Peer-review: APPROVED

Edit word

Peer-review 🕵🏽‍♀📖️️️️

Do you approve the quality of this word?

Yes (approve)
No (request changes)

Comment Submit send

Contributions 👩🏽‍💻

Resources

Labeled content

Emojis

Images

Videos

Storybook paragraphs containing word (688)

"May naririnig akong mga yabag! Sino iyon? Sino iyon?"
Hindi na Ako natatakot!

"Binigyan ni Pusa ng mga damit si Aso. Ang isang damit ay malaki. Ang isang damit ay maliit."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga pantalon si Aso. Ang isang pares na pantalon ay mahaba. Ang isang pares na pantalon ay maikli."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga dyaket si Aso. Ang isang dyaket ay makapal. Ang isang dyaket ay manipis. Kinuha ni Aso ang makapal na dyaket, ngunit napakalamig pa rin."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga sombrero si Aso. Ang isang sombrero ay mataas. Ang isang sombrero ay mababa. Kinuha ni Aso ang mataas na sombrero, ngunit napakalamig pa rin."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Binigyan ni Pusa ng mga sapatos si Aso. Ang isang pares na sapatos ay bago. Ang isang pares na sapatos ay luma."
Si Pusa at si Aso: Nilalamig si Aso

"Paalam, Pusa. Paalam, Aso. Paalam, mga paruparo."
Ang Pusa at Aso at ang mga Paruparo

"Pagkatapos, umihip ang hangin. Malakas ang pag-ihip ng hangin. Oy! Oy! Inilipad ng ihip ng hangin ang mga sombrero papunta sa tubig."
Si Pusa at si Aso at ang Sumbrero

"Nakikita ba ni Sophea ang mga ibon? Nakikita ni Sophea ang mga ibon."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Binilang ni Sophea at ng kaniyang ina ang mga ibon: isa, dalawa, tatlo."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Nakikita ba ni Sophea ang mga paru-paro? Nakikita ni Sophea ang mga paru-paro."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Binilang ni Sophea at ng kaniyang ina ang mga paru-paro: isa, dalawa, tatlo, apat."
Ang Paglalakbay sa Hardin

"Hindi siya nawalan ng pag-asa. Humingi siya ng tulong sa kanyang mga kaibigan!"
Ang Langgam at Tinapay

"Nagbayanihan ang mga langgam."
Ang Langgam at Tinapay

"Magalaw ang mga daliri ko sa paa. Magalaw ang mga daliri sa paa ng bata."
Sino Ang Batang Iyon?

"Kumakaway ang aking mga kamay. Ayun ang mga kumakaway na kamay ng bata."
Sino Ang Batang Iyon?

"Naku! Wala pala kasi siyang malapad na mga paa katulad sa kaibigan niyang bibe."
Ang Munting Sisiw at Bibe

"Ang mga ibon ay nagsasalita. At sila ay madaldal."
Narinig mo ba?

"Tunay ngang magaganda at mababangis ang mga tigre."
Maghanda Ka! Nandito na ang Tigre!

"Dahil dito, mas mahirap para sa mga tigre ang maghanap ng pagkain."
Maghanda Ka! Nandito na ang Tigre!

"Tawag ng mga unggoy na para bang isang matandang lalaking umuubo!"
Maghanda Ka! Nandito na ang Tigre!

"Dhushh! Tsshh! Sa bilis ng paghampas ng aking mga panambol, hindi mo na ito makikita."
Ano Kaya Ako Ngayon?

"Gusto ni Palaka na pagmasdan ang mga bituin. Gusto niya tumalon at hawakan ang mga ito. Isang gabi, naging disido siyang hawakan ang mga bituin."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Umakyat siya sa malaking bato, at sinubukang abutin ang mga ito. Ngunit hindi niya maabot ang mga ito. Napakalayo ng mga bituin!"
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Pagkatapos, nakakita siya ng burol. Inakyat niya ito. Inunat niya ang kanyang mga kamay ngunit hindi pa rin niya maabot ang mga bituin."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Inunat niya ang kanyang mga kamay… pero di pa rin niya maabot ang mga bituin."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Pagkatapos, nakita niya ang lawa. Kumikislap ang mga bituin sa tubig."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Pinagmasdan niya ang mga bituin at nagalak siya. Tumalon siya sa tubig."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Habang papalapit siya sa lawa, tila siya papalapit na rin siya sa mga bituin."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Naupo siya at pinagmasdan ang mga bituing kumikislap sa lawa."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka

"Gusto kong magtinda ng sorbetes! Maaari kong lakarin paikot sa mga kapitbahay at kumain ng sorbetes sa buong araw."
Sa aking Paglaki

"Uy tingnan niyo. Sasakyang naghahatid ng mga sulat."
Sa aking Paglaki

"Ang mga piloto ay maaaring pumunta kahit saan. Sa ibabaw ng karagatan at mga kontinente!Masarap lumipad sa kalangitan."
Sa aking Paglaki

"Sa ganun ay maaari akong sumisid at makikipaglaro sa mga hayop sa ilalim ng dagat."
Sa aking Paglaki

"Sa wakas alam ko na kung ano talaga ang nais ko. Gusto kong maging isang astronaut! Gusto kong malibot ang kalawakan at bisitahin ang mga planeta at mga bituin."
Sa aking Paglaki

"Si Nita ang nangunguna sa kanilang klase sa Agham. Sa kaniyang mga libreng oras, gusto niyang gumawa ng mga bagong kagamitan. Alam niya kung paano gumawa ng kompas. Alam niya kung paano magpailaw ng bombilya gamit ang enerhiya mula sa sikat ng araw."
Green Star

""Tingnan mo na? Kapag binalik mo ang mga libro ay maaari ka pang humiram ng iba.""
Nasaan si Lulu?

"Isa, dalawa, tatlong mga bagong kaibigan!"
Matalinong Baboy

"Halikayo, mga baboy!"
Matalinong Baboy

"Magandang gabi, mga baboy. "
Matalinong Baboy

"Ako ang magpipinta, at ang nanay naman ang gugupit ng mga litrato."
Sino ang Tutulong sa Akin?

"Isusulat ko ang kwento, at tutulungan ako ni kuya sa pagdikit ng mga pahina."
Sino ang Tutulong sa Akin?

"Tumingin si Chiu sa pisara na nagtataka, "Iyon ba ay mga isdang lumalangoy sa dagat?""
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Tumakbo si Chiu pauwi at tinungo si Ajji at sinabing, "Ako ay may mahika na makapangyarihan! Nakikita ko ang mga bagay na hindi nakikita ng iba.""
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Tumango si Ajii at nagtanong, "Gusto mo bang pumunta tayo sa doktor ng mga mata at sabihin ang iyong kapangyarihan?""
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Ipinakita ni Dr. Nikita ang isang tsart. "Ang mga langgam ba na iyon ay nagmamartsa sa mga pahina?" tanong ni Chiu."
Ang Kapangyarihan ni Chiu

""Nawala ba ang bisa ng aking mahika, doktor?" tanong ni Chiu. "Ipikit mo ang iyong mga mata at managinip ka. Manunumbalik ang iyong mahika", wika ni Dr. Nikita."
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Ibigay ang pangalan ng mga sumusunod na hugis."
Ang Kapangyarihan ni Chiu

"Ano kaya kung ang mga bahay ay rocket ships? Makakapagbakasyon na ang inyong pamilya sa buwan!"
Ano kaya kung...?

"Ano kaya kung ang mga larawan sa aklat na binabasa sa iyo ng Tatay mo ay lumipad paikot sa iyong ulo?"
Ano kaya kung...?

"Ang bola ba ay malapit sa damitan? Nasa ilalim ba ito ng mga damit?"
Ang Nawawalang Bola

"Sa sumunod na araw, hinanap ni Jami ang kaniyang mga kaibigan. Ngayon, may bola na silang gagamitin sa paglalaro!"
Ang Nawawalang Bola

"Tinanong siya ni Tuna, "pero hindi tayo kumakain ng lumot." Naglabas siya ng pagkain at sinabing, "Ayaw mo ba ng mga pusit o hipon? O baka gusto mo ng alumahan?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Naisip ni Tuna na hindi siya makapaghihintay. Wala nang kakainin si Twain ngayon. Nagpasalamat si Tuna kay Kabayong-Dagat at pinagmasdan niya itong lumangoy papunta sa tahanan nitong nasa gitna ng mga bangkota na nasa pinakailalim ng dagat. Ano na ang gagawin ni Tuna?"
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Maya-maya, nakita niya ang isang sapsap, na kahit nakatira sa pinakailalim ng dagat, ay paminsan-minsang nagpupunta sa mababaw na tubig. Kinakain nito ang huling dalang kabibeng nakaipit sa mga palikpik nito."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

""Ano ba'ng gusto mo?" balisang tanong ni Tuna. "Gusto ko ng mga kabibeng kulay kalimbahin. Gilalas na nagsalita si Tuna, "ngunit sa pinakailalim din ng dagat makikita ang mga iyon!""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

""Mga kabibe kapalit ng lumot," matatag na sagot ni Sapsap. "Kung pupunta lang din ako sa pinakailalim ng dagat para kumuha ng mga kabibe," mabilis na sagot ni Tuna, "bakit hindi pa ako kumuha na rin ng mga lumot?""
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Maya-maya, may sumulpot na malamlam na liwanag malapit sa kaniya. Mabilis niya itong pinuntahan habang naghahanap ng pulang lumot, lunting halaman, at bulateng-dagat. May nakita din siyang mga kabibeng kulay kalimbahin."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot

"Hindi naman kailangan matulog ng mga puno!"
Isang Luntiang Araw

"Ang mga puno ay maaring maglaro buong araw."
Isang Luntiang Araw

"Ang kailangan lang ng mga puno ay maging kulay luntian."
Isang Luntiang Araw

"Siya ang nagtatago sa mga puno."
Isang Luntiang Araw

"Dahil sa pagod at takot, naiyak si Greeny. Ang kaniyang mga luha ay naging sanhi ng pagbaha ng ilog!"
Isang Luntiang Araw

"Aha! May naisip na si Greeny. Susulat siya ng mensahe para sa kaniyang tatay sa kaniyang mga dahon."
Isang Luntiang Araw

""Greeny, gising na at papasok ka na sa eskwela," tawag ng kaniyang tatay. "Hindi po" sabi ni Greeny. "Ako po ay isang pusa ngayon. Ang mga pusa ay hindi pumapasok ng maaga sa paaralan.""
Isang Luntiang Araw

"Walong hakbang para maging puno (sa panulat at pagganap ni Greeny): 1. Maghanap ng paso. 2. Punan ng lupa. 3. Itanim ang iyong mga paa. 4. Iunat ang iyong mga braso."
Isang Luntiang Araw

"Babala: May mga pagkakataong hindi kumpleto ang pagbabago. Ito ay ang mga sumusunod: 1. Walang anumang pagbabago. 2. Tinik sa buong katawan. 3. Maging matigas na parang kahoy. 4. Maging talahib. Oops! Subukan na lamang muli."
Isang Luntiang Araw

"Ang sanggol ay nagising na umiiyak. Si Ma ay nagalit. Sinigawan niya ang mga ito at sa labas pinaglaro."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Sumayaw si Zi. Gumawa siya ng mga bagay para aliwin ang sanggol. Ngunit ang sanggol ay patuloy parin sa pag-iyak."
Huwag Gisingin ang Sanggol!

"Madilim pa ang kapaligiran habang tumatawid sila sa mga bundok."
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

""Lahat ng ating mga kaibigan ay naririto!" Hindi pa rin makaniwala si Iskuwirel."
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan

"Sa kauna-unahang pagkakataon, binuksan niya ang kaniyang mga pakpak at ipinagaspas ito nang ubod ng bilis paitaas at paibaba. Eksaktong dalawang daan at dalawampung beses sa bawat isang segundo!"
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ang kaniyang kapatid na si Phila ay nagtatangka na ring lumipad gamit ang kaniyang mga pakpak."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Isang paa rito, dalawang mga paa roon at tatlo pa roon. Pagmomodelo niya."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Nang sumunod na araw, lumipad si Droso sa ibabaw ng basket ng mga prutas. Kinabukasan, narating niya ang tuktok ng refrigerator."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Dahil masyado siyang naging abala para sa paghahanda sa kaniyang biyahe, hindi na niya napansin pa ang mga nasisirang saging."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Gaya ni Droso, gusto ni Rica na makarating sa mga matataas na lugar."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ang mga astronaut gaya ni Rica ay nagpapalutang-lutang lamang."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Ipinagtataka ni Rica, "Paano kaya makalilipad ang mga ibon sa lugar na ito kung wala itaas o ibaba?""
Ang Langaw sa Kalawakan

"Hindi, napakarami nitong mga balahibo."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Matagal na nag-isip si Rica, nang bigla na lang siyang magutom. Inabot niya ang basket ng prutas. "Yuck, sira na ang mga prutas!""
Ang Langaw sa Kalawakan

"Si Phila ang kauna-unahang modelo sa kalawakan. Kinukunan siya ng litrato ng mga astronaut habang kumakain at nagpapahinga siya sa kalawakan."
Ang Langaw sa Kalawakan

"At si Droso? Maingat namang inoobserbahan nina Rica at ng kaniyang mga kaibigang siyentipiko kung paano niyaginagamit ang kaniyang mga pakpak sa kalawakan."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Alam mo ba na may pagkakatulad ang langaw-prutas sa tao? Natatandaan nila ang mga bagay-bagay at nagkakasakit din sila gaya natin! Kaya naman gustong pinag-aaralan ng mga siyentipiko ang mga langaw-prutas sa kalawakan. Kung tutuusin, mas madaling magpadala ng mga langaw sa kalawakan kaysa ng mga tao! At ito rin ang dahilan kung bakit ang mga langaw-prutas ay itinuturing na mga modelong organismo."
Ang Langaw sa Kalawakan

"Hindi ako nakakapaggantsilyo, hindi nakasusulat ang mga pusa, hindi nakapipikit ng mga mata ang mga isda..."
Kaya Ko Ba o Hindi?

"...hindi nakalilipad ang mga baboy!"
Kaya Ko Ba o Hindi?

"Hindi nakasasayaw ang mga aso, hindi nakababasa ang mga langgam, hindi nakakakanta ang mga uwak..."
Kaya Ko Ba o Hindi?

"... hindi nakakapagluto ang mga unggoy!"
Kaya Ko Ba o Hindi?

"Pero, nakakapaglambitin ang mga unggoy!"
Kaya Ko Ba o Hindi?

"Nakatatawag ng babala ang mga uwak... nangangagat ang mga langgam... nakakatahol ang mga aso!"
Kaya Ko Ba o Hindi?

"Nakakakain ang mga baboy, nakalalangoy ang mga isda, nakatatalon ang mga pusa... at nakakabasa na ako!"
Kaya Ko Ba o Hindi?

""Papa, pwede po bang tulungan ninyo akong isuot ang aking uniporme?" tanong ni Nin." Tutulungan kita pagkatapos kong pakainin ang mga pato," sagot ni Papa."
Gustong Magbihis ni Nin

""Lola, pwede po bang tulungan ninyo akong isuot ang aking uniporme?" tanong ni Nin." Tutulungan kita pagkatapos kong magwalis ng mga dahon sa bakuran," sagot ni Lola."
Gustong Magbihis ni Nin

"Nakita ni Tumi ang bunton ng mga buhangin. "Halika! Magtayo tayo ng isang kastilyong gawa sa buhangin" yaya ni Tumi."
Si Tumi ay Namasyal sa Parke.

"Sadyang kakaiba ang mga lola natin, Nagbibigay surpresa sa atin! Alam mo ba na ang lola ko ay nagsisirko? Kaya't ang mapalapit sa kanya ang s'yang aking gusto!"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Si lola na matalas ang paningin Lahat ng bagay, binibigyang pansin! Kaya niyang batuhin Alin mang bagay ang mapansin, Pati mga kapit bahay namin, Takot na siya ay galitin!"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Kung kaya't si lolo ay may naisip, Makulay na bola ang regalong bitbit, Ibinigay kay lola na ngayo'y nahihiya't namumula, Sabik na paglaruan ang mga bolang kay ganda!"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Minamahal na Mambabasa, Nakakita na ba kayo ng mga naghahagis-sambot sa sirko?"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Ano ang hinahagis nila sa hangin? Sa palagay n’yo ba ay posible ring ihagis at sambutin ang mga bagay na ginamit ng lolang ito?"
Ang Lola kong Naghahagis at Sumasambot ng mga Bagay

"Nakatira ako sa isang kuwadra kung saan dumarating ang mga bata upang matutong sumakay ng kabayo. Pero di pa ako napipili..."
Rudi

"Ang aking mga kaibigan ay may magagandang buhok."
Rudi

"Ang mga kaibigan ko ang laging napipili ng mga bata para sakyan."
Rudi

"Ngayon, hindi na ako nahihiya sa aking buhok, dahil mayroon na nagmamahal sa aking mga mata."
Rudi

"Gaya ng bituin sa hilaga na nagsisilbing gabay sa mga manlalakbay."
Ganito Lumiwanag ang Aking Mukha

"Gaya ng mga alitaptap sa gabi na nagbibigay liwanag sa mga dahon at kakahuyan."
Ganito Lumiwanag ang Aking Mukha

"Ito ay kulay kayumanggi na may mahabang buntot. Mayroon itong mga sungay at malalaking mga mata."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Bumalik sina Bountong at Buk-Le sa bukid. Bumuhos ang ulan na parang karayom sa kanilang mga likod."
Ang Bagong Sumbrero ni Bountong

"Naglalaro si Juan kasama ng kaniyang mga kaibigan."
Taguan

"Ayan tuloy, kailangan na namang magtago ng kaniyang mga kaibigan."
Taguan

"sa mga bituin,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang mga sisidlan ng gamit ko ay handa na rin,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Naku, ang mga baon kong jalebis at samosa ay natapon!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang mga mumo at katas ay sumabog at kumalat!"
Isang Araw sa Kalawakan

"ng mga pagkain naka selyo para sa kalawakan!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Ang mga bituin ay kumikislap"
Isang Araw sa Kalawakan

"At mga biro ng himpilan!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Mula sa kalayuan ay ang mga bata,"
Isang Araw sa Kalawakan

"Nagnanais makalaro din ang mga bituin."
Isang Araw sa Kalawakan

"May mga ibang uri ng sasakyang pangkalawakan na madalas lumipad papuntang himpilan pangkalawakan na nagdadala ng tubig, pagkain, at gamit para sa mga malimtala na nakatira sa himpilan. Kaya naman kailangan maging maingat si Gul sa paggamit ng tubig sa loob ng himpilan dahil ang tubig ay yamang kaunti lamang sa kalawakan."
Isang Araw sa Kalawakan

"Si Gul at ang kanyang kuting ay lumulutang sa loob ng himpilan tulad ng mga lobo. Alinmang gamit o nilalang na hindi nakatali ay magpapalutang lutang sapagkat lahat ng ito ay walang angking bigat sa kalawakan. Nangyayari ito dahil ang himpilang pangkalawakan o Space Station at ang mga nasa loob nito ay sadyang nahuhulog ng mabilis papunta sa daigdig natin. Marahil ay nagtataka ka kung bakit hindi ito bumabagsak? Ito ay dahil sa hugis ng ating daigdig. Ang himpilang pangkalawakan ay nahuhulog ng nahuhulog pababa, samantalang ang ibabaw ng ating daigdig ay nakakurba sa direksyon na hindi maabot ng himpilan habang ito ay nasa kalawakan."
Isang Araw sa Kalawakan

"Sa pagkakataon na makaiwan si Gul ng sisidlan ng tubig sa himpilan, ang mga patak nito ay lulutang at unti unting bubuo ng isang higanteng bola ng patak!"
Isang Araw sa Kalawakan

"Sinabi ng isang ate na maging mahinahon siya. Abalang-abala ito sa pag-aasikaso sa mga taong sugatan."
Si Ate Bungi

"Tingnan nyo! Andun si Piko at ang kabayo. Mayroon ding iba pang mga hayop!"
Si Ate Bungi

""Wow, galing ito sa Riedau Canal ah! Kung saan maaaring sumakay sa bangka, mangisda at mag-ski ang mga turista." Nasasabik na sigaw ni Reta. Hindi naman inasahan ni Sarah ang gano'ng reaksyon. Pa'no iyon nalaman ni Reta?"
Ang Dakilang Guro

"Hmmm! Mukhang masasarap ang mga nakahain. Ngunit saan magsisimula si Sarah? Mukhang nakatatakam yung fruit salad. Sabi ni Reta "rujak" ang tawag doon."
Ang Dakilang Guro

"Lahat ng batang ito ay pupunta rin sa bahay ng guro upang mag-aral. Nagdala rin sila ng mga gamit pang-linis. Sabi ni Reta hindi kaya ng kaniyang guro na maglinis mag-isa sa kaniyang bahay."
Ang Dakilang Guro

"Wow! Ang ilang mga bata ay nag-aaral tungkol sa Matematika; ang iba ay nag-aaral ng Ingles at Agham. Natutuhan nila ang lahat ng asignatura. Ngayon, napatunayan na ni Sarah. Totoo ngang dakila ang guro ni Reta."
Ang Dakilang Guro

