sa mga palikpik nito."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Si Tuna ay lumapit sa pinagmumulan ng liwanag. Ano kaya ito?"
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Nanginginig si Tuna at mabilis na lumangoy papalayo. Sya ay biktima at hinabol ng galit na isda."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Siya ay inatake uli ng isda. Mabilis na naiwasan ito ni Tuna at sa wakas nakakuha siya ng kaunting lumot."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Ibinigay ni Tuna sa kaniya ang pulang lumot at sinabing "masaya sana ang pagkain mo." Pagkasubo pa lang ni Twain ay agad niya rin itong iniluwa at sinabing "Kadiri! Ang sama ng lasa!""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Ang mga puno ay maaring maglaro buong araw."
Isang Luntiang Araw

"Ang kailangan lang ng mga puno ay maging kulay luntian."
Isang Luntiang Araw

"Dahil sa pagod at takot, naiyak si Greeny. Ang kaniyang mga luha ay naging sanhi ng pagbaha ng ilog!"
Isang Luntiang Araw

"Ang buong lungsod ay binaha!"
Isang Luntiang Araw

"Ang ating luntiang mundo ay siya ding nakatulong sa kaniya."
Isang Luntiang Araw

""Greeny, gising na at papasok ka na sa eskwela," tawag ng kaniyang tatay. "Hindi po" sabi ni Greeny. "Ako po ay isang pusa ngayon. Ang mga pusa ay hindi pumapasok ng maaga sa paaralan.""
Isang Luntiang Araw

"5. Diligan ang halaman. 6. Maglagay ng pataba. 7. Maghintay. 8. Maligayang pagbati! Ikaw ay isang ganap na puno!"
Isang Luntiang Araw

"Babala: May mga pagkakataong hindi kumpleto ang pagbabago. Ito ay ang mga sumusunod: 1. Walang anumang pagbabago. 2. Tinik sa buong katawan. 3. Maging matigas na parang kahoy. 4. Maging talahib. Oops! Subukan na lamang muli."
Isang Luntiang Araw

"Mula ng makauwi si Ma kasama ang sanggol, sina Zu at Zi ay hindi naging masaya. Hindi sila maaaring lumikha ng anumang ingay kapag ang sanggol ay natutulog. Ngunit ang sanggol ay palaging natutulog!"
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ngunit isang araw, ang kwentong kanilang binabasa ay sobrang nakakatawa at hindi nila mapigilang tumawa. Sina Zu at Zi ay hindi nakapagpigil. Naku! Ang sanggol ay natutulog."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ang sanggol ay nagising na umiiyak. Si Ma ay nagalit. Sinigawan niya ang mga ito at sa labas pinaglaro."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Si Zu ay nagtampo. Ayaw niya na siya ay sinisigawan. Inaliw siya ni Zi. Sinabi niya na mas masayang maglaro sa labas. Puwede silang mag-ingay hanggang gusto nila."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ang bola ay lumipad sa kabilang hardin. BANG! Naku po! Ang sanggol ay nagising! Ano ang mangyayari ngayon?"
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ang sanggol ay humagulgol sa pag-iyak."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Sa sobrang lakas ng pag-iyak ng sanggol ang bote ng gatas ay nabasag. Nabasag nito ang palayok. Nabasag ang salamin ng bintana!"
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Sa lakas ng pag-iyak ng sanggol ang bubong ay umangat!"
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ang kanilang kapatid ay hindi tumitigil sa pag-iyak. Si Zu at Zi ay nagmamadali pumasok. Nasaan si Ma?"
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Binuhat ni Zu ang sanggol at kinantahan. Ngunit ang sanggol ay patuloy parin sa pag-iyak."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Sumayaw si Zi. Gumawa siya ng mga bagay para aliwin ang sanggol. Ngunit ang sanggol ay patuloy parin sa pag-iyak."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ano ang dapat gawin sa sanggol upang ito ay tumigil sa pag-iyak? Hindi nagtagal, si Zu at Zi ay umiiyak na din. Hanggang si Ma ay nakauwi."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Ngunit nagdesisyon si Iskuwirel na sumama, dahil sa hiling ni Trang. Sumunod na araw bago magbukang-liwayway, ang dalawang munting magkaibigan ay nagsimulang maglakbay."
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

"Inilawan ni Trang ang halamanan gamit ang lente at ipinakita kay Iskuwirel na ito ay isang bato lamang at napawi ang takot niya."
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

""Lahat ng ating mga kaibigan ay naririto!" Hindi pa rin makaniwala si Iskuwirel."
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

"Si Droso ay isang bagong kapapanganak na langaw-prutas."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ang kaniyang kapatid na si Phila ay nagtatangka na ring lumipad gamit ang kaniyang mga pakpak."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ito ay dahil sina Droso at Phila ay nasa loob ng bahay ni Rica. Si Rica ay isang astronaut. Sa loob ng dalawang linggo ay sasakay si Rica sa isang rocketship papunta sa kalawakan."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ang kalawakan ay may taas na isang daang kilometro mula sa ibabaw ng planetang Earth. Walang hangin dito na maaaring hingahin o lupa na maaaring tapakan. Wala ring itaas o ibaba! Sa kalawakan, walang nahuhulog pababa."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ang mga astronaut gaya ni Rica ay nagpapalutang-lutang lamang."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Pagkatapos ay itinapon niya ang nasisirang balat ng saging at gumawa siya ng sandwich."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Alam mo ba na may pagkakatulad ang langaw-prutas sa tao? Natatandaan nila ang mga bagay-bagay at nagkakasakit din sila gaya natin! Kaya naman gustong pinag-aaralan ng mga siyentipiko ang mga langaw-prutas sa kalawakan. Kung tutuusin, mas madaling magpadala ng mga langaw sa kalawakan kaysa ng mga tao! At ito rin ang dahilan kung bakit ang mga langaw-prutas ay itinuturing na mga modelong organismo."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Lahat sila ay abala."
Gustong Magbihis ni Nin

"Nagpasya si Nin na isuot ang kaniyang uniporme. Una, ito ay baliktad. Pagkatapos, ang likod naman ay napunta sa harap."
Gustong Magbihis ni Nin

"Ngayon ay kaarawan ng kaibigan ni Tutul."
Ang Regalong Tsokolate

"Maya maya pa ay may naisip na paraan si Tutul."
Ang Regalong Tsokolate

""Ohh! Pero, ang ina ni Tutul ay palaging may suot na hikaw, nasaan ang hikaw mo," tanong ng tindero sa kaniya."
Ang Regalong Tsokolate

"Si Tutul ay may isa pang natitirang ideya."
Ang Regalong Tsokolate

"Hahaha!!! Malakas na tawa tindero. Sa pagkakataong iyon ay binigyan na niya ng isang tsokolate si Tutul."
Ang Regalong Tsokolate

""Mama, ano po iyon?" "Iyon ay isang padausdusan," sabi ni Mama. "Maari po ba akong maglaro doon?" tanong ni Tumi. "Oo naman!" sabi ni Mama."
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.

"Sadyang kakaiba ang mga lola natin, Nagbibigay surpresa sa atin! Alam mo ba na ang lola ko ay nagsisirko? Kaya't ang mapalapit sa kanya ang s'yang aking gusto!"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Si lola na matalas ang paningin Lahat ng bagay, binibigyang pansin! Kaya niyang batuhin Alin mang bagay ang mapansin, Pati mga kapit bahay namin, Takot na siya ay galitin!"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Sa kusina, opisina, kalsada, o palengke man, Hinding hindi mo siya mapipigilan! Kahit siya mismo ay nahihirapan, Walang naglakas loob na siya'y tulungan!"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Mga payong at salamin, nagliliparan sa hangin, Mga walang pakialam ay nagsisimulang tumingin! Mga mangga'y nahuhulog na may tilamsik, Mga ngipin ng lolo ay nagngangalit!"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Kung kaya't si lolo ay may naisip, Makulay na bola ang regalong bitbit, Ibinigay kay lola na ngayo'y nahihiya't namumula, Sabik na paglaruan ang mga bolang kay ganda!"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Mahimbing na nakatulog si lolo buong magdamag, Si lola nama'y naghagis at sambot hanggang lumiwanag! Kaniyang anino sa kurtina ay sumasayaw, Siya ang pinakamagaling, tiyak na mahusay!"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Ano ang hinahagis nila sa hangin? Sa palagay n’yo ba ay posible ring ihagis at sambutin ang mga bagay na ginamit ng lolang ito?"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Ako ay si Rudi."
Rudi

"Ang aking mga kaibigan ay may magagandang buhok."
Rudi

"Sinubukan ko ang iba't ibang shampoo, at sinuklay ng paulit-ulit. Subalit ang aking buhok ay nanatiling matamlay at pangit."
Rudi

"Ipagpalagay na ang aking mukha ay tulad ng sa araw na makintab at maliwanag na nagbibigay liwanag din sa buwan."
Ganito Lumiwanag ang Aking Mukha

"Sa palagay ko, lumiliwanag ang aking mukha sa tuwing ako ay nakakarinig ng mabubuting pananalita."
Ganito Lumiwanag ang Aking Mukha

"Ito ay kulay kayumanggi na may mahabang buntot. Mayroon itong mga sungay at malalaking mga mata."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Kapag umihip na ang malakas na hangin, ang buntot nito ay lumilipad ng mataas."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Nalungkot si Buk-Le para sa kaniyang kaibigan. Nag-alala sa kaniya ang hangin. Ang kaniyang sumbrero ay nakaramdam ng awa."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Bukas ay aking kaarawan,"
Isang Araw sa Kalawakan

"ito ay araw ng kagalakan,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ako ay puno ng galak at saya!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang sasakyang pangkalawakan ay handa ng lumipad"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang mga sisidlan ng gamit ko ay handa na rin,"
Isang Araw sa Kalawakan

"'Whoosh!' ito ay lumipad na pataas ng himpapawid"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ako ay isang Malintala o ang tawag nila ay Astronota!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Siya ay nagulat at mistulang nababahala,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang aking paningin ay sadyang umiikot,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Kami ay lumilipad na!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Kami ay dumating na"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ito ay isang Himpilan Pangkalawakan or "Space Station"!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Kami ay lumilipad na! Wohooo!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Naku, ang mga baon kong jalebis at samosa ay natapon!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang mga mumo at katas ay sumabog at kumalat!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Sa susunod ako ay kakain na lamang"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang aking buhok ay nanlalagkit,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang aking damit ay nadumihan!"
Isang Araw sa Kalawakan

"buti na lamang ako ay may dalang panyo"
Isang Araw sa Kalawakan

"ang buhok ko ay malinis na!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Tayo ay maglakad sa buwan!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ako ay mistulang nakadikit sa dingding!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang mga bituin ay kumikislap"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang buwan ay ngumiti at bumati"
Isang Araw sa Kalawakan

"Panahon na para tayo ay bumalik"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang kalawakan ay puno ng misteryo"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ako ay matutulog na!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ako ay biglang nagising"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ako ay nanirahan sa kalawakan"
Isang Araw sa Kalawakan

"Mula sa kalayuan ay ang mga bata,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ikaw ba ay tulad ng batang ito?"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ako at si kuting ay magbabalik ngayong gabi,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Kailangan mong sumakay sa isang sasakyang pangkalawakan para makapunta sa lugar sa labas ng daigdig. May iba't ibang uri ng sasakyang pangkalawakan at isa sa pangkaraniwang sasakyan ay ang ginamit ni Gul at ng kanyang kuting."
Isang Araw sa Kalawakan

"May mga ibang uri ng sasakyang pangkalawakan na madalas lumipad papuntang himpilan pangkalawakan na nagdadala ng tubig, pagkain, at gamit para sa mga malimtala na nakatira sa himpilan. Kaya naman kailangan maging maingat si Gul sa paggamit ng tubig sa loob ng himpilan dahil ang tubig ay yamang kaunti lamang sa kalawakan."
Isang Araw sa Kalawakan

"Si Gul at ang kanyang kuting ay lumulutang sa loob ng himpilan tulad ng mga lobo. Alinmang gamit o nilalang na hindi nakatali ay magpapalutang lutang sapagkat lahat ng ito ay walang angking bigat sa kalawakan. Nangyayari ito dahil ang himpilang pangkalawakan o Space Station at ang mga nasa loob nito ay sadyang nahuhulog ng mabilis papunta sa daigdig natin. Marahil ay nagtataka ka kung bakit hindi ito bumabagsak? Ito ay dahil sa hugis ng ating daigdig. Ang himpilang pangkalawakan ay nahuhulog ng nahuhulog pababa, samantalang ang ibabaw ng ating daigdig ay nakakurba sa direksyon na hindi maabot ng himpilan habang ito ay nasa kalawakan."
Isang Araw sa Kalawakan

"Sa pagkakataon na makaiwan si Gul ng sisidlan ng tubig sa himpilan, ang mga patak nito ay lulutang at unti unting bubuo ng isang higanteng bola ng patak!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Nais ni Nina na makita ang kaniyang Ina at Ama. Sinabi ng ate, darating ang iyong Ina at Ama upang ikaw ay sunduin. Kailangan ni Nina na maghintay nang mahinahon."
Si Ate Bungi

"Ang kwento ay tungkol kay Piko ang Giraffe."
Si Ate Bungi

"Pagkagising niya, nasorpresa siya. Ang kanyang Ina at Ama ay narito na. "Nina! magiging maaayos din ang lahat.""
Si Ate Bungi

"Ang rujak ay sobrang anghang. Tubig! Kailangan ni Sarah ng tubig."
Ang Dakilang Guro

"Sinabi ni Reta na ang asin, mainit na tubig o gatas ay mabisang lunas sa napasong dila. Sabi iyon ng guro niya sa kan'ya. Hm... Tama s'ya. Nawala agad ang sakit. Matalino ang guro ni Reta!"
Ang Dakilang Guro

"Paano kaya makikilala ni Sarah ang guro ni Reta? "Be patient," sambit ni Reta. Marunong din siya magsalita ng Ingles! Marahil ay tinuruan din siya nito ng kaniyang guro!"
Ang Dakilang Guro

"Lahat ng batang ito ay pupunta rin sa bahay ng guro upang mag-aral. Nagdala rin sila ng mga gamit pang-linis. Sabi ni Reta hindi kaya ng kaniyang guro na maglinis mag-isa sa kaniyang bahay."
Ang Dakilang Guro

"Nagmamadaling naglakad si Sarah. Kung tatakbo sila ay mas mabilis silang makararating doon."
Ang Dakilang Guro

"Wow! Ang ilang mga bata ay nag-aaral tungkol sa Matematika; ang iba ay nag-aaral ng Ingles at Agham. Natutuhan nila ang lahat ng asignatura. Ngayon, napatunayan na ni Sarah. Totoo ngang dakila ang guro ni Reta."
Ang Dakilang Guro

"Ang guro ay si Een Sukaesih, kilala sa tawag na Bu Een. Nakapagtapos si Bu Een sa Indonesian University of Education sa Bandung. Nagkaroon siya ng sakit na Rheumathoid Arthritis (RA) na naging dahilan kung bakit hindi siya nakakagalaw ng 27 na taon. Sa pagsusumikap, nagturo siya kahit nakahiga mula 8 ng umaga hanggang 8 ng gabi. Nagtuturo siya ng Ingles, Kasaysayan, Kompyuter at Matematika. Kahit sino galing sa elementarya at sekondarya ay tinatanggap. Mahal siya ng kanyang mga estudyante kaya tinutulungan siya sa mga gawaing bahay katulad ng paglilinis."
Ang Dakilang Guro

"Hindi magkasundo sina Naina at Madhav tungkol sa pinagmulan ng buwan "Ito ay isang itlog na iniluwal ng isang dayuhang nilalang," ani Naina."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

""Ito ay isang bolang gawa sa keso," ani Madhav. Kaya’t napagpasiyahan nilang alamin ang katotohanan."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Walang oras ang kabayong may sungay para sagutin ang kanilang mga tanong. Chomp! Crrunch! Gulp! "Kung titigil ako sa pagkain, hindi na ako magiging isang napakarilag na raynoseros," ani niya. Bago pa mang makabitaw ng isang salita sina Naina at Madhav ng iba pa ay nakarinig sila ng malakas na pag-iyak sa di kalayuan. Waaaaaaah! Aiyeeeee!"
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

""Ang isang higanteng dragon na nagbubuga ng apoy ay natatakot sa isang maamong sisne," umiling si Naina. "Marahil ay hindi alam ng sisne na nakaw ang buhok," sagot ni Madhav. "Maaari naman tayong makiusap sa kanya na ibalik ito," mungkahi ni Naina. Mayroong mga hindi inaasahang pangyayari na wala sa plano. Hiss! Snort! Flap!"
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Ibinuka ng sisne ang mga pakpak nito at kanyang nilusob ang sasakyang pangkalawakan. Matapos nito ay kanyang hinabol ang magkapatid sa kalangitan. Nang sila ay makatakas mula sa sisne, ramdam nina Madhav at Naina ang pagkalam ng kanilang mga sikmura dahil sa gutom. Tumingin sila sa orasan sa langit at nagbuntong-hininga. "Tayo ay huli na, huli na tayo!" ani Madhav."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Ang konstelasyon ay isang pangkat ng mga bituin na bumubuo ng isang dibuhong kathang-isip na iyong makikita sa kalangitan."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Ang mga dibuhong to ay binubuo ng pinakamaliwanag na mga bituin sa kalangitan. Maaaring makabuo ng dibuho ng mga hayop at bagay, mitolohikal na tao, diyos at nilalang, at mga eksena mula sa mga sinaunang kwento."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Kung ikaw ay naghahanap ng mga konstelasyon at wala kang makitang mga imahe nito sa librong ito, huwag kang mag-alala! Hindi eksaktong kamukha ng mga bituin ang mga larawang iyong naiisip. Maaaring kailanganin mo ng isang mapa ng mga bituin para makita ang mga bituin sa mga konstelasyon."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Mula pa nang madaling araw ay pabalik-balik na nagtungo si Raymie mula sa silangan ng lawa patungo sa kanluran. Ang iniisip lang niya ay makahanap ng paraan upang makipag-usap sa aerospotics. Ang aerospotics ay may tirahan malapit sa Sistema Solar. Sinabi nila sa kaniya na mayroon silang solusyon sa kaniyang problema."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"At lumingon ng tatlong beses at sinabi, "Tutubo ang mga puno at uubusin ang mga karbon dioksido. Ang gagawin ninyo lang ay bigyan kami ng karbon na kakainin ng mga puno sa pamamagitan ng butas na ito papunta sa aming buwan. Wala kaming sapat na karbon dioksido upang langhapin at ito ay banta sa aming mga buhay.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Nang makarating siya, tinawag niya ang lahat para sa isang agarang pulong sa dakilang bakuran. Lahat sa Siyudad ng Usok ay dumating. Tumingin sila sa paligid habang nag-iisip kung ano ang mangyayari."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Sinabi ni Raymie, "May plano akong linisin ang ating hangin. Kailangan ng matigil ang mga pag-ubo. Sinalungat siya ng lahat at sinabi ni G. Noam, "Imposible ito, ganito na tayo ng ilang taon." Tumango ang lahat sa pagsang-ayon sa opinyon ni G. Noam. Sinabi ni Raymie, "Kung tayo ay sama-sama, magagawan natin ng paraan ito. Pangako ko magiging maayos ang lahat.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Nainis ang mga matatanda. Inulit nila, "Mga puno sa tabi ng mga bahay, bakuran at sa ibabaw ng ating mga gusali! Hindi maaari! Hindi tayo nasanay sa ganyan." Sinabi ni Raymie, "Ngunit ang pagbabagong ito ay para sa ating ikabubuti.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Ang paglipat sa mga pabrika sa mga malalayong lugar at paggamit ng mga sasakyang de-kuryente ay nagpababa ng carbon dioxide sa siyudad. Hindi pa rin ito sapat upang magkaroon ng malinis na hangin. Umuugong pa rin ang mga sirena sa palibot ng siyudad at marami pa rin ang inuubo."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Kailangang lumaki agad ang mga puno upang higupin ang mataas na bahagi ng carbon dioksido sa hangin. Pero bakit hindi pa lumalaki ang mga puno? Hinintay ng lahat sa Siyudad ng Usok na ang mga puno ay lumaki. Nais nilang lumanghap ng preskong hangin. "Bulok ba ang mga buto? Niloko ba ako ng mga aerospotics?" naisip ni Raymie. Nang biglang..."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"At sinabi ng lahat ng mga nasa Siyudad ng Usok, "Bahagya na nating marinig ang mga sirena. Benepisyo natin ito. Ibig sabihin nito na ang antas ng karbon dioksido ay bumaba. Naging 1: 10 00 na lang. Ngayon tumataas na muli ang antas ng oksiheno hanggang 21 porsiyento. Lumaki ang mga puno at kinain ang karbon dioksido at naglabas ng oksiheno... Yey!!!"
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Nakatira si Srey Pov malapit sa isang malaking pabrika ng goma. Ang araw ay tumigil sa pagliwanag malapit sa pabrika."
Paghahanap sa Araw

"Narinig ng mga taga-nayon ang kaniyang plano at sila ay dumating upang tulungan siya sa kaniyang ikalawang paglipad. Kahit na ang kapitan ay humanga. “Narito ang damit at helmet upang protektahan ka laban sa init. Ang araw ay sobrang init!”"
Paghahanap sa Araw

"Naglakbay si Srey Pov hanggang marating ang araw. "Kumusta, Araw!" bati niya. "Bakit hindi ka na sumisikat sa aming nayon?" "Hinaharang kasi ng maruming hangin ang aking liwanag," tugon ng araw. "Ganoon ba. Salamat, Araw. Sasabihin ko ito sa lahat at magtutulong-tulong kami upang malutas ito." "Maging mapalad sana kayo. Sana ay magkita tayong muli," sigaw ng araw habang lumilipad na ng pabalik sa mundo si Srey Pov."
Paghahanap sa Araw

