Nya ΞlimuResources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (138)
"Ayaw bitawan ni Toto ang bulate. Itatanong nila kay Inang Manok kung kanino dapat mapunta ang bulate."
Si Tata at Si Toto
"Hindi man natin alam ang kanilang sinasabi, ngunit alam natin kung sino ang nagsasalita."
Narinig mo ba?
"Tingnan mo kung gaano ako kataas tumalon sa ibabaw ng buwan."
Ano Kaya Ako Ngayon?
"Sabi ng guro kailangan namin isulat kung ano ang gusto namin paglaki."
Sa aking Paglaki
"Sa wakas alam ko na kung ano talaga ang nais ko. Gusto kong maging isang astronaut! Gusto kong malibot ang kalawakan at bisitahin ang mga planeta at mga bituin."
Sa aking Paglaki
"Si Nita ang nangunguna sa kanilang klase sa Agham. Sa kaniyang mga libreng oras, gusto niyang gumawa ng mga bagong kagamitan. Alam niya kung paano gumawa ng kompas. Alam niya kung paano magpailaw ng bombilya gamit ang enerhiya mula sa sikat ng araw."
Green Star
"Ano kaya kung kaya kang palundagin ng jelly beans nang napakataas? Maari kang makarating sa paaralan sa isang malaking hakbang."
Ano kaya kung...?
"Ano kaya kung ang kambing at manok ay nakakapagsalita? Magaling kaya silang magbiro?"
Ano kaya kung...?
"Ano kaya kung ang mga bahay ay rocket ships? Makakapagbakasyon na ang inyong pamilya sa buwan!"
Ano kaya kung...?
"Ano kaya kung wala ng kailangang magluto? Ano kaya kung ang hapunan ay dadating na lang sa mesa? (At ito ay ang iyong laging paborito.)"
Ano kaya kung...?
"Ano kaya kung hindi natutunaw ang ice-lollies? Tatagal sila ng buong taginit!"
Ano kaya kung...?
"Ano kaya kung ang mga larawan sa aklat na binabasa sa iyo ng Tatay mo ay lumipad paikot sa iyong ulo?"
Ano kaya kung...?
"Ano kaya kung ang kulay rosas kong bota ay may kapangyarihan? Mauunahan ko na tumakbo ang kuya ko!"
Ano kaya kung...?
"Nag-isip ng malalim si Tuna kung paano siya makakakuha ng lumot sa kailaliman ng dagat. Naalala niyang tanungin ang kanyang kaibigang si Kabayong Dagat. Lumalangoy kaya siya ngayon sa mababaw na parte ng tubig? Naghanap siya ng naghanap hanggang matagpuan na niya ito."
Si Tuna at Ang Pulang Lumot
"Isang gabi, tinanong ni Trang si Iskuwirel kung nais nitong sumama sa paaralan."
Nagpunta si Iskuwirel sa Paaralan
"Tiningnan niya sa ibaba ang sirang saging kung saan siya ipinanganak."
Ang Langaw sa Kalawakan
"Ipinagtataka ni Rica, "Paano kaya makalilipad ang mga ibon sa lugar na ito kung wala itaas o ibaba?""
Ang Langaw sa Kalawakan
"Tingnan mo kung ano ang nasa kamay niya!"
Ang Langaw sa Kalawakan
"At si Droso? Maingat namang inoobserbahan nina Rica at ng kaniyang mga kaibigang siyentipiko kung paano niyaginagamit ang kaniyang mga pakpak sa kalawakan."
Ang Langaw sa Kalawakan
"Alam mo ba na may pagkakatulad ang langaw-prutas sa tao? Natatandaan nila ang mga bagay-bagay at nagkakasakit din sila gaya natin! Kaya naman gustong pinag-aaralan ng mga siyentipiko ang mga langaw-prutas sa kalawakan. Kung tutuusin, mas madaling magpadala ng mga langaw sa kalawakan kaysa ng mga tao! At ito rin ang dahilan kung bakit ang mga langaw-prutas ay itinuturing na mga modelong organismo."
Ang Langaw sa Kalawakan
"Nakatira ako sa isang kuwadra kung saan dumarating ang mga bata upang matutong sumakay ng kabayo. Pero di pa ako napipili..."
Rudi
"Si Gul at ang kanyang kuting ay lumulutang sa loob ng himpilan tulad ng mga lobo. Alinmang gamit o nilalang na hindi nakatali ay magpapalutang lutang sapagkat lahat ng ito ay walang angking bigat sa kalawakan. Nangyayari ito dahil ang himpilang pangkalawakan o Space Station at ang mga nasa loob nito ay sadyang nahuhulog ng mabilis papunta sa daigdig natin. Marahil ay nagtataka ka kung bakit hindi ito bumabagsak? Ito ay dahil sa hugis ng ating daigdig. Ang himpilang pangkalawakan ay nahuhulog ng nahuhulog pababa, samantalang ang ibabaw ng ating daigdig ay nakakurba sa direksyon na hindi maabot ng himpilan habang ito ay nasa kalawakan."
Isang Araw sa Kalawakan
"Wala ding gripo ng tubig sa loob ng himpilan sapagkat hindi ito aagos at kaya gumamit si Gul ng natatanging sabon at kung bakit nya kailangan lunukin ang tootpeyst."
Isang Araw sa Kalawakan
"Sobrang lito na si Nina. Hindi na niya makilala kung sino-sino ang tumatakabo sa kaniyang paligid. Hindi niya na rin makilala ang babaeng nakahawak sa kaniyang kamay."
