Edit word

Peer-review 🕵🏽‍♀📖️️️️

Do you approve the quality of this word?

Yes (approve)
No (request changes)

Comment Submit send

Contributions 👩🏽‍💻

Resources

Labeled content

Emojis

Images

Videos

Storybook paragraphs containing word (276)

"Kung ang elepante ay makakasayaw, sasayaw siya sa pagduyan ng kanyang paa."
Kaya Nilang Sumayaw

"Isinuot ni Pusa ang sumbrero sa kanyang ulo. Isinuot ni Aso ang sumbrero sa kanyang ulo."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Inilagay ni Pusa ang sumbrero sa kanyang buhok. Inilagay ni Aso ang sumbrero sa kanyang buhok. Sumaya sina Pusa at Aso. Ngumiti sila."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Ito si Sophea, ang anak na lalaki. Ito si Sopha, ang kanyang ina."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Hindi siya nawalan ng pag-asa. Humingi siya ng tulong sa kanyang mga kaibigan!"
Ang Langgam at Tinapay

"Pagkatapos, nakakita siya ng burol. Inakyat niya ito. Inunat niya ang kanyang mga kamay ngunit hindi pa rin niya maabot ang mga bituin."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Nakita ng palaka ang isang puno ng niyog sa di-kalayuan. Napakataas nito. Ah, naisip niya na ito na ang sagot sa kanyang nais."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Inunat niya ang kanyang mga kamay… pero di pa rin niya maabot ang mga bituin."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Nanlumo siya. Tiningnan niya ang ibaba. Tumalon ang kanyang puso sa takot."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Inilagay niya ang kanyang kamay sa kanyang dibdib at sinabi sa kanyang sarili, "Di ako matatakot. Kaya ko 'to!""
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Huli na si Chiu sa kanyang klase. Ngunit hindi niya makita ang kaniyang kulay pulang baunang bote."
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Ang Lalagyan ng SalaminHindi suot ni Chiu ang kanyang salamin at malabo ang kanyang paningin. Maaari mo ba siyang tulungan?"
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Sa isang malayong karagatan kalapit ng kumpol ng isla, nagising si Tuna sa sigaw ng kanyang kapatid na si Twain. Lumangoy siya papunta dito. Tinapik niya ng palikpik ang likuran nito at tinanong, "Ano ang nangyari, bakit ka sumisigaw?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Nag-isip ng malalim si Tuna kung paano siya makakakuha ng lumot sa kailaliman ng dagat. Naalala niyang tanungin ang kanyang kaibigang si Kabayong Dagat. Lumalangoy kaya siya ngayon sa mababaw na parte ng tubig? Naghanap siya ng naghanap hanggang matagpuan na niya ito."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Malaking ipin, kakaibang itsura at ilaw na nagmumula sa kanyang ulo! Oh, isa ba itong isdang me malaking ipin?"
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Dinala niya ito gamit ang kanyang bibig at lumangoy paitaas. Sa kanyang pagbalik, nadaanan niya si isdang lapad, at isdang lampay na nakasunod pa din sa isdang salmon. Nadaanan niya rin si kabayong dagat na papunta pa lang sa ilalim ng dagat."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Tiningnan siya ng kanyang pamilya at tumawa. "Tutulungan kita," sabi ni Mama." Tutulungan ka din namin!" sabi nina Kuya Lah at Papa."
Gustong Magbihis ni Nin

""Anak, abala ako ngayon. Pwede bang mamaya na lang?" sabi ng kanyang Inay."
Ang Regalong Tsokolate

"Tumungo naman si Tutul sa kanyang Itay. "Itay, maaari mo po ba akong bilihan ng tsokolate?" pakiusap niya."
Ang Regalong Tsokolate

""Maraming salamat po Mama dahil ipinasyal mo po ako sa Parke," wika ni Tumi sa kanyang ina."
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.

""Gusto ko ang kanyang mata. Meron syang maamo at palakaibigang mata.""
Rudi

"Kahawig ito ni Buk-Le, ang kanyang kalabaw."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Masaya si Bountong sa kanyang bagong sumbrero. Isinuot niya ito at patakbong pinuntahan si Buk-Le."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Ngunit ngayon, nagsimulang umihip ang hangin. Nagsimulang bumuhos ang ulan. Naisip ni Bountong ang kanyang sumbrero."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Nang makauwi na ng bahay si Bountong, ano ang kanyang natagpuan?"
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Kailangan mong sumakay sa isang sasakyang pangkalawakan para makapunta sa lugar sa labas ng daigdig. May iba't ibang uri ng sasakyang pangkalawakan at isa sa pangkaraniwang sasakyan ay ang ginamit ni Gul at ng kanyang kuting."
Isang Araw sa Kalawakan

"Si Gul at ang kanyang kuting ay lumulutang sa loob ng himpilan tulad ng mga lobo. Alinmang gamit o nilalang na hindi nakatali ay magpapalutang lutang sapagkat lahat ng ito ay walang angking bigat sa kalawakan. Nangyayari ito dahil ang himpilang pangkalawakan o Space Station at ang mga nasa loob nito ay sadyang nahuhulog ng mabilis papunta sa daigdig natin. Marahil ay nagtataka ka kung bakit hindi ito bumabagsak? Ito ay dahil sa hugis ng ating daigdig. Ang himpilang pangkalawakan ay nahuhulog ng nahuhulog pababa, samantalang ang ibabaw ng ating daigdig ay nakakurba sa direksyon na hindi maabot ng himpilan habang ito ay nasa kalawakan."
Isang Araw sa Kalawakan

"Pagkagising niya, nasorpresa siya. Ang kanyang Ina at Ama ay narito na. "Nina! magiging maaayos din ang lahat.""
Si Ate Bungi

"Ang guro ay si Een Sukaesih, kilala sa tawag na Bu Een. Nakapagtapos si Bu Een sa Indonesian University of Education sa Bandung. Nagkaroon siya ng sakit na Rheumathoid Arthritis (RA) na naging dahilan kung bakit hindi siya nakakagalaw ng 27 na taon. Sa pagsusumikap, nagturo siya kahit nakahiga mula 8 ng umaga hanggang 8 ng gabi. Nagtuturo siya ng Ingles, Kasaysayan, Kompyuter at Matematika. Kahit sino galing sa elementarya at sekondarya ay tinatanggap. Mahal siya ng kanyang mga estudyante kaya tinutulungan siya sa mga gawaing bahay katulad ng paglilinis."
Ang Dakilang Guro

""Abangan ninyo ang sisne," babala ng kabayong may sungay, bago niya balikan ang kanyang pagkain."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Ibinuka ng sisne ang mga pakpak nito at kanyang nilusob ang sasakyang pangkalawakan. Matapos nito ay kanyang hinabol ang magkapatid sa kalangitan. Nang sila ay makatakas mula sa sisne, ramdam nina Madhav at Naina ang pagkalam ng kanilang mga sikmura dahil sa gutom. Tumingin sila sa orasan sa langit at nagbuntong-hininga. "Tayo ay huli na, huli na tayo!" ani Madhav."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Umakyat ang dalawang bata sa isang pana. Maingat na itinutok ng taong-kabayo ang pana at kanyang ibinato ito diretso sa kanilang pinto."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

""Hindi natin nalaman kung saan gawa ang buwan," ani Madhav. "Sino ba ang may pakialam doon? Nais kong malaman kung saan gawa ang mga bituin!" ani Naina, maraming nakikitang pakikipagsapalaran ang kanyang mga mata."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Natupad niya ang kanyang pangako sa mga aerospotics. Tumigil din ang mga sirena sa pag-ugong sa Bulang buwan. Tumaas ang karbon dioksido at naging sadyang mabuti ang lahat."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Isang umaga, si Bouavanh at ang kanyang ama ay pinapastol ang mga kalabaw sa palayan."
Ang pagtulong sa Ibon

"Nanghihina ito kaya ito ay kanyang dinala pauwi."
Ang pagtulong sa Ibon

"Ibinalik ni Bouavanh ang ibon sa kanyang ina."
Ang pagtulong sa Ibon

"Kinalaunan sa araw na iyon, pinastol ni Bouavanh at ng kanyang ama ang kalabaw pauwi at ang ibon ay dumapo sa likuran ng kalabaw."
Ang pagtulong sa Ibon

"Khach Khach Khach! Tinulungan ni munting espadang isda at ng kanyang ina na makatakas si Gundu Isda sa lambat."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti

"Nang makita ni Kiko ang kaguluhan, mabilis siyang tumakbo sa loob ng bahay, sumisigaw. Papa, dali! May ahas sa damuhan natin! Kapag hindi na gumagalaw ang ahas, lumayo ako. Mabilis na lumabas si Kiko at ang kanyang ama. Tinuro ako ni Kiko. Bigla akong nakaramdam ng takot nang makita ko ang kanyang ama na may hawak na pala. Baka saktan niya ako. Ngunit nang makalapit siya, kinuha niya ang ahas at inilagay sa loob ng sako."
Unang kaibigan ni Iko

""Ang aking Lolo ay kayang mangisda ng anumang bagay sa dagat", sabi ni Cheetah. "Minsan nakahuli siya ng isang balyena at itinago ito sa kanyang paliguan.""
Ang Ginto ni Lolo

"Ang lolo ko ay hindi gumagawa, nangingisda o umaakyat o nagluluto. wika ng unggoy, Pdro meron syang ginto! Tinatago nya ito sa kanyang bibig! At sa gabi ay binababad nya ito sa baso ng tubig."
Ang Ginto ni Lolo