"Ang guro ay si Een Sukaesih, kilala sa tawag na Bu Een. Nakapagtapos si Bu Een sa Indonesian University of Education sa Bandung. Nagkaroon siya ng sakit na Rheumathoid Arthritis (RA) na naging dahilan kung bakit hindi siya nakakagalaw ng 27 na taon. Sa pagsusumikap, nagturo siya kahit nakahiga mula 8 ng umaga hanggang 8 ng gabi. Nagtuturo siya ng Ingles, Kasaysayan, Kompyuter at Matematika. Kahit sino galing sa elementarya at sekondarya ay tinatanggap. Mahal siya ng kanyang mga estudyante kaya tinutulungan siya sa mga gawaing bahay katulad ng paglilinis."
Ang Dakilang Guro

"Walang oras ang kabayong may sungay para sagutin ang kanilang mga tanong. Chomp! Crrunch! Gulp! "Kung titigil ako sa pagkain, hindi na ako magiging isang napakarilag na raynoseros," ani niya. Bago pa mang makabitaw ng isang salita sina Naina at Madhav ng iba pa ay nakarinig sila ng malakas na pag-iyak sa di kalayuan. Waaaaaaah! Aiyeeeee!"
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

""Hindi ko ito maibabalik!" iyak ng dragon. "Napakamapanganib nito." Kuminang ang mga mata ni Naina. "Kung saan may panganib, naroon ang pakikipagsapalaran." "At kinakailangan ng bawat paglalakbay ang isang matapang na bayani!" ani Madhav. "Mga bayani, ibig mong sabihin," ani Naina. "Ililigtas namin ang iyong buhok!" Pumayag ang dragon na ituro ang kinalalagyan ng buhok. Ngunit tumanggi siyang lapitan ito."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

""Ang isang higanteng dragon na nagbubuga ng apoy ay natatakot sa isang maamong sisne," umiling si Naina. "Marahil ay hindi alam ng sisne na nakaw ang buhok," sagot ni Madhav. "Maaari naman tayong makiusap sa kanya na ibalik ito," mungkahi ni Naina. Mayroong mga hindi inaasahang pangyayari na wala sa plano. Hiss! Snort! Flap!"
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Ibinuka ng sisne ang mga pakpak nito at kanyang nilusob ang sasakyang pangkalawakan. Matapos nito ay kanyang hinabol ang magkapatid sa kalangitan. Nang sila ay makatakas mula sa sisne, ramdam nina Madhav at Naina ang pagkalam ng kanilang mga sikmura dahil sa gutom. Tumingin sila sa orasan sa langit at nagbuntong-hininga. "Tayo ay huli na, huli na tayo!" ani Madhav."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Nasindak ang magkapatid. "Naipit tayo!" "Paano na tayo makakauwi?" "Magagalit si Aai!" "Gutom na gutom na ako!" Humingi sila ng tulong sa mga bituin."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Barado ang ilong ng dragon dala ng pag-iiyak nito. Hindi na nila masasakyan ang apoy nito pauwi. Ipinadala naman ng lumilipad na kabayo ang mga pakpak nito para malinis. Hindi na nito maiuuwi ang magkapatid. Nabali naman ng pinakamalakas na nilalang sa kalawakan ang braso nito. Hindi nito kakayaning itapon ang magkapatid pauwi. "Wala na tayong magagawa!" Ngunit may ibang ideya ang dragon."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

""Hindi natin nalaman kung saan gawa ang buwan," ani Madhav. "Sino ba ang may pakialam doon? Nais kong malaman kung saan gawa ang mga bituin!" ani Naina, maraming nakikitang pakikipagsapalaran ang kanyang mga mata."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Kilalanin ang mga Nilalang ng Bituin 1. Monoceros - ang kabayong may sungay 2. Draco - ang dragon 3. Cassiopeia - ang reyna 4. Cygnus - ang sisne 5. Buhok ni Berenices - ang buhok ng reyna 6. Horologium - ang orasan 7. Pegasus - ang kabayong lumilipad 8. Hercules - ang taong ubod ng lakas 9. Sagittarius - ang taong-kabayo"
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Ang konstelasyon ay isang pangkat ng mga bituin na bumubuo ng isang dibuhong kathang-isip na iyong makikita sa kalangitan."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Ang mga dibuhong to ay binubuo ng pinakamaliwanag na mga bituin sa kalangitan. Maaaring makabuo ng dibuho ng mga hayop at bagay, mitolohikal na tao, diyos at nilalang, at mga eksena mula sa mga sinaunang kwento."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Noong 1922, hinati ng mga eksperto sa kalawakan ang kalangitan sa 88 mga konstelasyon."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Malaki ang naitutulong ng mga konstelasyon para matukoy ng mga tao ang mga bituin sa langit. Noong sinaunang panahon, ginamit ng mga tao ang mga konstelasyon bilang mga kalendaryong kanilang batayan ng panahon ng pagtanim at pag-ani ng mga halaman. Ginamit din ang mga konstelasyon ng mga marino’t manlalakbay bilang gabay upang kanilang mahanap ang daan tungo sa kanilang destinasyon."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Kung ikaw ay naghahanap ng mga konstelasyon at wala kang makitang mga imahe nito sa librong ito, huwag kang mag-alala! Hindi eksaktong kamukha ng mga bituin ang mga larawang iyong naiisip. Maaaring kailanganin mo ng isang mapa ng mga bituin para makita ang mga bituin sa mga konstelasyon."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin

"Habang hinahanap niya ang lagusan, dumaan si Raymie sa ilang mga halamang may ulong palasong lila. Nang galawin niya ang mga ito..."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Nang lumabas siya sa butas mula sa kabilang dulo, nalaman niyang nahulog siya sa isang magaspang na mabuhanging lapag na gumasgas sa kaniyang tuhod. Isang milyong mga mata ang sumilip sa kanya upang tingnan mula sa mga palumpong na puno."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Isa sa mga nilalang ang lumapit sa kaniya at sinabi, "Di Di iaka buaz creamo?" Isinalin ng awtomatikong tagasalin sa kaniyang pulso, "Sino ka at sino ang kailangan mo?""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Sinabi ni Raymie, "Ako ang prinsesa ng Siyudad ng Usok. Puno ng karbon dioksido ang aming kapaligiran. Inuubo ang mga tao araw at gabi. Hindi kailanman tumitigil ang mga sirena at narinig naming mayroon kayong solusyon sa aming problema.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

""Bibigyan kita ng mga mahiwagang buto. Lilinisin ng mga ito ang inyong hangin. Tutubo ang mga buto kung diniligan.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"At lumingon ng tatlong beses at sinabi, "Tutubo ang mga puno at uubusin ang mga karbon dioksido. Ang gagawin ninyo lang ay bigyan kami ng karbon na kakainin ng mga puno sa pamamagitan ng butas na ito papunta sa aming buwan. Wala kaming sapat na karbon dioksido upang langhapin at ito ay banta sa aming mga buhay.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Masayang-masaya si Raymie ngunit sabi ni Mabula, "Ngunit hindi sapat ang mga butong nasa akin upang linisin ang inyong hangin. Kailangan ninyong bawasan ang anumang bagay na magbubuga ng karbon dioksido sa inyong siyudad. Kinuha ni Raymie ang mga buto at nagmamadaling nagtungo sa mauod na kumunoy. Marami siyang kailangang gawin!"
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Sinabi ni Raymie, "May plano akong linisin ang ating hangin. Kailangan ng matigil ang mga pag-ubo. Sinalungat siya ng lahat at sinabi ni G. Noam, "Imposible ito, ganito na tayo ng ilang taon." Tumango ang lahat sa pagsang-ayon sa opinyon ni G. Noam. Sinabi ni Raymie, "Kung tayo ay sama-sama, magagawan natin ng paraan ito. Pangako ko magiging maayos ang lahat.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Ibinigay ni Raymie ang mga buto sa mga bata. Nagmadali silang sa lahat na tumungo sa mga lawa at balong malapit sa kanilang tahanan at inilagay ang mga buto dito."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Nainis ang mga matatanda. Inulit nila, "Mga puno sa tabi ng mga bahay, bakuran at sa ibabaw ng ating mga gusali! Hindi maaari! Hindi tayo nasanay sa ganyan." Sinabi ni Raymie, "Ngunit ang pagbabagong ito ay para sa ating ikabubuti.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Iniayos at inutusan ni Raymie ang mga robot upang alisin ang mga pabrika at ilipat sa malalayong lugar. Hinakot ng mga robot ang mga ito ng malalaking trak."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Tumutol ang mga may-ari ng pabrika at sinabi, "Bakit kailangan naming magdagdag ng oras at maging masikap upang pumunta sa aming mga pabrika, Hindi kami nasanay dito." Sinabi ni Raymie, "Ngunit ito'y para sa ating ikabubuti.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"At gumamit si Raymie ng mga sasakyang de-kuryente sa halip na mga sasakyang gumagamit ng gasolina."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Sinabi ng mga may-ari ng sasakyan, "Hay naku! Masyadong mabagal ang mga sasakyang de-kuryente. Hindi tayo sanay dito. Hindi tayo kumportable sa mga ganitong pagbabago." Sinabi ni Raymie, "Ngunit ito'y para sa ating ikabubuti.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Ang paglipat sa mga pabrika sa mga malalayong lugar at paggamit ng mga sasakyang de-kuryente ay nagpababa ng carbon dioxide sa siyudad. Hindi pa rin ito sapat upang magkaroon ng malinis na hangin. Umuugong pa rin ang mga sirena sa palibot ng siyudad at marami pa rin ang inuubo."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Kailangang lumaki agad ang mga puno upang higupin ang mataas na bahagi ng carbon dioksido sa hangin. Pero bakit hindi pa lumalaki ang mga puno? Hinintay ng lahat sa Siyudad ng Usok na ang mga puno ay lumaki. Nais nilang lumanghap ng preskong hangin. "Bulok ba ang mga buto? Niloko ba ako ng mga aerospotics?" naisip ni Raymie. Nang biglang..."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"...bahagya nang marinig ang mga sirena sa mga kalsada. Hindi sanay si Raymie sa pagbabagong ito. Nanginig siya nang sinabi, "Hindi ko na marinig ang mga sirena, hindi ako sanay sa pagbabagong ito.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"At sinabi ng lahat ng mga nasa Siyudad ng Usok, "Bahagya na nating marinig ang mga sirena. Benepisyo natin ito. Ibig sabihin nito na ang antas ng karbon dioksido ay bumaba. Naging 1: 10 00 na lang. Ngayon tumataas na muli ang antas ng oksiheno hanggang 21 porsiyento. Lumaki ang mga puno at kinain ang karbon dioksido at naglabas ng oksiheno... Yey!!!"
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Nawala ang usok at naging malinaw at malinis ang hangin. Makikita na sa wakas ang takipsilim sa kalangitan. At tumigil nang lubusan ang mga sirena. Nasanay si Raymie sa pagbabago. Ang totoo, napakasaya niya sa nangyaring pagbabago."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Natupad niya ang kanyang pangako sa mga aerospotics. Tumigil din ang mga sirena sa pag-ugong sa Bulang buwan. Tumaas ang karbon dioksido at naging sadyang mabuti ang lahat."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok

"Pagkatapos, patagong pumasok si Srey Pov sa imbakan ng pabrika upang maghanap ng mga materyales na gagamitin niya sa kaniyang sasakyang nakalilipad. Nakakita siya ng turbina, isang kadena, kahoy, at ilang tela."
Paghahanap sa Araw

"Narinig ng mga taga-nayon ang kaniyang plano at sila ay dumating upang tulungan siya sa kaniyang ikalawang paglipad. Kahit na ang kapitan ay humanga. “Narito ang damit at helmet upang protektahan ka laban sa init. Ang araw ay sobrang init!”"
Paghahanap sa Araw

"Isang umaga, si Bouavanh at ang kanyang ama ay pinapastol ang mga kalabaw sa palayan."
Ang pagtulong sa Ibon

"Lumipas ang mga araw at unti-unting lumalakas ang ibon."
Ang pagtulong sa Ibon

"Masayang naglalaro ang mga isdang sina Gundu at Kutti nang biglang..."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti

""Pasensya ka na, Kutti, ngunit ang aking mga ngipin ay hindi ganun katalim," sabi ng balyena."
Ang magkaibigang isda na sina Gundu at Kutti

"“Nakikita mo ’yon?” tanong ni Anopol kay Tang-id. “Oo siyempre, nakikita ko,” sagot ni Tang-id. “Gumuguho na ang mga bangin,” sabi pa niya."
Ano ang Kinatatakutan nina Anopol at ni Tang-id

"“Sabi ng mga matatanda ’yon nakilala noon ang Iriga dahil dito kinukuha ang mga bulaklak na ginagawang pabango sa Manila,” dagdag pa niya."
Ano ang Kinatatakutan nina Anopol at ni Tang-id

"Pag-alis ng mga Bantay Bukid, nakahinga-hinga ng malalim si Anopol at si Tang-id. Alam nila ang kasagutan ng kinatatakutan nila, kaya noong gabi, mapayapa nilang minasdan ang buwan at mga bituwin."
Ano ang Kinatatakutan nina Anopol at ni Tang-id

"Isang pasasalamat sa mga volunteers at staff ng Book Dash upang mailathala ang kuwentong ito. Gayundin sa mga kasama sa Dunlop para sa audio recording."
Si Isa, ang Dilaw na Kulisap

"Gusto ko lang mahalin. Pero paano ko mararamdaman ang ganyan kung ang mga tao ay palaging malayo sa akin? Nagpaalala ito sa akin ng marami. Dahil nasunog ang kalahati ng aking katawan, naiwan akong kalbo, peklat at pangit. Iyon ang dahilan kung bakit naisip nila na mayroon akong sakit. Kaya pala parang galit sila sa akin. Ako ay isang ligaw na nais lamang mapakain, maglaro at mahalin ng mga tao."
Unang kaibigan ni Iko

"Habang ako ay naghahanap ng pagkain, isang grupo ng mga kabataan ang bumato sa akin habang sumisigaw, Nakakadiri ka! Shoo! Hindi ko lang sila pinansin at nagpatuloy sa paghahanap ng aking makakaon. Pero hindi sila tumigil, kaya umalis na lang ako."
Unang kaibigan ni Iko

"Gusto ko lang po ay alagaan at mahalin. Pero paano ko mararamdaman ang ganyan kung ang mga masasakit na salita ay palaging itinatapon sa akin saan man ako magpunta? Mayroon ding mga mabubuting tao na nagpapakain sa akin, tulad ng bata sa panaderya na nagbibigay sa akin ng tinapay. Salamat sa pagkain. Ano ang pangalan mo? Itinanong ko. Ako si Kiko. Kumusta naman kayo?"
Unang kaibigan ni Iko

"May sasabihin pa sana ako ngunit napagpasyahan kong umalis nang mapansin ko ang dumaraming tao sa tabi ng panaderya. Paalam, narinig kong sabi ng isang bata. Maraming mga taong katulad ni Kiko na nagpapakain sa akin, ngunit mayroon ding ilang na patuloy na itinataboy ako."
Unang kaibigan ni Iko

"Isang araw, habang naghahanap ako ng makakain, napadaan ako sa isang bahay. Inakyat ko ang bakod nito at nakita ko si Kiko na nagdidilig ng mga halaman. Tulad ng pagdating ko sa kanya, nakita ko ang isang ahas na sumisitsit sa likuran niya. Mabilis ko itong inatake gamit ang aking mga kuko. Hssssss... Alis! Alis! Hindi kita hahayaang saktan si Kiko!"
Unang kaibigan ni Iko

"Naglaro kami ng mga laruan."
Kaibigan

"Nagbasa kami ng mga libro."
Kaibigan

"Mga tanong 1. Ano ang lagay ng panahon noong Lunes? 2. Ano ang ginawa ng magkaibigan noong maaraw? 3. Ano ang ginagawa mo kapag maaraw? 4. Ano ang lagay ng panahon noong Martes? 5. Ano ang ginawa ng magkaibigan noong umuulan? 6. Ano ang ginagawa mo kapag umuulan? 7. Ano ang lagay ng panahon noong Miyerkules? 8. Ano ang ginawa ng magkaibigan noong mahangin? 9. Ano ang ginagawa mo kapag mahangin? 10.Ano ang gusto mong gawin kasama ang iyong mga kaibigan? Aktibidad Gumuhit ng larawan na naglalaro kasama ang iyong mga kaibigan."
Kaibigan

"Napakamapagmasid ni Kakay sa mga bagay-bagay kahit pitong taon pa lamang siya. Iniidolo kasi niya si Sherlock Holmes. At ginagaya niya ito. Libot siya ng libot doon sa kapitbahayan nila, bitbit ang magnifying glass ng nakatatanda niyang kapatid na babae at isang notebook. Dito niya sinusulat ang mga nakikita at naoobserbahan niya."
Misteryo ng Itlog

"Setyembre 20, Lunes. Nawala na ang uod sa doon mga dahon, pero sa malapit na sanga, meron akong nakitang nakabitin at nababalot sa berdeng dahon."
Misteryo ng Itlog

"Naghabulan sila Ki and Dee kasama ang mga kaibigan"
Ang Magkapatid na si Ki at Dee

"Mahal na mahal nila Ki at Dee ang kanilang mga magulang"
Ang Magkapatid na si Ki at Dee

"Ang mga hayop ay nag-usap usap tungkol sa kanilang Lolo."
Ang Ginto ni Lolo

""Ang aking Lolo ay maaaring umakyat sa mga ulap sa kalangitan", sabi ng Kambing sa Bundok. "Inakyat niya ang pinakamataas na bundok sa mundo, sa loob lamang ng apat na oras.""
Ang Ginto ni Lolo

"Kaya pinuntahan ng mga hayop ang Lolo ni Matsing."
Ang Ginto ni Lolo

""Kita mo?" sabi ni Monkey. "At maaari niyang ilabas ang mga ito.""
Ang Ginto ni Lolo

"Hindi!! Hindi pwede!! Sabay na sabi ng mga hayop."
Ang Ginto ni Lolo

"Namimitas ng mga dahon ang munting matsing."
Ang Munting Matsing at ang Isda

"Kinabukasan, muling namitas ng mga dahon ang munting matsing."
Ang Munting Matsing at ang Isda

"Kaniyang itinapon at ibinato ang mga dahon sa tubig nang biglang..."
Ang Munting Matsing at ang Isda

"Ang Alimango ay may dalawang magaganda at mapupungay na mga mata."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Ang Alimango ay maraming sipit na nagsisilbing kanilang mga paa."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Samantalang ang mga Isda ay walang mga paa."
Ang Alimango at Isda ay Magkaibigan

"Isang umaga si Bouavanh at ang kanyang ama ay pinangunahan ang mga kalabaw papunta sa palayan."
Pagtulong sa Ibon

"Naglakad kami patungo sa istasyon and nakita naming maraming mga tao. Bata, matanda, maiingay at tahimik, lahat papuntang bayan."
Isang Abalang Araw

"Ang daming gusali sa bayan! Matataas at mabababa, gawa sa mga salamin at mga bato, saan man ako tumingin."
Isang Abalang Araw

"Labas-pasok kami ni Nanay sa mga tindahan. Tindahan ng mga damit at ng mga aklat, pati na tindahan ng mga bag at kung anu-ano pang mga bagay."
Isang Abalang Araw

"Nagsukat ng mga sapatos si Nanay. Pulang sapatos at luntiang sapatos, matataas na sapatos at mabababang mga sapatos."
Isang Abalang Araw

"Nagpahinga kami sa parke at naglatag ng kumot sa damo. Nakakita rin kami ng mga nag-eehersisyo at nagpaptugtog ng mga instrumento. Mayroon ding mga nagbabasa at kumakain ng sorbetes."
Isang Abalang Araw

"Sa isang malaking tindahan, pinuno namin ang troli ng pagkain. Mga kahon ng cereal at maraming prutas. Pati mga kahon ng harina at mga bote ng juice."
Isang Abalang Araw

"Pinapili rin ako ni Nanay ng mga laruan! May mga laruang malalambot at mga hugis bilog. Mayroon ding mga maiingay at mga mabibilis na laruan."
Isang Abalang Araw

"Ang dami naming napamili ngayong araw! Mga bag ng pagkain at damit. Isang paris ng sapatos at iba pang mga pasalubong."
Isang Abalang Araw

"Kinabukasan, sabi ng kaniyang nanay, "Oras na para pumasok. Hinihintay ka na ng iyong mga kaibigan upang sabay na kayong pumasok sa paaralan.""
Masaya ang Magbilang

"Pagkatapos noon, sabay-sabay silang naglakad papunta sa paaralan. Binilang nila ang mga puno sa gilid ng kalsada."
Masaya ang Magbilang

"Niyaya si Lita ng kaniyang mga kaibigan na maglaro ng luksong lubid. Sinabihan nila si Lita na tumalon ng sampung beses. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 "Yehey! Natapos mo ang sampung talon," sigaw ng kaniyang mga kaibigan."
Masaya ang Magbilang

"Sa unang pagkakataon, si Maalo ay mangongolekta ng mga gulay sa hardin. Nakakuha siya ng mga pulang kamatis, sariwang mga talong, at berdeng mga okra."
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

""Magaling, Maaloo!" Sabi ni Dadi. Kumuha ka na rin ng mga patatas."
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

"Tumingin sa Maaloo sa mga puno at mga halaman. Pero wala syang nakitang patatas."
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

""Mahusay, Kaaloo. Nahanap mo ang mga patatas!" natawa si Maaaloo habang pinupuno niya ng patatas ang kanyang basket."
Aaloo-Maaloo-Kaaloo

