Nya ΞlimuResources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (127)
"Malaki na ako. Lalabas ako ng bahay na mag-isa."
Hindi na Ako natatakot!
"Ay, pusa lang pala. Hindi ako natatakot."
Hindi na Ako natatakot!
"Ay, balon lang pala. Hindi ako natatakot."
Hindi na Ako natatakot!
"Kapatid ko lang pala na nag-iigib mula sa balon. Hindi ako natatakot."
Hindi na Ako natatakot!
"Malaki na ako ngayon."
Hindi na Ako natatakot!
"Hindi na ako natatakot sa kahit na ano!"
Hindi na Ako natatakot!
"Ngayon, ako ay isang astronaut."
Ano Kaya Ako Ngayon?
"Tingnan mo kung gaano ako kataas tumalon sa ibabaw ng buwan."
Ano Kaya Ako Ngayon?
"Ngayon ako ay isang eskultor."
Ano Kaya Ako Ngayon?
"Ngayon, ako ay isang manlalaro ng cricket."
Ano Kaya Ako Ngayon?
"Ngayon, ako ay isang botaniko."
Ano Kaya Ako Ngayon?
"Nakatuklas ako ng bagong halaman. Ipapangalan ko ito sa akin."
Ano Kaya Ako Ngayon?
"Ngayon, ako ay isang tambolero. "
Ano Kaya Ako Ngayon?
"Ano naman kaya ako bukas?"
Ano Kaya Ako Ngayon?
"Inilagay niya ang kanyang kamay sa kanyang dibdib at sinabi sa kanyang sarili, "Di ako matatakot. Kaya ko 'to!""
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka
"Yehey! Nakatangap ako ng padala mula sa aking tatay."
Sa aking Paglaki
"Itinuro niya ang araw. Tanong ni Nita: "Ano ang ginagawa mo?" Pagkatapos, sumagot siya: Kumukuha ako ng enerhiya mula sa araw. "A! Saan ka galing?" Gulat na tanong ni Nita."
Green Star
"Sumagot sa kaniya ang bata: "Galing ako sa ibang planeta. Nasira ang aking sasakyang pangkalawakan, at nawala ko aking bola ng enerhiya.Kailangan kong makita ang aking bola ng enerhiya. Matutulungan ako ng bola ng enerhiya na ito upang makabalik sa aming planeta.""
Green Star
""Paalam Nita! Isa kang matapang at matalinong bata. Sana isang araw, makadalaw ka sa aming planeta ." Sabi ni Green Star. "Gagawa ako ng sasakyang pangkalawakan. Paliliparin ko ito upang makita kita balang araw." Sabi ni Nita. Kumakaway siya habang nagpapaalam kay Green Star."
Green Star
"Ako ay guguhit, at tutulungan ako ng tatay sa pagpinta sa larawan."
Sino ang Tutulong sa Akin?
"Ididikit ko ang larawan at tutulungan ako ni lolo na magsulat ng kwento."
Sino ang Tutulong sa Akin?
"Isusulat ko ang kwento, at tutulungan ako ni kuya sa pagdikit ng mga pahina."
Sino ang Tutulong sa Akin?
"May aklat na ako ngayon. Basahin natin ang aklat!"
Sino ang Tutulong sa Akin?
"Sumigaw si Twain at nagmamaktol na lumangoy at pagkatapos, paulit-ulit na sinabing "Hindi, hindi! Gusto ko ng lumot ngayon at hindi ako kakain ng kahit ano.""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot
"Dahan-dahan niya itong nilapitan at sinabing, "Kailangan ko ng pulang lumot na mula sa pinakailalim ng dagat para sa kapatid kong si Twain. Maaari mo ba akong ikuha ng kaunti?" "Patawad, kaibigan, ngunit napakabagal ko," sagot ni Kabayong-Dagat. "Balikan mo ako pagkaraan ng isa o dalawang araw.""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot
""Mga kabibe kapalit ng lumot," matatag na sagot ni Sapsap. "Kung pupunta lang din ako sa pinakailalim ng dagat para kumuha ng mga kabibe," mabilis na sagot ni Tuna, "bakit hindi pa ako kumuha na rin ng mga lumot?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot
""Hindi!" Sabi ni Iskuwirel. "Hindi ako sasama sa iyo!""