"Hindi nagtagal, sumikat muli ang araw sa nayon ni Srey Pov. Ang bawat isa ay nagpasalamat at ipinagmamalaki si Srey Pov."
Paghahanap sa Araw

"Isang umaga, si Bouavanh at ang kanyang ama ay pinapastol ang mga kalabaw sa palayan."
Ang pagtulong sa Ibon

"Si Bouavanh ay nakarinig ng huni ng isang ibon. Nakita nya ang isang maliit na ibon na nahulog mula sa pugad nito."
Ang pagtulong sa Ibon

"Nanghihina ito kaya ito ay kanyang dinala pauwi."
Ang pagtulong sa Ibon

"Kinalaunan sa araw na iyon, pinastol ni Bouavanh at ng kanyang ama ang kalabaw pauwi at ang ibon ay dumapo sa likuran ng kalabaw."
Ang pagtulong sa Ibon

"...sila ay nahuli. Si Kutti ay nakawala sa lambat, subalit si Gundu ay nanatiling nasa loob ng lambat."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti

""Pasensya ka na, Kutti, ngunit ang aking mga ngipin ay hindi ganun katalim," sabi ng balyena."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti

"“Araw-araw na lang ay may lumalagabog na kahoy,” balisang sabi ni Anopol. “Paano na kung narito na ’yan sa atin bukas?” tanong ni Anopol. “Di ko rin alam, Anopol,” nakatatakot na sagot ni Tang-id."
Ano ang Kinatatakutan nina Anopol at ni Tang-id

"Gusto ko lang mahalin. Pero paano ko mararamdaman ang ganyan kung ang mga tao ay palaging malayo sa akin? Nagpaalala ito sa akin ng marami. Dahil nasunog ang kalahati ng aking katawan, naiwan akong kalbo, peklat at pangit. Iyon ang dahilan kung bakit naisip nila na mayroon akong sakit. Kaya pala parang galit sila sa akin. Ako ay isang ligaw na nais lamang mapakain, maglaro at mahalin ng mga tao."
Unang kaibigan ni Iko

"Habang ako ay naghahanap ng pagkain, isang grupo ng mga kabataan ang bumato sa akin habang sumisigaw, Nakakadiri ka! Shoo! Hindi ko lang sila pinansin at nagpatuloy sa paghahanap ng aking makakaon. Pero hindi sila tumigil, kaya umalis na lang ako."
Unang kaibigan ni Iko

"Gusto ko lang po ay alagaan at mahalin. Pero paano ko mararamdaman ang ganyan kung ang mga masasakit na salita ay palaging itinatapon sa akin saan man ako magpunta? Mayroon ding mga mabubuting tao na nagpapakain sa akin, tulad ng bata sa panaderya na nagbibigay sa akin ng tinapay. Salamat sa pagkain. Ano ang pangalan mo? Itinanong ko. Ako si Kiko. Kumusta naman kayo?"
Unang kaibigan ni Iko

"Nitong Lunes ay maaraw. Kami ay umakyat ng puno."
Kaibigan

"Ang Bilum Books ay nag gumagawa ng de kalidad na pang edukasyon para sa mga eskwelahan sa Papua New Guinea. Ang prayoridad ng aming pagpupublika ay para maibasan ang literidad. Ang aming layunin ay makatulong na itaas ang pamantayan sa pamamagitan ng pag gawa ng de kalidad na libro at makabuluhang presyo alinsunod sa Syllabus ng Departamento ng Edukasyon. Ang Bilum Books ay nagsasagawa ng mga Aktibidad para mahasa ang mga guro para na rin sa pag gabay sa pagpapaunlad ng propesyonalismo ng mga ito sa mababang paaralan. Bisitahin ang aming website: www.bilumbooks.com o sa facebook"
Kaibigan

"Oktubre 8, Biyernes. “Ah! Alam ko na, paruparo pala ang nasa loob nung berdeng nakabitin. Nagsimula sa itlog, naging uod, at pagkalipas ng ilang araw ang uod ay naging paruparo na,” manghang sabi ni Kakay."
Misteryo ng Itlog

"Ako ay kumakanta."
Ano ang Iyong Ginagawa?

"Siya ay kumakaway."
Ano ang Iyong Ginagawa?

"Ako ay pumapalakpak."
Ano ang Iyong Ginagawa?

"Siya ay umiinat."
Ano ang Iyong Ginagawa?

"Siya ay may tinatawag."
Ano ang Iyong Ginagawa?

"Ako ay sumasagot."
Ano ang Iyong Ginagawa?

"Siya ay nakikinig."
Ano ang Iyong Ginagawa?

"Ang aking nanay at lola ay abala."
Gusto kong Magbasa

"Ang aking tatay at lolo ay abala."
Gusto kong Magbasa

"Ang Pum Anh Lao ay isang nonprofit, social enterprise na naglalathala ng mga librong pambata at nagpo-promote ng pagbabasa para sa mga grupong mahihirap. Nagsasagawa si Pum Anh ng mga workshop ng mga manunulat kasama ang mga bata at matatanda upang bumuo ng mga kuwento - kabilang ang para sa mga batang may kapansanan at para sa mga etnikong minorya. Si Pum Anh ay bumuo, nagdisenyo at naglarawan ng malawak na hanay ng mga materyales sa pagtuturo at pagbabasa para sa mga ahensya at NGO ng UN, na nakikipagtulungan nang malapit sa Ministri ng Edukasyon at Palakasan at ng Ministri ng Impormasyon, Kultura at Turismo."
Ang Magkapatid na si Ki at Dee

"Ang mga hayop ay nag-usap usap tungkol sa kanilang Lolo."
Ang Ginto ni Lolo

""Ang aking Lolo ay kayang mangisda ng anumang bagay sa dagat", sabi ni Cheetah. "Minsan nakahuli siya ng isang balyena at itinago ito sa kanyang paliguan.""
Ang Ginto ni Lolo

""Ang aking Lolo ay maaaring umakyat sa mga ulap sa kalangitan", sabi ng Kambing sa Bundok. "Inakyat niya ang pinakamataas na bundok sa mundo, sa loob lamang ng apat na oras.""
Ang Ginto ni Lolo

"Ang lolo ko ay kaya magluto na parang piyesta.,wika ng elepante. Dati nagluto sya ng pagkain para sa kaarawan ng presidente ng sya lamang."
Ang Ginto ni Lolo

"Ang lolo ko ay hindi gumagawa, nangingisda o umaakyat o nagluluto. wika ng unggoy, Pdro meron syang ginto! Tinatago nya ito sa kanyang bibig! At sa gabi ay binababad nya ito sa baso ng tubig."
Ang Ginto ni Lolo

"Siya ay masaya."
Ang Munting Matsing at ang Isda

"Ang alimango at ang isda ay magkaibigan."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Ang Alimango ay may dalawang magaganda at mapupungay na mga mata."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"ang isada ay may magandang buntot."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Ang Alimango ay maraming sipit na nagsisilbing kanilang mga paa."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Samantalang ang mga Isda ay walang mga paa."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Ang Alimango ay naglalakad nang patagilid."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Ang Isda ay lumalangoy palapit sa Alimango."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Ang Pum Anh Lao ay isang nonprofit, social enterprise na naglalathala ng mga librong pambata at nagpo-promote ng pagbabasa para sa mga grupong mahihirap. Nagsasagawa si Pum Anh ng mga workshop ng mga manunulat kasama ang mga bata at matatanda upang bumuo ng mga kuwento - kabilang ang para sa mga batang may kapansanan at para sa mga etnikong minorya. Si Pum Anh ay bumuo, nagdisenyo at naglarawan ng malawak na hanay ng mga materyales sa pagtuturo at pagbabasa para sa mga ahensya at NGO ng UN, na nakikipagtulungan nang malapit sa Ministri ng Edukasyon at Palakasan at ng Ministri ng Impormasyon, Kultura at Turismo."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Isang umaga si Bouavanh at ang kanyang ama ay pinangunahan ang mga kalabaw papunta sa palayan."
Pagtulong sa Ibon

"Ang maliit na ibon ay nanghihina. Dinala nya ito pauwi sa kanilang tahanan."
Pagtulong sa Ibon

"Kinagabihan, si Bouavanh at ang kanyang ama ay inuwi sa kanilang tahanan ang kalabaw habang ang ibon ay nakasakay sa likod nito."
Pagtulong sa Ibon

"Si Bouavanh ay masaya na makita ang ibon na malakas at nakakalipad sa paligid."
Pagtulong sa Ibon

"Si Keo ay naghahanda ng kanyang gamit para sa eskwela"
Tayo ay Magbilang

"Ang nakatatandang kapatid na babae ni keo ay naghahanda para ihatid siya sa paaralan."
Tayo ay Magbilang

"Sa lansangan, ang lahat ay bumabati. Binabati nila kami! "Bonjour!" "Ola!" "Kumusta!""
Isang Abalang Araw

"Sa unang pagkakataon, si Maalo ay mangongolekta ng mga gulay sa hardin. Nakakuha siya ng mga pulang kamatis, sariwang mga talong, at berdeng mga okra."
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

""Ito ba ay plato?" tanong ni Jyomo."
Ang regalo para kay Jyomo

"Ang mga ibon ay humuhuni. Ang mga ibon ay lumilipad."
Mga Ibon

"Ang mga ibon ay may iba't ibang kulay."
Mga Ibon

"Tanging si Vanh ang nangongolekta ng panggatong na kahoy. Si Deng ay walang ginawa kundi tumakbo, maglaro, at matulog sa ilalim ng puno."
Magtulungan

"Ang magsasaka ay may matandang baka."
Ang Kabayo at ang Baka

"May kabayo rin ito na munti at malaki ang tainga. Ito at ang baka ay magkaibigan."
Ang Kabayo at ang Baka

"Ng sumunod na araw, sinabi ng baka, "kahapon ay isang masamang araw.""
Ang Kabayo at ang Baka

"Sinabi ng munting kabayo, " kapag ang magsasaka ay lumapit, sabihin mo, 'Moo!'. Papayagan kang magpahinga nito."
Ang Kabayo at ang Baka

"Ng sumunod na umaga, ang baka ay umiiyak, 'Moo!' Ang magsasaka ay hinayaan itong magpahinga."
Ang Kabayo at ang Baka

"Si Sonu, Monu at Rina ay lumabas upang mag laro. Sila ay nakakita ng isang kuting."
Ang mga hayop sa kalye

"Ang napakalaking ibon na nakadapo sa puno ay lumipad na rin papalayo."
Ang mga hayop sa kalye

"Sina Urmu at Urgen ay nagsasalita ng Tamang sa bahay. Ang guro ay nagsasalita ng ibang wika, Nepali. Hindi siya naiintindihan ni Urmu at Urgen."
Nasasabik sa eskwelahan

"Si Urmu at Urgen ay hindi gaanong nasasabik patungkol sa paaralan bawat araw."
Nasasabik sa eskwelahan

""Aama, ayaw na naming pumasok sa paaralan," sabi ni Urgen. "Why not?" Tanong ni Aama. "Wala kaming naiintindihan," sagot ni Urmu. "Dapat kang pumasok sa paaralan," sabi ni Aama. *Ang ibig sabihin ng Aama ay ina"
Nasasabik sa eskwelahan

"Kinabukasan, sinabi ng guro, "Mga bata, kilalanin ang bago ninyong guro." "Si Miss Dolma ay nagsasalita ng Tamang," sabi ng guro."
Nasasabik sa eskwelahan

"“Aapa, Aama, may bago tayong guro sa paaralan,” sabi ni Urmu. "Nagsasalita siya ng Tamang," sabi ni Urgen. "Iyan ay magandang balita," sabi ni Aama. "Gusto kong pumasok sa paaralan araw-araw," sabi ni Urgen. "Ako rin," sabi ni Urmu. *Ang ibig sabihin ng Aapa ay ama"
Nasasabik sa eskwelahan

"Ito ay mataba, at may malaking tiyan."
Ang baka na may isang sungay

"Ito ay isang malakas na baka."
Ang baka na may isang sungay

"Habang ang ibang mga baka ay magkakasamang kumakain, ang baka na ito ay mag isang kumakain."
Ang baka na may isang sungay

"Ang baka na ito ay matapang. Ito ay pinababayaan ng ibang mga baka."
Ang baka na may isang sungay

"Ano ang pagkakaiba ng mga ibon? Ang agila na ito ay may mga pakpak na mahaba at malapad. Ang mga ibon ba ang tanging mga hayop na may pakpak?"
Patungkol sa mga Ibon

"Hindi. Ang ibang insekto ay may pakpak. Itong tutubi ay may pakpak. Itong Isdanlawin ay may palikpek na mukhang pakpak."
Patungkol sa mga Ibon

"Itong loro at kalaw ay may tinatawag na bill."
Patungkol sa mga Ibon

"Ang bill ay maari ring tawaging tuka."
Patungkol sa mga Ibon

"Hindi. Ang platipus ay may tuka din."
Patungkol sa mga Ibon

"Hindi. Isda, palaka, ahas at mga pagong ay nangingitlog rin."
Patungkol sa mga Ibon

"Ang lalaking bird of paradise ay may maliwanag na kulay. Ang ibon lang ba ang may maliwanag na kulay?"
Patungkol sa mga Ibon

"Hindi. Ang mga salagubang, ladybug, butterflies at isda ay may matitingkad na kulay."
Patungkol sa mga Ibon

"Ang aguila at seagull ay may matalas na mata. Ang ibon lang ba ang may matalas na mata?"
Patungkol sa mga Ibon

"Ang cassowary at owl na ito ay may matatalas na kuko. Ang mga ibon ba ang tanging mga hayop na may matalas na kuko?"
Patungkol sa mga Ibon

"Ang mga balahibo ay lubhang kapaki-pakinabang. • Pinapanatili nilang mainit ang ibon. • Tinutulungan nila ang ibon na lumipad. • Ang mga balahibo ng buntot ay tumutulong sa ibon na makaiwas. • Ang kulay ng kanilang mga balahibo ay tumutulong sa mga ibon na magtago. • Ang kulay ng kanilang mga balahibo ay tumutulong din sa mga ibon na makahanap ng mapapangasawa."
Patungkol sa mga Ibon

"Ang Bilum Books ay naglalathala ng mga de-kalidad na mapagkukunang pang-edukasyon para sa mga paaralan sa Papua New Guinea. Ang aming priyoridad sa pag-publish ay literacy. Ang aming pangako ay tumulong na itaas ang mga pamantayan sa pamamagitan ng paggawa ng mga de-kalidad na libro sa mga makatwirang presyo at naaayon sa PNG Department of Education Syllabus. Ang Bilum Books ay nagpapatakbo ng mga workshop sa pagsasanay ng guro upang tulungan ang propesyonal na pag-unlad ng mga guro sa Elementarya, sa partikular. Bisitahin ang aming website: www.bilumbooks.com o Facebook."
Patungkol sa mga Ibon

"Minsan ang kanyang salamin sa mata ay nasa banyo. O kaya sa kwarto. O nasa kayang noo. "Nani," ang sabi ko, "sila ay nasa ulo mo po!""
Ang salamin ni Lola

"Ang sabi ni Raju, "Si Lola ay masyadong abala ngayon. Nagsulat sya ng liham para sa Punong Ministro ukol sa kanyang pensyon.""
Ang salamin ni Lola

"Sabi ni Amma, "Nakipag usap siya ng matagal sa iyong Masi. Tinapos niyang gantsilyuhin ang panglamig para kay Raju. At pagkatapos ay tumungo siya upang maglakad lakad." Mayroon na ako ngayong mga bakas. Dali-dali kong tiningnan ang mga bagong lugar sa buong bahay. Aha! Nahanap ko na ang nawawalang mga salamin sa mata!"
Ang salamin ni Lola

"Ang salamin sa mata ay nakabalot ng lana, nakatabi malapit sa kanyang panulat, sa ilalim ng telepono, sa ibabaw ng mesa. At may nakita din akong kalahating kinain na laddoo doon, pati. Para sa susunod na kaarawan ni Nani, mag iipon ako ng pera upang sa dagdag na pares na salamin! Nani: ay "Hindi" na salita para sa Lola. Masi: ay "Hindi" na salita para sa babaing kapatid ng Nanay."
Ang salamin ni Lola

"Pagkatapos, sa Baishakh, ang unang buwan ng taon, ang kuku ay nagkasakit nang husto. Biglang hindi na siya kumanta! Nakaramdam siya ng matinding lungkot."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Sa buwan ng Jaishtha, ang mga mangga at langka ay hinog na. Gustong kantahin ng Cuckoo ang kanilang sarap! Lumipad siya mula sa puno hanggang sa puno, sinusubukan at sinusubukang kantahin ang kanyang masarap na kanta. Ngunit, walang ingay na lumabas sa kanyang lalamunan."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Dumating ang tag-araw. Nakita ni Shimul Tree ang cuckoo na malungkot. Sinabi ng puno: "Ngayon ay napakainit ng panahon. Tiyak na iyon ang dahilan kung bakit hindi ka makakanta. Hintayin mo na lang ang Monsoon! Magsisimula na ang malakas na ulan, at ang patak ng patak ng ulan ay tutulong din sa iyo na kumanta.""
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Dumating ang tag-ulan. Ang ulan ay bumuhos nang malakas sa buong buwan ng Ashar at Shrabon. Ang mga ilog, kanal, lawa at bukid ay napuno ng tubig."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Ang puno ng kadam ay namumulaklak sa mga bilog nitong dilaw na bungkos. Lumipad ang kuku sa ulan mula sa puno hanggang sa puno, hinahanap ang kanyang boses. Pero, hindi pa rin siya marunong kumanta."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Natapos ang tag-ulan. Dumating ang taglagas sa mga buwan ng Bhadra at Ashwin. Namumukadkad ang mga puting bulaklak ng Kash. Ang lupa ay natatakpan ng mga talulot."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Ang mga hinog na bunga ng palma ay nakasabit nang husto sa puno. Sinubukan ng kuku na kantahin ang kanilang kagandahan. Ngunit gayon pa man, hindi niya magawa."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Pagkatapos ay dumating ang huli na taglagas. Ang mga magsasaka ay umani ng bagong palay sa mga buwan ng Kartik at Agryahayan. Ngunit, hindi pa rin nakakanta ang kuku sa masaganang ani para sa pagdiriwang ng Nabonno. Malapit na siyang sumabog sa frustration!"
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Ginawa ng mga babae ang jaggery mula sa mainit na katas ng petsa. Gumawa sila ng matamis na cake. Ang mga dahon ay nahulog mula sa mga puno. Ang mga patlang ay natatakpan ng mga dilaw na bulaklak ng mustasa. Malapit nang matapos ang taon. At gayon pa man, ang kuku ay hindi kumanta. Nagsimula siyang umiyak. Ano ang ibig sabihin kung tuluyan nang nawala ang kanyang kanta?"
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Sa wakas, dumating ang tagsibol. Iyon ang huling dalawang buwan ng taon, sina Falgun at Chaitra. Ang mga bagong dahon ay tumubo sa mga puno. Ang mga bagong usbong ay tumubo sa mga puno ng mangga. Nagsimulang lumipad at kumanta ang mga pulot-pukyutan."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Ang honey-bee buzz ay nanatili sa mga tainga ng kuku. Sinubukan muli ng Cuckoo na kumanta, hindi nagtagumpay. Ngunit hindi tumigil ang kanta ng pulot-pukyutan. Sila ay buzzed at buzzed. Kaya't ang kuku ay patuloy na nagsisikap na kumanta din. Sa wakas, nakahanap siya ng tili. Tapos isang squawk!"
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"At sa wakas, kumanta ng maikling kanta ang kuku. Ang kanyang taon ng pagsisikap ay hindi nasayang! At ngayon, ang kuku ay kilala bilang ang ibon ng tagsibol. Nang marinig ng mga tao ng Bangladesh ang kanyang malambing na kanta, alam nilang dumating na ang tagsibol."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Maraming bagay ang gusto ni Anu sa kaniyang Ama. Gusto niya ang matingkad na papel na parol na gawa niya, ang malulutong na "onion pakodas" na kaniyang pinrito, at ang nakakatuwang pagong na ginawa niya gamit ang papel. Bukod pa doon, umaakyat siya ng hagdan ng palukso, at nakikipagbuno sa kaniyang Tito para sa kasiyahan. Kapag may dumadating na bisita, lagi niya silang pinapatawa. Lahat ng bagay na iyon tungkol sa kaniyang ama ay gusto ni Anu. Ngunit alam mo ba ang pinaka gusto ni Anu sa lahat? Ang bigote ng kaniyang ama!"
Ang bigote ni Tatay

"Kada umaga ay nag-aahit ang kaniyang Ama. Uupo si Anu sa tabi at maingat na panonoorin siya. Hawak-hawak ng kaniyang Ama ang maliit na gunting sa kaniyang dalawang daliri, at may biglang gupit ay pinantay niya ang kaniyang bigote. Sabi ni Anu, "Ngayon, kaunti pa sa kaliwa..at kaunti naman sa kanan.. Huwag huwag, Ama! Huwag mong paliitin ang iyong bigote! Hindi na kita kakausapin kapag ginawa mo iyon!""
Ang bigote ni Tatay

"Kapag ang kaniyang ama ay lalabas ng banyo, sinusuklay ni Anu at iniiskoba ang bigote niya ng maayos. Pagtapos ay hahawakan niya ang magkabilang dulo gamit ang kanilang dulong mga daliri at iikutin ito. Pagtapos ay tataas at titigas na ang bigote ng kaniyang Ama. "Tapos na, Ama! Ngayon, huwag mo iyang guluhin, okey?" mahigpit niyang bilin."
Ang bigote ni Tatay

"Laging iniisip ni Anu, na kung ang kaniyang Ama ay nakasuot ng magarang turniko at isang turban at nakasakay sa isang matangkad ng kabayo, na may espada sa kaniyang sinturon, kung gaano ka engrande ang hitsura niya! Katulad na lamang ng kawal na nakasuot ng salamin!"
Ang bigote ni Tatay