""Maligayang kaarawan, Urgen!" bati ni Urmu sa kaniyang kapatid. "Hindi na ako makapaghintay na makita ko ang aking mga kaibigan," sabi ni Urgen."
Ang regalo para kay Jyomo

"Dalawa, apat, at anim na mga ibon."
Mga Ibon

"Maraming mga ibon."
Mga Ibon

"Ang mga ibon ay humuhuni. Ang mga ibon ay lumilipad."
Mga Ibon

"Ang mga ibon ay may iba't ibang kulay."
Mga Ibon

"Halika! Patukain natin ang mga ibon."
Mga Ibon

"Hinulog ni Vanh ang mga panggatong sa lupa dahilan para magising si Deng."
Magtulungan

"Nang mapuno na nila ang kanilang mga lalagyan, nagtulungan silang buhatin at dalhin sa bahay ang mga panggatong."
Magtulungan

"Pinalakpak nila ang kanilang maliliit na kamay! Binuksan ng Agila ang kanyang mga pakpak at umalis papalayo."
Ang mga hayop sa kalye

"Habang ang ibang mga baka ay magkakasamang kumakain, ang baka na ito ay mag isang kumakain."
Ang baka na may isang sungay

"Ang baka na ito ay matapang. Ito ay pinababayaan ng ibang mga baka."
Ang baka na may isang sungay

"Maaari ba kayong tumingin sa paligid at humanap ng higit pang mga Hugis at CATS."
Cube Cat, Cone Cat

"Ano ang pagkakaiba ng mga ibon? Ang agila na ito ay may mga pakpak na mahaba at malapad. Ang mga ibon ba ang tanging mga hayop na may pakpak?"
Patungkol sa mga Ibon

"Ang mga ibon lang ba ang may mga tuka."
Patungkol sa mga Ibon

"Ang mga ibon ba ang tanging mga hayop na nangingitlog?"
Patungkol sa mga Ibon

"Hindi. Isda, palaka, ahas at mga pagong ay nangingitlog rin."
Patungkol sa mga Ibon

"Hindi. Ang mga salagubang, ladybug, butterflies at isda ay may matitingkad na kulay."
Patungkol sa mga Ibon

"Hindi. Maraming hayop, tulad ng mga pusa at buwaya, ang may matalas na mata."
Patungkol sa mga Ibon

"Ang cassowary at owl na ito ay may matatalas na kuko. Ang mga ibon ba ang tanging mga hayop na may matalas na kuko?"
Patungkol sa mga Ibon

"Ano ang pagkakaiba ng mga ibon sa ibang mga hayop? Ang mga ibon lamang ang mga hayop na may balahibo."
Patungkol sa mga Ibon

"Ang mga balahibo ay lubhang kapaki-pakinabang. • Pinapanatili nilang mainit ang ibon. • Tinutulungan nila ang ibon na lumipad. • Ang mga balahibo ng buntot ay tumutulong sa ibon na makaiwas. • Ang kulay ng kanilang mga balahibo ay tumutulong sa mga ibon na magtago. • Ang kulay ng kanilang mga balahibo ay tumutulong din sa mga ibon na makahanap ng mapapangasawa."
Patungkol sa mga Ibon

"1. Ang mga ibon lang ba ang may mga pakpak? 2. Ano pang mga hayop ang may mga pakpak? 3. Ang mga ibon lang ba ang mga nangingitlog? 4. Ano pang mga hayop ang nangingitlog? 5. Aling PNG ng ibon at insekto ang may matitingkad na kulay? 6. Bakit kailangan ng mga hayop ang matatalas na mata? 7. Bakit kailangan ng mga ibon at ibang hayop ang matatalas na kuko? 8. Ano ang kaibhan ng mga ibon sa mga ibang hayop? 9. Sa papanong paraan kapaki-pakinabang ang mga plumahe? 10. Gusto mo rin bang maging ibon? At bakit? Aktibidad Iguhit ang paborito mong ibon."
Patungkol sa mga Ibon

"Ang Bilum Books ay naglalathala ng mga de-kalidad na mapagkukunang pang-edukasyon para sa mga paaralan sa Papua New Guinea. Ang aming priyoridad sa pag-publish ay literacy. Ang aming pangako ay tumulong na itaas ang mga pamantayan sa pamamagitan ng paggawa ng mga de-kalidad na libro sa mga makatwirang presyo at naaayon sa PNG Department of Education Syllabus. Ang Bilum Books ay nagpapatakbo ng mga workshop sa pagsasanay ng guro upang tulungan ang propesyonal na pag-unlad ng mga guro sa Elementarya, sa partikular. Bisitahin ang aming website: www.bilumbooks.com o Facebook."
Patungkol sa mga Ibon

"Kaya kailangan nya ako. Para maging kanyang mata, upang mahanap ang sarili nyang mga mata!"
Ang salamin ni Lola

""Siyempre! Ang tanga ko talaga. Salamat sayo, mahal kong Richa," sabi niya ng may hagikgik. Pero sa pagkakataong ito, hindi ko na mahanap ang mga salamin sa mata ni Nani. Hindi pa."
Ang salamin ni Lola

"Natingnan ko na lahat ng sulok. Sa lahat ng karaniwang mga lugar. Sa kaniyang uluhan, sa banyo, sa loob ng kaniyang aparador, at sa istante ng puja. Natingnan ko na din sa ilalim ng kaniyang paboritong upuan at sa lamesa sa kusina. Wala. Wala ang mga salamin sa mata. Nasaan kaya ang mga ito?"
Ang salamin ni Lola

"Nagpasya ako na maging magaling na detektib. Nagpasya akong alamin kung anu-ano ang mga nagawa niya sa buong araw."
Ang salamin ni Lola

"Sabi ni Amma, "Nakipag usap siya ng matagal sa iyong Masi. Tinapos niyang gantsilyuhin ang panglamig para kay Raju. At pagkatapos ay tumungo siya upang maglakad lakad." Mayroon na ako ngayong mga bakas. Dali-dali kong tiningnan ang mga bagong lugar sa buong bahay. Aha! Nahanap ko na ang nawawalang mga salamin sa mata!"
Ang salamin ni Lola

"Minsan may isang itim na kuku. Kinanta niya ang magagandang kanta ng mga panahon sa Bangladesh."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Sa buwan ng Jaishtha, ang mga mangga at langka ay hinog na. Gustong kantahin ng Cuckoo ang kanilang sarap! Lumipad siya mula sa puno hanggang sa puno, sinusubukan at sinusubukang kantahin ang kanyang masarap na kanta. Ngunit, walang ingay na lumabas sa kanyang lalamunan."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Dumating ang tag-ulan. Ang ulan ay bumuhos nang malakas sa buong buwan ng Ashar at Shrabon. Ang mga ilog, kanal, lawa at bukid ay napuno ng tubig."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Ang puno ng kadam ay namumulaklak sa mga bilog nitong dilaw na bungkos. Lumipad ang kuku sa ulan mula sa puno hanggang sa puno, hinahanap ang kanyang boses. Pero, hindi pa rin siya marunong kumanta."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Natapos ang tag-ulan. Dumating ang taglagas sa mga buwan ng Bhadra at Ashwin. Namumukadkad ang mga puting bulaklak ng Kash. Ang lupa ay natatakpan ng mga talulot."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Ang mga hinog na bunga ng palma ay nakasabit nang husto sa puno. Sinubukan ng kuku na kantahin ang kanilang kagandahan. Ngunit gayon pa man, hindi niya magawa."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Pagkatapos ay dumating ang huli na taglagas. Ang mga magsasaka ay umani ng bagong palay sa mga buwan ng Kartik at Agryahayan. Ngunit, hindi pa rin nakakanta ang kuku sa masaganang ani para sa pagdiriwang ng Nabonno. Malapit na siyang sumabog sa frustration!"
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Dumating ang panahon ng taglamig sa mga buwan ng Poush at Magh. Naging napakalamig ng panahon. Sinubukan ng mga tao na magpainit sa araw."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Ginawa ng mga babae ang jaggery mula sa mainit na katas ng petsa. Gumawa sila ng matamis na cake. Ang mga dahon ay nahulog mula sa mga puno. Ang mga patlang ay natatakpan ng mga dilaw na bulaklak ng mustasa. Malapit nang matapos ang taon. At gayon pa man, ang kuku ay hindi kumanta. Nagsimula siyang umiyak. Ano ang ibig sabihin kung tuluyan nang nawala ang kanyang kanta?"
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Sa wakas, dumating ang tagsibol. Iyon ang huling dalawang buwan ng taon, sina Falgun at Chaitra. Ang mga bagong dahon ay tumubo sa mga puno. Ang mga bagong usbong ay tumubo sa mga puno ng mangga. Nagsimulang lumipad at kumanta ang mga pulot-pukyutan."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Ang honey-bee buzz ay nanatili sa mga tainga ng kuku. Sinubukan muli ng Cuckoo na kumanta, hindi nagtagumpay. Ngunit hindi tumigil ang kanta ng pulot-pukyutan. Sila ay buzzed at buzzed. Kaya't ang kuku ay patuloy na nagsisikap na kumanta din. Sa wakas, nakahanap siya ng tili. Tapos isang squawk!"
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"At sa wakas, kumanta ng maikling kanta ang kuku. Ang kanyang taon ng pagsisikap ay hindi nasayang! At ngayon, ang kuku ay kilala bilang ang ibon ng tagsibol. Nang marinig ng mga tao ng Bangladesh ang kanyang malambing na kanta, alam nilang dumating na ang tagsibol."
Gustong Kumanta ni Cuckoo

"Kapag ang kaniyang ama ay lalabas ng banyo, sinusuklay ni Anu at iniiskoba ang bigote niya ng maayos. Pagtapos ay hahawakan niya ang magkabilang dulo gamit ang kanilang dulong mga daliri at iikutin ito. Pagtapos ay tataas at titigas na ang bigote ng kaniyang Ama. "Tapos na, Ama! Ngayon, huwag mo iyang guluhin, okey?" mahigpit niyang bilin."
Ang bigote ni Tatay

"Napaisip si Anu kung bakit hindi tumutubo ang bigote sa ilalim ng kaniyang ilong. Kada umaga ay binabasa niya ito ng sabon, pararamihin ang bula at lalagyan niya ang sarili ng iba't ibang uri ng mga bigote. "Ang aking bigote ang pinaka mahusay," sabi niya. "Ito ay purong puti, at napaka lambot! Maganda naman diba? masayang tanong niya."
Ang bigote ni Tatay

""Ang halamang kamatis ay lumago at nagbunga ng maraming mabibigat na kamatis. "Baka maaari ka ring humiling ng isang balag para sa iyong mga bunga?" mungkahi ng halamang butong gulay. "Pagod na pagod na akong magsalita!" sagot naman ng halamang kamatis."
Ang mabuting kaibigan

"Hanggang isang araw, may nakapansin na ang halamang kamatis ay nahihirapang hawakan at buhatin ang kanyang mga bunga. Sa wakas ay nabigyan na ng balag ang halamang kamatis para suportahan ang mga bunga nito."
Ang mabuting kaibigan

"4. Anong mga halaman ang mayroon ka sa iyong bahay?"
Ang mabuting kaibigan

"Si tatay ay nabibitin ang magagandang mga parol, ngunit ginagawa niya rin ito sa Bagong Taon ng mga Tsino. Dapat mayroong mas espesyal na nangyayari. Ano kaya yan?"
Espesyal na Regalo kay Ling

"Narito ang lahat ng aking mga kaibigan! May party ako!"
Espesyal na Regalo kay Ling

""Wow, ang daming baboy ni Tiya Chamnan! Ang ganda ng mga biik!" sabi ni Sophy."
Nagtanim si Sophy ng Biik

""Kasing dali lang yan nang pagtatanim ng mga gulay!" sagot ni Tiya Chamnan."
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Naisip ni Sophy ang isang puno na hitik sa mga biik ang mga sanga."
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Napangiti si Sophy at bumulong sa sarili, "Balang araw, magkakaroon din ako ng mga biik gaya ni Tiya Chamnan.""
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Tumakbo si Sophy at nakita nyang natapakan na ng biik ang mga bulaklak at ito ay nasa putikan!"
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Hinabol at nahuli ni Sophy ang biik. "Huwag po kayong mag-alala Nay, itatanim ko uli itong baboy para magkaroon tayo ng maraming mga biik.""
Nagtanim si Sophy ng Biik

""Ang mga hayop ay hindi gulay, mahal ko! Kapag itinanim mo itong baboy ay hindi ito magkakaroon ng biik. Umpisahan natin sa pagpapakain nito para ito lumaki. Heto ang kainan na maaari mong gamitin." "Gusto ko pong tumulong!" Sa ngayon, masaya si Sophy sa pag-aalaga ng nag-iisang bagong baboy."
Nagtanim si Sophy ng Biik

"Nalalapit na ang malaking konsyerto sa paaralan. Masayang nagsasanay ang mga bata. Si Mihlali naman..."
Sayaw, Mihlali!

"Nag-aalala siyang makakalimutan niya ang kanyang mga hakbang habang sumasayaw. "Tutulungan kitang magsanay sa bahay." sabi ni Nanay"
Sayaw, Mihlali!

"Ang mga ulap ay nagdudulot ng ulan. Gusto ko ang mga ito."
Ulap

"Ang ulap ay kayang itago ang araw. Gusto ko ang mga ulap."
Ulap

"Ang mga ulap ay kayang itago ang mga bituwin. Gusto ko ang mga ulap."
Ulap

"Nang gabing iyon, malamig at basa ang mga panaginip ng daga."
Ang bahay para kay Daga

"Nang gabing iyon, Ang mga panaginip Ng Daga ay mainit at komportable. Magandang gabi Daga."
Ang bahay para kay Daga

""Walang damit na nagkasya sa kin dahil sa aking mga tinik, "sabi ni Kooru kay Gethum."
Ang damit para kay Kooru

"Maraming mga pa-timpalak, maraming mga regalo at parangal."
Ang damit para kay Kooru

"Bigla siyang sinigawan ni Ado, "Paanu mo nagawang tumakas nang di nagsasabi sa amin?" Sangayon ni Aka. " Ang mga napakaliit mong binti ay mabagal kumilos para umabot sa oras papunta sa puno!""
huwag mo akong maliitin

"Laking gulat ni niya at nanlaki ang mga mata. Nang makita nya ang isang hinog na gintong mansanas na prutas."
huwag mo akong maliitin

"Hinila ang pinitas ni Ali ang prutas. At agad kinagat. Masarap! Sila Aka at Ado ay nakatingin sa kanya mula sa itaas. Masyado silang mabigat para sa mga maliliit na sanga."
huwag mo akong maliitin

"Nang si Phyllis ay naging apat na taong gulang, marami ang kanyang napamangha. Pinabilib din niya ang kanyang mga guro, sa galing ng kanyang mga paa sa pagsayaw. Mula pagpasok sa paaralan, hanggang sa pag-uwi, araw-araw siyang nag-sasayaw. Wala nang ibang mas nakakapagpasaya kay Phyllis kundi ang mag-Ballet."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Darating ang panahon, ay maklikita ng mundo, na may isang labinlimang taong gulang na batang babae, ang maglalakbay papuntang London, upang tuparin ang kanyang mga pangarap. Isang bagong simula, na malayo sa kanyang tahanan at mga kaibigan, ang nakahandang pabilibin ang Royal Ballet School!"
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Mula Mexico hanggang Canada, mula US hanggang France, lahat sila ay inaanyayahan na sya ay bumisita at mag-sayaw. Kasama ang Royal Ballet, at kaniyang mga kaibigan, pinalaganap niya ang kanyang walang katapusang pagmamahal sa pagsasayaw."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Wala silang mga anak, pero hindi naging dahilan upang sila ay malungkot, sapagkat nakaisip sila ng paraan upang makatulong sa ibang mga ina at ama. Itinatag nila ang kanilang sariling paaralan, ito ay tinawag na "Dance For All", kung saan ay mabibigyan ng pagkakataon ang mga bata, mula sa iba't ibang estado sa buhay, upang matuto at mahalin ang pagsasayaw."
Ang kwento ng isang Mananayaw

"Ang regalo niya sa mundo at lahat ng kanyang tagumpay ay nagturo sa marami na kaya nilang maging pinakamagaling. Nagsasayaw sila para sa atin, gamit ang inspirasyon nila na nagsisilbi ding inspirasyon sa atin na mangarap sa ating mga kinauupuan."
Ang kwento ng isang Mananayaw

""Hindi ako natatakot. Kung natatakot ako, mas papahirapan niya ako sa hinaharap. Kailangan nating sabihin sa mga nananakot kung ano ang hindi natin gusto at maging matapang upang hindi nila tayo apihin ulit.""
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Pinanood ng mga kaibigan ni Phyu Wag ang mariin nitong pagsasalita sa malaking pusa. Pinasaya nila siya! Ang malaking pusa ay natakot at tumakbo palayo."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Ang Third Story Project ay pagtutulungan ng mga grupong Myanmar Storytellers and ng Benevolent Youth Association (Yangon) sa pagbuo at paglathala ng mga kuwentong pambata sa Burmese at iba pang wika na libreng ipinapamahagi sa mga bata sa Myanmar. Ang mga kuwento ay isinulat at iginuhit ng mga manlilikhang nagmula sa Myanmar para sa mga mga taga-Myanmar na naglalayong mapagtuonan ng pansin ang mga usaping may kinalaman sa pagkakaisa, pagkakaiba-iba, kasarian, kapaligiran, and karapatang-pambata."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully

"Ang mga drayber ng sasakyan ay nag simulang umiyak. Naisip nila na mayroon silang naka limutang importanteng bagay."
Nagmamadaling mga Drayber

"Kailangan natin ng mga ilaw trapiko sa daan. Magtulungan tayo upang mangyari ito."
Nagmamadaling mga Drayber

"Dapat nating sundin ang mga batas trapiko."
Nagmamadaling mga Drayber

"Ang dalawang mga dyirap ay iinom ng tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Tatlong mga kalabaw at apat na mga ibon ay iinom din ng tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Limang mga antilope at anim na mga warthog ay naglalakad papunta sa tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Pitong mga zebra ay tumatakbo papunta sa tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Walong mga palaka at siyam na isda ay lumalangoy sa tubig."
Nagbibilang ng mga Hayop

"Gusto ng nanay ni Sokha na linisin niya ang kanyang mga lumang laruan upang ibigay sa kanyang kapatid na si Dara, ngunit ayaw nyang bitawan si Tin Tin. Marahang pinaupo ni Sokha si Tin Tin sa kanyang kama, hiwalay sa iba pang mga laruan."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pumasok si Dara sa kanilang silid at tinanong si Sokha kung ano ang kanyang ginagawa. "Nililinis ang aking mga lumang laruan na ibibigay sa iyo," tugon ni Sokha. "Mayroon akong gagawing pang-matandand gawain ngayon, babasahin ko ang aking mga medikal na libro kasama si mama.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pagkaalis ni Sokha, sabik na tumingin si Dara sa mga laruan. Naroon ang lumang eroplano na hindi kailanman pinayagan ni Sokha na paglaruan niya! At ang laruang tigre na palaging hinihiling ni Dara! Pagkatapos ay napansin ni Dara ang maniakng Oso sa kama ni Sokha. Nakalimutan din siguro ni Sokha na ilagay siya sa kahon."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Sa sala, nakaupo si Sokha na nagbabasa ng isa sa mga bagong libro ng larawan na ibinigay sa kanya ng kanyang ina tungkol sa mga operasyon at gamot. Gusto ni Sokha na maging katulad ng kanyang ina, isang siruhano. Pinagmasdan niyang mabuti ang kanyang ina, ginagaya ang bawat galaw."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pagkatapos, narinig ni Sokha ang isang kabog at sigaw mula sa kabilang silid. Tumakbo si Dara papunta sa kanila, bitbit ang teddy bear ni Sokha. Ang braso ng oso ay halos mapunit at nakasabit lamang ng ilang mga sinulid. "Mama, kailangan ng doktor ang manikang Oso!" sigaw ni Dara."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Pumunta ang nanay ni Sokha sa kanilang silid-aklatan at kinuha ang isa sa mga libro tungkol sa pananahi at pagbuburda. "Hindi ako pamilyar sa pinakabagong pamamaraan para sa operasyon na kailangan ni Tin Tin," sabi ng ina ni Sokha. "Kailangan nating magsaliksik.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Hindi mo alam kung paano siya aayusin?" Nag-aalalang tanong ni Sokha. "Aayusin natin siya," sagot ng kanyang ina. "Ang mga doktor ay kadalasang kailangang magsaliksik sa mga pinakabagong pamamaraan upang matiyak na ang kanilang mga pasyente ay makakakuha ng pinakamahusay na pangangalaga." Nakahinga nang maluwag si Sokha at nagsimulang tumingin sa libro kasama ang kanyang ina."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Matapos mahanap ang tamang paraan na gagamitin, inipon ni Sokha at ng kanyang ina ang mga kagamitan na kakailanganin nila para sa operasyon. Sinulid. Tsek. Karayom. Tsek. Gunting. Tsek. Lampara pang-opera. Tsek. Nakahanap din sila ng kumot at unan para maging komportable si Tin Tin."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Sa palagay ko ay dapat ding tumulong ang iyong kapatid sa operasyong ito," sabi ng ina ni Sokha. "Pero siya ang gumawa nito kay Tin Tin!" protesta ni Sokha. "Oo pero hindi magaan ang pakiramdam niya, kaya mabuti para sa kanya na tumulong at makita kung gaano kalaki ang trabaho sa pag-aayos kay Tin Tin," tugon ng kanyang ina. "Bukod pa rito, ang mga mapanghamong operasyon ay nangangailangan ng isang buong koponan upang maibigay ng pinakamahusay na pangangalaga.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""Hindi ba kailangan nating bantayan sandali si Tin Tin? Nabasa ko lang na ang susunod na pangangalaga ay kasinghalaga ng operasyon." "Tama ka," sabi ng kanyang ina. "Siguraduhin na bigyan siya ng maraming pahinga at babantayan natin ang mga tahi na iyon para makita kung gaano ito katagal. Dapat ay handa na siyang maglaro muli sa loob ng ilang araw""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