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan
""Magdadala ako ng ibon pagpunta ko sa kalawakan!" napagpasyahan niya."
Ang Langaw sa Kalawakan
"Hindi ako nakakapaggantsilyo, hindi nakasusulat ang mga pusa, hindi nakapipikit ng mga mata ang mga isda..."
Kaya Ko Ba o Hindi?
""Anak, abala ako ngayon. Pwede bang mamaya na lang?" sabi ng kanyang Inay."
Ang Regalong Tsokolate
""Abala ako ngayon anak, maaari bang sa susunod na araw na lang," sabi ng kaniyang Itay."
Ang Regalong Tsokolate
"Sa kaniyang lolo naman pumunta si Tutul. "Lolo pwede po bang bilhan mo ako ng tsokolate! Pakiusap."
Ang Regalong Tsokolate
""Tingnan mo Mama, Bumibitin ako tulad ng isang unggoy"."
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.
""Kukuha ako ng larawan para makita ni Gogo", sabi ni Mama"
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.
""Maraming salamat po Mama dahil ipinasyal mo po ako sa Parke," wika ni Tumi sa kanyang ina."
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.
"Nakatira ako sa isang kuwadra kung saan dumarating ang mga bata upang matutong sumakay ng kabayo. Pero di pa ako napipili..."
Rudi
"Mahirap paniwalaan! Pinili ako ng isang bata!"
Rudi
"Ngayon, hindi na ako nahihiya sa aking buhok, dahil mayroon na nagmamahal sa aking mga mata."
Rudi
"Sa palagay ko, lumiliwanag ang aking mukha sa tuwing ako ay nakakarinig ng mabubuting pananalita."
Ganito Lumiwanag ang Aking Mukha
"Tumingin ako sa ibaba at naku!"
Isang Araw sa Kalawakan
"Sa susunod ako ay kakain na lamang"
Isang Araw sa Kalawakan
"Tinulungan ako ni kuting"
Isang Araw sa Kalawakan
"buti na lamang ako ay may dalang panyo"
Isang Araw sa Kalawakan
"Kumuha ako ng sabon"
Isang Araw sa Kalawakan
"Walang oras ang kabayong may sungay para sagutin ang kanilang mga tanong. Chomp! Crrunch! Gulp! "Kung titigil ako sa pagkain, hindi na ako magiging isang napakarilag na raynoseros," ani niya. Bago pa mang makabitaw ng isang salita sina Naina at Madhav ng iba pa ay nakarinig sila ng malakas na pag-iyak sa di kalayuan. Waaaaaaah! Aiyeeeee!"
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin
" "AKO'Y ISANG ABA!" tangis ng bagong boses. "Mananatili na lang ba ako rito habambuhay?""
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin
"Nakakita ng nakakapigil-hiningang tanawin sina Naina at Madhav. Isang galit na reyna ang nagbabantay ng isang
nakakandadong tore. Isang umiiyak na dragon ang nakadungaw sa bintana. "Bakit mo dinukot ang dragon?" tanong ni Naina sa reyna. "Sapagkat isa siyang masamang magnanakaw!" tugon ng reyna. "Ninakaw niya ang aking buhok habang natutulog ako at ngayo’y ayaw niya na itong ibalik sa akin.""
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin
"Kailangang lumaki agad ang mga puno upang higupin ang mataas na bahagi ng carbon dioksido sa hangin. Pero bakit hindi pa lumalaki ang mga puno? Hinintay ng lahat sa Siyudad ng Usok na ang mga puno ay lumaki. Nais nilang lumanghap ng preskong hangin. "Bulok ba ang mga buto? Niloko ba ako ng mga aerospotics?" naisip ni Raymie. Nang biglang..."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"...bahagya nang marinig ang mga sirena sa mga kalsada. Hindi sanay si Raymie sa pagbabagong ito. Nanginig siya nang sinabi, "Hindi ko na marinig ang mga sirena, hindi ako sanay sa pagbabagong ito.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
""Pasensya ka na, Kutti, ngunit hindi ako ganun kabilis lumangoy para masagip ang iyong kaibigan," sabi ng pawikan."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti
"Habang ako ay naghahanap ng pagkain, isang grupo ng mga kabataan ang bumato sa akin habang sumisigaw, Nakakadiri ka! Shoo! Hindi ko lang sila pinansin at nagpatuloy sa paghahanap ng aking makakaon. Pero hindi sila tumigil, kaya umalis na lang ako."