"Sa totoo lang, gusto ni Anu lahat ng may bigote. Katulad ng tatay ng kaniyang kaibigan na si Tuti, na ang totoong pangalan ay Smruti. Meron siyang napaka lagong bigote! Kakailanganin niya ng malaki na matabang suklay para suklayin ito. Magaling maglaro ng tennis ang tatay ni Tuti. Pero sa totoo lang, dapat siya maging mambubuno. Kung nakasuot siya ng turban na may plete at may dalang higanteng klab sa kaniyang balikat, maganda ang kaniyang hitsura."
Ang bigote ni Tatay

"Ang tatay ni Sahil ay may mala lapis sa nipis na bigote. Nagtataka si Anu kung paano niya nagawang pantayin ito ng pino. Kung nakasuot sana lang siya ng mataas na itim na sumbrero, mahabang itim na pamatong at itim na salamin, kahawig na niya iyong inspector sa telebisyon na nanghuhuli ng lahat ng magnanakaw!"
Ang bigote ni Tatay

"Pero si Lolo na nakatira kalapit namin ay ang may pinaka mahusay na bigote sa lahat! Tila mukha itong malaking puting ulap na bumaba galing sa langit upang manahan sa ilalim ng kaniyang ilong! Ang kaniyang bibig ay nakatago sa likod ng ulap. Si Anu ay natakot para kay Lolo.. paano siya kakain ng may ulap na nakaharang?"
Ang bigote ni Tatay

"Napaisip si Anu kung bakit hindi tumutubo ang bigote sa ilalim ng kaniyang ilong. Kada umaga ay binabasa niya ito ng sabon, pararamihin ang bula at lalagyan niya ang sarili ng iba't ibang uri ng mga bigote. "Ang aking bigote ang pinaka mahusay," sabi niya. "Ito ay purong puti, at napaka lambot! Maganda naman diba? masayang tanong niya."
Ang bigote ni Tatay

"Ang apo na si Ngee ay iginuhit ang martilyo ni Lolo."
Gustong gumuhit ng aking Apo

"Ang apo na si Ngee ay iginuhit ang Asyanong Eryngo ni Lolo."
Gustong gumuhit ng aking Apo

"Ang apo na si Ngee ay iginuhit ang baka ni Lolo."
Gustong gumuhit ng aking Apo

""Oh tignan mo. Cherries!" Nawala sa isang iglap ang antok ni Duma. Sa halip ay nakaramdam ng gutom si Duma."
Kaya rin iyan ni Duma

"pero sabi ni Lola, ang pinakamasarap na pulot sa buong mundo ay matatagpuan banda dun."
Kaya rin iyan ni Duma

"Sila ay umusbong, at pagkatapos..."
Ang mabuting kaibigan

"Dahan-dahan... sila ay lumago."
Ang mabuting kaibigan

"Ang halamang sitaw ay binigyan ng balag upang suportahan ang lumalaking tangkay nito."
Ang mabuting kaibigan

""Ang halamang kamatis ay lumago at nagbunga ng maraming mabibigat na kamatis. "Baka maaari ka ring humiling ng isang balag para sa iyong mga bunga?" mungkahi ng halamang butong gulay. "Pagod na pagod na akong magsalita!" sagot naman ng halamang kamatis."
Ang mabuting kaibigan

"Hanggang isang araw, may nakapansin na ang halamang kamatis ay nahihirapang hawakan at buhatin ang kanyang mga bunga. Sa wakas ay nabigyan na ng balag ang halamang kamatis para suportahan ang mga bunga nito."
Ang mabuting kaibigan

"Ngayon ay ang aking kaarawan! Ako ay anim na taong gulang. Sinabi ng aking ina na ito ay magiging isang labis na espesyal na araw. Bakit kaya?"
Espesyal na Regalo kay Ling

"Si tatay ay nabibitin ang magagandang mga parol, ngunit ginagawa niya rin ito sa Bagong Taon ng mga Tsino. Dapat mayroong mas espesyal na nangyayari. Ano kaya yan?"
Espesyal na Regalo kay Ling

"May nilalagay si Nanay sa ref. Maaaring ito ay isang bagay na sobrang espesyal?"
Espesyal na Regalo kay Ling

"Ngayon ito ay isang sobrang espesyal na kaarawan!"
Espesyal na Regalo kay Ling

"Ngayung araw na ito, si Sophy at ang kanyang nanay ay pupunta sa bahay ni Tiya Chamnan upang kuhanin ang biik na ipinangako sa kanya ng kanyang tiyahin."
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Tumakbo si Sophy at nakita nyang natapakan na ng biik ang mga bulaklak at ito ay nasa putikan!"
Nagtanim si Sophy ng Biik

""Ang mga hayop ay hindi gulay, mahal ko! Kapag itinanim mo itong baboy ay hindi ito magkakaroon ng biik. Umpisahan natin sa pagpapakain nito para ito lumaki. Heto ang kainan na maaari mong gamitin." "Gusto ko pong tumulong!" Sa ngayon, masaya si Sophy sa pag-aalaga ng nag-iisang bagong baboy."
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Ngunit marahil ay dapat niyang tingnan ang loob. Binuksan ni Mihlali ang kanyang regalo. “Ang ganda ng sapatos na bigay ni Lola!”"
Sayaw, Mihlali!

"Kailagan ng magpahinga ni Mihlali. Ang konsyerto ay magaganap na bukas."
Sayaw, Mihlali!

""Ako ay sumayaw tulad mo, Lola." "Nakakabilib ka!" bulalas ni Lola. "Ikaw ang pinakamahusay na mananayaw na nakita ko.""
Sayaw, Mihlali!

"Ang mga ulap ay nagdudulot ng ulan. Gusto ko ang mga ito."
Ulap

"Ang ulap ay kayang itago ang araw. Gusto ko ang mga ulap."
Ulap

"Ang mga ulap ay kayang itago ang mga bituwin. Gusto ko ang mga ulap."
Ulap

"Ang Daga ay naghahanap ng bagong bahay."
Ang bahay para kay Daga

"Nang gabing iyon, Ang mga panaginip Ng Daga ay mainit at komportable. Magandang gabi Daga."
Ang bahay para kay Daga

"Ang unang damit na ginawa ni Gethum ay masyadong manipis."
Ang damit para kay Kooru

"Ang pangalawang damit ay masyadong masikip. Si Kooru ay halos hindi makalakad dito."
Ang damit para kay Kooru

"Napapaisip si Kooru na marahil ay dapat na lamang akong manatili sa bahay sa bagong taon."
Ang damit para kay Kooru

"Ngayon ay bisperas na ng Bagong Taon. Buong gabing nagtrabaho si Gethum. Hindi na siya nakatulog."
Ang damit para kay Kooru

"Siya ay nakagawa ng napakagandang palamuti upang ipalibot sa matatalim na tinik ni Kooru."
Ang damit para kay Kooru

"Lahat ay nakasuot ng magandang damit sa araw ng Bagong Taon!"
Ang damit para kay Kooru

"Ngunit, ang pinakatanyag na premyo ay para sa pinakamahusay na manggagawa sa taong ito."
Ang damit para kay Kooru

"Si Ali ang pinaka maliit. Sila Ado at Aka ay lagi siyang inaasar tungkol sa kanyang sukat."
huwag mo akong maliitin

"Ang sabi ni Ali. Gusto niya na maging mas mabait sila sa kanya. Hindi nila siya hinahayang gumawa ng kahit anung masaya. Higit sa lahat, gusto ni Ali na kumain ng gintong mansanas na prutas na matatagpuan sa kagubatan. Ngunit sila Ado at Aka ay ayaw siyang bigyan."
huwag mo akong maliitin

"Isang araw, Sabi ni Ado kay Ali. " Bukas mahihinog ang gintong mansanas na prutas! Ako at si Aka ay kakainin ito." Ali, hindi mo ito pwedeng kainin ulit. "Tama iyon!" sabi ni Aka. "Ali, masyado kang maliit, hindi mo kailangan ng kahit anung prutas. Mag hintay ka lamang dito."
huwag mo akong maliitin

"Siya ay tumakbo, tumalon at kumakantang tumungo sa kagubatan. "Yay! makakakain ako ngayon araw ng gintong mansanas!"
huwag mo akong maliitin

"Ngunit nang siya ay palapit na sa puno, narinig niya sila Ado at Aka sa kanyang likuran."
huwag mo akong maliitin

"Bigla siyang sinigawan ni Ado, "Paanu mo nagawang tumakas nang di nagsasabi sa amin?" Sangayon ni Aka. " Ang mga napakaliit mong binti ay mabagal kumilos para umabot sa oras papunta sa puno!""
huwag mo akong maliitin

"Hinila ang pinitas ni Ali ang prutas. At agad kinagat. Masarap! Sila Aka at Ado ay nakatingin sa kanya mula sa itaas. Masyado silang mabigat para sa mga maliliit na sanga."
huwag mo akong maliitin

"Mula noon, Sila Ado at Aka ay hindi na minamaliit si Ali. Naging mabait at magalang na sila sa kanya at napuno nang saya ang kanilang bahay na puno."
huwag mo akong maliitin

"Noong unang panahon, hindi pa ganoon katagal, ang batang si Phyllis ay ipinanganak para sumayaw ng baley. Dalawang taong nagmamahalan, ang kanyang nanay at tatay, ay di pa nalalaman kung anong klaseng mananayaw ang ipinagkaloob sa kanila."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Nang si Phyllis ay naging apat na taong gulang, marami ang kanyang napamangha. Pinabilib din niya ang kanyang mga guro, sa galing ng kanyang mga paa sa pagsayaw. Mula pagpasok sa paaralan, hanggang sa pag-uwi, araw-araw siyang nag-sasayaw. Wala nang ibang mas nakakapagpasaya kay Phyllis kundi ang mag-Ballet."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Darating ang panahon, ay maklikita ng mundo, na may isang labinlimang taong gulang na batang babae, ang maglalakbay papuntang London, upang tuparin ang kanyang mga pangarap. Isang bagong simula, na malayo sa kanyang tahanan at mga kaibigan, ang nakahandang pabilibin ang Royal Ballet School!"
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang kanyang pagsayaw ng Swan Lake ay naayon lamang para sa isang reyna. matapos ang maraming taon ng pagikot sa isang paa, ito na ang panahon para makita siya! Pumagitna siya sa entablado, tumatalon, umiikot at ang lahat ay napapangiti! Sila ay pumalakpak at sumisigaw!"
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Mula Mexico hanggang Canada, mula US hanggang France, lahat sila ay inaanyayahan na sya ay bumisita at mag-sayaw. Kasama ang Royal Ballet, at kaniyang mga kaibigan, pinalaganap niya ang kanyang walang katapusang pagmamahal sa pagsasayaw."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ngunit, dahil sa tagal ng kanyang pagkalayo, nami-miss na ni Phyllis ay kanilang tahanan. Gustong-gusto na niyang maka-uwi upang makapag-simulang muli. Kaya't sya ay naglakbay patungo sa kanyang napakagandang pinag-mulan, upang makabalik sa kanilang tahanan sa South Africa."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang pagsasayaw ay hindi lang upang magsaya, alam ni Phyllis iyon; araw at gabi siyang nagsasanay, at ang hirap ng pagsasanay na iyon ang tumulong sa kanyang pag-unlad. Palagiang pag-ngiti, na para bang hindi siya napapagod, kahit minsan man ay nahihirapan, palagi niyang iniisip na maging pinakamagaling. Ang salitang "magaling lang" ay hindi kailanman naging sapat sa kanya."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Romeo at Juliet, Swan lake at Giselle. Nahuli niya ang lahat ng manonood sa kanyang salamangka. Katabi si Gary Burke at Eduard Greyling din, ang kanyang pagsasayaw ay itinuturing na salamangka sa lahat ng pahayag."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang gantimpala ay kusang dumarating kapag ikaw ay sumailalim sa pagsubok. Isang araw, ituturing siyang pinakamagaling sa Timog Afrika: "Prima Ballerina Assoluta", pinakamagaling na mananayaw sa lahat, yan ang gusto niyang maging titulo habang panahon. Wala nang iba pang gusto si Phyllis."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Dumating ang araw at nakita niya ang pagmamahal sa katauhan ni Philip Boyd an isa ring mananayaw. Lubha silang naging masaya. Dahil nagmamahalan, sila ay nagpakasal sa madaling panahon at magkasamang sumasayaw. Walang pagtatambal ang mas mainam kapag nabigyan ng pagkakataon!"
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Wala silang mga anak, pero hindi naging dahilan upang sila ay malungkot, sapagkat nakaisip sila ng paraan upang makatulong sa ibang mga ina at ama. Itinatag nila ang kanilang sariling paaralan, ito ay tinawag na "Dance For All", kung saan ay mabibigyan ng pagkakataon ang mga bata, mula sa iba't ibang estado sa buhay, upang matuto at mahalin ang pagsasayaw."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang regalo niya sa mundo at lahat ng kanyang tagumpay ay nagturo sa marami na kaya nilang maging pinakamagaling. Nagsasayaw sila para sa atin, gamit ang inspirasyon nila na nagsisilbi ding inspirasyon sa atin na mangarap sa ating mga kinauupuan."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Nang sumunod na araw, nag-aabang na naman ang malaking pusa kay Phyu Wah. Ngunit ngayon ay hindi na siya takot."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Pinanood ng mga kaibigan ni Phyu Wag ang mariin nitong pagsasalita sa malaking pusa. Pinasaya nila siya! Ang malaking pusa ay natakot at tumakbo palayo."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Mga katanungan: 1. Bakit ayaw ni Phyu Wah pumasok sa paaralan? 2. Ano ang sinabi ni Phyu Wah sa malaking pusa? 3. Bakit hindi natatakot ang maya sa kalapati? 4. Ano ang iyong gagawain kapag ikaw ay inaapi?"
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Ang Third Story Project ay pagtutulungan ng mga grupong Myanmar Storytellers and ng Benevolent Youth Association (Yangon) sa pagbuo at paglathala ng mga kuwentong pambata sa Burmese at iba pang wika na libreng ipinapamahagi sa mga bata sa Myanmar. Ang mga kuwento ay isinulat at iginuhit ng mga manlilikhang nagmula sa Myanmar para sa mga mga taga-Myanmar na naglalayong mapagtuonan ng pansin ang mga usaping may kinalaman sa pagkakaisa, pagkakaiba-iba, kasarian, kapaligiran, and karapatang-pambata."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"May isang bus ang nagsimula sa kanyang paglalakbay. "Ako ay nagmamadali. Alis sa daraanan ko! Alis sa daraanan ko!" Bugudam Bugudam!"
Nagmamadaling mga Drayber

"Ang mga drayber ng sasakyan ay nag simulang umiyak. Naisip nila na mayroon silang naka limutang importanteng bagay."
Nagmamadaling mga Drayber

"Ang aming ilaw trapiko ay handa na! Kapag nakita natin ang pulang ilaw, dapat tayong tumigil. Kapag nakita natin ang dilaw na ilaw, kailangan natin bagalan. Kapag nakita natin ang berdeng ilaw, maari na tayong dumiretso."
Nagmamadaling mga Drayber

"Ang isang elepante ay iinom ng tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Ang dalawang mga dyirap ay iinom ng tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Tatlong mga kalabaw at apat na mga ibon ay iinom din ng tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Limang mga antilope at anim na mga warthog ay naglalakad papunta sa tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Pitong mga zebra ay tumatakbo papunta sa tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Walong mga palaka at siyam na isda ay lumalangoy sa tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Isang leon ay umungal. Nais niya rin na uminom ng tubig. Sino ang takot sa leon?"
Nagbibilang ng mga Hayop

"Pagkaalis ni Sokha, sabik na tumingin si Dara sa mga laruan. Naroon ang lumang eroplano na hindi kailanman pinayagan ni Sokha na paglaruan niya! At ang laruang tigre na palaging hinihiling ni Dara! Pagkatapos ay napansin ni Dara ang maniakng Oso sa kama ni Sokha. Nakalimutan din siguro ni Sokha na ilagay siya sa kahon."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Kinuha ni Dara ang lumang teddy bear at sinabing, Ikaw ay isang nakakatawang tignan na Oso, gusto mong sumama at lumipad kasama ko?" Nagsimulang tumakbo si Dara sa paligid ng silid kasama ang oso, iniundayog siya pataas at pababa. "Wheee!""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pagkatapos, narinig ni Sokha ang isang kabog at sigaw mula sa kabilang silid. Tumakbo si Dara papunta sa kanila, bitbit ang teddy bear ni Sokha. Ang braso ng oso ay halos mapunit at nakasabit lamang ng ilang mga sinulid. "Mama, kailangan ng doktor ang manikang Oso!" sigaw ni Dara."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Anong ginawa mo kay Tin Tin?" sigaw ni Sokha. "Easy, Sokha," panimula ng kanyang ina. "Anong nangyari Dara?" "Nasaktan siya," sabi ni Dara. "Nakapit yung braso niya sa dresser nung lumilipad kami." Namula ang mukha ni Sokha. Bakit pinaglalaruan ni Dara si Tin Tin? Ngayon ang kanyang minamahal na oso ay nasira magpakailanman."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Sokha, kailangan mong maging mahinahon at matiyaga. Kailangang tiyakin ng isang doktor na ang pasyente ay hindi nasaktan saanman," paliwanag ng ina ni Sokha. "Sige," sagot ni Sokha, nakatingin kay Tin Tin. "Hindi masyadong maganda ang mata niya.Suriin natin iyon.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Si Sokha at ang kanyang ina ay magkasamang natapos ang kanilang pagsusuri kay Tin Tin. Tumingala si Sokha sa kanyang ina, "Mukhang nasaktan siya nang husto. Sa tingin ko kailangan nating mag-opera." "Sumasang-ayon ako," sabi ng kanyang ina."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Hindi mo alam kung paano siya aayusin?" Nag-aalalang tanong ni Sokha. "Aayusin natin siya," sagot ng kanyang ina. "Ang mga doktor ay kadalasang kailangang magsaliksik sa mga pinakabagong pamamaraan upang matiyak na ang kanilang mga pasyente ay makakakuha ng pinakamahusay na pangangalaga." Nakahinga nang maluwag si Sokha at nagsimulang tumingin sa libro kasama ang kanyang ina."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Sa palagay ko ay dapat ding tumulong ang iyong kapatid sa operasyong ito," sabi ng ina ni Sokha. "Pero siya ang gumawa nito kay Tin Tin!" protesta ni Sokha. "Oo pero hindi magaan ang pakiramdam niya, kaya mabuti para sa kanya na tumulong at makita kung gaano kalaki ang trabaho sa pag-aayos kay Tin Tin," tugon ng kanyang ina. "Bukod pa rito, ang mga mapanghamong operasyon ay nangangailangan ng isang buong koponan upang maibigay ng pinakamahusay na pangangalaga.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Si Sokha ay hindi nasasabik sa ideya ngunit gusto niyang makakuha si Tin Tin ng pinakamahusay na pangangalaga"
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Maingat na kinuha ni Sokha ang karayom ​​mula sa kanyang ina, ginawa ang huling tahi, at hinila ang sinulid nang mahigpit. Pagkatapos ay ibinalik niya ang karayom ​​sa kanyang ina upang tapusin ang buhol."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Hindi ba kailangan nating bantayan sandali si Tin Tin? Nabasa ko lang na ang susunod na pangangalaga ay kasinghalaga ng operasyon." "Tama ka," sabi ng kanyang ina. "Siguraduhin na bigyan siya ng maraming pahinga at babantayan natin ang mga tahi na iyon para makita kung gaano ito katagal. Dapat ay handa na siyang maglaro muli sa loob ng ilang araw""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Isang araw, lahat ng ibon ay kulay puti. "Gawin nyo akong maganda, Lolo Mahika," sabi ng Woodpecker. "Halika, kukulayan kita ng magagandan kulay," sabi ni Lolo Mahika."
Makukulay na Ibon

"Si Woodpecker ay naging kulay pula na. May isang maliit na ibon na nakatingin kay Woodpecker. Gusto din niyang maging maganda."
Makukulay na Ibon

"Ang dila na ibon ay nagpunta kay Woodpecker. "Tignan mo kung gaano ako kaganda, Woodpecker!" Sabi ng dilaw na ibon. "Hindi, hindi, ako ay mas maganda saiyo," sumbat ni Woodpecker."
Makukulay na Ibon

"Sinubukan ni Oriole na awatin ang dalawa. Habang sila ay nagaaway, ang dilaw na kulay ng maliit na ibon ay nahalo sa pulang kulay ni Oriole Woodpecker. Si Oriole ay naging kulay kahel!"
Makukulay na Ibon

"Nagpunta si Kingfisher kay Woodpecker. habang sila ay naguusap, sila ay nabangga ni Pigeon. "Naku hindi!""
Makukulay na Ibon

"Ang kaunting pula galing kay Woodpecker ay humalo sa kaunting asul galing kay Kingfisher. Tinignan ni Kingfisher ang kaunting kulay na lila sa kanya. "Magandan kulay ang lila sa akin," sabi niya."
Makukulay na Ibon

"Ang bahagyang kulay pula mula kay Woodpecker ay humalo sa bahagyang kulay asul o bughaw mula naman kay Kingfisher. Nabahiran ng bahagyang lila o ube ang Pigeon. "Magandang tingnan ang lila o ube sa aking katawan," sabi ng Pigeon."
Makukulay na Ibon

""Ikaw naman," Sabi ng kanyang kuya. "Ano?" Sigaw ng nakakababatang babae. "Ikaw na!" Ang malakas na ingay ay ang dahilan kaya nahihirapan silang maglaro"
Ang bagong Pugad

"Ang mga makina ay sobrang ingay. Ang mga ibon ay hindi na magkarinigan. Mapanganib na sa atin ang mga nangyayari dito. Kailangan na nating umalis.ang sabi ng Ama."
Ang bagong Pugad

