0xafac...fedcResources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (67)
"Kung ang oter ay makakasayaw, sasayaw siyang tumatalon."
Kaya Nilang Sumayaw
"Kung ang manok ay makakasayaw, sasayaw siyang mabilis."
Kaya Nilang Sumayaw
"Kung ang ahas ay makakasayaw, sasayaw siyang napakaganda."
Kaya Nilang Sumayaw
"Kung ang kuwago ay makakasayaw, sasayaw siyang paikot."
Kaya Nilang Sumayaw
"Naging maganda ang karanasan ni Sophea sa pamamasyal sa hardin kasama ang kaniyang ina. Natuto siyang magbilang at tumulong pa upang maging malinis ang kapaligiran."
Ang Paglalakbay sa Hardin
"Naku! Wala pala kasi siyang malapad na mga paa katulad sa kaibigan niyang bibe."
Ang Munting Sisiw at Bibe
"Gusto ni Palaka na pagmasdan ang mga bituin. Gusto niya tumalon at hawakan ang mga ito. Isang gabi, naging disido siyang hawakan ang mga bituin."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka
"Sinimulan niya ang pag-akyat sa puno. Sobra siyang nahirapan sa pag-akyat dito."
Ang mga Mabituing Hiling ni Palaka
"Isang araw, may napakalakas na ingay siyang narining mula sa bundok sa likod bahay nila. Hinanap niya ang pinanggalingan ng ingay. Doon, nakita niya ang isang kakaibang batang lalaki."
Green Star
"Ang Lalagyan ng SalaminHindi suot ni Chiu ang kanyang salamin at malabo ang kanyang paningin. Maaari mo ba siyang tulungan?"
Ang Kapangyarihan ni Chiu
""Patawad, kaibigan," sagot ni Lamprea. "Di ko maiiwan ang pagkain ko." Napakalungkot ni Tuna. Wala siyang makitang kahit na sino na ikukuha siya ng pulang lumot."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot
"Habang palalim nang palalim ang nilalangoy niya, mas kaunting ingay ang naririnig hanggang ganap nang tahimik. Pinataas ni Tuna ang temperatura ng katawa niya at hindi na siya gininaw, ngunit hindi naman siya makaangkop sa dilim. Sa katunayan, nanginginig siya dahil sa takot. Wala siyang makitang kahit ano."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot
"Maya-maya, may sumulpot na malamlam na liwanag malapit sa kaniya. Mabilis niya itong pinuntahan habang naghahanap ng pulang lumot, lunting halaman, at bulateng-dagat. May nakita din siyang mga kabibeng kulay kalimbahin."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot
"Dapat na ba siyang umuwi sa kaniyang Tatay?"
Isang Luntiang Araw
"Dahil masyado siyang naging abala para sa paghahanda sa kaniyang biyahe, hindi na niya napansin pa ang mga nasisirang saging."
Ang Langaw sa Kalawakan
"Matagal na nag-isip si Rica, nang bigla na lang siyang magutom. Inabot niya ang basket ng prutas. "Yuck, sira na ang mga prutas!""
Ang Langaw sa Kalawakan
"Nagmamadali siyang bumalik muli sa tindahan. "Ako ang Lolo ni Tutul, maaari mo ba akong bigyan ng isang tsokolate?" patuloy na pakiusap niya."
Ang Regalong Tsokolate
"Nagbilang siyang muli... isa-dalawa-tatlo."
Taguan
"ang siyang lilipad sa huli!"
Isang Araw sa Kalawakan
"Naiinip na si Nina sa paghihintay at pagmamasid sa paligid. Maaari din siyang tumulong."
Si Ate Bungi
""Hahaha!" Siya si Sister Mala. Wala siyang ngipin dahil natanggal ito ng kumain siya ng mais."
Si Ate Bungi
"Nakakita ng nakakapigil-hiningang tanawin sina Naina at Madhav. Isang galit na reyna ang nagbabantay ng isang
nakakandadong tore. Isang umiiyak na dragon ang nakadungaw sa bintana. "Bakit mo dinukot ang dragon?" tanong ni Naina sa reyna. "Sapagkat isa siyang masamang magnanakaw!" tugon ng reyna. "Ninakaw niya ang aking buhok habang natutulog ako at ngayo’y ayaw niya na itong ibalik sa akin.""