Unang kaibigan ni Iko
"Gusto ko lang po ay alagaan at mahalin. Pero paano ko mararamdaman ang ganyan kung ang mga masasakit na salita ay palaging itinatapon sa akin saan man ako magpunta? Mayroon ding mga mabubuting tao na nagpapakain sa akin, tulad ng bata sa panaderya na nagbibigay sa akin ng tinapay. Salamat sa pagkain. Ano ang pangalan mo? Itinanong ko. Ako si Kiko. Kumusta naman kayo?"
Unang kaibigan ni Iko
"May sasabihin pa sana ako ngunit napagpasyahan kong umalis nang mapansin ko ang dumaraming tao sa tabi ng panaderya. Paalam, narinig kong sabi ng isang bata. Maraming mga taong katulad ni Kiko na nagpapakain sa akin, ngunit mayroon ding ilang na patuloy na itinataboy ako."
Unang kaibigan ni Iko
"Isang araw, habang naghahanap ako ng makakain, napadaan ako sa isang bahay. Inakyat ko ang bakod nito at nakita ko si Kiko na nagdidilig ng mga halaman. Tulad ng pagdating ko sa kanya, nakita ko ang isang ahas na sumisitsit sa likuran niya. Mabilis ko itong inatake gamit ang aking mga kuko. Hssssss... Alis! Alis! Hindi kita hahayaang saktan si Kiko!"
Unang kaibigan ni Iko
"Nang makita ni Kiko ang kaguluhan, mabilis siyang tumakbo sa loob ng bahay, sumisigaw. Papa, dali! May ahas sa damuhan natin! Kapag hindi na gumagalaw ang ahas, lumayo ako. Mabilis na lumabas si Kiko at ang kanyang ama. Tinuro ako ni Kiko. Bigla akong nakaramdam ng takot nang makita ko ang kanyang ama na may hawak na pala. Baka saktan niya ako. Ngunit nang makalapit siya, kinuha niya ang ahas at inilagay sa loob ng sako."
Unang kaibigan ni Iko
"Naglakad sa akin ang ama ni Kiko. Kiko, anong sasabihin mo sa pusa?tanong niya. Aalis na sana ako ng tinawag ako ni Kiko. Salamat! Sabi ni Kiko. Lumipat siya sa tagiliran ko at niyakap ako."
Unang kaibigan ni Iko
"Hindi ko namalayan na nakatulog ako sa dibdib ni Kiko. Iko, halika ka dito. Maglaro tayo! Tumawag si Kiko. Dinala nila ako. Ngayon, pinapakain at minamahal nila ako. Palagi kong pinaglalaruan si Kiko at natutulog sa tabi niya. Masaya ako ngayon."
Unang kaibigan ni Iko
"Oktubre 5, Martes. Naiinip na ako sa paghihintay kulay berdeng bagay na nakabitin. Ano kaya ang laman nun?"
Misteryo ng Itlog
"Ang daming gusali sa bayan! Matataas at mabababa, gawa sa mga salamin at mga bato, saan man ako tumingin."
Isang Abalang Araw
"Pinapili rin ako ni Nanay ng mga laruan! May mga laruang malalambot at mga hugis bilog. Mayroon ding mga maiingay at mga mabibilis na laruan."
Isang Abalang Araw
""Bakit ka nahihiyang pumasok sa paaralan?" tanong sa kaniya ni Cesar. "Nahihiya ako kasi hindi pa ako marunong magbilang," sagot ni Lita. "Huwag kang mag-alala, tuturuan ka namin!" sabi agad ni Nene."