"Iwinawagayway ng isda ang kanyang buntot upang makalangoy"
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Isang umaga si Bouavanh at ang kanyang ama ay pinangunahan ang mga kalabaw papunta sa palayan."
Pagtulong sa Ibon

"​Isang umaga, narinig ni Bouavanh ang huni ng ibon malapit sa kanyang bintana.​ ​​"
Pagtulong sa Ibon

"Kinagabihan, si Bouavanh at ang kanyang ama ay inuwi sa kanilang tahanan ang kalabaw habang ang ibon ay nakasakay sa likod nito."
Pagtulong sa Ibon

"Si Keo ay naghahanda ng kanyang gamit para sa eskwela"
Tayo ay Magbilang

"Bago umalis papuntang paaralan, nanghingi siya ng mangga sa kanyang ina."
Tayo ay Magbilang

"Wika ng kanyang ina: " Ilang mangga ba ang gusto mo?"."
Tayo ay Magbilang

"Sinabihan si Keo ng kanyang ina na kumuha ng siyam na mangga."
Tayo ay Magbilang

""Mahusay, Kaaloo. Nahanap mo ang mga patatas!" natawa si Maaaloo habang pinupuno niya ng patatas ang kanyang basket."
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

"Oras na para umalis. Pinaalalahan ni Jyomo ang lahat para sa pagdiriwang kanyang kaawaran sa Linggo."
Ang regalo para kay Jyomo

""Bakit hindi na lang natin ibigay iyan sa kanya sa kanyang kaarawan?" Sabi ni Urgen."
Ang regalo para kay Jyomo

"Pinalakpak nila ang kanilang maliliit na kamay! Binuksan ng Agila ang kanyang mga pakpak at umalis papalayo."
Ang mga hayop sa kalye

"Pinulot ng malaking daga ang isang tirang kalahating pakoda at itoy bumalik sa kanal. "Meeyow" ang sabi ng maliit na kuting at sinimulang dilaan ang kanyang paa."
Ang mga hayop sa kalye

"Kaya kailangan nya ako. Para maging kanyang mata, upang mahanap ang sarili nyang mga mata!"
Ang salamin ni Lola

"Minsan ang kanyang salamin sa mata ay nasa banyo. O kaya sa kwarto. O nasa kayang noo. "Nani," ang sabi ko, "sila ay nasa ulo mo po!""
Ang salamin ni Lola

"Ang sabi ni Raju, "Si Lola ay masyadong abala ngayon. Nagsulat sya ng liham para sa Punong Ministro ukol sa kanyang pensyon.""
Ang salamin ni Lola

"Ang salamin sa mata ay nakabalot ng lana, nakatabi malapit sa kanyang panulat, sa ilalim ng telepono, sa ibabaw ng mesa. At may nakita din akong kalahating kinain na laddoo doon, pati. Para sa susunod na kaarawan ni Nani, mag iipon ako ng pera upang sa dagdag na pares na salamin! Nani: ay "Hindi" na salita para sa Lola. Masi: ay "Hindi" na salita para sa babaing kapatid ng Nanay."
Ang salamin ni Lola

"Sa buwan ng Jaishtha, ang mga mangga at langka ay hinog na. Gustong kantahin ng Cuckoo ang kanilang sarap! Lumipad siya mula sa puno hanggang sa puno, sinusubukan at sinusubukang kantahin ang kanyang masarap na kanta. Ngunit, walang ingay na lumabas sa kanyang lalamunan."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Ang puno ng kadam ay namumulaklak sa mga bilog nitong dilaw na bungkos. Lumipad ang kuku sa ulan mula sa puno hanggang sa puno, hinahanap ang kanyang boses. Pero, hindi pa rin siya marunong kumanta."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Ginawa ng mga babae ang jaggery mula sa mainit na katas ng petsa. Gumawa sila ng matamis na cake. Ang mga dahon ay nahulog mula sa mga puno. Ang mga patlang ay natatakpan ng mga dilaw na bulaklak ng mustasa. Malapit nang matapos ang taon. At gayon pa man, ang kuku ay hindi kumanta. Nagsimula siyang umiyak. Ano ang ibig sabihin kung tuluyan nang nawala ang kanyang kanta?"
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"At sa wakas, kumanta ng maikling kanta ang kuku. Ang kanyang taon ng pagsisikap ay hindi nasayang! At ngayon, ang kuku ay kilala bilang ang ibon ng tagsibol. Nang marinig ng mga tao ng Bangladesh ang kanyang malambing na kanta, alam nilang dumating na ang tagsibol."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Hanggang isang araw, may nakapansin na ang halamang kamatis ay nahihirapang hawakan at buhatin ang kanyang mga bunga. Sa wakas ay nabigyan na ng balag ang halamang kamatis para suportahan ang mga bunga nito."
Ang mabuting kaibigan

"Ngayung araw na ito, si Sophy at ang kanyang nanay ay pupunta sa bahay ni Tiya Chamnan upang kuhanin ang biik na ipinangako sa kanya ng kanyang tiyahin."
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Habang papauwi, tinanong ni Sophy ang kanyang ina: "Nanay, paano tayo nagtatanim? Sumagot ang kanyang ina, "Madali lang yun anak ko; kailangan mo lang makakita ng lugar na may sapat na sikat ng araw. Tapos, maghukay ka sa lupa at magtanim. Pagkatapos nuon, didiligan mo at lalagyan ng pataba, at babantayan ang kanilang paglaki. Ganuon yun.""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Pagbalik ni Sophy, wala na ang kanyang biik sa kanyang pinagtaniman. "Nasaan ka na biik?" "Oink! Oink!""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Pagkatapos, narinig ni Sophy ang kanyang Nanay sa bakuran na nagtatanong, "Anong ginagawa mo dito?""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Nag-aalala siyang makakalimutan niya ang kanyang mga hakbang habang sumasayaw. "Tutulungan kitang magsanay sa bahay." sabi ni Nanay"
Sayaw, Mihlali!

"Ngunit marahil ay dapat niyang tingnan ang loob. Binuksan ni Mihlali ang kanyang regalo. “Ang ganda ng sapatos na bigay ni Lola!”"
Sayaw, Mihlali!

"Nagsanay ng nagsanay sa pagsasayaw si Mihlali sa paaralan... At sa bahay! At sumasayaw siya sa kanyang panaginip."
Sayaw, Mihlali!

"Araw ng konsiyerto. Tama lang ang sayaw ni Mihlali. Napakasaya! At sa kanyang sorpresa, dumating pa si lola para manood ng sayaw ni Mihlali."
Sayaw, Mihlali!

"Si Ali ang pinaka maliit. Sila Ado at Aka ay lagi siyang inaasar tungkol sa kanyang sukat."
huwag mo akong maliitin

"Ngunit nang siya ay palapit na sa puno, narinig niya sila Ado at Aka sa kanyang likuran."
huwag mo akong maliitin

"Noong unang panahon, hindi pa ganoon katagal, ang batang si Phyllis ay ipinanganak para sumayaw ng baley. Dalawang taong nagmamahalan, ang kanyang nanay at tatay, ay di pa nalalaman kung anong klaseng mananayaw ang ipinagkaloob sa kanila."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Nang si Phyllis ay naging apat na taong gulang, marami ang kanyang napamangha. Pinabilib din niya ang kanyang mga guro, sa galing ng kanyang mga paa sa pagsayaw. Mula pagpasok sa paaralan, hanggang sa pag-uwi, araw-araw siyang nag-sasayaw. Wala nang ibang mas nakakapagpasaya kay Phyllis kundi ang mag-Ballet."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Darating ang panahon, ay maklikita ng mundo, na may isang labinlimang taong gulang na batang babae, ang maglalakbay papuntang London, upang tuparin ang kanyang mga pangarap. Isang bagong simula, na malayo sa kanyang tahanan at mga kaibigan, ang nakahandang pabilibin ang Royal Ballet School!"
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang kanyang pagsayaw ng Swan Lake ay naayon lamang para sa isang reyna. matapos ang maraming taon ng pagikot sa isang paa, ito na ang panahon para makita siya! Pumagitna siya sa entablado, tumatalon, umiikot at ang lahat ay napapangiti! Sila ay pumalakpak at sumisigaw!"
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Mula Mexico hanggang Canada, mula US hanggang France, lahat sila ay inaanyayahan na sya ay bumisita at mag-sayaw. Kasama ang Royal Ballet, at kaniyang mga kaibigan, pinalaganap niya ang kanyang walang katapusang pagmamahal sa pagsasayaw."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ngunit, dahil sa tagal ng kanyang pagkalayo, nami-miss na ni Phyllis ay kanilang tahanan. Gustong-gusto na niyang maka-uwi upang makapag-simulang muli. Kaya't sya ay naglakbay patungo sa kanyang napakagandang pinag-mulan, upang makabalik sa kanilang tahanan sa South Africa."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang pagsasayaw ay hindi lang upang magsaya, alam ni Phyllis iyon; araw at gabi siyang nagsasanay, at ang hirap ng pagsasanay na iyon ang tumulong sa kanyang pag-unlad. Palagiang pag-ngiti, na para bang hindi siya napapagod, kahit minsan man ay nahihirapan, palagi niyang iniisip na maging pinakamagaling. Ang salitang "magaling lang" ay hindi kailanman naging sapat sa kanya."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Romeo at Juliet, Swan lake at Giselle. Nahuli niya ang lahat ng manonood sa kanyang salamangka. Katabi si Gary Burke at Eduard Greyling din, ang kanyang pagsasayaw ay itinuturing na salamangka sa lahat ng pahayag."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang regalo niya sa mundo at lahat ng kanyang tagumpay ay nagturo sa marami na kaya nilang maging pinakamagaling. Nagsasayaw sila para sa atin, gamit ang inspirasyon nila na nagsisilbi ding inspirasyon sa atin na mangarap sa ating mga kinauupuan."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Hindi ikinatutuwa ni Kitten Phyu Wah ang paglalakad patungong paaralan. Sapagkat palaging nag-aabang ang malaking pusa upang agawin ang kanyang baon."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Ilang saglit lamang, nakita niya sa kanyang harapan ang pagnakaw nang kalapati sa bola ng maya. Matapang na sinigawan ng maya ang kalapati na agad namang bumitaw sa bola at lumipad palayo."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"May isang traysikel ang nagsimula sa kanyang paglalakbay. Thrrrrr Thrrrr!"
Nagmamadaling mga Drayber