"Bumalik sa kanyang silid, maingat na inihiga ni Sokha si Tin Tin sa kanyang kama. "Dr. Sokha?" Tanong ni Dara, papasok sa silid na may dalang mga lumang laruang hayop. "May oras ka pa bang makakita ng ilang pasyente?""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha

""K-k-ahel, o-o-riole! K-k-ahel, o-o-riole!" Tukso ng mga parrot kay Orielo. Galit na hinabol sila ni Oriole."
Makukulay na Ibon

""Oh, Lolo Mahika!" iyak ng mga parrots. "Pakiusap iligtas mo kami!" "Halika, kukulayan ko kayo ng berde," alok niya."
Makukulay na Ibon

"Ipinakita ng mga berdeng parrot ang kanilang kulay kay Kingfisher. "Saan ninyo nakuha ang magandang kulay, mga mahal na parrots?" "Magtungo ka kay Lolo Mahika!" huni nila. Gusto ni Kingfisher ang kulay ng langit. Kaya kinulayan syang asul ni Lolo Mahika."
Makukulay na Ibon

"Ang mga makina ay sobrang ingay. Ang mga ibon ay hindi na magkarinigan. Mapanganib na sa atin ang mga nangyayari dito. Kailangan na nating umalis.ang sabi ng Ama."
Ang bagong Pugad

"Nagsimula ng mag-impake ang lahat ngunit ang bunsong babae ay hindi pa rin makkapadesisyon kung ano ang kanyang dadalhin. Napamahal na sa kanya ang mga bagay na kanyang naitabi."
Ang bagong Pugad

"Paalam na mga daan, paalam na haring araw, huni ni bunsong babae."
Ang bagong Pugad

"Paalam na mga matatandang puno. Ay sandali, may bagong puno doon. Ito na ba ang ating bagong pugad. msayang sabi ni bunsong babae."
Ang bagong Pugad

"Isang nakakapagod na araw para sa mga ibon! Sa wakas, sila ay makakapag pahinga na sa kanilang bagong kumportable na pugad."
Ang bagong Pugad

"Si Ate Rany ay doktor ng mga bata. Tinitingnan niya ang pasyente."
Iba't ibang trabaho

"Si Kuya Khiev ay isang inhinyero. Siya ay nagbabantay sa mga gumagawa ng tulay."
Iba't ibang trabaho

"Itong mga ate, kuya, tiyo at tiya ay may iba't ibang trabaho. Mahal nila ang kanilang mga trabaho."
Iba't ibang trabaho

"Pataas ng pataas ang paglipad ni Chandu. Ngayon naman ay nakita niya ang mga bituin na kumikislap sa paligid. Sila ay nakangiting lahat kay Chandu na parang hindi ito naiiba sa kanila. "Kumusta ka Chandu?" tanong ng isang bituin. "Mabuti naman ako" sagot naman ni Chandu. Bigla naman gumalaw ang mga bituin at umiling."
Ang paglipad ni Chandu

"Ang pabo na si Pihu ay nagbagsakan ang mga balahibo sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Ang isda namang si Matsya ay napatalon paalis ng tubig sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram"
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Natakot ang mga tao sa pag hatchu hatchu ni Hatchuram. Kahit ang pagtatakip ng tainga ay hindi tumalab."
Hatchu! Ha-aaa-tchu!

"Kung minsan nangangamba ang mga matatanda tuwing nagbabasa ng balita o nakikita ako sa TV."
COVIBOOK

"Kapag ang lahat ng ito'y iyong sinunod, hindi na ako makabibisita pa sa inyo. Samantala, ang mga doktor ay masikap na naghahanap ng bakuna upang hindi ka na magkasakit kahit na kumustahin pa kita."
COVIBOOK

"Napansin niya si Hipo. "Bakit mapula ang mga mata mo?" tanong niya."
Ang mausisang batang elepante

"Tinulak niya ang mga tambo at tumayo sa pampang. Tumingin siya sa tubig. Nasaan si Buwaya?"
Ang mausisang batang elepante

"Ano ang hinahanap ni Tatay? Saan itinago ni Sokha ang shampoo? Alam mo ba kung bakit pinuri ni Tatay si Sokha? May kinuha ka ba sa iba para itago? Saan mo itinago ang mga bagay na iyon?"
Itago

"Dumating si Nanay at sinabi: - Tama na iyan, mga anak! Ito ay nababad na."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Bumalik na kayo sa inyong kwarto, mga anak! Ibabalik ko ang inyong mga laruan kapag kayong dalawa ay nagkasundo na."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Natuyo na si Kamelyo at Dyirap. Marahan silang inilagay ni Nanay sa mga bisig ng kanyang dalawang mahihimbing na natutulog na mga anak."
Pagpapaligo sa Kamelyo

"Bakit bumabagsak ang mga patak ng ulan, ngunit ang usok ay umaangat?"
Ang mausisang bata

"Bakit ang mga batang kambing ay may balbas katulad ng mga matatandang kambing?"
Ang mausisang bata

"Nagulat si Tutu na nag-iisa siya sa daanan patungo sa paaralan. Nasaan ang kanyang mga kapitbahay na sina Teytey at Pipi? Dapat nasa paaralan na sila. Napakahuli na niya!"
Unang Araw ng Eskwela

""Buksan mo ang iyong mga mata! Nananaginip ka," wika niya."
Unang Araw ng Eskwela

"Si Tutu ay tumingin sa bintana at nakita niya na madaming estudyante ang naglalakad patungo sa paaralan. "Ito nga ang unang araw ng pasukan sa eskwelahan!" kanyang sinigaw. Nang siya ay lumabas, nakita niya ang kanyang mga kaibigan na si Tetey at si Pipi. Sila ay naglakad papuntang paaralan ng magkakasama."
Unang Araw ng Eskwela

"Nang dumating siya sa paaralan, naghihintay na ang kanyang guro sa loob ng silid-aralan. Binati siya ni Tutu at ng mga kaklase nito, "Magandang umaga po Maám!""
Unang Araw ng Eskwela

"Habang oras ng pahinga, si Tutu at ang kanyang mga kaibigan ay naglaro sa bakuran. Hanggang ngyon, ito ang pinakamasayang unang araw ng klase!"
Unang Araw ng Eskwela

"Ako si Lolo. Marami akong mga kaibigan. Samahan ninyo akong kamustahin sila."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Kamusta mga damo, malambot at berde. Binibigyan mo kaming lahat ng lugar na mapaglaruan."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Kamusta mga kaibigang Bituin, malalaki at napakaputi kung kuminang. Ikaw ang nagpapaganda ng langit tuwing gabi."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Hello Hangin, malakas at malaya. Hinihipan mo ang mga bagay at ginagawang malamig."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Kamusta kaibigang Puno? Malaki at malakas. Ikaw ang nagbibigay ng lilim at mga masasarap na prutas na aming kinakain."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Kamusta ka aking kaibiga na nagbabasa nitong aklat? Ngayong nakilala mo na ang aking mga kaibigan, ipakilala mo rin ang iyong mga kaibigan."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan

"Matang tila mga uka, Ilong na parang mga bulsa."
Hoy Makaw!

"Tungkol sa May-akda Si Durga Lai Shrestha ay isang tanyag na makata ng Nepal Bhasa at Nepali. Bilang isang guro ng Nepal Bhasa sa Kanya Mandir Higher Secondary School noong 19 50 s-19 70 s, gumawa siya ng mga kanta upang mapasigla ang mga bata na ipahayag ang kanilang sariling wika. Ang kanyang mga kanta ay naging malawak na kilala sa buong Kathmandu Valley at ang mga koleksyon ng mga kanta ng kanyang mga anak ay napagdaanan ng labis na muling pag-print at hanggang ngayon Tungkol sa Illustrator Si Ashish Shakyais isang kamakailang nagtapos sa Lalit Kala Campus sa Kathmandu, Nepal. Mayroon siyang diploma sa animasyon at mga visual effects mula sa Black Box Academy. Nagtrabaho siya bilang isang character designer, storyboard artist at animator para sa Fire studio, Arcoiris studio, at iba't ibang mga freelance na proyekto."
Hoy Makaw!

"Pagkilala Una sa lahat, nais naming pasalamatan ang pagiging bukas na ipinamalas ni Durga Lai Shrestha sa pagyakap sa proyektong ito. Siya ay isang inspirasyon para sa susunod na henerasyon ng malikhaing mangangatha. Isang mainit na pasasalamat sa ilustrador Amber Delahaye mula kay Stichting Thang na humawak ng workshop sa pagguhit. At bilang pagtatapos, ang aklat na ito ay hindi magiging posible kung wala sina Suman at Suchita Shresta, mga anak ni Durga Lai Shrestha, at sa kanyang asawa, Purnadevi Shrestha na laging nasa kanyang tabi."
Hoy Makaw!

"Yehey! Uuwi na si itay. Naririnig ko na ang kanyang mga yapak - thump thump thump! Gustung-gustong naririnig ni Malik ang tunog na ito."
Ang Sapatos ni Tatay

"Thump! Thump! Thump! Parang tunog ito ng tumatalbog na bola, pero alam kong mga bota iyon ni Tatay."
Ang Sapatos ni Tatay

"Pinahiram ni Tatay kay Malik ang kanyang mga bota. Nais ni Malik na gawin ang tunog nito, thump thump thump."
Ang Sapatos ni Tatay

"Ngayon gusto ni Malik na maglinis tulad ng kaniyang Tatay ngunit napakabigat ng mga botang ito. Bakit kaya wala ang tunog na dug dug dug?"
Ang Sapatos ni Tatay

"Hmm, iangat kaya ni Malik ang kaniyang mga paa? Ay, aray! Napakabigat ng mga ito."
Ang Sapatos ni Tatay

"Nadulas siya at nagkalat ang mga basura."
Ang Sapatos ni Tatay

"Papaano kaya ulit lilinisin ni Malik ang mga ito?"
Ang Sapatos ni Tatay

"Kung tanggalin kaya niya ang mga bota? Aray! Kinagat siya ng langgam."
Ang Sapatos ni Tatay

"Oooh, ang mga langgam ay naglalakad habang bitbit ang mga pagkain. Mukha silang tren ng pagkain."
Ang Sapatos ni Tatay

"Ang mga laruang trak ni Malik ay maaari ding magdala ng mga bagay tulad ng isang tren."
Ang Sapatos ni Tatay

"Hmm, Inilagay ni malik ang mga bote sa kulay dilaw na trak. Inilagay naman nya ang pandikit sa kulay pulang trak."
Ang Sapatos ni Tatay

"Sunod, inilagay nya ang mga dahon sa kulay berdeng trak ngunit maliit ito."
Ang Sapatos ni Tatay

"Kaya, inilagay niya ang mga dahon sa loob ng bota. Ang mga bota ay kaya ding magdala ng mga bagay."
Ang Sapatos ni Tatay

"Woh, napakagandang pagmasdan ang mga ibon na kumakain ng mais. -Naisip ni Bo."
Magbilang ng Ibon

"Mayroong ilang mga bata na namuhay sa gilid ng isang lungsod. Nakatira sila malapit sa isang malaking tambak ng basurahan. Napakalaki ng basurahang ito kasing lawak ng hanggang sa kayang makita ng iyong mga mata."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Ang mga batang ito ay hindi nag-aaral sa paaralan. Sila ay namumulot sa basurahan ng mga boteng gawa sa plastik at mga malilit na piraso ng tela. Lahat ng maaaring makuha at mapakinabangan sa basurahan ay kanilang kinokolekta."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Isang araw, pumunta si Didi sa tambakan. Mayroon siyang pulang dupatta. Tiningnan ni Didi ang mga batang nagtatakbuhan. Tapos naghanap siya ng lugar na mauupuan. Binuksan niya ang kanyang bag at may kinuha."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Nagtaka ang mga bata at nagsilapit kay Didi. May dala-dalang mga makukulay na aklat si Didi. Mga aklat na naglalaman ng mga kuwento. Mas lumapit pa ang mga bata nang masilayan ang mga aklat."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Nagsimulang dumating araw-araw Huminto sa paggala sa dump ang mga bata nang siya ay dumating. Umupo sila sakanya at pinakinggan ang mga kwento. Hindi nagtagal ay nabasa na nila ang ilang mga titik at ilang mga salita. Hindi nagtagal ay nagbabasa na rin sila ng mga kwento."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Dahil sa kasiyahan ng mga bata, inayos nila ang lugar kung saan madalas magbasa ng kuwento si Didi. May nagdala ng upuan mula sa basurahan. May nagdala din ng carpet at inilatag sa sahig. May nagdala din ng mga kurtina. Naging maganda ang lugar."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Isang araw ay di pumunta si Didi. Hindi rin pumunta si Didi ng sumonod na araw. Ang mga bata ay patuloy na naghintay. Sila ang nagbabasa ng mga aklat sa sarili nila. At binabasa nila ang mga aklat sa bawat isa."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Isang araw nakita ng mga bata ang tirahan ni Didi sa isang aklat. Umalis sila upang hanapin siya. Dinala nila ang isang bag ng mga aklat. Kaya ng basahin ng mga bata ang pangalan ng bus. Hinanap nila ang pangalan numero ng kalsada na tinitirhan niya. Kaya nila itong gawin lahat dahil itinuro ito ni Didi sa kanila."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Hinanap ng mga bata ang kanyang bahay. Taas baba silang tumitingin sa bawat daanan. Subalit hindi nila it makita. Sa oras na sila ay pabalik na, may nakakita ng isang pulang dupatta. Ito ay nakasabit ito sa isang kawit malapit sa bintana."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Nandoon si Didi na nakahiga sa kama. Mukha siyang sobrang sakit. Malungkot ang mga mata niya at hindi siya ngumiti. Binigyan siya ng doktor ng mga gamot. Ngunit kahit papaano hindi siya gumaling."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Ang mga bata ay tumakbo papunta kay Didi. Niyakap nila siya at hinalikan. Dinala nila ang kanyang mga libro sa kanya. Umupo si Didi at binasahan siya ng mga bata. Nagsimulang magningning ang kanyang mga mata at bumalik ang kanyang ngiti."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Ngayon, araw-araw na uling pumupunta si Didi pati na rin ang mga bata. Maaari mong makita ang mga ito tuwing gabi. Maririnig mo silang nagtatawanan. Maririnig mo silang nagbabasa. Masasabi mong nagkakasayahan sila. Ang mga bata, si Didi at mga libro."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan

"Ang aking tahanan ay gawa sa kawayan. Nasa taas ang bahay ko katabi ng mga puno."
Iba't ibang Uri ng bahay

"Alitaptap, Alitaptap! Halina! Halina! Katulad ng mga matang kumikindat! Halina't kumislap! Sa dilim!"
Alitaptap

"Ang May Akda Si Durga Lal Shrestha ay isang tanyag na makata sa Nepal Bhasa at Nepali. Bilang isang guro sa Nepal Bhasa sa Kanya Mandir Higher Secondary School noong dekada singkwenta hanggang dekada sitenta, gumagawa siya ng mga kanta upang makakuha ng inspirasyon ang mga bata na maipahayag ang kanilang mga sarili sa kanilang sariling salita. Ang kaniyang mga kanta ay nakilala sa buong Kathmandu Valley at ang mga koleksyon ng mga kantang pambata ay umabot hanggang ikalabintatlong imprenta at patuloy pa rin hanggang sa ngayon."
Alitaptap

"Tungkol sa Ilustrador Si Mrigaja Bajracharya ay isang independiyenteng ilustrador na nagtapos ng BFA sa Studio Art sa Centre for Art and Design ng Kathmandu University. Siya ay nailathala ng mga organisasyon tulad ng Room to Read at UNICEF. Ang kaniyang mga personal na guhit na kadalasan ay mga likha gawa sa bolpen at tinta ay nagpapakita ng kaniyang mga pananaw sa mundo at tumutuklas sa kamatayan at ang pagiging pansamantala ng buhay."
Alitaptap

"Pagkilala Una sa lahat kami ay lubos na nagpapasalamat sa pagiging bukas palad ni Durga Lal Shrestha sa lubos na pagtanggap ng proyektong ito. Isa siyang inspirasyon para sa susunod na henerasyon na may malikhaing imahinasyon. Pasasalamat din sa ilustrador na si Amber Delaheya mula sa Stichting Thang na siyang humawak ng illustration workshops. At higit sa lahat, ang akdang ito ay hindi magagawa kung wala sina Suman at Suchita Shrestha, na mga anak ni Durga Lal Shrestha's at ang kaniyang kabiyak, Purnadevi Shrestha na palagi niyang karamay."
Alitaptap

""Ang hirap hirap magplano ng kasal!" Ang sabi ni Fox sa kaibigan na si Kuneho. "Sa palagay ko hindi ko magagawa ang lahat ng mag-isa." "Bakit hindi tayo humingi ng tulong sa mga taganayon?" Mungkahi ni Kuneho."
Ang Kasal ni Lobo

"Nang dumating na ang mga ibon at mga hayop. Sabi ng Lobo "kailangan kong maghanda para sa kasal ng aking anak na lalaki pero hindi ko ito magagawa mag-isa, pwede niyo ba akong tulungan?""
Ang Kasal ni Lobo

"Agad na tumaas si Uwak at sinabi, "Ipapamahagi ko ang mga paanyaya!""
Ang Kasal ni Lobo

"Inawit ni Mynah, "Ang aking tinig ay ang pinakamatamis kaya't dapat kong tanggapin ang mga panauhin.""
Ang Kasal ni Lobo

"Tinaas ni Kumalkoti ang kanyang kamay at sinabi, "Ako ang bahala sa mga dekorasyon. Maaari kong pinturahan muli ang bahay at gawing maayos ito.""
Ang Kasal ni Lobo

"Pinahanga ang kanyang mga balahibo, ipinahayag ni Paboreal, "Sasayaw ako at aliwin at paligayahin ang lahat.""
Ang Kasal ni Lobo

""Ako ang bahala sa mga butil," wika ni inaheng Manok."
Ang Kasal ni Lobo

"Gumapang ang Bulate mula sa lupa at sinabi, "Magiging responsable ako sa pagtakip sa mga kaldero." Samantala, si Palaka ay natutulog sa isang sulok."
Ang Kasal ni Lobo

"Pagkatapos sinabi ni Kuneho, "Kami ay may kulang sa mga mang-aawit. Si Palaka ay aawit." Matapos sumang-ayon ni Palaka, natapos ang pagpupulong."
Ang Kasal ni Lobo

"Mabilis lumipas ang araw at padating na ang araw ng kasal. Matapos maipadala ang mga paanyaya, naging abala si Fox at mga taganayon. Hindi nagtagal at ang mga tarangkahan ay pinalilibutan na ng mga bulaklak at mga ilaw na nagkikislapan kahit saan. Natapos din ang preparation."
Ang Kasal ni Lobo

"Dumating ang mga panauhin at nagtapos ang prusisyon sa kasal. Huminga ng malalim si Palaka at handa nang kumanta. Ngunit sa halip na Maagar, ang kanta sa kasal, nagkamali siyang kumanta ng Sajanaa, ang awit na nag-aanyaya sa ulan... "Bumuhos ang malakas na ulan at gumapang ang madilim na ulap. Tingnan kung gaano kabasa ang aking mga perlas at kung paanong basang-basa ang aking alampay.""
Ang Kasal ni Lobo

"Hindi nagtagal ay napagtanto ni Palaka ang kanyang pagkakamali. Sa pag-ulan unti unting nagkaroon ng putik, nalinis niya ang kanyang lalamunan at inawit ang tamang kanta. "Sikawa-Barahi nakatali sa isang gilid at isang lubid ng isda na nakalawit mula sa kabilang panig, Walang laman ang takip, ang lalaki ay humakbang ng lima at inihahatid ng kanyang Ina" * Ang Sikawa-Barahi ay isang lubid na ginamit ng mga pamayanan ng Tharu upang magdala ng mga kalakal. Sa kuwentong ito ginagamit ito upang magdala ng mga pagkain para sa kasal."
Ang Kasal ni Lobo

"Kaagad, lumitaw ang araw. Kahit na umaambon pa rin, ang mga panauhin ay nagsimulang magsayawan."
Ang Kasal ni Lobo

"Noong unang panahon, salamat sa magandang panahon, ang lahat may masaganang ani. Ang mga hayop ay masaya at matiwasay ang pamumuhay."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang masamang elepante ay sinubukang paalisin ang mga nakatira sa damuhan."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Dahil hindi na matiis ng tipaklong ang ganitong sitwasyon, hinanap niya ang kanyang mga kaibigan upang mag plano kung papaano mapapaalis ang masamang elepante."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Pakikinig sa Maliit na Tipaklong, lahat ng kanyang mga kaibigan ay tumango bilang pagsang-ayon. Nagkalat sila upang makalikom ng mas maraming kaibigan na magkakasama at maitaboy ang Masamang Elepante."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang grupo ng mga tipaklong ay nag tipon tipon upang palibutan ang elepante upang mapaalis ito sa kanilang tirahan."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang biglaang pag ataki ng mga tipaklong sa masamang elepante ang siyang nag pataboy sa masamang elepante. Kumaripas ng takbo papalayo at hindi na kailan man ito bumalik."
Ang tipaklong laban sa elepante