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin
""Hindi ko ito maibabalik!" iyak ng dragon. "Napakamapanganib nito." Kuminang ang mga mata ni Naina. "Kung saan may panganib, naroon ang pakikipagsapalaran." "At kinakailangan ng bawat paglalakbay ang isang matapang na bayani!" ani Madhav. "Mga bayani, ibig mong sabihin," ani Naina. "Ililigtas namin ang iyong buhok!" Pumayag ang dragon na ituro ang kinalalagyan ng buhok. Ngunit tumanggi siyang lapitan ito."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin
"Masayang-masaya si Raymie ngunit sabi ni Mabula, "Ngunit hindi sapat ang mga butong nasa akin upang linisin ang inyong hangin. Kailangan ninyong bawasan ang anumang bagay na magbubuga ng karbon dioksido sa inyong siyudad. Kinuha ni Raymie ang mga buto at nagmamadaling nagtungo sa mauod na kumunoy. Marami siyang kailangang gawin!"
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Ipinadyak ni Srey Pov ang kaniyang sasakyan na tila isang bisikleta upang paganahin ang makina. Napangiti siya at nagsimula na siyang umangat at lampasan ang bundok. "Nakalilipad ako," hiyaw niya."
Paghahanap sa Araw
"Nang makita ni Kiko ang kaguluhan, mabilis siyang tumakbo sa loob ng bahay, sumisigaw. Papa, dali! May ahas sa damuhan natin! Kapag hindi na gumagalaw ang ahas, lumayo ako. Mabilis na lumabas si Kiko at ang kanyang ama. Tinuro ako ni Kiko. Bigla akong nakaramdam ng takot nang makita ko ang kanyang ama na may hawak na pala. Baka saktan niya ako. Ngunit nang makalapit siya, kinuha niya ang ahas at inilagay sa loob ng sako."
Unang kaibigan ni Iko
"Pagkatapos ay dumating ang huli na taglagas. Ang mga magsasaka ay umani ng bagong palay sa mga buwan ng Kartik at Agryahayan. Ngunit, hindi pa rin nakakanta ang kuku sa masaganang ani para sa pagdiriwang ng Nabonno. Malapit na siyang sumabog sa frustration!"
Gustong Kumanta ni Cuckoo
"Ginawa ng mga babae ang jaggery mula sa mainit na katas ng petsa. Gumawa sila ng matamis na cake. Ang mga dahon ay nahulog mula sa mga puno. Ang mga patlang ay natatakpan ng mga dilaw na bulaklak ng mustasa. Malapit nang matapos ang taon. At gayon pa man, ang kuku ay hindi kumanta. Nagsimula siyang umiyak. Ano ang ibig sabihin kung tuluyan nang nawala ang kanyang kanta?"
Gustong Kumanta ni Cuckoo
"Sa totoo lang, gusto ni Anu lahat ng may bigote. Katulad ng tatay ng kaniyang kaibigan na si Tuti, na ang totoong pangalan ay Smruti. Meron siyang napaka lagong bigote! Kakailanganin niya ng malaki na matabang suklay para suklayin ito. Magaling maglaro ng tennis ang tatay ni Tuti. Pero sa totoo lang, dapat siya maging mambubuno. Kung nakasuot siya ng turban na may plete at may dalang higanteng klab sa kaniyang balikat, maganda ang kaniyang hitsura."
Ang bigote ni Tatay
"Nag-aalala siyang makakalimutan niya ang kanyang mga hakbang habang sumasayaw. "Tutulungan kitang magsanay sa bahay." sabi ni Nanay"
Sayaw, Mihlali!
"Si Ali ang pinaka maliit. Sila Ado at Aka ay lagi siyang inaasar tungkol sa kanyang sukat."
huwag mo akong maliitin
"Ang sabi ni Ali. Gusto niya na maging mas mabait sila sa kanya. Hindi nila siya hinahayang gumawa ng kahit anung masaya. Higit sa lahat, gusto ni Ali na kumain ng gintong mansanas na prutas na matatagpuan sa kagubatan. Ngunit sila Ado at Aka ay ayaw siyang bigyan."
huwag mo akong maliitin
"Umiiyak habang pabalik sa loob ng puno si Ali. Nung gabing iyon, may naisip siyang ideya."
huwag mo akong maliitin
"Bigla siyang sinigawan ni Ado, "Paanu mo nagawang tumakas nang di nagsasabi sa amin?" Sangayon ni Aka. " Ang mga napakaliit mong binti ay mabagal kumilos para umabot sa oras papunta sa puno!""
huwag mo akong maliitin
"Nang si Phyllis ay naging apat na taong gulang, marami ang kanyang napamangha. Pinabilib din niya ang kanyang mga guro, sa galing ng kanyang mga paa sa pagsayaw. Mula pagpasok sa paaralan, hanggang sa pag-uwi, araw-araw siyang nag-sasayaw. Wala nang ibang mas nakakapagpasaya kay Phyllis kundi ang mag-Ballet."