Si Ate Bungi
"Ang guro ay si Een Sukaesih, kilala sa tawag na Bu Een. Nakapagtapos si Bu Een sa Indonesian University of Education sa Bandung. Nagkaroon siya ng sakit na Rheumathoid Arthritis (RA) na naging dahilan kung bakit hindi siya nakakagalaw ng 27 na taon. Sa pagsusumikap, nagturo siya kahit nakahiga mula 8 ng umaga hanggang 8 ng gabi. Nagtuturo siya ng Ingles, Kasaysayan, Kompyuter at Matematika. Kahit sino galing sa elementarya at sekondarya ay tinatanggap. Mahal siya ng kanyang mga estudyante kaya tinutulungan siya sa mga gawaing bahay katulad ng paglilinis."
Ang Dakilang Guro
""Ngunit mas magandang makabalik tayo sa oras ng hapunan," ani Madhav. "Hindi natin gugustuhing malaman kung ano ang nagpapagalit kay Aai.""
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin
""Nasaan ang buwan?" Tinanong nila ang isang kumikinang na kabayong may sungay ng direksyon. "Paano ka naging ganyang kakintab?" "Alam mo ba kung saan gawa ang buwan?" "Ikaw, saan ka naman gawa?""
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin
""Hindi natin nalaman kung saan gawa ang buwan," ani Madhav. "Sino ba ang may pakialam doon? Nais kong malaman kung saan gawa ang mga bituin!" ani Naina, maraming nakikitang pakikipagsapalaran ang kanyang mga mata."
Ang Paglalakbay ng Aninag ng Bituin
""Bibigyan kita ng mga mahiwagang buto. Lilinisin ng mga ito ang inyong hangin. Tutubo ang mga buto kung diniligan.""
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Nang makarating siya, tinawag niya ang lahat para sa isang agarang pulong sa dakilang bakuran. Lahat sa Siyudad ng Usok ay dumating. Tumingin sila sa paligid habang nag-iisip kung ano ang mangyayari."
Prinsesa ng Siyudad ng Usok
"Pumunta si Srey Pov sa kapitan ng nayon. “Nais kong gumawa ng lumilipad na makina upang mabisita ko ang araw at alamin kung bakit hindi na ito lumiliwanag.” Ngunit hindi pinakinggan ng kapitan si Srey Pov. “Hindi mo kayang lumipad patungo sa araw. Maliit ka pa! Umuwi ka na lang!”"
Paghahanap sa Araw
"“Araw-araw na lang ay may lumalagabog na kahoy,” balisang sabi ni Anopol. “Paano na kung narito na ’yan sa atin bukas?” tanong ni Anopol. “Di ko rin alam, Anopol,” nakatatakot na sagot ni Tang-id."
Ano ang Kinatatakutan nina Anopol at ni Tang-id
"Gusto ko lang mahalin. Pero paano ko mararamdaman ang ganyan kung ang mga tao ay palaging malayo sa akin? Nagpaalala ito sa akin ng marami. Dahil nasunog ang kalahati ng aking katawan, naiwan akong kalbo, peklat at pangit. Iyon ang dahilan kung bakit naisip nila na mayroon akong sakit. Kaya pala parang galit sila sa akin. Ako ay isang ligaw na nais lamang mapakain, maglaro at mahalin ng mga tao."
Unang kaibigan ni Iko
"Gusto ko lang po ay alagaan at mahalin. Pero paano ko mararamdaman ang ganyan kung ang mga masasakit na salita ay palaging itinatapon sa akin saan man ako magpunta? Mayroon ding mga mabubuting tao na nagpapakain sa akin, tulad ng bata sa panaderya na nagbibigay sa akin ng tinapay. Salamat sa pagkain. Ano ang pangalan mo? Itinanong ko. Ako si Kiko. Kumusta naman kayo?"
Unang kaibigan ni Iko
"Setyembre 8, Miyerkoles. Di ko pa rin talaga alam kung itlog ng anong hayop o insekto ang narito sa dahon."
Misteryo ng Itlog
""Hindi, imposible!" "Oo, totoo!" "Hindi, imposible!" "Sige, halika sumama ka at tingnan natin kung hindi ka naniniwala sa akin", sabi ni Matsing."
Ang Ginto ni Lolo
"Natutuhan niya kung paano siya magiging ligtas sa puno."
Ang Munting Matsing at ang Isda
"Labas-pasok kami ni Nanay sa mga tindahan. Tindahan ng mga damit at ng mga aklat, pati na tindahan ng mga bag at kung anu-ano pang mga bagay."
Isang Abalang Araw
"Sa unang araw ni Lita sa paaralan, hindi pa niya alam kung paano magbilang."
Masaya ang Magbilang
""Kaaloo! tigil, Kaaloo!" sigaw ni Maaloo habang patakbo niyang sinundan ito. "Wag mong sirain ang hardin." Nakita niyang nagkakahig si Kaaloo sa lupa at hulaan niyo kung ano ang nabungkal! Malalaki at matatabang patatas!"
Aaloo-Maaloo-Kaaloo
"“Tinanong ako ni Jyomo kung ano ang bagay na nakalagay sa dingding,” ani ni Urmu. “Nakalimutan kong sagutin ang tanong niya.”"
Ang regalo para kay Jyomo
"Nagpasya ako na maging magaling na detektib. Nagpasya akong alamin kung anu-ano ang mga nagawa niya sa buong araw."
Ang salamin ni Lola
""Wala akong masyadong ginawa ngayong araw. Maliban lang sa pagpunta ng biyenan ni Veena, alam mo na. At kung gaano siya kahaba makipag tsismisan! Nakarami kami ng tasa ng tsaa. At kinain niya lahat ng laddoos na ginawa pa ng iyong ina," sabi ni Nani."