"Sa kanilang pagtutulungan, ang maliit at mahihinang tipaklong ay nanalo laban sa masamang Elepante. "Mabuhay, ang mga tipaklong ay nanalo laban sa elepante.""
Ang tipaklong laban sa elepante

"Ang araw ay sumisikat nang maliwanag, at ang tubig ay mababa. Ang mga bato sa pangpang ay kumikinang sa liwanag. Si Mere ay nasa kanyang paboritong pool at binibisita ang kanyang mga kaibigan. "Kumusta kayo," kumakanta si Mere, sumilip sa gilid ng mga bato sa pool."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Ang Isdang si Bluey ay lumalangoy sa languyan. Ang Alimangong si Crawly ay nagpapaaraw sa mga bato. "Kilalanin ang aming bagong kaibigan na si Sasha," sabi ng Hipon na si Jumpy na humuni."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Huwag mong sabihing mahina ka. Wala ni isa sa atin ang makakayang malabanan ang alon" paalala ni Crawly. "Pero ano ang nangyari sa iyong buntot, Sasha?" dagdag pa nito. "Nang maliit pa ako ay naipit ako sa lambat ng mga mangingisda, at naipit ang aking mga buntot at nahati. Kung kaya, palagi akong kinukutya ng ibang mga sirena," sabi ni Sasha."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Huwag mong sabihing mahina ka. Wala ni isa sa atin ang makakayang malabanan ang alon" paalala ni Crawly. "Pero ano ang nangyari sa iyong buntot, Sasha?" dagdag pa nito. "Nang maliit pa ako ay naipit ako sa lambat ng mga mangingisda, at naipit ang aking mga buntot at nahati. Kung kaya, palagi akong kinukutya ng ibang mga sirena," sabi ni Sasha."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Alisin natin ang mga bato," sabi ni Crawly. Itinulak nila ng itinulak ang mga ito, ngunit sadyang napakabigat nito para galawin."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Alisin natin ang mga bato," sabi ni Crawly. Itinulak nila ng itinulak ang mga ito, ngunit sadyang napakabigat nito para galawin."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Nasabik si Sasha. Kaya na niyang lumangoy pauwi. Huminga siya ng malalim, sumisid siya sa dagat. Lumingon siya sa kanyang mga kaibigan at kumaway. “Salamat sa pagtulong sa akin,” masayang sabi ni Sasha. “Paalam sa inyong lahat.”"
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

""Bumalik ka at bisitahin kami kaagad, Sasha," sigaw ni Bluey. Si Mere at ang kanyang mga kaibigan ay kumaway pabalik kay Sasha. Pinagmamasdan siya ng mga ito hanggang sa mawala siya sa dagat. “Natutuwa kaming nakatulong kami,” masayang sabi ni Mere."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena

"Kumuha siya ng piraso ng kahoy, martilyo, at mga pako para gumawa ng saranggola"
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Ginamit ni Edi ang martilyo at mga pako para pagdugtungin ang mga pirasong kahoy. Naging maingat siya sa paggamit ng martilyo upang hindi matamaan ang kanyang mga daliri."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Ginawa ni Edi ang katawan ng saranggola. Alam niya na ang mga saranggola ay may apat na tatsulok sa kanilang hugis."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Kumuha si Edi ng papel at lapis na may kulay. Kinulayan niya ang mga tatsulok: bughaw, pula, dilaw at berde."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Maganda ang itsura ng apat na tatsulok. Pagkatapos ay ginamit ni Edi ang martilyo at pako para pagdugtungin ang mga kinulayang tatsulok sa banghay ng kanyang saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Si Edi ay nagbasa muli ng aklat. Kailangan niyang talian ng mga kuwerdas ang kanyang saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola

"Hinihimok ng may-akda, ilustrador, at CANVAS ang pagbabahagi ng aklat na ito at pagsasalin ng teksto, ngunit hiniling namin na ang mga imahe mismo ay huwag baguhin. Maraming Salamat."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Isang araw sa kagabutan, may nagsimulang sunog. Ang lahat ng mga hayop ay pinilit na tumakas."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Ang ibang mga hayop ay hindi makapaniwala sa nakita nila sa kabilang baybayin. Nagtawanan sila at sinimulang kutyain ang humuhuning ibon."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

""Ano sa palagay mo ang ginagawa mo?" tanong ng mga hayop."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Habang tinitingnan niya ang dalampasigan, nakakita siya ng isang pigura na gumagalaw na parang isang mananayaw. Nang malapit na siya, nakita niya na ito ay isang batang babae, at hindi siya sumasayaw. Sa halip, yumuko siya, kinukuha ang isdang-bituin, at dahan-dahang hinahagis ang mga ito pabalik sa karagatan. Sumigaw siya, "Magandang umaga! Ano ang ginagawa mo?" Ang batang babae ay huminto, tumingala, at sumagot, " Ibinabalik sa karagatan ang isdang-bituin upang hindi sila mamatay.""
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

""Wag ka ng mag-abala," sabi ng lalaki. "Napakarami ng mga isdang-bituin. Wala ring mababago". Magalang na nakinig ang batang babae. Pagkatapos ay yumuko siya, kumuha ng isa pang isdang-bituin, at itinapon ito sa dagat, nadaanan ang mga alon. Pagkatapos ay tumingin siya sa lalaki, ngumiti, at sinabing, "Sa gayon, nakagawa ito ng pagkakaiba sa isang iyon!""
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Isang gabi, ang Hari ay nagkaroon ng nakakatakot na panaginip. Napanaginipan niya na habang nakasakay siya sa kanyang kabayo papunta sa maharlikang kagubatan, ang hanging timog ay nagsabi: "Mag-ingat sa pagbagsak ng mga puno! Mag-ingat sa pagbagsak ng mga puno!" Kahit na ang mga puno ay magaganda at kumaway ng marahan sa hangin, natakot ang Hari. Pinihit niya ang kanyang kabayo at tumakbo palabas ng kagubatan."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Kinabukasan, ipinag-utos ng Hari na putulin ang lahat ng puno sa kaharian. "Hindi natin gusto na mahulog ang mga puno at masaktan ang mga bata," katwiran niya. "Tatanggalin natin ang kagubatan at sa halip, magtatanim nalang tayo ng gulay." Nagustuhan ng mga tao ang mungkahi ng Hari, sa ngayon sila ay may pumili ng pinakamagandang kahoy sa kagubatan upang magtayo ng mga bahay at kasangkapan, at ang natitirang mga puno ay ibinenta sa magagandang presyo sa karatig na mga kaharian."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Pagkatapos putulin ang lahat ng mga puno, ang Hari ay nakaramdam ng kasiyahan, at kaginhawaan. Pero ang mga tao ay hindi masaya. Ang mga puno ay nagbigay ng trabaho para sa mga magtotroso at karpintero, at tahanan para sa mga ibon. At habang hinahanap-hanap nila ang kanilang trabaho, higit na hindi nila makalimutan ang mga ibon."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Di-nagtagal matapos mawala ang mga puno, isang tuyong hangin sa timog ang nagsimulang humihip. Umiihip ito araw araw. Nagsimulang matuyo at mamatay ang mga pananim na gulay. Ang mga tao sa kanilang mga bahay ay walang magawa habang pinapanuod na hanginin ang kanilang mga hardin at ikalat ang mga patay na halaman sa buong lupain."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Di-nagtagal matapos mawala ang mga puno, isang tuyong hangin sa timog ang nagsimulang humihip. Umiihip ito araw araw. Nagsimulang matuyo at mamatay ang mga pananim na gulay. Ang mga tao sa kanilang mga bahay ay walang magawa habang pinapanuod na hanginin ang kanilang mga hardin at ikalat ang mga patay na halaman sa buong lupain."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo

"Sa isang nayon sa mga dalisdis ng Mount Kenya sa East Africa, isang batang babae ang nagtrabaho sa bukid kasama ang kanyang ina. Ang kanyang pangalan ay Wangari."
A Tiny Seed

"Gustong - gusto ni Wangari ang nasa labas. Sa kanyang hardin ng mga pagkain sinira nya ang lupa gamit ang kanyang pala. Idiniin nya ang maliit na buto nito sa mainit na lupa."
A Tiny Seed

"Ang kanyang paboriting oras ng araw ay pagkatapos ng paglubog ng araw. Kung saan ang paligid ay madilim na para makita ang mga halaman. Alam ni Wangari na ito ay oras na ng pag uwi. Kailangan nyang sundan ang maliit na daan sa bukid patawid ng ilog upang sya ay makauwi."
A Tiny Seed

"Si Wangari ay isang matalinong bata at hindi makapaghintay na pumasok sa eskwelahan. Subalit ang kanyang ina at ama ang nais ay maiwan lamang sya sa bahay at tulungan sila. Noong sya ay pitong taon gulang, ang kanyang nakakatandang kapatid ay hinikayat ang kanilang mga magulang na papasukin sya eskwelahan."
A Tiny Seed

"Sa unibersidad ng Amerika marami syang bagong natutunan. Sya ay nagaral ng halaman at kung paano ito lumago. At naalala nya kung paano din sya lumaki: nakikipaglaro sya sa kanyang mga kapatid sa lilim ng puno sa magandang kagubatan ng Kenya"
A Tiny Seed

"Habang dumadami ang kanyang natutunan, mas lalo nyang napagtanto na mahal nya ang mga tao ng Kenya. Nais nyang sila ay maging masaya at malaya. Habang dumadami ang kanyang natutunan mas lalong naalala nya ang kanyang tahanan sa Africa."
A Tiny Seed

"Nung natapos ang kanyang pag aaral, sya ay bumalik sa Kenya. Pero ang kanyang bansa ay nagbago.Ang malalaking sakahan ay nakaunat sa buong lupain. Ang mga kababaihan at wala ng kahoy na panggatong sa pagluluto. Ang tao ay naghihirap at ang mga kabataan ay nagugutom."
A Tiny Seed

"Alam ni Wangari kung ano ang kanyang gagawin. Tinuruan nya ang babae na magtanim ng puno gamit ang buto ng puno. Ibineneta ng mga babae ang puno at ginamit ang pera para sa pangangailangan ng kanyang pamilya. Ang babae ay sobrang saya. Tinulungan ni Wangari ang mga babae na maging malakas."
A Tiny Seed

"Ilang taon pa ang nagdaan, may mga bagong puno ang tumubo sa kagubatan, ang ilog ay nagsimulang na umagos muli. Ang mensahe ni Wangari ay kumalat sa ibang lugar sa Africa. Sa ngayon milyong puno na ang tumubo mula sa buto ni Wangari."
A Tiny Seed

"Maraming Salamat sa mga volunteers at manggagawa ng Book Dash upang maisulat at mailathala ang kwentong ito. At sa grupo ng Dunlop para sa pag rerecord ng librong ito."
A Tiny Seed

"Nakarinig ng mga boses si Koni. Ano ang lugar na ito? "Olin, ano ang dala mo ngayon?" Olin? Sino si Olin? Gustong malaman ni Koni."
Isang natatanging kwentas

"Malinaw nang nakakita si Koni. Wow, andaming mga bata sa lugar na ito. Ano ang ginagawa nila?"
Isang natatanging kwentas

"Nakaramdam ng kamay si Koni. Lilipat na nanaman ulit kaya si Koni? Oh! Lahat ng mga kaibigan ni Koni ay darating din."
Isang natatanging kwentas

"“Ang ganda ng kwintas ni Olin. Gusto ko rin ng isa.” Nakita ni Koni na papalapit ang mga kaibigan ni Olin. Napatingin sila sa kwintas ni Olin. Alam na ni Koni ngayon. Si Koni ay naging kwintas."
Isang natatanging kwentas

"Abala ngayon si Olin. Tinutulungan ni Olin ang kanyang mga kaibigan na gumawa ng mga kwintas."
Isang natatanging kwentas

"Si Moru ay may malakas na gusto at hindi gusto. Kapag may nagustuhan siya, nagustuhan niya ito. At kapag hindi niya nagustuhan ang isang bagay, lubos na kinamuhian niya ito. Walang makakapagpagawa sa kanya ng mga bagay na ayaw niyang gawin at walang makakapigil sa kanya na gawin ang nais niyang gawin."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Gusto ni Moru na umakyat ng mga puno at magnakaw ng mga hilaw na mangga. Gagapang siya sa sanga na nagkukunwaring isang cheetah sa isang malalim na madilim na gubat. Nasisiyahan siyang makahuli ng mga insekto - ang asul na berdeng bote ay lumipad na may malaking makintab na ulo, ang manipis at malutong na tipaklong, at ang dilaw na paru-paro na ang kulay ay nagmula tulad ng pulbos sa kanyang mga daliri. Gustung-gusto ni Moru ang mga lumilipad na saranggola, mas mataas ang mas mahusay. Aakyat siya sa pinakamataas na terasa upang umakyat ang kanyang saranggola sa itaas ng ulap tulad ng isang makinang na agila na sumusubok na maabot ang araw."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Nagustuhan ni Moru ang mga numero. Ang bilang 1 ay mukhang payat at malungkot; 10 0a y mataba at mayaman. Napakaganda ng 9, lalo na noong tumayo siya sa tabi ng 1 at naging 19.Ang mga numero ay tulad ng isang walang hanggang hagdanan. Naiisip ni Moru ang pag-akyat sa kanila isa-isa, karera ng pataas, minsan dalawa, minsan tatlo o apat o higit pang mga hakbang nang paisa-isa."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Nang siya ay pagod, nakita niya ang kanyang sarili na dumudulas sa banist na may mga numero na kumakaway sa kanya. Hindi tulad ng bigas sa oras ng tanghalian, na madalas na natapos bago ang sinuman ay kahit na kalahati na puno, hindi katulad ng mga kaibigan na kinailangan na umuwi sa sandaling magsimula ang laro, Walang katapusang at walang katapusang kasiyahan, upang salamangkahin, pinagsunod-sunod, maitugma, ibinahagi, inilatag sa isang hilera, itinapon, pinagsama at kinuha hiwalay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Gusto ni Moru na pumasok sa paaralan dahil marami sa kanyang mga kaibigan ang nagpunta din. Gusto niyang bumangon sa umaga at may pupuntahan. Nagustuhan niya ang malaking palaruan ngunit hindi niya gusto ang pumasok sa klase. Ayaw niya sa guro. Naramdaman niyang nakakulong siya sa silid. Ang mga bata ay hindi maaaring magtanong, hindi sila makagalaw at hindi sila makapagsalita kung nais nilang sabihin ang mga bagay. Masama ang ulo ng guro. Ramdam ni Moru na hindi talaga gusto ng guro ang mga bata. Marahil ay hindi niya nagustuhan ang pagiging guro o pagpunta sa isang paaralan. Sa anumang kaso, hindi rin nagustuhan ng mga bata ang guro."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Tuwing umaga, ang guro ay nagsusulat ng mga bagay sa pisara. Sa isang malakas na tinig, sinabi niya sa mga bata na kopyahin ito sa kanilang pasigan. Tapos lalabas na siya. Kung ang mga batang lalaki ay maaaring kopyahin ang kanyang mga bagay mula sa pisara nang maayos, tiningnan ito ng guro. Kung hindi nila ito magawa, nagalit ang guro. Kapag siya ay nagalit, tatawagin niya ang mga bata ng mga pangalan at kung nagalit siya ay matalo niya sila nang husto."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Isang araw, sumulat ang guro ng ilang kabuuan sa pisara. Madali ang kabuuan ngunit nakakasawa. Hindi gusto ni Moru na gawin ang mga ito at wala siyang pasigan. Nasira ang kanyang pasigan at walang pera ang kanyang ina upang makabili ng bago. Sa halip ay binilang niya ang daan-daang mga langgam na umaakyat sa dingding. Tumingin siya sa puno sa labas at napansin na perpekto ang mga dahon. Ang mga perpektong dahon ay may perpektong mga anino. Sa kanyang isipan, binibilang ni Moru kung gaano karaming mga sirang ladrilyo ang nandoon sa kahabaan ng compound wall ng paaralan. Kinakalkula niya na kung ang bawat ladrilyo ay nagkakahalaga ng limang rupees ay kukuha ng higit sa isang libong rupees upang mapunan ang lahat ng mga puwang at sirang puwang sa dingding."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Mahinahong nagpatuloy si Moru, "Kahit na may pasigan ako ay hindi ko gagawin ang kabuuan dahil ayaw ko."Galit na galit ang guro. Sinampal niya si Moru. Nasunog ang pisngi ni Moru ng masilaw na pula. Biglang uminit na luha ang tumulo sa kanyang mga mata. Tumayo siya at tumakbo palabas ng silid, pababa ng berandah, sa kabuuan ng maalikabok na palaruan, sa pamamagitan ng sirang gate at palayo."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Minsan mawawala siya sa merkado ng maraming oras. Susubukan niyang ipalipad ang kanyang saranggola mula sa terasa ngunit hindi ito masaya dahil walang laman ang kalangitan. Pinagalitan siya ng kanyang ina, inaasar siya ng kanyang kapatid, pinakiusapan siya ng kanyang lola, sinuhulan siya ng kanyang tiyuhin at sinubuan siya ng kanyang mga kaibigan. Ngunit walang makapaniwala sa kanya na bumalik sa paaralan."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Dumating ang ulan at bumukas ang paaralan pagkatapos ng bakasyon sa tag-init. Akala ng lahat ay babalik sa paaralan si Moru kasama ang lahat ng mga bata. "Hindi," sabi ni Moru nang mahigpit. Isang taon ang lumipas. Sumuko ang lahat kay Moru. Marahil ay sumuko din si Moru sa kanyang sarili. Sa halip, nagsimula siyang gumawa ng iba pang mga bagay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pupunta siya sa palengke at bibigyan ng mahirap ang mga nagtitinda ng gulay. Makakasama niya ang ibang mga bata tulad niya na umalis sa paaralan at inaasar at binibiro ang mga bata na papasok sa paaralan. Gagawa siya ng mga eroplanong papel sa mga notebook ng paaralan ng kanyang mga kaibigan. Siya ay aakyat sa terasa at tatamaan ang mga taong walang pag-aalinlangan na dumadaan sa mga bulitas mula sa kanyang lambanog."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Isang araw, umalis ang matandang guro. Isang bagong batang guro ang pumalit sa kanya. Sa araw na iyon si Moru ay nakaupo sa dingding at pinapanood ang mga bata na pumapasok sa paaralan. Wala nang nagtanong sa kanya kung bakit hindi siya sumama sa kanila. Sa halip, iniwasan siya ng mga bata sapagkat natatakot silang abalahin sila ng mga ito."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Sa loob ng paaralan, maingat na inilagay ang bag sa mesa ng guro. Binuksan ng guro ang bag at hinayaang tumingin si Moru sa loob. Maraming mga libro, makukulay na mga libro ng lahat ng mga laki at hugis. Nakaramdam sila ng makintab at naamoy na bago. "Maaari mo ba akong tulungan upang ilabas ko sila?" tanong ng guro."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Sinimulang ilabas ni Moru ang mga libro. Mayroong mga libro na may mga kwento sa kanila, na may mga larawan sa pabalat. Ang ilan ay nakasulat sa malalaking titik. Ang ilang mga libro ay napakarami sa kanila na ang mga salita ay dapat na maiipit sa mga pahina. Naramdaman ni Moru na tumataas ang kanyang tuwa. Hindi siya nagalaw ng isang libro sa loob ng dalawang taon."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Kinabukasan, naghintay si Moru hanggang matapos ang klase at umalis na ang lahat ng mga bata. Nag-iisa ang guro. Tahimik na pumasok si Moru at tumayo sa may pintuan. Parang multo ang paaralan nang nawala ang lahat ng ingay at tawanan at pagsigaw. Tumingala ang guro at sinabi, "Mabuti na dumating ka. Kailangan ko ng tulong mo." Nausisa si Moru. Anong uri ng tulong ang kailangan ng guro? Marami siyang mga anak sa kanyang paaralan na tutulong sa kanya. Sa isang bagay na talagang uri ng boses sinabi ng guro, "Maaari mo ba akong tulungan na maisaayos ang mga libro?""
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Umupo si Moru sa sahig. Nasa paligid niya ang mga libro. Maraming mga kwentuhan. Pinagsama niya ang mga hayop. Ang kwentong leopard ay magiging mas komportable sa mga elepante at kamelyo. Ang mga engkanto ay maaaring umupo kasama ang mga kwento tungkol sa mga diyos at diyosa. Ang mga kwentong pakikipagsapalaran ay umupo sa kanilang sarili. O marahil dapat silang sumama sa mga bayani at tanyag na tao?"
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pagkatapos ay dumating ang mga libro na may mga numero. Bumagal ang mga mata at daliri ni Moru. Ang mga numero ng taba ay sumayaw kasama ang mga payat. Ang dalawang numero na balanseng isa sa tuktok ng iba pa tulad ng isang hindi matatag na gusali na naghihintay pa rin na mapunan ang silong. Ang mga dumaragdag na kabuuan ay tumingin maikli at naglupasay at tumaba at tumaba sa ilalim ng lumaki ang mga numero. Ang dibisyon ay nasa kabaligtaran lamang. Nagsimula ka sa maraming at pagkatapos kung ikaw ay maingat, pinagtrabaho mo ito upang lumikha ng isang mahabang manipis na kaaya-aya na buntot. Kung ikaw ay mapalad ay walang maiiwan. Isa-isa ang lahat ng mga numero at ang kanilang mga lansihin ay bumalik sa Moru."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Madilim at walang ilaw ang paaralan. "Kailangan mong umuwi ngayon, Moru, ngunit makakabalik ka bukas," sabi ng guro. "Ngunit maaari ka bang dumating kapag ang mga bata ay narito mangyaring?" Susunod na araw, kaagad pagkatapos magsimula ang paaralan, dumating si Moru. Nagulat ang mga bata nang makita siya at medyo natakot. Sa ngayon si Moru ay sikat bilang isang 'dada' ng kapitbahayan. "Mayroon akong makakatulong sa akin ngayon," sabi ng guro. Inilagay niya si Moru kasama ang mga nakababatang bata. Mayroong mga libro kung saan dapat magsulat ang mga bata. "Mangyaring, maaari mo bang tulungan ang mga bata na ayusin ang mga numerong ito sa pataas at pababang pagkakasunud-sunod?" Ang maliit na mga bata ay nag-agawan sa paligid ng Moru; namangha sila na ang isang matigas na kapwa tulad ni Moru ay may alam ng lubos."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pinatayo ni Moru ang mga bata sa isang linya - ang pinakamaliit na bata sa isang dulo at ang pinakamataas sa kabilang dulo. Binigyan niya sila ng mga numero na hahawak. Ngayon ay madali na. Tulad ng sa mga maiikling bata at matangkad na bata, madaling malaman kung sino ang ilalagay kung saan, pareho ito sa mga numero. Araw-araw ay pupunta si Moru nang kaunting sandali at araw-araw ay bibigyan siya ng guro ng isang mas malaki at mas malaking gawain na dapat gawin. Araw-araw natagpuan niya ang kanyang pagmamahal sa mga numero ay lumalakas at araw-araw ang kanyang kaguluhan at kasanayan ay hinihigop ng maliliit na bata."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Pagkalipas ng isang buwan, hinahanap siya ng ina ni Moru sa kalagitnaan ng umaga. Wala siyang saan. Tumingin siya sa terasa ngunit wala siya doon. Napatingin siya sa dingding kung saan siya karaniwang nakaupo na nakabitin ang kanyang mga paa, ngunit ang mga saranggola lamang niya ang namamahinga doon."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Tumingala siya sa puno ng mangga, ang mga dahon ay umusok sa simoy ngunit walang Moru sa mga sanga. Pumunta siya sa palengke ngunit lahat ng mga nagtitinda ng gulay ay nagbebenta ng kanilang mga gulay nang hindi ginugulo ng karaniwang barkada ng mga lalaki. Sa wakas, naglakad siya sa linya at nangyari na tumingin sa bintana ng paaralan."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Naroon si Moru. Nakayuko ang kanyang ulo, at tinitigan niyang mabuti ang kanyang notebook. May nakakunot na konsentrasyon sa kanyang noo at malalim na pagsipsip sa kanyang mga mata. Siya ay abala sa paglutas ng mga kumplikadong problema sa matematika kasama ang lahat ng iba pang mga bata sa kanyang edad. Tumingin din ang guro, at ngumiti siya sa kanyang malambot na mainit na ngiti sa ina ni Moru. Masaya siyang ngumiti pabalik. Si Moru ay nasa paaralan muli. Sa pagkakataong ito ay lalo siyang natuto. At higit sa lahat, sa pagkakataong ito ay minahal na niya ito."
Tayo ang magbilang kasama si Moru

