0xca5f...6d5cResources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (63)
"Sina Pusa at Aso ay gustong hulihin ang paruparo. Sina Pusa at Aso ay sinundan ang paruparo. Sinundan nila ang paruparo."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo
"Ayaw bitawan ni Toto ang bulate. Itatanong nila kay Inang Manok kung kanino dapat mapunta ang bulate."
Si Tata at Si Toto
"Umupo sina Pusa at Aso malapit sa tubig. Tiningnan nina Pusa at Aso ang tubig. Tiningnan nila ang tubig habang suot-suot ang kani-kaniyang sumbrero."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero
"Habang kumakanta, itinutulak at hinihila nila ang kariton buong araw."
Ang Langgam at Tinapay
"Sa wakas, narating nila ang punso."
Ang Langgam at Tinapay
"Sa wakas, narating nila nang ligtas ang pampang. Nang magkatinginan, sila ay sabay na nagkatawanan."
Ang Munting Sisiw at Bibe
"Sabay silang naglakad hanap ng bola ng enerhiya... mula tanghali hanggang gabi... Pero hindi nila ito makita."
Green Star
"Kinaumagahan, ikinuwento ni Nita kay Green Star ang naisip niya noong nakaraang gabi. Ginamit ni Green Star ang kasangkapang ginawa ni Nita. Puno siya ng enerhiya pagsapit ng gabi.Ipinagpatuloy nila ang paghahanap ng bola ng enerhiya noong gabi. Hayun, doon ay may berdeng liwanag na galing sa isang butas ng puno!" Masayang sigaw ni Nita. "Sa wakas, nakita na natin!" Sigaw ni Green Star."
Green Star
"Ngunit isang araw, ang kwentong kanilang binabasa ay sobrang nakakatawa at hindi nila mapigilang tumawa. Sina Zu at Zi ay hindi nakapagpigil. Naku! Ang sanggol ay natutulog."
Huwag Gisingin ang Sanggol!
"Alam mo ba na may pagkakatulad ang langaw-prutas sa tao? Natatandaan nila ang mga bagay-bagay at nagkakasakit din sila gaya natin! Kaya naman gustong pinag-aaralan ng mga siyentipiko ang mga langaw-prutas sa kalawakan. Kung tutuusin, mas madaling magpadala ng mga langaw sa kalawakan kaysa ng mga tao! At ito rin ang dahilan kung bakit ang mga langaw-prutas ay itinuturing na mga modelong organismo."
Ang Langaw sa Kalawakan
"Ano ang hinahagis nila sa hangin? Sa palagay n’yo ba ay posible ring ihagis at sambutin ang mga bagay na ginamit ng lolang ito?"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay
"Ako ay isang Malintala o ang tawag nila ay Astronota!"
Isang Araw sa Kalawakan
"Wow! Ang ilang mga bata ay nag-aaral tungkol sa Matematika; ang iba ay nag-aaral ng Ingles at Agham. Natutuhan nila ang lahat ng asignatura. Ngayon, napatunayan na ni Sarah. Totoo ngang dakila ang guro ni Reta."
Ang Dakilang Guro
""Nasaan ang buwan?" Tinanong nila ang isang kumikinang na kabayong may sungay ng direksyon. "Paano ka naging ganyang kakintab?" "Alam mo ba kung saan gawa ang buwan?" "Ikaw, saan ka naman gawa?""
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin
"Barado ang ilong ng dragon dala ng pag-iiyak nito. Hindi na nila masasakyan ang apoy nito pauwi. Ipinadala naman ng lumilipad na kabayo ang mga pakpak nito para malinis. Hindi na nito maiuuwi ang magkapatid. Nabali naman ng pinakamalakas na nilalang sa kalawakan ang braso nito. Hindi nito kakayaning itapon ang magkapatid pauwi. "Wala na tayong magagawa!" Ngunit may ibang ideya ang dragon."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin
"Mula pa nang madaling araw ay pabalik-balik na nagtungo si Raymie mula sa silangan ng lawa patungo sa kanluran. Ang iniisip lang niya ay makahanap ng paraan upang makipag-usap sa aerospotics. Ang aerospotics ay may tirahan malapit sa Sistema Solar. Sinabi nila sa kaniya na mayroon silang solusyon sa kaniyang problema."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Pag-alis ng mga Bantay Bukid, nakahinga-hinga ng malalim si Anopol at si Tang-id. Alam nila ang kasagutan ng kinatatakutan nila, kaya noong gabi, mapayapa nilang minasdan ang buwan at mga bituwin."