"May isang motorsiklo ang nagsimula sa kanyang paglalakbay. Ghadarrr Ghadarrr!"
Nagmamadaling mga Drayber

"May isang tuk tuk ang nagsimula sa kanyang paglalakbay. Ghadarrr Ghadarrr!"
Nagmamadaling mga Drayber

"May isang bus ang nagsimula sa kanyang paglalakbay. "Ako ay nagmamadali. Alis sa daraanan ko! Alis sa daraanan ko!" Bugudam Bugudam!"
Nagmamadaling mga Drayber

"Nakita ni Sokha ang kanyang lumang manikang Oso na nakabaon nang malalim sa likod ng aparador. Pusot na ang balahibo ng oso at lumuwag ang isa niyang butones na mata, ngunit siya parina ng lumang Tin Tin na minahal ni Sokha."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Gusto ng nanay ni Sokha na linisin niya ang kanyang mga lumang laruan upang ibigay sa kanyang kapatid na si Dara, ngunit ayaw nyang bitawan si Tin Tin. Marahang pinaupo ni Sokha si Tin Tin sa kanyang kama, hiwalay sa iba pang mga laruan."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pumasok si Dara sa kanilang silid at tinanong si Sokha kung ano ang kanyang ginagawa. "Nililinis ang aking mga lumang laruan na ibibigay sa iyo," tugon ni Sokha. "Mayroon akong gagawing pang-matandand gawain ngayon, babasahin ko ang aking mga medikal na libro kasama si mama.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Sa sala, nakaupo si Sokha na nagbabasa ng isa sa mga bagong libro ng larawan na ibinigay sa kanya ng kanyang ina tungkol sa mga operasyon at gamot. Gusto ni Sokha na maging katulad ng kanyang ina, isang siruhano. Pinagmasdan niyang mabuti ang kanyang ina, ginagaya ang bawat galaw."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Anong ginawa mo kay Tin Tin?" sigaw ni Sokha. "Easy, Sokha," panimula ng kanyang ina. "Anong nangyari Dara?" "Nasaktan siya," sabi ni Dara. "Nakapit yung braso niya sa dresser nung lumilipad kami." Namula ang mukha ni Sokha. Bakit pinaglalaruan ni Dara si Tin Tin? Ngayon ang kanyang minamahal na oso ay nasira magpakailanman."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Dahan-dahang pinaupo ng ina ni Sokha ang oso at sinimulang tingnan ang pinsala. "Magsimula tayo sa pagsusuri sa kanyang puso—thump, thump! Mukhang maganda." Ibinagsak ni Sokha ang sarili sa sopa. “Nay, braso lang niya ang sinira ni Dara, bakit mo sinusuri lahat?"
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Si Sokha at ang kanyang ina ay magkasamang natapos ang kanilang pagsusuri kay Tin Tin. Tumingala si Sokha sa kanyang ina, "Mukhang nasaktan siya nang husto. Sa tingin ko kailangan nating mag-opera." "Sumasang-ayon ako," sabi ng kanyang ina."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Hindi mo alam kung paano siya aayusin?" Nag-aalalang tanong ni Sokha. "Aayusin natin siya," sagot ng kanyang ina. "Ang mga doktor ay kadalasang kailangang magsaliksik sa mga pinakabagong pamamaraan upang matiyak na ang kanilang mga pasyente ay makakakuha ng pinakamahusay na pangangalaga." Nakahinga nang maluwag si Sokha at nagsimulang tumingin sa libro kasama ang kanyang ina."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Matapos mahanap ang tamang paraan na gagamitin, inipon ni Sokha at ng kanyang ina ang mga kagamitan na kakailanganin nila para sa operasyon. Sinulid. Tsek. Karayom. Tsek. Gunting. Tsek. Lampara pang-opera. Tsek. Nakahanap din sila ng kumot at unan para maging komportable si Tin Tin."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Sa palagay ko ay dapat ding tumulong ang iyong kapatid sa operasyong ito," sabi ng ina ni Sokha. "Pero siya ang gumawa nito kay Tin Tin!" protesta ni Sokha. "Oo pero hindi magaan ang pakiramdam niya, kaya mabuti para sa kanya na tumulong at makita kung gaano kalaki ang trabaho sa pag-aayos kay Tin Tin," tugon ng kanyang ina. "Bukod pa rito, ang mga mapanghamong operasyon ay nangangailangan ng isang buong koponan upang maibigay ng pinakamahusay na pangangalaga.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Sinimulan ng pangkat ang operasyon. Inabot ni Dara kay Sokha ang karayom ​​at sinulid. Maingat na sinulid ni Sokha at ng kanyang ina ang karayom, at ginawa ng kanyang ina ang unang tahi. Pinagmasdan ni Sokha ang kanyang ina na dahan-dahan at maingat na gumawa ng susunod na tahi. "Kumalma ka," sabi niya sa sarili."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Matapos gumawa ng ilang tahi pa ang kanyang ina, nilingon niya si Sokha. "Gusto mo bang tapusin ang operasyon?" tanong niya. Oo, siyempre gagawin niya!"
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Maingat na kinuha ni Sokha ang karayom ​​mula sa kanyang ina, ginawa ang huling tahi, at hinila ang sinulid nang mahigpit. Pagkatapos ay ibinalik niya ang karayom ​​sa kanyang ina upang tapusin ang buhol."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Hindi ba kailangan nating bantayan sandali si Tin Tin? Nabasa ko lang na ang susunod na pangangalaga ay kasinghalaga ng operasyon." "Tama ka," sabi ng kanyang ina. "Siguraduhin na bigyan siya ng maraming pahinga at babantayan natin ang mga tahi na iyon para makita kung gaano ito katagal. Dapat ay handa na siyang maglaro muli sa loob ng ilang araw""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Bumalik sa kanyang silid, maingat na inihiga ni Sokha si Tin Tin sa kanyang kama. "Dr. Sokha?" Tanong ni Dara, papasok sa silid na may dalang mga lumang laruang hayop. "May oras ka pa bang makakita ng ilang pasyente?""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Ikaw naman," Sabi ng kanyang kuya. "Ano?" Sigaw ng nakakababatang babae. "Ikaw na!" Ang malakas na ingay ay ang dahilan kaya nahihirapan silang maglaro"
Ang bagong Pugad

"Sumipa ang nakababatang babae ng buong kanyang lakas, at...iskor! Lumipad ng pagkataas taas sa langit ang maliit na butones. At bumulusok ito pababa lagpas sa pugad. "Hindi..!! Ang butones ko!" Iyak ng nakababatang babae"
Ang bagong Pugad

"Nagsimula ng mag-impake ang lahat ngunit ang bunsong babae ay hindi pa rin makkapadesisyon kung ano ang kanyang dadalhin. Napamahal na sa kanya ang mga bagay na kanyang naitabi."
Ang bagong Pugad

"Si Ate Tepy ay atleta ng Tae Kwon Do. Nag-eensayo siya para sa kanyang paligsahan."
iba't ibang trabaho

"Si Chandu ay pinakikinggan ito hanggang siya ay makatulog. Sa kanyang panaginip, siya ay lumilipad."
Ang paglipad ni Chandu

"Ang kanyang nanay pala ay ginigising siya. "Magandang umaga anak, kumusta ka?" Siya ay niyakap ni Chandu ng sobrang higpit sabay sabing "mas mabuti po ang aking pakiramdam kaysa dati.""
Ang paglipad ni Chandu

""Huwag na huwag kang magtatanong ng ganyan!' sita ng kanyang ina. At siya ay naglakad palayo, ng nakasimangot."
Ang mausisang batang elepante

"Madaling lumipad pababa si Uwak palapit sa batang elepante. "Sumunod ka sa akin, sa ilog. Doon, makikita mo kung ano ang kinakain ni Buwaya para sa kanyang hapunan," putak ni Uwak."
Ang mausisang batang elepante

"Gamit ang malakas na binti, napaupo ang batang elepante atsaka humila. Humila ng humila. Ngunit hindi binitawan ng Buwaya ang kanyang ilong."
Ang mausisang batang elepante

"Lumubog ang Buwaya pabalik sa tubig. Mainit ang ulo nya sa pagkawala ng kanyang hapunan."
Ang mausisang batang elepante

"Tiningnan ng batang elepante ang kanyang ilong. Ito ay naunat ng sobrang haba. Hindi niya makita ang dulo nito!"
Ang mausisang batang elepante