Ang salamin ni Lola
"Dumating ang tag-araw. Nakita ni Shimul Tree ang cuckoo na malungkot. Sinabi ng puno: "Ngayon ay napakainit ng panahon. Tiyak na iyon ang dahilan kung bakit hindi ka makakanta. Hintayin mo na lang ang Monsoon! Magsisimula na ang malakas na ulan, at ang patak ng patak ng ulan ay tutulong din sa iyo na kumanta.""
Gustong Kumanta ni Cuckoo
"Ginawa ng mga babae ang jaggery mula sa mainit na katas ng petsa. Gumawa sila ng matamis na cake. Ang mga dahon ay nahulog mula sa mga puno. Ang mga patlang ay natatakpan ng mga dilaw na bulaklak ng mustasa. Malapit nang matapos ang taon. At gayon pa man, ang kuku ay hindi kumanta. Nagsimula siyang umiyak. Ano ang ibig sabihin kung tuluyan nang nawala ang kanyang kanta?"
Gustong Kumanta ni Cuckoo
"Laging iniisip ni Anu, na kung ang kaniyang Ama ay nakasuot ng magarang turniko at isang turban at nakasakay sa isang matangkad ng kabayo, na may espada sa kaniyang sinturon, kung gaano ka engrande ang hitsura niya! Katulad na lamang ng kawal na nakasuot ng salamin!"
Ang bigote ni Tatay
"Ang tatay ni Sahil ay may mala lapis sa nipis na bigote. Nagtataka si Anu kung paano niya nagawang pantayin ito ng pino. Kung nakasuot sana lang siya ng mataas na itim na sumbrero, mahabang itim na pamatong at itim na salamin, kahawig na niya iyong inspector sa telebisyon na nanghuhuli ng lahat ng magnanakaw!"
Ang bigote ni Tatay
"Napaisip si Anu kung bakit hindi tumutubo ang bigote sa ilalim ng kaniyang ilong. Kada umaga ay binabasa niya ito ng sabon, pararamihin ang bula at lalagyan niya ang sarili ng iba't ibang uri ng mga bigote. "Ang aking bigote ang pinaka mahusay," sabi niya. "Ito ay purong puti, at napaka lambot! Maganda naman diba? masayang tanong niya."
Ang bigote ni Tatay
"Hinintay ni Sophy kung ano ang mangyayari. "Kailan ka lalaki biik? Sapat ba ang pagdilig at paglagay ko ng pataba sa iyo?" tanong nya sa baboy."
Nagtanim si Sophy ng Biik
"At alam mo kung sino ang nanalo ng premyo!"
Ang damit para kay Kooru
"Noong unang panahon, hindi pa ganoon katagal, ang batang si Phyllis ay ipinanganak para sumayaw ng baley. Dalawang taong nagmamahalan, ang kanyang nanay at tatay, ay di pa nalalaman kung anong klaseng mananayaw ang ipinagkaloob sa kanila."
Ang kwento ng isang Mananayaw
"Wala silang mga anak, pero hindi naging dahilan upang sila ay malungkot, sapagkat nakaisip sila ng paraan upang makatulong sa ibang mga ina at ama. Itinatag nila ang kanilang sariling paaralan, ito ay tinawag na "Dance For All", kung saan ay mabibigyan ng pagkakataon ang mga bata, mula sa iba't ibang estado sa buhay, upang matuto at mahalin ang pagsasayaw."
Ang kwento ng isang Mananayaw
"Habang nakaupo sa parke, iniisip ni Phyu Wah kung paano niya mapapatigil ang malaking pusa sa pang-aapi sa kanya."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully
"Ikinagulat ito ni Phyu Wah. Napaisip siya kung bakit hindi natakot ang maya sa kalapati."
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully
""Hindi ako natatakot. Kung natatakot ako, mas papahirapan niya ako sa hinaharap. Kailangan nating sabihin sa mga nananakot kung ano ang hindi natin gusto at maging matapang upang hindi nila tayo apihin ulit.""
Ang Kuting na si Phyu Wah at ang Bully
"1. Sino ang unang gustong dalawin nina Da at Sa? 2. Sino ang huling dadalawin nina Da at Sa. 3. Alam mo ba kung bakit gustong dalawin nina Da at Sa sina Samnang, Socheata,, Seiha, Bopha, Bona, Sokha, Sophy at ang kanilang tiyahin at tiyuhin? 4. Nasubukan mo na bang dalawin ang isang tao sa kanilang tahanan? Sino ang kasama mo?"
Gustong bisitahin ni Da at Sa
"Pumasok si Dara sa kanilang silid at tinanong si Sokha kung ano ang kanyang ginagawa. "Nililinis ang aking mga lumang laruan na ibibigay sa iyo," tugon ni Sokha. "Mayroon akong gagawing pang-matandand gawain ngayon, babasahin ko ang aking mga medikal na libro kasama si mama.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha
""Hindi mo alam kung paano siya aayusin?" Nag-aalalang tanong ni Sokha. "Aayusin natin siya," sagot ng kanyang ina. "Ang mga doktor ay kadalasang kailangang magsaliksik sa mga pinakabagong pamamaraan upang matiyak na ang kanilang mga pasyente ay makakakuha ng pinakamahusay na pangangalaga." Nakahinga nang maluwag si Sokha at nagsimulang tumingin sa libro kasama ang kanyang ina."