"Nagsimula ng mag-impake ang lahat ngunit ang bunsong babae ay hindi pa rin makkapadesisyon kung ano ang kanyang dadalhin. Napamahal na sa kanya ang mga bagay na kanyang naitabi."
Ang bagong Pugad

"Magmadali na kayo!!! sigaw ni Ama. Ang pusa ay paakyat na ng puno. At sabay-sabay na lumipad silang apat"
Ang bagong Pugad

"Sa pagkakagulat, Ang naka babatang kapatid ay naiwan ang kaniyang paboritong balahibo. Siya ay kumaway nang malungkot sakanila. "Paalam pugad, Paalam balahibo," Nakasilip ang naka babatang kapatid."
Ang bagong Pugad

""Paalam, maingay na dilaw na makina! Siya ay tumango."
Ang bagong Pugad

""Oh, ang paborito kong malambot na balahibo!" Ang naka babatang kapatid ay hindi makapaniwala sa kaniyang nakikita. Nagawa pa ng kanilang Nanay na makakuha habang sila ay nag iimpake."
Ang bagong Pugad

"Isang nakakapagod na araw para sa mga ibon! Sa wakas, sila ay makakapag pahinga na sa kanilang bagong kumportable na pugad."
Ang bagong Pugad

"Si Tito Som ay isang magsasaka. Siya ay nagsasaka."
iba't ibang trabaho

"Si Tita Sophia ay isang guro ng unang baitang. Siya ay nagtuturo."
iba't ibang trabaho

"Si Tito San ay isang mekaniko. Tinitingnan nya ang motor."
iba't ibang trabaho

"Si Tita Channa ay isang pulis. Inaayos niya ang trapiko sa lansangan."
iba't ibang trabaho

"Si Tito Saroeun ay isang chef. Siya ay nagluluto."
iba't ibang trabaho

"Si Ate Rany ay doktor ng mga bata. Tinitingnan niya ang pasyente."
iba't ibang trabaho

"Si Tito Bora ay isang mananahi. Siya ay tumatahi ng pantalon."
iba't ibang trabaho

"Si Ate Tepy ay atleta ng Tae Kwon Do. Nag-eensayo siya para sa kanyang paligsahan."
iba't ibang trabaho

"Si Kuya Khiev ay isang inhinyero. Siya ay nagbabantay sa mga gumagawa ng tulay."
iba't ibang trabaho

"Si Ate Linda ay isang piloto. Naghahanda na siya para sa paglipad."
iba't ibang trabaho

"Si Tito Socheat ay isang astronaut. Siya ay naghahanda nang sumakay sa spaceship patungong Buwan."
iba't ibang trabaho

"Itong mga ate, kuya, tiyo at tiya ay may iba't ibang trabaho. Mahal nila ang kanilang mga trabaho."
iba't ibang trabaho

"Ang Ahensya sa Pagpapaunlad at Pagpapaunlad ng Wika, o mas kilala bilang Ahensya ng Wika, ay isang yunit sa ilalim ng Ministri ng Edukasyon, Kultura, Pananaliksik, at Teknolohiya na nakatalaga upang harapin ang mga isyung pangwika at pampanitikan sa Indonesia. Ang Ahensiya ng Wika ay may misyon na pahusayin ang kalidad ng wika at paggamit nito, dagdagan ang paglahok ng papel ng wika at panitikan sa pagbuo ng isang pang-edukasyon at kultural na ekosistema, at dagdagan ang pakikilahok ng mga stakeholder sa pagpapaunlad, pagpapaunlad, at proteksyon ng wika at panitikan, pati na rin ang pagpapataas ng aktibong papel ng diplomasya sa internasyonalisasyon ng wikang Indonesian.. Ang Ahensiya ng Wika ay may mga Yunit na Teknikal na Pagpapatupad sa tatlumpung lalawigan sa Indonesia na may tungkulin at tungkulin na isakatuparan ang pagpapaunlad, paggabay, at proteksyon ng wika at panitikan ng Indonesia."
iba't ibang trabaho

"Ang awit ni inay ay malambing at masarap sa pandinig."
Ang paglipad ni Chandu

"Si Chandu ay pinakikinggan ito hanggang siya ay makatulog. Sa kanyang panaginip, siya ay lumilipad."
Ang paglipad ni Chandu

"Si Chandu ay lumipad pa ng mas mataas hanggang sa makita niya ang isang agila. "Kumusta kaibigan?" tanong ng agila. "Mabuti naman" sagot naman ni Chandu."
Ang paglipad ni Chandu

"Si Chandu ay lumipad pa ng mas mataas hanggang sa maramdaman niyang madali na para sa kanya ang paglipad. Sa sobrang taas ng kaniyang nilipad ay nakita niya ang isang eroplano. "Kumusta ka Chandu?" tanong ng eroplano. "Mabuti naman,mag ingat ka" mabilis na wika ni Chandu."
Ang paglipad ni Chandu

"Di nagtagal ay umakyat pa ng mas mataas si Chandu. Lumipad siya ng lumipad hanggang sa masalubong niya ang isang rocket. "Kumusta ka ginoo?" sigaw ng rocket. "mabuti naman" wika ni Chandu ng nakangiti."
Ang paglipad ni Chandu

"Pataas ng pataas ang paglipad ni Chandu. Ngayon naman ay nakita niya ang mga bituin na kumikislap sa paligid. Sila ay nakangiting lahat kay Chandu na parang hindi ito naiiba sa kanila. "Kumusta ka Chandu?" tanong ng isang bituin. "Mabuti naman ako" sagot naman ni Chandu. Bigla naman gumalaw ang mga bituin at umiling."
Ang paglipad ni Chandu

"Ang kanyang nanay pala ay ginigising siya. "Magandang umaga anak, kumusta ka?" Siya ay niyakap ni Chandu ng sobrang higpit sabay sabing "mas mabuti po ang aking pakiramdam kaysa dati.""
Ang paglipad ni Chandu

"Noong minsan ay may nakatirang isang lalaki na tinatawag na Ram. Kilala siya na Hatchuram dahil kapag siya ay babahing ay naglilikha ito ng malaking tunog. Ha-aaa-tchu."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"At palakas pa ito ng palakas sa bawat pagbahing. Hatchu HatCHU HATCHU! Ang sanggol na si Malli ay nagtatatalbog sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang batang lalaki naman na si Jaggu ay naihulog ang kaniyang sorbetes sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Si Shiva na nagtitinda ng gatas ay nahulog sa bisikleta dahil sa bahin ni Hatchuram. Ang matandang si Appan ay nawalan ng malay dahil sa bahin ni Hatchuram."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ang uwak na si Kaka ay nanginig sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang niyog na si Nutty ay nahulog galing sa puno sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang aso naman na si Dorai ay napa akyat ng puno sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ang bulate na si Wriggly ay napapulupot sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang daga namang si Musuka ay napatakbo sa butas sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ang pabo na si Pihu ay nagbagsakan ang mga balahibo sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang isda namang si Matsya ay napatalon paalis ng tubig sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram"
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ang kalabaw na si Balwan ay napapikit sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang payaso naman na si Kutti ay napa tambling sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram"
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ang higanteng gulong na si Chakraa ay napahinto sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang araw na si Surya ay napatago sa likod ng ulap sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram"
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Natakot ang mga tao sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Kahit ang pagtatakip ng tainga ay hindi tumalab."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ang pagtakbo palayo ay hindi gumana. Ang pagtago ay hindi din nakatulong. Kung gayon ano ang ginawa nila kay Hatchuram?"
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Ngunit, hindi naman ako tumatagal kapag ako ay bumibisita. Kalimitan, gumagaling naman ang karamihan tulad na lang kapag nadapa ka at ito ay gumagaling. Paalam!"
COVIBOOK

"Kapag ang lahat ng ito'y iyong sinunod, hindi na ako makabibisita pa sa inyo. Samantala, ang mga doktor ay masikap na naghahanap ng bakuna upang hindi ka na magkasakit kahit na kumustahin pa kita."
COVIBOOK

"Alam ng lahat na ang elepante ay may napaka-habang ilong."
Ang mausisang batang elepante

"Ngunit noong unang panahon, ang ilong ng elepante ay maikli at mataba. Parang may sapatos sa gitna ng mukha nito."
Ang mausisang batang elepante

""Huwag na huwag kang magtatanong ng ganyan!' sita ng kanyang ina. At siya ay naglakad palayo, ng nakasimangot."
Ang mausisang batang elepante

"Nang biglang, "Huli!" Ang ilong ng batang elepante ay nahuli gamit ang panga ng buwaya. "Ikaw ang kakainin ni Buwaya para sa hapunan!" putak ni Uwak, at lumipad palayo."
Ang mausisang batang elepante

"Tiningnan ng batang elepante ang kanyang ilong. Ito ay naunat ng sobrang haba. Hindi niya makita ang dulo nito!"
Ang mausisang batang elepante

"Sa sobrang haba ng ilong niya, ay kaya niyang pumitas ng prutas sa pinakamataas na sanga ng puno."
Ang mausisang batang elepante

"Sa sobrang haba ng ilong niya, kaya nyang magbuhos ng tubig sa likod niya. Simula noon, lahat ng elepante ay may mahaba at may kapaki-pakinabang na ilong."
Ang mausisang batang elepante

"Si Nana ay may laruang kamelyo na mahal na mahal niya. Mayroon din siyang laruang giraffe bilang matalik niyang kaibigan. Minsan, nais din ni Nini na makipaglaro sa kanyaang laruang kamelyo."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Dumating si Nanay at sinabi: - Tama na iyan, mga anak! Ito ay nababad na."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Ha ha, ang aking giraffe ay tuyo pa rin. - Masayang tumawa si Nini. - Hindi na ngayon! - sigaw ni Nana."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Bumalik na kayo sa inyong kwarto, mga anak! Ibabalik ko ang inyong mga laruan kapag kayong dalawa ay nagkasundo na."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Si Nana at Nini ay bumalik sa kanilang kwarto na masama ang loob at hindi nagpalitan ng kahit isang salita."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Lubos na nalulungkot at nangungulila si Nana sa kanyang Kamelyo. Siya ay lumapit kay Nini. - Patawad, Nini! - Patawad rin, Nana."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Bakit bumabagsak ang mga patak ng ulan, ngunit ang usok ay umaangat?"
Ang mausisang bata

"Bakit ang inahing manok ay maitim, subalit puti ang kanyang inakay?"
Ang mausisang bata

"Bakit ang mga batang kambing ay may balbas katulad ng mga matatandang kambing?"
Ang mausisang bata

"Si Tutu ay nagising ng ika-pito ng umaga. Ito ang unang araw niya sa paaralan ngunit huli na siya sa kanyang klase"
Unang Araw ng Eskwela

"Tapos, nagmadali si Tutu upang magbihis. Ngunit ang kanyang damit ay masyadong maikli, at ang kanyang pantalon ay masyadong mahaba!"
Unang Araw ng Eskwela

"Kahit ang kanyang sapatos, ay maliit din. At ang kanyang kulay dilaw na backpack ay masyadong mabigat!"
Unang Araw ng Eskwela

"Nang biglang may tutang humabol sa kanya. Si Tutu ay tumakbo ng mabilis at labis na pinagpawisan dahil dito."
Unang Araw ng Eskwela

"Tapos biglang umulan at si Tutu ay nabasa at nadulas sa daanan. Ang kanyang damit ay labis ang dumi. Sa pagkakataong ito, grabe ang kanyang dinanas sa unang araw ng klase."
Unang Araw ng Eskwela

"Nang siya ay makarating sa paaralan, walang siyang naabutang ibang mag-aaral. Isang lalaking naglalakad ang nagsabi na sarado and paaralan. Nagbigay ito ng kalituhan kay Tutu."
Unang Araw ng Eskwela

"Pagkatapos, nagbihis na si Tutu. Ang kanyang damit ay kasyang-kasya. Ang pantalon rin nya ay kasya sa kanya. Maging ang sapatos nya ay eksaktong eksakto sa kanya. At ang kanyang dilaw na bag ay hindi mabigat, ito ay tamang tama sa kanya."
Unang Araw ng Eskwela

"Si Tutu ay tumingin sa bintana at nakita niya na madaming estudyante ang naglalakad patungo sa paaralan. "Ito nga ang unang araw ng pasukan sa eskwelahan!" kanyang sinigaw. Nang siya ay lumabas, nakita niya ang kanyang mga kaibigan na si Tetey at si Pipi. Sila ay naglakad papuntang paaralan ng magkakasama."
Unang Araw ng Eskwela

"Habang oras ng pahinga, si Tutu at ang kanyang mga kaibigan ay naglaro sa bakuran. Hanggang ngyon, ito ang pinakamasayang unang araw ng klase!"
Unang Araw ng Eskwela

"Kamusta kaibigang Kidlat, mula sa itaas? Ang iyong maliwanag na pagkislap ay nagdudulot sa amin ng takot. Kamusta kaibigang Kulog na yumayanig kasabay ng pag-ulan? Ikaw na gumagawa ng malalakas ng ingay sa kalangitan."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Mula nang bumalik si Ma kasama ang sanggol, hindi naging masaya sina Zu at Zi. Hindi sila pinayagan na magingay kapag natutulog ang sanggol. Ngunit ang sanggol ay palaging natutulog!"
Don't Wake the Baby!

"Ngunit isang araw, ang kwentong binabasa nila ay nakakatawa na hindi nila mapigilang tumawa. Humagikgik sina Zu at Zi. Hala! Ang sanggol ay natutulog."
Don't Wake the Baby!

"Si Zu ay mainitin ang ulo at ayaw niyang nasisigawan. Kinalma siya ni Zi at sinabihan na mas maganda maglaro sa labas. Pwede Sila magingay Hanggang gusto nila."
Don't Wake the Baby!

"Ang bola ay lumilipad sa buong hardin. BANG! Oh hindi! Gising na ang sanggol! Ano ang mangyayari ngayon?"
Don't Wake the Baby!

"Ang sanggol ay umiiyak."
Don't Wake the Baby!

"Sa lakas ng iyak ng bunso nilang kapatid ay umangat ang bubong ng kanilang bahay!"
Don't Wake the Baby!

"Binuhat ni Zu ang sanggol at kumanta subalit ang sanggol ay patuloy na umiiyak."
Don't Wake the Baby!

"Ngayon ay naiintindihan na nina Zu at Zi. Imposibleng maging tahimik ang sanggol. Kaya mas makakabuting hindi sila magingay. Sssshhhh!"
Don't Wake the Baby!

"Kapag ikaw ay hinahabol Ikaw ay tatalon at kakaripas"
Hoy Makaw!

"Tungkol sa May-akda Si Durga Lai Shrestha ay isang tanyag na makata ng Nepal Bhasa at Nepali. Bilang isang guro ng Nepal Bhasa sa Kanya Mandir Higher Secondary School noong 19 50 s-19 70 s, gumawa siya ng mga kanta upang mapasigla ang mga bata na ipahayag ang kanilang sariling wika. Ang kanyang mga kanta ay naging malawak na kilala sa buong Kathmandu Valley at ang mga koleksyon ng mga kanta ng kanyang mga anak ay napagdaanan ng labis na muling pag-print at hanggang ngayon Tungkol sa Illustrator Si Ashish Shakyais isang kamakailang nagtapos sa Lalit Kala Campus sa Kathmandu, Nepal. Mayroon siyang diploma sa animasyon at mga visual effects mula sa Black Box Academy. Nagtrabaho siya bilang isang character designer, storyboard artist at animator para sa Fire studio, Arcoiris studio, at iba't ibang mga freelance na proyekto."
Hoy Makaw!

"Pagkilala Una sa lahat, nais naming pasalamatan ang pagiging bukas na ipinamalas ni Durga Lai Shrestha sa pagyakap sa proyektong ito. Siya ay isang inspirasyon para sa susunod na henerasyon ng malikhaing mangangatha. Isang mainit na pasasalamat sa ilustrador Amber Delahaye mula kay Stichting Thang na humawak ng workshop sa pagguhit. At bilang pagtatapos, ang aklat na ito ay hindi magiging posible kung wala sina Suman at Suchita Shresta, mga anak ni Durga Lai Shrestha, at sa kanyang asawa, Purnadevi Shrestha na laging nasa kanyang tabi."
Hoy Makaw!

"Sinuot ni Malik ang bota ni itay. Plop! Kahit na ito ay mataas nagawa pa din n'yang tumayo ng tuwid."
Ang Sapatos ni Tatay

"Oooh, ang mga langgam ay naglalakad habang bitbit ang mga pagkain. Mukha silang tren ng pagkain."
Ang Sapatos ni Tatay

"Ang mga laruang trak ni Malik ay maaari ding magdala ng mga bagay tulad ng isang tren."
Ang Sapatos ni Tatay

"Kaya, inilagay niya ang mga dahon sa loob ng bota. Ang mga bota ay kaya ding magdala ng mga bagay."
Ang Sapatos ni Tatay

"Si Bo at ang kanyang Lola ay naglakad sa parke."
Magbilang ng Ibon

"Lola, ang ibon na ito ay gusto ang mais ko."
Magbilang ng Ibon

"Ang isang ibon ay kumakain ng mais."
Magbilang ng Ibon

"Ang mga batang ito ay hindi nag-aaral sa paaralan. Sila ay namumulot sa basurahan ng mga boteng gawa sa plastik at mga malilit na piraso ng tela. Lahat ng maaaring makuha at mapakinabangan sa basurahan ay kanilang kinokolekta."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Nagsimulang dumating araw-araw Huminto sa paggala sa dump ang mga bata nang siya ay dumating. Umupo sila sakanya at pinakinggan ang mga kwento. Hindi nagtagal ay nabasa na nila ang ilang mga titik at ilang mga salita. Hindi nagtagal ay nagbabasa na rin sila ng mga kwento."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Isang araw ay di pumunta si Didi. Hindi rin pumunta si Didi ng sumonod na araw. Ang mga bata ay patuloy na naghintay. Sila ang nagbabasa ng mga aklat sa sarili nila. At binabasa nila ang mga aklat sa bawat isa."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Hinanap ng mga bata ang kanyang bahay. Taas baba silang tumitingin sa bawat daanan. Subalit hindi nila it makita. Sa oras na sila ay pabalik na, may nakakita ng isang pulang dupatta. Ito ay nakasabit ito sa isang kawit malapit sa bintana."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Ang mga bata ay tumakbo papunta kay Didi. Niyakap nila siya at hinalikan. Dinala nila ang kanyang mga libro sa kanya. Umupo si Didi at binasahan siya ng mga bata. Nagsimulang magningning ang kanyang mga mata at bumalik ang kanyang ngiti."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Ang aking tahanan ay gawa sa kawayan. Nasa taas ang bahay ko katabi ng mga puno."
Iba't ibang Uri ng bahay

"Gawa sa kahoy ang tahanan ko at ito ay nasa silong. Sari-sari ang itinitinda ng aking ama't ina sa bahay namin."
Iba't ibang Uri ng bahay

"Ang bahay ko ay gawa sa kahoy na may bubong na tisa. Palagi akong naglalaro sa ilalim ng bahay."
Iba't ibang Uri ng bahay

"Ang bahay ko ay gawa rin sa semento, ngunit ito ay nasa unang palapag. Nagbukas ng panahian ang aking tiya sa may bahay."
Iba't ibang Uri ng bahay

"Ang tahanan ko ay gawa sa kawayan sa taas at semento naman sa baba. Ang kuya ko ay nagbukas ng pagawaan ng motor sa bahay."
Iba't ibang Uri ng bahay

"Ang ating bansa ay may iba't ibang uri ng tahanan. Anong hitsura ng iyong bahay?"
Iba't ibang Uri ng bahay

"Alitaptap! Alitaptap! Halina, halina! Ang araw ay sisikat. Darating ang umaga."
Alitaptap

"Halina't kami ay aliwin."
Alitaptap

"Ang May Akda Si Durga Lal Shrestha ay isang tanyag na makata sa Nepal Bhasa at Nepali. Bilang isang guro sa Nepal Bhasa sa Kanya Mandir Higher Secondary School noong dekada singkwenta hanggang dekada sitenta, gumagawa siya ng mga kanta upang makakuha ng inspirasyon ang mga bata na maipahayag ang kanilang mga sarili sa kanilang sariling salita. Ang kaniyang mga kanta ay nakilala sa buong Kathmandu Valley at ang mga koleksyon ng mga kantang pambata ay umabot hanggang ikalabintatlong imprenta at patuloy pa rin hanggang sa ngayon."
Alitaptap

"Tungkol sa Ilustrador Si Mrigaja Bajracharya ay isang independiyenteng ilustrador na nagtapos ng BFA sa Studio Art sa Centre for Art and Design ng Kathmandu University. Siya ay nailathala ng mga organisasyon tulad ng Room to Read at UNICEF. Ang kaniyang mga personal na guhit na kadalasan ay mga likha gawa sa bolpen at tinta ay nagpapakita ng kaniyang mga pananaw sa mundo at tumutuklas sa kamatayan at ang pagiging pansamantala ng buhay."
Alitaptap

"Pagkilala Una sa lahat kami ay lubos na nagpapasalamat sa pagiging bukas palad ni Durga Lal Shrestha sa lubos na pagtanggap ng proyektong ito. Isa siyang inspirasyon para sa susunod na henerasyon na may malikhaing imahinasyon. Pasasalamat din sa ilustrador na si Amber Delaheya mula sa Stichting Thang na siyang humawak ng illustration workshops. At higit sa lahat, ang akdang ito ay hindi magagawa kung wala sina Suman at Suchita Shrestha, na mga anak ni Durga Lal Shrestha's at ang kaniyang kabiyak, Purnadevi Shrestha na palagi niyang karamay."
Alitaptap

"Sa isang gubat patungo sa hilagang gilid ng nayon ay naninirahan ang lobo. Sya ay nag aalala sa kasal ng kanyang anak"
Ang Kasal ni Lobo