"Itinago ni Sokha ang pantalon ng kanyang ama sa isang upuan."
Itago

"Hinahanap ni Tatay ang kanyang pantalon."
Itago

"Itinago ni Sokha ang sombrero ng kanyang ama sa istante."
Itago

"Hinahanap ni Tatay ang kanyang sombrero."
Itago

"Ginawang disyerto ni Nana ang karpet sa sala, at masayang sumakay sa kanyang Kamelyo sa paligid ng disyerto."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Lubos na nalulungkot at nangungulila si Nana sa kanyang Kamelyo. Siya ay lumapit kay Nini. - Patawad, Nini! - Patawad rin, Nana."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Natuyo na si Kamelyo at Dyirap. Marahan silang inilagay ni Nanay sa mga bisig ng kanyang dalawang mahihimbing na natutulog na mga anak."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Bakit ang inahing manok ay maitim, subalit puti ang kanyang inakay?"
Ang mausisang bata

"Si Tutu ay nagising ng ika-pito ng umaga. Ito ang unang araw niya sa paaralan ngunit huli na siya sa kanyang klase"
Unang Araw ng Eskwela

"Tapos, nagmadali si Tutu upang magbihis. Ngunit ang kanyang damit ay masyadong maikli, at ang kanyang pantalon ay masyadong mahaba!"
Unang Araw ng Eskwela

""Tutu!" tawag ng kanyang ina, "bilisan mo o mahuhuli ka sa unang araw mo!""
Unang Araw ng Eskwela

"Kahit ang kanyang sapatos, ay maliit din. At ang kanyang kulay dilaw na backpack ay masyadong mabigat!"
Unang Araw ng Eskwela

"Nagulat si Tutu na nag-iisa siya sa daanan patungo sa paaralan. Nasaan ang kanyang mga kapitbahay na sina Teytey at Pipi? Dapat nasa paaralan na sila. Napakahuli na niya!"
Unang Araw ng Eskwela

"Tapos biglang umulan at si Tutu ay nabasa at nadulas sa daanan. Ang kanyang damit ay labis ang dumi. Sa pagkakataong ito, grabe ang kanyang dinanas sa unang araw ng klase."
Unang Araw ng Eskwela

"Nang biglang narinig ni Tutu ang boses ng kanyang ina."
Unang Araw ng Eskwela

"Bumangon si Tutu at nagtungo sa banyo. Sinusulit niya ang kanyang oras sa pagsisipilyo at pagligo."
Unang Araw ng Eskwela

"Pagkatapos, nagbihis na si Tutu. Ang kanyang damit ay kasyang-kasya. Ang pantalon rin nya ay kasya sa kanya. Maging ang sapatos nya ay eksaktong eksakto sa kanya. At ang kanyang dilaw na bag ay hindi mabigat, ito ay tamang tama sa kanya."
Unang Araw ng Eskwela

"Binigay ng kanyang ina ang baon niya at sinabing, "Oras na para umalis, magkikita tayo mamayang hapon.""
Unang Araw ng Eskwela

"Si Tutu ay tumingin sa bintana at nakita niya na madaming estudyante ang naglalakad patungo sa paaralan. "Ito nga ang unang araw ng pasukan sa eskwelahan!" kanyang sinigaw. Nang siya ay lumabas, nakita niya ang kanyang mga kaibigan na si Tetey at si Pipi. Sila ay naglakad papuntang paaralan ng magkakasama."
Unang Araw ng Eskwela

"Nang dumating siya sa paaralan, naghihintay na ang kanyang guro sa loob ng silid-aralan. Binati siya ni Tutu at ng mga kaklase nito, "Magandang umaga po Maám!""
Unang Araw ng Eskwela

"Habang oras ng pahinga, si Tutu at ang kanyang mga kaibigan ay naglaro sa bakuran. Hanggang ngyon, ito ang pinakamasayang unang araw ng klase!"
Unang Araw ng Eskwela

"Tungkol sa May-akda Si Durga Lai Shrestha ay isang tanyag na makata ng Nepal Bhasa at Nepali. Bilang isang guro ng Nepal Bhasa sa Kanya Mandir Higher Secondary School noong 19 50 s-19 70 s, gumawa siya ng mga kanta upang mapasigla ang mga bata na ipahayag ang kanilang sariling wika. Ang kanyang mga kanta ay naging malawak na kilala sa buong Kathmandu Valley at ang mga koleksyon ng mga kanta ng kanyang mga anak ay napagdaanan ng labis na muling pag-print at hanggang ngayon Tungkol sa Illustrator Si Ashish Shakyais isang kamakailang nagtapos sa Lalit Kala Campus sa Kathmandu, Nepal. Mayroon siyang diploma sa animasyon at mga visual effects mula sa Black Box Academy. Nagtrabaho siya bilang isang character designer, storyboard artist at animator para sa Fire studio, Arcoiris studio, at iba't ibang mga freelance na proyekto."
Hoy Makaw!

"Pagkilala Una sa lahat, nais naming pasalamatan ang pagiging bukas na ipinamalas ni Durga Lai Shrestha sa pagyakap sa proyektong ito. Siya ay isang inspirasyon para sa susunod na henerasyon ng malikhaing mangangatha. Isang mainit na pasasalamat sa ilustrador Amber Delahaye mula kay Stichting Thang na humawak ng workshop sa pagguhit. At bilang pagtatapos, ang aklat na ito ay hindi magiging posible kung wala sina Suman at Suchita Shresta, mga anak ni Durga Lai Shrestha, at sa kanyang asawa, Purnadevi Shrestha na laging nasa kanyang tabi."
Hoy Makaw!

"Yehey! Uuwi na si itay. Naririnig ko na ang kanyang mga yapak - thump thump thump! Gustung-gustong naririnig ni Malik ang tunog na ito."
Ang Sapatos ni Tatay

"Pinahiram ni Tatay kay Malik ang kanyang mga bota. Nais ni Malik na gawin ang tunog nito, thump thump thump."
Ang Sapatos ni Tatay

"Si Bo at ang kanyang Lola ay naglakad sa parke."
Magbilang ng Ibon

"Isang araw, pumunta si Didi sa tambakan. Mayroon siyang pulang dupatta. Tiningnan ni Didi ang mga batang nagtatakbuhan. Tapos naghanap siya ng lugar na mauupuan. Binuksan niya ang kanyang bag at may kinuha."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Hinanap ng mga bata ang kanyang bahay. Taas baba silang tumitingin sa bawat daanan. Subalit hindi nila it makita. Sa oras na sila ay pabalik na, may nakakita ng isang pulang dupatta. Ito ay nakasabit ito sa isang kawit malapit sa bintana."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Ang mga bata ay tumakbo papunta kay Didi. Niyakap nila siya at hinalikan. Dinala nila ang kanyang mga libro sa kanya. Umupo si Didi at binasahan siya ng mga bata. Nagsimulang magningning ang kanyang mga mata at bumalik ang kanyang ngiti."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Sa isang gubat patungo sa hilagang gilid ng nayon ay naninirahan ang lobo. Sya ay nag aalala sa kasal ng kanyang anak"
Ang Kasal ni Lobo

"Tinaas ni Kumalkoti ang kanyang kamay at sinabi, "Ako ang bahala sa mga dekorasyon. Maaari kong pinturahan muli ang bahay at gawing maayos ito.""
Ang Kasal ni Lobo

"Pinahanga ang kanyang mga balahibo, ipinahayag ni Paboreal, "Sasayaw ako at aliwin at paligayahin ang lahat.""
Ang Kasal ni Lobo

"Nag baluktot ng kanyang kalamnan, humakbang si Langgam, "Ako ang bahala sa transportasyon.""
Ang Kasal ni Lobo

"Hindi nagtagal ay napagtanto ni Palaka ang kanyang pagkakamali. Sa pag-ulan unti unting nagkaroon ng putik, nalinis niya ang kanyang lalamunan at inawit ang tamang kanta. "Sikawa-Barahi nakatali sa isang gilid at isang lubid ng isda na nakalawit mula sa kabilang panig, Walang laman ang takip, ang lalaki ay humakbang ng lima at inihahatid ng kanyang Ina" * Ang Sikawa-Barahi ay isang lubid na ginamit ng mga pamayanan ng Tharu upang magdala ng mga kalakal. Sa kuwentong ito ginagamit ito upang magdala ng mga pagkain para sa kasal."
Ang Kasal ni Lobo

