0x92ad...ae9bResources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (127)
"Si Pusa at si Aso ay sinundan ang paruparo kahit saan ito magpunta. Tumakbo sila upang maabutan ang paruparo, pero ang paruparo ay mabilis. Ang paruparo ay sadyang napakabilis, at si Pusa at si Aso ay mabagal. Sila ay sadyang napakabagal."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo
"Lumabas sina Pusa at Aso. Lumabas sina Pusa at Aso upang maglakad-lakad. Naglakad sina Pusa at Aso papunta sa tubig. Naglakad sila papunta sa tubig na suot-suot ang kani-kanilang sumbrero."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero
"Pinulot ni Sophea ang bag na plastik upang ilagay sa basurahan."
Ang Paglalakbay sa Hardin
"Naging maganda ang karanasan ni Sophea sa pamamasyal sa hardin kasama ang kaniyang ina. Natuto siyang magbilang at tumulong pa upang maging malinis ang kapaligiran."
Ang Paglalakbay sa Hardin
"Kailangan kong sumakay sa tren upang makarating sa bahay ng aking lola."
Sa aking Paglaki
"Sumagot sa kaniya ang bata: "Galing ako sa ibang planeta. Nasira ang aking sasakyang pangkalawakan, at nawala ko aking bola ng enerhiya.Kailangan kong makita ang aking bola ng enerhiya. Matutulungan ako ng bola ng enerhiya na ito upang makabalik sa aming planeta.""
Green Star
""Paalam Nita! Isa kang matapang at matalinong bata. Sana isang araw, makadalaw ka sa aming planeta ." Sabi ni Green Star. "Gagawa ako ng sasakyang pangkalawakan. Paliliparin ko ito upang makita kita balang araw." Sabi ni Nita. Kumakaway siya habang nagpapaalam kay Green Star."
Green Star
"Tumakbo siya upang makipagkita sa kambing."
Takbo Takbo Takbo!
"Tumakbo ang kambing upang makipagkita sa tupa."
Takbo Takbo Takbo!
"Tumakbo ang tupa upang makipagkita sa asno."
Takbo Takbo Takbo!
"Tumakbo ang asno upang makipagkita sa kabayo."
Takbo Takbo Takbo!
"Tumakbo ang kabayo upang makipagkita sa elepante."
Takbo Takbo Takbo!
"Tumakbo ang elepante upang makipagkita sa leon."
Takbo Takbo Takbo!
"Ano ang dapat gawin sa sanggol upang ito ay tumigil sa pag-iyak? Hindi nagtagal, si Zu at Zi ay umiiyak na din. Hanggang si Ma ay nakauwi."
Huwag Gisingin ang Sanggol!
"Iisa lamang ang paraan upang malaman ito."
Ang Langaw sa Kalawakan
"Nakatira ako sa isang kuwadra kung saan dumarating ang mga bata upang matutong sumakay ng kabayo. Pero di pa ako napipili..."
Rudi
"Nais ni Nina na makita ang kaniyang Ina at Ama. Sinabi ng ate, darating ang iyong Ina at Ama upang ikaw ay sunduin. Kailangan ni Nina na maghintay nang mahinahon."
Si Ate Bungi
"Yehey! Makasasama si Sarah kay Reta upang mag-aral sa bahay ng kaniyang guro. Walang babayaran at walang gastos. Sobrang dali lang! Pero, para saan naman ang walis?""
Ang Dakilang Guro
"Lahat ng batang ito ay pupunta rin sa bahay ng guro upang mag-aral. Nagdala rin sila ng mga gamit pang-linis. Sabi ni Reta hindi kaya ng kaniyang guro na maglinis mag-isa sa kaniyang bahay."
Ang Dakilang Guro
"Malaki ang naitutulong ng mga konstelasyon para matukoy ng mga tao ang mga bituin sa langit. Noong sinaunang panahon, ginamit ng mga tao ang mga konstelasyon bilang mga kalendaryong kanilang batayan ng panahon ng pagtanim at pag-ani ng mga halaman. Ginamit din ang mga konstelasyon ng mga marino’t manlalakbay bilang gabay upang kanilang mahanap ang daan tungo sa kanilang destinasyon."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin
"Mula pa nang madaling araw ay pabalik-balik na nagtungo si Raymie mula sa silangan ng lawa patungo sa kanluran. Ang iniisip lang niya ay makahanap ng paraan upang makipag-usap sa aerospotics. Ang aerospotics ay may tirahan malapit sa Sistema Solar. Sinabi nila sa kaniya na mayroon silang solusyon sa kaniyang problema."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Nang lumabas siya sa butas mula sa kabilang dulo, nalaman niyang nahulog siya sa isang magaspang na mabuhanging lapag na gumasgas sa kaniyang tuhod. Isang milyong mga mata ang sumilip sa kanya upang tingnan mula sa mga palumpong na puno."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Sinabi ng nilalang, "Ako si Mabula, pinuno ng Bulang buwan. Bilang katunayan, sinadya ko ring dumaan sa mauod na kumunoy, upang dalawin ang iyong siyudad at akuin ang solusyon sa iyong problema.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"At lumingon ng tatlong beses at sinabi, "Tutubo ang mga puno at uubusin ang mga karbon dioksido. Ang gagawin ninyo lang ay bigyan kami ng karbon na kakainin ng mga puno sa pamamagitan ng butas na ito papunta sa aming buwan. Wala kaming sapat na karbon dioksido upang langhapin at ito ay banta sa aming mga buhay.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Masayang-masaya si Raymie ngunit sabi ni Mabula, "Ngunit hindi sapat ang mga butong nasa akin upang linisin ang inyong hangin. Kailangan ninyong bawasan ang anumang bagay na magbubuga ng karbon dioksido sa inyong siyudad. Kinuha ni Raymie ang mga buto at nagmamadaling nagtungo sa mauod na kumunoy. Marami siyang kailangang gawin!"