Ang kwento ng isang Mananayaw
"Ang pagsasayaw ay hindi lang upang magsaya, alam ni Phyllis iyon; araw at gabi siyang nagsasanay, at ang hirap ng pagsasanay na iyon ang tumulong sa kanyang pag-unlad. Palagiang pag-ngiti, na para bang hindi siya napapagod, kahit minsan man ay nahihirapan, palagi niyang iniisip na maging pinakamagaling. Ang salitang "magaling lang" ay hindi kailanman naging sapat sa kanya."
Ang kwento ng isang Mananayaw
"Ang gantimpala ay kusang dumarating kapag ikaw ay sumailalim sa pagsubok. Isang araw, ituturing siyang pinakamagaling sa Timog Afrika: "Prima Ballerina Assoluta", pinakamagaling na mananayaw sa lahat, yan ang gusto niyang maging titulo habang panahon. Wala nang iba pang gusto si Phyllis."
Ang kwento ng isang Mananayaw
""Hindi ba kailangan nating bantayan sandali si Tin Tin? Nabasa ko lang na ang susunod na pangangalaga ay kasinghalaga ng operasyon." "Tama ka," sabi ng kanyang ina. "Siguraduhin na bigyan siya ng maraming pahinga at babantayan natin ang mga tahi na iyon para makita kung gaano ito katagal. Dapat ay handa na siyang maglaro muli sa loob ng ilang araw""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha
"Si Nana ay may laruang kamelyo na mahal na mahal niya. Mayroon din siyang laruang giraffe bilang matalik niyang kaibigan. Minsan, nais din ni Nini na makipaglaro sa kanyaang laruang kamelyo."
Pagpapaligo sa Kamelyo
"Nang siya ay makarating sa paaralan, walang siyang naabutang ibang mag-aaral. Isang lalaking naglalakad ang nagsabi na sarado and paaralan. Nagbigay ito ng kalituhan kay Tutu."
Unang Araw ng Eskwela
"Tungkol sa May-akda Si Durga Lai Shrestha ay isang tanyag na makata ng Nepal Bhasa at Nepali. Bilang isang guro ng Nepal Bhasa sa Kanya Mandir Higher Secondary School noong 19 50 s-19 70 s, gumawa siya ng mga kanta upang mapasigla ang mga bata na ipahayag ang kanilang sariling wika. Ang kanyang mga kanta ay naging malawak na kilala sa buong Kathmandu Valley at ang mga koleksyon ng mga kanta ng kanyang mga anak ay napagdaanan ng labis na muling pag-print at hanggang ngayon Tungkol sa Illustrator Si Ashish Shakyais isang kamakailang nagtapos sa Lalit Kala Campus sa Kathmandu, Nepal. Mayroon siyang diploma sa animasyon at mga visual effects mula sa Black Box Academy. Nagtrabaho siya bilang isang character designer, storyboard artist at animator para sa Fire studio, Arcoiris studio, at iba't ibang mga freelance na proyekto."
Hoy Makaw!
"Isang araw, pumunta si Didi sa tambakan. Mayroon siyang pulang dupatta. Tiningnan ni Didi ang mga batang nagtatakbuhan. Tapos naghanap siya ng lugar na mauupuan. Binuksan niya ang kanyang bag at may kinuha."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan
"Nandoon si Didi na nakahiga sa kama. Mukha siyang sobrang sakit. Malungkot ang mga mata niya at hindi siya ngumiti. Binigyan siya ng doktor ng mga gamot. Ngunit kahit papaano hindi siya gumaling."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan
"Pagkilala Una sa lahat kami ay lubos na nagpapasalamat sa pagiging bukas palad ni Durga Lal Shrestha sa lubos na pagtanggap ng proyektong ito. Isa siyang inspirasyon para sa susunod na henerasyon na may malikhaing imahinasyon. Pasasalamat din sa ilustrador na si Amber Delaheya mula sa Stichting Thang na siyang humawak ng illustration workshops. At higit sa lahat, ang akdang ito ay hindi magagawa kung wala sina Suman at Suchita Shrestha, na mga anak ni Durga Lal Shrestha's at ang kaniyang kabiyak, Purnadevi Shrestha na palagi niyang karamay."