"Isang araw, tinanong ng may batik na manok si Nanay. - Ikaw ang aking ina. Kaya, ang iyong ina ay.... -... ang iyong Lola. Sagot ni nanay na manok at nagpatuloy. - Noong maliit pa kayo, pinapasyal niya kayo bago maglakad, maghanap ng pagkain para sa inyo, turuan kayo kung paano maiiwasan ang mga uwak at lawin... Ngunit ngayon, hindi mo na muling makikita ang maririnig. Matagal na siyang pumanaw."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Sa pakikinig kuwento, nalagpasan ni Batik-batik na manok ang kanyang Lola. Tumakbo siya papunta sa hardin kung saan sya dinadala ng kanyang Lola kasama ang mga kapatid sa mag laro. Bigla niyang nakita ang isang matandang manok. Ang matanda ay sinusuyo ang isang maliit na manok na may maliit na buntot. - Kumuha ka ng ilang mga butil, aking mahal! Patuloy na iniyuko ng maliit na buntot ang kanyang ulo. - Cheep, cheep! Ayokong ng mga butil! Gusto ko ng isang tipaklong!"
Ang Lola ng Batikang Manok

"Nasasaksihan ang kanyang apo na peck ng isang hindi kilalang tao, ang lola ay umusbong kaagad ang kanyang mga balahibo at binigyan ng pagsaway ang Speckled Chicken. - Sino ka upang bullyin ang aking apo? Sinabi ng Speckled Chicken pagkatapos sa lola kung paano niya namiss ang kanyang Lola. - Lola, sana nandito pa rin ang Lola ko... Kung nandiyan lang ako sa tabi ko si Lola kagaya ng apo mo ngayon...""
Ang Lola ng Batikang Manok

"- Oh, malambing na bata. Mahal na mahal mo siguro ng sobra ang Lola mo. Huwag mag-atubiling sumama sa aking mga apo mula ngayon, at mangyaring tulungan akong magturo kay Kurbadang Buntot. Ang kanyang ina ay abala ngayon sa pagpisa ng isang bagong anak, kaya't kailangan kong manatili sa mabait at mapaglarong batang ito."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Pagkatapos, nag-cluck si Granny upang tipunin ang lahat ng kanyang mga apo na nagkakalat kahit saan sa hardin. Nagbigay siya ng mga butil at bulate sa mga bata at Speckled Chicken din. Ang Curving Tail ay nasisiyahan sa pagkain kasama ang kanyang mga kapatid, siya ay umiiyak ng masaya. - Cheep, cheep! Masarap, masarap!"
Ang Lola ng Batikang Manok

"Matapos ang pagkain, ginabayan ni Granny ang kanyang mga apo upang makahanap ng tubig at magpahinga sa kaaya-ayaang lilim ng mga puno. Sa hapon, nag-cluck muli si Granny upang tipunin ang kanyang mga apo upang turuan sila kung paano manghuli ng mga bulate at tipaklong... Naramdaman ng Speckled Chicken na napakasaya. Nasisiyahan lang siya sa kanyang oras sa tabi ni Granny, tulad ng dati sa kanyang Lola noong una."
Ang Lola ng Batikang Manok

"Hindi sumisikat ang araw. Kung kaya't ang buwan at mga butuin ay marubdobna nag tatrabaho subalit wala silang panahon upang magpahinga."
Ang Araw at Gabi

"At sa gabi, sisilay ang buwan at mga bituin."
Ang Araw at Gabi

"Ang araw, buwan, at mga bituin ay masayang sumikat sa tamang panahon."
Ang Araw at Gabi

"Kalalabas lang ni Mighty the Mouse sa kanyang bahay. "Nakita mo ba ang maliit kong pulang payong?" tanong ni Dolly. "Hindi," sabi ni Mighty, "ngunit maaari mong makuha ang akin." "Naku..." sigaw ni Dolly, nangingilid ang mga luha sa mga mata, "Gusto ko ang payong ko, maraming taon na itong kasama ko.""
Si Dolly at ang kanyang Munting Pulang Payong

"Si Tina ay pitong taong gulang na babae Nakatira siya sa isang baryo na nagngangalang Purple Cherry Katabi nito ay isang napakagandang kagubatan. Meron ditong malinaw at makislap na batis. Gustung gusto ni Tina at ng mga kaibigan nyang maglaro sa kagubatan."
Kaibigan sa Kagubatan

"Isang katanghalian, biglang nagliyab ang kagubatan. Ang mga magigiting na taga baryo ay tulung tulong na inapula ang apoy. Sa wakas napatay nila ang apoy. Nagsiuwi ang mga pagod n taga baryo habang papalubog na ang araw."
Kaibigan sa Kagubatan

"Nahirapan silang umuwi ng biglang bumagyo. Natumba ang mga puno dala ng malalakas na hangin. Tinangay din ng hangin ang mga ibon mula sa kanilang pugad. Tumaas ang tubig sa batis dahil sa malakas na ulan. "Ito ay dala ng pagbabago ng panahon," sabi ng mga matatanda."
Kaibigan sa Kagubatan

"Kinabukasan, pumunta si Tina atbang mga kaibigan nya sa gubat para maglaro. "Naku, anong nangyari sa kagubatan," iyak nya. Tapos may narinig siyang humihingi ng tulong. "Tulong, tulong!" Pinakinggang mabuti ni Tina."
Kaibigan sa Kagubatan

"Bigla niyang napagtanto na nga humihingi ng tulong ay nasa batis ay agaran silang pumarito. Nakita ni Tina at ng mga kaibigan nya doon: Isda, palaka at igat. Natatabunan ng mga dahon at sanga na tinangay ng bagyo"
Kaibigan sa Kagubatan

"Nagmakaawa ang palaka kay Tins. "Tulungan mo kami Tina. Sinira ng bagyo ang aming mga tahanan kagabi." "Huwag kayong mag alala mga kaibigan. Tutulungan namin kayo," sabi ni Tina. Agaran siyang bumalik sa baryo."
Kaibigan sa Kagubatan

"Nakita ni Tina ang pinuno ng baryo, si Tui. Sinabi niya dito lahat ng nasaksihan niya. Magkasama nilang tinipon ang mga taga baryo at agad n bumalik sa batis."
Kaibigan sa Kagubatan

"Nag isip ang mga taga baryo kung ano ang kanilang gagawin. Naalala ni Tina ang araw na nasira ang bahay ng kanyang lola dahil din sa bagyo. "Kailangan muna nating maglinis at ayusin ang mga nasira, tapos magtanim tayo ng mga bagong puno." mungkahi ni Tina. "Tama, tutuling din kami dahil tirahan din namin ito," sabi ng mga hayop."
Kaibigan sa Kagubatan

""Sige," sabi ni Tui. "Maghati hati tayo sa mga grupo para mapabilis ang gawain natin." Bumuo si Tui ng dalawang grupo mula sa mga taga baryo. Siya ang namuno sa Grupong Luntian para linisin ang kapatagan at magtanim ng mga puno at halaman. Si Tina naman ang namuno sa Grupong Bughaw para tulungan ang mga hayop sa paglilinis ng batis."
Kaibigan sa Kagubatan

"Ang maaasahang si Tina ay tinipon ang mga hayop para magplano. Gusti nilang maging pinakamagandang tirahan sa lahat ang Purple Cherry. Ang kanyang grupi ay ginawa ang lahat ng nakakaya para maiwasan ang sunog at baha. "Napakahirap pero nasayahan ang lahat," sabi ni Tina."
Kaibigan sa Kagubatan

"Paano nagsimula ang apoy? Paano nalaman ng mga taga baryo ang tungkol sa sunog? May mga nasagip bang mga puno ang mga taga baryo bagi sumalanta ang bagyo? Paano mapapanatili ng mga taga baryo ang kagubatan at ang batis na malusog?"
Kaibigan sa Kagubatan

"Isang umaga, isang puting kuneho ang dumating sa hardin upang kumain ng gulay. Wow, ang mga gulay na ito ay malaki at berde! Dapat silang maging masarap! sabi niya sa sarili."
Ang Kuneho at Uod

"Ngunit nang malapit nang hilahin ng kuneho ang isang gulay mula sa lupa, nakita niya ang isang bulate na nakakabit sa mga ugat. "Anong ginagawa mo dito?" bulalas niya. "Natabunan ka ng dumi. Nagulo mo ang aking masarap na gulay! Umalis ka na!""
Ang Kuneho at Uod

"Kinabukasan, ang mga gulay ay kayumanggi at nalanta. Anong nangyari? siya ay nagtaka. Hindi sila mukhang pampagana, kahit na gutom na gutom ako."
Ang Kuneho at Uod

"Tumalon ang kuneho sa susunod na bukid. Nakita niya roon ang isang kasaganaan ng mga sariwang gulay. Ang mga gulay na ito ay malaki at sariwa, sinabi niya sa sarili. Mukha silang masarap!"
Ang Kuneho at Uod

""Ginagawa kong sariwa at malusog ang mga gulay na ito," sabi ng bulate."
Ang Kuneho at Uod

"Naisip ng kuneho ang tungkol sa kayumanggi at nalanta na mga gulay sa kabilang sakahan. "Kaya ginagawa mo ring fresh ang aking gulay?" "Tama iyan!" sagot ng uod."
Ang Kuneho at Uod

""Mayroon silang pagkain na ang tawag ay jipang bike at gusto ko iyon" "Mayroon akong meatballs na kasing laki ng buko" "Mayroon kaming malalaki at makukulay na payong" Si Euis ay nakikinig sa kanyang mga kaibigan habang pinaguusapang ang pagdiriwang. Siya ay napaisip, isang pagdiriwang? ano iyon?."
Isang Pagdiriwang

"Kinabukasan, masaya si Euis nang magising siya. Gusto niyang pumunta sa pistahan sa lalong madaling panahon. Kailangan niyang tapusin nang mabilis ang kanyang mga gawain. Kahit pagod na siya ay hindi siya tumigil para magpahinga."
Isang Pagdiriwang

"Tik! Tak! Tik! Tak! Naririnig ni Euis ang pagtapik ng kanyang ama sa isang puno ng palma upang makagawa ng mas maraming tubig na asukal. Gusto niya ang tunog na ginagawa nito. "Tay, mag almusal na tayo!" tawag ni Euis. Mayron tayong gulay at tokwa kari." Yehey! Tapos na si Euis sa mga gawain niya."
Isang Pagdiriwang

"Nanguha ng mga kahoy si Euis. "Uuh…hap! Wow, napakabigat nito" "Aray! sigaw ni Euis. Kinagat ng malaking langgam ang kanyang paa."
Isang Pagdiriwang

"Sa kusina, halos natabunan ng abo ang mga baga. "Apoy...wag ka pa mamatay!" Nagdagdag si Euis ng kahoy sa kalan. Hinipan niya ang mga uling gamit ang isang kawayan. Whuuu...whuuu...whuuu... “Yehey! Handa na ang apoy ko!""
Isang Pagdiriwang

"Ang mga pinalamig na piraso ng asukal na ginawa ni Nanay ay nakasalansan sa sampu, pagkatapos ay itinali ng tuyong hibla na gawa sa tangkay ng puno ng saging. Ang mga kamay ni Euis ay nagsimulang mapagod, at siya ay nahihilo."
Isang Pagdiriwang

"Sa wakas, nakauwi na si Tatay! Natapos na ni nanay ang paghubog ng minatamis. Ang mga stack ng asukal ay nakaimpake sa isang basket. Ngayon ang asukal sa palma ay handa nang ibenta. “Pista, nandito na ako! Gusto kong bumili ng jipang bike!" masayang bulalas ni Euis."
Isang Pagdiriwang

"Tinahak ng trak ang mga tubo ng asukal, mga bulubundukin, tulay na kahoy at ang kakahuyan. Di alintana ang mga ito upang patuloy na kumanta ang mga pasahero."
Isang Pagdiriwang

"Tumigil ang trak at bumaba ang ilang mga bata. Dahan dahang bumaba si Euis at nagsimulang magtatakbo. "Hala! Muntik na niyang mawala ang labing-apat na libong rupiah na binigay ng kaniyang ina.""
Isang Pagdiriwang

"Maraming nakita si Euis sa unang pagkakataon. "ang mga modelo ay matatangkad" "Ang kanilang mga damit at makukulay" "ang tunog ng angklung ay napakaganda""
Isang Pagdiriwang

"“Wow!” Nakanganga si Euis habang nakatingala. “Mga dambuhalang payong! Malaki at marilag! Ang kanilang mga kulay ay kaakit-akit at maganda!""
Isang Pagdiriwang

"Ang mga kabayo sa karosel ay umikot at umikot. Ang linya para sakyan sila ay tila walang katapusan. Pumila si Euis at sinubukang maging matapang. Pataas-baba kasama ang beat. Ito ay sobrang kapana-panabik!"
Isang Pagdiriwang

"Sinuyod ni Euis ang pista kasama ang kaniyang ina, habang nagtitinda ng matamis na bao sa mga kapwa tindero at tindera. May naamoy siyang kaaya-aya. "Maraming pagkain ang gumagamit ng matamis na bao sa kanilang mga lutuin," ang paliwanag ng kaniyang ina."
Isang Pagdiriwang

"Ang isang nagbebenta ay mahusay na naghahalo ng mga inumin. Sinabi ni Nanay, "Ang masarap na lasa ng mga inumin ay nagmumula sa asukal sa palma." Ang palm sugar ni Nanay ay sikat sa pagiging malasa at mura."
Isang Pagdiriwang

"Naglibot-libot si Euis, nakatingin sa iba't ibang meryenda. Binasa niya ang bawat tanda. “Naku, akala ko ang mga pinaputok na bola-bola ay naglalaman ng totoong paputok! May sili pala sa loob ng bola-bola!""
Isang Pagdiriwang

"Kahanga-hangang mga salita"
Isang Pagdiriwang

"angklung - Isang instrumentong pangmusika na gawa sa mga tubo ng kawayan na tinutugtog sa mga tradisyonal na seremonya. Ang angklung ay orihinal na nilikha sa Kanlurang Java, Indonesia"
Isang Pagdiriwang

"Ngunit nangangamba ang munting kambing dahil sa mga malalaking kambing at sa kanilang balikong sungay."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Lubha niyang nagustuhan ang kanta. Ngunit hindi niya matandaan ang mga letra ng kanta, kaya nag imbento sya ng mga letra ng kanta"
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Ha! Ha! Tinawanan sya ng ibang mga kambing."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Nakakita sya ng linya ng mga Langgam. Saan kaya sila pupunta? Nagsimula siyang gumapang sa hulihan ng mga langgam!"
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Ha! Ha! Pinagtawanan sya ng ibang mga kambing."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Siya ay Nakakita ng makulay na paru-paro na mayroong itim at pulang linya at tuldok sa mga pakpak nito. Ito ang kaniyang iginuhit sa halip na ang tuwid at alon alon na linya."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Sya ay si Piggy piglet mula sa klase ng mga Baboy. Sya ay maliit kaysa sa Munting kambing."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Tinignan sya ni Piggy na may nanlalaking mga mata ng magsimula syang gumuhit sa alikabok."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Di naglaon gumuhit ang munting kambing ng paru-paro, bangka, at puno. Nangalap ng mga dahon at bulaklak si piggy at idinagdag ito sa larawan."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

""Maari mo po bang dagdagan ang mga baon kong malulutong na balat ng mansanas. Bibigyan ko po si Piggy bukas." pakiusap ng batang kambing"
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan

"Nagtungo si Dira sa kwarto ng kanyang kapatid. Napansin niya na madaming koleksyon ng laruan sa kwarto nito gaya ng mga bola, sasakyan at may mga libro rin. Mayroon ring bagong pares ng sapatos samantalang ang kay Dira ay puro luma lamang. Kung marami namang gamit at laruan si Chaku bakit pa kailangan ni Dira ibahagi ang laruan nitong elepante sa kapatid?"
Si Dira at Chaku

"Nagdesisyon si Dira na tumakbo palabas ng bahay. Biglang may grupo ng elepante na naglabasan mula kung saan. Hindi ni Dira malampasan ang mga ito sa halip ay lumambitin siya sa pangil ng isa sa mga elepante at sumakay sa likod nito."
Si Dira at Chaku

"Nakipaglaro si Dira sa mga elepante. Makalipas ang ilang sandali nakita niya si Chaku na nakaluhod sa ilalim ng isang puno."
Si Dira at Chaku

"Sa isang iglap, ang isa sa mga elepante ay sinugod ang kaniyang kapatid. Tumalon si Chaku at tumakbo ng tumakbo ng TUMAKBO!"
Si Dira at Chaku

"¨Chaku! Chaku!¨ Sigaw ni Dira. ¨Umakyat ka sa puno!¨ Patuloy parin sa pagsugod ang mga elepante. Nagmamadaling umakyat si Chaku sa puno. Malalim na ang kaniyang paghinga. ¨Dira!¨ Sigaw ni Chaku. ¨Kuya! Pakiusap tulungan mo ako!¨"
Si Dira at Chaku

"¨Sabihin mo sa mga kaibigan mo na huwag saktan ang kapatid ko,¨ Pakiusap ni Dira sa kanyang elepante ngunit umangil lang ang ibang mga elepante."
Si Dira at Chaku

"Ang mga galit na elepante ay hinatak ang mga dahon ng puno, hinila ang sanga at pinipilit na ihagis si Chaku paalis mula sa puno. Maabutan kaya ni Dira ang kapatid ng tama sa oras?"
Si Dira at Chaku

"Narinig ni Dira ang boses ng kanyang ina. "Huwag kang matakot," sabi niya. Niyakap ito ng Ina. "Nanaginip ka lang ng masama." Narinig ni Chaku ang mga sigaw at tumakbo sa kwarto ni Dira. "Gusto mo bang maglaro bukas ng umaga?" tanong ni Chaku. "Okay," nakangiting sabi ni Dira. "Pwede natin parehong laruin ang laruan kong elepante.""
Si Dira at Chaku

"Si Meena ay isang batang babae na nakatira sa isang nayon kasama ang kanyang mga magulang, ang kanyang Lola, kapatid na lalake na si Raju, at ang kanyang sanggol na kapatid na babae na si Rani. Si Mithu, na parrot ay kanyang matalik na kaibigan."
Hating Kapatid

"Samahan natin si Meena sa kanyang paglalakbay sa kanyang kasiyahan, pag akyat ng puno, magtanong, humanap ng solusyon sa mga problema at ipakita sa inyo kung ano ang magagawa ng isang batang babae."
Hating Kapatid

"Hinati ng kanilang Nanay ang mangga at ibinahagi nya ito kila Meena at Raju. Nalungkot si Meena ng makita nyang mas malaki ang bahagi ng mangga na napunta kayt Raju. Nong sya ang nag protesta, ang sabi ng kanyang Lola ang mga lalake ay palaging dapat mas madaming kinakain kesa mga babae."
Hating Kapatid

"Nong ang mga bata ay naghuhugas ng kanilang kamay, hinati ni Mithu ang itlog at nilagay ang kalahati sa plato ni Meena."
Hating Kapatid

"Pinagalitan ni Lola si Meena dahil gusto rin nya ng itlog, ngunit ang sabi ng Tatay hindi ito patas dahil ang mga bata ay sabay na lumalaki, at sila ay parehong nag ta-trabaho ng maigi."
Hating Kapatid

"... at pakainin ang mga manok, na nagtatalunan sa kanya.."
Hating Kapatid

"At binahagi nya ang prutas kay Meena, pina ngako ni Raju na tutulungan nya ito sa mga gawaing bahay kung kaya nya. Sabi ni Meena kay Raju na ang pagbabantay kay Lali ay hindi madali."
Hating Kapatid

"Isang gabing maliwang ang buwan. Lahat ng mga hayop sa Mangu's farm ay natutulog. Maliban kay Tinku!"
Goodnight, Tinku!