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Iniayos at inutusan ni Raymie ang mga robot upang alisin ang mga pabrika at ilipat sa malalayong lugar. Hinakot ng mga robot ang mga ito ng malalaking trak."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Tumutol ang mga may-ari ng pabrika at sinabi, "Bakit kailangan naming magdagdag ng oras at maging masikap upang pumunta sa aming mga pabrika, Hindi kami nasanay dito." Sinabi ni Raymie, "Ngunit ito'y para sa ating ikabubuti.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Ang paglipat sa mga pabrika sa mga malalayong lugar at paggamit ng mga sasakyang de-kuryente ay nagpababa ng carbon dioxide sa siyudad. Hindi pa rin ito sapat upang magkaroon ng malinis na hangin. Umuugong pa rin ang mga sirena sa palibot ng siyudad at marami pa rin ang inuubo."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Kailangang lumaki agad ang mga puno upang higupin ang mataas na bahagi ng carbon dioksido sa hangin. Pero bakit hindi pa lumalaki ang mga puno? Hinintay ng lahat sa Siyudad ng Usok na ang mga puno ay lumaki. Nais nilang lumanghap ng preskong hangin. "Bulok ba ang mga buto? Niloko ba ako ng mga aerospotics?" naisip ni Raymie. Nang biglang..."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Pumunta si Srey Pov sa kapitan ng nayon. “Nais kong gumawa ng lumilipad na makina upang mabisita ko ang araw at alamin kung bakit hindi na ito lumiliwanag.” Ngunit hindi pinakinggan ng kapitan si Srey Pov. “Hindi mo kayang lumipad patungo sa araw. Maliit ka pa! Umuwi ka na lang!”"
Paghahanap sa Araw
"Pagkatapos, patagong pumasok si Srey Pov sa imbakan ng pabrika upang maghanap ng mga materyales na gagamitin niya sa kaniyang sasakyang nakalilipad. Nakakita siya ng turbina, isang kadena, kahoy, at ilang tela."
Paghahanap sa Araw
"Narinig ng mga taga-nayon ang kaniyang plano at sila ay dumating upang tulungan siya sa kaniyang ikalawang paglipad. Kahit na ang kapitan ay humanga. “Narito ang damit at helmet upang protektahan ka laban sa init. Ang araw ay sobrang init!”"
Paghahanap sa Araw
"Ipinadyak ni Srey Pov ang kaniyang sasakyan na tila isang bisikleta upang paganahin ang makina. Napangiti siya at nagsimula na siyang umangat at lampasan ang bundok. "Nakalilipad ako," hiyaw niya."
Paghahanap sa Araw
"Naglakbay si Srey Pov hanggang marating ang araw. "Kumusta, Araw!" bati niya. "Bakit hindi ka na sumisikat sa aming nayon?" "Hinaharang kasi ng maruming hangin ang aking liwanag," tugon ng araw. "Ganoon ba. Salamat, Araw. Sasabihin ko ito sa lahat at magtutulong-tulong kami upang malutas ito." "Maging mapalad sana kayo. Sana ay magkita tayong muli," sigaw ng araw habang lumilipad na ng pabalik sa mundo si Srey Pov."
Paghahanap sa Araw
"Umalis si Kutti Isda upang maghanap ng tulong."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti
"Isang pasasalamat sa mga volunteers at staff ng Book Dash upang mailathala ang kuwentong ito. Gayundin sa mga kasama sa Dunlop para sa audio recording."
Si Isa, ang Dilaw na Kulisap
"Ang Pum Anh Lao ay isang nonprofit, social enterprise na naglalathala ng mga librong pambata at nagpo-promote ng pagbabasa para sa mga grupong mahihirap. Nagsasagawa si Pum Anh ng mga workshop ng mga manunulat kasama ang mga bata at matatanda upang bumuo ng mga kuwento - kabilang ang para sa mga batang may kapansanan at para sa mga etnikong minorya. Si Pum Anh ay bumuo, nagdisenyo at naglarawan ng malawak na hanay ng mga materyales sa pagtuturo at pagbabasa para sa mga ahensya at NGO ng UN, na nakikipagtulungan nang malapit sa Ministri ng Edukasyon at Palakasan at ng Ministri ng Impormasyon, Kultura at Turismo."
Ang Magkapatid na si Ki at Dee
"Iwinawagayway ng isda ang kanyang buntot upang makalangoy"
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan
"Ang Pum Anh Lao ay isang nonprofit, social enterprise na naglalathala ng mga librong pambata at nagpo-promote ng pagbabasa para sa mga grupong mahihirap. Nagsasagawa si Pum Anh ng mga workshop ng mga manunulat kasama ang mga bata at matatanda upang bumuo ng mga kuwento - kabilang ang para sa mga batang may kapansanan at para sa mga etnikong minorya. Si Pum Anh ay bumuo, nagdisenyo at naglarawan ng malawak na hanay ng mga materyales sa pagtuturo at pagbabasa para sa mga ahensya at NGO ng UN, na nakikipagtulungan nang malapit sa Ministri ng Edukasyon at Palakasan at ng Ministri ng Impormasyon, Kultura at Turismo."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan
"Kinabukasan, sabi ng kaniyang nanay, "Oras na para pumasok. Hinihintay ka na ng iyong mga kaibigan upang sabay na kayong pumasok sa paaralan.""