"Dahil hindi na matiis ng tipaklong ang ganitong sitwasyon, hinanap niya ang kanyang mga kaibigan upang mag plano kung papaano mapapaalis ang masamang elepante."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang sabi ng maliit na tipaklong - Kung hahayaan natin ang higante sa ganyang kagustuhan, bawal isang hayop sa damuhan ay mamamatay sa gutom. At pwede rin tayo mamatay anumang oras dahil sa kanyang mala-haligi na malalaking binti."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Pakikinig sa Maliit na Tipaklong, lahat ng kanyang mga kaibigan ay tumango bilang pagsang-ayon. Nagkalat sila upang makalikom ng mas maraming kaibigan na magkakasama at maitaboy ang Masamang Elepante."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang araw ay sumisikat nang maliwanag, at ang tubig ay mababa. Ang mga bato sa pangpang ay kumikinang sa liwanag. Si Mere ay nasa kanyang paboritong pool at binibisita ang kanyang mga kaibigan. "Kumusta kayo," kumakanta si Mere, sumilip sa gilid ng mga bato sa pool."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"“Kagabi, inanod ako ng malaking alon sa languyan. Ngunit ako ay masyadong mahina upang lumangoy laban sa alon," sabi ni Sasha. "Kung makikita mo, kalahati lang ang aking buntot," dagdag niya habang bumuntong-hininga. Itinaas niya ang kanyang buntot sa hangin."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Si Mere ay nagkaraoon ng ideya, at tumakbo pauwi sa kanila. Sa kanyang pagbalik ay may dala-dala siyang dalawang salbabida."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Si Mere ay nagkaraoon ng ideya, at tumakbo pauwi sa kanila. Sa kanyang pagbalik ay may dala-dala siyang dalawang salbabida."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Nasabik si Sasha. Kaya na niyang lumangoy pauwi. Huminga siya ng malalim, sumisid siya sa dagat. Lumingon siya sa kanyang mga kaibigan at kumaway. “Salamat sa pagtulong sa akin,” masayang sabi ni Sasha. “Paalam sa inyong lahat.”"
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Bumalik ka at bisitahin kami kaagad, Sasha," sigaw ni Bluey. Si Mere at ang kanyang mga kaibigan ay kumaway pabalik kay Sasha. Pinagmamasdan siya ng mga ito hanggang sa mawala siya sa dagat. “Natutuwa kaming nakatulong kami,” masayang sabi ni Mere."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Ginamit ni Edi ang martilyo at mga pako para pagdugtungin ang mga pirasong kahoy. Naging maingat siya sa paggamit ng martilyo upang hindi matamaan ang kanyang mga daliri."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Maganda ang itsura ng apat na tatsulok. Pagkatapos ay ginamit ni Edi ang martilyo at pako para pagdugtungin ang mga kinulayang tatsulok sa banghay ng kanyang saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"At pagkatapos, gumawa si Edi ng magsisilbing buntot ng kanyang saranggola. Gumipit siya ng laso para maging buntot nito."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Si Edi ay nagbasa muli ng aklat. Kailangan niyang talian ng mga kuwerdas ang kanyang saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Ang saranggola ni Edi ay may mahabang kuwerdas na nakasabit. Ngayon, handa nang lumipad ang kanyang saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Isang gabi, ang Hari ay nagkaroon ng nakakatakot na panaginip. Napanaginipan niya na habang nakasakay siya sa kanyang kabayo papunta sa maharlikang kagubatan, ang hanging timog ay nagsabi: "Mag-ingat sa pagbagsak ng mga puno! Mag-ingat sa pagbagsak ng mga puno!" Kahit na ang mga puno ay magaganda at kumaway ng marahan sa hangin, natakot ang Hari. Pinihit niya ang kanyang kabayo at tumakbo palabas ng kagubatan."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Sa isang nayon sa mga dalisdis ng Mount Kenya sa East Africa, isang batang babae ang nagtrabaho sa bukid kasama ang kanyang ina. Ang kanyang pangalan ay Wangari."
A Tiny Seed

"Gustong - gusto ni Wangari ang nasa labas. Sa kanyang hardin ng mga pagkain sinira nya ang lupa gamit ang kanyang pala. Idiniin nya ang maliit na buto nito sa mainit na lupa."
A Tiny Seed

"Ang kanyang paboriting oras ng araw ay pagkatapos ng paglubog ng araw. Kung saan ang paligid ay madilim na para makita ang mga halaman. Alam ni Wangari na ito ay oras na ng pag uwi. Kailangan nyang sundan ang maliit na daan sa bukid patawid ng ilog upang sya ay makauwi."
A Tiny Seed

"Si Wangari ay isang matalinong bata at hindi makapaghintay na pumasok sa eskwelahan. Subalit ang kanyang ina at ama ang nais ay maiwan lamang sya sa bahay at tulungan sila. Noong sya ay pitong taon gulang, ang kanyang nakakatandang kapatid ay hinikayat ang kanilang mga magulang na papasukin sya eskwelahan."
A Tiny Seed

"Gusto nyang matuto! Parami ng parami ang natutunan nya sa bawat libro na binabasa nya. Napakahusay nya sa paaralan kaya sya ay inimbitahan na mag aral sa Amerika. Natuwa si Wangari at gusto nyang dumami pa ang kanyang kaalaman sa mundo."
A Tiny Seed

"Sa unibersidad ng Amerika marami syang bagong natutunan. Sya ay nagaral ng halaman at kung paano ito lumago. At naalala nya kung paano din sya lumaki: nakikipaglaro sya sa kanyang mga kapatid sa lilim ng puno sa magandang kagubatan ng Kenya"
A Tiny Seed

"Habang dumadami ang kanyang natutunan, mas lalo nyang napagtanto na mahal nya ang mga tao ng Kenya. Nais nyang sila ay maging masaya at malaya. Habang dumadami ang kanyang natutunan mas lalong naalala nya ang kanyang tahanan sa Africa."
A Tiny Seed

"Nung natapos ang kanyang pag aaral, sya ay bumalik sa Kenya. Pero ang kanyang bansa ay nagbago.Ang malalaking sakahan ay nakaunat sa buong lupain. Ang mga kababaihan at wala ng kahoy na panggatong sa pagluluto. Ang tao ay naghihirap at ang mga kabataan ay nagugutom."
A Tiny Seed

"Alam ni Wangari kung ano ang kanyang gagawin. Tinuruan nya ang babae na magtanim ng puno gamit ang buto ng puno. Ibineneta ng mga babae ang puno at ginamit ang pera para sa pangangailangan ng kanyang pamilya. Ang babae ay sobrang saya. Tinulungan ni Wangari ang mga babae na maging malakas."
A Tiny Seed

"Si Wangari ay namatay noong 2011,ngunit maalala natin ang kanyang ginawa sa bawat magagandang puno na ating nakikita."
A Tiny Seed

"Abala ngayon si Olin. Tinutulungan ni Olin ang kanyang mga kaibigan na gumawa ng mga kwintas."
Isang natatanging kwentas

"Gusto ni Moru na umakyat ng mga puno at magnakaw ng mga hilaw na mangga. Gagapang siya sa sanga na nagkukunwaring isang cheetah sa isang malalim na madilim na gubat. Nasisiyahan siyang makahuli ng mga insekto - ang asul na berdeng bote ay lumipad na may malaking makintab na ulo, ang manipis at malutong na tipaklong, at ang dilaw na paru-paro na ang kulay ay nagmula tulad ng pulbos sa kanyang mga daliri. Gustung-gusto ni Moru ang mga lumilipad na saranggola, mas mataas ang mas mahusay. Aakyat siya sa pinakamataas na terasa upang umakyat ang kanyang saranggola sa itaas ng ulap tulad ng isang makinang na agila na sumusubok na maabot ang araw."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Nang siya ay pagod, nakita niya ang kanyang sarili na dumudulas sa banist na may mga numero na kumakaway sa kanya. Hindi tulad ng bigas sa oras ng tanghalian, na madalas na natapos bago ang sinuman ay kahit na kalahati na puno, hindi katulad ng mga kaibigan na kinailangan na umuwi sa sandaling magsimula ang laro, Walang katapusang at walang katapusang kasiyahan, upang salamangkahin, pinagsunod-sunod, maitugma, ibinahagi, inilatag sa isang hilera, itinapon, pinagsama at kinuha hiwalay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Gusto ni Moru na pumasok sa paaralan dahil marami sa kanyang mga kaibigan ang nagpunta din. Gusto niyang bumangon sa umaga at may pupuntahan. Nagustuhan niya ang malaking palaruan ngunit hindi niya gusto ang pumasok sa klase. Ayaw niya sa guro. Naramdaman niyang nakakulong siya sa silid. Ang mga bata ay hindi maaaring magtanong, hindi sila makagalaw at hindi sila makapagsalita kung nais nilang sabihin ang mga bagay. Masama ang ulo ng guro. Ramdam ni Moru na hindi talaga gusto ng guro ang mga bata. Marahil ay hindi niya nagustuhan ang pagiging guro o pagpunta sa isang paaralan. Sa anumang kaso, hindi rin nagustuhan ng mga bata ang guro."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Tuwing umaga, ang guro ay nagsusulat ng mga bagay sa pisara. Sa isang malakas na tinig, sinabi niya sa mga bata na kopyahin ito sa kanilang pasigan. Tapos lalabas na siya. Kung ang mga batang lalaki ay maaaring kopyahin ang kanyang mga bagay mula sa pisara nang maayos, tiningnan ito ng guro. Kung hindi nila ito magawa, nagalit ang guro. Kapag siya ay nagalit, tatawagin niya ang mga bata ng mga pangalan at kung nagalit siya ay matalo niya sila nang husto."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Isang araw, sumulat ang guro ng ilang kabuuan sa pisara. Madali ang kabuuan ngunit nakakasawa. Hindi gusto ni Moru na gawin ang mga ito at wala siyang pasigan. Nasira ang kanyang pasigan at walang pera ang kanyang ina upang makabili ng bago. Sa halip ay binilang niya ang daan-daang mga langgam na umaakyat sa dingding. Tumingin siya sa puno sa labas at napansin na perpekto ang mga dahon. Ang mga perpektong dahon ay may perpektong mga anino. Sa kanyang isipan, binibilang ni Moru kung gaano karaming mga sirang ladrilyo ang nandoon sa kahabaan ng compound wall ng paaralan. Kinakalkula niya na kung ang bawat ladrilyo ay nagkakahalaga ng limang rupees ay kukuha ng higit sa isang libong rupees upang mapunan ang lahat ng mga puwang at sirang puwang sa dingding."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