Unang Operasyon ni Doktor Sokha
""Sa palagay ko ay dapat ding tumulong ang iyong kapatid sa operasyong ito," sabi ng ina ni Sokha. "Pero siya ang gumawa nito kay Tin Tin!" protesta ni Sokha. "Oo pero hindi magaan ang pakiramdam niya, kaya mabuti para sa kanya na tumulong at makita kung gaano kalaki ang trabaho sa pag-aayos kay Tin Tin," tugon ng kanyang ina. "Bukod pa rito, ang mga mapanghamong operasyon ay nangangailangan ng isang buong koponan upang maibigay ng pinakamahusay na pangangalaga.""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha
""Hindi ba kailangan nating bantayan sandali si Tin Tin? Nabasa ko lang na ang susunod na pangangalaga ay kasinghalaga ng operasyon." "Tama ka," sabi ng kanyang ina. "Siguraduhin na bigyan siya ng maraming pahinga at babantayan natin ang mga tahi na iyon para makita kung gaano ito katagal. Dapat ay handa na siyang maglaro muli sa loob ng ilang araw""
Unang Operasyon ni Doktor Sokha
"Ang dila na ibon ay nagpunta kay Woodpecker. "Tignan mo kung gaano ako kaganda, Woodpecker!" Sabi ng dilaw na ibon. "Hindi, hindi, ako ay mas maganda saiyo," sumbat ni Woodpecker."
Makukulay na Ibon
"Nagsimula ng mag-impake ang lahat ngunit ang bunsong babae ay hindi pa rin makkapadesisyon kung ano ang kanyang dadalhin. Napamahal na sa kanya ang mga bagay na kanyang naitabi."
Ang bagong Pugad
"Madaling lumipad pababa si Uwak palapit sa batang elepante. "Sumunod ka sa akin, sa ilog. Doon, makikita mo kung ano ang kinakain ni Buwaya para sa kanyang hapunan," putak ni Uwak."
Ang mausisang batang elepante
""Helo," sabi ng bato malapit sa tabing ilog. "Helo," bati ng batang elepante. "Maaari mo bang sabihin sa akin kung ano ang kinakain ng Buwaya para sa hapunan?""
Ang mausisang batang elepante
"Ano ang hinahanap ni Tatay? Saan itinago ni Sokha ang shampoo? Alam mo ba kung bakit pinuri ni Tatay si Sokha? May kinuha ka ba sa iba para itago? Saan mo itinago ang mga bagay na iyon?"
Itago
"Nang makita iyon, iminungkahi ni Nini: - Bakit hindi natin tingnan kung kayang lumangoy ni Kamelyo tulad ng isang balyena?"
Pagpapaligo sa Kamelyo
"Kamusta mga kaibigang Bituin, malalaki at napakaputi kung kuminang. Ikaw ang nagpapaganda ng langit tuwing gabi."
Si Lolo at ang kanyang mga Kaibigan
"Ano ang dahilan kung bakit hindi huminto sa pag-iyak ang isang sanggol? Hindi nagtagal, umiiyak din sina Zi at Zu. Doon na makauwi si Ma."
Don't Wake the Baby!
"Pagkilala Una sa lahat, nais naming pasalamatan ang pagiging bukas na ipinamalas ni Durga Lai Shrestha sa pagyakap sa proyektong ito. Siya ay isang inspirasyon para sa susunod na henerasyon ng malikhaing mangangatha. Isang mainit na pasasalamat sa ilustrador Amber Delahaye mula kay Stichting Thang na humawak ng workshop sa pagguhit. At bilang pagtatapos, ang aklat na ito ay hindi magiging posible kung wala sina Suman at Suchita Shresta, mga anak ni Durga Lai Shrestha, at sa kanyang asawa, Purnadevi Shrestha na laging nasa kanyang tabi."
Hoy Makaw!
"Dahil sa kasiyahan ng mga bata, inayos nila ang lugar kung saan madalas magbasa ng kuwento si Didi. May nagdala ng upuan mula sa basurahan. May nagdala din ng carpet at inilatag sa sahig. May nagdala din ng mga kurtina. Naging maganda ang lugar."
Si Didi at ang Makulay na Kayamanan
"Anong uri ng bahay ang pinakamataas halos sa taas ng puno? Anong uri ng bahay na may taong nagbukas ng isang panahian? Alam mo ba kung saan gawa ang bahay sa ibabaw ng tubig? Saan gawa ang iyong bahay? Ano ang hitsura nito?"
Iba't ibang Uri ng bahay
"Pagkilala Una sa lahat kami ay lubos na nagpapasalamat sa pagiging bukas palad ni Durga Lal Shrestha sa lubos na pagtanggap ng proyektong ito. Isa siyang inspirasyon para sa susunod na henerasyon na may malikhaing imahinasyon. Pasasalamat din sa ilustrador na si Amber Delaheya mula sa Stichting Thang na siyang humawak ng illustration workshops. At higit sa lahat, ang akdang ito ay hindi magagawa kung wala sina Suman at Suchita Shrestha, na mga anak ni Durga Lal Shrestha's at ang kaniyang kabiyak, Purnadevi Shrestha na palagi niyang karamay."
Alitaptap
"Dumating ang mga panauhin at nagtapos ang prusisyon sa kasal. Huminga ng malalim si Palaka at handa nang kumanta. Ngunit sa halip na Maagar, ang kanta sa kasal, nagkamali siyang kumanta ng Sajanaa, ang awit na nag-aanyaya sa ulan... "Bumuhos ang malakas na ulan at gumapang ang madilim na ulap. Tingnan kung gaano kabasa ang aking mga perlas at kung paanong basang-basa ang aking alampay.""