Masaya ang Magbilang
"Bago umuwi si Lita ng bahay, sinabi niya, "Masaya pala ang magbilang. Papasok ulit ako sa paaralan bukas upang lalo pa akong matuto sa pagbibilang.""
Masaya ang Magbilang
"Si Sonu, Monu at Rina ay lumabas upang mag laro. Sila ay nakakita ng isang kuting."
Ang mga hayop sa kalye
"Tinulungan ni Pong ang kaniyang ina upang maikabit ang kulambo."
Ang Higaan Para kay Ate
"Ang Bilum Books ay naglalathala ng mga de-kalidad na mapagkukunang pang-edukasyon para sa mga paaralan sa Papua New Guinea. Ang aming priyoridad sa pag-publish ay literacy. Ang aming pangako ay tumulong na itaas ang mga pamantayan sa pamamagitan ng paggawa ng mga de-kalidad na libro sa mga makatwirang presyo at naaayon sa PNG Department of Education Syllabus. Ang Bilum Books ay nagpapatakbo ng mga workshop sa pagsasanay ng guro upang tulungan ang propesyonal na pag-unlad ng mga guro sa Elementarya, sa partikular. Bisitahin ang aming website: www.bilumbooks.com o Facebook."
Patungkol sa mga Ibon
"Kaya kailangan nya ako. Para maging kanyang mata, upang mahanap ang sarili nyang mga mata!"
Ang salamin ni Lola
"Sabi ni Amma, "Nakipag usap siya ng matagal sa iyong Masi. Tinapos niyang gantsilyuhin ang panglamig para kay Raju. At pagkatapos ay tumungo siya upang maglakad lakad." Mayroon na ako ngayong mga bakas. Dali-dali kong tiningnan ang mga bagong lugar sa buong bahay. Aha! Nahanap ko na ang nawawalang mga salamin sa mata!"
Ang salamin ni Lola
"Ang salamin sa mata ay nakabalot ng lana, nakatabi malapit sa kanyang panulat, sa ilalim ng telepono, sa ibabaw ng mesa. At may nakita din akong kalahating kinain na laddoo doon, pati. Para sa susunod na kaarawan ni Nani, mag iipon ako ng pera upang sa dagdag na pares na salamin! Nani: ay "Hindi" na salita para sa Lola. Masi: ay "Hindi" na salita para sa babaing kapatid ng Nanay."
Ang salamin ni Lola
"Pero si Lolo na nakatira kalapit namin ay ang may pinaka mahusay na bigote sa lahat! Tila mukha itong malaking puting ulap na bumaba galing sa langit upang manahan sa ilalim ng kaniyang ilong! Ang kaniyang bibig ay nakatago sa likod ng ulap. Si Anu ay natakot para kay Lolo.. paano siya kakain ng may ulap na nakaharang?"
Ang bigote ni Tatay
"Ang halamang sitaw ay binigyan ng balag upang suportahan ang lumalaking tangkay nito."
Ang mabuting kaibigan
"3. Ano ang kailangan upang maging isang mabuting kaibigan?"
Ang mabuting kaibigan
"Ngayung araw na ito, si Sophy at ang kanyang nanay ay pupunta sa bahay ni Tiya Chamnan upang kuhanin ang biik na ipinangako sa kanya ng kanyang tiyahin."
Nagtanim si Sophy ng Biik
"Siya ay nakagawa ng napakagandang palamuti upang ipalibot sa matatalim na tinik ni Kooru."
Ang damit para kay Kooru
"Darating ang panahon, ay maklikita ng mundo, na may isang labinlimang taong gulang na batang babae, ang maglalakbay papuntang London, upang tuparin ang kanyang mga pangarap. Isang bagong simula, na malayo sa kanyang tahanan at mga kaibigan, ang nakahandang pabilibin ang Royal Ballet School!"
Ang kwento ng isang Mananayaw
"Ngunit, dahil sa tagal ng kanyang pagkalayo, nami-miss na ni Phyllis ay kanilang tahanan. Gustong-gusto na niyang maka-uwi upang makapag-simulang muli. Kaya't sya ay naglakbay patungo sa kanyang napakagandang pinag-mulan, upang makabalik sa kanilang tahanan sa South Africa."
Ang kwento ng isang Mananayaw
"Ang pagsasayaw ay hindi lang upang magsaya, alam ni Phyllis iyon; araw at gabi siyang nagsasanay, at ang hirap ng pagsasanay na iyon ang tumulong sa kanyang pag-unlad. Palagiang pag-ngiti, na para bang hindi siya napapagod, kahit minsan man ay nahihirapan, palagi niyang iniisip na maging pinakamagaling. Ang salitang "magaling lang" ay hindi kailanman naging sapat sa kanya."
Ang kwento ng isang Mananayaw
"Wala silang mga anak, pero hindi naging dahilan upang sila ay malungkot, sapagkat nakaisip sila ng paraan upang makatulong sa ibang mga ina at ama. Itinatag nila ang kanilang sariling paaralan, ito ay tinawag na "Dance For All", kung saan ay mabibigyan ng pagkakataon ang mga bata, mula sa iba't ibang estado sa buhay, upang matuto at mahalin ang pagsasayaw."