Masaya ang Magbilang
"Bago umuwi si Lita ng bahay, sinabi niya, "Masaya pala ang magbilang. Papasok ulit ako sa paaralan bukas upang lalo pa akong matuto sa pagbibilang.""
Masaya ang Magbilang
""Maligayang kaarawan, Urgen!" bati ni Urmu sa kaniyang kapatid. "Hindi na ako makapaghintay na makita ko ang aking mga kaibigan," sabi ni Urgen."
Ang regalo para kay Jyomo
"“Tinanong ako ni Jyomo kung ano ang bagay na nakalagay sa dingding,” ani ni Urmu. “Nakalimutan kong sagutin ang tanong niya.”"
Ang regalo para kay Jyomo
"Kinagabihan, sinabi ng munting kabayo sa baka "sobrang pagod na pagod ako ngayong araw.""
Ang Kabayo at ang Baka
"Sinabi naman ng baka sa munting kabayo,"hindi ako nagpahinga ngayong araw.""
Ang Kabayo at ang Baka
"Sinabi ng baka, "magtatrabaho na ako bukas. Gumaan na ang aking pakiramdam ngayon.""
Ang Kabayo at ang Baka
"Nagpasya ako na maging magaling na detektib. Nagpasya akong alamin kung anu-ano ang mga nagawa niya sa buong araw."
Ang salamin ni Lola
"Sabi ni Amma, "Nakipag usap siya ng matagal sa iyong Masi. Tinapos niyang gantsilyuhin ang panglamig para kay Raju. At pagkatapos ay tumungo siya upang maglakad lakad." Mayroon na ako ngayong mga bakas. Dali-dali kong tiningnan ang mga bagong lugar sa buong bahay. Aha! Nahanap ko na ang nawawalang mga salamin sa mata!"
Ang salamin ni Lola
"Ang salamin sa mata ay nakabalot ng lana, nakatabi malapit sa kanyang panulat, sa ilalim ng telepono, sa ibabaw ng mesa. At may nakita din akong kalahating kinain na laddoo doon, pati. Para sa susunod na kaarawan ni Nani, mag iipon ako ng pera upang sa dagdag na pares na salamin! Nani: ay "Hindi" na salita para sa Lola. Masi: ay "Hindi" na salita para sa babaing kapatid ng Nanay."
Ang salamin ni Lola
""Pagdating ng araw, magiging katulad din ako ni Lola." wika ni Duma."
Kaya rin iyan ni Duma
"Espesyal ang isang cake. Ngunit may cake ako para sa lahat ng aking kaarawan. Dapat mayroong mas espesyal na nangyayari. Ano kaya yan?"
Espesyal na Regalo kay Ling
"Hinihiling sa akin ni Nanay na isuot ang aking pinakamagandang damit, at binibigyan niya ako ng isang espesyal na ayos ng buhok. Ito ang lagi kong ginagawa para sa aking kaarawan. Dapat mayroong mas espesyal na nangyayari. Ano kaya yan?"
Espesyal na Regalo kay Ling
"Napangiti si Sophy at bumulong sa sarili, "Balang araw, magkakaroon din ako ng mga biik gaya ni Tiya Chamnan.""
Nagtanim si Sophy ng Biik
""Sige, kukuha ako ng maraming tubig at pataba.""
Nagtanim si Sophy ng Biik
"'Paano ako makakagawa ng damit para kay Kooru?' Wika ni Gethum."
Ang damit para kay Kooru
"Gagawa ako kahit papaano ng damit para kay Kooru, naisip ni Gethum."
Ang damit para kay Kooru
"Siya ay tumakbo, tumalon at kumakantang tumungo sa kagubatan. "Yay! makakakain ako ngayon araw ng gintong mansanas!"
huwag mo akong maliitin
"Dali daling umakyat ng puno ang dalawang malaking ardilya at inunahan si Ali patungo sa prutas. Sabay iyak ni Ali. " Mukhang hindi ko na matitikman ang gintong mansanas kahit kailan." Ngunit naisip nya ulit. " Hindi, ang sabi sa sarili, Hindi ako susuko!""
huwag mo akong maliitin
""Hindi ako natatakot. Kung natatakot ako, mas papahirapan niya ako sa hinaharap. Kailangan nating sabihin sa mga nananakot kung ano ang hindi natin gusto at maging matapang upang hindi nila tayo apihin ulit.""