Ang Kasal ni Lobo
"...Isang mabangis na elepante ang nagmula kung saan. Sinimulan n'yang sirain ang nayon."
Ang tipaklong laban sa elepante
"Dahil hindi na matiis ng tipaklong ang ganitong sitwasyon, hinanap niya ang kanyang mga kaibigan upang mag plano kung papaano mapapaalis ang masamang elepante."
Ang tipaklong laban sa elepante
"Maliit, mahina at mahinang paningin gaya ko, paniguradong mamamatay ako kung haharapin ko s'yang mag isa..."
Ang tipaklong laban sa elepante
"Pero kung lahat tayo ay aatake nang sama sama...."
Ang tipaklong laban sa elepante
"Tingnan naten kung makakaya niya tayo nang sabay sabay."
Ang tipaklong laban sa elepante
"Nang hindi humihinto, ang humuhuning ibon ay kalmadong sumagot, "Ginagawa ko kung ano ang kaya ko"."
Tatlong kwento tungkol sa Mundo
"Sa unibersidad ng Amerika marami syang bagong natutunan. Sya ay nagaral ng halaman at kung paano ito lumago. At naalala nya kung paano din sya lumaki: nakikipaglaro sya sa kanyang mga kapatid sa lilim ng puno sa magandang kagubatan ng Kenya"
A Tiny Seed
"Alam ni Wangari kung ano ang kanyang gagawin. Tinuruan nya ang babae na magtanim ng puno gamit ang buto ng puno. Ibineneta ng mga babae ang puno at ginamit ang pera para sa pangangailangan ng kanyang pamilya. Ang babae ay sobrang saya. Tinulungan ni Wangari ang mga babae na maging malakas."
A Tiny Seed
"Oops! Nahulog si Koni. Ntakot si Koni. Paano kung mapunta si Koni sa isang tahimik na lugar? Paano kung walang makahanap kay Koni? Malulungkot si Koni."
Isang natatanging kwentas
"Gusto ni Moru na pumasok sa paaralan dahil marami sa kanyang mga kaibigan ang nagpunta din. Gusto niyang bumangon sa umaga at may pupuntahan. Nagustuhan niya ang malaking palaruan ngunit hindi niya gusto ang pumasok sa klase. Ayaw niya sa guro. Naramdaman niyang nakakulong siya sa silid. Ang mga bata ay hindi maaaring magtanong, hindi sila makagalaw at hindi sila makapagsalita kung nais nilang sabihin ang mga bagay. Masama ang ulo ng guro. Ramdam ni Moru na hindi talaga gusto ng guro ang mga bata. Marahil ay hindi niya nagustuhan ang pagiging guro o pagpunta sa isang paaralan. Sa anumang kaso, hindi rin nagustuhan ng mga bata ang guro."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Tuwing umaga, ang guro ay nagsusulat ng mga bagay sa pisara. Sa isang malakas na tinig, sinabi niya sa mga bata na kopyahin ito sa kanilang pasigan. Tapos lalabas na siya. Kung ang mga batang lalaki ay maaaring kopyahin ang kanyang mga bagay mula sa pisara nang maayos, tiningnan ito ng guro. Kung hindi nila ito magawa, nagalit ang guro. Kapag siya ay nagalit, tatawagin niya ang mga bata ng mga pangalan at kung nagalit siya ay matalo niya sila nang husto."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Isang araw, sumulat ang guro ng ilang kabuuan sa pisara. Madali ang kabuuan ngunit nakakasawa. Hindi gusto ni Moru na gawin ang mga ito at wala siyang pasigan. Nasira ang kanyang pasigan at walang pera ang kanyang ina upang makabili ng bago. Sa halip ay binilang niya ang daan-daang mga langgam na umaakyat sa dingding. Tumingin siya sa puno sa labas at napansin na perpekto ang mga dahon. Ang mga perpektong dahon ay may perpektong mga anino. Sa kanyang isipan, binibilang ni Moru kung gaano karaming mga sirang ladrilyo ang nandoon sa kahabaan ng compound wall ng paaralan. Kinakalkula niya na kung ang bawat ladrilyo ay nagkakahalaga ng limang rupees ay kukuha ng higit sa isang libong rupees upang mapunan ang lahat ng mga puwang at sirang puwang sa dingding."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Isang araw, umalis ang matandang guro. Isang bagong batang guro ang pumalit sa kanya. Sa araw na iyon si Moru ay nakaupo sa dingding at pinapanood ang mga bata na pumapasok sa paaralan. Wala nang nagtanong sa kanya kung bakit hindi siya sumama sa kanila. Sa halip, iniwasan siya ng mga bata sapagkat natatakot silang abalahin sila ng mga ito."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Pagkatapos ay dumating ang mga libro na may mga numero. Bumagal ang mga mata at daliri ni Moru. Ang mga numero ng taba ay sumayaw kasama ang mga payat. Ang dalawang numero na balanseng isa sa tuktok ng iba pa tulad ng isang hindi matatag na gusali na naghihintay pa rin na mapunan ang silong. Ang mga dumaragdag na kabuuan ay tumingin maikli at naglupasay at tumaba at tumaba sa ilalim ng lumaki ang mga numero. Ang dibisyon ay nasa kabaligtaran lamang. Nagsimula ka sa maraming at pagkatapos kung ikaw ay maingat, pinagtrabaho mo ito upang lumikha ng isang mahabang manipis na kaaya-aya na buntot. Kung ikaw ay mapalad ay walang maiiwan. Isa-isa ang lahat ng mga numero at ang kanilang mga lansihin ay bumalik sa Moru."