""Moru!";saway ng guro. ";Bakit wala kang ginagawa?"Si Moru ay mukhang blangko. "Nasaan ang pasigan mo? Bakit hindi mo pa dinala sa paaralan?"sigaw ng guro. Nakita ni Moru na galit ang guro sa kanya. Sumagot si Moru, "Nasira ang dati kong pasigan at wala akong pera upang bumili ng bago."Galit ang guro at binigyan si Moru ng isang matulis na gripo na may pamalo sa kanyang kamay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Mahinahong nagpatuloy si Moru, "Kahit na may pasigan ako ay hindi ko gagawin ang kabuuan dahil ayaw ko."Galit na galit ang guro. Sinampal niya si Moru. Nasunog ang pisngi ni Moru ng masilaw na pula. Biglang uminit na luha ang tumulo sa kanyang mga mata. Tumayo siya at tumakbo palabas ng silid, pababa ng berandah, sa kabuuan ng maalikabok na palaruan, sa pamamagitan ng sirang gate at palayo."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Kinaumagahan, ginising siya ng ina ni Moru sa oras para sa paaralan. Ngunit hindi tumayo si Moru. Humiga siya sa makitid na kama na mahigpit na nakapikit. Susunod na araw ito ay ang parehong kuwento, at sa susunod na araw at sa susunod. Walang makapaniwala kay Moru na bumalik sa paaralan. Isang linggo ang lumipas at pagkatapos ay isang buwan. Umupo si Moru sa pader sa harap ng kanyang bahay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Minsan mawawala siya sa merkado ng maraming oras. Susubukan niyang ipalipad ang kanyang saranggola mula sa terasa ngunit hindi ito masaya dahil walang laman ang kalangitan. Pinagalitan siya ng kanyang ina, inaasar siya ng kanyang kapatid, pinakiusapan siya ng kanyang lola, sinuhulan siya ng kanyang tiyuhin at sinubuan siya ng kanyang mga kaibigan. Ngunit walang makapaniwala sa kanya na bumalik sa paaralan."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Dumating ang ulan at bumukas ang paaralan pagkatapos ng bakasyon sa tag-init. Akala ng lahat ay babalik sa paaralan si Moru kasama ang lahat ng mga bata. "Hindi," sabi ni Moru nang mahigpit. Isang taon ang lumipas. Sumuko ang lahat kay Moru. Marahil ay sumuko din si Moru sa kanyang sarili. Sa halip, nagsimula siyang gumawa ng iba pang mga bagay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pupunta siya sa palengke at bibigyan ng mahirap ang mga nagtitinda ng gulay. Makakasama niya ang ibang mga bata tulad niya na umalis sa paaralan at inaasar at binibiro ang mga bata na papasok sa paaralan. Gagawa siya ng mga eroplanong papel sa mga notebook ng paaralan ng kanyang mga kaibigan. Siya ay aakyat sa terasa at tatamaan ang mga taong walang pag-aalinlangan na dumadaan sa mga bulitas mula sa kanyang lambanog."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Sinimulang ilabas ni Moru ang mga libro. Mayroong mga libro na may mga kwento sa kanila, na may mga larawan sa pabalat. Ang ilan ay nakasulat sa malalaking titik. Ang ilang mga libro ay napakarami sa kanila na ang mga salita ay dapat na maiipit sa mga pahina. Naramdaman ni Moru na tumataas ang kanyang tuwa. Hindi siya nagalaw ng isang libro sa loob ng dalawang taon."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Kinabukasan, naghintay si Moru hanggang matapos ang klase at umalis na ang lahat ng mga bata. Nag-iisa ang guro. Tahimik na pumasok si Moru at tumayo sa may pintuan. Parang multo ang paaralan nang nawala ang lahat ng ingay at tawanan at pagsigaw. Tumingala ang guro at sinabi, "Mabuti na dumating ka. Kailangan ko ng tulong mo." Nausisa si Moru. Anong uri ng tulong ang kailangan ng guro? Marami siyang mga anak sa kanyang paaralan na tutulong sa kanya. Sa isang bagay na talagang uri ng boses sinabi ng guro, "Maaari mo ba akong tulungan na maisaayos ang mga libro?""
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pinatayo ni Moru ang mga bata sa isang linya - ang pinakamaliit na bata sa isang dulo at ang pinakamataas sa kabilang dulo. Binigyan niya sila ng mga numero na hahawak. Ngayon ay madali na. Tulad ng sa mga maiikling bata at matangkad na bata, madaling malaman kung sino ang ilalagay kung saan, pareho ito sa mga numero. Araw-araw ay pupunta si Moru nang kaunting sandali at araw-araw ay bibigyan siya ng guro ng isang mas malaki at mas malaking gawain na dapat gawin. Araw-araw natagpuan niya ang kanyang pagmamahal sa mga numero ay lumalakas at araw-araw ang kanyang kaguluhan at kasanayan ay hinihigop ng maliliit na bata."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pagkalipas ng isang buwan, hinahanap siya ng ina ni Moru sa kalagitnaan ng umaga. Wala siyang saan. Tumingin siya sa terasa ngunit wala siya doon. Napatingin siya sa dingding kung saan siya karaniwang nakaupo na nakabitin ang kanyang mga paa, ngunit ang mga saranggola lamang niya ang namamahinga doon."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Naroon si Moru. Nakayuko ang kanyang ulo, at tinitigan niyang mabuti ang kanyang notebook. May nakakunot na konsentrasyon sa kanyang noo at malalim na pagsipsip sa kanyang mga mata. Siya ay abala sa paglutas ng mga kumplikadong problema sa matematika kasama ang lahat ng iba pang mga bata sa kanyang edad. Tumingin din ang guro, at ngumiti siya sa kanyang malambot na mainit na ngiti sa ina ni Moru. Masaya siyang ngumiti pabalik. Si Moru ay nasa paaralan muli. Sa pagkakataong ito ay lalo siyang natuto. At higit sa lahat, sa pagkakataong ito ay minahal na niya ito."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Sa pakikinig kuwento, nalagpasan ni Batik-batik na manok ang kanyang Lola. Tumakbo siya papunta sa hardin kung saan sya dinadala ng kanyang Lola kasama ang mga kapatid sa mag laro. Bigla niyang nakita ang isang matandang manok. Ang matanda ay sinusuyo ang isang maliit na manok na may maliit na buntot. - Kumuha ka ng ilang mga butil, aking mahal! Patuloy na iniyuko ng maliit na buntot ang kanyang ulo. - Cheep, cheep! Ayokong ng mga butil! Gusto ko ng isang tipaklong!"
Ang Lola ng Batikang Manok

"Talagang nadama ng batik-batik na manok ang mainis. - Sa lahat ng pag-aalaga ng kanyang granny, siya pa rin ay humihingi ng higit pa? Hindi ito matulungan, Ang batik-batik na manok ay ibinigay sa maliit na buntot ang isang tuka at sinabi. - Itigil mo ang iyong pagka-inis. Gusto mo ba siyang ubusin ang maghapon para suyuin ka?"
Ang Lola ng Batikang Manok

"Nasasaksihan ang kanyang apo na peck ng isang hindi kilalang tao, ang lola ay umusbong kaagad ang kanyang mga balahibo at binigyan ng pagsaway ang Speckled Chicken. - Sino ka upang bullyin ang aking apo? Sinabi ng Speckled Chicken pagkatapos sa lola kung paano niya namiss ang kanyang Lola. - Lola, sana nandito pa rin ang Lola ko... Kung nandiyan lang ako sa tabi ko si Lola kagaya ng apo mo ngayon...""
Ang Lola ng Batikang Manok

"- Oh, malambing na bata. Mahal na mahal mo siguro ng sobra ang Lola mo. Huwag mag-atubiling sumama sa aking mga apo mula ngayon, at mangyaring tulungan akong magturo kay Kurbadang Buntot. Ang kanyang ina ay abala ngayon sa pagpisa ng isang bagong anak, kaya't kailangan kong manatili sa mabait at mapaglarong batang ito."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Pagkatapos, nag-cluck si Granny upang tipunin ang lahat ng kanyang mga apo na nagkakalat kahit saan sa hardin. Nagbigay siya ng mga butil at bulate sa mga bata at Speckled Chicken din. Ang Curving Tail ay nasisiyahan sa pagkain kasama ang kanyang mga kapatid, siya ay umiiyak ng masaya. - Cheep, cheep! Masarap, masarap!"
Ang Lola ng Batikang Manok