"Sa may kalayuan sa taas ng isang puno, may mga mumunting ilaw. Isang ilaw ang lumipad pababa! 'Ako ay isang alitaptap,' sabi ng isang ilaw. Kumikinang ako sa dilim! Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo, pwede! sabi ng alitaptap."
Goodnight, Tinku!

"Ang ilang mga dahon ay lumipat sa mga palumpong. May nagtatago! Sino ka? tanong ni Tinku. Ako ay isang soro. Ako ay namamasyal sa gabi. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo, pwede! sagot ng soro."
Goodnight, Tinku!

"Tumingin sa kanya ang dalawang maningning na mga mata mula sa puno. Sino ka? tanong ni Tinku. Ako ay isang kuwago, sabi ng kuwago. Nangangaso ako ng pagkain sa gabi. Pwede ba kitang maging kaibigan? tanong ni Tinku. Oo pwede! sabi ng kuwago."
Goodnight, Tinku!

"Si Tinku at ang kanyang mga kaibigan ay tumalon at hinagis at gumulong hanggang sa humikab si Tinku. Inaantok na ako. Kailangan ko nang umuwi. sabi ni Tinku. Masaya siya na marami siyang bagong kaibigan. Nagkukusot malapit sa kanyang ina, sabi niya, Ang gabi ay hindi isang malungkot na lugar, ina. Ang gabi ay puno ng mga kamangha-manghang nilalang. Oo, sagot ng kaniyang ina. Ang iyong mga bagong kaibigan ay panggabi, tulad ng ligaw na aso."
Goodnight, Tinku!

"Ang mga hayop sa gabi ay kumakain, naglalaro at nagtatrabaho sa gabi. Nagpapahinga sila sa maghapon. Kailangan mo ng matulog. Ang pagtulog ay magbibigay sa iyo ng lakas upang maglaro kasama ang iyong mga kaibigan sa pang-araw."
Goodnight, Tinku!

"Noong unang panahon, may isang Haring may anak na malapad ang mga tainga."
The King's Secret

"Nangako ang barbero na hindi niya ito ipagsasabi. Lumipas ang mga araw at nagsimulang lumaki ang kaniyang tiyan. “Kailangan kong masabi ito sa iba, kung hindi sasabog ang aking tiyan!” naisip ng barbero."
The King's Secret

"Kinabukasan, nagkaroon ng araw ng pahinga ang buong kaharian. Pinangunahan ng mga bantay ang parada na sinundan ng musikerong gamit ang bagong tambol."
The King's Secret

"Ang Konstilasyon ay pangkat ng mga bituin na nag po pormang isang simbolo sa kalangitan. Minsan ay mukhang isang mitolohikal na karakter o isang hayop kung mayroon kang isang magandang imahinasyon. Ang Cygnus, Lacerta, Triangulum, Cepheus, ang Little Dipper, Lynx, Draco, Hercules, ang Big Dipper, Scutum at Orion ay mga pangalan ng mga konstelasyon sa nakaraang pahina."
3…2…1… Blast Off

"Ang SATELLITE ay isang bagay na umiikot sa isang planeta o bituin. Ang Mundo ay may likas na satellite - ang buwan. Ang mga artipisyal na satellite ay inilunsad sa espasyo para sa mga komunikasyon, astronomiya, at mga pag-aaral sa panahon"
3…2…1… Blast Off

"Ang mga Inhinyerong pang electrikal, Elektroniks ay nagtutulungan upang tipunin ang isang rocket."
3…2…1… Blast Off

"9 dalubhasang siyentipiko na kinakalkula ang orbit. Pinag aaralan ng mga siyentipiko kung anong landas ang tatahakin ng satellite kapag ito ay nasa kalawakan. Ang landas ay tinawag na orbit."
3…2…1… Blast Off

"Apat na mabatong uri na mga PLANET - Mercury, Venus, Earth, Mars - at apat na gassy panlabas na PLANET - Jupiter, Saturn, Uranus, Neptune - binubuo ang walong pangunahing mga PLANET ng ating solar system. Ang planetang Pluto ay dating ikasiyam na planeta ngunit noong 2006,nagpasya ang International Astronomical Union (IAU) na ang Pluto ay isang dwarf planet."
3…2…1… Blast Off

"Anim na mausisang mga tao ang nakatingin sa pamamagitan ng teleskopyo."
3…2…1… Blast Off

"Ang TELESKOPYO ay tumutulong sa ating makita ang mga bagay na napakalayo tulad ng mga bulalakaw, mga bituin, mga planeta at mga buwan."
3…2…1… Blast Off

"Ang mga DWARF PLANET ay tulad ng mga planeta ngunit ang mga ito ay mas maliit at wala pa silang malinaw na landas sa paligid ng Araw. Nangangahulugan ito na ang mga bagay tulad ng asteroid at kometa ay magkalat sa kanilang landas. Ang Pluto, Ceres, Eris, Makemake at Haumea ang bumubuo sa limang kinikilalang mga dwarf planeta ng ating solar system."
3…2…1… Blast Off

"Tulad ng mga kotse na nangangailangan ng gasolina upang tumakbo, ang mga rocket ay nangangailangan ng GASOLINA upang mag-alis at gawin ang kanilang trabaho. Ang mga rocket ay maaaring gumamit ng parehong likidong gasolina at solidong gasolina."
3…2…1… Blast Off

"Ang KASUOTANG PANGKALAWAKAN o SPACESUIT ang nagbibigay proteksyon sa mga astronaut sa kalawakan. Ang mga kasuotang ito ay may suplay na oxygen para sa astronaut upang makahinga at makainom ng tubig. Iniiwasan nito na makaramdam ang mga astronaut ng labis na init o labis na lamig, at pinangangalagaan sila laban sa alikabok mula sa kalawakan."
3…2…1… Blast Off

"Ang MISSION CONTROL CENTER ay isang silid kung saan ang mga pinuno ng koponan ay nagkakasama at siguraduhin na ang paglunsad ay maayos at ang lahat ay gumagana tulad ng dinisenyo hanggang sa makumpleto ang misyon."
3…2…1… Blast Off

"1 umuungal na rocket na handa nang umakyat! Ang ROCKET ay isang self-propelled na sasakyan na maaaring mag-shoot sa kalawakan. Ginagamit ito upang ilunsad sa kalawakan ang mga satellite na gawa ng tao."
3…2…1… Blast Off

"Gumawa ng world record ang bansang India noong 20 17 ng inilunsad nito ang sampung 4S satellite gamit ang nag-iisang rocket, ang PSLV-C37. Ang mga siyentipiko sa Indian Space Research Organisation (ISRO) ang naglunsad ng rocket mula sa Satish Dhawan Space Centre, na matatagpuan sa Sriharikota, Andhra Pradesh."
3…2…1… Blast Off

"Isang araw, ang mga kaibigan ni Tipaklong ay hindi maayos ang pakiramdam at napagpasiyahang manatili sa bahay. Hindi ito binigyang pansin ni Tipaklong. Siya ay tumakbo palabas at naglaro pa rin."
Nagsalita na si Tipaklong

"Ngunit sa susunod na araw, ang mga kaibigan ng Grasshopper ay wala sa parang. Tumingin siya saanman para sa kanila, ngunit wala sila saanman matatagpuan. Kaya't nagpasya si Grasshopper na lumipad nang mag-isa sa bahay."
Nagsalita na si Tipaklong

"Habang lumilipad pauwi, nakita niya si Kuliglig na nagwiwisik ng kemikal sa kanyang mga pananim. May mga palutang lutang na bote na walang laman sa may ilog malapit sa taniman."
Nagsalita na si Tipaklong

""Ay, hindi ko namalayan na ikaw pala iyon!" Sabi ni Palaka. "Hindi ako nakakakita ng maayos nitong mga nakaraang araw. Ano ang ginagawa mo dito?" Sumagot ang tipaklong, "Pupunta kami sa doktor. Ang kuliglig ay may sakit.""
Nagsalita na si Tipaklong

""Siguro dapat din akong pumunta," sabi ni Frog. "Ang aking mga mata ay nakakaabala sa akin, at ang aking balat ay may isang kakaibang pantal.""
Nagsalita na si Tipaklong

""Kuliglig, sa tingin ko'y hindi nakasasama sa kalusugan ang mga kemikal na iwinisik mo sa mga pananim mo. At ang mga sisidlan na itinapon sa tubig ay maaaring nakasama sa paningin at balat ni Palaka.""
Nagsalita na si Tipaklong

"Nang naging malusog muli si Kuliglig, nilinis niya ang mga basura sa tubig. Napag-alaman niya ang mga bagong pamamaraan sa pag-alaga ng kanyang mga pananim na hindi gumagamit ng mga nakakalasong kemikal."
Nagsalita na si Tipaklong

"Ang lahat ng mga dragon sa bayan ay naghahanda para sa Taunang Paligsahan sa Pagbuga ng Apoy. Maliban kay Drake."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Sa kanyang bagong natagpuang kapangyarihan at ilaw ng kanyang apoy, naging gabay si Drake ng mga barko sa karagatan."
Si Drake ang Mahiwagang Dragon

"Tuwing umaga, ang araw ay nagbibigay ng ginintuang sinag sa mundo. Napapansin at humahanga ang mga tao sa kaniyang ganda at init."
Ang Selosong Ulap

"Si Ulap ay nagseselos dahil sa palagay ng mga tao, ay mas mahalaga ang Araw kaysa sa kanya. " HIndi ka naman magaling!" Sabi ni Ulap. "Nag iisa lamang ang hugis mo at hindi nagbabago, nakakasawa ang sinusunod mong landas habang naghahatid ka ng init at liwanag sa mundo. Samantalang ako, maaari akong maglakbay sa anumang direksyon at magbago sa anumang hugis na akala mo.""
Ang Selosong Ulap

"Si Araw naman ay patuloy na nagniningning, hindi sya naabala sa mga sinabi ni Ulap,"
Ang Selosong Ulap

"Ngunit, hindi nagtagal, ang mga sinag ng init ng Araw ay nagsimulang tuyuin ang mundo!"
Ang Selosong Ulap

""Sobrang init," reklamo ng Ulap. "Alam ko, magugustuhan ng mga tao ang ulan ngayon. Pagkakataon ko na!""
Ang Selosong Ulap

"Kaagad, ang liwanag ni Araw ay nabawasan at naging makulimlim ang kalangitan. Nagtaka ang lahat sa mga nangyayari."
Ang Selosong Ulap

"Tumangging makinig si Ulap, at inipon ang lahat ng mga ulap para magdala ng ulan sa mundo."
Ang Selosong Ulap

"Sa simula, nagsaya ang mga tao dahil sa ulan."
Ang Selosong Ulap

"Si Ulap ay naging puno ng pagmamalaki na sa wakas ay nakakakuha siya ng pansin. Sa palagay niya mas maraming ulan ang magbibigay papuri sa kanya ng mga tao, at nagpapadala ng mga agos ng tubig sa lupa, na nagdudulot ng mga pagbaha saanman."
Ang Selosong Ulap

"Ngunit ang mga tao ay hindi na pinupuri si Ulap. Ang kanilang mga bahay ay binabaha at sila ay natakot."
Ang Selosong Ulap

"Pabibitbit ng mga bagahe mula sa mga karatig na lugar ang araw-araw na gawain ni Yakko."
Ang panaginip ni Dholma

"Kasama ni Yakko, ang pag hahatid ng mga bagahe ang hanap-buhay ng ama ni Dholma."
Ang panaginip ni Dholma

"Gusto ni Dholma ang mga instant na noodles. Mahaba, malutong, kulot at nakakatuwa ito."
Ang panaginip ni Dholma

"Lumapit sa mga damo si Yakko para kumain."
Ang panaginip ni Dholma

"Natangay siguro ito ng hangin. Nakain ni Yakko ang balot ng pagkain kasama ang mga damo."
Ang panaginip ni Dholma

""Lagi akong may sakit nitong mga nakaraang araw dahil sa mga basura. Pati ang mga puting Himalayan. Ang mga baka din ay nagkakasakit dahil sa basura. Pakiusap, huwag ka na magtapon ng kalat sa daan.""
Ang panaginip ni Dholma

"Sabi ni Yeti kay Dholma na kaya sila nagkakasakit dahil sa mga tinatapon na basura ng mga tao."
Ang panaginip ni Dholma

"Si Maya, ang kapatid ni Dholma, ay iginuguhit ang mga litrato."
Ang panaginip ni Dholma

""Huwag ka dapat magtapon ng basura sa daan. Dahil nagkakasakit ang mga baka at ang bundo dahil dito.""
Ang panaginip ni Dholma

"At pinulot ni Dholma ang mga basura at tinapon sa basurahan na ginawa ng kanilang tatay kahapon."
Ang panaginip ni Dholma

"Itinulak namin ang motor sa abot ng aming makakaya. Habang nakatanaw sa mga templo ng unggoy."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Bumaba kami sa templo na may ngiti saaming mga labi. At pagkatapos ay may mga dumating na musikero at naglalakad sa paligid."
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Dahil madami naman tayong nakilalang mga tao na mababait at matulungin!""
Si Didi at ang kanyang Motorsiklo

"Si Radinka ay mahilig magbakasyon sa tabing dagat, ngunit palaging abala sa trabaho ang kaniyang mga magulang kaya't siya ay laging nag-iisa."
Emma

"Ipinakita ni Emma ang kaniyang mga laruang pambuhangin."
Emma

"Magaling din siya sa ibang mga bagay."
Emma

"Sa kanilang pag-alis, sinabi ni Radinka sa kanyang mga magulang, "Bukas, maglalaro ulit kami ni Emma.""
Emma

"Ang Tetra - amalia syndrome ay kakaibang sakit n kawalang ng kamay at paa. Ang Tetra ay hango sa Griyego na salita na ibig sabihin ay apat.,ang amelia ay hindi natuloy sa pgbuo ng kamay at mga paa sa pgkapanganak. Maraming tao ang nag aakala na ang may mga sakit na ganito ay nkadepende sa ibang tao. Maraming kayang gawin ang may sakit ng ganito. Kaya nilang umalis sa wheelchair, kumain, magbihis, mgpinta, maglangoy, maglakad at makgawa pa ng mga bagay ng mag isa. Maraming sikat na halimbawa ang may Tetra-Amelia: Joanne Oriordan, isang manunulat at isang aktibista pra sa may mga disability. Zuly Sanguino, tanyag na artist sa buong mundo na nais mgkaroon ng bahay amounan."
Emma

"Ang dalawa ay abalang nagbabatuhan ng butil ng mais at dahil doon ay nabulabog ang mga manok at sila ay nagtakbuhan sa buong paligid."
Doctor Nina

"Tumingin ang kanilang ina sa kanyang mga anak at ngumiti. "Labis kayong nag-aaway. Better stop it now and help your dad in the garden.""
Doctor Nina

""May mga hiwa ka sa binti, mabuti pang bumalik tayo at linisin natin ang mga hiwa." Niyakap niya ang kapatid."
Doctor Nina

"Naalala ni Nina ang mga salita ng kanyang kapatid at sinabi sa kanyang ina, "Nanay, magiging doktor ako, dahil gusto ko ang pag-aalaga sa mga tao""
Doctor Nina

"Ngunit pinagtawanan lang sya ng ibang mga manok."
Kamangha-manghang si Daisy

""Munting Daisy, maari nating ipagaspas ang ating mga pakpak subalit hindi natin kaya lumutang," Ang sabi ni Inay."
Kamangha-manghang si Daisy

"Hindi susuko si Daisy. Araw-araw ay nag-eensayo siya nang mag-isa, pinapapasok ang mga pakpak. Flap, flap, flap, sasapakin niya ang kanyang mga pakpak ngunit hindi niya maiangat ang lupa."
Kamangha-manghang si Daisy

"Habang sya ay nag eensayo, Iniisip nya na sya ay lumulutang at pinapanuod ang ibang mga manok. Iniisip nya na nalagpasan nya ang mga Maya at swallows. "Ayos!" Ang sabi ng mga ibon. "Ang manok na nakakalutang!""
Kamangha-manghang si Daisy

"Kaya... Flap, flap, flap, araw-araw ay i-flap ni Daisy ang kanyang mga pakpak."
Kamangha-manghang si Daisy

""Ayaw ko ng lumipad!" Iyak ni munting Daisy sa kanyang Ina. "Tama nga sila."Hindi ka katulad ng ibang mga manok. Ayaw nilang lumipad pero ikaw gusto" kaya mo yan, "Ang sabi ni Inay."
Kamangha-manghang si Daisy

"Kinabukasan inakyat ni munting Daisy ang manukan at pinagaspas nya ang kanyang mga pakpak. Lumutang sya at pinagaspas nya ang kanyang pakpak... at pinagspas... at pinagaspas nya ang kanyang pakpak ng biglang..."
Kamangha-manghang si Daisy

"Tumawa ng malakas ang ibang manok. "Ha ha ha! Sinabi namin sa iyo! Hindi makalilipad ang mga manok!""
Kamangha-manghang si Daisy

"Ngunit kinabukasan umakyat pa si Daisy ng mas mataas pa rin, hanggang sa tuktok ng rondavel. Flap, flap, flap, si Daisy ay nag-flap ng kanyang mga pakpak."
Kamangha-manghang si Daisy

"Patuloy siyang lumilipad! Ang hangin sa ilalim ng kanyang mga pakpak ay lumakas at siya ay lumipad nang paitaas! Ang mga maya at lunok ay nagsabi, "Kamangha-mangha! Isang lumilipad na manok!""
Kamangha-manghang si Daisy

"At ang iba pang mga manok ay nais na maging katulad niya. Sinabi nila, "Oh Daisy, nakakagulat ka!""
Kamangha-manghang si Daisy

"Ngunit kahit mga munting dahon ay tuyot na. Walang makitang tubig sa mga ito."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Ang Munting Langgam ay naglakad sa mga nagdidikitang damo at sa ibabaw ng mga tuyot na sanga."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Naglakad siya hanggang sa marinig niya ang pagdaloy ng tubig. Ito ay ilog! Naririnig niya ang mga alon."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Sinubukan ng Munting Langgam na abutin ang mga lumulutang na damo subalit natangay parin siya ng tubig papalayo."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Hindi ko hahayaang patayin ng mga lalaki ang puting kalapati, naisip ng munting langgam. Ngunit napakaliit ko, ano ang magagawa ko?"
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati

"Hooray! Ang mga order na itlog na maalat ni nanay ay nakuha na kaya't babalik na si Arin sa bukid."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Hmm … abala si Mr. Danu. Si Arin ang kukuha ng mga itlog ng pato mag-isa."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Dahan-dahan silang pinulot ni Arin, isa-isa, hanggang sa maging dalawampu. Ang balde ay nilagyan ng mga dayami upang hindi pumutok ang mga itlog."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Phew! Ang mga itlog ay ligtas."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Susunod, ang mga itlog ay hugasan at susuriin. Hooray, walang lumulutang!"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Ibalot ang mga itlog sa pulbo ng ladrilyo, asin at masa ng abo! Ngunit hindi nagustuhan ni Arin ang susunod na hakbang."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Ang mga itlog ay kailangang itago sa pambalot ng masa upang magpalumo sa loob ng dalawang buong linggo."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Gusto ni Arin na matikman ang mga itlog ngayon."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Hooray! Sa wakas, dumating na ang araw. Ngunit bago pakuluan ang mga itlog, kailangan itong suriin."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Hindi makapaghintay si Arin! Palihim niyang itinaas ang apoy upang mas mabilis na maluto ang mga itlog."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Naku, bumubula ang tubig! Nagsisimulang magbanggaan ang mga itlog sa isa't isa. Mabilis na pinatay ni Arin ang apoy."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Ah, may mga itlog na nabasag. Ngayon alam na ni Arin ang dahilan."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Ang mga inasnan na itlog ay handa nang ihatid! Ang kadena ng bisikleta ay ligtas ding nakakabit."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Naghihintay na ang mga customer ni mama. Enjoy!"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Alamin Natin: Salted EggNakakain ka na ba ng inasnan na itlog? Para makagawa ng inasnan na itlog, nililinis muna ang mga itlog ng pato. Pagkatapos, ang mga itlog ay nakabalot sa pinaghalong pulbo ng ladrilyo, asin at abo ng balat. Ang mga itlog ay pagkatapos ay incubated. Sa oras na iyon, naganap ang proseso ng osmosis, lalo na ang paggalaw ng mga molekula ng tubig at asin sa pamamagitan ng mga pores ng kabibi patungo sa puti at pula. Ang pag-aasin ay isang paraan ng pag-iimbak ng pagkain. Maaari ka ring gumawa ng sarili mong inasnan na itlog.Alamin Natin: Maalat na itlog"
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Nakakain ka na ba ng inasnan na itlog? Para makagawa ng inasnan na itlog, nililinis muna ang mga itlog ng pato. Pagkatapos, ang mga itlog ay nakabalot sa pinaghalong pulbo ng ladrilyo, asin at abo ng balat. Ang mga itlog ay pagkatapos ay incubated. Sa oras na iyon, naganap ang proseso ng osmosis, lalo na ang paggalaw ng mga molekula ng tubig at asin sa pamamagitan ng mga pores ng kabibi patungo sa puti at pula. Ang pag-aasin ay isang paraan ng pag-iimbak ng pagkain. Maaari ka ring gumawa ng sarili mong inasnan na itlog."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay

"Oh hindi! Silang mga nilalang na mga bata ang sumusubok na hulihin tayo!"
Misyon ni Alates

"Oh! Anong uri ito ng nilalang? Ang mga mata nya ay lumilinaw."
Misyon ni Alates

"Oh, Ang kanyang mga pakpak ay nahulog! Nangangahulugang Oo ang sagot nya."
Misyon ni Alates

"Narinig nyo na ba ang insektong tinatawag na Anay? Ito ay maliit na nilalang na naninirahan ng ng isang pangkat. Gusto nilang kainin ang mga kahoy, Kasama pati kahoy sa inyong mga bahay. Alitaptap ay isang uri ng anay."
Misyon ni Alates

"Sila lng ang may uri ng pak pak. May dalawang uri ang mga Anay ang mga manggagawang anay at ang mga sundalong anay. Ang mga manggagawang anay ang may tungkuling mag handa ng kanilang pugad, maghanap ng pagkain, at mag silbi sa ibang mga anay. Ang mga sundalong anay ay maytungkuling bantayan ang kanilang pugad mula sa mga ibang hayop, katulad ng langgam."
Misyon ni Alates

"Ano ang tungkulin ng alitaptap? Ang alitaptap ay may kakaibang tungkulin! Ang Alitaptap ay may tungkuling maghanap ng kanilang magiging kapareha at magtayo ng kanilang pugad, magparami, at bumuo ng mga bagong grupo."
Misyon ni Alates

"Kapag nagsimula na ang kanilang kisyon, Ang mga alitaptap ay nag hahanap na ng liwanag ng buwan. Kailangan ng alitaptap ang gabay para sya ay lumipad ng malayo. Subali't, sa mga lugar na napakaraming ilaw, ang mga alitaptap ay nalilito. Nahihirapan silang matukoy ang mga liwanag. Kung kaya't madalas nakikita umaaligid sa paligid ng ng ilaw."
Misyon ni Alates

"Ang librong ito ay ginawa na may proyektong nakatuon sa Agham at Teknolohiya, engineering at matimatika (STEM) na may temang pambata sa pangaraw-araw na buhay. Ang proyektong ito ay sinamahan ng halos puro mga babaeng manunulat, ilustrador, patnugot, at taga disenyo."
Misyon ni Alates

"Ang librong ito ay nadevelop mula sa mga tagapaglimbag at pagawan sa pagtutulungan ng Litra Foundation and The Asia Foundatio through the Let's Read program na sinusuportahan ng Estee Lauder Companies Charity Foundation (ELCCF). Let's Read ay isang digital na silid aklatan para sa mga bata. Ito ay napakaraming koleksyon ng mga storya para mas madali nilang mabasa at ito ay libre. Ang Litara Foundation ay isang organisasyong non profit ang hangarin lamang ay mag promote ng literasy sa mga bata."
Misyon ni Alates

""Tama, Lunes nga, ika-21 ng Pebrero. Ang araw na ito ay mahalaga dahil ipinagdiriwang naten ang ating katutubong wika. Noong 19 52,ang mga mamamayan ng Pakistan sa Kanluran, na tinatawag ng Bangladesh sa ngayon, ay ipinaglaban at ipinanalo ang karapatan na magsalita ng Bangla. Pero ito ay hndi naging madali at maraming tao ang nasawi. Kada taon sa araw na ito at ipinagdiriwang natin ang lahat ng wika sa buong mundo at ang karapatan na bigkasin ito.""
Ekushey February

"Ginising ako ni Inay ng maaga nung sumunod na araw, bago pa sumikat ang araw. Binihisan nya ako ng itim at puti na sari. Habang hawak ang aming sapatos sa aming kamay, naglakad kame patungo sa Shaheed Minar, isang malaking rebulto sa Dhaka. Sinabi sa akin ni Inay na sa buong Bangladesh mayroong libu-libong maliliit na Shaheed Minar upang alalahanin ang mga taong nagmamahal sa kanilang katutubong wika, ang Bangla."
Ekushey February

"Ang araw ay sumisikat nang marating namin ang Minar. Maraming tao, at sabay kaming kumakanta at naglalagay ng mga bulaklak sa paanan ng rebulto. Sa karamihan ng tao, narinig ko ang mga tao na nagsasalita ng mga wikang hindi ko alam. Sinabi ni Inay na maraming wika ang Bangladesh at lahat sila ay magaganda."
Ekushey February

"Tahimik si Inay habang kami ay naglalakad pauwi. Bigla niyang sinabi, "Asha, alam mo na ang ibig sabihin ng iyong pangalan ay "pag-asa"? Iyon ay dahil marami kaming inaasahan para sa iyo. Na ikaw ay lalaking malakas, matapang, at matalino. Na ikaw ay makakapunta sa napakaraming lugar at matuto ng marami pang mga bagay. At lagi mong tatandaan na nagmula ka sa isang lupain ng mga ilog, kung saan laging nagbabago ang lahat. Pero may mga bagay na hndi tumatagal - ang ating katutubong wika, ating pamilya, at ating kultura.""
Ekushey February

"Natutunan kong isulat ngayong araw sa Bangla ang salitang Inay. Sinusulat ko siya ngayon kahit saan. Sa lupa ng palaruan. Sa mga regalo na binibigay namin sakanya. Sa harina sa lamesa ng kusina. Sa aking kuwaderno, paulit-ulit, sinulat ko ang aking unang salitang Bangla - Inay."
Ekushey February

"Ang ika-21 ng Pebrero ay ang International Mother Language Day. Ipinagdiriwang ng araw na ito ang kalayaan ng bawat isa na magsalita sa kanilang sariling wika. Sa araw na ito noong 19 52,ang mga tao ay pinatay habang nagpoprotesta para sa karapatang mag-aral sa Bangla, ang wika ng lupain."
Ekushey February

"Araw-araw ang mga bata sa nayon ay pumupunta upang lumangoy, maglaro sa malamig at bumubula ang tubig."
Mahiwagang Ilog

"Ang iba naman ay gumamit ng ilog sa iba`t ibang paraan. Ang ilang mga tagabaryo ay natagpuan ang mga bihirang mineral sa tabing ilog. Hinuhukay nila ang mga mineral upang ito'y ibenta. Ngunit hindi nila naisip na tinapon nila ang mga basura mula sa kanilang paghuhukay pabalik sa ilog."
Mahiwagang Ilog

"Isang araw habang naglalaro sa ilog, napansin ni Thida at ng iba pang mga bata ang isang kakaibang bagay."
Mahiwagang Ilog

""At saan napunta ang lahat ng mga isda?" Sigaw ng ibang bata"
Mahiwagang Ilog

"Biglang nagsimulang makaramdam ng pangangati ang mga bata sa kanilang balat. Ano ang nangyayari sinubukan nilang lumabas, ngunit ang tubig ay sumugod sa kanila sa isang malaking alon."
Mahiwagang Ilog

"Ang ilog ay biglang lumaki at nagalit. Ito ay nagmadali sa mga bata na may sigaw. Sila ay nakuhang nakatakas sa oras. Ang kanilang magulang ay nagpunta para tulungan sila at binato ang ilog ng bato sa nagwawalang ilog."
Mahiwagang Ilog

"Pero ang ilog ay lalo lang naging nagalit. Sinira nito ang mga taas ng kanilang mga bahay at binato ng basura at kalat kahitsaan."
Mahiwagang Ilog

"Sa wakas ay humupa ang tubig. Ngunit ang karamihan sa nayon ay nawasak. Ang tubig ay hindi ligtas na maiinom o lutuin o naliligo. Nagsimulang magkasakit ang mga tao."
Mahiwagang Ilog

""Mangyaring tulungan mo ako," sabi ng ilog. "Ayokong maging pangit at masama, ngunit hindi ko ito mapigilan. Ang mga bagay na inilagay sa aking katubigan ay nagbago sa akin.""
Mahiwagang Ilog

"Naisip ni Thida na ang paggawa ng isang dam ay makakatulong upang huminahon at mapigilan ang ilog. Sa una, walang naniniwala na makakatulong ito, kaya't nagsimulang magtrabaho dito ng mag-isa si Thida. Pagkatapos ay sumama sa kanya ang iba pang mga bata."
Mahiwagang Ilog

"Nakita ng mga taongbayan na nakatutulong ang ginagawa ni Thida kaya’t tumulong na rin sila na matapos ang paggawa sa dam."
Mahiwagang Ilog

"Galit pa rin ang ilog ngunit ang mga hampas ng alon nito ay hindi na umaabot sa nayon."
Mahiwagang Ilog

"Subalit, hindi pa tapos ang ginawa ni Thida. “Tignan niyo ang mga basurang umaagos papunta rito!” Ani niya sakaniang mga kaibigan. “Ako’y lalangoy sa ilog at kukunin ko ang mga basura.” Dagdag pa niya. “Huwag, masiyadong mapanganib!” Sigaw ng kaniyang mga kaibigan."
Mahiwagang Ilog

""Buksan mo ang dam, mabilis!" nakiusap siya sa mga nayon."
Mahiwagang Ilog

""Masyadong mabilis ang tubig. Dapat kang lumabas Thida!" sigaw ng mga kaibigan niya."
Mahiwagang Ilog

"Sa huling sandali, binuksan ng mga tagabaryo ang dam. Sumugod ang tubig at inagaw si Thida kasama ang basura at basurahan, dala ang lahat ng bagay sa ibaba."
Mahiwagang Ilog

"Hindi nailigtas ng mga tagabaryo si Thida mula sa ilog. Wala silang pag-asa na mabuhay siya."
Mahiwagang Ilog

"Mula sa araw na iyon, hindi na muling dudumihan ng mga taga baryo ang tubig. Nanatili ito sa kanilang Mahiwagang `ilog na binibigyan si Thida at ang kanyang mga kaibigan ng ligtas at espesyal na lugar upang maglaro."
Mahiwagang Ilog

"'Ito ay mga mahiwagang sapatos. Ang mga ito ay gawa sa halaman ng dyut, ang ginintuang damo na tumutubo mula sa iyong inang bayan. Dadalhin ka nila kung saan mo gustong magpunta at palagi ka ding sasamahan sa paguwi. At, saan ka man magpunta, mag-iiwan ka ng magandang bakas'"
Gintong Sapatos

"Hindi ko nagustuhan ang mga sapatos. Hindi sila makulay at hindi nila ako pinatatangkad. Ang ibang mga bata ay may mga sapatos na umiilaw at tumatalbog. Ako ay may dyut na sapatos."
Gintong Sapatos

"Sa aking paglalakad, napansin ko ang bakas ng aking mga paa sa daan, na inihahatid ako pabalik sa kung saan ako nagkamali sa pagliko."
Gintong Sapatos

"Ang aking bakas ay isang maliit na bahay na may mga bulaklak sa paligid."
Gintong Sapatos

"Naintindihan ko na kung bakit ibinigay sa akin ni Lola ang mga sapatos na ito! Ang aking sapatos ay may magagandang talampakan at lagi nila akong ihahatid pauwi sa bahay. Gustung-gusto ko ang aking gintong sapatos!"
Gintong Sapatos

"Ipinagkakaloob ng mundo ang lahat ng ating pangangailangan upang mabuhay - tubig, pagkain, hangin, at mga materyales upang makagawa ng mga damit at bahay. Ang Dyut, na kilala bilang Ginto ng Bengal, ay may napakaliit na bakas ng karbon na maaaring gamitin upang gumawa ng anumang bagay mula sa sapatos hanggang sa mga bangka hanggang sa tsaa."
Gintong Sapatos

"Ang daan patungong ilog ay puno ng mga bato at tinik. Kaya naman laging may nasisiraan ng gulong sa daan. Pagkatapos, kailangan nilang itulak ang bisikleta pauwi at hintayin ang tulong ng kanilang mga magulang upang maalis ang gulong! Mahilig si Darshanang lumutas ng mga problema, ngunit tila hindi niya maaayos ang isang ito."
Darshana's Big Idea

"Nagulat si Darshana nang paguwi niya sa bahay ay may hangin pa rin ang mga gulong. “Aba ang galing! Pwede rin natin gamitan ng nakatawang mukha,” sabay dikit ng sticker sa nakakadiring itsura ng gum."
Darshana's Big Idea

"Hinanginan ni Darshana ang mga gulong at kaniyang napansin na hindi natanggal ang idinikit niyang gum at sticker. “Kung mayroon akong mas matibay na stickers kakayanin ko ng ayusin ang mga gulong kahit saan at kahit anong oras pa,” nasabi na lang siya sa kaniyang sarili."
Darshana's Big Idea

""Paniguradong magbabayad ng pera ang mga tao para doon! Alam ko!" sigaw ni Chenda habang sumakay paalis."
Darshana's Big Idea

""May magbabayad ba talaga sa akin na mga tao para dito?" Pag-iisip ni Darshana. "Maaari akong magsimula sa isang negosyo at maging mayaman!""
Darshana's Big Idea

"Pagkahapunan ng gabing iyon, pinag-usapan ni Tiyo Nimo ang tungkol sa mga plano niyang mapalawak ang negosyo niyang greeting card. "Papasok na rin ako sa negosyo!" Masiglang sinabi ni Darshana. "Gagawa ako ng mga sticker patch upang ang mga bata ay maaaring ayusin ang kanilang mga bisikleta ng mag-isa at kahit nasaan sila.""
Darshana's Big Idea

"Nang matapos magsalita ay huminto si Darshana sapat upang huminga, sumangayon naman ang kaniyang tiyo sa kaniyang ideya. “Alam mo ba kung magkano ang magagastos sa pag gawa ng mga patches at kung magkano sa tingin mo natin maibebenta ito?” tanong nito. “At kung paano ang pagimbentaryo at paraan ng pagbenta at pagadbertasyo ng mga ito?” Nalaglag ang tingin ni Darshana sa kaniyang plato. Hindi sumagi sa isip niya ang mga ito."
Darshana's Big Idea

"“Isa ka rin sigurong entreprenyur/negosyante na tulad ko,” anito na sinabayan ng halakhak. “A-ano po?” tanong ni Darshana. “Gusto ko lang naman pong gumawa ng mga pantapal na stickers para sa mga plat na gulong.”"
Darshana's Big Idea

"Kinabukasan, nagtatrabaho si Darshana sa pagtatanong sa kanyang mga kaibigan. Ang ilan sa kanila ay nagsabi na hindi sila bibili ng sticker patch ngunit marami rin ang nagsabi ng dami ng pera na nasisiyahan silang bayaran."
Darshana's Big Idea

"Mabuti,” ani Tiyo Nimo matapos ibalita ni Darshana ang mga nalaman. “Ngayon may ideya ka na sa kung magkano ang sisingilin mo.”"
Darshana's Big Idea

"“Pumunta rin po ako si tindahan ng mga bisikleta para tingnan yung mga regular nilang pantapal sa gulong,” dagdag pa niya. “Edi mas maganda,” sagot nito. “Yung mga regular na pantapal ang sabstityut na bibilhin ng mga tao imbes na ang mga sticker na pantapal mo.”"
Darshana's Big Idea

"Kailangan niyang mahikayat na bumili ang mga bata sa paaralan. Ngunit paano? Ang naisip niyang mabisang paraan ay ipakita sa mga ito kung gaano kaastig ang mga stickers kapag nasa mga bisikleta na nila! Naisipan niyang mamigay ng libre sa ilang mga kabataan na kanilang ididikit sa kanilang mga bisikleta."
Darshana's Big Idea

"Hindi kalaunan ay gumana ang ideya ni Darshana. Halos lahat ng bata sa eskwela ay nais bumili ng pantapal na stickers niya. Mismong mga tindahan ng bisikleta ay tumawag sa kaniya para bumili. Nagsimulang maramdaman ni Darshana ang pagod sa pagta trabaho. Hindi siya masiyadong makapaglibang tulad ng buong akala niya."
Darshana's Big Idea

"Nang bumisita si tiyo Nimo makalipas ang ilang buwan ay ikinuwento ni Darshana at Chenda ang kanilang negosyo. Ipinakita ni Chenda ang listahan ng kanilang produksyon at benta. Habang si Darshana naman ang nagpakita ng kanilang marketing plan at iba pang mga bagong disenyo."
Darshana's Big Idea

"Tumingin sa malayong kalawakan si Haring Araw. "May nawawala ba sa aking mga planeta?""
Finding Pluto

"Kinamot ng Mercury ang kanyang mga butas."
Finding Pluto

""Paano ko malalaman kung saan napunta ang maliit at nagyeyelong si Pluto?" Sagot ni Venus, habang ang ilan sa kanyang mga bulkan ay sumabog."
Finding Pluto

"Ang mga alon ng karagatan ay nababalisa ng tumaas sa buong Daigdig."
Finding Pluto

"Nakakabalisang nagtaasan ang mga alon ng karagatan ni Earth."
Finding Pluto

"Biglang namula si Mars at mahinahong sumagot, "Si pluto ay nakatira sa Kuiper Belt, diba? Hindi ko siya nakita sa mga huling araw na to.""
Finding Pluto

"Mabilis na umikot-ikot din si Saturn sa kanyang mga hugis bilog na nakapalibot at sumagot, "Oh, ang kawawang Pluto na may mahina na grabidad. Hindi ko siya nakita kahit saan.""
Finding Pluto

"Bigla-bigla, may narinig ang mga planeta ng bagay na umiiyak na malapit lang. Dali-dali silang lumapit para tingnan kung ano nangyayari."
Finding Pluto

"Nakaupong mag isa si Pluto, taliwas sa kanyang normal na pag ikot. Masaya ang mga planeta at sa wakas, nahanap na nila si Pluto! Tinanong nila siya kung bakit siya naglaho. "Pinagbawalan ako ng mga Siyentipiko na maging planeta sapagkat ako ay maliit at hindi kayang banggain ang malalaking bagay sa aking landas.""
Finding Pluto

"Ang lahat ng mga planeta ay nagdiwang ng masaya, "Kami ay isang pamilya! Pamilyang kalawakan!""
Finding Pluto

"Pagbukas ng mga mata ni Henry nakita nya ang sarili nya na nasa ibang lugar at panahon....... Sinaunang Ehipto."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Muling ang segundong kamay ay nag tik tok. Kailangan matutunan ang kahalagahan ko! Noong unang panahon, ang mga tao ay hindi nabibilang ang segundo. Ang kaunan-unahang orasan ay ang oras bawat araw, katulad nito. nasusukat ng tao ang pagdaan ng oraw at panahon sa pamamagitan ng galaw ng anino mula saa lupa."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Subalit, ang mga grupo ng kalalakihan ay nag bato ng kanilang mga pana kay Henry. Isang segundo bago sya masaktan, Ang segundong kamay ay winisik si Henry papalayo papunta sa ibang oras at panahon."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Ang kandilang ito ay isang orasan, ang sabi ng segundong kamay. Nakita mo ba ang mga guhit sa waks? Ito ay tumatagal ng dalawampong segundo bago masunog ang bawat marka."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Lumitaw ang malaking bitak ng lupa. Lalo pang lamalaki ang bitak sa pagdaan ng mga pangyayari. Ilang segundo bago mahulog sa bitak, ang segundong kamay ay hinablot si Henry at muling nawala."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"Masaya si Henry sa pag laktaw sa mga gulong, Hanggang sa ang isa sa kanyang mga sintas ng sapatos ay bumara."
Ang Kapangyarihan ng Oras

"hinila ng hinihila ni Henry, ngunit hindi sya makaalis sa mga gears. Ang higanteng lakawit ay nag indayog papunta sa kanila. Sobrang ingay ng higanteng orasan pagkiskis ng kanyang kamay. Sumigaw ang segundong kamay, Bilis, tanggalin mo na ang sapatos mo. Wala na tayong oras!."
Ang Kapangyarihan ng Oras