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Madilim at walang ilaw ang paaralan. "Kailangan mong umuwi ngayon, Moru, ngunit makakabalik ka bukas," sabi ng guro. "Ngunit maaari ka bang dumating kapag ang mga bata ay narito mangyaring?" Susunod na araw, kaagad pagkatapos magsimula ang paaralan, dumating si Moru. Nagulat ang mga bata nang makita siya at medyo natakot. Sa ngayon si Moru ay sikat bilang isang 'dada' ng kapitbahayan. "Mayroon akong makakatulong sa akin ngayon," sabi ng guro. Inilagay niya si Moru kasama ang mga nakababatang bata. Mayroong mga libro kung saan dapat magsulat ang mga bata. "Mangyaring, maaari mo bang tulungan ang mga bata na ayusin ang mga numerong ito sa pataas at pababang pagkakasunud-sunod?" Ang maliit na mga bata ay nag-agawan sa paligid ng Moru; namangha sila na ang isang matigas na kapwa tulad ni Moru ay may alam ng lubos."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Pinatayo ni Moru ang mga bata sa isang linya - ang pinakamaliit na bata sa isang dulo at ang pinakamataas sa kabilang dulo. Binigyan niya sila ng mga numero na hahawak. Ngayon ay madali na. Tulad ng sa mga maiikling bata at matangkad na bata, madaling malaman kung sino ang ilalagay kung saan, pareho ito sa mga numero. Araw-araw ay pupunta si Moru nang kaunting sandali at araw-araw ay bibigyan siya ng guro ng isang mas malaki at mas malaking gawain na dapat gawin. Araw-araw natagpuan niya ang kanyang pagmamahal sa mga numero ay lumalakas at araw-araw ang kanyang kaguluhan at kasanayan ay hinihigop ng maliliit na bata."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Pagkalipas ng isang buwan, hinahanap siya ng ina ni Moru sa kalagitnaan ng umaga. Wala siyang saan. Tumingin siya sa terasa ngunit wala siya doon. Napatingin siya sa dingding kung saan siya karaniwang nakaupo na nakabitin ang kanyang mga paa, ngunit ang mga saranggola lamang niya ang namamahinga doon."
Tayo ang magbilang kasama si Moru
"Isang araw, tinanong ng may batik na manok si Nanay. - Ikaw ang aking ina. Kaya, ang iyong ina ay.... -... ang iyong Lola. Sagot ni nanay na manok at nagpatuloy. - Noong maliit pa kayo, pinapasyal niya kayo bago maglakad, maghanap ng pagkain para sa inyo, turuan kayo kung paano maiiwasan ang mga uwak at lawin... Ngunit ngayon, hindi mo na muling makikita ang maririnig. Matagal na siyang pumanaw."
Ang Lola ng Batikang Manok
"Sa pakikinig kuwento, nalagpasan ni Batik-batik na manok ang kanyang Lola. Tumakbo siya papunta sa hardin kung saan sya dinadala ng kanyang Lola kasama ang mga kapatid sa mag laro. Bigla niyang nakita ang isang matandang manok. Ang matanda ay sinusuyo ang isang maliit na manok na may maliit na buntot. - Kumuha ka ng ilang mga butil, aking mahal! Patuloy na iniyuko ng maliit na buntot ang kanyang ulo. - Cheep, cheep! Ayokong ng mga butil! Gusto ko ng isang tipaklong!"
Ang Lola ng Batikang Manok
"Nasasaksihan ang kanyang apo na peck ng isang hindi kilalang tao, ang lola ay umusbong kaagad ang kanyang mga balahibo at binigyan ng pagsaway ang Speckled Chicken. - Sino ka upang bullyin ang aking apo? Sinabi ng Speckled Chicken pagkatapos sa lola kung paano niya namiss ang kanyang Lola. - Lola, sana nandito pa rin ang Lola ko... Kung nandiyan lang ako sa tabi ko si Lola kagaya ng apo mo ngayon...""
Ang Lola ng Batikang Manok
"Matapos ang pagkain, ginabayan ni Granny ang kanyang mga apo upang makahanap ng tubig at magpahinga sa kaaya-ayaang lilim ng mga puno. Sa hapon, nag-cluck muli si Granny upang tipunin ang kanyang mga apo upang turuan sila kung paano manghuli ng mga bulate at tipaklong... Naramdaman ng Speckled Chicken na napakasaya. Nasisiyahan lang siya sa kanyang oras sa tabi ni Granny, tulad ng dati sa kanyang Lola noong una."
Ang Lola ng Batikang Manok
"Noong unag panahon, ang araw ay napakatamad. Sumisikat lamang ito kung kailan niya gusto."
Ang Araw at Gabi
"Nag isip ang mga taga baryo kung ano ang kanilang gagawin. Naalala ni Tina ang araw na nasira ang bahay ng kanyang lola dahil din sa bagyo. "Kailangan muna nating maglinis at ayusin ang mga nasira, tapos magtanim tayo ng mga bagong puno." mungkahi ni Tina. "Tama, tutuling din kami dahil tirahan din namin ito," sabi ng mga hayop."
Kaibigan sa Kagubatan
""Hindi ko alam kung paano gumuhit ng bangka," Wika niya "Ngunit sinabi ng lahat na gumuhit ka ng bangka sa klase nyo ngayon," sabi ni Piggy."