"Matapos ang pagkain, ginabayan ni Granny ang kanyang mga apo upang makahanap ng tubig at magpahinga sa kaaya-ayaang lilim ng mga puno. Sa hapon, nag-cluck muli si Granny upang tipunin ang kanyang mga apo upang turuan sila kung paano manghuli ng mga bulate at tipaklong... Naramdaman ng Speckled Chicken na napakasaya. Nasisiyahan lang siya sa kanyang oras sa tabi ni Granny, tulad ng dati sa kanyang Lola noong una."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Si Dolly Ducky ay may maliit na pulang payong na ibinigay sa kanya ng kanyang pinakamamahal na Lola. Kapag maaraw, kapag maulap, dinadala ito ni Dolly saan man siya magpunta."
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Isang maulan na araw, sa kanyang lola Dolly naghanda upang pumunta. Ngunit hindi niya mahanap ang kanyang payong, "Naku!" Si Dolly ay naghanap ng mataas, at si Dolly ay naghanap ng mababa, "Saan kaya ito? Sana may nakakaalam.""
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Kalalabas lang ni Mighty the Mouse sa kanyang bahay. "Nakita mo ba ang maliit kong pulang payong?" tanong ni Dolly. "Hindi," sabi ni Mighty, "ngunit maaari mong makuha ang akin." "Naku..." sigaw ni Dolly, nangingilid ang mga luha sa mga mata, "Gusto ko ang payong ko, maraming taon na itong kasama ko.""
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Biglang tumigil ang ulan at tumingala si Dolly. Naroon si Lola, at kasama ang kanyang polka-dot na payong! "Maliwanag at maaraw, noong huli mo akong binisita sambit ni dolly. Nawala yata sa isip mo, 'pag naiwan mo," nakangiting sabi ni Lola, kasama ang maliit na pulang payong ni Dolly."
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Nag isip ang mga taga baryo kung ano ang kanilang gagawin. Naalala ni Tina ang araw na nasira ang bahay ng kanyang lola dahil din sa bagyo. "Kailangan muna nating maglinis at ayusin ang mga nasira, tapos magtanim tayo ng mga bagong puno." mungkahi ni Tina. "Tama, tutuling din kami dahil tirahan din namin ito," sabi ng mga hayop."
Kaibigan sa Kagubatan

"Ang maaasahang si Tina ay tinipon ang mga hayop para magplano. Gusti nilang maging pinakamagandang tirahan sa lahat ang Purple Cherry. Ang kanyang grupi ay ginawa ang lahat ng nakakaya para maiwasan ang sunog at baha. "Napakahirap pero nasayahan ang lahat," sabi ni Tina."
Kaibigan sa Kagubatan

"Sa pag alis ng uod, ang kuneho ay masaya sa kanyang pagkaen."
Ang Kuneho at Uod

""Mayroon silang pagkain na ang tawag ay jipang bike at gusto ko iyon" "Mayroon akong meatballs na kasing laki ng buko" "Mayroon kaming malalaki at makukulay na payong" Si Euis ay nakikinig sa kanyang mga kaibigan habang pinaguusapang ang pagdiriwang. Siya ay napaisip, isang pagdiriwang? ano iyon?."
Isang Pagdiriwang

"Kinabukasan, masaya si Euis nang magising siya. Gusto niyang pumunta sa pistahan sa lalong madaling panahon. Kailangan niyang tapusin nang mabilis ang kanyang mga gawain. Kahit pagod na siya ay hindi siya tumigil para magpahinga."
Isang Pagdiriwang

"Tik! Tak! Tik! Tak! Naririnig ni Euis ang pagtapik ng kanyang ama sa isang puno ng palma upang makagawa ng mas maraming tubig na asukal. Gusto niya ang tunog na ginagawa nito. "Tay, mag almusal na tayo!" tawag ni Euis. Mayron tayong gulay at tokwa kari." Yehey! Tapos na si Euis sa mga gawain niya."
Isang Pagdiriwang

"Pag-uwi ni Euis, nakaupo ang kanyang ina sa gitna ng kusinang puno ng usok na gumagawa ng asukal sa palma. Sabi ni Nanay, “Euis, pakikuha ako ng kahoy. Pagkatapos ay tulungan mo akong magsindi ng apoy.”"
Isang Pagdiriwang

"Nanguha ng mga kahoy si Euis. "Uuh…hap! Wow, napakabigat nito" "Aray! sigaw ni Euis. Kinagat ng malaking langgam ang kanyang paa."
Isang Pagdiriwang

"Ang batang Kambing ay handa na para sa Eskwela. Ang kanyang damit ay magara at makintab. Ang kaniyang buhok ay pinahiran nv langis at sinuklay ng maayos."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Nang sila ay makarating sa Paaralan, Hinawakan nya ng mahigpit ang kamay ng kanyang Amang kambing."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

""Ang laki ng Paaralan! Lagi akong naliligaw," bulong nya sa kanyang Baba."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Plop Plop! Tumulo ang luha nya sa sariwang damo, na naging maalat dulot ng kanyang luha."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Nang gabing iyon Ikinuwento ng munting kambing sa kanyang nanay ang tungkol sa kanyang pagkanta ng kanta ng kambing at pag gapang sa klase ng laro."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Tanghalian ng araw na iyon mag-isa muling umupo at kumain ng kanyang baong pipino ang munting kambing."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Pagkatapos ng eskwela, ikinuwento ng batang kambing sa kanyang ina ang lahat ng tungkol sa bago niyang kaibigan."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"OO naman! pangako ng kanyang Ina"
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Si Dira at ang kanyang bunsong kapatid na si Chaku ay nag-aaway dahil sa laruang elepante. Ang laruang elepante ay pagmamay-ari ni Dira. ¨Ibalik mo ang laruan ko!¨ Sigaw ni Dira habang tinutulak si Chaku."
Si Dira at Chaku

"Nang magising si Dira ay umaga na at wala siyang nakitang tao sa kanilang bahay. Tinawag niya ang kanyang Ina at kapatid ngunit walang sumasagot."
Si Dira at Chaku

"Nagtungo si Dira sa kwarto ng kanyang kapatid. Napansin niya na madaming koleksyon ng laruan sa kwarto nito gaya ng mga bola, sasakyan at may mga libro rin. Mayroon ring bagong pares ng sapatos samantalang ang kay Dira ay puro luma lamang. Kung marami namang gamit at laruan si Chaku bakit pa kailangan ni Dira ibahagi ang laruan nitong elepante sa kapatid?"
Si Dira at Chaku

"¨Sabihin mo sa mga kaibigan mo na huwag saktan ang kapatid ko,¨ Pakiusap ni Dira sa kanyang elepante ngunit umangil lang ang ibang mga elepante."
Si Dira at Chaku

"Narinig ni Dira ang boses ng kanyang ina. "Huwag kang matakot," sabi niya. Niyakap ito ng Ina. "Nanaginip ka lang ng masama." Narinig ni Chaku ang mga sigaw at tumakbo sa kwarto ni Dira. "Gusto mo bang maglaro bukas ng umaga?" tanong ni Chaku. "Okay," nakangiting sabi ni Dira. "Pwede natin parehong laruin ang laruan kong elepante.""
Si Dira at Chaku

"Si Meena ay isang batang babae na nakatira sa isang nayon kasama ang kanyang mga magulang, ang kanyang Lola, kapatid na lalake na si Raju, at ang kanyang sanggol na kapatid na babae na si Rani. Si Mithu, na parrot ay kanyang matalik na kaibigan."
Hating Kapatid

"Samahan natin si Meena sa kanyang paglalakbay sa kanyang kasiyahan, pag akyat ng puno, magtanong, humanap ng solusyon sa mga problema at ipakita sa inyo kung ano ang magagawa ng isang batang babae."
Hating Kapatid

"Isang araw, Si Meena and Mithu ang umakyat sa mataas ng puno ng mangga upang mamitas ng hinog na bunga nito. Tumakbo si Meena pauwi ng bahay para ibahagi ang masarap na mangga sa kanyang kapatid na lalake na si Raju."
Hating Kapatid

"Hinati ng kanilang Nanay ang mangga at ibinahagi nya ito kila Meena at Raju. Nalungkot si Meena ng makita nyang mas malaki ang bahagi ng mangga na napunta kayt Raju. Nong sya ang nag protesta, ang sabi ng kanyang Lola ang mga lalake ay palaging dapat mas madaming kinakain kesa mga babae."
Hating Kapatid

"Hindi sumang-ayon si Raju. Sa kanyang palagay sya ay mas nag tatrabaho ng maigi kaysa kay Meena, at dahil dyan dapat sya makatanggap ng mas madaming pagkain. "Ang trabaho mo ay simple lang," sabi nya dito. Iminungkahi ni Meena na magpalit sila ng ginagawa sa look ng isang araw. Sumang-ayon si Raju."
Hating Kapatid

"Si Raju ay pagod at gutom. Pinag mamasdan sya ng kanyang Lola buong araw at kanyang napagtanto kung gaano kadami ang gawain ni Meena araw araw."
Hating Kapatid

"Hindi ako inaantok, Ina, bulong ni Tinku. Pero hindi siya narinig ng kanyang Ina dahil mabilis itong nakatulog. Lumingoin siya sa kaliwa at lumingon sa kanan. Humiga ng padapa at patihaya. Pero hindi siya makatulog!"
Goodnight, Tinku!

"Si Tinku at ang kanyang mga kaibigan ay tumalon at hinagis at gumulong hanggang sa humikab si Tinku. Inaantok na ako. Kailangan ko nang umuwi. sabi ni Tinku. Masaya siya na marami siyang bagong kaibigan. Nagkukusot malapit sa kanyang ina, sabi niya, Ang gabi ay hindi isang malungkot na lugar, ina. Ang gabi ay puno ng mga kamangha-manghang nilalang. Oo, sagot ng kaniyang ina. Ang iyong mga bagong kaibigan ay panggabi, tulad ng ligaw na aso."
Goodnight, Tinku!

"Ang maliwanag na bilog na buwan, ay nagniningning buong gabi, pagkalat ng kanyang kalmadong ilaw sa buong gabi. At natulog si Tinku buong gabi."
Goodnight, Tinku!