Alitaptap
"Dumating ang mga panauhin at nagtapos ang prusisyon sa kasal. Huminga ng malalim si Palaka at handa nang kumanta. Ngunit sa halip na Maagar, ang kanta sa kasal, nagkamali siyang kumanta ng Sajanaa, ang awit na nag-aanyaya sa ulan... "Bumuhos ang malakas na ulan at gumapang ang madilim na ulap. Tingnan kung gaano kabasa ang aking mga perlas at kung paanong basang-basa ang aking alampay.""
Ang Kasal ni Lobo
"Ang biglaang pag ataki ng mga tipaklong sa masamang elepante ang siyang nag pataboy sa masamang elepante. Kumaripas ng takbo papalayo at hindi na kailan man ito bumalik."
Ang tipaklong laban sa elepante
"Si Mere ay nagkaraoon ng ideya, at tumakbo pauwi sa kanila. Sa kanyang pagbalik ay may dala-dala siyang dalawang salbabida."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena
"Si Mere ay nagkaraoon ng ideya, at tumakbo pauwi sa kanila. Sa kanyang pagbalik ay may dala-dala siyang dalawang salbabida."
Ang Pagkikita Nina Mere at Sashang Sirena
"Gusto ni Edi na maglaro ng saranggola ngunit wala siyang sapat na pera para bumili nito. Nagbasa siya ng aklat tungkol sa paggawa ng saranggola."
Gumawa si Edi ng Saranggola
"Gusto ni Moru na umakyat ng mga puno at magnakaw ng mga hilaw na mangga. Gagapang siya sa sanga na nagkukunwaring isang cheetah sa isang malalim na madilim na gubat. Nasisiyahan siyang makahuli ng mga insekto - ang asul na berdeng bote ay lumipad na may malaking makintab na ulo, ang manipis at malutong na tipaklong, at ang dilaw na paru-paro na ang kulay ay nagmula tulad ng pulbos sa kanyang mga daliri. Gustung-gusto ni Moru ang mga lumilipad na saranggola, mas mataas ang mas mahusay. Aakyat siya sa pinakamataas na terasa upang umakyat ang kanyang saranggola sa itaas ng ulap tulad ng isang makinang na agila na sumusubok na maabot ang araw."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Isang araw, sumulat ang guro ng ilang kabuuan sa pisara. Madali ang kabuuan ngunit nakakasawa. Hindi gusto ni Moru na gawin ang mga ito at wala siyang pasigan. Nasira ang kanyang pasigan at walang pera ang kanyang ina upang makabili ng bago. Sa halip ay binilang niya ang daan-daang mga langgam na umaakyat sa dingding. Tumingin siya sa puno sa labas at napansin na perpekto ang mga dahon. Ang mga perpektong dahon ay may perpektong mga anino. Sa kanyang isipan, binibilang ni Moru kung gaano karaming mga sirang ladrilyo ang nandoon sa kahabaan ng compound wall ng paaralan. Kinakalkula niya na kung ang bawat ladrilyo ay nagkakahalaga ng limang rupees ay kukuha ng higit sa isang libong rupees upang mapunan ang lahat ng mga puwang at sirang puwang sa dingding."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Dumating ang ulan at bumukas ang paaralan pagkatapos ng bakasyon sa tag-init. Akala ng lahat ay babalik sa paaralan si Moru kasama ang lahat ng mga bata. "Hindi," sabi ni Moru nang mahigpit. Isang taon ang lumipas. Sumuko ang lahat kay Moru. Marahil ay sumuko din si Moru sa kanyang sarili. Sa halip, nagsimula siyang gumawa ng iba pang mga bagay."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Kinabukasan, naghintay si Moru hanggang matapos ang klase at umalis na ang lahat ng mga bata. Nag-iisa ang guro. Tahimik na pumasok si Moru at tumayo sa may pintuan. Parang multo ang paaralan nang nawala ang lahat ng ingay at tawanan at pagsigaw. Tumingala ang guro at sinabi, "Mabuti na dumating ka. Kailangan ko ng tulong mo." Nausisa si Moru. Anong uri ng tulong ang kailangan ng guro? Marami siyang mga anak sa kanyang paaralan na tutulong sa kanya. Sa isang bagay na talagang uri ng boses sinabi ng guro, "Maaari mo ba akong tulungan na maisaayos ang mga libro?""