Ang batang kambing at kanyang mga kaibigan
"Nagdesisyon si Dira na tumakbo palabas ng bahay. Biglang may grupo ng elepante na naglabasan mula kung saan. Hindi ni Dira malampasan ang mga ito sa halip ay lumambitin siya sa pangil ng isa sa mga elepante at sumakay sa likod nito."
Si Dira at Chaku
"Samahan natin si Meena sa kanyang paglalakbay sa kanyang kasiyahan, pag akyat ng puno, magtanong, humanap ng solusyon sa mga problema at ipakita sa inyo kung ano ang magagawa ng isang batang babae."
Hating Kapatid
"Si Raju ay pagod at gutom. Pinag mamasdan sya ng kanyang Lola buong araw at kanyang napagtanto kung gaano kadami ang gawain ni Meena araw araw."
Hating Kapatid
"At binahagi nya ang prutas kay Meena, pina ngako ni Raju na tutulungan nya ito sa mga gawaing bahay kung kaya nya. Sabi ni Meena kay Raju na ang pagbabantay kay Lali ay hindi madali."
Hating Kapatid
"Kaya't siya ay umalis sa gabi upang makita kung ano ang maaari niyang makita. Sa kalangitan, nakakita si Tinku ng buwan, maputi at bilog, nakangiti sa kanya. Ramdam niya ang sobrang saya. 'Maganda ang Gabi,' naisip ni Tinku."
Goodnight, Tinku!
"Nangako ang barbero na hindi niya ito ipagsasabi. Lumipas ang mga araw at nagsimulang lumaki ang kaniyang tiyan. “Kailangan kong masabi ito sa iba, kung hindi sasabog ang aking tiyan!” naisip ng barbero."
The King's Secret
"Makalipas ang ilang araw, dumating ang isang musikerong naghahanap ng magandang kahoy para makagawa ng bagong tambol. Napahinto siya sa mismong harap ng puno na kung saan ibinulong ng barbero ang kaniyang sikreto."
The King's Secret
"Nahiya ang hari. Naramdaman niya kung gaano siya kalupit sa kaniyang anak na itinago sa loob ng mahabang panahon."
The King's Secret
"Ang Konstilasyon ay pangkat ng mga bituin na nag po pormang isang simbolo sa kalangitan. Minsan ay mukhang isang mitolohikal na karakter o isang hayop kung mayroon kang isang magandang imahinasyon. Ang Cygnus, Lacerta, Triangulum, Cepheus, ang Little Dipper, Lynx, Draco, Hercules, ang Big Dipper, Scutum at Orion ay mga pangalan ng mga konstelasyon sa nakaraang pahina."
3…2…1… Blast Off
"9 dalubhasang siyentipiko na kinakalkula ang orbit. Pinag aaralan ng mga siyentipiko kung anong landas ang tatahakin ng satellite kapag ito ay nasa kalawakan. Ang landas ay tinawag na orbit."
3…2…1… Blast Off
"Ang MISSION CONTROL CENTER ay isang silid kung saan ang mga pinuno ng koponan ay nagkakasama at siguraduhin na ang paglunsad ay maayos at ang lahat ay gumagana tulad ng dinisenyo hanggang sa makumpleto ang misyon."
3…2…1… Blast Off
"Naisip ni Tipaklong na alam nya kung ano ang nangyayari. Kaya nagpasya siya na panahon na para magsalita."
Nagsalita na si Tipaklong
"Nakiusap ang Araw sa Ulap na hayaan syang lumiwanag. "Pakiusap, maraming buhay ang mapipinsala kung hindi ako makapagbigay liwanag sa lalong madaling panahon."
Ang Selosong Ulap
"Nakikita mo na, na pareho tayong kailangan ng mund," sabi ni Araw kay Ulap. "Kung wala ka, maging tuyo ang lupa, at kung wala ako, ang tubig ay ay hindi makababalik sa langit upanng maging ulap at ulan. Tayo ay bahagi ng isang siklo at pareho tayong mahalaga"
Ang Selosong Ulap
""Naiintindihan ko na," sagot ng Ulap. "Ang ulan ko ay galing sa tubig na umakyat mula sa mundo sa pamamagitan ng pagsingaw. Hindi iyon mangyayari kung wala ang init mo. Salamat, Araw.""
Ang Selosong Ulap
"“Ting-Ting” Tunong ng kampana mula sa kung saan."
Ang panaginip ni Dholma
"Magkaibigan ang kanilang ama ang sabi ni Emma. "Gusto mo bang maglaro?" tanong ni Emma. Nag-isip si Radinka kung ano ang maaari nilang laruin."
Emma
""gumawa tayo ng kastilyong gawa sa buhangin! Ayon kay Emma. Mukhang maganda yan. Iniisip ni Radinka kung ano kaya mgagawa nilang kastilyo sa buhangin ni Emma....."
Emma
"Tinanong ng Munting Langgam ang kaniyang kaibigan, si Matalinong Ardilya, kung paano makapunta sa ilog na iyon."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati
""Tulungan niyo ako kung sino man nakakarinig sakin," sigaw niya."
Paano nailigtas ng Langgam ang Kalapati
"Buti na lang alam ni Arin kung paano muling ikabit ang kadena. Inayos niya ang kanyang bike at nagmamadaling umuwi."
Ang Itlog na Maalat ni Nanay
"Kung ang alitaptap ay hindi makahanap ng kanyang kapareha, Sila lamang ay mabubuhay ng isang gabi. Pero kung sila ay makahanap ng kapareha, sila ay bubuo ng isang panibagong pangkat. Ang babaeng alitaptap ay maaaring maglabas ng tatlumpong libong itlog sa loob ng isang araw."