Ang kwento ng isang Mananayaw
"Hindi ikinatutuwa ni Kitten Phyu Wah ang paglalakad patungong paaralan. Sapagkat palaging nag-aabang ang malaking pusa upang agawin ang kanyang baon."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully
""Hindi ako natatakot. Kung natatakot ako, mas papahirapan niya ako sa hinaharap. Kailangan nating sabihin sa mga nananakot kung ano ang hindi natin gusto at maging matapang upang hindi nila tayo apihin ulit.""
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully
"Hindi na muli pang inapi ng malaking pusa si Phyu Wah. Ngayo'y nag-iisip pa siya ng iba pang paraan upang maging matapang."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully
"Kailangan natin ng mga ilaw trapiko sa daan. Magtulungan tayo upang mangyari ito."
Nagmamadaling mga Drayber
"Gusto ng nanay ni Sokha na linisin niya ang kanyang mga lumang laruan upang ibigay sa kanyang kapatid na si Dara, ngunit ayaw nyang bitawan si Tin Tin. Marahang pinaupo ni Sokha si Tin Tin sa kanyang kama, hiwalay sa iba pang mga laruan."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha
""Hindi mo alam kung paano siya aayusin?" Nag-aalalang tanong ni Sokha. "Aayusin natin siya," sagot ng kanyang ina. "Ang mga doktor ay kadalasang kailangang magsaliksik sa mga pinakabagong pamamaraan upang matiyak na ang kanilang mga pasyente ay makakakuha ng pinakamahusay na pangangalaga." Nakahinga nang maluwag si Sokha at nagsimulang tumingin sa libro kasama ang kanyang ina."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha
""Sa palagay ko ay dapat ding tumulong ang iyong kapatid sa operasyong ito," sabi ng ina ni Sokha. "Pero siya ang gumawa nito kay Tin Tin!" protesta ni Sokha. "Oo pero hindi magaan ang pakiramdam niya, kaya mabuti para sa kanya na tumulong at makita kung gaano kalaki ang trabaho sa pag-aayos kay Tin Tin," tugon ng kanyang ina. "Bukod pa rito, ang mga mapanghamong operasyon ay nangangailangan ng isang buong koponan upang maibigay ng pinakamahusay na pangangalaga.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha
"Maingat na kinuha ni Sokha ang karayom mula sa kanyang ina, ginawa ang huling tahi, at hinila ang sinulid nang mahigpit. Pagkatapos ay ibinalik niya ang karayom sa kanyang ina upang tapusin ang buhol."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha
"Ang Ahensya sa Pagpapaunlad at Pagpapaunlad ng Wika, o mas kilala bilang Ahensya ng Wika, ay isang yunit sa ilalim ng Ministri ng Edukasyon, Kultura, Pananaliksik, at Teknolohiya na nakatalaga upang harapin ang mga isyung pangwika at pampanitikan sa Indonesia. Ang Ahensiya ng Wika ay may misyon na pahusayin ang kalidad ng wika at paggamit nito, dagdagan ang paglahok ng papel ng wika at panitikan sa pagbuo ng isang pang-edukasyon at kultural na ekosistema, at dagdagan ang pakikilahok ng mga stakeholder sa pagpapaunlad, pagpapaunlad, at proteksyon ng wika at panitikan, pati na rin ang pagpapataas ng aktibong papel ng diplomasya sa internasyonalisasyon ng wikang Indonesian.. Ang Ahensiya ng Wika ay may mga Yunit na Teknikal na Pagpapatupad sa tatlumpung lalawigan sa Indonesia na may tungkulin at tungkulin na isakatuparan ang pagpapaunlad, paggabay, at proteksyon ng wika at panitikan ng Indonesia."
iba't ibang trabaho
"Kapag ang lahat ng ito'y iyong sinunod, hindi na ako makabibisita pa sa inyo. Samantala, ang mga doktor ay masikap na naghahanap ng bakuna upang hindi ka na magkasakit kahit na kumustahin pa kita."
COVIBOOK
"Tapos, nagmadali si Tutu upang magbihis. Ngunit ang kanyang damit ay masyadong maikli, at ang kanyang pantalon ay masyadong mahaba!"
Unang Araw ng Eskwela
"Tungkol sa May-akda Si Durga Lai Shrestha ay isang tanyag na makata ng Nepal Bhasa at Nepali. Bilang isang guro ng Nepal Bhasa sa Kanya Mandir Higher Secondary School noong 19 50 s-19 70 s, gumawa siya ng mga kanta upang mapasigla ang mga bata na ipahayag ang kanilang sariling wika. Ang kanyang mga kanta ay naging malawak na kilala sa buong Kathmandu Valley at ang mga koleksyon ng mga kanta ng kanyang mga anak ay napagdaanan ng labis na muling pag-print at hanggang ngayon Tungkol sa Illustrator Si Ashish Shakyais isang kamakailang nagtapos sa Lalit Kala Campus sa Kathmandu, Nepal. Mayroon siyang diploma sa animasyon at mga visual effects mula sa Black Box Academy. Nagtrabaho siya bilang isang character designer, storyboard artist at animator para sa Fire studio, Arcoiris studio, at iba't ibang mga freelance na proyekto."
Hoy Makaw!