"Naisip niya ang isang magandang ideya. Lumapit ang barbero sa isang matandang puno at binulong ang sikreto. Agad na bumalik sa normal na laki ang kaniyang tiyan na nagpagaan sa kanyang pakiramdam. “Siguradong iingatan ng puno ang lihim ng Hari,” sabi ng barbero sa sarili."
The King's Secret

"Natigilan ang hari. Tumingin siya sa kanyang pinagkakatiwalaang bantay. “Totoo ba ito?” tanong ng Hari. “Opo, kamahalan,” sagot ng bantay. “Wala kaming sinabi dahil ayaw naming magalit ka.”"
The King's Secret

"Habang lumilipad pauwi, nakita niya si Kuliglig na nagwiwisik ng kemikal sa kanyang mga pananim. May mga palutang lutang na bote na walang laman sa may ilog malapit sa taniman."
Nagsalita na si Tipaklong

"Iniisip ng tipaklong ang tungkol sa pagtigil upang batiin ang kanyang kaibigan. Ngunit nagagalit pa rin siya na ang Cricket ay hindi dumating upang maglaro, kaya't siya ay lilipad."
Nagsalita na si Tipaklong

"Nag-aalala ang tipaklong para sa kanyang kaibigan. "Maaaring kumain ka ng nakalalason. Magpunta tayo sa doktor. " Tinutulungan ng tipaklong ang kanyang kaibigan na maglakad. Ngunit pagdating nila sa ilog, ang Cricket ay masyadong mahina upang lumipad sa kabila."
Nagsalita na si Tipaklong

"Nang naging malusog muli si Kuliglig, nilinis niya ang mga basura sa tubig. Napag-alaman niya ang mga bagong pamamaraan sa pag-alaga ng kanyang mga pananim na hindi gumagamit ng mga nakakalasong kemikal."
Nagsalita na si Tipaklong

"Magtatagumpay kaya siya at ipagmalaki ng kanyang ina?"
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Biglang, nakilala ni Drake ang kanyang tagapagsanay, ang Halimaw na si Sili."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Sa kanyang bagong natagpuang kapangyarihan at ilaw ng kanyang apoy, naging gabay si Drake ng mga barko sa karagatan."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Ang pitong taong gulang na si 'Dholma' ay nakatira sa Himalaya, Nepal. Kasama ni Dholma sa bahay ang kanyang Lola, Tatay, Nanay, kapatid, tuta, manok at at baka."
Ang panaginip ni Dholma

"Kinain ni Dholma ang "instant noodles" na inuwe ng kanyang ama at ni Yakko."
Ang panaginip ni Dholma

"Maging ang kanyang ama ay nag alala kay Yakko."
Ang panaginip ni Dholma

"Sa gabi, nakita ni Dholma si Yeti sa kanyang panaginip."
Ang panaginip ni Dholma

"Nang may kagalakan sa kanyang mukha tinulungan niya kame hanggang makalalis sa kanyang lugar."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Sumunod na dumating ang isang kargador na nag-alok ng kanyang tulong"
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Sa kanilang pag-alis, sinabi ni Radinka sa kanyang mga magulang, "Bukas, maglalaro ulit kami ni Emma.""
Emma

"Tumingin ang kanilang ina sa kanyang mga anak at ngumiti. "Labis kayong nag-aaway. Better stop it now and help your dad in the garden.""
Doctor Nina

"Habang naglalakad sila pauwi, tiningnan ni Jose ang kanyang kapatid at sinabing: "Nina, pwede kang maging doktor dahil palagi mo akong inaalagaan.""
Doctor Nina

"Naalala ni Nina ang mga salita ng kanyang kapatid at sinabi sa kanyang ina, "Nanay, magiging doktor ako, dahil gusto ko ang pag-aalaga sa mga tao""
Doctor Nina

"Sumagot ang kanyang ina: "Anak, naniniwala akong matutupad mo ang iyong pangarap, dahil alam kong kaya mong gawin ang lahat"."
Doctor Nina

"Hindi susuko si Daisy. Araw-araw ay nag-eensayo siya nang mag-isa, pinapapasok ang mga pakpak. Flap, flap, flap, sasapakin niya ang kanyang mga pakpak ngunit hindi niya maiangat ang lupa."
Kamangha-manghang si Daisy

"Kaya... Flap, flap, flap, araw-araw ay i-flap ni Daisy ang kanyang mga pakpak."
Kamangha-manghang si Daisy

""Ayaw ko ng lumipad!" Iyak ni munting Daisy sa kanyang Ina. "Tama nga sila."Hindi ka katulad ng ibang mga manok. Ayaw nilang lumipad pero ikaw gusto" kaya mo yan, "Ang sabi ni Inay."
Kamangha-manghang si Daisy

"Kinabukasan inakyat ni munting Daisy ang manukan at pinagaspas nya ang kanyang mga pakpak. Lumutang sya at pinagaspas nya ang kanyang pakpak... at pinagspas... at pinagaspas nya ang kanyang pakpak ng biglang..."
Kamangha-manghang si Daisy

"Ngunit kinabukasan umakyat pa si Daisy ng mas mataas pa rin, hanggang sa tuktok ng rondavel. Flap, flap, flap, si Daisy ay nag-flap ng kanyang mga pakpak."
Kamangha-manghang si Daisy

"Lumutang sya sa hangin at pinagaspas ang kanyang pakpak... at pagaspas... at pagaspas ng kanyang pakpak ng biglang..."
Kamangha-manghang si Daisy

"Patuloy siyang lumilipad! Ang hangin sa ilalim ng kanyang mga pakpak ay lumakas at siya ay lumipad nang paitaas! Ang mga maya at lunok ay nagsabi, "Kamangha-mangha! Isang lumilipad na manok!""
Kamangha-manghang si Daisy

"Buti na lang alam ni Arin kung paano muling ikabit ang kadena. Inayos niya ang kanyang bike at nagmamadaling umuwi."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Ang hirap at pinagpapawisan si Arin. Pinunasan niya ang kanyang mukha at hindi sinasadyang nadilaan ang kuwarta. Ugh! Napakaalat!"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Hinila ako palayo ng isang alitaptap. Napaka pino ng kanyang pagkilos. Gusto nya kaya akong maging ispesyal na kaibigan?"
Misyon ni Alates

"Oh, Ang kanyang mga pakpak ay nahulog! Nangangahulugang Oo ang sagot nya."
Misyon ni Alates

"Kung ang alitaptap ay hindi makahanap ng kanyang kapareha, Sila lamang ay mabubuhay ng isang gabi. Pero kung sila ay makahanap ng kapareha, sila ay bubuo ng isang panibagong pangkat. Ang babaeng alitaptap ay maaaring maglabas ng tatlumpong libong itlog sa loob ng isang araw."
Misyon ni Alates

"Nais ni Thida na tulungan ang kanyang nayon. Paano niya magagawang kaibigan muli ang ilog?"
Mahiwagang Ilog

"Mula sa araw na iyon, hindi na muling dudumihan ng mga taga baryo ang tubig. Nanatili ito sa kanilang Mahiwagang `ilog na binibigyan si Thida at ang kanyang mga kaibigan ng ligtas at espesyal na lugar upang maglaro."
Mahiwagang Ilog

"Sa kard ay kanyang isinulat:"
Gintong Sapatos

"Kinabukasan, nagtatrabaho si Darshana sa pagtatanong sa kanyang mga kaibigan. Ang ilan sa kanila ay nagsabi na hindi sila bibili ng sticker patch ngunit marami rin ang nagsabi ng dami ng pera na nasisiyahan silang bayaran."
Darshana's Big Idea

"Kinamot ng Mercury ang kanyang mga butas."
Finding Pluto

""Paano ko malalaman kung saan napunta ang maliit at nagyeyelong si Pluto?" Sagot ni Venus, habang ang ilan sa kanyang mga bulkan ay sumabog."
Finding Pluto

"Mabilis na umikot-ikot din si Saturn sa kanyang mga hugis bilog na nakapalibot at sumagot, "Oh, ang kawawang Pluto na may mahina na grabidad. Hindi ko siya nakita kahit saan.""
Finding Pluto

"Si Uranus, nagnanais nang matulog, ay nag-unat at humikab, at nagsabi, "Hindi, ngunit sana'y nadirito sya, upang mabilang ko ang kanyang limang buwan at matulungan akong makatulog.""
Finding Pluto

"Nakaupong mag isa si Pluto, taliwas sa kanyang normal na pag ikot. Masaya ang mga planeta at sa wakas, nahanap na nila si Pluto! Tinanong nila siya kung bakit siya naglaho. "Pinagbawalan ako ng mga Siyentipiko na maging planeta sapagkat ako ay maliit at hindi kayang banggain ang malalaking bagay sa aking landas.""
Finding Pluto

"Masaya si Henry sa pag laktaw sa mga gulong, Hanggang sa ang isa sa kanyang mga sintas ng sapatos ay bumara."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"hinila ng hinihila ni Henry, ngunit hindi sya makaalis sa mga gears. Ang higanteng lakawit ay nag indayog papunta sa kanila. Sobrang ingay ng higanteng orasan pagkiskis ng kanyang kamay. Sumigaw ang segundong kamay, Bilis, tanggalin mo na ang sapatos mo. Wala na tayong oras!."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Sa isang kislap, Natagpuan ni Henry na sya ay nakabalik na sa kanyang silid, ligtas at maayos."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Nang umagang ding iyon, merong bagong balita sa telebisyon tungkol sa isang malaking Ben, Ang toreng orasan kung saan iniwan nya ang kanyang sapatos! Sa unang pagkakataon sa loob ng isang daan at limamput' walong taon himinto ito sa pag galaw."
Ang Kapangyarihan ng Oras