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully
"Pumunta ang nanay ni Sokha sa kanilang silid-aklatan at kinuha ang isa sa mga libro tungkol sa pananahi at pagbuburda. "Hindi ako pamilyar sa pinakabagong pamamaraan para sa operasyon na kailangan ni Tin Tin," sabi ng ina ni Sokha. "Kailangan nating magsaliksik.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha
"Ang dila na ibon ay nagpunta kay Woodpecker. "Tignan mo kung gaano ako kaganda, Woodpecker!" Sabi ng dilaw na ibon. "Hindi, hindi, ako ay mas maganda saiyo," sumbat ni Woodpecker."
Makukulay na Ibon
"Kung minsan nangangamba ang mga matatanda tuwing nagbabasa ng balita o nakikita ako sa TV."
COVIBOOK
"Kapag bumibisita ako, nagbibigay ako ng: hirap sa paghinga, lagnat, at ubo."
COVIBOOK
"Ngunit, hindi naman ako tumatagal kapag ako ay bumibisita. Kalimitan, gumagaling naman ang karamihan tulad na lang kapag nadapa ka at ito ay gumagaling. Paalam!"
COVIBOOK
"Kapag ang lahat ng ito'y iyong sinunod, hindi na ako makabibisita pa sa inyo. Samantala, ang mga doktor ay masikap na naghahanap ng bakuna upang hindi ka na magkasakit kahit na kumustahin pa kita."
COVIBOOK
"Pinahanga ang kanyang mga balahibo, ipinahayag ni Paboreal, "Sasayaw ako at aliwin at paligayahin ang lahat.""
Ang Kasal ni Lobo
"Gumapang ang Bulate mula sa lupa at sinabi, "Magiging responsable ako sa pagtakip sa mga kaldero." Samantala, si Palaka ay natutulog sa isang sulok."
Ang Kasal ni Lobo
"Maliit, mahina at mahinang paningin gaya ko, paniguradong mamamatay ako kung haharapin ko s'yang mag isa..."
Ang tipaklong laban sa elepante
"“Kagabi, inanod ako ng malaking alon sa languyan. Ngunit ako ay masyadong mahina upang lumangoy laban sa alon," sabi ni Sasha. "Kung makikita mo, kalahati lang ang aking buntot," dagdag niya habang bumuntong-hininga. Itinaas niya ang kanyang buntot sa hangin."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena
""Huwag mong sabihing mahina ka. Wala ni isa sa atin ang makakayang malabanan ang alon" paalala ni Crawly. "Pero ano ang nangyari sa iyong buntot, Sasha?" dagdag pa nito. "Nang maliit pa ako ay naipit ako sa lambat ng mga mangingisda, at naipit ang aking mga buntot at nahati. Kung kaya, palagi akong kinukutya ng ibang mga sirena," sabi ni Sasha."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena
""Huwag mong sabihing mahina ka. Wala ni isa sa atin ang makakayang malabanan ang alon" paalala ni Crawly. "Pero ano ang nangyari sa iyong buntot, Sasha?" dagdag pa nito. "Nang maliit pa ako ay naipit ako sa lambat ng mga mangingisda, at naipit ang aking mga buntot at nahati. Kung kaya, palagi akong kinukutya ng ibang mga sirena," sabi ni Sasha."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena
"Mahinahong nagpatuloy si Moru, "Kahit na may pasigan ako ay hindi ko gagawin ang kabuuan dahil ayaw ko."Galit na galit ang guro. Sinampal niya si Moru. Nasunog ang pisngi ni Moru ng masilaw na pula. Biglang uminit na luha ang tumulo sa kanyang mga mata. Tumayo siya at tumakbo palabas ng silid, pababa ng berandah, sa kabuuan ng maalikabok na palaruan, sa pamamagitan ng sirang gate at palayo."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Nasasaksihan ang kanyang apo na peck ng isang hindi kilalang tao, ang lola ay umusbong kaagad ang kanyang mga balahibo at binigyan ng pagsaway ang Speckled Chicken. - Sino ka upang bullyin ang aking apo? Sinabi ng Speckled Chicken pagkatapos sa lola kung paano niya namiss ang kanyang Lola. - Lola, sana nandito pa rin ang Lola ko... Kung nandiyan lang ako sa tabi ko si Lola kagaya ng apo mo ngayon...""