"Pumayag ang lobo tinanong nya si Aso na imbitahan amg lahat. si Aso ay pumunta sa Bawat bahay sa Kagubatan para hilingin na magtipon sa bahay ng lobo."
Ang Kasal ni Lobo

"Inawit ni Mynah, "Ang aking tinig ay ang pinakamatamis kaya't dapat kong tanggapin ang mga panauhin.""
Ang Kasal ni Lobo

"Gumapang ang Bulate mula sa lupa at sinabi, "Magiging responsable ako sa pagtakip sa mga kaldero." Samantala, si Palaka ay natutulog sa isang sulok."
Ang Kasal ni Lobo

"Pagkatapos sinabi ni Kuneho, "Kami ay may kulang sa mga mang-aawit. Si Palaka ay aawit." Matapos sumang-ayon ni Palaka, natapos ang pagpupulong."
Ang Kasal ni Lobo

"Mabilis lumipas ang araw at padating na ang araw ng kasal. Matapos maipadala ang mga paanyaya, naging abala si Fox at mga taganayon. Hindi nagtagal at ang mga tarangkahan ay pinalilibutan na ng mga bulaklak at mga ilaw na nagkikislapan kahit saan. Natapos din ang preparation."
Ang Kasal ni Lobo

"Hindi nagtagal ay napagtanto ni Palaka ang kanyang pagkakamali. Sa pag-ulan unti unting nagkaroon ng putik, nalinis niya ang kanyang lalamunan at inawit ang tamang kanta. "Sikawa-Barahi nakatali sa isang gilid at isang lubid ng isda na nakalawit mula sa kabilang panig, Walang laman ang takip, ang lalaki ay humakbang ng lima at inihahatid ng kanyang Ina" * Ang Sikawa-Barahi ay isang lubid na ginamit ng mga pamayanan ng Tharu upang magdala ng mga kalakal. Sa kuwentong ito ginagamit ito upang magdala ng mga pagkain para sa kasal."
Ang Kasal ni Lobo

"Kaagad, lumitaw ang araw. Kahit na umaambon pa rin, ang mga panauhin ay nagsimulang magsayawan."
Ang Kasal ni Lobo

"Noong unang panahon, salamat sa magandang panahon, ang lahat may masaganang ani. Ang mga hayop ay masaya at matiwasay ang pamumuhay."
Ang tipaklong laban sa elepante

"ang maliliit na hyop ay naninirahan nang payapa sa kanilang berdeng damuhan nang biglang, isang araw..."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang masamang elepante ay sinubukang paalisin ang mga nakatira sa damuhan."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Dahil sa sobrang takot sa masamang elepante, ang maliliit na hayop ay hindi makalabas upang maghanap ng pagkain hangga't hindi ito nakakatulog."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang maliit ng tipaklong na naninirahan sa damuhan ang madalas natatakot. Sa kasamaang palad naapakan siya ng elepant, ang maliit na tipaklong ay maaring mapipi dahil dito."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang sabi ng maliit na tipaklong - Kung hahayaan natin ang higante sa ganyang kagustuhan, bawal isang hayop sa damuhan ay mamamatay sa gutom. At pwede rin tayo mamatay anumang oras dahil sa kanyang mala-haligi na malalaking binti."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Pero kung lahat tayo ay aatake nang sama sama...."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Pakikinig sa Maliit na Tipaklong, lahat ng kanyang mga kaibigan ay tumango bilang pagsang-ayon. Nagkalat sila upang makalikom ng mas maraming kaibigan na magkakasama at maitaboy ang Masamang Elepante."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang grupo ng mga tipaklong ay nag tipon tipon upang palibutan ang elepante upang mapaalis ito sa kanilang tirahan."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Sa kanilang pagtutulungan, ang maliit at mahihinang tipaklong ay nanalo laban sa masamang Elepante. "Mabuhay, ang mga tipaklong ay nanalo laban sa elepante.""
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang araw ay sumisikat nang maliwanag, at ang tubig ay mababa. Ang mga bato sa pangpang ay kumikinang sa liwanag. Si Mere ay nasa kanyang paboritong pool at binibisita ang kanyang mga kaibigan. "Kumusta kayo," kumakanta si Mere, sumilip sa gilid ng mga bato sa pool."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Ang Isdang si Bluey ay lumalangoy sa languyan. Ang Alimangong si Crawly ay nagpapaaraw sa mga bato. "Kilalanin ang aming bagong kaibigan na si Sasha," sabi ng Hipon na si Jumpy na humuni."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"“Kagabi, inanod ako ng malaking alon sa languyan. Ngunit ako ay masyadong mahina upang lumangoy laban sa alon," sabi ni Sasha. "Kung makikita mo, kalahati lang ang aking buntot," dagdag niya habang bumuntong-hininga. Itinaas niya ang kanyang buntot sa hangin."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Huwag mong sabihing mahina ka. Wala ni isa sa atin ang makakayang malabanan ang alon" paalala ni Crawly. "Pero ano ang nangyari sa iyong buntot, Sasha?" dagdag pa nito. "Nang maliit pa ako ay naipit ako sa lambat ng mga mangingisda, at naipit ang aking mga buntot at nahati. Kung kaya, palagi akong kinukutya ng ibang mga sirena," sabi ni Sasha."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Huwag mong sabihing mahina ka. Wala ni isa sa atin ang makakayang malabanan ang alon" paalala ni Crawly. "Pero ano ang nangyari sa iyong buntot, Sasha?" dagdag pa nito. "Nang maliit pa ako ay naipit ako sa lambat ng mga mangingisda, at naipit ang aking mga buntot at nahati. Kung kaya, palagi akong kinukutya ng ibang mga sirena," sabi ni Sasha."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Si Mere ay nagkaraoon ng ideya, at tumakbo pauwi sa kanila. Sa kanyang pagbalik ay may dala-dala siyang dalawang salbabida."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Si Mere ay nagkaraoon ng ideya, at tumakbo pauwi sa kanila. Sa kanyang pagbalik ay may dala-dala siyang dalawang salbabida."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Bumalik ka at bisitahin kami kaagad, Sasha," sigaw ni Bluey. Si Mere at ang kanyang mga kaibigan ay kumaway pabalik kay Sasha. Pinagmamasdan siya ng mga ito hanggang sa mawala siya sa dagat. “Natutuwa kaming nakatulong kami,” masayang sabi ni Mere."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Ginawa ni Edi ang katawan ng saranggola. Alam niya na ang mga saranggola ay may apat na tatsulok sa kanilang hugis."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Maganda ang itsura ng apat na tatsulok. Pagkatapos ay ginamit ni Edi ang martilyo at pako para pagdugtungin ang mga kinulayang tatsulok sa banghay ng kanyang saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Si Edi ay nagbasa muli ng aklat. Kailangan niyang talian ng mga kuwerdas ang kanyang saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Ang saranggola ni Edi ay may mahabang kuwerdas na nakasabit. Ngayon, handa nang lumipad ang kanyang saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Hinihimok ng may-akda, ilustrador, at CANVAS ang pagbabahagi ng aklat na ito at pagsasalin ng teksto, ngunit hiniling namin na ang mga imahe mismo ay huwag baguhin. Maraming Salamat."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Isang araw sa kagabutan, may nagsimulang sunog. Ang lahat ng mga hayop ay pinilit na tumakas."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Ang ibang mga hayop ay hindi makapaniwala sa nakita nila sa kabilang baybayin. Nagtawanan sila at sinimulang kutyain ang humuhuning ibon."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Nang hindi humihinto, ang humuhuning ibon ay kalmadong sumagot, "Ginagawa ko kung ano ang kaya ko"."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Habang tinitingnan niya ang dalampasigan, nakakita siya ng isang pigura na gumagalaw na parang isang mananayaw. Nang malapit na siya, nakita niya na ito ay isang batang babae, at hindi siya sumasayaw. Sa halip, yumuko siya, kinukuha ang isdang-bituin, at dahan-dahang hinahagis ang mga ito pabalik sa karagatan. Sumigaw siya, "Magandang umaga! Ano ang ginagawa mo?" Ang batang babae ay huminto, tumingala, at sumagot, " Ibinabalik sa karagatan ang isdang-bituin upang hindi sila mamatay.""
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

""Wag ka ng mag-abala," sabi ng lalaki. "Napakarami ng mga isdang-bituin. Wala ring mababago". Magalang na nakinig ang batang babae. Pagkatapos ay yumuko siya, kumuha ng isa pang isdang-bituin, at itinapon ito sa dagat, nadaanan ang mga alon. Pagkatapos ay tumingin siya sa lalaki, ngumiti, at sinabing, "Sa gayon, nakagawa ito ng pagkakaiba sa isang iyon!""
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Isang gabi, ang Hari ay nagkaroon ng nakakatakot na panaginip. Napanaginipan niya na habang nakasakay siya sa kanyang kabayo papunta sa maharlikang kagubatan, ang hanging timog ay nagsabi: "Mag-ingat sa pagbagsak ng mga puno! Mag-ingat sa pagbagsak ng mga puno!" Kahit na ang mga puno ay magaganda at kumaway ng marahan sa hangin, natakot ang Hari. Pinihit niya ang kanyang kabayo at tumakbo palabas ng kagubatan."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Kinabukasan, ipinag-utos ng Hari na putulin ang lahat ng puno sa kaharian. "Hindi natin gusto na mahulog ang mga puno at masaktan ang mga bata," katwiran niya. "Tatanggalin natin ang kagubatan at sa halip, magtatanim nalang tayo ng gulay." Nagustuhan ng mga tao ang mungkahi ng Hari, sa ngayon sila ay may pumili ng pinakamagandang kahoy sa kagubatan upang magtayo ng mga bahay at kasangkapan, at ang natitirang mga puno ay ibinenta sa magagandang presyo sa karatig na mga kaharian."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Pagkatapos putulin ang lahat ng mga puno, ang Hari ay nakaramdam ng kasiyahan, at kaginhawaan. Pero ang mga tao ay hindi masaya. Ang mga puno ay nagbigay ng trabaho para sa mga magtotroso at karpintero, at tahanan para sa mga ibon. At habang hinahanap-hanap nila ang kanilang trabaho, higit na hindi nila makalimutan ang mga ibon."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Di-nagtagal matapos mawala ang mga puno, isang tuyong hangin sa timog ang nagsimulang humihip. Umiihip ito araw araw. Nagsimulang matuyo at mamatay ang mga pananim na gulay. Ang mga tao sa kanilang mga bahay ay walang magawa habang pinapanuod na hanginin ang kanilang mga hardin at ikalat ang mga patay na halaman sa buong lupain."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Di-nagtagal matapos mawala ang mga puno, isang tuyong hangin sa timog ang nagsimulang humihip. Umiihip ito araw araw. Nagsimulang matuyo at mamatay ang mga pananim na gulay. Ang mga tao sa kanilang mga bahay ay walang magawa habang pinapanuod na hanginin ang kanilang mga hardin at ikalat ang mga patay na halaman sa buong lupain."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Sa isang nayon sa mga dalisdis ng Mount Kenya sa East Africa, isang batang babae ang nagtrabaho sa bukid kasama ang kanyang ina. Ang kanyang pangalan ay Wangari."
A Tiny Seed

"Ang kanyang paboriting oras ng araw ay pagkatapos ng paglubog ng araw. Kung saan ang paligid ay madilim na para makita ang mga halaman. Alam ni Wangari na ito ay oras na ng pag uwi. Kailangan nyang sundan ang maliit na daan sa bukid patawid ng ilog upang sya ay makauwi."
A Tiny Seed

"Si Wangari ay isang matalinong bata at hindi makapaghintay na pumasok sa eskwelahan. Subalit ang kanyang ina at ama ang nais ay maiwan lamang sya sa bahay at tulungan sila. Noong sya ay pitong taon gulang, ang kanyang nakakatandang kapatid ay hinikayat ang kanilang mga magulang na papasukin sya eskwelahan."
A Tiny Seed

"Gusto nyang matuto! Parami ng parami ang natutunan nya sa bawat libro na binabasa nya. Napakahusay nya sa paaralan kaya sya ay inimbitahan na mag aral sa Amerika. Natuwa si Wangari at gusto nyang dumami pa ang kanyang kaalaman sa mundo."
A Tiny Seed

"Sa unibersidad ng Amerika marami syang bagong natutunan. Sya ay nagaral ng halaman at kung paano ito lumago. At naalala nya kung paano din sya lumaki: nakikipaglaro sya sa kanyang mga kapatid sa lilim ng puno sa magandang kagubatan ng Kenya"
A Tiny Seed

"Habang dumadami ang kanyang natutunan, mas lalo nyang napagtanto na mahal nya ang mga tao ng Kenya. Nais nyang sila ay maging masaya at malaya. Habang dumadami ang kanyang natutunan mas lalong naalala nya ang kanyang tahanan sa Africa."
A Tiny Seed

"Nung natapos ang kanyang pag aaral, sya ay bumalik sa Kenya. Pero ang kanyang bansa ay nagbago.Ang malalaking sakahan ay nakaunat sa buong lupain. Ang mga kababaihan at wala ng kahoy na panggatong sa pagluluto. Ang tao ay naghihirap at ang mga kabataan ay nagugutom."
A Tiny Seed

"Alam ni Wangari kung ano ang kanyang gagawin. Tinuruan nya ang babae na magtanim ng puno gamit ang buto ng puno. Ibineneta ng mga babae ang puno at ginamit ang pera para sa pangangailangan ng kanyang pamilya. Ang babae ay sobrang saya. Tinulungan ni Wangari ang mga babae na maging malakas."
A Tiny Seed

"Ilang taon pa ang nagdaan, may mga bagong puno ang tumubo sa kagubatan, ang ilog ay nagsimulang na umagos muli. Ang mensahe ni Wangari ay kumalat sa ibang lugar sa Africa. Sa ngayon milyong puno na ang tumubo mula sa buto ni Wangari."
A Tiny Seed

"Si Wangari ay nagpursiging magtrabaho. Ang buong mundo ay nakilala sya at binigyan ng sikat na karangalan. Ito ay ang Nobel peace prize at sya ang kaunaunahang African babae na nakapagkamit nito."
A Tiny Seed

"Si Wangari ay namatay noong 2011,ngunit maalala natin ang kanyang ginawa sa bawat magagandang puno na ating nakikita."
A Tiny Seed

"Umaasa si Koni na sana ay nakita siya ng munting bata. Sa kagustuhang makita, nagsimulang magbilang si Koni. Isa... Dalawa... Tatlo..."
Isang natatanging kwentas

""Wow! May bagong kaibigan ang aking brotse," sabi ng batang babae. Dumampi ang kamay niya kay Koni. Yehey! Sa wakas ay may nakakita kay Koni. Masayang masaya si Koni. Mag-uumpisa ang bagong buhay ni Koni."
Isang natatanging kwentas

"Ngayon ay nararamdaman ni Koni na lahat sila ay umiindayog. Saan dinadala ng dalaga si Koni?"
Isang natatanging kwentas

"Nakaramdam ng kamay si Koni. Lilipat na nanaman ulit kaya si Koni? Oh! Lahat ng mga kaibigan ni Koni ay darating din."
Isang natatanging kwentas

"“Olin, kaya mo bang gumawa ng kwintas na ganito?” Sigurado na ngayon si Koni. Ang pangalan ng babae ay Olin."
Isang natatanging kwentas

"“Ang ganda ng kwintas ni Olin. Gusto ko rin ng isa.” Nakita ni Koni na papalapit ang mga kaibigan ni Olin. Napatingin sila sa kwintas ni Olin. Alam na ni Koni ngayon. Si Koni ay naging kwintas."
Isang natatanging kwentas

"Hooray! Handa na ang lahat ng kwintas. Si Olin ay isang mabait na babae. Masaya si Koni na maging kwintas para kay Olin."
Isang natatanging kwentas

"Si Moru ay may malakas na gusto at hindi gusto. Kapag may nagustuhan siya, nagustuhan niya ito. At kapag hindi niya nagustuhan ang isang bagay, lubos na kinamuhian niya ito. Walang makakapagpagawa sa kanya ng mga bagay na ayaw niyang gawin at walang makakapigil sa kanya na gawin ang nais niyang gawin."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Gusto ni Moru na umakyat ng mga puno at magnakaw ng mga hilaw na mangga. Gagapang siya sa sanga na nagkukunwaring isang cheetah sa isang malalim na madilim na gubat. Nasisiyahan siyang makahuli ng mga insekto - ang asul na berdeng bote ay lumipad na may malaking makintab na ulo, ang manipis at malutong na tipaklong, at ang dilaw na paru-paro na ang kulay ay nagmula tulad ng pulbos sa kanyang mga daliri. Gustung-gusto ni Moru ang mga lumilipad na saranggola, mas mataas ang mas mahusay. Aakyat siya sa pinakamataas na terasa upang umakyat ang kanyang saranggola sa itaas ng ulap tulad ng isang makinang na agila na sumusubok na maabot ang araw."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Nagustuhan ni Moru ang mga numero. Ang bilang 1 ay mukhang payat at malungkot; 10 0a y mataba at mayaman. Napakaganda ng 9, lalo na noong tumayo siya sa tabi ng 1 at naging 19.Ang mga numero ay tulad ng isang walang hanggang hagdanan. Naiisip ni Moru ang pag-akyat sa kanila isa-isa, karera ng pataas, minsan dalawa, minsan tatlo o apat o higit pang mga hakbang nang paisa-isa."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Nang siya ay pagod, nakita niya ang kanyang sarili na dumudulas sa banist na may mga numero na kumakaway sa kanya. Hindi tulad ng bigas sa oras ng tanghalian, na madalas na natapos bago ang sinuman ay kahit na kalahati na puno, hindi katulad ng mga kaibigan na kinailangan na umuwi sa sandaling magsimula ang laro, Walang katapusang at walang katapusang kasiyahan, upang salamangkahin, pinagsunod-sunod, maitugma, ibinahagi, inilatag sa isang hilera, itinapon, pinagsama at kinuha hiwalay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Gusto ni Moru na pumasok sa paaralan dahil marami sa kanyang mga kaibigan ang nagpunta din. Gusto niyang bumangon sa umaga at may pupuntahan. Nagustuhan niya ang malaking palaruan ngunit hindi niya gusto ang pumasok sa klase. Ayaw niya sa guro. Naramdaman niyang nakakulong siya sa silid. Ang mga bata ay hindi maaaring magtanong, hindi sila makagalaw at hindi sila makapagsalita kung nais nilang sabihin ang mga bagay. Masama ang ulo ng guro. Ramdam ni Moru na hindi talaga gusto ng guro ang mga bata. Marahil ay hindi niya nagustuhan ang pagiging guro o pagpunta sa isang paaralan. Sa anumang kaso, hindi rin nagustuhan ng mga bata ang guro."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Tuwing umaga, ang guro ay nagsusulat ng mga bagay sa pisara. Sa isang malakas na tinig, sinabi niya sa mga bata na kopyahin ito sa kanilang pasigan. Tapos lalabas na siya. Kung ang mga batang lalaki ay maaaring kopyahin ang kanyang mga bagay mula sa pisara nang maayos, tiningnan ito ng guro. Kung hindi nila ito magawa, nagalit ang guro. Kapag siya ay nagalit, tatawagin niya ang mga bata ng mga pangalan at kung nagalit siya ay matalo niya sila nang husto."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Isang araw, sumulat ang guro ng ilang kabuuan sa pisara. Madali ang kabuuan ngunit nakakasawa. Hindi gusto ni Moru na gawin ang mga ito at wala siyang pasigan. Nasira ang kanyang pasigan at walang pera ang kanyang ina upang makabili ng bago. Sa halip ay binilang niya ang daan-daang mga langgam na umaakyat sa dingding. Tumingin siya sa puno sa labas at napansin na perpekto ang mga dahon. Ang mga perpektong dahon ay may perpektong mga anino. Sa kanyang isipan, binibilang ni Moru kung gaano karaming mga sirang ladrilyo ang nandoon sa kahabaan ng compound wall ng paaralan. Kinakalkula niya na kung ang bawat ladrilyo ay nagkakahalaga ng limang rupees ay kukuha ng higit sa isang libong rupees upang mapunan ang lahat ng mga puwang at sirang puwang sa dingding."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