"Isang araw nakita ng mga bata ang tirahan ni Didi sa isang aklat. Umalis sila upang hanapin siya. Dinala nila ang isang bag ng mga aklat. Kaya ng basahin ng mga bata ang pangalan ng bus. Hinanap nila ang pangalan numero ng kalsada na tinitirhan niya. Kaya nila itong gawin lahat dahil itinuro ito ni Didi sa kanila."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan
"Ang May Akda Si Durga Lal Shrestha ay isang tanyag na makata sa Nepal Bhasa at Nepali. Bilang isang guro sa Nepal Bhasa sa Kanya Mandir Higher Secondary School noong dekada singkwenta hanggang dekada sitenta, gumagawa siya ng mga kanta upang makakuha ng inspirasyon ang mga bata na maipahayag ang kanilang mga sarili sa kanilang sariling salita. Ang kaniyang mga kanta ay nakilala sa buong Kathmandu Valley at ang mga koleksyon ng mga kantang pambata ay umabot hanggang ikalabintatlong imprenta at patuloy pa rin hanggang sa ngayon."
Alitaptap
"Hindi nagtagal ay napagtanto ni Palaka ang kanyang pagkakamali. Sa pag-ulan unti unting nagkaroon ng putik, nalinis niya ang kanyang lalamunan at inawit ang tamang kanta. "Sikawa-Barahi nakatali sa isang gilid at isang lubid ng isda na nakalawit mula sa kabilang panig, Walang laman ang takip, ang lalaki ay humakbang ng lima at inihahatid ng kanyang Ina" * Ang Sikawa-Barahi ay isang lubid na ginamit ng mga pamayanan ng Tharu upang magdala ng mga kalakal. Sa kuwentong ito ginagamit ito upang magdala ng mga pagkain para sa kasal."
Ang Kasal ni Lobo
"Dahil sa sobrang takot sa masamang elepante, ang maliliit na hayop ay hindi makalabas upang maghanap ng pagkain hangga't hindi ito nakakatulog."
Ang tipaklong laban sa elepante
"Dahil hindi na matiis ng tipaklong ang ganitong sitwasyon, hinanap niya ang kanyang mga kaibigan upang mag plano kung papaano mapapaalis ang masamang elepante."
Ang tipaklong laban sa elepante
"Pakikinig sa Maliit na Tipaklong, lahat ng kanyang mga kaibigan ay tumango bilang pagsang-ayon. Nagkalat sila upang makalikom ng mas maraming kaibigan na magkakasama at maitaboy ang Masamang Elepante."
Ang tipaklong laban sa elepante
"Ang grupo ng mga tipaklong ay nag tipon tipon upang palibutan ang elepante upang mapaalis ito sa kanilang tirahan."
Ang tipaklong laban sa elepante
"“Kagabi, inanod ako ng malaking alon sa languyan. Ngunit ako ay masyadong mahina upang lumangoy laban sa alon," sabi ni Sasha. "Kung makikita mo, kalahati lang ang aking buntot," dagdag niya habang bumuntong-hininga. Itinaas niya ang kanyang buntot sa hangin."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena
"Ginamit ni Edi ang martilyo at mga pako para pagdugtungin ang mga pirasong kahoy. Naging maingat siya sa paggamit ng martilyo upang hindi matamaan ang kanyang mga daliri."
Gumawa si Edi ng Saranggola
"Habang tinitingnan niya ang dalampasigan, nakakita siya ng isang pigura na gumagalaw na parang isang mananayaw. Nang malapit na siya, nakita niya na ito ay isang batang babae, at hindi siya sumasayaw. Sa halip, yumuko siya, kinukuha ang isdang-bituin, at dahan-dahang hinahagis ang mga ito pabalik sa karagatan. Sumigaw siya, "Magandang umaga! Ano ang ginagawa mo?" Ang batang babae ay huminto, tumingala, at sumagot, " Ibinabalik sa karagatan ang isdang-bituin upang hindi sila mamatay.""
Tatlong kwento tungkol sa Mundo
"Kinabukasan, ipinag-utos ng Hari na putulin ang lahat ng puno sa kaharian. "Hindi natin gusto na mahulog ang mga puno at masaktan ang mga bata," katwiran niya. "Tatanggalin natin ang kagubatan at sa halip, magtatanim nalang tayo ng gulay." Nagustuhan ng mga tao ang mungkahi ng Hari, sa ngayon sila ay may pumili ng pinakamagandang kahoy sa kagubatan upang magtayo ng mga bahay at kasangkapan, at ang natitirang mga puno ay ibinenta sa magagandang presyo sa karatig na mga kaharian."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo
"Ang kanyang paboriting oras ng araw ay pagkatapos ng paglubog ng araw. Kung saan ang paligid ay madilim na para makita ang mga halaman. Alam ni Wangari na ito ay oras na ng pag uwi. Kailangan nyang sundan ang maliit na daan sa bukid patawid ng ilog upang sya ay makauwi."
A Tiny Seed
"Maraming Salamat sa mga volunteers at manggagawa ng Book Dash upang maisulat at mailathala ang kwentong ito. At sa grupo ng Dunlop para sa pag rerecord ng librong ito."