Ang Lola ng Batikang Manok
""Tinutulungan kita. Pero inabuso mo ako ng masungit. Masungit ka!""
Ang Kuneho at Uod
"Sa wakas, pinatuktok ng bulate ang ulo nito sa ibabaw ng lupa. "Hindi ako maaaring manatili sa araw ng masyadong mahaba, masyadong mainit. Mas malamig doon.""
Ang Kuneho at Uod
"Pag-uwi ni Euis, nakaupo ang kanyang ina sa gitna ng kusinang puno ng usok na gumagawa ng asukal sa palma. Sabi ni Nanay, “Euis, pakikuha ako ng kahoy. Pagkatapos ay tulungan mo akong magsindi ng apoy.”"
Isang Pagdiriwang
"Hindi ako inaantok, Ina, bulong ni Tinku. Pero hindi siya narinig ng kanyang Ina dahil mabilis itong nakatulog. Lumingoin siya sa kaliwa at lumingon sa kanan. Humiga ng padapa at patihaya. Pero hindi siya makatulog!"
Goodnight, Tinku!
"Sa may kalayuan sa taas ng isang puno, may mga mumunting ilaw. Isang ilaw ang lumipad pababa! 'Ako ay isang alitaptap,' sabi ng isang ilaw. Kumikinang ako sa dilim! Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo, pwede! sabi ng alitaptap."
Goodnight, Tinku!
"May lumipad at sumabit ng pabaliktad sa puno. Ano ang pangalan mo, ibon? tanong ni Tinku. Hindi ako ibon, ako ay isang paniki. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo pwede! sabi ng paniki."
Goodnight, Tinku!
"Tumingin sa kanya ang dalawang maningning na mga mata mula sa puno. Sino ka? tanong ni Tinku. Ako ay isang kuwago, sabi ng kuwago. Nangangaso ako ng pagkain sa gabi. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo pwede! sabi ng kuwago."
Goodnight, Tinku!
"CHIRRRRRP! CHIRRRRRP! Sino ang nandito? tanong ni Tinku. Ako ay isang kuliglig. Humuhuni ako kapag gabi. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo pwede! sabi ng kuliglig."
Goodnight, Tinku!
"Ilang araw ang lumipas, binisita ni Kuliglig si Tipaklong. "Saan ka nanggaling?" tanong ni Tipaklong. "Bakit hindi ka tumungo ng damuhan upang maglaro?" "Ah, nagkaroon ako ng matinding sakit ng tiyan at ulo. Halos di ako makalakad," daing ni Kuliglig."
Nagsalita na si Tipaklong
""Tulong! Mahuhulog ako sa tubig!" sigaw niya."
Nagsalita na si Tipaklong
"Ang kuliglig ay nadulas pa lalo sa patpat. "Hindi ako makakahawak ng matagal." Hinihimok ng tipaklong na maging malakas ang kuliglig. "Huwag kang bibitaw! May isang bagay sa tubig sa ibaba na maaaring kumagat sa iyo.""
Nagsalita na si Tipaklong
""Ay, hindi ko namalayan na ikaw pala iyon!" Sabi ni Palaka. "Hindi ako nakakakita ng maayos nitong mga nakaraang araw. Ano ang ginagawa mo dito?" Sumagot ang tipaklong, "Pupunta kami sa doktor. Ang kuliglig ay may sakit.""
Nagsalita na si Tipaklong
"Nakiusap ang Araw sa Ulap na hayaan syang lumiwanag. "Pakiusap, maraming buhay ang mapipinsala kung hindi ako makapagbigay liwanag sa lalong madaling panahon."
Ang Selosong Ulap
""Nakikiusap po ako pagalingin ninyo po si Yakko.""
Ang panaginip ni Dholma
""Yakko, humihingi ako ng tawad. Hindi na ko magtatapon ng basura kahit saan. Hinding ka na magkakasakit pa."