""Moru!";saway ng guro. ";Bakit wala kang ginagawa?"Si Moru ay mukhang blangko. "Nasaan ang pasigan mo? Bakit hindi mo pa dinala sa paaralan?"sigaw ng guro. Nakita ni Moru na galit ang guro sa kanya. Sumagot si Moru, "Nasira ang dati kong pasigan at wala akong pera upang bumili ng bago."Galit ang guro at binigyan si Moru ng isang matulis na gripo na may pamalo sa kanyang kamay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Mahinahong nagpatuloy si Moru, "Kahit na may pasigan ako ay hindi ko gagawin ang kabuuan dahil ayaw ko."Galit na galit ang guro. Sinampal niya si Moru. Nasunog ang pisngi ni Moru ng masilaw na pula. Biglang uminit na luha ang tumulo sa kanyang mga mata. Tumayo siya at tumakbo palabas ng silid, pababa ng berandah, sa kabuuan ng maalikabok na palaruan, sa pamamagitan ng sirang gate at palayo."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Kinaumagahan, ginising siya ng ina ni Moru sa oras para sa paaralan. Ngunit hindi tumayo si Moru. Humiga siya sa makitid na kama na mahigpit na nakapikit. Susunod na araw ito ay ang parehong kuwento, at sa susunod na araw at sa susunod. Walang makapaniwala kay Moru na bumalik sa paaralan. Isang linggo ang lumipas at pagkatapos ay isang buwan. Umupo si Moru sa pader sa harap ng kanyang bahay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Dumating ang ulan at bumukas ang paaralan pagkatapos ng bakasyon sa tag-init. Akala ng lahat ay babalik sa paaralan si Moru kasama ang lahat ng mga bata. "Hindi," sabi ni Moru nang mahigpit. Isang taon ang lumipas. Sumuko ang lahat kay Moru. Marahil ay sumuko din si Moru sa kanyang sarili. Sa halip, nagsimula siyang gumawa ng iba pang mga bagay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pupunta siya sa palengke at bibigyan ng mahirap ang mga nagtitinda ng gulay. Makakasama niya ang ibang mga bata tulad niya na umalis sa paaralan at inaasar at binibiro ang mga bata na papasok sa paaralan. Gagawa siya ng mga eroplanong papel sa mga notebook ng paaralan ng kanyang mga kaibigan. Siya ay aakyat sa terasa at tatamaan ang mga taong walang pag-aalinlangan na dumadaan sa mga bulitas mula sa kanyang lambanog."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Isang araw, umalis ang matandang guro. Isang bagong batang guro ang pumalit sa kanya. Sa araw na iyon si Moru ay nakaupo sa dingding at pinapanood ang mga bata na pumapasok sa paaralan. Wala nang nagtanong sa kanya kung bakit hindi siya sumama sa kanila. Sa halip, iniwasan siya ng mga bata sapagkat natatakot silang abalahin sila ng mga ito."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Dumadaan ang guro. Napatingin si Moru sa guro. Tumingin ang guro kay Moru Ni ngumiti at ni kunot noo. Kinabukasan, sa parehong oras at sa parehong lugar, tumingin si Moru mula sa dingding. Tumingin sa kanya ang guro at ngumiti. Ito ay isang maliit na ngiti. Tumalon si Moru mula sa pader at tumakbo palayo."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Makalipas ang ilang araw, dumadaan ang guro. Dala-dala niya ang isang malaking bag. Sobrang bigat ng bag. Nahihirapan ang guro. Napakamot ng ulo si Moru. Dahan dahan dinaanan siya ng guro. Napaisip si Moru at pagkatapos ay tumakbo siya sa likuran ng guro. Nang walang sinasabi, hinawakan niya ang isang dulo ng bag. Ang guro ay guminhawa at magkasama na nakakuha ng mabilis na pasanin sa paaralan."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Sinimulang ilabas ni Moru ang mga libro. Mayroong mga libro na may mga kwento sa kanila, na may mga larawan sa pabalat. Ang ilan ay nakasulat sa malalaking titik. Ang ilang mga libro ay napakarami sa kanila na ang mga salita ay dapat na maiipit sa mga pahina. Naramdaman ni Moru na tumataas ang kanyang tuwa. Hindi siya nagalaw ng isang libro sa loob ng dalawang taon."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Umupo si Moru sa sahig. Nasa paligid niya ang mga libro. Maraming mga kwentuhan. Pinagsama niya ang mga hayop. Ang kwentong leopard ay magiging mas komportable sa mga elepante at kamelyo. Ang mga engkanto ay maaaring umupo kasama ang mga kwento tungkol sa mga diyos at diyosa. Ang mga kwentong pakikipagsapalaran ay umupo sa kanilang sarili. O marahil dapat silang sumama sa mga bayani at tanyag na tao?"
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pagkatapos ay dumating ang mga libro na may mga numero. Bumagal ang mga mata at daliri ni Moru. Ang mga numero ng taba ay sumayaw kasama ang mga payat. Ang dalawang numero na balanseng isa sa tuktok ng iba pa tulad ng isang hindi matatag na gusali na naghihintay pa rin na mapunan ang silong. Ang mga dumaragdag na kabuuan ay tumingin maikli at naglupasay at tumaba at tumaba sa ilalim ng lumaki ang mga numero. Ang dibisyon ay nasa kabaligtaran lamang. Nagsimula ka sa maraming at pagkatapos kung ikaw ay maingat, pinagtrabaho mo ito upang lumikha ng isang mahabang manipis na kaaya-aya na buntot. Kung ikaw ay mapalad ay walang maiiwan. Isa-isa ang lahat ng mga numero at ang kanilang mga lansihin ay bumalik sa Moru."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Madilim at walang ilaw ang paaralan. "Kailangan mong umuwi ngayon, Moru, ngunit makakabalik ka bukas," sabi ng guro. "Ngunit maaari ka bang dumating kapag ang mga bata ay narito mangyaring?" Susunod na araw, kaagad pagkatapos magsimula ang paaralan, dumating si Moru. Nagulat ang mga bata nang makita siya at medyo natakot. Sa ngayon si Moru ay sikat bilang isang 'dada' ng kapitbahayan. "Mayroon akong makakatulong sa akin ngayon," sabi ng guro. Inilagay niya si Moru kasama ang mga nakababatang bata. Mayroong mga libro kung saan dapat magsulat ang mga bata. "Mangyaring, maaari mo bang tulungan ang mga bata na ayusin ang mga numerong ito sa pataas at pababang pagkakasunud-sunod?" Ang maliit na mga bata ay nag-agawan sa paligid ng Moru; namangha sila na ang isang matigas na kapwa tulad ni Moru ay may alam ng lubos."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pinatayo ni Moru ang mga bata sa isang linya - ang pinakamaliit na bata sa isang dulo at ang pinakamataas sa kabilang dulo. Binigyan niya sila ng mga numero na hahawak. Ngayon ay madali na. Tulad ng sa mga maiikling bata at matangkad na bata, madaling malaman kung sino ang ilalagay kung saan, pareho ito sa mga numero. Araw-araw ay pupunta si Moru nang kaunting sandali at araw-araw ay bibigyan siya ng guro ng isang mas malaki at mas malaking gawain na dapat gawin. Araw-araw natagpuan niya ang kanyang pagmamahal sa mga numero ay lumalakas at araw-araw ang kanyang kaguluhan at kasanayan ay hinihigop ng maliliit na bata."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Tumingala siya sa puno ng mangga, ang mga dahon ay umusok sa simoy ngunit walang Moru sa mga sanga. Pumunta siya sa palengke ngunit lahat ng mga nagtitinda ng gulay ay nagbebenta ng kanilang mga gulay nang hindi ginugulo ng karaniwang barkada ng mga lalaki. Sa wakas, naglakad siya sa linya at nangyari na tumingin sa bintana ng paaralan."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Naroon si Moru. Nakayuko ang kanyang ulo, at tinitigan niyang mabuti ang kanyang notebook. May nakakunot na konsentrasyon sa kanyang noo at malalim na pagsipsip sa kanyang mga mata. Siya ay abala sa paglutas ng mga kumplikadong problema sa matematika kasama ang lahat ng iba pang mga bata sa kanyang edad. Tumingin din ang guro, at ngumiti siya sa kanyang malambot na mainit na ngiti sa ina ni Moru. Masaya siyang ngumiti pabalik. Si Moru ay nasa paaralan muli. Sa pagkakataong ito ay lalo siyang natuto. At higit sa lahat, sa pagkakataong ito ay minahal na niya ito."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Sa pakikinig kuwento, nalagpasan ni Batik-batik na manok ang kanyang Lola. Tumakbo siya papunta sa hardin kung saan sya dinadala ng kanyang Lola kasama ang mga kapatid sa mag laro. Bigla niyang nakita ang isang matandang manok. Ang matanda ay sinusuyo ang isang maliit na manok na may maliit na buntot. - Kumuha ka ng ilang mga butil, aking mahal! Patuloy na iniyuko ng maliit na buntot ang kanyang ulo. - Cheep, cheep! Ayokong ng mga butil! Gusto ko ng isang tipaklong!"
Ang Lola ng Batikang Manok

"Talagang nadama ng batik-batik na manok ang mainis. - Sa lahat ng pag-aalaga ng kanyang granny, siya pa rin ay humihingi ng higit pa? Hindi ito matulungan, Ang batik-batik na manok ay ibinigay sa maliit na buntot ang isang tuka at sinabi. - Itigil mo ang iyong pagka-inis. Gusto mo ba siyang ubusin ang maghapon para suyuin ka?"
Ang Lola ng Batikang Manok

"Nasasaksihan ang kanyang apo na peck ng isang hindi kilalang tao, ang lola ay umusbong kaagad ang kanyang mga balahibo at binigyan ng pagsaway ang Speckled Chicken. - Sino ka upang bullyin ang aking apo? Sinabi ng Speckled Chicken pagkatapos sa lola kung paano niya namiss ang kanyang Lola. - Lola, sana nandito pa rin ang Lola ko... Kung nandiyan lang ako sa tabi ko si Lola kagaya ng apo mo ngayon...""
Ang Lola ng Batikang Manok

"- Oh, malambing na bata. Mahal na mahal mo siguro ng sobra ang Lola mo. Huwag mag-atubiling sumama sa aking mga apo mula ngayon, at mangyaring tulungan akong magturo kay Kurbadang Buntot. Ang kanyang ina ay abala ngayon sa pagpisa ng isang bagong anak, kaya't kailangan kong manatili sa mabait at mapaglarong batang ito."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Pagkatapos, nag-cluck si Granny upang tipunin ang lahat ng kanyang mga apo na nagkakalat kahit saan sa hardin. Nagbigay siya ng mga butil at bulate sa mga bata at Speckled Chicken din. Ang Curving Tail ay nasisiyahan sa pagkain kasama ang kanyang mga kapatid, siya ay umiiyak ng masaya. - Cheep, cheep! Masarap, masarap!"
Ang Lola ng Batikang Manok

"Noong unag panahon, ang araw ay napakatamad. Sumisikat lamang ito kung kailan niya gusto."
Ang Araw at Gabi

"Ang tandang ay tumitilaok ngunit ang araw ay hindi sumisikat."
Ang Araw at Gabi

"Hindi sumisikat ang araw. Kung kaya't ang buwan at mga butuin ay marubdobna nag tatrabaho subalit wala silang panahon upang magpahinga."
Ang Araw at Gabi

"Nag sadya sila kay araw upang paghatian ang panahon ng kanilang trabaho, subalit ang araw ay hindi sumunod sa napag kasunduan."
Ang Araw at Gabi

"Ang buwan at ang bituin ay humingi ng tulong sa langit."
Ang Araw at Gabi

"Simula noon, ang araw ay masigasig na nagtrabaho at sumisikat sa umaga."
Ang Araw at Gabi

"Ang araw, buwan, at mga bituin ay masayang sumikat sa tamang panahon."
Ang Araw at Gabi

"Pangsegundong kamay, Pangminutong kamay, Ang Isa ay mabilis at Ang Isa ay mabagal."
Orasan

"Ikaw ay pinaaalalahanan na gumawa ng iyong aralin, At gumising para pumasok sa paaralan."
Orasan

"Si Dolly Ducky ay may maliit na pulang payong na ibinigay sa kanya ng kanyang pinakamamahal na Lola. Kapag maaraw, kapag maulap, dinadala ito ni Dolly saan man siya magpunta."
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Isang maulan na araw, sa kanyang lola Dolly naghanda upang pumunta. Ngunit hindi niya mahanap ang kanyang payong, "Naku!" Si Dolly ay naghanap ng mataas, at si Dolly ay naghanap ng mababa, "Saan kaya ito? Sana may nakakaalam.""
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Si Freckle isang Frog ay nagpapahinga sa isang troso. "Nakita mo ba ang maliit kong pulang payong?" tanong ni Dolly. "Hindi," sabi ni Freckle, "ngunit maaari mong makuha ang akin." "Salamat, oh napakabait mo". "Pero ang maliit kong pulang payong, kailangan ko talagang mahanap." sabi ni Dolly habang mabilis na tumatawid sa ilog."
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Si Tina ay pitong taong gulang na babae Nakatira siya sa isang baryo na nagngangalang Purple Cherry Katabi nito ay isang napakagandang kagubatan. Meron ditong malinaw at makislap na batis. Gustung gusto ni Tina at ng mga kaibigan nyang maglaro sa kagubatan."
Kaibigan sa Kagubatan

"Isang katanghalian, biglang nagliyab ang kagubatan. Ang mga magigiting na taga baryo ay tulung tulong na inapula ang apoy. Sa wakas napatay nila ang apoy. Nagsiuwi ang mga pagod n taga baryo habang papalubog na ang araw."
Kaibigan sa Kagubatan

"Nahirapan silang umuwi ng biglang bumagyo. Natumba ang mga puno dala ng malalakas na hangin. Tinangay din ng hangin ang mga ibon mula sa kanilang pugad. Tumaas ang tubig sa batis dahil sa malakas na ulan. "Ito ay dala ng pagbabago ng panahon," sabi ng mga matatanda."
Kaibigan sa Kagubatan

"Bigla niyang napagtanto na nga humihingi ng tulong ay nasa batis ay agaran silang pumarito. Nakita ni Tina at ng mga kaibigan nya doon: Isda, palaka at igat. Natatabunan ng mga dahon at sanga na tinangay ng bagyo"
Kaibigan sa Kagubatan

"Ang maaasahang si Tina ay tinipon ang mga hayop para magplano. Gusti nilang maging pinakamagandang tirahan sa lahat ang Purple Cherry. Ang kanyang grupi ay ginawa ang lahat ng nakakaya para maiwasan ang sunog at baha. "Napakahirap pero nasayahan ang lahat," sabi ni Tina."
Kaibigan sa Kagubatan

"Ako ay napapaisip..."
Kaibigan sa Kagubatan

"Isang umaga, isang puting kuneho ang dumating sa hardin upang kumain ng gulay. Wow, ang mga gulay na ito ay malaki at berde! Dapat silang maging masarap! sabi niya sa sarili."
Ang Kuneho at Uod

"Ang uod ay gumapang palayo..."
Ang Kuneho at Uod

"Sa pag alis ng uod, ang kuneho ay masaya sa kanyang pagkaen."
Ang Kuneho at Uod

"Kinabukasan, ang mga gulay ay kayumanggi at nalanta. Anong nangyari? siya ay nagtaka. Hindi sila mukhang pampagana, kahit na gutom na gutom ako."
Ang Kuneho at Uod

"Tumalon ang kuneho sa susunod na bukid. Nakita niya roon ang isang kasaganaan ng mga sariwang gulay. Ang mga gulay na ito ay malaki at sariwa, sinabi niya sa sarili. Mukha silang masarap!"
Ang Kuneho at Uod

"Ngunit ang bulate ay nandoon din. "Ah, ikaw na naman!" sabi ng kuneho. "Anong ginagawa mo dito?""
Ang Kuneho at Uod

"Ang worm dove ay bumalik sa ilalim ng dumi."
Ang Kuneho at Uod

""Mayroon silang pagkain na ang tawag ay jipang bike at gusto ko iyon" "Mayroon akong meatballs na kasing laki ng buko" "Mayroon kaming malalaki at makukulay na payong" Si Euis ay nakikinig sa kanyang mga kaibigan habang pinaguusapang ang pagdiriwang. Siya ay napaisip, isang pagdiriwang? ano iyon?."
Isang Pagdiriwang

"Nagmamadaling umuwi ng bahay si Euis. Siya ay napaisip tungkol sa pagdiriwang."
Isang Pagdiriwang

"Siya ay nagtanong, Ano ang jipang bike ina? "Isang matamis na kakanin gawa sa kanin, ani ng ina" "Maaari ba akong bumili sa pagdiriwang? "Tumango ang ina at sumang ayon" "Yahoo, sabe ni Euis."
Isang Pagdiriwang

"Kinabukasan, masaya si Euis nang magising siya. Gusto niyang pumunta sa pistahan sa lalong madaling panahon. Kailangan niyang tapusin nang mabilis ang kanyang mga gawain. Kahit pagod na siya ay hindi siya tumigil para magpahinga."
Isang Pagdiriwang

"Pag-uwi ni Euis, nakaupo ang kanyang ina sa gitna ng kusinang puno ng usok na gumagawa ng asukal sa palma. Sabi ni Nanay, “Euis, pakikuha ako ng kahoy. Pagkatapos ay tulungan mo akong magsindi ng apoy.”"
Isang Pagdiriwang

"Ang mga pinalamig na piraso ng asukal na ginawa ni Nanay ay nakasalansan sa sampu, pagkatapos ay itinali ng tuyong hibla na gawa sa tangkay ng puno ng saging. Ang mga kamay ni Euis ay nagsimulang mapagod, at siya ay nahihilo."
Isang Pagdiriwang

"Sa wakas, nakauwi na si Tatay! Natapos na ni nanay ang paghubog ng minatamis. Ang mga stack ng asukal ay nakaimpake sa isang basket. Ngayon ang asukal sa palma ay handa nang ibenta. “Pista, nandito na ako! Gusto kong bumili ng jipang bike!" masayang bulalas ni Euis."
Isang Pagdiriwang

"Maraming nakita si Euis sa unang pagkakataon. "ang mga modelo ay matatangkad" "Ang kanilang mga damit at makukulay" "ang tunog ng angklung ay napakaganda""
Isang Pagdiriwang

"“Wow!” Nakanganga si Euis habang nakatingala. “Mga dambuhalang payong! Malaki at marilag! Ang kanilang mga kulay ay kaakit-akit at maganda!""
Isang Pagdiriwang

"Ang mga kabayo sa karosel ay umikot at umikot. Ang linya para sakyan sila ay tila walang katapusan. Pumila si Euis at sinubukang maging matapang. Pataas-baba kasama ang beat. Ito ay sobrang kapana-panabik!"
Isang Pagdiriwang

"Ang isang nagbebenta ay mahusay na naghahalo ng mga inumin. Sinabi ni Nanay, "Ang masarap na lasa ng mga inumin ay nagmumula sa asukal sa palma." Ang palm sugar ni Nanay ay sikat sa pagiging malasa at mura."
Isang Pagdiriwang

"Naglibot-libot si Euis, nakatingin sa iba't ibang meryenda. Binasa niya ang bawat tanda. “Naku, akala ko ang mga pinaputok na bola-bola ay naglalaman ng totoong paputok! May sili pala sa loob ng bola-bola!""
Isang Pagdiriwang

"angklung - Isang instrumentong pangmusika na gawa sa mga tubo ng kawayan na tinutugtog sa mga tradisyonal na seremonya. Ang angklung ay orihinal na nilikha sa Kanlurang Java, Indonesia"
Isang Pagdiriwang

"Ang batang Kambing ay handa na para sa Eskwela. Ang kanyang damit ay magara at makintab. Ang kaniyang buhok ay pinahiran nv langis at sinuklay ng maayos."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Nang sila ay makarating sa Paaralan, Hinawakan nya ng mahigpit ang kamay ng kanyang Amang kambing."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Kinanta nya ito ng malakas at malinaw. Patuloy syang kumakanta kahit ang iba ay huminto na."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Kinabukasan, Amg munting kambing ay naging maingat sa pagkanta upang tama nya itong makanta."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Siya ay Nakakita ng makulay na paru-paro na mayroong itim at pulang linya at tuldok sa mga pakpak nito. Ito ang kaniyang iginuhit sa halip na ang tuwid at alon alon na linya."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Sya ay si Piggy piglet mula sa klase ng mga Baboy. Sya ay maliit kaysa sa Munting kambing."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Sila ay tumalon talon habang kumakanta ng Kanta ng kambing at kanta ng baboy."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Isang gabi, ang batang kambing ay nakatulog agad. Sa kaniyang panaginip, nakita niya si Piggy kasama ang lahat ng kambing na may kakaibang sungay na nagsasayaw sa hardin. "tumalon, umindak, sumigaw ng malakas Maaaaa! Tumalon, umindak, sabay-sabay sabihing baaaaaa!" Sa panaginip na ito siya ang nangunguna sa sayaw. Napabuntong hininga ang batang kambing at nagpatuloy managinip ng maganda."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Si Dira at ang kanyang bunsong kapatid na si Chaku ay nag-aaway dahil sa laruang elepante. Ang laruang elepante ay pagmamay-ari ni Dira. ¨Ibalik mo ang laruan ko!¨ Sigaw ni Dira habang tinutulak si Chaku."
Si Dira at Chaku

"Ang kanilang Ina ay nagalit. "Dira dapat matuto kang maging mapagbigay sa kapatid mo!¨ Nagdabog si Dira pabalik sa kaniyang kwarto, umakyat ito sa kama nagtalukbong ng kumot at natulog."
Si Dira at Chaku

"Nang magising si Dira ay umaga na at wala siyang nakitang tao sa kanilang bahay. Tinawag niya ang kanyang Ina at kapatid ngunit walang sumasagot."
Si Dira at Chaku

"Nagtungo si Dira sa kwarto ng kanyang kapatid. Napansin niya na madaming koleksyon ng laruan sa kwarto nito gaya ng mga bola, sasakyan at may mga libro rin. Mayroon ring bagong pares ng sapatos samantalang ang kay Dira ay puro luma lamang. Kung marami namang gamit at laruan si Chaku bakit pa kailangan ni Dira ibahagi ang laruan nitong elepante sa kapatid?"
Si Dira at Chaku

"Nagdesisyon si Dira na tumakbo palabas ng bahay. Biglang may grupo ng elepante na naglabasan mula kung saan. Hindi ni Dira malampasan ang mga ito sa halip ay lumambitin siya sa pangil ng isa sa mga elepante at sumakay sa likod nito."
Si Dira at Chaku

"Sa isang iglap, ang isa sa mga elepante ay sinugod ang kaniyang kapatid. Tumalon si Chaku at tumakbo ng tumakbo ng TUMAKBO!"
Si Dira at Chaku

"Ang mga galit na elepante ay hinatak ang mga dahon ng puno, hinila ang sanga at pinipilit na ihagis si Chaku paalis mula sa puno. Maabutan kaya ni Dira ang kapatid ng tama sa oras?"
Si Dira at Chaku

"Si Meena ay isang batang babae na nakatira sa isang nayon kasama ang kanyang mga magulang, ang kanyang Lola, kapatid na lalake na si Raju, at ang kanyang sanggol na kapatid na babae na si Rani. Si Mithu, na parrot ay kanyang matalik na kaibigan."
Hating Kapatid

"Sa madaling salita, si Meena ay katulad din ng ibang batang babae na nakilala ninyo, ngunit sya din ay naiiba."
Hating Kapatid

"Hinati ng kanilang Nanay ang mangga at ibinahagi nya ito kila Meena at Raju. Nalungkot si Meena ng makita nyang mas malaki ang bahagi ng mangga na napunta kayt Raju. Nong sya ang nag protesta, ang sabi ng kanyang Lola ang mga lalake ay palaging dapat mas madaming kinakain kesa mga babae."
Hating Kapatid

"Nong gabing yon, napansin din ni Meena na mas madaming pagkain ang nakuha ni Raju kompara sa kanya. Binigyan din sya ng itlog ng kanilang Nanay, habang si Meena ay wala. Si Mithu at nagmamasid sa likuran at hindi din sya masaya sa nangyayari."
Hating Kapatid

"Nong ang mga bata ay naghuhugas ng kanilang kamay, hinati ni Mithu ang itlog at nilagay ang kalahati sa plato ni Meena."
Hating Kapatid

"Pinagalitan ni Lola si Meena dahil gusto rin nya ng itlog, ngunit ang sabi ng Tatay hindi ito patas dahil ang mga bata ay sabay na lumalaki, at sila ay parehong nag ta-trabaho ng maigi."
Hating Kapatid

"Hindi sumang-ayon si Raju. Sa kanyang palagay sya ay mas nag tatrabaho ng maigi kaysa kay Meena, at dahil dyan dapat sya makatanggap ng mas madaming pagkain. "Ang trabaho mo ay simple lang," sabi nya dito. Iminungkahi ni Meena na magpalit sila ng ginagawa sa look ng isang araw. Sumang-ayon si Raju."
Hating Kapatid

"Kinabukasan ay pista opisyal. Sinabihan ni Meena si Raju na gumising ng maaga para magparingas."
Hating Kapatid

"Napagtanto ni Meena na si Lali ay nakawala at pumunta sa taniman ng gulay. Hinabol nya si Lali ng napakatagal bago nya ito mahuli."
Hating Kapatid

"Nakauwi na rin si Meena sa wakas. Si Raju ay nag aalaga ng kanilang sanggol na kapatid na si Rani."
Hating Kapatid

"Si Raju ay pagod at gutom. Pinag mamasdan sya ng kanyang Lola buong araw at kanyang napagtanto kung gaano kadami ang gawain ni Meena araw araw."
Hating Kapatid

"Ang kawawang Raju nalungkot sa nangyari! Lahat ay nagtawanan ng nakita nila ang mukha ni Raju. Ngayon alam na nilang lahat na ang babae at lalake ay kaylangan ng pantay na pagkain para lumakas."
Hating Kapatid

"At binahagi nya ang prutas kay Meena, pina ngako ni Raju na tutulungan nya ito sa mga gawaing bahay kung kaya nya. Sabi ni Meena kay Raju na ang pagbabantay kay Lali ay hindi madali."
Hating Kapatid

"Isang gabing maliwang ang buwan. Lahat ng mga hayop sa Mangu's farm ay natutulog. Maliban kay Tinku!"
Goodnight, Tinku!