A Tiny Seed
"Gusto ni Moru na umakyat ng mga puno at magnakaw ng mga hilaw na mangga. Gagapang siya sa sanga na nagkukunwaring isang cheetah sa isang malalim na madilim na gubat. Nasisiyahan siyang makahuli ng mga insekto - ang asul na berdeng bote ay lumipad na may malaking makintab na ulo, ang manipis at malutong na tipaklong, at ang dilaw na paru-paro na ang kulay ay nagmula tulad ng pulbos sa kanyang mga daliri. Gustung-gusto ni Moru ang mga lumilipad na saranggola, mas mataas ang mas mahusay. Aakyat siya sa pinakamataas na terasa upang umakyat ang kanyang saranggola sa itaas ng ulap tulad ng isang makinang na agila na sumusubok na maabot ang araw."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Nang siya ay pagod, nakita niya ang kanyang sarili na dumudulas sa banist na may mga numero na kumakaway sa kanya. Hindi tulad ng bigas sa oras ng tanghalian, na madalas na natapos bago ang sinuman ay kahit na kalahati na puno, hindi katulad ng mga kaibigan na kinailangan na umuwi sa sandaling magsimula ang laro, Walang katapusang at walang katapusang kasiyahan, upang salamangkahin, pinagsunod-sunod, maitugma, ibinahagi, inilatag sa isang hilera, itinapon, pinagsama at kinuha hiwalay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Isang araw, sumulat ang guro ng ilang kabuuan sa pisara. Madali ang kabuuan ngunit nakakasawa. Hindi gusto ni Moru na gawin ang mga ito at wala siyang pasigan. Nasira ang kanyang pasigan at walang pera ang kanyang ina upang makabili ng bago. Sa halip ay binilang niya ang daan-daang mga langgam na umaakyat sa dingding. Tumingin siya sa puno sa labas at napansin na perpekto ang mga dahon. Ang mga perpektong dahon ay may perpektong mga anino. Sa kanyang isipan, binibilang ni Moru kung gaano karaming mga sirang ladrilyo ang nandoon sa kahabaan ng compound wall ng paaralan. Kinakalkula niya na kung ang bawat ladrilyo ay nagkakahalaga ng limang rupees ay kukuha ng higit sa isang libong rupees upang mapunan ang lahat ng mga puwang at sirang puwang sa dingding."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
""Moru!";saway ng guro. ";Bakit wala kang ginagawa?"Si Moru ay mukhang blangko. "Nasaan ang pasigan mo? Bakit hindi mo pa dinala sa paaralan?"sigaw ng guro. Nakita ni Moru na galit ang guro sa kanya. Sumagot si Moru, "Nasira ang dati kong pasigan at wala akong pera upang bumili ng bago."Galit ang guro at binigyan si Moru ng isang matulis na gripo na may pamalo sa kanyang kamay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Sa loob ng paaralan, maingat na inilagay ang bag sa mesa ng guro. Binuksan ng guro ang bag at hinayaang tumingin si Moru sa loob. Maraming mga libro, makukulay na mga libro ng lahat ng mga laki at hugis. Nakaramdam sila ng makintab at naamoy na bago. "Maaari mo ba akong tulungan upang ilabas ko sila?" tanong ng guro."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Pagkatapos ay dumating ang mga libro na may mga numero. Bumagal ang mga mata at daliri ni Moru. Ang mga numero ng taba ay sumayaw kasama ang mga payat. Ang dalawang numero na balanseng isa sa tuktok ng iba pa tulad ng isang hindi matatag na gusali na naghihintay pa rin na mapunan ang silong. Ang mga dumaragdag na kabuuan ay tumingin maikli at naglupasay at tumaba at tumaba sa ilalim ng lumaki ang mga numero. Ang dibisyon ay nasa kabaligtaran lamang. Nagsimula ka sa maraming at pagkatapos kung ikaw ay maingat, pinagtrabaho mo ito upang lumikha ng isang mahabang manipis na kaaya-aya na buntot. Kung ikaw ay mapalad ay walang maiiwan. Isa-isa ang lahat ng mga numero at ang kanilang mga lansihin ay bumalik sa Moru."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Nasasaksihan ang kanyang apo na peck ng isang hindi kilalang tao, ang lola ay umusbong kaagad ang kanyang mga balahibo at binigyan ng pagsaway ang Speckled Chicken. - Sino ka upang bullyin ang aking apo? Sinabi ng Speckled Chicken pagkatapos sa lola kung paano niya namiss ang kanyang Lola. - Lola, sana nandito pa rin ang Lola ko... Kung nandiyan lang ako sa tabi ko si Lola kagaya ng apo mo ngayon...""
Ang Lola ng Batikang Manok
"Pagkatapos, nag-cluck si Granny upang tipunin ang lahat ng kanyang mga apo na nagkakalat kahit saan sa hardin. Nagbigay siya ng mga butil at bulate sa mga bata at Speckled Chicken din. Ang Curving Tail ay nasisiyahan sa pagkain kasama ang kanyang mga kapatid, siya ay umiiyak ng masaya. - Cheep, cheep! Masarap, masarap!"
Ang Lola ng Batikang Manok
"Matapos ang pagkain, ginabayan ni Granny ang kanyang mga apo upang makahanap ng tubig at magpahinga sa kaaya-ayaang lilim ng mga puno. Sa hapon, nag-cluck muli si Granny upang tipunin ang kanyang mga apo upang turuan sila kung paano manghuli ng mga bulate at tipaklong... Naramdaman ng Speckled Chicken na napakasaya. Nasisiyahan lang siya sa kanyang oras sa tabi ni Granny, tulad ng dati sa kanyang Lola noong una."