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Pagkalipas ng isang buwan, hinahanap siya ng ina ni Moru sa kalagitnaan ng umaga. Wala siyang saan. Tumingin siya sa terasa ngunit wala siya doon. Napatingin siya sa dingding kung saan siya karaniwang nakaupo na nakabitin ang kanyang mga paa, ngunit ang mga saranggola lamang niya ang namamahinga doon."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Naroon si Moru. Nakayuko ang kanyang ulo, at tinitigan niyang mabuti ang kanyang notebook. May nakakunot na konsentrasyon sa kanyang noo at malalim na pagsipsip sa kanyang mga mata. Siya ay abala sa paglutas ng mga kumplikadong problema sa matematika kasama ang lahat ng iba pang mga bata sa kanyang edad. Tumingin din ang guro, at ngumiti siya sa kanyang malambot na mainit na ngiti sa ina ni Moru. Masaya siyang ngumiti pabalik. Si Moru ay nasa paaralan muli. Sa pagkakataong ito ay lalo siyang natuto. At higit sa lahat, sa pagkakataong ito ay minahal na niya ito."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Isang araw, tinanong ng may batik na manok si Nanay. - Ikaw ang aking ina. Kaya, ang iyong ina ay.... -... ang iyong Lola. Sagot ni nanay na manok at nagpatuloy. - Noong maliit pa kayo, pinapasyal niya kayo bago maglakad, maghanap ng pagkain para sa inyo, turuan kayo kung paano maiiwasan ang mga uwak at lawin... Ngunit ngayon, hindi mo na muling makikita ang maririnig. Matagal na siyang pumanaw."
Ang Lola ng Batikang Manok
"Talagang nadama ng batik-batik na manok ang mainis. - Sa lahat ng pag-aalaga ng kanyang granny, siya pa rin ay humihingi ng higit pa? Hindi ito matulungan, Ang batik-batik na manok ay ibinigay sa maliit na buntot ang isang tuka at sinabi. - Itigil mo ang iyong pagka-inis. Gusto mo ba siyang ubusin ang maghapon para suyuin ka?"
Ang Lola ng Batikang Manok
"Kinabukasan, pumunta si Tina atbang mga kaibigan nya sa gubat para maglaro. "Naku, anong nangyari sa kagubatan," iyak nya. Tapos may narinig siyang humihingi ng tulong. "Tulong, tulong!" Pinakinggang mabuti ni Tina."
Kaibigan sa Kagubatan
"Nagmakaawa ang palaka kay Tins. "Tulungan mo kami Tina. Sinira ng bagyo ang aming mga tahanan kagabi." "Huwag kayong mag alala mga kaibigan. Tutulungan namin kayo," sabi ni Tina. Agaran siyang bumalik sa baryo."
Kaibigan sa Kagubatan
"Sinuyod ni Euis ang pista kasama ang kaniyang ina, habang nagtitinda ng matamis na bao sa mga kapwa tindero at tindera. May naamoy siyang kaaya-aya. "Maraming pagkain ang gumagamit ng matamis na bao sa kanilang mga lutuin," ang paliwanag ng kaniyang ina."
Isang Pagdiriwang
"Nais ni Euis ng jipang bike subalit ngyon mayroon siyang jipang na paruparo."
Isang Pagdiriwang
"Nahihiya siyang naglakad patungo sa kaniyang silid. Pinahanay sila ni Ginang Billu sa isang linya upang kumanta ng kanta ng kambing"
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan
"Nakakita sya ng linya ng mga Langgam. Saan kaya sila pupunta? Nagsimula siyang gumapang sa hulihan ng mga langgam!"
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan
"Nang magising si Dira ay umaga na at wala siyang nakitang tao sa kanilang bahay. Tinawag niya ang kanyang Ina at kapatid ngunit walang sumasagot."
Si Dira at Chaku
"Si Tinku at ang kanyang mga kaibigan ay tumalon at hinagis at gumulong hanggang sa humikab si Tinku. Inaantok na ako. Kailangan ko nang umuwi. sabi ni Tinku. Masaya siya na marami siyang bagong kaibigan. Nagkukusot malapit sa kanyang ina, sabi niya, Ang gabi ay hindi isang malungkot na lugar, ina. Ang gabi ay puno ng mga kamangha-manghang nilalang. Oo, sagot ng kaniyang ina. Ang iyong mga bagong kaibigan ay panggabi, tulad ng ligaw na aso."
Goodnight, Tinku!
"Hindi nagtagal nakagawa na siya ng bagong tambol. Agad siyang pumunta sa palasyo para kumanta sa harap ng Hari."
The King's Secret
"Patuloy siyang lumilipad! Ang hangin sa ilalim ng kanyang mga pakpak ay lumakas at siya ay lumipad nang paitaas! Ang mga maya at lunok ay nagsabi, "Kamangha-mangha! Isang lumilipad na manok!""
Kamangha-manghang si Daisy