"Kaya't siya ay umalis sa gabi upang makita kung ano ang maaari niyang makita. Sa kalangitan, nakakita si Tinku ng buwan, maputi at bilog, nakangiti sa kanya. Ramdam niya ang sobrang saya. 'Maganda ang Gabi,' naisip ni Tinku."
Goodnight, Tinku!

"Sa may kalayuan sa taas ng isang puno, may mga mumunting ilaw. Isang ilaw ang lumipad pababa! 'Ako ay isang alitaptap,' sabi ng isang ilaw. Kumikinang ako sa dilim! Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo, pwede! sabi ng alitaptap."
Goodnight, Tinku!

"May lumipad at sumabit ng pabaliktad sa puno. Ano ang pangalan mo, ibon? tanong ni Tinku. Hindi ako ibon, ako ay isang paniki. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo pwede! sabi ng paniki."
Goodnight, Tinku!

"Ang ilang mga dahon ay lumipat sa mga palumpong. May nagtatago! Sino ka? tanong ni Tinku. Ako ay isang soro. Ako ay namamasyal sa gabi. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo, pwede! sagot ng soro."
Goodnight, Tinku!

"Tumingin sa kanya ang dalawang maningning na mga mata mula sa puno. Sino ka? tanong ni Tinku. Ako ay isang kuwago, sabi ng kuwago. Nangangaso ako ng pagkain sa gabi. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo pwede! sabi ng kuwago."
Goodnight, Tinku!

"CHIRRRRRP! CHIRRRRRP! Sino ang nandito? tanong ni Tinku. Ako ay isang kuliglig. Humuhuni ako kapag gabi. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo pwede! sabi ng kuliglig."
Goodnight, Tinku!

"Si Tinku at ang kanyang mga kaibigan ay tumalon at hinagis at gumulong hanggang sa humikab si Tinku. Inaantok na ako. Kailangan ko nang umuwi. sabi ni Tinku. Masaya siya na marami siyang bagong kaibigan. Nagkukusot malapit sa kanyang ina, sabi niya, Ang gabi ay hindi isang malungkot na lugar, ina. Ang gabi ay puno ng mga kamangha-manghang nilalang. Oo, sagot ng kaniyang ina. Ang iyong mga bagong kaibigan ay panggabi, tulad ng ligaw na aso."
Goodnight, Tinku!

"Ang mga hayop sa gabi ay kumakain, naglalaro at nagtatrabaho sa gabi. Nagpapahinga sila sa maghapon. Kailangan mo ng matulog. Ang pagtulog ay magbibigay sa iyo ng lakas upang maglaro kasama ang iyong mga kaibigan sa pang-araw."
Goodnight, Tinku!

"Ang maliwanag na bilog na buwan, ay nagniningning buong gabi, pagkalat ng kanyang kalmadong ilaw sa buong gabi. At natulog si Tinku buong gabi."
Goodnight, Tinku!

"Biglang tumugtog ang tambol. “Ako’y may sikretong sasabihin. Ang anak ng Hari ay may malapad na tainga.”"
The King's Secret

"Nag-utos ang Hari na magkaroon ng pagdiriwang para iparada at ipagmalaki ang kaniyang anak sa buong kaharian. Lahat ay nagsaya at bumati sa batang prinsipe na may malapad na tainga."
The King's Secret

"Ang Konstilasyon ay pangkat ng mga bituin na nag po pormang isang simbolo sa kalangitan. Minsan ay mukhang isang mitolohikal na karakter o isang hayop kung mayroon kang isang magandang imahinasyon. Ang Cygnus, Lacerta, Triangulum, Cepheus, ang Little Dipper, Lynx, Draco, Hercules, ang Big Dipper, Scutum at Orion ay mga pangalan ng mga konstelasyon sa nakaraang pahina."
3…2…1… Blast Off

"Ang SATELLITE ay isang bagay na umiikot sa isang planeta o bituin. Ang Mundo ay may likas na satellite - ang buwan. Ang mga artipisyal na satellite ay inilunsad sa espasyo para sa mga komunikasyon, astronomiya, at mga pag-aaral sa panahon"
3…2…1… Blast Off

"Ang mga Inhinyerong pang electrikal, Elektroniks ay nagtutulungan upang tipunin ang isang rocket."
3…2…1… Blast Off

"9 dalubhasang siyentipiko na kinakalkula ang orbit. Pinag aaralan ng mga siyentipiko kung anong landas ang tatahakin ng satellite kapag ito ay nasa kalawakan. Ang landas ay tinawag na orbit."
3…2…1… Blast Off

"Apat na mabatong uri na mga PLANET - Mercury, Venus, Earth, Mars - at apat na gassy panlabas na PLANET - Jupiter, Saturn, Uranus, Neptune - binubuo ang walong pangunahing mga PLANET ng ating solar system. Ang planetang Pluto ay dating ikasiyam na planeta ngunit noong 2006,nagpasya ang International Astronomical Union (IAU) na ang Pluto ay isang dwarf planet."
3…2…1… Blast Off

"Ang BULALAKAW ay malalaking tipak ng yelo, bato at gas. Umiikot ito sa araw pero kadalasan ay malayo sa ating mundo. Sa pagdaan nito, nagiiwan sila ng bakas na mistulang buntot. Ang ilan sa sikat na bulalakay ay ang Hale-Bopp, Halley, Hyakutake and Shoemaker-Levy."
3…2…1… Blast Off

"Ang TELESKOPYO ay tumutulong sa ating makita ang mga bagay na napakalayo tulad ng mga bulalakaw, mga bituin, mga planeta at mga buwan."
3…2…1… Blast Off

"Ang mga DWARF PLANET ay tulad ng mga planeta ngunit ang mga ito ay mas maliit at wala pa silang malinaw na landas sa paligid ng Araw. Nangangahulugan ito na ang mga bagay tulad ng asteroid at kometa ay magkalat sa kanilang landas. Ang Pluto, Ceres, Eris, Makemake at Haumea ang bumubuo sa limang kinikilalang mga dwarf planeta ng ating solar system."
3…2…1… Blast Off

"Tulad ng mga kotse na nangangailangan ng gasolina upang tumakbo, ang mga rocket ay nangangailangan ng GASOLINA upang mag-alis at gawin ang kanilang trabaho. Ang mga rocket ay maaaring gumamit ng parehong likidong gasolina at solidong gasolina."
3…2…1… Blast Off

"Ang KASUOTANG PANGKALAWAKAN o SPACESUIT ang nagbibigay proteksyon sa mga astronaut sa kalawakan. Ang mga kasuotang ito ay may suplay na oxygen para sa astronaut upang makahinga at makainom ng tubig. Iniiwasan nito na makaramdam ang mga astronaut ng labis na init o labis na lamig, at pinangangalagaan sila laban sa alikabok mula sa kalawakan."
3…2…1… Blast Off

"Ang MISSION CONTROL CENTER ay isang silid kung saan ang mga pinuno ng koponan ay nagkakasama at siguraduhin na ang paglunsad ay maayos at ang lahat ay gumagana tulad ng dinisenyo hanggang sa makumpleto ang misyon."
3…2…1… Blast Off

"1 umuungal na rocket na handa nang umakyat! Ang ROCKET ay isang self-propelled na sasakyan na maaaring mag-shoot sa kalawakan. Ginagamit ito upang ilunsad sa kalawakan ang mga satellite na gawa ng tao."
3…2…1… Blast Off

"Si Tipaklong, Palaka, at Kuliglig ay mahilig tumakbo at maglaro sa luntiang kaparangan araw araw."
Nagsalita na si Tipaklong

"Isang araw, ang mga kaibigan ni Tipaklong ay hindi maayos ang pakiramdam at napagpasiyahang manatili sa bahay. Hindi ito binigyang pansin ni Tipaklong. Siya ay tumakbo palabas at naglaro pa rin."
Nagsalita na si Tipaklong

"Ngunit sa susunod na araw, ang mga kaibigan ng Grasshopper ay wala sa parang. Tumingin siya saanman para sa kanila, ngunit wala sila saanman matatagpuan. Kaya't nagpasya si Grasshopper na lumipad nang mag-isa sa bahay."
Nagsalita na si Tipaklong

"Iniisip ng tipaklong ang tungkol sa pagtigil upang batiin ang kanyang kaibigan. Ngunit nagagalit pa rin siya na ang Cricket ay hindi dumating upang maglaro, kaya't siya ay lilipad."
Nagsalita na si Tipaklong

"Nag-aalala ang tipaklong para sa kanyang kaibigan. "Maaaring kumain ka ng nakalalason. Magpunta tayo sa doktor. " Tinutulungan ng tipaklong ang kanyang kaibigan na maglakad. Ngunit pagdating nila sa ilog, ang Cricket ay masyadong mahina upang lumipad sa kabila."
Nagsalita na si Tipaklong

"Ang kuliglig ay nadulas pa lalo sa patpat. "Hindi ako makakahawak ng matagal." Hinihimok ng tipaklong na maging malakas ang kuliglig. "Huwag kang bibitaw! May isang bagay sa tubig sa ibaba na maaaring kumagat sa iyo.""
Nagsalita na si Tipaklong

"Bigla, naputol ang patpat! Ang tipaklong at kuliglig ay nahuhulog sa tubig. Tumalon ang isang higanteng palaka, handa nang lunukin silang dalawa."
Nagsalita na si Tipaklong

""Ay, hindi ko namalayan na ikaw pala iyon!" Sabi ni Palaka. "Hindi ako nakakakita ng maayos nitong mga nakaraang araw. Ano ang ginagawa mo dito?" Sumagot ang tipaklong, "Pupunta kami sa doktor. Ang kuliglig ay may sakit.""
Nagsalita na si Tipaklong

""Siguro dapat din akong pumunta," sabi ni Frog. "Ang aking mga mata ay nakakaabala sa akin, at ang aking balat ay may isang kakaibang pantal.""
Nagsalita na si Tipaklong

""Kuliglig, sa tingin ko'y hindi nakasasama sa kalusugan ang mga kemikal na iwinisik mo sa mga pananim mo. At ang mga sisidlan na itinapon sa tubig ay maaaring nakasama sa paningin at balat ni Palaka.""
Nagsalita na si Tipaklong

""Hayaan mo na yun, Kuliglig," nakangiting sabi ni Palaka. "Itatama natin ito. Pero sa ngayon ay pumunta muna tayo sa doktor at nang tayo ay gumaling na.""
Nagsalita na si Tipaklong

"Ang lahat ng mga dragon sa bayan ay naghahanda para sa Taunang Paligsahan sa Pagbuga ng Apoy. Maliban kay Drake."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Si Drake ay nagbababad sa araw haang kumakain ng makatas na mangga. Kung makikita mo siya, maiisip mong ayaw niyang manalo sa patimpalak."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Pero alam mo ba? Gusto niyang manalo. Sobra-sobra. Ngunit siya ay may pagkatamad."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Sa daan ay nagsanay siya sa pagbuga ng DILAW na DILAW gintong apoy."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Ngunit ang lahat ay naging kulay abong usok!"
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Tuwing umaga, ang araw ay nagbibigay ng ginintuang sinag sa mundo. Napapansin at humahanga ang mga tao sa kaniyang ganda at init."
Ang Selosong Ulap

"Si Ulap ay nagseselos dahil sa palagay ng mga tao, ay mas mahalaga ang Araw kaysa sa kanya. " HIndi ka naman magaling!" Sabi ni Ulap. "Nag iisa lamang ang hugis mo at hindi nagbabago, nakakasawa ang sinusunod mong landas habang naghahatid ka ng init at liwanag sa mundo. Samantalang ako, maaari akong maglakbay sa anumang direksyon at magbago sa anumang hugis na akala mo.""
Ang Selosong Ulap

"Si Araw naman ay patuloy na nagniningning, hindi sya naabala sa mga sinabi ni Ulap,"
Ang Selosong Ulap

"Ngunit, hindi nagtagal, ang mga sinag ng init ng Araw ay nagsimulang tuyuin ang mundo!"
Ang Selosong Ulap

"Kaagad, ang liwanag ni Araw ay nabawasan at naging makulimlim ang kalangitan. Nagtaka ang lahat sa mga nangyayari."
Ang Selosong Ulap

"Si Ulap ay naging puno ng pagmamalaki na sa wakas ay nakakakuha siya ng pansin. Sa palagay niya mas maraming ulan ang magbibigay papuri sa kanya ng mga tao, at nagpapadala ng mga agos ng tubig sa lupa, na nagdudulot ng mga pagbaha saanman."
Ang Selosong Ulap

"Ngunit ang mga tao ay hindi na pinupuri si Ulap. Ang kanilang mga bahay ay binabaha at sila ay natakot."
Ang Selosong Ulap

"Habang naghahatid ng liwanag at init si Araw, ang tubig na hindi nahigop ng lupa ay nagsimulang maging singaw at bumalik sa langit at humupa ang baha"
Ang Selosong Ulap

"Nakikita mo na, na pareho tayong kailangan ng mund," sabi ni Araw kay Ulap. "Kung wala ka, maging tuyo ang lupa, at kung wala ako, ang tubig ay ay hindi makababalik sa langit upanng maging ulap at ulan. Tayo ay bahagi ng isang siklo at pareho tayong mahalaga"
Ang Selosong Ulap

""Naiintindihan ko na," sagot ng Ulap. "Ang ulan ko ay galing sa tubig na umakyat mula sa mundo sa pamamagitan ng pagsingaw. Hindi iyon mangyayari kung wala ang init mo. Salamat, Araw.""
Ang Selosong Ulap

"Ngayon ay nagtutulungan sila para magdala ng init, liwanag, ulan, at buhay sa mundo."
Ang Selosong Ulap

"Ang pitong taong gulang na si 'Dholma' ay nakatira sa Himalaya, Nepal. Kasama ni Dholma sa bahay ang kanyang Lola, Tatay, Nanay, kapatid, tuta, manok at at baka."
Ang panaginip ni Dholma

"Sa araw na ito, ang tahanan nina Dholma ay masaya gaya ng nakasanayan."
Ang panaginip ni Dholma

"Sobrang gusto ni Dholma si Yakko. Tuwing umaga ay binibigyan niya ito ng masarap na gatas at tuwing malamig naman ay binibigyan niya ito ng sumbrero at balabal na mabalahibo."
Ang panaginip ni Dholma

"Ang "instant noodles" ay totoo masarap."
Ang panaginip ni Dholma

"Naku! Ang pinagbalutan ng kinain ni Dholma ay nakahalo sa damo."
Ang panaginip ni Dholma

"Maging ang kanyang ama ay nag alala kay Yakko."
Ang panaginip ni Dholma

"Si Yakko ay patuloy na inubo hanggang sa pag-lalim ng gabi."
Ang panaginip ni Dholma

"At bago siya matulog si Dholma ay dumalangin sa May-likha."
Ang panaginip ni Dholma

""Lagi akong may sakit nitong mga nakaraang araw dahil sa mga basura. Pati ang mga puting Himalayan. Ang mga baka din ay nagkakasakit dahil sa basura. Pakiusap, huwag ka na magtapon ng kalat sa daan.""
Ang panaginip ni Dholma

"Si Maya, ang kapatid ni Dholma, ay iginuguhit ang mga litrato."
Ang panaginip ni Dholma

"Galing paaralan si Dholma at nalaman niyang kumakain ng dayami si Yakko. Siya ay magaling na."
Ang panaginip ni Dholma

"Ang saya namin pareho, dahil ito ay napakaganda!"
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Ang pagsakay sa scooty ay sobrang saya"
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Itinulak namin ng Itinulak hanggang kami ay makaramdam ng pagod, nakita kame ng batang monghe sa monasterio."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Sinabi niya, "Ang buhay ay maganda kapag nagtutulungan tayo!""
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Pagkatapos ay isang babaeng pulis ang dumaan"
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Sa wakas, narating namin ang talyer. Ito ay pag mamay-ari nang isang tao na may ginintuang puso."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Ang tanawin mula sa templo ay talagang napakaganda."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Bumaba kami sa templo na may ngiti saaming mga labi. At pagkatapos ay may mga dumating na musikero at naglalakad sa paligid."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Si Radinka ay mahilig magbakasyon sa tabing dagat, ngunit palaging abala sa trabaho ang kaniyang mga magulang kaya't siya ay laging nag-iisa."
Emma

"Ang Tetra - amalia syndrome ay kakaibang sakit n kawalang ng kamay at paa. Ang Tetra ay hango sa Griyego na salita na ibig sabihin ay apat.,ang amelia ay hindi natuloy sa pgbuo ng kamay at mga paa sa pgkapanganak. Maraming tao ang nag aakala na ang may mga sakit na ganito ay nkadepende sa ibang tao. Maraming kayang gawin ang may sakit ng ganito. Kaya nilang umalis sa wheelchair, kumain, magbihis, mgpinta, maglangoy, maglakad at makgawa pa ng mga bagay ng mag isa. Maraming sikat na halimbawa ang may Tetra-Amelia: Joanne Oriordan, isang manunulat at isang aktibista pra sa may mga disability. Zuly Sanguino, tanyag na artist sa buong mundo na nais mgkaroon ng bahay amounan."
Emma

"Pagdaka ay dumampot si Nina ng butil ng mais at binato si Jose."
Doctor Nina

"Ang dalawa ay abalang nagbabatuhan ng butil ng mais at dahil doon ay nabulabog ang mga manok at sila ay nagtakbuhan sa buong paligid."
Doctor Nina

"Hindi susuko si Daisy. Araw-araw ay nag-eensayo siya nang mag-isa, pinapapasok ang mga pakpak. Flap, flap, flap, sasapakin niya ang kanyang mga pakpak ngunit hindi niya maiangat ang lupa."
Kamangha-manghang si Daisy

"Habang sya ay nag eensayo, Iniisip nya na sya ay lumulutang at pinapanuod ang ibang mga manok. Iniisip nya na nalagpasan nya ang mga Maya at swallows. "Ayos!" Ang sabi ng mga ibon. "Ang manok na nakakalutang!""
Kamangha-manghang si Daisy

"Kaya... Flap, flap, flap, araw-araw ay i-flap ni Daisy ang kanyang mga pakpak."
Kamangha-manghang si Daisy

"Ngunit kinabukasan umakyat pa si Daisy ng mas mataas pa rin, hanggang sa tuktok ng rondavel. Flap, flap, flap, si Daisy ay nag-flap ng kanyang mga pakpak."
Kamangha-manghang si Daisy

"Patuloy siyang lumilipad! Ang hangin sa ilalim ng kanyang mga pakpak ay lumakas at siya ay lumipad nang paitaas! Ang mga maya at lunok ay nagsabi, "Kamangha-mangha! Isang lumilipad na manok!""
Kamangha-manghang si Daisy

"At ang iba pang mga manok ay nais na maging katulad niya. Sinabi nila, "Oh Daisy, nakakagulat ka!""
Kamangha-manghang si Daisy