Ang panaginip ni Dholma
""Nay, binato niya ako ng butil," reklamo ni José."
Doctor Nina
"Mamamatay ako kapag hindi ako nakainom ng tubig. Kaya binigyan siya ng matalinong ardilya ng isang mapa upang sundin, at hinahangad niyang swertehin ito."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati
""Tulungan niyo ako kung sino man nakakarinig sakin," sigaw niya."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati
""Mananatili lang ako dito hanggat makapagpasalamat ako sa kaniya," desisyon ng Langgam. "Maghihintay ako hanggang sa bumalik siya para uminom.""
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati
"Hindi ako susuko!"
Misyon ni Alates
"Hinila ako palayo ng isang alitaptap. Napaka pino ng kanyang pagkilos. Gusto nya kaya akong maging ispesyal na kaibigan?"
Misyon ni Alates
"Nagtagumpay ako sa aking misyon! Meron na akong ispesyal na kaibigan. Ngayon ay handa na akong mag tayo ng bagong pugad!"
Misyon ni Alates
"Ginising ako ni Inay ng maaga nung sumunod na araw, bago pa sumikat ang araw. Binihisan nya ako ng itim at puti na sari. Habang hawak ang aming sapatos sa aming kamay, naglakad kame patungo sa Shaheed Minar, isang malaking rebulto sa Dhaka. Sinabi sa akin ni Inay na sa buong Bangladesh mayroong libu-libong maliliit na Shaheed Minar upang alalahanin ang mga taong nagmamahal sa kanilang katutubong wika, ang Bangla."
Ekushey February
"Ngumiti ako ng napaka laki kay Inay. Ako si pag-asa!"
Ekushey February
""Hindi na ako ang iyong Mahiwagang Ilog. Kung hindi ka lumipat, mahuhuli kita!""
Mahiwagang Ilog
"Para sa aking kaarawan, binigyan ako ni Dida ng gintong sapatos."
Gintong Sapatos
"Hindi ko nagustuhan ang mga sapatos. Hindi sila makulay at hindi nila ako pinatatangkad. Ang ibang mga bata ay may mga sapatos na umiilaw at tumatalbog. Ako ay may dyut na sapatos."
Gintong Sapatos
"Ngunit isang araw, habang naglalakad pauwi mula sa paaralan, ako ay naligaw kung kaya't kinailangan kong bumalik."
Gintong Sapatos
"Sa aking paglalakad, napansin ko ang bakas ng aking mga paa sa daan, na inihahatid ako pabalik sa kung saan ako nagkamali sa pagliko."
Gintong Sapatos
"Pagkahapunan ng gabing iyon, pinag-usapan ni Tiyo Nimo ang tungkol sa mga plano niyang mapalawak ang negosyo niyang greeting card. "Papasok na rin ako sa negosyo!" Masiglang sinabi ni Darshana. "Gagawa ako ng mga sticker patch upang ang mga bata ay maaaring ayusin ang kanilang mga bisikleta ng mag-isa at kahit nasaan sila.""
Darshana's Big Idea
"Bumalik ang tingin niya sa kaniyang tiyo Nimo at ngumiti, “Hindi pa po eh. Pero tutulungan niyo naman po ako diba? Paniguradong magiging masaya ito”."
Darshana's Big Idea
"“Pumunta rin po ako si tindahan ng mga bisikleta para tingnan yung mga regular nilang pantapal sa gulong,” dagdag pa niya. “Edi mas maganda,” sagot nito. “Yung mga regular na pantapal ang sabstityut na bibilhin ng mga tao imbes na ang mga sticker na pantapal mo.”"
Darshana's Big Idea
"Nakaupong mag isa si Pluto, taliwas sa kanyang normal na pag ikot. Masaya ang mga planeta at sa wakas, nahanap na nila si Pluto! Tinanong nila siya kung bakit siya naglaho. "Pinagbawalan ako ng mga Siyentipiko na maging planeta sapagkat ako ay maliit at hindi kayang banggain ang malalaking bagay sa aking landas.""
Finding Pluto