Ang Lola ng Batikang Manok
"Hindi sumisikat ang araw. Kung kaya't ang buwan at mga butuin ay marubdobna nag tatrabaho subalit wala silang panahon upang magpahinga."
Ang Araw at Gabi
"Nag sadya sila kay araw upang paghatian ang panahon ng kanilang trabaho, subalit ang araw ay hindi sumunod sa napag kasunduan."
Ang Araw at Gabi
"Isang maulan na araw, sa kanyang lola Dolly naghanda upang pumunta. Ngunit hindi niya mahanap ang kanyang payong, "Naku!" Si Dolly ay naghanap ng mataas, at si Dolly ay naghanap ng mababa, "Saan kaya ito? Sana may nakakaalam.""
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong
"Isang umaga, isang puting kuneho ang dumating sa hardin upang kumain ng gulay. Wow, ang mga gulay na ito ay malaki at berde! Dapat silang maging masarap! sabi niya sa sarili."
Ang Kuneho at Uod
"Tik! Tak! Tik! Tak! Naririnig ni Euis ang pagtapik ng kanyang ama sa isang puno ng palma upang makagawa ng mas maraming tubig na asukal. Gusto niya ang tunog na ginagawa nito. "Tay, mag almusal na tayo!" tawag ni Euis. Mayron tayong gulay at tokwa kari." Yehey! Tapos na si Euis sa mga gawain niya."
Isang Pagdiriwang
"Tinahak ng trak ang mga tubo ng asukal, mga bulubundukin, tulay na kahoy at ang kakahuyan. Di alintana ang mga ito upang patuloy na kumanta ang mga pasahero."
Isang Pagdiriwang
"Nahihiya siyang naglakad patungo sa kaniyang silid. Pinahanay sila ni Ginang Billu sa isang linya upang kumanta ng kanta ng kambing"
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan
"Kinabukasan, Amg munting kambing ay naging maingat sa pagkanta upang tama nya itong makanta."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan
"Isang araw, Si Meena and Mithu ang umakyat sa mataas ng puno ng mangga upang mamitas ng hinog na bunga nito. Tumakbo si Meena pauwi ng bahay para ibahagi ang masarap na mangga sa kanyang kapatid na lalake na si Raju."
Hating Kapatid
"Kaya't siya ay umalis sa gabi upang makita kung ano ang maaari niyang makita. Sa kalangitan, nakakita si Tinku ng buwan, maputi at bilog, nakangiti sa kanya. Ramdam niya ang sobrang saya. 'Maganda ang Gabi,' naisip ni Tinku."
Goodnight, Tinku!
"Ang mga hayop sa gabi ay kumakain, naglalaro at nagtatrabaho sa gabi. Nagpapahinga sila sa maghapon. Kailangan mo ng matulog. Ang pagtulog ay magbibigay sa iyo ng lakas upang maglaro kasama ang iyong mga kaibigan sa pang-araw."
Goodnight, Tinku!
"Dumating ang panahon na kailangang gawin ang seremonya ng pagpapagupit sa prinsipe. Ipinatawag ng Hari ang barbero mula sa kabilang kaharian upang palihim na gawin ang seremonya."
The King's Secret
"Ang mga Inhinyerong pang electrikal, Elektroniks ay nagtutulungan upang tipunin ang isang rocket."
3…2…1… Blast Off
"Tulad ng mga kotse na nangangailangan ng gasolina upang tumakbo, ang mga rocket ay nangangailangan ng GASOLINA upang mag-alis at gawin ang kanilang trabaho. Ang mga rocket ay maaaring gumamit ng parehong likidong gasolina at solidong gasolina."
3…2…1… Blast Off
"Ang KASUOTANG PANGKALAWAKAN o SPACESUIT ang nagbibigay proteksyon sa mga astronaut sa kalawakan. Ang mga kasuotang ito ay may suplay na oxygen para sa astronaut upang makahinga at makainom ng tubig. Iniiwasan nito na makaramdam ang mga astronaut ng labis na init o labis na lamig, at pinangangalagaan sila laban sa alikabok mula sa kalawakan."
3…2…1… Blast Off
"1 umuungal na rocket na handa nang umakyat! Ang ROCKET ay isang self-propelled na sasakyan na maaaring mag-shoot sa kalawakan. Ginagamit ito upang ilunsad sa kalawakan ang mga satellite na gawa ng tao."
3…2…1… Blast Off
"Iniisip ng tipaklong ang tungkol sa pagtigil upang batiin ang kanyang kaibigan. Ngunit nagagalit pa rin siya na ang Cricket ay hindi dumating upang maglaro, kaya't siya ay lilipad."
Nagsalita na si Tipaklong
"Ilang araw ang lumipas, binisita ni Kuliglig si Tipaklong. "Saan ka nanggaling?" tanong ni Tipaklong. "Bakit hindi ka tumungo ng damuhan upang maglaro?" "Ah, nagkaroon ako ng matinding sakit ng tiyan at ulo. Halos di ako makalakad," daing ni Kuliglig."
Nagsalita na si Tipaklong
"Nag-aalala ang tipaklong para sa kanyang kaibigan. "Maaaring kumain ka ng nakalalason. Magpunta tayo sa doktor. " Tinutulungan ng tipaklong ang kanyang kaibigan na maglakad. Ngunit pagdating nila sa ilog, ang Cricket ay masyadong mahina upang lumipad sa kabila."
Nagsalita na si Tipaklong
"Labis na nag alala si Dholma at tinawag niya ang kayang ama upang humingi ng tulong."