"Ang maliit na langgam ay hindi nagkaroon ng maiinom sa mahabang panahon."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Ngunit kahit mga munting dahon ay tuyot na. Walang makitang tubig sa mga ito."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Pagkatapos ay naalala ng munting langgam ang isang ilog na narinig niya minsan. Ito ay dinadaluyan ng tubig buong taon."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Ngunit ang munting langgam ay uhaw na uhaw."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Ang Munting Langgam ay naglakad sa mga nagdidikitang damo at sa ibabaw ng mga tuyot na sanga."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Naglakad siya hanggang sa marinig niya ang pagdaloy ng tubig. Ito ay ilog! Naririnig niya ang mga alon."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Ang Munting Langgam ay agad na uminom ng malamig na tubig."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Hooray! Ang mga order na itlog na maalat ni nanay ay nakuha na kaya't babalik na si Arin sa bukid."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Dahan-dahan silang pinulot ni Arin, isa-isa, hanggang sa maging dalawampu. Ang balde ay nilagyan ng mga dayami upang hindi pumutok ang mga itlog."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Oh hindi, ito ay isang pag-atake ng gansa!"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Phew! Ang mga itlog ay ligtas."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Pag-uwi, may naghihintay na gawain para kay Arin. Ang pulbo ng ladrilyo, asin, at abo ng balat ay pinaghalo sa isang kuwarta. Halo, halo, halo!"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Susunod, ang mga itlog ay hugasan at susuriin. Hooray, walang lumulutang!"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Pagkatapos noon ay ang paboritong bahagi ni Arin."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Ang mga itlog ay kailangang itago sa pambalot ng masa upang magpalumo sa loob ng dalawang buong linggo."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Hmm... ang itlog ay hindi kasing sarap gaya ng dati. Hindi pa ito masyadong maalat. Walang ibang magagawa si Arin kundi maghintay."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Ang mga inasnan na itlog ay handa nang ihatid! Ang kadena ng bisikleta ay ligtas ding nakakabit."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Alamin Natin: Salted EggNakakain ka na ba ng inasnan na itlog? Para makagawa ng inasnan na itlog, nililinis muna ang mga itlog ng pato. Pagkatapos, ang mga itlog ay nakabalot sa pinaghalong pulbo ng ladrilyo, asin at abo ng balat. Ang mga itlog ay pagkatapos ay incubated. Sa oras na iyon, naganap ang proseso ng osmosis, lalo na ang paggalaw ng mga molekula ng tubig at asin sa pamamagitan ng mga pores ng kabibi patungo sa puti at pula. Ang pag-aasin ay isang paraan ng pag-iimbak ng pagkain. Maaari ka ring gumawa ng sarili mong inasnan na itlog.Alamin Natin: Maalat na itlog"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Nakakain ka na ba ng inasnan na itlog? Para makagawa ng inasnan na itlog, nililinis muna ang mga itlog ng pato. Pagkatapos, ang mga itlog ay nakabalot sa pinaghalong pulbo ng ladrilyo, asin at abo ng balat. Ang mga itlog ay pagkatapos ay incubated. Sa oras na iyon, naganap ang proseso ng osmosis, lalo na ang paggalaw ng mga molekula ng tubig at asin sa pamamagitan ng mga pores ng kabibi patungo sa puti at pula. Ang pag-aasin ay isang paraan ng pag-iimbak ng pagkain. Maaari ka ring gumawa ng sarili mong inasnan na itlog."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Aha, Yung ilaw na iyon ang pinakamaliwanag. Ito rin ay kumpol-kumpol. Sana nandito ang aking ispesyal na kaibigan. Tignan ko nga."
Misyon ni Alates

"Oh! Anong uri ng kinang ito? Bakit ang Ilaw nya ay hindi maliwanag? Kailangan ko pang lumapit at tignan."
Misyon ni Alates

"Maaaring sila ay nahulog sa isang patibong? Kailangan kong lumayo."
Misyon ni Alates

"Oh! Anong uri ito ng nilalang? Ang mga mata nya ay lumilinaw."
Misyon ni Alates

"Oh, Ang kanyang mga pakpak ay nahulog! Nangangahulugang Oo ang sagot nya."
Misyon ni Alates

"Nagtagumpay ako sa aking misyon! Meron na akong ispesyal na kaibigan. Ngayon ay handa na akong mag tayo ng bagong pugad!"
Misyon ni Alates

"Narinig nyo na ba ang insektong tinatawag na Anay? Ito ay maliit na nilalang na naninirahan ng ng isang pangkat. Gusto nilang kainin ang mga kahoy, Kasama pati kahoy sa inyong mga bahay. Alitaptap ay isang uri ng anay."
Misyon ni Alates

"Sila lng ang may uri ng pak pak. May dalawang uri ang mga Anay ang mga manggagawang anay at ang mga sundalong anay. Ang mga manggagawang anay ang may tungkuling mag handa ng kanilang pugad, maghanap ng pagkain, at mag silbi sa ibang mga anay. Ang mga sundalong anay ay maytungkuling bantayan ang kanilang pugad mula sa mga ibang hayop, katulad ng langgam."
Misyon ni Alates

"Ano ang tungkulin ng alitaptap? Ang alitaptap ay may kakaibang tungkulin! Ang Alitaptap ay may tungkuling maghanap ng kanilang magiging kapareha at magtayo ng kanilang pugad, magparami, at bumuo ng mga bagong grupo."
Misyon ni Alates

"Kapag nagsimula na ang kanilang kisyon, Ang mga alitaptap ay nag hahanap na ng liwanag ng buwan. Kailangan ng alitaptap ang gabay para sya ay lumipad ng malayo. Subali't, sa mga lugar na napakaraming ilaw, ang mga alitaptap ay nalilito. Nahihirapan silang matukoy ang mga liwanag. Kung kaya't madalas nakikita umaaligid sa paligid ng ng ilaw."
Misyon ni Alates

"Kung ang alitaptap ay hindi makahanap ng kanyang kapareha, Sila lamang ay mabubuhay ng isang gabi. Pero kung sila ay makahanap ng kapareha, sila ay bubuo ng isang panibagong pangkat. Ang babaeng alitaptap ay maaaring maglabas ng tatlumpong libong itlog sa loob ng isang araw."
Misyon ni Alates

"Ang librong ito ay ginawa na may proyektong nakatuon sa Agham at Teknolohiya, engineering at matimatika (STEM) na may temang pambata sa pangaraw-araw na buhay. Ang proyektong ito ay sinamahan ng halos puro mga babaeng manunulat, ilustrador, patnugot, at taga disenyo."
Misyon ni Alates

"Ang librong ito ay nadevelop mula sa mga tagapaglimbag at pagawan sa pagtutulungan ng Litra Foundation and The Asia Foundatio through the Let's Read program na sinusuportahan ng Estee Lauder Companies Charity Foundation (ELCCF). Let's Read ay isang digital na silid aklatan para sa mga bata. Ito ay napakaraming koleksyon ng mga storya para mas madali nilang mabasa at ito ay libre. Ang Litara Foundation ay isang organisasyong non profit ang hangarin lamang ay mag promote ng literasy sa mga bata."
Misyon ni Alates

""Tama, Lunes nga, ika-21 ng Pebrero. Ang araw na ito ay mahalaga dahil ipinagdiriwang naten ang ating katutubong wika. Noong 19 52,ang mga mamamayan ng Pakistan sa Kanluran, na tinatawag ng Bangladesh sa ngayon, ay ipinaglaban at ipinanalo ang karapatan na magsalita ng Bangla. Pero ito ay hndi naging madali at maraming tao ang nasawi. Kada taon sa araw na ito at ipinagdiriwang natin ang lahat ng wika sa buong mundo at ang karapatan na bigkasin ito.""
Ekushey February

"Ang araw ay sumisikat nang marating namin ang Minar. Maraming tao, at sabay kaming kumakanta at naglalagay ng mga bulaklak sa paanan ng rebulto. Sa karamihan ng tao, narinig ko ang mga tao na nagsasalita ng mga wikang hindi ko alam. Sinabi ni Inay na maraming wika ang Bangladesh at lahat sila ay magaganda."
Ekushey February

"Tahimik si Inay habang kami ay naglalakad pauwi. Bigla niyang sinabi, "Asha, alam mo na ang ibig sabihin ng iyong pangalan ay "pag-asa"? Iyon ay dahil marami kaming inaasahan para sa iyo. Na ikaw ay lalaking malakas, matapang, at matalino. Na ikaw ay makakapunta sa napakaraming lugar at matuto ng marami pang mga bagay. At lagi mong tatandaan na nagmula ka sa isang lupain ng mga ilog, kung saan laging nagbabago ang lahat. Pero may mga bagay na hndi tumatagal - ang ating katutubong wika, ating pamilya, at ating kultura.""
Ekushey February

"Ang ika-21 ng Pebrero ay ang International Mother Language Day. Ipinagdiriwang ng araw na ito ang kalayaan ng bawat isa na magsalita sa kanilang sariling wika. Sa araw na ito noong 19 52,ang mga tao ay pinatay habang nagpoprotesta para sa karapatang mag-aral sa Bangla, ang wika ng lupain."
Ekushey February

"Ang Mahiwagang Ilog ay laging payapa at maganda. Ito ay umaagos sa gitna ng nayon sa tabi ng bundok. Lahat ng tao sa nayon ay umaasa sa ilog. Dito sila kumukuha ng tubig at pagkain at ito ang pangunahing paraan nila ng paglalakbay."
Mahiwagang Ilog

"Araw-araw ang mga bata sa nayon ay pumupunta upang lumangoy, maglaro sa malamig at bumubula ang tubig."
Mahiwagang Ilog

"Si Thida, anak na babae ng isang pamilyang pangingisda, ay espesyal na kaibigan ng ilog."
Mahiwagang Ilog

"Ang iba naman ay gumamit ng ilog sa iba`t ibang paraan. Ang ilang mga tagabaryo ay natagpuan ang mga bihirang mineral sa tabing ilog. Hinuhukay nila ang mga mineral upang ito'y ibenta. Ngunit hindi nila naisip na tinapon nila ang mga basura mula sa kanilang paghuhukay pabalik sa ilog."
Mahiwagang Ilog

"Biglang nagsimulang makaramdam ng pangangati ang mga bata sa kanilang balat. Ano ang nangyayari sinubukan nilang lumabas, ngunit ang tubig ay sumugod sa kanila sa isang malaking alon."
Mahiwagang Ilog

"Ang ilog ay biglang lumaki at nagalit. Ito ay nagmadali sa mga bata na may sigaw. Sila ay nakuhang nakatakas sa oras. Ang kanilang magulang ay nagpunta para tulungan sila at binato ang ilog ng bato sa nagwawalang ilog."
Mahiwagang Ilog

"Pero ang ilog ay lalo lang naging nagalit. Sinira nito ang mga taas ng kanilang mga bahay at binato ng basura at kalat kahitsaan."
Mahiwagang Ilog

"Sa wakas ay humupa ang tubig. Ngunit ang karamihan sa nayon ay nawasak. Ang tubig ay hindi ligtas na maiinom o lutuin o naliligo. Nagsimulang magkasakit ang mga tao."
Mahiwagang Ilog

""Mangyaring tulungan mo ako," sabi ng ilog. "Ayokong maging pangit at masama, ngunit hindi ko ito mapigilan. Ang mga bagay na inilagay sa aking katubigan ay nagbago sa akin.""
Mahiwagang Ilog

"Naisip ni Thida na ang paggawa ng isang dam ay makakatulong upang huminahon at mapigilan ang ilog. Sa una, walang naniniwala na makakatulong ito, kaya't nagsimulang magtrabaho dito ng mag-isa si Thida. Pagkatapos ay sumama sa kanya ang iba pang mga bata."
Mahiwagang Ilog

"Galit pa rin ang ilog ngunit ang mga hampas ng alon nito ay hindi na umaabot sa nayon."
Mahiwagang Ilog

"Ngunit hindi makikinig si Thida at mag-iisang lumusong sa tubig. Ang lakas ng tubig ay sobrang malakas. Halos itulak siya nito sa ilalim."
Mahiwagang Ilog

"Nakaramdam ang ilog ng masama nang tangayin si Thida ng agos. Marahang ibalik nito si Thida papuntang pampang. Nagkaroon ng maraming tubig sa baga si Thida at kailangan niya ng tulong upang mailabas ito. Sa huli ay nakapagsalita siya. “Mahiwagang Ilog, ikaw ay nagbalik.” Bulong niya sa mahinang boses."
Mahiwagang Ilog

"Ang lahat ay nakahinga nang maluwag nang gumaling si Thida. Ang kaniyang pamilya ay masaya na iniligtas niya ang ilog."
Mahiwagang Ilog

"Sa kard ay kanyang isinulat:"
Gintong Sapatos

"'Ito ay mga mahiwagang sapatos. Ang mga ito ay gawa sa halaman ng dyut, ang ginintuang damo na tumutubo mula sa iyong inang bayan. Dadalhin ka nila kung saan mo gustong magpunta at palagi ka ding sasamahan sa paguwi. At, saan ka man magpunta, mag-iiwan ka ng magandang bakas'"
Gintong Sapatos

"Hindi ko nagustuhan ang mga sapatos. Hindi sila makulay at hindi nila ako pinatatangkad. Ang ibang mga bata ay may mga sapatos na umiilaw at tumatalbog. Ako ay may dyut na sapatos."
Gintong Sapatos

"Ngunit isang araw, habang naglalakad pauwi mula sa paaralan, ako ay naligaw kung kaya't kinailangan kong bumalik."
Gintong Sapatos

"Ang aking bakas ay isang maliit na bahay na may mga bulaklak sa paligid."
Gintong Sapatos

"Naintindihan ko na kung bakit ibinigay sa akin ni Lola ang mga sapatos na ito! Ang aking sapatos ay may magagandang talampakan at lagi nila akong ihahatid pauwi sa bahay. Gustung-gusto ko ang aking gintong sapatos!"
Gintong Sapatos

"Ipinagkakaloob ng mundo ang lahat ng ating pangangailangan upang mabuhay - tubig, pagkain, hangin, at mga materyales upang makagawa ng mga damit at bahay. Ang Dyut, na kilala bilang Ginto ng Bengal, ay may napakaliit na bakas ng karbon na maaaring gamitin upang gumawa ng anumang bagay mula sa sapatos hanggang sa mga bangka hanggang sa tsaa."
Gintong Sapatos

"Sina Darshana at Chenda ay tamad na nakaupo sa ilalim ng puno ng mangga upang takasan ang init ng araw. Hindi makapaglaro ng kahit anong laro sa sobrang init ng araw."
Darshana's Big Idea

"Ang daan patungong ilog ay puno ng mga bato at tinik. Kaya naman laging may nasisiraan ng gulong sa daan. Pagkatapos, kailangan nilang itulak ang bisikleta pauwi at hintayin ang tulong ng kanilang mga magulang upang maalis ang gulong! Mahilig si Darshanang lumutas ng mga problema, ngunit tila hindi niya maaayos ang isang ito."
Darshana's Big Idea

"Napakainit ng araw ngayon, ang pagsakay ay delikado ngunit sulit."
Darshana's Big Idea

"Ngunit nang siya ay lumiko sa unang kanto, naramdaman niya ang parang paglambot ng gulong sa unahang bahagi. “Wag naman!” naghuhurumintadong ani Darshana. “Gusto ko lang magpahangin eh!”"
Darshana's Big Idea

"Nagulat si Darshana nang paguwi niya sa bahay ay may hangin pa rin ang mga gulong. “Aba ang galing! Pwede rin natin gamitan ng nakatawang mukha,” sabay dikit ng sticker sa nakakadiring itsura ng gum."
Darshana's Big Idea

"Pagkahapunan ng gabing iyon, pinag-usapan ni Tiyo Nimo ang tungkol sa mga plano niyang mapalawak ang negosyo niyang greeting card. "Papasok na rin ako sa negosyo!" Masiglang sinabi ni Darshana. "Gagawa ako ng mga sticker patch upang ang mga bata ay maaaring ayusin ang kanilang mga bisikleta ng mag-isa at kahit nasaan sila.""
Darshana's Big Idea

"Nang matapos magsalita ay huminto si Darshana sapat upang huminga, sumangayon naman ang kaniyang tiyo sa kaniyang ideya. “Alam mo ba kung magkano ang magagastos sa pag gawa ng mga patches at kung magkano sa tingin mo natin maibebenta ito?” tanong nito. “At kung paano ang pagimbentaryo at paraan ng pagbenta at pagadbertasyo ng mga ito?” Nalaglag ang tingin ni Darshana sa kaniyang plato. Hindi sumagi sa isip niya ang mga ito."
Darshana's Big Idea

"Kinabukasan, nagtatrabaho si Darshana sa pagtatanong sa kanyang mga kaibigan. Ang ilan sa kanila ay nagsabi na hindi sila bibili ng sticker patch ngunit marami rin ang nagsabi ng dami ng pera na nasisiyahan silang bayaran."
Darshana's Big Idea

"Kailangan niyang mahikayat na bumili ang mga bata sa paaralan. Ngunit paano? Ang naisip niyang mabisang paraan ay ipakita sa mga ito kung gaano kaastig ang mga stickers kapag nasa mga bisikleta na nila! Naisipan niyang mamigay ng libre sa ilang mga kabataan na kanilang ididikit sa kanilang mga bisikleta."
Darshana's Big Idea

"Hindi kalaunan ay gumana ang ideya ni Darshana. Halos lahat ng bata sa eskwela ay nais bumili ng pantapal na stickers niya. Mismong mga tindahan ng bisikleta ay tumawag sa kaniya para bumili. Nagsimulang maramdaman ni Darshana ang pagod sa pagta trabaho. Hindi siya masiyadong makapaglibang tulad ng buong akala niya."
Darshana's Big Idea

"Nang bumisita si tiyo Nimo makalipas ang ilang buwan ay ikinuwento ni Darshana at Chenda ang kanilang negosyo. Ipinakita ni Chenda ang listahan ng kanilang produksyon at benta. Habang si Darshana naman ang nagpakita ng kanilang marketing plan at iba pang mga bagong disenyo."
Darshana's Big Idea

""Paano ko malalaman kung saan napunta ang maliit at nagyeyelong si Pluto?" Sagot ni Venus, habang ang ilan sa kanyang mga bulkan ay sumabog."
Finding Pluto

"Kaya sina Mercury at Venus ay nagpunta kay Earth at nagtanong, "Nakita mo ba si Pluto?""
Finding Pluto

"Ang mga alon ng karagatan ay nababalisa ng tumaas sa buong Daigdig."
Finding Pluto

"Biglang namula si Mars at mahinahong sumagot, "Si pluto ay nakatira sa Kuiper Belt, diba? Hindi ko siya nakita sa mga huling araw na to.""
Finding Pluto

"Si Uranus, nagnanais nang matulog, ay nag-unat at humikab, at nagsabi, "Hindi, ngunit sana'y nadirito sya, upang mabilang ko ang kanyang limang buwan at matulungan akong makatulog.""
Finding Pluto

"Napailing si Neptune at sinabi, nakita ko siya nag empake ng kayang bags. Siya ay malungkot. Pero hindi niya sinabi kung saan siya pupunta at bakit.""
Finding Pluto

"Nakaupong mag isa si Pluto, taliwas sa kanyang normal na pag ikot. Masaya ang mga planeta at sa wakas, nahanap na nila si Pluto! Tinanong nila siya kung bakit siya naglaho. "Pinagbawalan ako ng mga Siyentipiko na maging planeta sapagkat ako ay maliit at hindi kayang banggain ang malalaking bagay sa aking landas.""
Finding Pluto

"Ang lahat ng mga planeta ay nagdiwang ng masaya, "Kami ay isang pamilya! Pamilyang kalawakan!""
Finding Pluto

"Ngunit ang segundong kamay ay may ibang balak......"
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Muling ang segundong kamay ay nag tik tok. Kailangan matutunan ang kahalagahan ko! Noong unang panahon, ang mga tao ay hindi nabibilang ang segundo. Ang kaunan-unahang orasan ay ang oras bawat araw, katulad nito. nasusukat ng tao ang pagdaan ng oraw at panahon sa pamamagitan ng galaw ng anino mula saa lupa."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Subalit, ang mga grupo ng kalalakihan ay nag bato ng kanilang mga pana kay Henry. Isang segundo bago sya masaktan, Ang segundong kamay ay winisik si Henry papalayo papunta sa ibang oras at panahon."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Ngayon ay nakatayo sila sa gitna ng madilim na maliit na silid na may kandila."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Ang kandilang ito ay isang orasan, ang sabi ng segundong kamay. Nakita mo ba ang mga guhit sa waks? Ito ay tumatagal ng dalawampong segundo bago masunog ang bawat marka."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Samantalang, ang lupa ay nabitak at naghiwalay 'Lindol" ang sigaw ni Henry."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Lumitaw ang malaking bitak ng lupa. Lalo pang lamalaki ang bitak sa pagdaan ng mga pangyayari. Ilang segundo bago mahulog sa bitak, ang segundong kamay ay hinablot si Henry at muling nawala."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Ngayon si Henry ay nasa loob ng isang basong silindro na may segundong kamay, Hindi nya napuna ang haydrolikong piston na nakatutok pababa sa kanya."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Si Henry ay sandaling nag lalakad sa ibabaw. Tumingin sya paibaba nakita nya ang dalawang higanteng gulong na mabagal na umiikot. Nasaan na tayo ngayon? Tanong nya sa segundong kamay."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Tayo ay nasa loob ng Malaking Ben, Ito ang pinaka kilalang tore na orasan sa buong mundo."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Masaya si Henry sa pag laktaw sa mga gulong, Hanggang sa ang isa sa kanyang mga sintas ng sapatos ay bumara."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"hinila ng hinihila ni Henry, ngunit hindi sya makaalis sa mga gears. Ang higanteng lakawit ay nag indayog papunta sa kanila. Sobrang ingay ng higanteng orasan pagkiskis ng kanyang kamay. Sumigaw ang segundong kamay, Bilis, tanggalin mo na ang sapatos mo. Wala na tayong oras!."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Sa isang kislap, Natagpuan ni Henry na sya ay nakabalik na sa kanyang silid, ligtas at maayos."
Ang Kapangyarihan ng Oras