Ano ang Kinatatakutan nina Anopol at ni Tang-id
"Gusto ko lang mahalin. Pero paano ko mararamdaman ang ganyan kung ang mga tao ay palaging malayo sa akin? Nagpaalala ito sa akin ng marami. Dahil nasunog ang kalahati ng aking katawan, naiwan akong kalbo, peklat at pangit. Iyon ang dahilan kung bakit naisip nila na mayroon akong sakit. Kaya pala parang galit sila sa akin. Ako ay isang ligaw na nais lamang mapakain, maglaro at mahalin ng mga tao."
Unang kaibigan ni Iko
"Hindi ko namalayan na nakatulog ako sa dibdib ni Kiko. Iko, halika ka dito. Maglaro tayo! Tumawag si Kiko. Dinala nila ako. Ngayon, pinapakain at minamahal nila ako. Palagi kong pinaglalaruan si Kiko at natutulog sa tabi niya. Masaya ako ngayon."
Unang kaibigan ni Iko
"Niligpit nila Ki at Dee ang kanilang pinaghigaan."
Ang Magkapatid na si Ki at Dee
"Tinulungan nila Ki and Dee ang kanilang magulang sa gawain bahay"
Ang Magkapatid na si Ki at Dee
"Mahal na mahal nila Ki at Dee ang kanilang mga magulang"
Ang Magkapatid na si Ki at Dee
"Meron silang tag-iisang mangga at kinain nila ito."
Tayo ay Magbilang
"Sa lansangan, ang lahat ay bumabati. Binabati nila kami! "Bonjour!" "Ola!" "Kumusta!""
Isang Abalang Araw
"Pagkatapos noon, sabay-sabay silang naglakad papunta sa paaralan. Binilang nila ang mga puno sa gilid ng kalsada."
Masaya ang Magbilang
"Niyaya si Lita ng kaniyang mga kaibigan na maglaro ng luksong lubid. Sinabihan nila si Lita na tumalon ng sampung beses. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 "Yehey! Natapos mo ang sampung talon," sigaw ng kaniyang mga kaibigan."
Masaya ang Magbilang
"Pagdating nila sa hardin, sabi ni Vanh: "Maghiwalay tayo para mas marami pa tayong makolektang panggatong.""
Magtulungan
"Nang mapuno na nila ang kanilang mga lalagyan, nagtulungan silang buhatin at dalhin sa bahay ang mga panggatong."
Magtulungan
"Pinalakpak nila ang kanilang maliliit na kamay! Binuksan ng Agila ang kanyang mga pakpak at umalis papalayo."
Ang mga hayop sa kalye
"Ang mga balahibo ay lubhang kapaki-pakinabang. • Pinapanatili nilang mainit ang ibon. • Tinutulungan nila ang ibon na lumipad. • Ang mga balahibo ng buntot ay tumutulong sa ibon na makaiwas. • Ang kulay ng kanilang mga balahibo ay tumutulong sa mga ibon na magtago. • Ang kulay ng kanilang mga balahibo ay tumutulong din sa mga ibon na makahanap ng mapapangasawa."
Patungkol sa mga Ibon
"Ang sabi ni Ali. Gusto niya na maging mas mabait sila sa kanya. Hindi nila siya hinahayang gumawa ng kahit anung masaya. Higit sa lahat, gusto ni Ali na kumain ng gintong mansanas na prutas na matatagpuan sa kagubatan. Ngunit sila Ado at Aka ay ayaw siyang bigyan."
huwag mo akong maliitin
"Nang nakita nila na paparating si Ali. Pilit nilang pinapaalis siya. Tumakbo si Ali sa dulo ng isang sanga."
huwag mo akong maliitin
"Wala silang mga anak, pero hindi naging dahilan upang sila ay malungkot, sapagkat nakaisip sila ng paraan upang makatulong sa ibang mga ina at ama. Itinatag nila ang kanilang sariling paaralan, ito ay tinawag na "Dance For All", kung saan ay mabibigyan ng pagkakataon ang mga bata, mula sa iba't ibang estado sa buhay, upang matuto at mahalin ang pagsasayaw."