Ang panaginip ni Dholma
"Mamamatay ako kapag hindi ako nakainom ng tubig. Kaya binigyan siya ng matalinong ardilya ng isang mapa upang sundin, at hinahangad niyang swertehin ito."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati
"Noon lamang, lumipad ang puting kalapati mula sa puno upang uminom."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati
"Dahan-dahan silang pinulot ni Arin, isa-isa, hanggang sa maging dalawampu. Ang balde ay nilagyan ng mga dayami upang hindi pumutok ang mga itlog."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay
"Ang mga itlog ay kailangang itago sa pambalot ng masa upang magpalumo sa loob ng dalawang buong linggo."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay
"Hindi makapaghintay si Arin! Palihim niyang itinaas ang apoy upang mas mabilis na maluto ang mga itlog."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay
"Ginising ako ni Inay ng maaga nung sumunod na araw, bago pa sumikat ang araw. Binihisan nya ako ng itim at puti na sari. Habang hawak ang aming sapatos sa aming kamay, naglakad kame patungo sa Shaheed Minar, isang malaking rebulto sa Dhaka. Sinabi sa akin ni Inay na sa buong Bangladesh mayroong libu-libong maliliit na Shaheed Minar upang alalahanin ang mga taong nagmamahal sa kanilang katutubong wika, ang Bangla."
Ekushey February
"Araw-araw ang mga bata sa nayon ay pumupunta upang lumangoy, maglaro sa malamig at bumubula ang tubig."
Mahiwagang Ilog
"Ang iba naman ay gumamit ng ilog sa iba`t ibang paraan. Ang ilang mga tagabaryo ay natagpuan ang mga bihirang mineral sa tabing ilog. Hinuhukay nila ang mga mineral upang ito'y ibenta. Ngunit hindi nila naisip na tinapon nila ang mga basura mula sa kanilang paghuhukay pabalik sa ilog."
Mahiwagang Ilog
"Naisip ni Thida na ang paggawa ng isang dam ay makakatulong upang huminahon at mapigilan ang ilog. Sa una, walang naniniwala na makakatulong ito, kaya't nagsimulang magtrabaho dito ng mag-isa si Thida. Pagkatapos ay sumama sa kanya ang iba pang mga bata."
Mahiwagang Ilog
"Nakaramdam ang ilog ng masama nang tangayin si Thida ng agos. Marahang ibalik nito si Thida papuntang pampang. Nagkaroon ng maraming tubig sa baga si Thida at kailangan niya ng tulong upang mailabas ito. Sa huli ay nakapagsalita siya. “Mahiwagang Ilog, ikaw ay nagbalik.” Bulong niya sa mahinang boses."
Mahiwagang Ilog
"Mula sa araw na iyon, hindi na muling dudumihan ng mga taga baryo ang tubig. Nanatili ito sa kanilang Mahiwagang `ilog na binibigyan si Thida at ang kanyang mga kaibigan ng ligtas at espesyal na lugar upang maglaro."
Mahiwagang Ilog
"Ipinagkakaloob ng mundo ang lahat ng ating pangangailangan upang mabuhay - tubig, pagkain, hangin, at mga materyales upang makagawa ng mga damit at bahay. Ang Dyut, na kilala bilang Ginto ng Bengal, ay may napakaliit na bakas ng karbon na maaaring gamitin upang gumawa ng anumang bagay mula sa sapatos hanggang sa mga bangka hanggang sa tsaa."
Gintong Sapatos
"Sina Darshana at Chenda ay tamad na nakaupo sa ilalim ng puno ng mangga upang takasan ang init ng araw. Hindi makapaglaro ng kahit anong laro sa sobrang init ng araw."
Darshana's Big Idea
"Ang daan patungong ilog ay puno ng mga bato at tinik. Kaya naman laging may nasisiraan ng gulong sa daan. Pagkatapos, kailangan nilang itulak ang bisikleta pauwi at hintayin ang tulong ng kanilang mga magulang upang maalis ang gulong! Mahilig si Darshanang lumutas ng mga problema, ngunit tila hindi niya maaayos ang isang ito."
Darshana's Big Idea
"Pagkahapunan ng gabing iyon, pinag-usapan ni Tiyo Nimo ang tungkol sa mga plano niyang mapalawak ang negosyo niyang greeting card. "Papasok na rin ako sa negosyo!" Masiglang sinabi ni Darshana. "Gagawa ako ng mga sticker patch upang ang mga bata ay maaaring ayusin ang kanilang mga bisikleta ng mag-isa at kahit nasaan sila.""
Darshana's Big Idea
"Nang matapos magsalita ay huminto si Darshana sapat upang huminga, sumangayon naman ang kaniyang tiyo sa kaniyang ideya. “Alam mo ba kung magkano ang magagastos sa pag gawa ng mga patches at kung magkano sa tingin mo natin maibebenta ito?” tanong nito. “At kung paano ang pagimbentaryo at paraan ng pagbenta at pagadbertasyo ng mga ito?” Nalaglag ang tingin ni Darshana sa kaniyang plato. Hindi sumagi sa isip niya ang mga ito."
Darshana's Big Idea
"Si Uranus, nagnanais nang matulog, ay nag-unat at humikab, at nagsabi, "Hindi, ngunit sana'y nadirito sya, upang mabilang ko ang kanyang limang buwan at matulungan akong makatulog.""
Finding Pluto