Misyon ni Alates
""Asha, alam mo ba kung anong araw bukas?" Tanong ni Inay."
Ekushey February
"Tahimik si Inay habang kami ay naglalakad pauwi. Bigla niyang sinabi, "Asha, alam mo na ang ibig sabihin ng iyong pangalan ay "pag-asa"? Iyon ay dahil marami kaming inaasahan para sa iyo. Na ikaw ay lalaking malakas, matapang, at matalino. Na ikaw ay makakapunta sa napakaraming lugar at matuto ng marami pang mga bagay. At lagi mong tatandaan na nagmula ka sa isang lupain ng mga ilog, kung saan laging nagbabago ang lahat. Pero may mga bagay na hndi tumatagal - ang ating katutubong wika, ating pamilya, at ating kultura.""
Ekushey February
"'Ito ay mga mahiwagang sapatos. Ang mga ito ay gawa sa halaman ng dyut, ang ginintuang damo na tumutubo mula sa iyong inang bayan. Dadalhin ka nila kung saan mo gustong magpunta at palagi ka ding sasamahan sa paguwi. At, saan ka man magpunta, mag-iiwan ka ng magandang bakas'"
Gintong Sapatos
"Ngunit isang araw, habang naglalakad pauwi mula sa paaralan, ako ay naligaw kung kaya't kinailangan kong bumalik."
Gintong Sapatos
"Sa aking paglalakad, napansin ko ang bakas ng aking mga paa sa daan, na inihahatid ako pabalik sa kung saan ako nagkamali sa pagliko."
Gintong Sapatos
"Naintindihan ko na kung bakit ibinigay sa akin ni Lola ang mga sapatos na ito! Ang aking sapatos ay may magagandang talampakan at lagi nila akong ihahatid pauwi sa bahay. Gustung-gusto ko ang aking gintong sapatos!"
Gintong Sapatos
"Sa pag iisip na mas madali niyang maaakay ang bisikleta kung may unting hangin ito kaysa flat, dinikitan ni Darshana ng chewing gum ang butas sa gulong. “Nakakatawa man ang ideya na ito pero baka sakaling makatulong,” ani sa isip."
Darshana's Big Idea
"Nang matapos magsalita ay huminto si Darshana sapat upang huminga, sumangayon naman ang kaniyang tiyo sa kaniyang ideya. “Alam mo ba kung magkano ang magagastos sa pag gawa ng mga patches at kung magkano sa tingin mo natin maibebenta ito?” tanong nito. “At kung paano ang pagimbentaryo at paraan ng pagbenta at pagadbertasyo ng mga ito?” Nalaglag ang tingin ni Darshana sa kaniyang plato. Hindi sumagi sa isip niya ang mga ito."
Darshana's Big Idea
"Mabuti,” ani Tiyo Nimo matapos ibalita ni Darshana ang mga nalaman. “Ngayon may ideya ka na sa kung magkano ang sisingilin mo.”"
Darshana's Big Idea
"Kailangan niyang mahikayat na bumili ang mga bata sa paaralan. Ngunit paano? Ang naisip niyang mabisang paraan ay ipakita sa mga ito kung gaano kaastig ang mga stickers kapag nasa mga bisikleta na nila! Naisipan niyang mamigay ng libre sa ilang mga kabataan na kanilang ididikit sa kanilang mga bisikleta."
Darshana's Big Idea
""Paano ko malalaman kung saan napunta ang maliit at nagyeyelong si Pluto?" Sagot ni Venus, habang ang ilan sa kanyang mga bulkan ay sumabog."
Finding Pluto
"Lumapit si Mercury, Venus at Earth kay Mars at nagtanong, "Nakita mo kung saan pumunta si Pluto?""
Finding Pluto
"Lumapit si Mercury, Venus, Earth at Mars kay Jupiter at nagtanong, "Nakita mo kung saan pumunta si Pluto?""
Finding Pluto
"Lumapit si Mercury, Venus, Earth, Mars at Jupiter kay Saturn at nagtanong, "Nakita mo kung saan pumunta si Pluto?""
Finding Pluto
"Lumapit si Mercury, Venus, Earth, Mars, Jupiter, Saturn, at Uranus kay Neptune na naninigas na sa lamig at nagtanong, "Nakita mo kung saan pumunta si Pluto? Ikaw ang pinakamalapit na kapitbahay niya. Dapat alam mo kung saan siya pumunta!""
Finding Pluto
"Napailing si Neptune at sinabi, nakita ko siya nag empake ng kayang bags. Siya ay malungkot. Pero hindi niya sinabi kung saan siya pupunta at bakit.""
Finding Pluto
"Bigla-bigla, may narinig ang mga planeta ng bagay na umiiyak na malapit lang. Dali-dali silang lumapit para tingnan kung ano nangyayari."
Finding Pluto
"Nakaupong mag isa si Pluto, taliwas sa kanyang normal na pag ikot. Masaya ang mga planeta at sa wakas, nahanap na nila si Pluto! Tinanong nila siya kung bakit siya naglaho. "Pinagbawalan ako ng mga Siyentipiko na maging planeta sapagkat ako ay maliit at hindi kayang banggain ang malalaking bagay sa aking landas.""
Finding Pluto
"Nang umagang ding iyon, merong bagong balita sa telebisyon tungkol sa isang malaking Ben, Ang toreng orasan kung saan iniwan nya ang kanyang sapatos! Sa unang pagkakataon sa loob ng isang daan at limamput' walong taon himinto ito sa pag galaw."
Ang Kapangyarihan ng Oras