Ang kwento ng isang Mananayaw
"Ang regalo niya sa mundo at lahat ng kanyang tagumpay ay nagturo sa marami na kaya nilang maging pinakamagaling. Nagsasayaw sila para sa atin, gamit ang inspirasyon nila na nagsisilbi ding inspirasyon sa atin na mangarap sa ating mga kinauupuan."
Ang kwento ng isang Mananayaw
""Hindi ako natatakot. Kung natatakot ako, mas papahirapan niya ako sa hinaharap. Kailangan nating sabihin sa mga nananakot kung ano ang hindi natin gusto at maging matapang upang hindi nila tayo apihin ulit.""
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully
"Pinanood ng mga kaibigan ni Phyu Wag ang mariin nitong pagsasalita sa malaking pusa. Pinasaya nila siya! Ang malaking pusa ay natakot at tumakbo palayo."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully
"Ang mga drayber ng sasakyan ay nag simulang umiyak. Naisip nila na mayroon silang naka limutang importanteng bagay."
Nagmamadaling mga Drayber
"Matapos mahanap ang tamang paraan na gagamitin, inipon ni Sokha at ng kanyang ina ang mga kagamitan na kakailanganin nila para sa operasyon. Sinulid. Tsek. Karayom. Tsek. Gunting. Tsek. Lampara pang-opera. Tsek. Nakahanap din sila ng kumot at unan para maging komportable si Tin Tin."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha
"Itong mga ate, kuya, tiyo at tiya ay may iba't ibang trabaho. Mahal nila ang kanilang mga trabaho."
iba't ibang trabaho
"Ang pagtakbo palayo ay hindi gumana. Ang pagtago ay hindi din nakatulong. Kung gayon ano ang ginawa nila kay Hatchuram?"
Hatchu! Ha-aaa-tchu!
"Kung gusto nila tumawa, maari lang sila humgikgik ng mahina."
Don't Wake the Baby!
"Ngunit isang araw, ang kwentong binabasa nila ay nakakatawa na hindi nila mapigilang tumawa. Humagikgik sina Zu at Zi. Hala! Ang sanggol ay natutulog."
Don't Wake the Baby!
"Tuloy tuloy ang iyak ng sanggol. Tinakbo nila ito sa loob ng bahay. Asan si Ma?"
Don't Wake the Baby!
"Nagsimulang dumating araw-araw Huminto sa paggala sa dump ang mga bata nang siya ay dumating. Umupo sila sakanya at pinakinggan ang mga kwento. Hindi nagtagal ay nabasa na nila ang ilang mga titik at ilang mga salita. Hindi nagtagal ay nagbabasa na rin sila ng mga kwento."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan
"Dahil sa kasiyahan ng mga bata, inayos nila ang lugar kung saan madalas magbasa ng kuwento si Didi. May nagdala ng upuan mula sa basurahan. May nagdala din ng carpet at inilatag sa sahig. May nagdala din ng mga kurtina. Naging maganda ang lugar."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan
"Isang araw ay di pumunta si Didi. Hindi rin pumunta si Didi ng sumonod na araw. Ang mga bata ay patuloy na naghintay. Sila ang nagbabasa ng mga aklat sa sarili nila. At binabasa nila ang mga aklat sa bawat isa."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan
"Isang araw nakita ng mga bata ang tirahan ni Didi sa isang aklat. Umalis sila upang hanapin siya. Dinala nila ang isang bag ng mga aklat. Kaya ng basahin ng mga bata ang pangalan ng bus. Hinanap nila ang pangalan numero ng kalsada na tinitirhan niya. Kaya nila itong gawin lahat dahil itinuro ito ni Didi sa kanila."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan
"Hinanap ng mga bata ang kanyang bahay. Taas baba silang tumitingin sa bawat daanan. Subalit hindi nila it makita. Sa oras na sila ay pabalik na, may nakakita ng isang pulang dupatta. Ito ay nakasabit ito sa isang kawit malapit sa bintana."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan
"Ang mga bata ay tumakbo papunta kay Didi. Niyakap nila siya at hinalikan. Dinala nila ang kanyang mga libro sa kanya. Umupo si Didi at binasahan siya ng mga bata. Nagsimulang magningning ang kanyang mga mata at bumalik ang kanyang ngiti."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan
""Alisin natin ang mga bato," sabi ni Crawly. Itinulak nila ng itinulak ang mga ito, ngunit sadyang napakabigat nito para galawin."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena
""Alisin natin ang mga bato," sabi ni Crawly. Itinulak nila ng itinulak ang mga ito, ngunit sadyang napakabigat nito para galawin."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena
"Ang ibang mga hayop ay hindi makapaniwala sa nakita nila sa kabilang baybayin. Nagtawanan sila at sinimulang kutyain ang humuhuning ibon."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo
"Pagkatapos putulin ang lahat ng mga puno, ang Hari ay nakaramdam ng kasiyahan, at kaginhawaan. Pero ang mga tao ay hindi masaya. Ang mga puno ay nagbigay ng trabaho para sa mga magtotroso at karpintero, at tahanan para sa mga ibon. At habang hinahanap-hanap nila ang kanilang trabaho, higit na hindi nila makalimutan ang mga ibon."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo
"Tuwing umaga, ang guro ay nagsusulat ng mga bagay sa pisara. Sa isang malakas na tinig, sinabi niya sa mga bata na kopyahin ito sa kanilang pasigan. Tapos lalabas na siya. Kung ang mga batang lalaki ay maaaring kopyahin ang kanyang mga bagay mula sa pisara nang maayos, tiningnan ito ng guro. Kung hindi nila ito magawa, nagalit ang guro. Kapag siya ay nagalit, tatawagin niya ang mga bata ng mga pangalan at kung nagalit siya ay matalo niya sila nang husto."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Isang katanghalian, biglang nagliyab ang kagubatan. Ang mga magigiting na taga baryo ay tulung tulong na inapula ang apoy. Sa wakas napatay nila ang apoy. Nagsiuwi ang mga pagod n taga baryo habang papalubog na ang araw."
Kaibigan sa Kagubatan
"Ang kawawang Raju nalungkot sa nangyari! Lahat ay nagtawanan ng nakita nila ang mukha ni Raju. Ngayon alam na nilang lahat na ang babae at lalake ay kaylangan ng pantay na pagkain para lumakas."
Hating Kapatid
"Nag-aalala ang tipaklong para sa kanyang kaibigan. "Maaaring kumain ka ng nakalalason. Magpunta tayo sa doktor. " Tinutulungan ng tipaklong ang kanyang kaibigan na maglakad. Ngunit pagdating nila sa ilog, ang Cricket ay masyadong mahina upang lumipad sa kabila."
Nagsalita na si Tipaklong
"Ang Mahiwagang Ilog ay laging payapa at maganda. Ito ay umaagos sa gitna ng nayon sa tabi ng bundok. Lahat ng tao sa nayon ay umaasa sa ilog. Dito sila kumukuha ng tubig at pagkain at ito ang pangunahing paraan nila ng paglalakbay."
Mahiwagang Ilog
"Ang iba naman ay gumamit ng ilog sa iba`t ibang paraan. Ang ilang mga tagabaryo ay natagpuan ang mga bihirang mineral sa tabing ilog. Hinuhukay nila ang mga mineral upang ito'y ibenta. Ngunit hindi nila naisip na tinapon nila ang mga basura mula sa kanilang paghuhukay pabalik sa ilog."
Mahiwagang Ilog
"'Ito ay mga mahiwagang sapatos. Ang mga ito ay gawa sa halaman ng dyut, ang ginintuang damo na tumutubo mula sa iyong inang bayan. Dadalhin ka nila kung saan mo gustong magpunta at palagi ka ding sasamahan sa paguwi. At, saan ka man magpunta, mag-iiwan ka ng magandang bakas'"
Gintong Sapatos
"Hindi ko nagustuhan ang mga sapatos. Hindi sila makulay at hindi nila ako pinatatangkad. Ang ibang mga bata ay may mga sapatos na umiilaw at tumatalbog. Ako ay may dyut na sapatos."
Gintong Sapatos
"Naintindihan ko na kung bakit ibinigay sa akin ni Lola ang mga sapatos na ito! Ang aking sapatos ay may magagandang talampakan at lagi nila akong ihahatid pauwi sa bahay. Gustung-gusto ko ang aking gintong sapatos!"
Gintong Sapatos
"Nakaupong mag isa si Pluto, taliwas sa kanyang normal na pag ikot. Masaya ang mga planeta at sa wakas, nahanap na nila si Pluto! Tinanong nila siya kung bakit siya naglaho. "Pinagbawalan ako ng mga Siyentipiko na maging planeta sapagkat ako ay maliit at hindi kayang banggain ang malalaking bagay sa aking landas.""
Finding Pluto